Препоя́шитеся и бі́йтеся, жерцы́, пла́читеся, служа́щiи же́ртвеннику: вни́дите, поспи́те во вре́тищихъ, служа́щiи Бо́гу, я́ко отъя́ся от до́му Бо́га ва́шего же́ртва и возлiя́нiе:

освяти́те по́стъ, проповѣ́дите цѣльбу́, собери́те старѣ́йшины вся́ живу́щыя на земли́ въ до́мъ Бо́га ва́шего и воззови́те ко Го́споду усе́рдно:

увы́ мнѣ́, увы́ мнѣ́, увы́ мнѣ́ въ де́нь! я́ко бли́зъ е́сть де́нь Госпо́день, и я́ко бѣда́ от бѣды́ прiи́детъ:

я́ко предъ очи́ма ва́шима пи́щы взя́шася и от до́му Бо́га ва́шего весе́лiе и ра́дость.

Вскочи́ша ю́ницы у я́слей свои́хъ, погибо́ша сокро́вища, раскопа́шася точи́ла, я́ко посше́ пшени́ца.

Что́ положи́мъ себѣ́? воспла́кашася стада́ воло́въ, я́ко не бѣ́ па́жити и́мъ, и па́ствы о́вчыя погибо́ша.

Къ тебѣ́, Го́споди, возопiю́, я́ко о́гнь потреби́ кра́сная пусты́ни, и пла́мень пожже́ вся́ древа́ польска́я,

и ско́ти польсті́и воззрѣ́ша къ тебѣ́, я́ко посхо́ша исто́чницы водні́и, и о́гнь пояде́ кра́сная пусты́ни.

Воструби́те трубо́ю въ Сiо́нѣ, проповѣ́дите въ горѣ́ мое́й святѣ́й, и да смяту́тся вси́ живу́щiи на земли́, я́ко предстои́тъ де́нь Госпо́день, я́ко бли́зъ,

де́нь тмы́ и бу́ри, де́нь о́блака и мглы́: я́коже у́тро разлiю́тся по гора́мъ лю́дiе мно́зи и крѣ́пцы, подо́бни и́мъ не бы́ша от вѣ́ка, и по ни́хъ не приложи́тся до лѣ́тъ въ ро́дъ и ро́дъ:

я́же предъ ни́мъ о́гнь потребля́яй, и я́же за ни́мъ возгара́яся пла́мень: я́коже ра́й сла́дости земля́ предъ лице́мъ его́, и я́же созади́ его́ по́ле па́губы, и спаса́ющагося не бу́детъ и́мъ:

я́коже ви́дъ ко́нскiй ви́дъ и́хъ, и я́коже ко́нницы, та́ко прожену́тъ:

я́коже гла́съ колесни́цъ на верхи́ го́ръ востеку́тъ, и я́ко гла́съ пла́мене о́гненна попаля́юща тро́стiе, и я́ко лю́дiе мно́зи и крѣ́пцы воополча́ющiися на бра́нь.

От лица́ и́хъ сокруша́тся лю́дiе: вся́кое лице́ а́ки опале́нiе горнца́.

Я́коже борцы́ потеку́тъ, и я́коже му́жiе хра́бри взы́дутъ на огра́ды: и кі́йждо въ пу́ть сво́й по́йдетъ, и не совратя́тъ путі́й свои́хъ,

и кі́йждо от бра́та своего́ не отсту́питъ: отягоще́ни ору́жiи свои́ми по́йдутъ и въ стрѣла́хъ свои́хъ паду́тъ, но не сконча́ются.

Гра́да и́мутся, и на забра́ла востеку́тъ, и на хра́мины взлѣ́зутъ, и око́нцами вни́дутъ, я́коже та́тiе.

Предъ лице́мъ его́ смяте́тся земля́ и потрясе́тся не́бо: со́лнце и луна́ поме́ркнутъ, и звѣ́зды угася́тъ свѣ́тъ сво́й.

И Госпо́дь да́стъ гла́съ сво́й предъ лице́мъ си́лы своея́, я́ко мно́гъ е́сть зѣло́ по́лкъ его́, я́ко крѣпка́ дѣла́ слове́съ его́: зане́ вели́къ де́нь Госпо́день, вели́къ и свѣ́телъ зѣло́, и кто́ бу́детъ дово́ленъ ему́?

И ны́нѣ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ: обрати́теся ко мнѣ́ всѣ́мъ се́рдцемъ ва́шимъ въ постѣ́ и въ пла́чи и въ рыда́нiи,

и расто́ргните сердца́ ва́ша, а не ри́зы ва́шя, и обрати́теся ко Го́споду Бо́гу ва́шему, я́ко ми́лостивъ и ще́дръ е́сть, долготерпѣли́въ и многоми́лостивъ и раскаява́йся о зло́бахъ.

Кто́ вѣ́сть, обрати́тся ли, и раска́ется, и оста́витъ за собо́ю благослове́нiе и же́ртву и возлiя́нiе Го́споду Бо́гу ва́шему?

Воструби́те трубо́ю въ Сiо́нѣ, освяти́те по́стъ, проповѣ́дите цѣльбу́,

собери́те лю́ди, освяти́те це́рковь, избери́те старѣ́йшины, совокупи́те младе́нцы ссу́щыя сосцы́: да изы́детъ жени́хъ от ло́жа своего́, и невѣ́ста от черто́га своего́.

Между́ степе́ньми же́ртвенника воспла́чутся жерцы́ служа́щiи Го́споду и реку́тъ: пощади́, Го́споди, лю́ди твоя́ и не да́ждь достоя́нiя твоего́ на укори́зну, да не облада́ютъ и́ми язы́цы, да не реку́тъ во язы́цѣхъ: гдѣ́ е́сть Бо́гъ и́хъ?

И возревнова́ Госпо́дь о земли́ свое́й и пощадѣ́ лю́ди своя́.

И отвѣща́ Госпо́дь лю́демъ свои́мъ и рече́: се́, а́зъ ва́мъ послю́ пшени́цу и вино́ и ма́сло древя́ное, и насы́титеся и́хъ, и не да́мъ ва́съ ксему́ на поруга́нiе во язы́цѣхъ:

и су́щаго от сѣ́вера отжену́ от ва́съ и отри́ну его́ на зе́млю безво́дную, и погублю́ лице́ его́ въ мо́ри пе́рвѣмъ и за́дняя его́ въ мо́ри послѣ́днемъ, и взы́детъ гни́лость его́, и взы́детъ смра́дъ его́, я́ко возвели́чи дѣла́ своя́.

Дерза́й, земле́, ра́дуйся и весели́ся, я́ко возвели́чи Госпо́дь, е́же сотвори́ти.

Дерза́йте, ско́ти польсті́и, я́ко прозя́бнуша поля́ пусты́ни, я́ко дре́во принесе́ пло́дъ сво́й, виногра́дъ и смо́кви да́ша си́лу свою́.

И ча́да Сiо́ня, ра́дуйтеся и весели́теся о Го́сподѣ Бо́зѣ ва́шемъ, я́ко даде́ ва́мъ пи́щу въ пра́вду и одожди́тъ ва́мъ до́ждь ра́ннiй и по́здный, я́коже и пре́жде:

и напо́лнятся гу́мна ва́ша пшени́цы, и преизлiю́тся точи́ла вино́мъ и еле́емъ.

И возда́мъ ва́мъ вмѣ́сто лѣ́тъ, въ ня́же поядо́ша пру́зи и мши́ца, и си́плеве и гу́сеницы, си́ла моя́ вели́кая, ю́же посла́хъ на вы́:

и снѣ́сте яду́ще и насы́титеся, и похвали́те и́мя Го́спода Бо́га ва́шего, я́же сотвори́ съ ва́ми чудеса́: и не посра́мятся лю́дiе мои́ во вѣ́къ.

И увѣ́дите, я́ко посредѣ́ Изра́иля а́зъ е́смь, и а́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, и нѣ́сть ино́го ра́звѣ мене́: и не посра́мятся ктому́ лю́дiе мои́ во вѣ́къ.

И бу́детъ по си́хъ, и излiю́ от Ду́ха моего́ на вся́ку пло́ть, и прореку́тъ сы́нове ва́ши и дще́ри ва́шя, и ста́рцы ва́ши со́нiя у́зрятъ, и ю́ноты ва́ши видѣ́нiя уви́дятъ:

и́бо на рабы́ моя́ и на рабы́ни моя́ во дни́ о́ны излiю́ от Ду́ха моего́:

и да́мъ чудеса́ на небеси́ и на земли́, кро́вь и о́гнь и куре́нiе ды́ма:

со́лнце обрати́тся во тму́, и луна́ въ кро́вь, пре́жде не́же прiити́ дню́ Госпо́дню вели́кому и просвѣще́нному:

и бу́детъ, вся́къ и́же призове́тъ и́мя Госпо́дне, спасе́тся: я́ко въ горѣ́ Сiо́нѣ и во Иерусали́мѣ бу́детъ спаса́емый, я́коже рече́ Госпо́дь, и благовѣству́емiи, и́хже Госпо́дь призва́.

Я́ко се́, а́зъ во дни́ ты́я и во вре́мя о́но, егда́ возвращу́ плѣ́нники Иу́дины и Иерусали́мли,

и соберу́ вся́ язы́ки, и сведу́ я́ на юдо́ль Иосафа́тову, и разсужду́ся съ ни́ми ту́ о лю́дехъ мои́хъ и о наслѣ́дiи мое́мъ Изра́или, и́же разсѣ́яшася во язы́цѣхъ, и зе́млю мою́ раздѣли́ша.

И на лю́ди моя́ верго́ша жре́бiя, и да́ша о́трочища блудни́цамъ, и отрокови́цы продая́ху на винѣ́ и пiя́ху.

И что́ вы мнѣ́, ти́ре и Сидо́не и вся́ Галиле́а иноплеме́нниковъ? еда́ воздая́нiе вы́ воздаете́ мнѣ́? или́ памятозло́бствуете вы́ на мя́? Остро́ и бы́стро возда́мъ воздая́нiе ва́ше на главы́ ва́шя,

поне́же сребро́ мое́ и зла́то мое́ взя́сте, и избра́нная моя́ и до́брая внесо́сте въ тре́бища ва́ша,

и сы́ны Иу́дины и сы́ны Иерусали́мли прода́сте сыно́мъ е́ллинскимъ, я́ко да иждене́те я́ от предѣ́лъ и́хъ.

И се́, а́зъ возста́влю я́ от мѣ́ста, въ не́же прода́сте я́ та́мо, и возда́мъ воздая́нiе ва́ше на главы́ ва́шя:

и отда́мъ сы́ны ва́шя и дще́ри ва́шя въ ру́цѣ сыно́въ Иу́диныхъ, и продадя́тъ я́ въ плѣ́нъ во страну́ дале́че су́щу, я́ко Госпо́дь глаго́ла.

Проповѣ́дите сiя́ во язы́цѣхъ, освяти́те ра́ть, возста́вите сѣчцы́, приведи́те и восходи́те, вси́ му́жiе во́инстiи,

разсѣцы́те ра́ла ва́ша на мечы́ и серпы́ ва́шя на ко́пiя: немощны́й да глаго́летъ, я́ко могу́ а́зъ:

совокупля́йтеся и входи́те, вси́ язы́цы о́крестъ, и собери́теся ту́: кро́ткiй да бу́детъ хра́бръ.

Да воста́нутъ и взы́дутъ вси́ язы́цы на юдо́ль Иосафа́тову, я́ко та́мо ся́ду разсуди́ти вся́ язы́ки я́же о́крестъ.

Испусти́те серпы́, я́ко предстои́тъ объима́нiе виногра́да: вни́дите, топчи́те, я́ко испо́лнь точи́ло, излива́ются подточи́лiя, я́ко умно́жишася зло́бы и́хъ.

Гла́си прогласи́шася на по́ли суде́бнѣмъ, я́ко бли́зъ де́нь Госпо́день на юдо́ли суде́бнѣй.

Со́лнце и луна́ поме́ркнутъ, и звѣ́зды скры́ютъ свѣ́тъ сво́й.

Госпо́дь же от Сiо́на воззове́тъ и от Иерусали́ма да́стъ гла́съ сво́й, и потрясе́тся не́бо и земля́: Госпо́дь же пощади́тъ лю́ди своя́ и укрѣпи́тъ [Госпо́дь] сы́ны Изра́илевы.

И увѣ́сте, я́ко а́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, вселя́яся въ Сiо́нѣ въ горѣ́ мое́й святѣ́й: и бу́детъ Иерусали́мъ свя́тъ, и иноплеме́нницы не про́йдутъ сквозѣ́ его́ ктому́.

И бу́детъ въ то́й де́нь, иска́плютъ го́ры сла́дость, и хо́лми источа́тъ млеко́, и вси́ исто́чницы Иу́дины источа́тъ во́ды, и исто́чникъ от до́му Госпо́дня изы́детъ и напои́тъ водоте́чь си́тiя.

Еги́петъ въ поги́бель бу́детъ, и Идуме́а въ по́ле поги́бели бу́детъ за озлобле́нiе сыно́въ Иу́диныхъ, поне́же пролiя́ша кро́вь пра́ведную на земли́ свое́й:

Иуде́а же во вѣ́ки насели́тся, и Иерусали́мъ въ ро́ды родо́въ.

И взыщу́ кро́ви и́хъ и не обезвиню́: и Госпо́дь всели́тся въ Сiо́нѣ.

Синодальный

1 Слово Господне к Иоилю. 2 Земля опустошена саранчою. 13 Увещание народу «взывать к Господу». 15 «День Господень близок».

Слово Господне, которое было к Иоилю, сыну Вафуила.

Слушайте это, старцы, и внимайте, все жители земли сей: бывало ли такое во дни ваши, или во дни отцов ваших?

Передайте об этом детям вашим; а дети ваши пусть скажут своим детям, а их дети следующему роду:

оставшееся от гусеницы ела саранча, оставшееся от саранчи ели черви, а оставшееся от червей доели жуки.

Пробудитесь, пьяницы, и плачьте и рыдайте, все пьющие вино, о виноградном соке, ибо он отнят от уст ваших!

Ибо пришел на землю Мою народ сильный и бесчисленный; зубы у него – зубы львиные, и челюсти у него – как у львицы.

Опустошил он виноградную лозу Мою, и смоковницу Мою обломал, ободрал ее догола, и бросил; сделались белыми ветви ее.

Рыдай, как молодая жена, препоясавшись вретищем, о муже юности своей!

Прекратилось хлебное приношение и возлияние в доме Господнем; плачут священники, служители Господни.

Опустошено поле, сетует земля; ибо истреблен хлеб, высох виноградный сок, завяла маслина.

Краснейте от стыда, земледельцы, рыдайте, виноградари, о пшенице и ячмене, потому что погибла жатва в поле,

засохла виноградная лоза и смоковница завяла; гранатовое дерево, пальма и яблоня, все дерева в поле посохли; потому и веселье у сынов человеческих исчезло.

Препояшьтесь вретищем и плачьте, священники! рыдайте, служители алтаря! войдите, ночуйте во вретищах, служители Бога моего! ибо не стало в доме Бога вашего хлебного приношения и возлияния.

Назначьте пост, объявите торжественное собрание, созовите старцев и всех жителей страны сей в дом Господа Бога вашего, и взывайте к Господу.

О, какой день! ибо день Господень близок; как опустошение от Всемогущего придет он.

Не пред нашими ли глазами отнимается пища, от дома Бога нашего – веселье и радость?

Истлели зерна под глыбами своими, опустели житницы, разрушены кладовые, ибо не стало хлеба.

Как стонет скот! уныло ходят стада волов, ибо нет для них пажити; томятся и стада овец.

К Тебе, Господи, взываю; ибо огонь пожрал злачные пастбища пустыни, и пламя попалило все дерева в поле.

Даже и животные на поле взывают к Тебе, потому что иссохли потоки вод, и огонь истребил пастбища пустыни.

1 «Да трепещут все жители земли». 12 «Раздирайте сердца ваши, а не одежды ваши». 18 Господь «пощадит народ Свой». 28 Он изольет Своего «Духа на всякую плоть».

Трубите трубою на Сионе и бейте тревогу на святой горе Моей; да трепещут все жители земли, ибо наступает день Господень, ибо он близок –

день тьмы и мрака, день облачный и туманный: как утренняя заря распространяется по горам народ многочисленный и сильный, какого не бывало от века и после того не будет в роды родов.

Перед ним пожирает огонь, а за ним палит пламя; перед ним земля как сад Едемский, а позади него будет опустошенная степь, и никому не будет спасения от него.

Вид его как вид коней, и скачут они как всадники;

скачут по вершинам гор как бы со стуком колесниц, как бы с треском огненного пламени, пожирающего солому, как сильный народ, выстроенный к битве.

При виде его затрепещут народы, у всех лица побледнеют.

Как борцы бегут они и как храбрые воины влезают на стену, и каждый идет своею дорогою, и не сбивается с путей своих.

Не давят друг друга, каждый идет своею стезею, и падают на копья, но остаются невредимы.

Бегают по городу, поднимаются на стены, влезают на дома, входят в окна, как вор.

Перед ними потрясется земля, поколеблется небо; солнце и луна помрачатся, и звезды потеряют свой свет.

И Господь даст глас Свой пред воинством Своим, ибо весьма многочисленно полчище Его и могуществен исполнитель слова Его; ибо велик день Господень и весьма страшен, и кто выдержит его?

Но и ныне еще говорит Господь: обратитесь ко Мне всем сердцем своим в посте, плаче и рыдании.

Раздирайте сердца ваши, а не одежды ваши, и обратитесь к Господу Богу вашему; ибо Он благ и милосерд, долготерпелив и многомилостив и сожалеет о бедствии.

Кто знает, не сжалится ли Он, и не оставит ли благословения, хлебного приношения и возлияния Господу Богу вашему?

Вострубите трубою на Сионе, назначьте пост и объявите торжественное собрание.

Соберите народ, созовите собрание, пригласите старцев, соберите отроков и грудных младенцев; пусть выйдет жених из чертога своего и невеста из своей горницы.

Между притвором и жертвенником да плачут священники, служители Господни, и говорят: «пощади, Господи, народ Твой, не предай наследия Твоего на поругание, чтобы не издевались над ним народы; для чего будут говорить между народами: где Бог их?»

И тогда возревнует Господь о земле Своей, и пощадит народ Свой.

И ответит Господь, и скажет народу Своему: вот, Я пошлю вам хлеб и вино и елей, и будете насыщаться ими, и более не отдам вас на поругание народам.

И пришедшего от севера удалю от вас, и изгоню в землю безводную и пустую, переднее полчище его – в море восточное, а заднее – в море западное, и пойдет от него зловоние, и поднимется от него смрад, так как он много наделал зла.

Не бойся, земля: радуйся и веселись, ибо Господь велик, чтобы совершить это.

Не бойтесь, животные, ибо пастбища пустыни произрастят траву, дерево принесет плод свой, смоковница и виноградная лоза окажут свою силу.

И вы, чада Сиона, радуйтесь и веселитесь о Господе Боге вашем; ибо Он даст вам дождь в меру и будет ниспосылать вам дождь, дождь ранний и поздний, как прежде.

И наполнятся гумна хлебом, и переполнятся подточилия виноградным соком и елеем.

И воздам вам за те годы, которые пожирали саранча, черви, жуки и гусеница, великое войско Мое, которое послал Я на вас.

И до сытости будете есть и насыщаться и славить имя Господа Бога вашего, Который дивное соделал с вами, и не посрамится народ Мой во веки.

И узнаете, что Я посреди Израиля, и Я – Господь Бог ваш, и нет другого, и Мой народ не посрамится во веки.

И будет после того, излию от Духа Моего на всякую плоть, и будут пророчествовать сыны ваши и дочери ваши; старцам вашим будут сниться сны, и юноши ваши будут видеть видения.

И также на рабов и на рабынь в те дни излию от Духа Моего.

И покажу знамения на небе и на земле: кровь и огонь и столпы дыма.

Солнце превратится во тьму и луна – в кровь, прежде нежели наступит день Господень, великий и страшный.

И будет: всякий, кто призовет имя Господне, спасется; ибо на горе Сионе и в Иерусалиме будет спасение, как сказал Господь, и у остальных, которых призовет Господь.

1 Господь возвратит «плен Иуды». 4 Возмездие Тиру, Сидону и земле Филистимской. 9 «Толпы в долине суда». 18 «Иуда будет жить вечно».

Ибо вот, в те дни и в то самое время, когда Я возвращу плен Иуды и Иерусалима,

Я соберу все народы, и приведу их в долину Иосафата, и там произведу над ними суд за народ Мой и за наследие Мое, Израиля, который они рассеяли между народами, и землю Мою разделили.

И о народе Моем они бросали жребий, и отдавали отрока за блудницу, и продавали отроковицу за вино, и пили.

И что вы Мне, Тир и Сидон и все округи Филистимские? Хотите ли воздать Мне возмездие? хотите ли воздать Мне? Легко и скоро Я обращу возмездие ваше на головы ваши,

потому что вы взяли серебро Мое и золото Мое, и наилучшие драгоценности Мои внесли в капища ваши,

и сынов Иуды и сынов Иерусалима продавали сынам Еллинов, чтобы удалить их от пределов их.

Вот, Я подниму их из того места, куда вы продали их, и обращу мзду вашу на голову вашу.

И предам сыновей ваших и дочерей ваших в руки сынов Иуды, и они продадут их Савеям, народу отдаленному; так Господь сказал.

Провозгласите об этом между народами, приготовьтесь к войне, возбудите храбрых; пусть выступят, поднимутся все ратоборцы.

Перекуйте орала ваши на мечи и серпы ваши на копья; слабый пусть говорит: «я силен».

Спешите и сходитесь, все народы окрестные, и соберитесь; туда, Господи, веди Твоих героев.

Пусть воспрянут народы и низойдут в долину Иосафата; ибо там Я воссяду, чтобы судить все народы отовсюду.

Пустите в дело серпы, ибо жатва созрела; идите, спуститесь, ибо точило полно и подточилия переливаются, потому что злоба их велика.

Толпы, толпы в долине суда! ибо близок день Господень к долине суда!

Солнце и луна померкнут и звезды потеряют блеск свой.

И возгремит Господь с Сиона, и даст глас Свой из Иерусалима; содрогнутся небо и земля; но Господь будет защитою для народа Своего и обороною для сынов Израилевых.

Тогда узнаете, что Я Господь Бог ваш, обитающий на Сионе, на святой горе Моей; и будет Иерусалим святынею, и не будут уже иноплеменники проходить через него.

И будет в тот день: горы будут капать вином и холмы потекут молоком, и все русла Иудейские наполнятся водою, а из дома Господня выйдет источник, и будет напоять долину Ситтим.

Египет сделается пустынею и Едом будет пустою степью – за то, что они притесняли сынов Иудиных и проливали невинную кровь в земле их.

А Иуда будет жить вечно и Иерусалим – в роды родов.

Я смою кровь их, которую не смыл еще, и Господь будет обитать на Сионе.

Грузинский

Языки

უფლის სიტყვა, რომელიც იყო იოველ ფეთუელის ძის მიმართ:

ისმინეთ ეს, უხუცესებო! ყური დაუგდეთ ყველამ, ქვეყნის მკვიდრნო! თუ მომხდარა ეს თქვენს დროს ან თქვენი მამა-პაპის დროს?

უამბეთ თქვენს შვილებს, თქვენმა შვილებმა თავიანთ შვილებს, მათმა შვილებმა კი სხვა თაობას:

მუხლუხოს გადარჩენილი კალიამ შეჭამა, კალიას გადარჩენილი კუტკალიამ შეჭამა, კუტკალიას გადარჩენილი ბოცომკალმა შეჭამა.

გაიღვიძეთ, ლოთებო! იტირეთ და ივალალეთ, ღვინის მსმელნო, ყურძნის წვენის გამო, ბაგეს რომ მოგწყვიტეს!

რადგან მოადგა ჩემს ქვეყანას ძლიერი და ურიცხვი ხალხი, კბილები მისი ლომის კბილებია, ყბები ძუ ლომისა აქვს.

გამიჩანაგა ვენახი და გადამიხმო ლეღვი, ქერქი გააძრო და მიაგდო; გაუფითრდა ტოტები.

იტირე ძაძით მოსილი ქალწულივით, სიყრმის ქმარს რომ დასტირის!

შეწყდა შესაწირავი და საღვრელი უფლის სახლში; გოდებენ მღვდლები, უფლის მსახურნი.

გაჩანაგდა ყანები, გოდებს მიწა, რადგან გაოხრდა ხორბალი, გაშრა ღვინო, გახმა ზეთისხილი.

გაწბილდნენ მხვნელები, მოთქვამენ მიწისმუშაკები პურზე და ქერზე, რადგან დაიღუპა სამკალი.

გადახმა ვაზი და დაჭკნა ლეღვი, გახმა მინდორში ბროწეული, ფინიკი, ვაშლი და მთელი ხეხილი. ამიტომაც გაუშრა სიხარული ადამის ძეს.

შემოირტყით ჯვალო და იგლოვეთ, მღვდლებო! ივალალეთ, სამსხვერპლოს მსახურნო! წადით, ჯვალოში გაათიეთ ღამე, ჩემი ღვთის მსახურნო! რადგან შეწყდა თქვენი ღვთის სახლში შესაწირავი და საღვრელი.

დათქვით მარხვა, გამოაცხადეთ ჯარობა. შეყარეთ უხუცესნი, ქვეყნის ყოველი მკვიდრი უფლის, თქვენი ღვთის ტაძართან და უფალს შეღაღადეთ.

ვაი ჩვენს დღეს! რადგან ახლოვდება უფლის დღე და დაქცევასავით მოდის უზენაესისგან.

განა ჩვენს თვალწინ არ შეწყდა საზრდო და უფლის სახლში - სიხარული და ლხინი!

ჩალპა მარცვალი კოლბოხების ქვეშ, დაცარიელდა კალოები, დაინგრა ბეღლები რადგან გადახმა პური.

რად კვნესის პირუტყვი, რად ბღავის ნახირი? რადგან აღარ აქვთ საძოვარი, ცხვრის ფარაც შეშფოთებულია.

შენ შეგღაღადებ, უფალო, რადგან ცეცხლმა გადაჭამა უდაბნოს საძოვრები, ალმა გადაბუგა მინდვრის ხეები.

ველის მხეცებიც შენ შემოგყურებენ, რადგან დაიშრიტა წყლის სათავეები და ცეცხლმა გადაჭამა უდაბნოს საძოვრები.

ჩაბერეთ საყვირს სიონზე, დაეცით ყიჟინა ჩემს წმიდა მთაზე! დაე, შეძრწუნდნენ ქვეყნის მკვიდრნი, რადგან უფლის დღე მოდის, ახლოვდება.

დღე ბნელი და უკუნი, დღე ღრუბლიანი და ჯანღიანი! ბინდივით ეფინება მთებს უშტი და უშქარი, ძლიერი ხალხი, რომლის მსგავსი არ ყოფილა დასაბამიდან და არც მის მერე იქნება მომავალ თაობებში.

მის წინ ცეცხლი ჭამს, მის უკან ალი ბუგავს; მის წინ მიწა ედემის ბაღივითაა, მის უკან უკაცრიელი უდაბნოა, ვერავინ დააღწევს თავს.

ცხენების რემას ჰგვანან და მხედრებივით მიჰქრიან;

ეტლებივით მიგრიალებენ მთათა მწვერვალებზე. ჩალის მჭამელი ცეცხლის ალივით გრიალებენ, როგორც ძლიერი ხალხი, საბრძოლოდ დარაზმული.

მის წინაშე ძრწიან ხალხები, ყველას ფერი მისდის.

ფალავნებივით დარბიან, მეომრებივით ადიან გალავანზე და თითოეული თავის გზას მიჰყვება და არ ბრკოლდებიან გზაში.

ერთმანეთს არ ეხლებიან, თითოეული თავის ბილიკზე მიდის; შუბებზე ეცემიან, მაინც არ იხევენ უკან.

ქალაქში ნავარდობენ, გალავანზე დარბიან, სახლებშიჭრებიან, სარკმლებიდან მიძვრებიან ქურდებივით.

მიწა ტორტმანებს მათ წინაშე, ცა ირყევა, ბნელდება მზე და მთვარე, ვარსკვლავებს ეკარგებათ შუქი.

უფალმა გამოსცა ხმა თავისი მხედრობის წინაშე. რადგან დიდზე დიდია მისი ბანაკი, რადგან ძლიერია სიტყვის ამსრულებელი, რადგან დიდია უფლის დღე და ძალზე საშინელი, ვინ გაუძლებს მას?

ახლაც ამბობს უფალი: მოიქეცით ჩემკენ მთელი გულით, მარხვით და მოთქმა-გოდებით.

გულები დაიგლიჯეთ და არა სამოსელი, დაუბრუნდით უფალს, თქვენს ღმერთს; მოწყალე და შემბრალებელია იგი, სულგრძელი და მრავალმადლიანი, და ნანობს ბოროტის ქმნას.

ვინ იცის, კიდევ შეინანოს და მოიტოვოს კურთხევა, შესაწირავი და საღვრელი უფლისთვის, თქვენი ღვთისთვის.

ჩაბერეთ საყვირს სიონზე, დათქვით მარხვა და გამოაცხადეთ ჯარობა.

შეჰყარეთ ერი, მოიწვიეთ საკრებულო, შეკრიბეთ უხუცესობა, შეყარეთ ჭაბუკები და ძუძუთა ბავშვები! გამოვიდეს სიძე თავისი პალატიდან და პატარძალი - სანთიობოდან!

ატირდებიან კარიბჭესა და სამსხვერპლოს შორის მღვდლები, უფლის მსახურნი, და იტყვიან: შეიწყალე, უფალო, შენი ერი! ნუ გახდი სასირცხვოოდ შენს სამკვიდროს, ნუ ჩააგდებ ხალხების ყბაში! რატომ უნდა ილაპარაკონ: აბა, სად არისო მათი ღმერთი?

გამოესარჩლება უფალი თავის ქვეყანას და დაინდობს თავის ერს.

მიუგებს უფალი და ეტყვის თავის ერს: აჰა, გიგზავნი პურს, ღვინოსა და ზეთს, და გაძეხით ამით; სასირცხოდ აღარ გაგხდით ხალხების თვალში.

ამ ჩრდილოელსაც მოგაშორებთ და შევყრი ურწყავ და უკაცრიელ ქვეყანაში, მის წინა რიგებს - აღმოსავლეთის ზღვაში, უკანა რიგებს - დასავლეთის ზღვაში. აუვა სუნი და ამყრალდება, რადგან ცუდი საქმეები აქვთ ჩადენილი.

ნუ გეშინია, მიწავ, იხარე და იმხიარულე, რადგან დიდი საქმეები მოიმოქმედა უფალმა.

ნუ გეშინიათ, ველის მხეცებო, რადგან ამოვა ბალახი უდაბნოს საძოვრებზე, რადგან ნაყოფს გამოიღებს ხე; ლეღვი და ვაზი გამოსცემენ თავიანთ დოვლათს.

სიონის ძენო, იხარეთ და იმხიარულეთ უფლის, თქვენი ღვთის გამო, რადგან მოგცემთ სიმართლის მოძღვარს, გამოგიგზავნის საადრეო და საგვიანო წვიმას, წინანდებურად.

აივსება ბეღლები ხორბლით და გალიცლიცდება კოდები ღვინით და ზეთით.

აგინაზღაურებთ იმ წლებს, რომლებიც შეჭამეს კალიამ, კუტკალიამ, ბოცომკალმა და მუხლუხომ - ჩემმა ლაშქარმა, რომელიც მოგისიეთ.

ჭამეთ და დაძეხით და ადიდეთ უფლის, თქვენი ღვთის სახელი, რომელიც საკვირველად გექცევათ, და არ შერცხვება ჩემი ერი უკუნისამდე.

მიხვდებით, რომ მე ისრაელის შუაგულში ვარ, რომ მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი და სხვა არავინ არის, და რომ არ შერცხვება ჩემი ერი უკუნისამდე.

^3:1 ამის შემდეგ მოვაფენ ჩემს სულს ყოველ ხორციელზე და გაქადაგდებიან თქვენი ვაჟები და ასულები; თქვენი უხუცესები ნახავენ სიზმრებს და ჭაბუკები ხილვებს იხილავენ.

^3:2 თქვენს ყმებზეც და მხევლებზეც მოვაფენ იმ დღეს ჩემს სულს.

^3:3 გამოვაჩენ ნიშნებს ცაზე და მიწაზე: სისხლს, ცეცხლს და კვამლის სვეტებს.

^3:4 მზე დაბნელდება და მთვარე გასისხლიანდება, სანამ დადგებოდეს უფლის დღე, დიდი და საშინელი.

^3:5 ყველა, ვინც კი ახსენებს მაშინ უფლის სახელს, გადარჩება, რადგან სიონის შთაზე და იერუსალიმში იქნება ხსნა მათთვისაც, ვისაც უფალი მოუხმობს, როგორც ნათქვამი აქვს უფალს.

^4:1 რადგან იმ დღეებში და იმხანად იქნება, რომ დავაბრუნებ დატყვევებულ იუდას და იერუსალიმს.

^4:2 შევკრებ ყველა ხალხს დააჩავიყვან იოშაფატის ველზე; იქ განვსჯი მათ ჩემი ერის გამო, ჩემი სამკვიდრო ისრაელის გამო, რომ გაფანტეს იგი ხალხებს შორის და დაინაწილეს ჩემი ქვეყანა.

^4:3 წილი ჰყარეს ჩემს ერზე, ყმაწვილი მეძავზე გაცვალეს, ყმაწვილქალი ღვინოზე გაყიდეს და სვამდნენ.

^4:4 რა გინდათ ჩემგან, ტვიროსო და ციდონო და ფილისტიმის მხარეებო? სამაგიერო ხომ არ გინდათ მიზღათ? თუ ამას მიპირებთ, ადვილად და მალევე მოვაქცევ თქვენს თავზე თქვენსავე შურისგებას.

^4:5 იმის გამო, რომ ჩემი ვერცხლი და ოქრო გაქვთ წაღებული და თქვენს ტაძრებში გაქვთ შეზიდული ჩემი რჩეული განძეული.

^4:6 იონელებს მიყიდეთ იუდასა და იერუსალიმის შვილები, რომ მოგეშორებინათ ისინი თავიანთ საზღვრებს.

^4:7 აჰა, აღვძრავ მათ იმ ადგილიდან, სადაც გაყიდეთ, და თქვენს თავზე მოვაქცევ თქვენსავე შურისგებას.

^4:8 მივყიდი თქვენს ვაჟებს და ასულებს იუდაელთ და ისინი მიჰყიდიან მათ შებაელებს, შორეულ ხალხს, როგორც ნათქვამი აქვს უფალს.

^4:9 გამოაცხადეთ ეს ამბავი ხალხებში, განემზადეთ ომისთვის, აღძარით გმირები, რომ ფეხზე დადგეს ყველა მეომარი.

^4:10 სახნისებისგან მახვილები გამოჭედეთ, თოხებისაგან - შუბები! უძლურმა თქვას: ძლიერი ვარო!

^4:11 იჩქარეთ, დაიძარით, ხალხებო, ყოველი მხრიდან და შეგროვდით! იქ მიავლინე, უფალო, შენი გმირები!

^4:12 გაიღვიძონ ხალხებმა და მიაშურონ იოშაფატის ველს, რადგან იქ დავჯდები, რომ განვსაჯო ყველა ხალხი, ვინც კი გარშემოა.

^4:13 გაამზადეთ ნამგლები, რადგან მოწეულია სამკალი. წადით, ჩადით, რადგან აივსო საწნახელი, გალიცლიცდა კოდები, რადგან გამრავლდა მათი ბოროტება.

^4:14 ურდოები აწყდებიან განგების ველს, რადგან ახლოვდება უფლის დღე განგების ველზე.

^4:15 მზე და მთვარე დაბნელდება, ვარსკვლავებს წაერთმევათ შუქი.

^4:16 იგრგვინებს უფალი სიონიდან და ხმას გამოსცემს იერუსალიმიდან; შეირყევა ცა და მიწა, მაგრამ უფალი დაიცავს თავის ერს და დაიფარავს ისრაელიანებს.

^4:17 მაშინ მიხვდებით, რომ მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი, სიონზე, ჩემს წმიდა მთაზე, დავანებული; გახდება იერუსალიმი საწმიდარი და ვეღარასოდეს შევა იქ უცხოთესლი.

^4:18 იმ დღეს გადმოჩქეფს მთებიდან შანარი და რძე გადმოიღვრება; წყალი იდინებს იუდას ყოველ ხევში, წყარო გამოვა უფლის სახლიდან და აავსებს შიტიმის ხევს.

^4:19 გაუკაცურდება ეგვიპტე და უდაბნოდ იქცევა ედომი, რადგან ჩაგრავდნენ იუდაელებს: უბრალო სისხლს ღვრიდნენ მათ ქვეყანაში.

^4:20 უკუნისამდე დარჩება იუდა და თაობიდან თაობამდე - იერუსალიმი.

^4:21 ავიღებ მათ სისხლს, ჩემგან აუღებელს, და სიონზე დაივანებს უფალი.