Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
8:4
8:18
8:19
8:20
8:21
8:23
1 Наказание за служение «воинствам небесным». 4 Народ Иерусалима — упорные отступники. Никто не раскаивается. 8 Посрамление мудрецов. «Мир! а мира нет». 14 «Пить воду с желчью». Завоеватель грядет. 18 Сетование. «Нет бальзама в Галааде?»
В то время, говорит Господь, выбросят кости царей Иуды, и кости князей его, и кости священников, и кости пророков, и кости жителей Иерусалима из гробов их;
и раскидают их пред солнцем и луною и пред всем воинством небесным*, которых они любили и которым служили и в след которых ходили, которых искали и которым поклонялись; не уберут их и не похоронят: они будут навозом на земле. //*Пред звездами.
И будут смерть предпочитать жизни все остальные, которые останутся от этого злого племени во всех местах, куда Я изгоню их, говорит Господь Саваоф.
И скажи им: так говорит Господь: разве, упав, не встают и, совратившись с дороги, не возвращаются?
Для чего этот народ, Иерусалим, находится в упорном отступничестве? они крепко держатся обмана и не хотят обратиться.
Я наблюдал и слушал: не говорят они правды, никто не раскаивается в своем нечестии, никто не говорит: «что я сделал?»; каждый обращается на свой путь, как конь, бросающийся в сражение.
И аист под небом знает свои определенные времена, и горлица, и ласточка, и журавль наблюдают время, когда им прилететь; а народ Мой не знает определения Господня.
Как вы говорите: «мы мудры, и закон Господень у нас»? А вот, лживая трость книжников и его превращает в ложь.
Посрамились мудрецы, смутились и запутались в сеть: вот, они отвергли слово Господне; в чем же мудрость их?
За то жен их отдам другим, поля их – иным владетелям; потому что все они, от малого до большого, предались корыстолюбию; от пророка до священника – все действуют лживо.
И врачуют рану дочери народа Моего легкомысленно, говоря: «мир, мир!», а мира нет.
Стыдятся ли они, делая мерзости? нет, они нисколько не стыдятся и не краснеют. За то падут они между падшими; во время посещения их будут повержены, говорит Господь.
До конца оберу их, говорит Господь, не останется ни одной виноградины на лозе, ни смоквы на смоковнице, и лист опадет, и что Я дал им, отойдет от них.
«Что мы сидим? собирайтесь, пойдем в укрепленные города, и там погибнем; ибо Господь Бог наш определил нас на погибель и дает нам пить воду с желчью за то, что мы грешили пред Господом».
Ждем мира, а ничего доброго нет, – времени исцеления, и вот ужасы.
От Дана слышен храп коней его, от громкого ржания жеребцов его дрожит вся земля; и придут и истребят землю и всё, что на ней, город и живущих в нем.
Ибо вот, Я пошлю на вас змеев, василисков, против которых нет заговариванья, и они будут уязвлять вас, говорит Господь.
Когда утешусь я в горести моей! сердце мое изныло во мне.
Вот, слышу вопль дщери народа Моего из дальней страны: разве нет Господа на Сионе? разве нет Царя его на нем? – Зачем они подвигли Меня на гнев своими идолами, чужеземными, ничтожными?
Прошла жатва, кончилось лето, а мы не спасены.
О сокрушении дщери народа моего я сокрушаюсь, хожу мрачен, ужас объял меня.
Разве нет бальзама в Галааде? разве нет там врача? Отчего же нет исцеления дщери народа моего?
Во вре́мя о́но, глаго́летъ Госпо́дь, изве́ргутъ ко́сти царе́й Иу́ды и ко́сти князе́й его́, и ко́сти свяще́нниковъ и ко́сти проро́ковъ и ко́сти обита́ющихъ во Иерусали́мѣ изъ гробо́въ и́хъ
и пове́ргутъ и́хъ проти́ву со́лнца и луны́ и проти́ву всѣ́хъ звѣ́здъ небе́сныхъ и проти́ву всего́ во́инства небе́снаго, и́хже возлюби́ша и и́мже служи́ша и вслѣ́дъ и́хъ ходи́ша, и и́хже держа́хуся и и́мже поклони́шася: неопла́кани и непогребе́ни бу́дутъ и въ примѣ́ръ на лицы́ земли́ бу́дутъ:
я́ко избра́ша па́че сме́рть, не́же живо́тъ, и всѣ́мъ, и́же оста́ша от пле́мене сего́ стропти́ваго во всѣ́хъ мѣ́стѣхъ, а́може изри́ну и́хъ, рече́ Госпо́дь си́лъ.
И рече́ши къ ни́мъ: поне́же сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: еда́ па́даяй не востае́тъ, или́ отвраща́яйся не обрати́тся?
Вску́ю отврати́шася лю́дiе мои́ сі́и во Иерусали́мѣ отвраще́нiемъ безсту́днымъ и укрѣпи́шася во произволе́нiи свое́мъ и не восхотѣ́ша обрати́тися?
Внима́йте и слу́шайте: не та́ко ли возглаго́лютъ: нѣ́сть человѣ́къ творя́й покая́нiе о грѣсѣ́ свое́мъ, глаго́ля: что́ сотвори́хъ? Изнемо́же бѣжа́й от тече́нiя своего́, а́ки ко́нь утружде́нъ во ржа́нiи свое́мъ.
Ероді́а {Въ гре́ч.: аси́да.} на небеси́ позна́ вре́мя свое́, го́рлица и ла́стовица се́лная, вра́бiе сохрани́ша времена́ вхо́довъ свои́хъ: лю́дiе же мои́ сі́и не позна́ша суде́бъ Госпо́днихъ.
Ка́ко рече́те, я́ко мы́ му́дри есмы́ и зако́нъ Госпо́день съ на́ми е́сть? И́стинно всу́е бы́сть тро́сть лжи́вая кни́жникомъ.
Постыдѣ́шася прему́дрiи, и устраше́ни и пои́мани бы́ша, сло́во бо Госпо́дне отверго́ша: ка́я му́дрость е́сть въ ни́хъ?
Сего́ ра́ди да́мъ жены́ и́хъ ины́мъ и се́ла и́хъ наслѣ́дникомъ, поне́же от ма́ла да́же до вели́ка вси́ златолю́бiю послѣ́дуютъ и от проро́ка да́же до свяще́нника вси́ творя́тъ лжу́,
и исцѣля́ху сотре́нiя дще́ре люді́й мои́хъ, ко безче́стiю глаго́люще: ми́ръ, ми́ръ. И не бѣ́ ми́ра.
Постыжде́ни су́ть, я́ко гну́сство сотвори́ша и постыдѣ́нiемъ не постыдѣ́шася и посрами́тися не вѣ́дѣша: сего́ ра́ди паду́тъ между́ па́дающими, во вре́мя посѣще́нiя своего́ паду́тъ, рече́ Госпо́дь.
И соберу́тъ плоды́ и́хъ, глаго́летъ Госпо́дь: нѣ́сть гро́зда на лозѣ́, и не су́ть смо́кви на смоко́вницахъ, и ли́ствiе отпадо́ша: и да́хъ и́мъ, и мимоидо́ша и́хъ.
Почто́ мы́ сѣди́мъ? совокупи́теся и вни́демъ во гра́ды тве́рды и пове́ржемся та́мо, я́ко Госпо́дь Бо́гъ на́шъ отри́ну на́съ и напои́ на́съ водо́ю же́лчи, согрѣши́хомъ бо предъ ни́мъ.
Жда́хомъ ми́ра, и не бя́ху блага́я: вре́мене уврачева́нiя, и се́, боя́знь.
От Да́на слы́шано бы́сть ржа́нiе ко́ней его́, от гла́са ржа́нiя яжде́нiя ко́ней потрясе́ся вся́ земля́: и прiи́детъ и пожре́тъ зе́млю и исполне́нiе ея́, гра́дъ и обита́ющихъ въ не́мъ:
я́ко се́, а́зъ послю́ на ва́съ змiи́ умерщвля́ющыя, и́мже нѣ́сть обая́нiя, и угрызу́тъ ва́съ, рече́ Госпо́дь,
неисцѣ́льно со болѣ́знiю се́рдца ва́шего исчеза́ющаго.
Се́, гла́съ во́пля дще́ре люді́й мои́хъ от земли́ издале́ча: еда́ Госпо́дь нѣ́сть въ Сiо́нѣ? или́ Царя́ нѣ́сть въ не́мъ? поне́же прогнѣ́ваша мя́ во изва́янныхъ свои́хъ и въ су́етныхъ чужди́хъ.
Про́йде жа́тва, мимои́де лѣ́то, и мы́ нѣ́смы спасе́ни.
Надъ сокруше́нiемъ дще́ре люді́й мои́хъ сокруше́нъ е́смь и ско́рбенъ: во у́жасѣ объя́ша мя́ болѣ́зни а́ки ражда́ющiя.
Или́ рити́ны {ту́къ масти́тый изъ древа́ теку́щь} нѣ́сть въ Галаа́дѣ? или́ врача́ нѣ́сть та́мо? чесо́ ра́ди нѣ́сть исцѣле́на ра́на дще́ре люді́й мои́хъ?
Итальянский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
"In quel tempo - oracolo del Signore - si estrarranno dai loro sepolcri le ossa dei re di Giuda, quelle dei suoi capi, dei sacerdoti, dei profeti e degli abitanti di Gerusalemme.
Esse saranno sparse in onore del sole, della luna e di tutto l'esercito del cielo che essi amarono, servirono, seguirono, consultarono e adorarono. Non saranno più raccolte né sepolte, ma diverranno come letame sul suolo.
Allora la morte sarà preferibile alla vita, per quanti di questa razza malvagia riusciranno a sopravvivere nei luoghi dove li avrò dispersi. Oracolo del Signore degli eserciti.
Tu dirai loro: Così dice il Signore:
Forse chi cade non si rialza
e chi sbaglia strada non torna indietro?
Forse chi cade non si rialza
e chi sbaglia strada non torna indietro?
Perché allora questo popolo
continua a ribellarsi,
persiste nella malafede,
e rifiuta di convertirsi?
continua a ribellarsi,
persiste nella malafede,
e rifiuta di convertirsi?
Ho ascoltato attentamente:
non parlano come dovrebbero.
Nessuno si pente della sua malizia,
e si domanda: "Che cosa ho fatto?".
Ognuno prosegue la sua corsa senza voltarsi,
come un cavallo lanciato nella battaglia.
non parlano come dovrebbero.
Nessuno si pente della sua malizia,
e si domanda: "Che cosa ho fatto?".
Ognuno prosegue la sua corsa senza voltarsi,
come un cavallo lanciato nella battaglia.
La cicogna nel cielo
conosce il tempo per migrare,
la tortora, la rondinella e la gru
osservano il tempo del ritorno;
il mio popolo, invece, non conosce
l'ordine stabilito dal Signore.
conosce il tempo per migrare,
la tortora, la rondinella e la gru
osservano il tempo del ritorno;
il mio popolo, invece, non conosce
l'ordine stabilito dal Signore.
Come potete dire: "Noi siamo saggi,
perché abbiamo la legge del Signore"?
A menzogna l'ha ridotta
lo stilo menzognero degli scribi!
perché abbiamo la legge del Signore"?
A menzogna l'ha ridotta
lo stilo menzognero degli scribi!
I saggi restano confusi,
sconcertati e presi come in un laccio.
Ecco, hanno rigettato la parola del Signore:
quale sapienza possono avere?
sconcertati e presi come in un laccio.
Ecco, hanno rigettato la parola del Signore:
quale sapienza possono avere?
Per questo darò le loro donne a stranieri,
i loro campi ai conquistatori,
perché dal piccolo al grande
tutti commettono frode;
dal profeta al sacerdote
tutti praticano la menzogna.
i loro campi ai conquistatori,
perché dal piccolo al grande
tutti commettono frode;
dal profeta al sacerdote
tutti praticano la menzogna.
Curano alla leggera la ferita della figlia del mio popolo,
dicendo: "Pace, pace!", ma pace non c'è.
dicendo: "Pace, pace!", ma pace non c'è.
Dovrebbero vergognarsi dei loro atti abominevoli,
ma non si vergognano affatto,
non sanno neppure arrossire.
Per questo cadranno vittime come gli altri;
nell'ora in cui li visiterò, crolleranno, dice il Signore.
ma non si vergognano affatto,
non sanno neppure arrossire.
Per questo cadranno vittime come gli altri;
nell'ora in cui li visiterò, crolleranno, dice il Signore.
Li mieto e li anniento
- oracolo del Signore -;
non c'è più uva sulla vite
né fichi sul fico,
anche le foglie sono avvizzite.
Ho procurato per loro degli invasori.
- oracolo del Signore -;
non c'è più uva sulla vite
né fichi sul fico,
anche le foglie sono avvizzite.
Ho procurato per loro degli invasori.
"Perché ce ne stiamo seduti?
Radunatevi ed entriamo nelle città fortificate
e moriamo in esse,
poiché il Signore, nostro Dio, ci fa perire.
Egli ci fa bere acque avvelenate,
perché abbiamo peccato contro il Signore.
Radunatevi ed entriamo nelle città fortificate
e moriamo in esse,
poiché il Signore, nostro Dio, ci fa perire.
Egli ci fa bere acque avvelenate,
perché abbiamo peccato contro il Signore.
Aspettavamo la pace, ma non c'è alcun bene,
il tempo della guarigione, ed ecco il terrore!".
il tempo della guarigione, ed ecco il terrore!".
Da Dan si sente lo sbuffare dei suoi cavalli;
al rumore dei nitriti dei suoi destrieri
trema tutta la terra.
Vengono e divorano la terra e quanto in essa si trova,
la città e i suoi abitanti.
al rumore dei nitriti dei suoi destrieri
trema tutta la terra.
Vengono e divorano la terra e quanto in essa si trova,
la città e i suoi abitanti.
Ecco, sto per mandarvi serpenti velenosi
contro i quali non esiste incantesimo,
e vi morderanno".
Oracolo del Signore.
contro i quali non esiste incantesimo,
e vi morderanno".
Oracolo del Signore.
Senza rimedio cresce il mio dolore,
e il mio cuore viene meno.
e il mio cuore viene meno.
Ecco, odo le grida della figlia del mio popolo
da una terra sconfinata:
"Non c'è il Signore in Sion,
il suo re non vi abita più?".
"Perché mi hanno provocato all'ira con i loro idoli
e con nullità straniere?".
da una terra sconfinata:
"Non c'è il Signore in Sion,
il suo re non vi abita più?".
"Perché mi hanno provocato all'ira con i loro idoli
e con nullità straniere?".
"È passata la stagione della messe, è finita l'estate
e noi non siamo stati salvati".
e noi non siamo stati salvati".
Per la ferita della figlia del mio popolo sono affranto,
sono costernato, l'orrore mi ha preso.
sono costernato, l'orrore mi ha preso.
Non v'è più balsamo in Gàlaad?
Non c'è più nessun medico?
Perché non si cicatrizza
la ferita della figlia del mio popolo?
Non c'è più nessun medico?
Perché non si cicatrizza
la ferita della figlia del mio popolo?
Chi farà del mio capo una fonte di acqua,
dei miei occhi una sorgente di lacrime,
per piangere giorno e notte
gli uccisi della figlia del mio popolo?
dei miei occhi una sorgente di lacrime,
per piangere giorno e notte
gli uccisi della figlia del mio popolo?