Скрыть
38:2
38:9
38:11
38:12
38:13
38:14
38:18
38:19
38:20
38:22
38:24
38:26
38:29
38:30
38:32
38:34
38:35
38:38
38:40
Церковнославянский (рус)
Преста́в­шу же Елiу́су от­ бесѣ́ды, рече́ Госпо́дь Иову сквоз­ѣ́ бу́рю и о́блаки:
кто́ се́й скрыва́яй от­ мене́ совѣ́тъ, содержа́й же глаго́лы въ се́рдцы, мене́ же ли мни́т­ся утаи́ти?
Препоя́ши я́ко му́жъ чре́сла твоя́: вопрошу́ же тя́, ты́ же ми́ от­вѣща́й.
Гдѣ́ бы́лъ еси́, егда́ основа́хъ зе́млю? воз­вѣсти́ ми, а́ще вѣ́си ра́зумъ.
Кто́ положи́ мѣ́ры ея́, а́ще вѣ́си? или́ кто́ наведы́й ве́рвь на ню́?
На че́мже столпи́ ея́ утвержде́ни су́ть? кто́же е́сть положи́вый ка́мень крае­уго́лный на не́й?
Егда́ [сотворе́ны] бы́ша звѣ́зды, восхвали́ша мя́ гла́сомъ ве́лiимъ вси́ а́нгели мо­и́.
Загради́хъ же мо́ре враты́, егда́ излива́­шеся изъ чре́ва ма́тере сво­ея́ исходя́щее:
положи́хъ же ему́ о́блакъ во одѣя́нiе, мгло́ю же пови́хъ е́:
и положи́хъ ему́ предѣ́лы, обложи́въ затво́ры и врата́:
рѣ́хъ же ему́: до сего́ до́йдеши и не пре́йдеши, но въ тебѣ́ сокруша́т­ся во́лны твоя́.
Или́ при­­ тебѣ́ соста́вихъ свѣ́тъ у́трен­нiй, ден­ни́ца же вѣ́сть чи́нъ сво́й,
я́тися кри́лъ земли́, от­трясти́ нечести́выя от­ нея́?
Или́ ты́, бре́нiе взе́мъ, от­ земли́ созда́лъ еси́ живо́тно, и глаго́ливаго сего́ посади́лъ еси́ на земли́?
Отя́лъ же ли еси́ от­ нечести́выхъ свѣ́тъ, мы́шцу же го́рдыхъ сокруши́лъ ли еси́?
Прише́лъ же ли еси́ на исто́чники мо́ря, во слѣда́хъ же бе́здны ходи́лъ ли еси́?
Отверза́ют­ся же ли тебѣ́ стра́хомъ врата́ сме́ртная, вра́тницы же а́довы ви́дѣв­ше тя́ убоя́шася ли?
Навы́клъ же ли еси́ широты́ поднебе́сныя? Повѣ́ждь у́бо ми́, коли́ка е́сть?
Въ ко́­ей же земли́ вселя́ет­ся свѣ́тъ, тмѣ́ же ко́е е́сть мѣ́сто?
А́ще у́бо введе́ши мя́ въ предѣ́лы и́хъ, а́ще же ли и вѣ́си стези́ и́хъ?
Вѣ́мъ у́бо, я́ко тогда́ рожде́нъ еси́, число́ же лѣ́тъ тво­и́хъ мно́го.
Прише́лъ же ли еси́ въ сокро́вища снѣ́жная, и сокро́вища гра́дная ви́дѣлъ ли еси́?
подлежа́тъ же ли тебѣ́ въ ча́съ враго́въ, въ де́нь бра́ней и ра́ти?
Отку́ду же исхо́дитъ сла́на, или́ разсыпа́ет­ся ю́гъ на поднебе́сную?
Кто́ же угото́ва дождю́ ве́лiю пролiя́нiе, и пу́ть мо́лнiи и гро́ма,
одожди́ти на зе́млю, на не́йже нѣ́сть му́жа, пусты́ню, идѣ́же человѣ́ка нѣ́сть въ не́й,
насы́тити непроходи́му и ненаселе́ну, и прозя́бнути исхо́дъ зла́ка?
Кто́ есть дождю́ оте́цъ? кто́ же е́сть роди́вый ка́пли ро́сныя?
Изъ чiего́ чре́ва исхо́дитъ ле́дъ? Сла́ну же на небеси́ кто́ роди́лъ,
я́же нисхо́дитъ я́ко вода́ теку́щая? Лице́ нечести́ва кто́ устраши́?
Разумѣ́лъ же ли еси́ со­у́зъ плiа́дъ, и огражде́нiе орiо́ново от­ве́рзлъ ли еси́?
Или́ от­ве́рзеши зна́менiя небе́сная во вре́мя свое́? и вече́рнюю звѣзду́ за власы́ ея́ при­­влече́ши ли?
Вѣ́си же ли премѣне́нiя небе́сная, или́ быва́ющая вку́пѣ подъ небесе́мъ?
Призове́ши же ли о́блакъ гла́сомъ? и тре́петомъ воды́ вели́кiя послу́шаетъ ли тя́?
По́слеши же ли мо́лнiи, и по́йдутъ? реку́тъ же ли ти́: что́ есть?
Кто́ же да́лъ е́сть жена́мъ тка́нiя му́дрость, или́ испещре́нiя хи́трость?
Кто́ же изчисля́яй о́блаки прему́дростiю, не́бо же на зе́млю преклони́лъ,
разлiя́ся же я́ко земля́ пра́хъ, спая́хъ же е́, а́ки ка́менемъ, на четы́ри у́глы?
Улови́ши же ли льва́мъ я́дь, и ду́шы змие́въ насы́тиши ли?
убоя́шася бо на ло́жахъ сво­и́хъ и сѣдя́тъ въ де́брехъ уловля́юще.
Кто́ же вра́ну угото́ва пи́щу? пти́чищи бо его́ ко Го́споду воз­зва́ша, облета́юще бра́шна и́щуще.
Синодальный
1 «Господь отвечает Иову из бури»; «Где был ты, когда Я полагал основания земли» и сказал морю: «доселе дойдешь и не перейдешь»? 12 Бог требует знания Иова об утробе, глубинах моря, вратах смерти, хранилищах снега, об узлах Хима и уставах неба, о молниях.
[Когда Елиуй перестал говорить,] Господь отвечал Иову из бури и сказал:
кто сей, омрачающий Провидение словами без смысла?
Препояшь ныне чресла твои, как муж: Я буду спрашивать тебя, и ты объясняй Мне:
где был ты, когда Я полагал основания земли? Скажи, если знаешь.
Кто положил меру ей, если знаешь? или кто протягивал по ней вервь?
На чем утверждены основания ее, или кто положил краеугольный камень ее,
при общем ликовании утренних звезд, когда все сыны Божии восклицали от радости?
Кто затворил море воротами, когда оно исторглось, вышло как бы из чрева,
когда Я облака сделал одеждою его и мглу пеленами его,
и утвердил ему Мое определение, и поставил запоры и ворота,
и сказал: доселе дойдешь и не перейдешь, и здесь предел надменным волнам твоим?
Давал ли ты когда в жизни своей приказания утру и указывал ли заре место ее,
чтобы она охватила края земли и стряхнула с нее нечестивых,
чтобы земля изменилась, как глина под печатью, и стала, как разноцветная одежда,
и чтобы отнялся у нечестивых свет их и дерзкая рука их сокрушилась?
Нисходил ли ты во глубину моря и входил ли в исследование бездны?
Отворялись ли для тебя врата смерти, и видел ли ты врата тени смертной?
Обозрел ли ты широту земли? Объясни, если знаешь все это.
Где путь к жилищу света, и где место тьмы?
Ты, конечно, доходил до границ ее и знаешь стези к дому ее.
Ты знаешь это, потому что ты был уже тогда рожден, и число дней твоих очень велико.
Входил ли ты в хранилища снега и видел ли сокровищницы града,
которые берегу Я на время смутное, на день битвы и войны?
По какому пути разливается свет и разносится восточный ветер по земле?
Кто проводит протоки для излияния воды и путь для громоносной молнии,
чтобы шел дождь на землю безлюдную, на пустыню, где нет человека,
чтобы насыщать пустыню и степь и возбуждать травные зародыши к возрастанию?
Есть ли у дождя отец? или кто рождает капли росы?
Из чьего чрева выходит лед, и иней небесный, – кто рождает его?
Воды, как камень, крепнут, и поверхность бездны замерзает.
Можешь ли ты связать узел Хима и разрешить узы Кесиль?
Можешь ли выводить созвездия в свое время и вести Ас с ее детьми?
Знаешь ли ты уставы неба, можешь ли установить господство его на земле?
Можешь ли возвысить голос твой к облакам, чтобы вода в обилии покрыла тебя?
Можешь ли посылать молнии, и пойдут ли они и скажут ли тебе: вот мы?
Кто вложил мудрость в сердце, или кто дал смысл разуму?
Кто может расчислить облака своею мудростью и удержать сосуды неба,
когда пыль обращается в грязь и глыбы слипаются?
Ты ли ловишь добычу львице и насыщаешь молодых львов,
когда они лежат в берлогах или покоятся под тенью в засаде?
Кто приготовляет во́рону корм его, когда птенцы его кричат к Богу, бродя без пищи?
Немецкий (GNB)
Dann ergriff der HERR selbst das Wort und antwortete Ijob aus dem Sturm heraus. Er sagte zu ihm:
»Wer bist du, dass du meinen Plan anzweifelst,
von Dingen redest, die du nicht verstehst?
Nun gut! Steh auf und zeige dich als Mann!
Ich will dich fragen, gib du mir Bescheid!
Wo warst du denn, als ich die Erde machte?
Wenn du es weißt, dann sage es mir doch!
Wer hat bestimmt, wie groß sie werden sollte?
Wer hat das mit der Messschnur festgelegt?
Du weißt doch alles! Oder etwa nicht?
Auf welchem Sockel stehen ihre Pfeiler?
Wer hat den Grundstein ihres Baus gelegt?
Ja, damals sangen alle Morgensterne,
die Gottessöhne jubelten vor Freude!
Wer hat das Meer mit Toren abgesperrt,
als es hervorbrach aus dem Schoß der Erde?
Ich waŕs, ich hüllte es in dichte Wolken,
als Windel gab ich ihm den dunklen Nebel.
Ich gab ihm seine vorbestimmte Grenze,
schloss es mit Tor und Riegel sicher ein.
Ich sagte ihm: ́Bis hierher und nicht weiter!
Hier hört der Hochmut deiner Wellen auf!́
Hast du je einen Tag heraufbefohlen,
der Morgenröte ihren Platz bestimmt
und ihr gesagt, der Erde Saum zu fassen
und alle Bösen von ihr abzuschütteln?
In ihrem Licht erheben sich die Berge,
wie Kleiderfalten treten sie hervor.
Den Bösen aber bringt das Licht kein Glück,
es setzt dem Missbrauch ihrer Macht ein Ende.
Warst du schon unten bei den Meeresquellen?
Den Grund des Meeres, hast du ihn durchstreift?
Hast du am Tor der Totenwelt gestanden,
dort, wo die ewige Finsternis beginnt?
Weißt du, wie weit die Erde sich erstreckt?
Wenn du das alles kennst, dann sag es mir!
Kennst du den Weg zum Ursprungsort des Lichtes?
Von welcher Stelle kommt die Dunkelheit?
Führst du sie bis ans Ende ihres Weges
und bringst sie dann zu ihrem Ort zurück?
Du musst es können, denn du bist so alt,
du warst ja damals lange schon geboren!
Hast du die Vorratskammern schon gesehen,
wo ich den Schnee und Hagel aufbewahre?
Ich halte sie bereit für Unheilstage;
mit ihnen greif ich ein in Kampf und Krieg.
Wo ist der Weg zum Aufgangsort der Sonne
und wo der Platz, von dem der Ostwind kommt?
Wer grub am Himmel Rinnen für den Regen?
Wer bahnte dem Gewitter seinen Weg?
Wer lässt es regnen auf die öde Steppe,
aufs Land, in dem es keine Menschen gibt?
Wer stillt den Durst der ausgedörrten Erde,
damit sie grünes Gras aufsprießen lässt?
Denk an den Regen: Hat er einen Vater?
Und sieh den Tau: Hat jemand ihn gezeugt?
Wo kommt das Eis her? Wer ist seine Mutter?
Und welcher Schoß gebar den Reif und Frost,
der Bach und Fluss in harten Stein verwandelt,
das Meer bewegungslos erstarren lässt?
Kannst du das Siebengestirn zusammenbinden?
Löst du den Gürtel des Orions auf?
Lässt du die Tierkreisbilder aufmarschieren,
dass jedes sichtbar wird zu seiner Zeit?
Lenkst du den Großen und den Kleinen Wagen?
Kennst du die Ordnung, der der Himmel folgt,
und machst sie gültig für die ganze Erde?
Rufst du den Wolken dort Befehle zu,
damit sie Regen auf dich strömen lassen?
Schickst du die Blitze auf die Erde nieder?
Stehn sie dir zu Befehl, wenn du sie rufst?
Wer sagt dem Ibis, dass der Nilstrom steigt?
Wer sagt dem Hahn, dass Regenwetter kommt?
Wer zählt die rechte Zahl von Wolken ab?
Wer leert des Himmels Wasserkrüge aus,
wenn alle Ackerschollen fest zusammenbacken,
die Erde hart geworden ist wie Stein?
Treibst du der Löwin ihre Beute zu?
Stillst du die heiße Gier der jungen Löwen,
wenn sie sich in den Höhlen niederkauern,
in dichten Büschen auf der Lauer liegen?
Wer ist es, der den Raben Futter gibt,
wenn ihre Jungen nichts zu fressen finden
und mir laut schreiend ihren Hunger klagen?
فاجاب الرب ايوب من العاصفة وقال
من هذا الذي يظلم القضاء بكلام بلا معرفة.
اشدد الآن حقويك كرجل. فاني اسألك فتعلمني.
اين كنت حين اسست الارض. أخبر ان كان عندك فهم.
من وضع قياسها. لانك تعلم. او من مدّ عليها مطمارا.
على اي شيء قرّت قواعدها او من وضع حجر زاويتها
عندما ترنمت كواكب الصبح معا وهتف جميع بني الله
ومن حجز البحر بمصاريع حين اندفق فخرج من الرحم.
اذ جعلت السحاب لباسه الضباب قماطه
وجزمت عليه حدّي واقمت له مغاليق ومصاريع
وقلت الى هنا تاتي ولا تتعدى وهنا تتخم كبرياء لججك
هل في ايامك امرت الصبح. هل عرّفت الفجر موضعه
ليمسك باكناف الارض فينفض الاشرار منها.
تتحول كطين الخاتم وتقف كانها لابسة.
ويمنع عن الاشرار نورهم وتنكسر الذراع المرتفعة
هل انتهيت الى ينابيع البحر او في مقصورة الغمر تمشّيت.
هل انكشفت لك ابواب الموت او عاينت ابواب ظل الموت.
هل ادركت عرض الارض. اخبر ان عرفته كله
اين الطريق الى حيث يسكن النور. والظلمة اين مقامها
حتى تاخذها الى تخومها وتعرف سبل بيتها.
تعلم لانك حينئذ كنت قد ولدت وعدد ايامك كثير
أدخلت الى خزائن الثلج ام ابصرت مخازن البرد
التي ابقيتها لوقت الضر ليوم القتال والحرب.
في اي طريق يتوزع النور وتتفرق الشرقية على الارض.
من فرّع قنوات للهطل وطريقا للصواعق
ليمطر على ارض حيث لا انسان. على قفر لا احد فيه.
ليروي البلقع والخلاء وينبت مخرج العشب
هل للمطر اب ومن ولد مآجل الطل.
من بطن من خرج الجمد. صقيع السماء من ولده.
كحجر صارت المياه. أختبأت. وتلكد وجه الغمر
هل تربط انت عقد الثريا او تفك ربط الجبّار.
أتخرج المنازل في اوقاتها وتهدي النعش مع بناته
هل عرفت سنن السموات او جعلت تسلطها على الارض.
أترفع صوتك الى السحب فيغطيك فيض المياه.
اترسل البروق فتذهب وتقول لك ها نحن.
من وضع في الطخاء حكمة او من اظهر في الشّهب فطنة.
من يحصي الغيوم بالحكمة ومن يسكب ازقاق السموات
اذ ينسبك التراب سبكا ويتلاصق المدر
اتصطاد للّبوة فريسة ام تشبع نفس الاشبال
حين تجرمز في عريّسها وتجلس في عيصها للكمون.
من يهيئ للغراب صيده اذ تنعب فراخه الى الله وتتردد لعدم القوت
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible