Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
20:2
20:3
20:4
20:6
20:11
20:13
20:14
20:15
20:16
20:17
20:21
20:22
20:27
20:28
1 Вторая речь Софара: «Веселие беззаконных кратковременно»; 20 «Бог пошлет на него ярость гнева Своего».
И отвечал Софар Наамитянин и сказал:
размышления мои побуждают меня отвечать, и я поспешаю выразить их.
Упрек, позорный для меня, выслушал я, и дух разумения моего ответит за меня.
Разве не знаешь ты, что от века, – с того времени, как поставлен человек на земле, –
веселье беззаконных кратковременно, и радость лицемера мгновенна?
Хотя бы возросло до небес величие его, и голова его касалась облаков, –
как помет его, на веки пропадает он; видевшие его скажут: где он?
Как сон, улетит, и не найдут его; и, как ночное видение, исчезнет.
Глаз, видевший его, больше не увидит его, и уже не усмотрит его место его.
Сыновья его будут заискивать у нищих, и руки его возвратят похищенное им.
Кости его наполнены грехами юности его, и с ним лягут они в прах.
Если сладко во рту его зло, и он таит его под языком своим,
бережет и не бросает его, а держит его в устах своих,
то эта пища его в утробе его превратится в желчь аспидов внутри его.
Имение, которое он глотал, изблюет: Бог исторгнет его из чрева его.
Змеиный яд он сосет; умертвит его язык ехидны.
Не видать ему ручьев, рек, текущих медом и молоком!
Нажитое трудом возвратит, не проглотит; по мере имения его будет и расплата его, а он не порадуется.
Ибо он угнетал, отсылал бедных; захватывал домы, которых не строил;
не знал сытости во чреве своем и в жадности своей не щадил ничего.
Ничего не спаслось от обжорства его, зато не устоит счастье его.
В полноте изобилия будет тесно ему; всякая рука обиженного поднимется на него.
Когда будет чем наполнить утробу его, Он пошлет на него ярость гнева Своего и одождит на него болезни в плоти его.
Убежит ли он от оружия железного, – пронзит его лук медный;
станет вынимать стрелу, – и она выйдет из тела, выйдет, сверкая сквозь желчь его; ужасы смерти найдут на него!
Все мрачное сокрыто внутри его; будет пожирать его огонь, никем не раздуваемый; зло постигнет и оставшееся в шатре его.
Небо откроет беззаконие его, и земля восстанет против него.
Исчезнет стяжание дома его; все расплывется в день гнева Его.
Вот удел человеку беззаконному от Бога и наследие, определенное ему Вседержителем!
Отвѣща́въ же Софа́ръ Мине́йскiй, рече́:
не та́ко мнѣ́хъ сiя́ тебѣ́ рещи́ проти́ву, и не разумѣ́ете па́че не́жели и а́зъ.
Наказа́нiе срамле́нiя моего́ услы́шу, и ду́хъ от ра́зума отвѣщава́етъ ми́.
Еда́ си́хъ не уразумѣ́лъ еси́ от вѣ́ка, отне́лѣже положе́нъ человѣ́къ бы́сть на земли́?
весе́лiе бо нечести́выхъ паде́нiе стра́шно, обра́дованiе же беззако́нныхъ па́губа.
А́ще взы́дутъ на не́бо да́ры его́, же́ртва же его́ облако́въ ко́снется:
егда́ бо мни́тся уже́ утвержде́нъ бы́ти, тогда́ въ коне́цъ поги́бнетъ. ви́дѣвшiи же его́ реку́тъ: гдѣ́ есть?
Я́коже со́нъ отлетѣ́вый не обря́щется, отлетѣ́ же а́ки мечта́нiе нощно́е.
О́ко призрѣ́, и не приложи́тъ, и ктому́ не позна́етъ его́ мѣ́сто его́.
Сыно́въ его́ да погубя́тъ ме́ншiи, и ру́цѣ его́ возжгу́тъ болѣ́зни.
Ко́сти его́ напо́лнишася грѣхо́въ ю́ности его́ и съ ни́мъ на пе́рсти усну́тъ.
А́ще услади́тся во устѣ́хъ его́ зло́ба, скры́етъ ю́ подъ язы́комъ свои́мъ:
не пощади́тъ ея́, и не оста́витъ ея́, и собере́тъ ю́ посредѣ́ горта́ни своего́,
и не возмо́жетъ помощи́ себѣ́: же́лчь а́спидовъ во чре́вѣ его́.
Бога́тство непра́ведно собира́емо изблюе́тся, изъ хра́мины его́ извлече́тъ его́ а́нгелъ.
Я́рость же змiе́ву да ссе́тъ, да убiе́тъ же его́ язы́къ змiи́нъ.
Да не у́зритъ отдое́нiя ското́въ, ниже́ прибы́тка ме́да и ма́сла кра́вiя.
Вотще́ и всу́е труди́ся, бога́тство, от него́же не вку́ситъ, я́коже кло́ки не сожва́емы и не поглоща́емы.
Мно́гихъ бо немощны́хъ до́мы сокруши́, жили́ще же разгра́би и не поста́ви.
Нѣ́сть спасе́нiя имѣ́нiю его́, въ вожделѣ́нiи свое́мъ не спасе́тся.
Нѣ́сть оста́нка бра́шну его́, сего́ ра́ди не процвѣту́тъ ему́ блага́я.
Егда́ же мни́тъ уже́ испо́лнь бы́ти, оскорби́тся, вся́ка же бѣда́ на́нь прiи́детъ.
А́ще ка́ко ли́бо испо́лнитъ чре́во свое́, напу́ститъ на́нь я́рость гнѣ́ва, одожди́тъ на него́ болѣ́зни:
и не спасе́тся от руки́ желѣ́за, да устрѣли́тъ его́ лу́къ мѣ́дянъ,
и да про́йдетъ сквозѣ́ тѣ́ло его́ стрѣла́: звѣ́зды же въ жили́щихъ его́: да прiи́дутъ на́нь стра́си,
и вся́ка тма́ на не́мъ да пребу́детъ: да поя́стъ его́ о́гнь нераздеже́ный, да озло́битъ же пришле́цъ до́мъ его́:
и да откры́етъ не́бо беззако́нiя его́, и земля́ да воста́нетъ на́нь:
да извлече́тъ до́мъ его́ па́губа до конца́, де́нь гнѣ́ва да прiи́детъ на́нь.
Сiя́ ча́сть человѣ́ка нечести́ваго от Го́спода и стяжа́нiе имѣ́нiй его́ от надзира́теля.
Английский (NKJV)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Аверинцев)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Then Zophar the Naamathite answered and said:
«Therefore my anxious thoughts make me answer, Because of the turmoil within me.
I have heard the rebuke that reproaches me, And the spirit of my understanding causes me to answer.
«Do you not know this of old, Since man was placed on earth,
That the triumphing of the wicked is short, And the joy of the hypocrite is but for a moment?
Though his haughtiness mounts up to the heavens, And his head reaches to the clouds,
Yet he will perish forever like his own refuse; Those who have seen him will say, «Where is he?́
He will fly away like a dream, and not be found; Yes, he will be chased away like a vision of the night.
The eye that saw him will see him no more, Nor will his place behold him anymore.
His children will seek the favor of the poor, And his hands will restore his wealth.
His bones are full of his youthful vigor, But it will lie down with him in the dust.
«Though evil is sweet in his mouth, And he hides it under his tongue,
Though he spares it and does not forsake it, But still keeps it in his mouth,
Yet his food in his stomach turns sour; It becomes cobra venom within him.
He swallows down riches And vomits them up again; God casts them out of his belly.
He will suck the poison of cobras; The vipeŕs tongue will slay him.
He will not see the streams, The rivers flowing with honey and cream.
He will restore that for which he labored, And will not swallow it down; From the proceeds of business He will get no enjoyment.
For he has oppressed and forsaken the poor, He has violently seized a house which he did not build.
«Because he knows no quietness in his heart, He will not save anything he desires.
Nothing is left for him to eat; Therefore his well-being will not last.
In his self-sufficiency he will be in distress; Every hand of misery will come against him.
When he is about to fill his stomach, God will cast on him the fury of His wrath, And will rain it on him while he is eating.
He will flee from the iron weapon; A bronze bow will pierce him through.
It is drawn, and comes out of the body; Yes, the glittering point comes out of his gall. Terrors come upon him;
Total darkness is reserved for his treasures. An unfanned fire will consume him; It shall go ill with him who is left in his tent.
The heavens will reveal his iniquity, And the earth will rise up against him.
The increase of his house will depart, And his goods will flow away in the day of His wrath.
This is the portion from God for a wicked man, The heritage appointed to him by God.»