Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
19:1
19:2
19:3
19:4a
19:5
19:8
см.:Плач.3:7:9;
19:9
19:10
19:14
19:15
19:16
19:18
19:19
19:20
19:21
19:22
19:23
19:24
19:26
19:28
19:29
1 Иов отвечает своим друзьям; 7 он заявляет, что Бог ответствен за его страдания; 13 его родные и друзья чуждаются его; 21 он взывает о жалости, которой Бог не проявляет к нему; 23 «Я знаю, Искупитель мой жив … я во плоти моей узрю Бога».
И отвечал Иов и сказал:
доколе будете мучить душу мою и терзать меня речами?
Вот, уже раз десять вы срамили меня и не стыдитесь теснить меня.
Если я и действительно погрешил, то погрешность моя при мне остается.
Если же вы хотите повеличаться надо мною и упрекнуть меня позором моим,
то знайте, что Бог ниспроверг меня и обложил меня Своею сетью.
Вот, я кричу: обида! и никто не слушает; вопию, и нет суда.
Он преградил мне дорогу, и не могу пройти, и на стези мои положил тьму.
Совлек с меня славу мою и снял венец с головы моей.
Кругом разорил меня, и я отхожу; и, как дерево, Он исторг надежду мою.
Воспылал на меня гневом Своим и считает меня между врагами Своими.
Полки Его пришли вместе и направили путь свой ко мне и расположились вокруг шатра моего.
Братьев моих Он удалил от меня, и знающие меня чуждаются меня.
Покинули меня близкие мои, и знакомые мои забыли меня.
Пришлые в доме моем и служанки мои чужим считают меня; посторонним стал я в глазах их.
Зову слугу моего, и он не откликается; устами моими я должен умолять его.
Дыхание мое опротивело жене моей, и я должен умолять ее ради детей чрева моего.
Даже малые дети презирают меня: поднимаюсь, и они издеваются надо мною.
Гнушаются мною все наперсники мои, и те, которых я любил, обратились против меня.
Кости мои прилипли к коже моей и плоти моей, и я остался только с кожею около зубов моих.
Помилуйте меня, помилуйте меня вы, друзья мои, ибо рука Божия коснулась меня.
Зачем и вы преследуете меня, как Бог, и плотью моею не можете насытиться?
О, если бы записаны были слова мои! Если бы начертаны были они в книге
резцом железным с оловом, – на вечное время на камне вырезаны были!
А я знаю, Искупитель мой жив, и Он в последний день восставит из праха распадающуюся кожу мою сию,
и я во плоти моей узрю Бога.
Я узрю Его сам; мои глаза, не глаза другого, увидят Его. Истаевает сердце мое в груди моей!
Вам надлежало бы сказать: зачем мы преследуем его? Как будто корень зла найден во мне.
Убойтесь меча, ибо меч есть отмститель неправды, и знайте, что есть суд.
Отвѣща́въ же и́овъ, рече́:
доко́лѣ притру́дну творите́ ду́шу мою́ и низлага́ете мя́ словесы́? уразумѣ́йте то́кмо, я́ко Госпо́дь сотвори́ мя си́це.
Клеве́щете на мя́, не стыдя́щеся мене́ належите́ ми.
глаго́лати словеса́, я́же не подоба́ше, словеса́ же моя́ погрѣша́ютъ, и не во вре́мя:
Бу́ди, я́ко вои́стинну а́зъ прельсти́хся, и у мене́ водворя́ется погрѣше́нiе,
бу́ди же, я́ко на мя́ велича́етеся, наскака́ете же ми́ поноше́нiемъ:
разумѣ́йте у́бо, я́ко Госпо́дь е́сть и́же смяте́ мя и огра́ду свою́ на мя́ вознесе́.
Се́, смѣю́ся поноше́нiю, не возглаго́лю: возопiю́, и нигдѣ́же су́дъ.
О́крестъ огражде́нъ е́смь и не могу́ прейти́: предъ лице́мъ мои́мъ тму́ положи́,
сла́ву же съ мене́ совлече́ и отъя́ вѣне́цъ от главы́ моея́:
растерза́ мя о́крестъ, и отидо́хъ: посѣче́ же я́ко дре́во наде́жду мою́.
Лю́тѣ же гнѣ́ва употреби́ на мя́ и возмнѣ́ мя я́ко врага́.
Вку́пѣ же прiидо́ша искуше́нiя его́ на мя́, на путе́хъ же мои́хъ обыдо́ша мя́ навѣ́тницы.
Бра́тiя моя́ отступи́ша от мене́, позна́ша чужди́хъ па́че мене́, и дру́зiе мои́ неми́лостиви бы́ша:
не снабдѣ́ша мя́ бли́жнiи мои́, и вѣ́дящiи и́мя мое́ забы́ша мя́.
Сосѣ́ди до́му и рабы́ни моя́, [я́ко] иноплеме́нникъ бы́хъ предъ ни́ми:
раба́ моего́ зва́хъ, и не послу́ша, уста́ же моя́ моля́хуся:
и проси́хъ жену́ мою́, призыва́хъ же ласка́я сы́ны подло́жницъ мои́хъ:
они́ же мене́ въ вѣ́къ отри́нуша, егда́ воста́ну, на мя́ глаго́лютъ.
Гнуша́хуся мене́ ви́дящiи мя́, и и́хже люби́хъ, воста́ша на мя́.
Въ ко́жи мое́й согни́ша пло́ти моя́, ко́сти же моя́ въ зубѣ́хъ содержа́тся.
Поми́луйте мя́, поми́луйте мя́, о, дру́зiе! рука́ бо Госпо́дня косну́вшаяся ми́ е́сть.
Почто́ мя го́ните я́коже и Госпо́дь? от пло́тей же мои́хъ не насыща́етеся?
Кто́ бо да́лъ бы, да напи́шутся словеса́ моя́, и положа́тся о́ная въ кни́зѣ во вѣ́къ?
и на дщи́цѣ желѣ́знѣ и о́ловѣ, или́ на ка́менiихъ извая́ются?
Вѣ́мъ бо, я́ко присносу́щенъ е́сть, и́же и́мать искупи́ти мя́,
[и] на земли́ воскреси́ти ко́жу мою́ терпя́щую сiя́, от Го́спода бо ми́ сiя́ соверши́шася,
я́же а́зъ въ себѣ́ свѣ́мъ, я́же о́чи мои́ ви́дѣста, а не и́нъ: вся́ же ми́ соверши́шася въ нѣ́дрѣ.
А́ще же и рече́те: что́ рече́мъ проти́ву ему́? и ко́рень словесе́ обря́щемъ въ не́мъ.
Убо́йтеся же и вы́ от меча́: я́рость бо на беззако́нныя на́йдетъ, и тогда́ уви́дятъ, гдѣ́ е́сть и́хъ вещество́.
Английский (NKJV)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Аверинцев)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Then Job answered and said:
«How long will you torment my soul, And break me in pieces with words?
These ten times you have reproached me; You are not ashamed that you have wronged me.
And if indeed I have erred, My error remains with me.
If indeed you exalt yourselves against me, And plead my disgrace against me,
Know then that God has wronged me, And has surrounded me with His net.
«If I cry out concerning wrong, I am not heard. If I cry aloud, there is no justice.
He has fenced up my way, so that I cannot pass; And He has set darkness in my paths.
He has stripped me of my glory, And taken the crown from my head.
He breaks me down on every side, And I am gone; My hope He has uprooted like a tree.
He has also kindled His wrath against me, And He counts me as one of His enemies.
His troops come together And build up their road against me; They encamp all around my tent.
«He has removed my brothers far from me, And my acquaintances are completely estranged from me.
My relatives have failed, And my close friends have forgotten me.
Those who dwell in my house, and my maidservants, Count me as a stranger; I am an alien in their sight.
I call my servant, but he gives no answer; I beg him with my mouth.
My breath is offensive to my wife, And I am repulsive to the children of my own body.
Even young children despise me; I arise, and they speak against me.
All my close friends abhor me, And those whom I love have turned against me.
My bone clings to my skin and to my flesh, And I have escaped by the skin of my teeth.
«Have pity on me, have pity on me, O you my friends, For the hand of God has struck me!
Why do you persecute me as God does, And are not satisfied with my flesh?
«Oh, that my words were written! Oh, that they were inscribed in a book!
That they were engraved on a rock With an iron pen and lead, forever!
For I know that my Redeemer lives, And He shall stand at last on the earth;
And after my skin is destroyed, this I know, That in my flesh I shall see God,
Whom I shall see for myself, And my eyes shall behold, and not another. How my heart yearns within me!
If you should say, «How shall we persecute him?́-- Since the root of the matter is found in me,
Be afraid of the sword for yourselves; For wrath brings the punishment of the sword, That you may know there is a judgment.»