Я́коже вкуси́ архитрикли́нъ вина́ бы́вшаго от воды́, и не вѣ́даше, отку́ду е́сть: слу́ги же вѣ́дяху поче́рпшiи во́ду: пригласи́ жениха́ архитрикли́нъ.

И глаго́ла ему́: вся́къ человѣ́къ пре́жде до́брое вино́ полагае́тъ, и егда́ упiю́тся, тогда́ ху́ждшее: ты́ [же] соблю́лъ еси́ до́брое вино́ досе́лѣ.

Се́ сотвори́ нача́токъ зна́мениемъ Иису́съ въ Ка́нѣ Галиле́йстѣй и яви́ сла́ву Свою́: и вѣ́роваша въ Него́ ученицы́ Его́.

[Зач. 7.] По се́мъ сни́де въ Капернау́мъ Са́мъ и Ма́ти Его́, и бра́тiя Его́: и ту́ не мно́ги дни́ пребы́ша.

И бли́зъ бѣ́ Па́сха Иуде́йска, и взы́де во Иерусали́мъ Иису́съ

и обрѣ́те въ це́ркви продаю́щая о́вцы и волы́ и го́луби, и пѣ́няжники сѣдя́щыя.

И сотвори́въ би́чь от ве́рвiй, вся́ изгна́ изъ це́ркве, о́вцы и волы́: и торжнико́мъ разсы́па пѣ́нязи и дски́ опрове́рже:

и продаю́щымъ го́луби рече́: возми́те сiя́ отсю́ду и не твори́те до́му Отца́ Моего́ до́му ку́пленаго {ку́пли}.

Помяну́ша же ученицы́ Его́, я́ко пи́сано е́сть: жа́лость до́му Твоего́ снѣ́сть Мя́ {ре́вность до́му Твоего́ снѣде́ Мя}.

Отвѣща́ша же Иуде́е и рѣ́ша Ему́: ко́е зна́мение явля́еши на́мъ, я́ко сiя́ твори́ши.

Отвѣща́ Иису́съ и рече́ и́мъ: разорите́ це́рковь сiю́, и тре́ми де́нми воздви́гну ю́.

Рѣ́ша же Иуде́е: четы́редесять и шестiю́ лѣ́тъ создана́ бы́сть це́рковь сiя́, и Ты́ ли тре́ми де́нми воздви́гнеши ю́?

О́нъ же глаго́лаше о це́ркви тѣ́ла Своего́.

Егда́ у́бо воста́ от ме́ртвыхъ, помяну́ша ученицы́ Его́, я́ко се́ глаго́лаше, и вѣ́роваша Писа́нiю и словеси́, е́же рече́ Иису́съ.

Егда́ же бѣ́ въ Иерусали́мѣхъ въ пра́здникъ Па́схи, мно́зи вѣ́роваша во и́мя Его́, ви́дяще зна́менiя Его́, я́же творя́ше.

Са́мъ же Иису́съ не вдая́ше Себе́ въ вѣ́ру и́хъ, зане́ са́мъ вѣ́дяше вся́,

и я́ко не тре́боваше, да кто́ свидѣ́телствуетъ о человѣ́цехъ: Са́мъ бо вѣ́дяше, что́ бѣ́ въ человѣ́цехъ.

Узбекский

Учинчи куни Жалиланинг Кана шаҳарчасида никоҳ тўйи бўлди. Исонинг онаси ҳам у ерда эди.

Исо билан шогирдлари ҳам тўйга таклиф этилган эдилар.

Шароб тугаб қолгач, Исонинг онаси Унга:- Уларда шароб қолмабди, – деди.

Исо унга:- Менинг ишимга аралашма, аёл. Менинг вақт-соатим ҳали етгани йўқ, – деди.

Шунда онаси хизматчиларга:- У сизларга нимаики деса, ўшани қилинглар, – деди.

Ўша ерда яҳудийлар таҳоратда ишлатадиган, ҳар бири икки-уч челак сиғимли олтита тош хум бор эди.

Исо хизматчиларга:- Хумларни сувга тўлдиринглар, – деди. Улар хумларни лиммо-лим тўлдиришди.

Исо уларга:- Энди чўмичлаб олиб, тўйбошига олиб боринглар, – деди. Улар эса олиб боришди.

Тўйбоши шаробга айланган сувни татиб кўрди. Унинг қаёқдан келганлигини у билмас эди, фақат олиб келган хизматчилар билишар эди. Тўйбоши куёвни чақиртиб унга айтди:

- Ҳар ким аввал яхши шаробни қўяди. Кайф қилишгандан кейингина ёмонроғини беради. Сен эса яхши шаробни шу вақтгача сақлабсан-ку!

Исо дастлабки ушбу мўъжизасини Жалиланинг Кана шаҳарчасида намойиш қилди, бу билан Ўзининг улуғворлигини зоҳир қилди. Шогирдлари эса Унга имон келтирдилар.

Шундан кейин Исо, онаси, укалари ва шогирдлари Кафарнаҳум шаҳрига келдилар ва у ерда бир неча кун турдилар.

Яҳудийларнинг Фисиҳ байрами яқинлашиб қолгани учун Исо Қуддус шаҳрига борди.

Маъбадга кирганда, ҳўкиз, қўй, каптарларни сотаётганлар ва ўтирган саррофларни кўрди.

Исо арқондан дарра ясади-да, маъбаддан ҳаммасини, ҳўкизу қўйлари билан бирга, қувиб чиқарди, саррофларнинг хонтахталарини ағдариб, пулларини сочиб юборди.

Каптар сотувчиларга:- Буларни йўқотинглар бу ердан, Отамнинг уйини савдохонага айлантирманглар! – деди.

Шунда Унинг шогирдлари “Сенинг уйингга бўлган рашким Менинг ичимни кемириб кетди”, деган оятни эсладилар.

Шунда яҳудий мансабдорлари*:- Бундай қилишга қандай ҳуқуқинг бор? Исбот қилиб мўъжиза ярат-чи! – деб Исодан талаб қилдилар.

Исо деди:- Бу маъбадни бузинглар, Мен уч кун ичида уни тиклайман.

Бунга жавобан яҳудий мансабдорлари*:- Бу маъбад қирқ олти йилда қурилган, Сен уни уч кунда тикламоқчимисан-а?! – дедилар.

Ҳолбуки, Исо маъбад деб Ўзининг баданини назарда тутган эди.

Исо ўлиб тирилгандан кейин, шогирдлари Унинг бу сўзини эсладилар ва муқаддас битикка ҳам, Исонинг сўзига ҳам ишондилар.

Исо Қуддусда, Фисиҳ байрамида бўлганда, кўп одамлар Унинг қилаётган ибратли мўъжизаларини кўриб, Унга имон келтирдилар.

Аммо Исо ҳамма инсонларнинг кўнглини билгани учун, Ўзини уларга ишонмас эди.

Унга инсон ҳақида бирор маълумотнинг ҳожати йўқ эди, чунки инсон дилида нима борлигини У билар эди.

Синодальный

1 Первое чудо в Кане. 13 Изгнание продавцов из храма. 18 Храм Его тела. 23 Видя Его чудеса, многие уверовали.

[Зач. 6.] На третий день был брак в Кане Галилейской, и Матерь Иисуса была там.

Был также зван Иисус и ученики Его на брак.

И как недоставало вина, то Матерь Иисуса говорит Ему: вина нет у них.

Иисус говорит Ей: что Мне и Тебе, Же́но? еще не пришел час Мой.

Матерь Его сказала служителям: что скажет Он вам, то сделайте.

Было же тут шесть каменных водоносов, стоявших по обычаю очищения Иудейского, вмещавших по две или по три меры.

Иисус говорит им: наполните сосуды водою. И наполнили их до верха.

И говорит им: теперь почерпните и несите к распорядителю пира. И понесли.

Когда же распорядитель отведал воды, сделавшейся вином, – а он не знал, откуда это вино, знали только служители, почерпавшие воду, – тогда распорядитель зовет жениха

и говорит ему: всякий человек подает сперва хорошее вино, а когда напьются, тогда худшее; а ты хорошее вино сберег доселе.

Так положил Иисус начало чудесам в Кане Галилейской и явил славу Свою; и уверовали в Него ученики Его.

[Зач. 7.] После сего пришел Он в Капернаум, Сам и Матерь Его, и братья Его, и ученики Его; и там пробыли немного дней.

Приближалась Пасха Иудейская, и Иисус пришел в Иерусалим

и нашел, что в храме продавали волов, овец и голубей, и сидели меновщики денег.

И, сделав бич из веревок, выгнал из храма всех, также и овец и волов; и деньги у меновщиков рассыпал, а столы их опрокинул.

И сказал продающим голубей: возьмите это отсюда и до́ма Отца Моего не делайте домом торговли.

При сем ученики Его вспомнили, что написано: ревность по доме Твоем снедает Меня.

На это Иудеи сказали: каким знамением докажешь Ты нам, что имеешь власть так поступать?

Иисус сказал им в ответ: разрушьте храм сей, и Я в три дня воздвигну его.

На это сказали Иудеи: сей храм строился сорок шесть лет, и Ты в три дня воздвигнешь его?

А Он говорил о храме тела Своего.

Когда же воскрес Он из мертвых, то ученики Его вспомнили, что Он говорил это, и поверили Писанию и слову, которое сказал Иисус.

И когда Он был в Иерусалиме на празднике Пасхи, то многие, видя чудеса, которые Он творил, уверовали во имя Его.

Но Сам Иисус не вверял Себя им, потому что знал всех

и не имел нужды, чтобы кто засвидетельствовал о человеке, ибо Сам знал, что в человеке.

Грузинский

Языки

მესამე დღეს ქორწილი იყო გალილეას კანაში, და იყო იქ იესოს დედა.

იესო და მისი მოწაფეებიც მიწვეულნი იყვნენ ქორწილში.

და რაკი ღვინიო შემოაკლდათ, იესოს დედამ უთხრა მას: ღვინო არა აქვთ.

ხოლო იესომ მიუგო: მერედა, რა ჩემი და შენი საქმეა, დედაო? ჯერ კიდევ არ დამდგარა ჩემი საათი.

დედამისმა უთხრა მსახურებს: რასაც გეტყვით, აღასრულეთო.

იყო იქ ექვსი ქვის კასრი, იუდეველთა განწმენდის ჩვეულებისამებრ დადგმული, რომლებშიაც ჩადიოდა ორი თუ სამი საწყაო.

უთხრა მათ იესომ: აავსეთ კასრები წყლით; და მათაც აავსეს პირთამდე.

კვლავ უთხრა მათ: ახლა კი ამოიღეთ და მიართვით თამადას. და მიართვეს.

როცა თამადამ გემო გაუსინჯა ღვინოდ ქცეულ წყალს (თუმცა მან არ იცოდა, როგორ მოხდა ეს: იცოდნენ მხოლოდ მსახურებმა, რომლებმაც ამოიღეს წყალი), მოუხმო სიძეს.

და უთხრა: ყველა კაცი ჯერ უკეთეს ღვინოს ჩამოდგამს, ხოლო როცა დათვრებიან, უარესს; შენ კი უკეთესი ღვინო აქამდე შემოგინახავს.

ასე დაუდო დასაბამი იესომ სასწაულებს გალილეის კანაში და გამოავლინა დიდება თვისი. და იწამეს იგი მისმა მოწაფეებმა.

ამის შემდეგ ჩავიდა იესო კაპერნაუმს დედამისთან, თავის ძმებსა და მოწაფეებთან ერთად, და რამდენიმე დღე დარჩა იქ.

ახლოვდებოდა იუდეველთა პასექი, და ავიდა იესო იერუსალიმს.

ნახა ტაძარში ხარებით, ცხვრებითა და მტრედებით მოვაჭრენი და მსხდომარე მეკერმენი.

დაწნა საბლისგან შოლტი და გამორეკა ტაძრიდან ყველა, აგრეთვე ხარები და ცხვრები; მიმოფანტა მეკერმეთა ფული და ააყირავა მათი დახლები.

მტრედებით მოვაჭრეებს კი უთხრა: გაიყვანეთ ეგენი აქედან და ნუ აქცევთ მამაჩემის სახლს. სავაჭრო სახლად.

მაშინ გაახსენდათ მის მოწაფეებს, რომ დაწერილია: შენი სახლის შური მჭამს მე.

მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: რა სასწაულით გვიჩვენებ, რომ შეგიძლია ამისი ქმნა?

ხოლო იესომ პასუხად თქვა: დაანგრიეთ ეს ტაძარი და სამ დღეში აღვადგენ მას.

იუდეველებმა უთხრეს: ეს ტაძარი ორმოცდაექვს წელს შენდებოდა და შენ სამ დღეში აღადგენ მას?

მაგრამ ის გულისხმობდა თავისი სხეულის ტაძარს.

ხოლო როდესაც მკვდრეთით აღდგა, გაახსენდათ მის მოწაფეებს, რომ ამას ამბობდა, და ირწმუნეს წერილიც და იესოს სიტყვაც.

იერუსალიმში, პასექის დღესასწაულზე ყოფნისას, ბევრმა იწამა მისი სახელი, ვინაიდან ხედავდნენ სასწაულებს, რომლებსაც ახდენდა იგი.

მაგრამ თვით იესოს კი არ სწამდა მათი, ვინაიდან კარგად იცნობდა ყველას.

და არ სჭირდებოდა ვისიმე მოწმობა ადამიანზე, ვინაიდან თვითონ იცოდა, რა იყო ადამიანში.