Скрыть
7:1
7:7
7:17
7:19
7:27
Синодальный
1 Иеремия провозглашает во вратах дома Господня, призывая народ покаяться, верно производить суд, прекратить притеснения, отвернуться от чужих богов. 9 Он обвиняет их в обмане, воровстве, убийстве, отступничестве — в превращении храма в вертеп разбойников; предупреждает, что разрушит его, как Силом. 17 Пророк осуждает поклонение «богине неба».
Слово, которое было к Иеремии от Господа:
стань во вратах дома Господня и провозгласи там слово сие и скажи: *слушайте слово Господне, все Иудеи,* входящие сими вратами на поклонение Господу.
Так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: исправьте пути ваши и деяния ваши, и Я оставлю вас жить на сем месте.
Не надейтесь на обманчивые слова: «здесь храм Господень, храм Господень, храм Господень».
Но если совсем исправите пути ваши и деяния ваши, если будете верно производить суд между человеком и соперником его,
не будете притеснять иноземца, сироты и вдовы, и проливать невинной крови на месте сем, и не пойдете во след иных богов на беду себе, –
то Я оставлю вас жить на месте сем, на этой земле, которую дал отцам вашим в роды родов.
Вот, вы надеетесь на обманчивые слова, которые не принесут вам пользы.
Как! вы крадете, убиваете и прелюбодействуете, и клянетесь во лжи и кадите Ваалу, и ходите во след иных богов, которых вы не знаете,
и потом приходите и становитесь пред лицем Моим в доме сем, над которым наречено имя Мое, и говорите: «мы спасены», чтобы впредь делать все эти мерзости.
Не соделался ли вертепом разбойников в глазах ваших дом сей, над которым наречено имя Мое? Вот, Я видел это, говорит Господь.
Пойдите же на место Мое в Силом, где Я прежде назначил пребывать имени Моему, и посмотрите, что сделал Я с ним за нечестие народа Моего Израиля.
И ныне, так как вы делаете все эти дела, говорит Господь, и Я говорил вам с раннего утра, а вы не слушали, и звал вас, а вы не отвечали, –
то Я так же поступлю с домом сим, над которым наречено имя Мое, на который вы надеетесь, и с местом, которое Я дал вам и отцам вашим, как поступил с Силомом.
И отвергну вас от лица Моего, как отверг всех братьев ваших, все семя Ефремово.
Ты же не проси за этот народ и не возноси за них молитвы и прошения, и не ходатайствуй предо Мною, ибо Я не услышу тебя.
Не видишь ли, что они делают в городах Иудеи и на улицах Иерусалима?
Дети собирают дрова, а отцы разводят огонь, и женщины месят тесто, чтобы делать пирожки для богини неба и совершать возлияния иным богам, чтобы огорчать Меня.
Но Меня ли огорчают они? говорит Господь; не себя ли самих к стыду своему?
Посему так говорит Господь Бог: вот, изливается гнев Мой и ярость Моя на место сие, на людей и на скот, и на дерева полевые и на плоды земли, и возгорится и не погаснет.
Так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: всесожжения ваши прилагайте к жертвам вашим и ешьте мясо;
ибо отцам вашим Я не говорил и не давал им заповеди в тот день, в который Я вывел их из земли Египетской, о всесожжении и жертве;
но такую заповедь дал им: «слушайтесь гласа Моего, и Я буду вашим Богом, а вы будете Моим народом, и ходите по всякому пути, который Я заповедаю вам, чтобы вам было хорошо».
Но они не послушали и не приклонили уха своего, и жили по внушению и упорству злого сердца своего, и стали ко Мне спиною, а не лицом.
С того дня, как отцы ваши вышли из земли Египетской, до сего дня Я посылал к вам всех рабов Моих – пророков, посылал всякий день с раннего утра;
но они не слушались Меня и не приклонили уха своего, а ожесточили выю свою, поступали хуже отцов своих.
И когда ты будешь говорить им все эти слова,* они тебя не послушают; и когда будешь звать их, они тебе не ответят.
Тогда скажи им: *вот народ, который не слушает гласа Господа Бога своего и не принимает наставления! Не стало у них истины, она отнята от уст их.
Остриги волоса твои и брось, и подними плач на горах, ибо отверг Господь и оставил род, навлекший гнев Его.
Ибо сыновья Иуды делают злое пред очами Моими, говорит Господь; поставили мерзости свои в доме, над которым наречено имя Мое, чтобы осквернить его;
и устроили высоты Тофета в долине сыновей Енномовых, чтобы сожигать сыновей своих и дочерей своих в огне, чего Я не повелевал и что Мне на сердце не приходило.
За то вот, приходят дни, говорит Господь, когда не будут более называть место сие Тофетом и долиною сыновей Енномовых, но долиною убийства, и в Тофете будут хоронить по недостатку места.
И будут трупы народа сего пищею птицам небесным и зверям земным, и некому будет отгонять их.
И прекращу в городах Иудеи и на улицах Иерусалима голос торжества и голос веселия, голос жениха и голос невесты; потому что земля эта будет пустынею.
Церковнославянский (рус)
Сло́во, е́же бы́сть ко иеремі́и от­ Го́спода, глаго́лющее:
ста́ни во вратѣ́хъ до́му Госпо́дня и проповѣ́ждь та́мо сло́во то́ и глаго́ли: *слы́шите сло́во Госпо́дне, вся́ Иуде́а,* ходя́щiи сквоз­ѣ́ врата́ сiя́, да покло́нитеся Го́споду:
сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: испра́вите пути́ ва́шя и начина́нiя ва́ша, и вселю́ вы на мѣ́стѣ се́мъ.
Не надѣ́йтеся на себе́ во словесѣ́хъ лжи́выхъ, поне́же весьма́ не упо́льзуютъ ва́съ, глаго́люще: хра́мъ Госпо́день, хра́мъ Госпо́день, хра́мъ Госпо́день е́сть.
Я́ко а́ще исправля́юще испра́вите пути́ ва́шя и умышле́нiя ва́ша, и творя́ще сотворите́ су́дъ посредѣ́ му́жа и посредѣ́ и́скрен­няго его́,
и при­­ше́лцу и си́ру и вдови́цѣ не сотвори́те наси́лiя, и кро́ве непови́н­ныя не излiе́те на мѣ́стѣ се́мъ, и вслѣ́дъ бого́въ чужди́хъ не по́йдете на зло́ ва́мъ,
вселю́ ва́съ на мѣ́стѣ се́мъ, въ земли́, ю́же да́хъ отце́мъ ва́шымъ от­ вѣ́ка да́же и до вѣ́ка.
А́ще же вы́ надѣ́етеся на словеса́ лжи́вая, от­ону́дуже не бу́детъ ва́мъ по́льзы,
и кра́дете и убива́ете, и блу́д­ст­вуете и клене́теся лжи́во, и жрете́ Ваа́лу и хо́дите вслѣ́дъ бого́въ чужди́хъ, и́хже не вѣ́сте, я́ко во зло́ ва́мъ су́ть,
и прiидо́сте и ста́сте предо мно́ю въ дому́ се́мъ, въ не́мже при́звано е́сть и́мя мое́, и рекли́ есте́: удали́хомся, е́же не твори́ти вся́ ме́рзости сiя́:
еда́ верте́пъ разбо́йникомъ е́сть до́мъ мо́й, въ не́мже при­­зва́ся и́мя мое́ та́мо во о́чiю ва́шею? И се́, а́зъ ви́дѣхъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Сего́ ра́ди иди́те къ мѣ́сту мо­ему́, е́же въ Сило́мѣ, идѣ́же всели́хъ и́мя мое́ от­ нача́ла, и ви́дите, что́ сотвори́хъ ему́ лука́в­ст­въ ра́ди люді́й мо­и́хъ Изра́иля.
И ны́нѣ, поне́же сотвори́сте вся́ дѣла́ сiя́, рече́ Госпо́дь, и глаго́лахъ къ ва́мъ ра́но востаю́щь и глаго́лющь, и не услы́шасте мене́, и зва́хъ ва́съ, и не от­вѣща́сте:
у́бо и а́зъ сотворю́ до́му сему́, въ не́мже при́звано е́сть и́мя мое́, на него́же вы́ упова́сте, и мѣ́сту, е́же да́хъ ва́мъ и отце́мъ ва́шымъ, я́коже сотвори́хъ Сило́му.
И от­ве́ргу ва́съ от­ лица́ мо­его́, я́коже от­верго́хъ всю́ бра́тiю ва́шу, все́ сѣ́мя Ефре́мово.
Ты́ же не моли́ся о лю́дехъ си́хъ и не проси́ е́же поми́лованымъ бы́ти и́мъ, и не моли́, ниже́ при­­ступа́й ко мнѣ́ о ни́хъ, я́ко не услы́шу тя́.
Еда́ не ви́диши, что́ сі́и творя́тъ во градѣ́хъ Иу́диныхъ и на путе́хъ Иерусали́мскихъ?
Сы́нове и́хъ собира́ютъ дрова́, и отцы́ и́хъ зажига́ютъ о́гнь, и жены́ и́хъ мѣ́сятъ муку́, да сотворя́тъ опрѣсно́ки во́ин­ству небе́сному {Евр.: цари́цѣ небе́снѣй.}, и воз­лiя́ша воз­лiя́нiя бого́мъ чужди́мъ, да прогнѣ́ваютъ мя́.
Мене́ ли ті́и прогнѣвля́ютъ? глаго́летъ Госпо́дь: еда́ не себе́ сами́хъ? да постыдя́т­ся ли́ца и́хъ.
Сего́ ра́ди та́ко глаго́летъ Госпо́дь: се́, гнѣ́въ и я́рость моя́ Лiе́т­ся на мѣ́сто сiе́ и на лю́ди, и на скоты́ и на вся́ко дре́во страны́ и́хъ и на плоды́ земны́я, и воз­жже́т­ся и не уга́снетъ.
Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: всесожже́нiя ва́ша собери́те со же́ртвами ва́шими и изъяди́те мяса́:
я́ко не глаго́лахъ ко отце́мъ ва́шымъ и не заповѣ́дахъ и́мъ въ де́нь, въ о́ньже изведо́хъ и́хъ от­ земли́ Еги́петскiя, о всесожже́нiихъ и же́ртвахъ,
но [то́кмо] сло́во сiе́ заповѣ́дахъ и́мъ, рекі́й: услы́шите гла́съ мо́й, и бу́ду ва́мъ въ Бо́га, и вы́ бу́дете мнѣ́ въ лю́ди, и ходи́те во всѣ́хъ путе́хъ мо­и́хъ, въ ни́хже повелѣ́хъ ва́мъ, да бла́го бу́детъ ва́мъ.
И не услы́шаша мене́, и не вня́тъ у́хо и́хъ: но по­идо́ша въ по́хотехъ и стро́пот­ст­вѣ се́рдца сво­его́ лука́ваго, и сотвори́шася на за́дняя, а не на пре́дняя,
от­ дне́, въ о́ньже изыдо́ша отцы́ и́хъ от­ земли́ Еги́петскiя, и да́же до дне́ сего́: и посла́хъ къ ва́мъ вся́ рабы́ моя́ проро́ки, въ де́нь и ра́но востая́ и посыла́я:
и не услы́шаша мя́, ни при­­клони́ша у́хо свое́, но ожесточи́ша вы́ю свою́ па́че оте́цъ сво­и́хъ.
И рече́ши къ ни́мъ вся́ словеса́ сiя́,* и не услы́шатъ тя́, и воз­зове́ши и́хъ, и не от­вѣща́ютъ тебѣ́.
И рече́ши къ ни́мъ: се́й язы́къ, и́же не послу́ша гла́са Го́спода Бо́га сво­его́, ни воспрiя́тъ наказа́нiя: поги́бе вѣ́ра и отъ­я́та е́сть от­ у́стъ и́хъ.
Остризи́ главу́ твою́ и от­ме́тни, и воспрiими́ во устнѣ́ рыда́нiе, я́ко от­ве́рже Госпо́дь и от­ри́ну ро́дъ творя́й сiя́.
Поне́же сотвори́ша сы́нове Иу́дины лука́вое во о́чiю мое́ю, рече́ Госпо́дь: поста́виша ме́рзости своя́ въ дому́, въ не́мже при́звано е́сть и́мя мое́, да оскверня́тъ его́,
и созда́ша тре́бище тафе́ѳу, е́же е́сть во юдо́ли сы́на ен­но́мля, да сожига́ютъ сы́ны своя́ и дще́ри своя́ огне́мъ, его́же не повелѣ́хъ и́мъ, ниже́ помы́слихъ въ се́рдцы мо­е́мъ:
сего́ ра́ди се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и не реку́тъ ктому́: тре́бище тафе́ѳово и юдо́ль сы́на ен­но́мля, но юдо́ль закла́ныхъ: и погребу́т­ся во тафе́ѳѣ, зане́же нѣ́сть мѣ́ста.
И бу́дутъ тру́пiе люді́й си́хъ во снѣ́дь пти́цамъ небе́снымъ и звѣре́мъ земны́мъ, и не бу́детъ от­гоня́ющаго.
И упраздню́ от­ градо́въ Иу́диныхъ и от­ путі́й Иерусали́млихъ гла́съ ра́ду­ю­щихся и гла́съ веселя́щихся, гла́съ жениха́ и гла́съ невѣ́сты, во опустѣ́нiи бо бу́детъ вся́ земля́.
Questa parola fu rivolta dal Signore a Geremia:
"Férmati alla porta del tempio del Signore e là pronuncia questo discorso: Ascoltate la parola del Signore, voi tutti di Giuda che varcate queste porte per prostrarvi al Signore.
Così dice il Signore degli eserciti, Dio d'Israele: Rendete buone la vostra condotta e le vostre azioni, e io vi farò abitare in questo luogo.
Non confidate in parole menzognere ripetendo: "Questo è il tempio del Signore, il tempio del Signore, il tempio del Signore!".
Se davvero renderete buone la vostra condotta e le vostre azioni, se praticherete la giustizia gli uni verso gli altri,
se non opprimerete lo straniero, l'orfano e la vedova, se non spargerete sangue innocente in questo luogo e se non seguirete per vostra disgrazia dèi stranieri,
io vi farò abitare in questo luogo, nella terra che diedi ai vostri padri da sempre e per sempre.
Ma voi confidate in parole false, che non giovano:
rubare, uccidere, commettere adulterio, giurare il falso, bruciare incenso a Baal, seguire altri dèi che non conoscevate.
Poi venite e vi presentate davanti a me in questo tempio, sul quale è invocato il mio nome, e dite: "Siamo salvi!", e poi continuate a compiere tutti questi abomini.
Forse per voi è un covo di ladri questo tempio sul quale è invocato il mio nome? Anch'io però vedo tutto questo! Oracolo del Signore.
Andate, dunque, nella mia dimora di Silo, dove avevo da principio posto il mio nome; considerate che cosa io ne ho fatto a causa della malvagità d'Israele, mio popolo.
Ora, poiché avete compiuto tutte queste azioni - oracolo del Signore - e, quando vi ho parlato con premura e insistenza, non mi avete ascoltato e quando vi ho chiamato non mi avete risposto,
io tratterò questo tempio sul quale è invocato il mio nome e in cui confidate, e questo luogo che ho concesso a voi e ai vostri padri, come ho trattato Silo.
Vi scaccerò dalla mia presenza, come ho scacciato tutti i vostri fratelli, tutta la discendenza di Èfraim.
Tu poi, non pregare per questo popolo, non innalzare per esso suppliche e preghiere né insistere presso di me, perché non ti ascolterò.
Non vedi che cosa fanno nelle città di Giuda e nelle strade di Gerusalemme?
I figli raccolgono la legna, i padri accendono il fuoco e le donne impastano la farina per preparare focacce alla regina del cielo; poi si compiono libagioni ad altri dèi per offendermi.
Ma è proprio me che offendono - oracolo del Signore - o non piuttosto se stessi, a loro stessa vergogna?
Pertanto, dice il Signore Dio: Ecco, il mio furore, la mia ira si riversa su questo luogo, sugli uomini e sul bestiame, sugli alberi dei campi e sui frutti della terra, e brucerà senza estinguersi.
Dice il Signore degli eserciti, Dio d'Israele: Aggiungete pure i vostri olocausti ai vostri sacrifici e mangiatene la carne!
Io però non parlai né diedi ordini sull'olocausto e sul sacrificio ai vostri padri, quando li feci uscire dalla terra d'Egitto,
ma ordinai loro: "Ascoltate la mia voce, e io sarò il vostro Dio e voi sarete il mio popolo; camminate sempre sulla strada che vi prescriverò, perché siate felici".
Ma essi non ascoltarono né prestarono orecchio alla mia parola; anzi, procedettero ostinatamente secondo il loro cuore malvagio e, invece di rivolgersi verso di me, mi hanno voltato le spalle.
Da quando i vostri padri sono usciti dall'Egitto fino ad oggi, io vi ho inviato con assidua premura tutti i miei servi, i profeti;
ma non mi hanno ascoltato né prestato orecchio, anzi hanno reso dura la loro cervìce, divenendo peggiori dei loro padri.
Dirai loro tutte queste cose, ma non ti ascolteranno; li chiamerai, ma non ti risponderanno.
Allora dirai loro: Questa è la nazione che non ascolta la voce del Signore, suo Dio, né accetta la correzione. La fedeltà è sparita, è stata bandita dalla loro bocca.
Taglia la tua chioma e gettala via,
e intona sulle alture un lamento,
perché il Signore ha rigettato e abbandonato
questa generazione che ha meritato la sua ira.
Perché i figli di Giuda hanno commesso ciò che è male ai miei occhi, oracolo del Signore. Hanno collocato i loro idoli abominevoli nel tempio, sul quale è invocato il mio nome, per contaminarlo.
Hanno costruito le alture di Tofet nella valle di Ben-Innòm, per bruciare nel fuoco i loro figli e le loro figlie, cosa che io non avevo mai comandato e che non avevo mai pensato.
Perciò, ecco, verranno giorni - oracolo del Signore - nei quali non si chiamerà più Tofet né valle di Ben-Innòm, ma valle della Strage. Allora si seppellirà in Tofet, perché non ci sarà altro luogo.
I cadaveri di questo popolo saranno pasto agli uccelli dell'aria e alle bestie della terra e nessuno li scaccerà.
Farò cessare nelle città di Giuda e nelle vie di Gerusalemme i canti di gioia e d'allegria, i canti dello sposo e della sposa, perché la terra diverrà un deserto".
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible