Скрыть
9:1
9:2
9:3
9:8
9:9
9:10
9:11
9:12
9:13
9:14
9:15
9:18
9:19
9:20
9:21
9:23
9:24
9:25
9:26
9:27
9:28
9:30
9:33
9:34
9:35
9:36
9:37
9:38
9:40
Церковнославянский (рус)
[Зач. 34.] И мимо­иды́й ви́дѣ человѣ́ка слѣ́па от­ рожде­ст­ва́.
И вопроси́ша Его́ ученицы́ Его́, глаго́люще: Равви́, кто́ согрѣши́, се́й ли, или́ роди́теля его́, я́ко слѣ́пъ роди́ся?
Отвѣща́ Иису́съ: ни се́й согрѣши́, ни роди́теля его́, но да явя́т­ся дѣла́ Бо́жiя на не́мъ:
Мнѣ́ подоба́етъ дѣ́лати дѣла́ Посла́в­шаго Мя́, до́ндеже де́нь е́сть: прiи́детъ но́щь, егда́ никто́же мо́жетъ дѣ́лати:
егда́ въ мíрѣ е́смь, свѣ́тъ е́смь мíру.
Сiя́ ре́къ, плю́ну на зе́млю, и сотвори́ бре́нiе от­ плюнове́нiя, и пома́за о́чи бре́нiемъ слѣпо́му,
и рече́ ему́: иди́, умы́йся въ купѣ́ли Силоа́мстѣ, е́же сказа́ет­ся, по́сланъ. И́де у́бо, и умы́ся, и прiи́де ви́дя.
Сосѣ́ди же и и́же бя́ху ви́дѣли его́ пре́жде, я́ко слѣ́пъ бѣ́, глаго́лаху: не се́й ли́ е́сть сѣдя́й и прося́й?
О́вiи глаго́лаху, я́ко се́й е́сть: ині́и же глаго́лаху, я́ко подо́бенъ ему́ е́сть. О́нъ [же] глаго́лаше, я́ко а́зъ е́смь.
Глаго́лаху же ему́: ка́ко ти́ от­верзо́стѣся о́чи?
Отвѣща́ о́нъ и рече́: Человѣ́къ нарица́емый Иису́съ бре́нiе сотвори́, и пома́за о́чи мо­и́, и рече́ ми: иди́ въ купѣ́ль Силоа́млю и умы́йся. Ше́дъ же и умы́вся, прозрѣ́хъ.
Рѣ́ша у́бо ему́: кто́ {гдѣ́} То́й е́сть? Глаго́ла: не вѣ́мъ.
Ведо́ша [же] его́ къ фарисе́омъ, и́же бѣ́ иногда́ слѣ́пъ.
Бѣ́ же суббо́та, егда́ сотвори́ бре́нiе Иису́съ и от­ве́рзе ему́ о́чи.
Па́ки же вопроша́ху его́ и фарисе́е, ка́ко прозрѣ́. О́нъ же рече́ и́мъ: бре́нiе положи́ мнѣ́ на о́чи, и умы́хся, и ви́жу.
Глаго́лаху у́бо от­ фарисе́и нѣ́цыи: нѣ́сть Се́й от­ Бо́га Человѣ́къ, я́ко суббо́ту не храни́тъ. О́вiи глаго́лаху: ка́ко мо́жетъ человѣ́къ грѣ́шенъ сицева́ зна́менiя твори́ти? И ра́спря бѣ́ въ ни́хъ.
Глаго́лаху [у́бо] слѣпцу́ па́ки: ты́ что́ глаго́леши о Не́мъ, я́ко от­ве́рзе о́чи тво­и́? О́нъ же рече́, я́ко проро́къ е́сть.
Не я́ша у́бо вѣ́ры Иуде́е о не́мъ, я́ко слѣ́пъ бѣ́ и прозрѣ́, до́ндеже воз­гласи́ша роди́теля того́ прозрѣ́в­шаго
и вопроси́ша я́, глаго́люще: се́й ли е́сть сы́нъ ва́ю, его́же вы́ глаго́лете, я́ко слѣ́пъ роди́ся? ка́ко у́бо ны́нѣ ви́дитъ?
Отвѣща́ста [же] и́мъ роди́теля его́ и рѣ́ста: вѣ́мы, я́ко се́й е́сть сы́нъ на́ю и я́ко слѣ́пъ роди́ся:
ка́ко же ны́нѣ ви́дитъ, не вѣ́мы: или́ кто́ от­ве́рзе ему́ о́чи, мы́ не вѣ́мы: са́мъ во́зрастъ и́мать, самого́ вопроси́те, са́мъ о себѣ́ да глаго́летъ.
Сiя́ реко́ста роди́теля его́, я́ко боя́стася Жидо́въ: уже́ бо бя́ху сложи́лися Жи́дове, да, а́ще кто́ Его́ исповѣ́сть Христа́, от­луче́нъ от­ со́нмища бу́детъ:
сего́ ра́ди роди́теля его́ реко́ста, я́ко во́зрастъ и́мать, самого́ вопроси́те.
Возгласи́ша же втори́цею человѣ́ка, и́же бѣ́ слѣ́пъ, и рѣ́ша ему́: да́ждь сла́ву Бо́гу: мы́ вѣ́мы, я́ко Человѣ́къ Се́й грѣ́шенъ е́сть.
Отвѣща́ у́бо о́нъ и рече́: а́ще грѣ́шенъ е́сть, не вѣ́мъ: еди́но вѣ́мъ, я́ко слѣ́пъ бѣ́хъ, ны́нѣ же ви́жу.
Рѣ́ша же ему́ па́ки: что́ сотвори́ тебѣ́? Ка́ко от­ве́рзе о́чи тво­и́?
Отвѣща́ и́мъ: реко́хъ ва́мъ уже́, и не слы́шасте: что́ па́ки хо́щете слы́шати? Еда́ и вы́ ученицы́ Его́ хо́щете бы́ти?
Они́ же укори́ша его́ и рѣ́ша ему́: ты́ учени́къ еси́ Того́: мы́ же Моисе́овы есмы́ ученицы́:
мы́ вѣ́мы, я́ко Моисе́ови глаго́ла Бо́гъ: Сего́ же не вѣ́мы, от­ку́ду е́сть.
Отвѣща́ человѣ́къ и рече́ и́мъ: о се́мъ бо ди́вно е́сть, я́ко вы́ не вѣ́сте, от­ку́ду е́сть, и от­ве́рзе о́чи мо­и́:
вѣ́мы же, я́ко грѣ́шники Бо́гъ не послу́шаетъ: но а́ще кто́ Богочте́цъ е́сть и во́лю Его́ твори́тъ, того́ послу́шаетъ:
от­ вѣ́ка нѣ́сть слы́шано, я́ко кто́ от­ве́рзе о́чи слѣ́пу рожде́ну:
а́ще не бы́ бы́лъ Се́й от­ Бо́га, не мо́глъ бы твори́ти ничесо́же.
Отвѣща́ша и рѣ́ша ему́: во грѣсѣ́хъ ты́ роди́л­ся еси́ ве́сь, и ты́ ли ны́ у́чиши? И изгна́ша его́ во́нъ.
Услы́ша Иису́съ, я́ко изгна́ша его́ во́нъ: и обрѣ́тъ его́, рече́ ему́: ты́ вѣ́руеши ли въ Сы́на Бо́жiя?
Отвѣща́ о́нъ и рече́: и кто́ е́сть, Го́споди, да вѣ́рую въ Него́?
Рече́ же ему́ Иису́съ: и ви́дѣлъ еси́ Его́, и глаго́ляй съ тобо́ю То́й е́сть.
О́нъ же рече́: вѣ́рую, Го́споди. И поклони́ся Ему́.
[Зач. 35.] И рече́ Иису́съ: на су́дъ А́зъ въ мíръ се́й прiидо́хъ, да неви́дящiи ви́дятъ, и ви́дящiи слѣ́пи бу́дутъ.
И слы́шаша от­ фарисе́й сiя́ су́щiи съ Ни́мъ, и рѣ́ша Ему́: еда́ и мы́ слѣ́пи есмы́?
Рече́ и́мъ Иису́съ: а́ще бы́сте слѣ́пи бы́ли, не бы́сте имѣ́ли грѣха́: ны́нѣ же глаго́лете, я́ко ви́димъ: грѣ́хъ у́бо ва́шъ пребыва́етъ.
Синодальный
1 Исцеление слепорожденного. 13 Фарисеи спрашивают исцеленного и его родителей. 35 Исцеленный уверовал в Сына Божия; слепота фарисеев.
[Зач. 34.] И, проходя, увидел человека, слепого от рождения.
Ученики Его спросили у Него: Равви́! кто согрешил, он или родители его, что родился слепым?
Иисус отвечал: не согрешил ни он, ни родители его, но это для того, чтобы на нем явились дела Божии.
Мне должно делать дела Пославшего Меня, доколе есть день; приходит ночь, когда никто не может делать.
Доколе Я в мире, Я свет миру.
Сказав это, Он плюнул на землю, сделал брение из плюновения и помазал брением глаза слепому,
и сказал ему: пойди, умойся в купальне Силоам, что значит: посланный. Он пошел и умылся, и пришел зрячим.
Тут соседи и видевшие прежде, что он был слеп, говорили: не тот ли это, который сидел и просил милостыни?
Иные говорили: это он, а иные: похож на него. Он же говорил: это я.
Тогда спрашивали у него: как открылись у тебя глаза?
Он сказал в ответ: Человек, называемый Иисус, сделал брение, помазал глаза мои и сказал мне: пойди на купальню Силоам и умойся. Я пошел, умылся и прозрел.
Тогда сказали ему: где Он? Он отвечал: не знаю.
Повели сего бывшего слепца к фарисеям.
А была суббота, когда Иисус сделал брение и отверз ему очи.
Спросили его также и фарисеи, как он прозрел. Он сказал им: брение положил Он на мои глаза, и я умылся, и вижу.
Тогда некоторые из фарисеев говорили: не от Бога Этот Человек, потому что не хранит субботы. Другие говорили: как может человек грешный творить такие чудеса? И была между ними распря.
Опять говорят слепому: ты что скажешь о Нем, потому что Он отверз тебе очи? Он сказал: это пророк.
Тогда Иудеи не поверили, что он был слеп и прозрел, доколе не призвали родителей сего прозревшего
и спросили их: это ли сын ваш, о котором вы говорите, что родился слепым? как же он теперь видит?
Родители его сказали им в ответ: мы знаем, что это сын наш и что он родился слепым,
а как теперь видит, не знаем, или кто отверз ему очи, мы не знаем. Сам в совершенных летах; самого спроси́те; пусть сам о себе скажет.
Так отвечали родители его, потому что боялись Иудеев; ибо Иудеи сговорились уже, чтобы, кто признает Его за Христа, того отлучать от синагоги.
Посему-то родители его и сказали: он в совершенных летах; самого спроси́те.
Итак, вторично призвали человека, который был слеп, и сказали ему: воздай славу Богу; мы знаем, что Человек Тот грешник.
Он сказал им в ответ: грешник ли Он, не знаю; одно знаю, что я был слеп, а теперь вижу.
Снова спросили его: что сделал Он с тобою? как отверз твои очи?
Отвечал им: я уже сказал вам, и вы не слушали; что еще хотите слышать? или и вы хотите сделаться Его учениками?
Они же укорили его и сказали: ты ученик Его, а мы Моисеевы ученики.
Мы знаем, что с Моисеем говорил Бог; Сего же не знаем, откуда Он.
Человек прозревший сказал им в ответ: это и удивительно, что вы не знаете, откуда Он, а Он отверз мне очи.
Но мы знаем, что грешников Бог не слушает; но кто чтит Бога и творит волю Его, того слушает.
От века не слыхано, чтобы кто отверз очи слепорожденному.
Если бы Он не был от Бога, не мог бы творить ничего.
Сказали ему в ответ: во грехах ты весь родился, и ты ли нас учишь? И выгнали его вон.
Иисус, услышав, что выгнали его вон, и найдя его, сказал ему: ты веруешь ли в Сына Божия?
Он отвечал и сказал: а кто Он, Господи, чтобы мне веровать в Него?
Иисус сказал ему: и видел ты Его, и Он говорит с тобою.
Он же сказал: верую, Господи! И поклонился Ему.
[Зач. 35.] И сказал Иисус: на суд пришел Я в мир сей, чтобы невидящие видели, а видящие стали слепы.
Услышав это, некоторые из фарисеев, бывших с Ним, сказали Ему: неужели и мы слепы?
Иисус сказал им: если бы вы были слепы, то не имели бы на себе греха; но как вы говорите, что видите, то грех остается на вас.
Al pasar Jesús vio a un hombre ciego de nacimiento.
Y le preguntaron sus discípulos, diciendo:

—Rabí, ¿quién pecó, este o sus padres, para que haya nacido ciego?

Respondió Jesús:

—No es que pecó éste, ni sus padres, sino para que las obras de Dios se manifiesten en él.

Me es necesario hacer las obras del que me envió, mientras dura el día; la noche viene, cuando nadie puede trabajar.
Mientras estoy en el mundo, luz soy del mundo.
Dicho esto, escupió en tierra, hizo lodo con la saliva y untó con el lodo los ojos del ciego,
y le dijo:

—Ve a lavarte en el estanque de Siloé —que significa «Enviado»—.

Entonces fue, se lavó y regresó viendo.

Por eso, los vecinos y los que antes lo habían visto que era ciego, decían:

—¿No es éste el que se sentaba y mendigaba?

Unos decían: «Él es.» Otros: «A él se parece.» Él decía: «Yo soy.»
Entonces le preguntaron:

—¿Cómo te fueron abiertos los ojos?

Respondió él y dijo:

—Aquel hombre que se llama Jesús hizo lodo, me untó los ojos y me dijo: “Ve al Siloé y lávate.” Fui, pues, me lavé y recibí la vista.

Entonces le dijeron:

—¿Dónde está él?

Él dijo:

—No sé.

Llevaron ante los fariseos al que había sido ciego.
Y era sábado cuando Jesús había hecho el lodo y le había abierto los ojos.
Volvieron, pues, a preguntarle también los fariseos cómo había recibido la vista. Él les dijo:

—Me puso lodo sobre los ojos, me lavé y veo.

Entonces algunos de los fariseos decían:

—Ese hombre no procede de Dios, porque no guarda el sábado.

Otros decían:

—¿Cómo puede un hombre pecador hacer estas señales?

Y había división entre ellos.

Entonces le preguntaron otra vez al ciego:

—¿Qué dices tú del que te abrió los ojos?

Él contestó:

—Que es profeta.

Pero los judíos no creyeron que él había sido ciego y que había recibido la vista, hasta que llamaron a los padres del que había recibido la vista,
y les preguntaron, diciendo:

—¿Es éste vuestro hijo, el que vosotros decís que nació ciego? ¿Cómo, pues, ve ahora?

Sus padres respondieron y les dijeron:

—Sabemos que éste es nuestro hijo y que nació ciego;

pero cómo ve ahora, no lo sabemos, o quién le haya abierto los ojos, nosotros tampoco lo sabemos; edad tiene, preguntadle a él; él hablará por sí mismo.
Esto dijeron sus padres porque tenían miedo de los judíos, por cuanto los judíos ya habían acordado que si alguno confesaba que Jesús era el Mesías, fuera expulsado de la sinagoga.
Por eso dijeron sus padres: “Edad tiene, preguntadle a él.”
Llamaron nuevamente al hombre que había sido ciego, y le dijeron:

—¡Da gloria a Dios! Nosotros sabemos que ese hombre es pecador.

Entonces él respondió y dijo:

—Si es pecador, no lo sé; una cosa sé, que habiendo yo sido ciego, ahora veo.

Le volvieron a decir:

—¿Qué te hizo? ¿Cómo te abrió los ojos?

Él les respondió:

—Ya os lo he dicho y no habéis escuchado, ¿por qué lo queréis oír otra vez? ¿Queréis también vosotros haceros sus discípulos?

Entonces lo insultaron, y dijeron:

—Tú eres su discípulo, pero nosotros, discípulos de Moisés somos.

Nosotros sabemos que Dios ha hablado a Moisés, pero respecto a ése, no sabemos de dónde ha salido.
Respondió el hombre y les dijo:

—Pues esto es lo maravilloso, que vosotros no sepáis de dónde ha salido, y a mí me abrió los ojos.

Y sabemos que Dios no oye a los pecadores; pero si alguno es temeroso de Dios y hace su voluntad, a ése oye.
Nunca se ha oído decir que alguien abriera los ojos a uno que nació ciego.
Si éste no viniera de Dios, nada podría hacer.
Respondieron y le dijeron:

—Tú naciste del todo en pecado, ¿y nos enseñas a nosotros?

Y lo expulsaron.

Oyó Jesús que lo habían expulsado y, hallándolo, le dijo:

—¿Crees tú en el Hijo de Dios?

Respondió él y dijo:

—¿Quién es, Señor, para que crea en él?

Le dijo Jesús:

—Pues lo has visto; el que habla contigo, ése es.

Y él dijo:

—Creo, Señor —y lo adoró.

Dijo Jesús:

—Para juicio he venido yo a este mundo, para que los que no ven, vean, y los que ven, sean cegados.

Entonces algunos de los fariseos que estaban con él, al oír esto, le dijeron:

—¿Acaso también nosotros somos ciegos?

Jesús les respondió:

—Si fuerais ciegos no tendríais pecado, pero ahora, porque decís: “Vemos”, vuestro pecado permanece.


Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible