Скрыть
1:1
1:2
1:5
1:8
1:13
1:17
1:19
Глава 2 
2:5
2:7
2:8
2:9
2:18
2:20
2:21
2:22
2:30
2:31
Глава 3 
3:1
3:3
3:4
3:5
3:6
3:7
3:8
3:9
3:11
3:12
3:14
3:19
3:20
Церковнославянский (рус)
Сло́во Госпо́дне, и́же бы́сть ко Иои́лю сы́ну Ваѳуи́леву.
Слы́шите сiя́, ста́рцы, и внуши́те, вси́ живу́щiи на земли́: а́ще бы́ша сицева́я во дне́хъ ва́шихъ или́ во дне́хъ оте́цъ ва́шихъ?
О си́хъ ча́домъ сво­и́мъ повѣ́дите, а ча́да ва́ша ча́домъ сво­и́мъ, а ча́да и́хъ ро́ду друго́му:
оста́нокъ гу́сеницъ поядо́ша пру́зи, и оста́нокъ пру́говъ поядо́ша мши́цы, и оста́нокъ мши́цъ поядо́ша си́плеве.
Утрезви́теся, пiя́нiи, от­ вина́ сво­его́ и пла́читеся: рыда́йте, вси́ пiю́щiи вино́ до пiя́н­ства, я́ко отъ­я́ся от­ у́стъ ва́шихъ весе́лiе и ра́дость.
Поне́же язы́къ взы́де на зе́млю мою́ крѣ́покъ и безчи́сленъ: зу́бы его́ [я́коже] зу́бы льво́вы, и члено́вныя его́ я́коже льви́чища:
положи́ виногра́дъ мо́й въ погубле́нiе и смо́квы моя́ въ сломле́нiе: взыску́я объиска́ и́ и све́рже, обѣли́ ло́зiе его́.
Воспла́чися ко мнѣ́ па́че невѣ́сты препоя́саныя во вре́тище по му́жи сво­е́мъ дѣ́в­с­т­вен­нѣмъ.
Изве́ржеся же́ртва и воз­лiя́нiе изъ до́му Госпо́дня: пла́читеся, жерцы́, служа́щiи же́ртвен­нику Госпо́дню,
я́ко опустѣ́ша поля́. пла́чися, земле́, я́ко пострада́ пшени́ца, и и́зсше вино́, ума́лися еле́й,
посрами́шася земледѣ́лателе. пла́читеся, се́ла, по пшени́цѣ и по ячме́ни, я́ко поги́бе объима́нiе от­ ни́вы,
виногра́дъ и́зсше, и смо́квы ума́лишася: ши́пки, и фи́никсъ, и я́блонь, и вся́ древа́ поль­ска́я изсхо́ша, я́ко посрами́ша ра́дость сы́нове человѣ́чи.
Препоя́шитеся и бі́йтеся, жерцы́, пла́читеся, служа́щiи же́ртвен­нику: вни́дите, поспи́те во вре́тищихъ, служа́щiи Бо́гу, я́ко отъ­я́ся от­ до́му Бо́га ва́­шего же́ртва и воз­лiя́нiе:
освяти́те по́стъ, проповѣ́дите цѣльбу́, собери́те старѣ́йшины вся́ живу́щыя на земли́ въ до́мъ Бо́га ва́­шего и воз­зови́те ко Го́споду усе́рдно:
увы́ мнѣ́, увы́ мнѣ́, увы́ мнѣ́ въ де́нь! я́ко бли́зъ е́сть де́нь Госпо́день, и я́ко бѣда́ от­ бѣды́ прiи́детъ:
я́ко предъ очи́ма ва́шима пи́щы взя́шася и от­ до́му Бо́га ва́­шего весе́лiе и ра́дость.
Вскочи́ша ю́ницы у я́слей сво­и́хъ, погибо́ша сокро́вища, раскопа́шася точи́ла, я́ко посше́ пшени́ца.
Что́ положи́мъ себѣ́? воспла́кашася стада́ воло́въ, я́ко не бѣ́ па́жити и́мъ, и па́­ст­вы о́вчыя погибо́ша.
Къ тебѣ́, Го́споди, возопiю́, я́ко о́гнь потреби́ кра́сная пусты́ни, и пла́мень пожже́ вся́ древа́ поль­ска́я,
и ско́ти польсті́и воз­зрѣ́ша къ тебѣ́, я́ко посхо́ша исто́чницы водні́и, и о́гнь пояде́ кра́сная пусты́ни.
Воструби́те трубо́ю въ Сiо́нѣ, проповѣ́дите въ горѣ́ мо­е́й святѣ́й, и да смяту́т­ся вси́ живу́щiи на земли́, я́ко предсто­и́тъ де́нь Госпо́день, я́ко бли́зъ,
де́нь тмы́ и бу́ри, де́нь о́блака и мглы́: я́коже у́тро разлiю́т­ся по гора́мъ лю́дiе мно́зи и крѣ́пцы, подо́бни и́мъ не бы́ша от­ вѣ́ка, и по ни́хъ не при­­ложи́т­ся до лѣ́тъ въ ро́дъ и ро́дъ:
я́же предъ ни́мъ о́гнь потребля́яй, и я́же за ни́мъ воз­гара́яся пла́мень: я́коже ра́й сла́дости земля́ предъ лице́мъ его́, и я́же созади́ его́ по́ле па́губы, и спаса́ющагося не бу́детъ и́мъ:
я́коже ви́дъ ко́нскiй ви́дъ и́хъ, и я́коже ко́н­ницы, та́ко прожену́тъ:
я́коже гла́съ колесни́цъ на верхи́ го́ръ востеку́тъ, и я́ко гла́съ пла́мене о́гнен­на попаля́юща тро́стiе, и я́ко лю́дiе мно́зи и крѣ́пцы воополча́ющiися на бра́нь.
От лица́ и́хъ сокруша́т­ся лю́дiе: вся́кое лице́ а́ки опале́нiе горнца́.
Я́коже борцы́ потеку́тъ, и я́коже му́жiе хра́бри взы́дутъ на огра́ды: и кі́йждо въ пу́ть сво́й по́йдетъ, и не совратя́тъ путі́й сво­и́хъ,
и кі́йждо от­ бра́та сво­его́ не от­сту́питъ: отягоще́ни ору́жiи сво­и́ми по́йдутъ и въ стрѣла́хъ сво­и́хъ паду́тъ, но не сконча́ют­ся.
Гра́да и́мут­ся, и на забра́ла востеку́тъ, и на хра́мины взлѣ́зутъ, и око́нцами вни́дутъ, я́коже та́тiе.
Предъ лице́мъ его́ смяте́т­ся земля́ и потрясе́т­ся не́бо: со́лнце и луна́ поме́ркнутъ, и звѣ́зды угася́тъ свѣ́тъ сво́й.
И Госпо́дь да́стъ гла́съ сво́й предъ лице́мъ си́лы сво­ея́, я́ко мно́гъ е́сть зѣло́ по́лкъ его́, я́ко крѣпка́ дѣла́ слове́съ его́: зане́ вели́къ де́нь Госпо́день, вели́къ и свѣ́телъ зѣло́, и кто́ бу́детъ дово́ленъ ему́?
И ны́нѣ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ: обрати́теся ко мнѣ́ всѣ́мъ се́рдцемъ ва́шимъ въ постѣ́ и въ пла́чи и въ рыда́нiи,
и расто́ргните сердца́ ва́ша, а не ри́зы ва́шя, и обрати́теся ко Го́споду Бо́гу ва́­шему, я́ко ми́лостивъ и ще́дръ е́сть, долготерпѣли́въ и многоми́лостивъ и раскаява́йся о зло́бахъ.
Кто́ вѣ́сть, обрати́т­ся ли, и раска́ет­ся, и оста́витъ за собо́ю благослове́нiе и же́ртву и воз­лiя́нiе Го́споду Бо́гу ва́­шему?
Воструби́те трубо́ю въ Сiо́нѣ, освяти́те по́стъ, проповѣ́дите цѣльбу́,
собери́те лю́ди, освяти́те це́рковь, избери́те старѣ́йшины, совокупи́те младе́нцы ссу́щыя сосцы́: да изы́детъ жени́хъ от­ ло́жа сво­его́, и невѣ́ста от­ черто́га сво­его́.
Между́ степе́ньми же́ртвен­ника воспла́чут­ся жерцы́ служа́щiи Го́споду и реку́тъ: пощади́, Го́споди, лю́ди твоя́ и не да́ждь достоя́нiя тво­его́ на укори́зну, да не облада́ютъ и́ми язы́цы, да не реку́тъ во язы́цѣхъ: гдѣ́ е́сть Бо́гъ и́хъ?
И воз­ревнова́ Госпо́дь о земли́ сво­е́й и пощадѣ́ лю́ди своя́.
И от­вѣща́ Госпо́дь лю́демъ сво­и́мъ и рече́: се́, а́зъ ва́мъ послю́ пшени́цу и вино́ и ма́сло древя́ное, и насы́титеся и́хъ, и не да́мъ ва́съ ксему́ на поруга́нiе во язы́цѣхъ:
и су́щаго от­ сѣ́вера от­жену́ от­ ва́съ и от­ри́ну его́ на зе́млю безво́дную, и погублю́ лице́ его́ въ мо́ри пе́рвѣмъ и за́дняя его́ въ мо́ри послѣ́днемъ, и взы́детъ гни́лость его́, и взы́детъ смра́дъ его́, я́ко воз­вели́чи дѣла́ своя́.
Дерза́й, земле́, ра́дуйся и весели́ся, я́ко воз­вели́чи Госпо́дь, е́же сотвори́ти.
Дерза́йте, ско́ти польсті́и, я́ко прозя́бнуша поля́ пусты́ни, я́ко дре́во при­­несе́ пло́дъ сво́й, виногра́дъ и смо́кви да́ша си́лу свою́.
И ча́да Сiо́ня, ра́дуйтеся и весели́теся о Го́сподѣ Бо́зѣ ва́­шемъ, я́ко даде́ ва́мъ пи́щу въ пра́вду и одожди́тъ ва́мъ до́ждь ра́н­нiй и по́здный, я́коже и пре́жде:
и напо́лнят­ся гу́мна ва́ша пшени́цы, и преизлiю́т­ся точи́ла вино́мъ и еле́емъ.
И воз­да́мъ ва́мъ вмѣ́сто лѣ́тъ, въ ня́же поядо́ша пру́зи и мши́ца, и си́плеве и гу́сеницы, си́ла моя́ вели́кая, ю́же посла́хъ на вы́:
и снѣ́сте яду́ще и насы́титеся, и похвали́те и́мя Го́спода Бо́га ва́­шего, я́же сотвори́ съ ва́ми чудеса́: и не посра́мят­ся лю́дiе мо­и́ во вѣ́къ.
И увѣ́дите, я́ко посредѣ́ Изра́иля а́зъ е́смь, и а́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, и нѣ́сть ино́го ра́звѣ мене́: и не посра́мят­ся ктому́ лю́дiе мо­и́ во вѣ́къ.
И бу́детъ по си́хъ, и излiю́ от­ Ду́ха мо­его́ на вся́ку пло́ть, и прореку́тъ сы́нове ва́ши и дще́ри ва́шя, и ста́рцы ва́ши со́нiя у́зрятъ, и ю́ноты ва́ши видѣ́нiя уви́дятъ:
и́бо на рабы́ моя́ и на рабы́ни моя́ во дни́ о́ны излiю́ от­ Ду́ха мо­его́:
и да́мъ чудеса́ на небеси́ и на земли́, кро́вь и о́гнь и куре́нiе ды́ма:
со́лнце обрати́т­ся во тму́, и луна́ въ кро́вь, пре́жде не́же прiити́ дню́ Госпо́дню вели́кому и просвѣще́н­ному:
и бу́детъ, вся́къ и́же при­­зове́тъ и́мя Госпо́дне, спасе́т­ся: я́ко въ горѣ́ Сiо́нѣ и во Иерусали́мѣ бу́детъ спаса́емый, я́коже рече́ Госпо́дь, и благовѣ­ст­ву́емiи, и́хже Госпо́дь при­­зва́.
Я́ко се́, а́зъ во дни́ ты́я и во вре́мя о́но, егда́ воз­вращу́ плѣ́н­ники Иу́дины и Иерусали́мли,
и соберу́ вся́ язы́ки, и сведу́ я́ на юдо́ль Иосафа́тову, и разсужду́ся съ ни́ми ту́ о лю́дехъ мо­и́хъ и о наслѣ́дiи мо­е́мъ Изра́или, и́же разсѣ́яшася во язы́цѣхъ, и зе́млю мою́ раздѣли́ша.
И на лю́ди моя́ верго́ша жре́бiя, и да́ша о́трочища блудни́цамъ, и отрокови́цы продая́ху на винѣ́ и пiя́ху.
И что́ вы мнѣ́, ти́ре и Сидо́не и вся́ Галиле́а иноплеме́н­никовъ? еда́ воз­дая́нiе вы́ воз­даете́ мнѣ́? или́ памятозло́б­ст­вуете вы́ на мя́? Остро́ и бы́стро воз­да́мъ воз­дая́нiе ва́­ше на главы́ ва́шя,
поне́же сребро́ мое́ и зла́то мое́ взя́сте, и избра́н­ная моя́ и до́брая внесо́сте въ тре́бища ва́ша,
и сы́ны Иу́дины и сы́ны Иерусали́мли прода́сте сыно́мъ е́ллинскимъ, я́ко да иждене́те я́ от­ предѣ́лъ и́хъ.
И се́, а́зъ воз­ста́влю я́ от­ мѣ́ста, въ не́же прода́сте я́ та́мо, и воз­да́мъ воз­дая́нiе ва́­ше на главы́ ва́шя:
и от­да́мъ сы́ны ва́шя и дще́ри ва́шя въ ру́цѣ сыно́въ Иу́диныхъ, и продадя́тъ я́ въ плѣ́нъ во страну́ дале́че су́щу, я́ко Госпо́дь глаго́ла.
Проповѣ́дите сiя́ во язы́цѣхъ, освяти́те ра́ть, воз­ста́вите сѣчцы́, при­­веди́те и восходи́те, вси́ му́жiе во́инстiи,
разсѣцы́те ра́ла ва́ша на мечы́ и серпы́ ва́шя на ко́пiя: немощны́й да глаго́летъ, я́ко могу́ а́зъ:
совокупля́йтеся и входи́те, вси́ язы́цы о́крестъ, и собери́теся ту́: кро́ткiй да бу́детъ хра́бръ.
Да воста́нутъ и взы́дутъ вси́ язы́цы на юдо́ль Иосафа́тову, я́ко та́мо ся́ду разсуди́ти вся́ язы́ки я́же о́крестъ.
Испусти́те серпы́, я́ко предсто­и́тъ объима́нiе виногра́да: вни́дите, топчи́те, я́ко испо́лнь точи́ло, излива́ют­ся подточи́лiя, я́ко умно́жишася зло́бы и́хъ.
Гла́си прогласи́шася на по́ли суде́бнѣмъ, я́ко бли́зъ де́нь Госпо́день на юдо́ли суде́бнѣй.
Со́лнце и луна́ поме́ркнутъ, и звѣ́зды скры́ютъ свѣ́тъ сво́й.
Госпо́дь же от­ Сiо́на воз­зове́тъ и от­ Иерусали́ма да́стъ гла́съ сво́й, и потрясе́т­ся не́бо и земля́: Госпо́дь же пощади́тъ лю́ди своя́ и укрѣпи́тъ [Госпо́дь] сы́ны Изра́илевы.
И увѣ́сте, я́ко а́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, вселя́яся въ Сiо́нѣ въ горѣ́ мо­е́й святѣ́й: и бу́детъ Иерусали́мъ свя́тъ, и иноплеме́н­ницы не про́йдутъ сквоз­ѣ́ его́ ктому́.
И бу́детъ въ то́й де́нь, иска́плютъ го́ры сла́дость, и хо́лми источа́тъ млеко́, и вси́ исто́чницы Иу́дины источа́тъ во́ды, и исто́чникъ от­ до́му Госпо́дня изы́детъ и напо­и́тъ водоте́чь си́тiя.
Еги́петъ въ поги́бель бу́детъ, и Идуме́а въ по́ле поги́бели бу́детъ за озлобле́нiе сыно́въ Иу́диныхъ, поне́же пролiя́ша кро́вь пра́ведную на земли́ сво­е́й:
Иуде́а же во вѣ́ки насели́т­ся, и Иерусали́мъ въ ро́ды родо́въ.
И взыщу́ кро́ви и́хъ и не обезвиню́: и Госпо́дь всели́т­ся въ Сiо́нѣ.
Синодальный
1 Слово Господне к Иоилю. 2 Земля опустошена саранчою. 13 Увещание народу «взывать к Господу». 15 «День Господень близок».
Слово Господне, которое было к Иоилю, сыну Вафуила.
Слушайте это, старцы, и внимайте, все жители земли сей: бывало ли такое во дни ваши, или во дни отцов ваших?
Передайте об этом детям вашим; а дети ваши пусть скажут своим детям, а их дети следующему роду:
оставшееся от гусеницы ела саранча, оставшееся от саранчи ели черви, а оставшееся от червей доели жуки.
Пробудитесь, пьяницы, и плачьте и рыдайте, все пьющие вино, о виноградном соке, ибо он отнят от уст ваших!
Ибо пришел на землю Мою народ сильный и бесчисленный; зубы у него – зубы львиные, и челюсти у него – как у львицы.
Опустошил он виноградную лозу Мою, и смоковницу Мою обломал, ободрал ее догола, и бросил; сделались белыми ветви ее.
Рыдай, как молодая жена, препоясавшись вретищем, о муже юности своей!
Прекратилось хлебное приношение и возлияние в доме Господнем; плачут священники, служители Господни.
Опустошено поле, сетует земля; ибо истреблен хлеб, высох виноградный сок, завяла маслина.
Краснейте от стыда, земледельцы, рыдайте, виноградари, о пшенице и ячмене, потому что погибла жатва в поле,
засохла виноградная лоза и смоковница завяла; гранатовое дерево, пальма и яблоня, все дерева в поле посохли; потому и веселье у сынов человеческих исчезло.
Препояшьтесь вретищем и плачьте, священники! рыдайте, служители алтаря! войдите, ночуйте во вретищах, служители Бога моего! ибо не стало в доме Бога вашего хлебного приношения и возлияния.
Назначьте пост, объявите торжественное собрание, созовите старцев и всех жителей страны сей в дом Господа Бога вашего, и взывайте к Господу.
О, какой день! ибо день Господень близок; как опустошение от Всемогущего придет он.
Не пред нашими ли глазами отнимается пища, от дома Бога нашего – веселье и радость?
Истлели зерна под глыбами своими, опустели житницы, разрушены кладовые, ибо не стало хлеба.
Как стонет скот! уныло ходят стада волов, ибо нет для них пажити; томятся и стада овец.
К Тебе, Господи, взываю; ибо огонь пожрал злачные пастбища пустыни, и пламя попалило все дерева в поле.
Даже и животные на поле взывают к Тебе, потому что иссохли потоки вод, и огонь истребил пастбища пустыни.
1 «Да трепещут все жители земли». 12 «Раздирайте сердца ваши, а не одежды ваши». 18 Господь «пощадит народ Свой». 28 Он изольет Своего «Духа на всякую плоть».
Трубите трубою на Сионе и бейте тревогу на святой горе Моей; да трепещут все жители земли, ибо наступает день Господень, ибо он близок –
день тьмы и мрака, день облачный и туманный: как утренняя заря распространяется по горам народ многочисленный и сильный, какого не бывало от века и после того не будет в роды родов.
Перед ним пожирает огонь, а за ним палит пламя; перед ним земля как сад Едемский, а позади него будет опустошенная степь, и никому не будет спасения от него.
Вид его как вид коней, и скачут они как всадники;
скачут по вершинам гор как бы со стуком колесниц, как бы с треском огненного пламени, пожирающего солому, как сильный народ, выстроенный к битве.
При виде его затрепещут народы, у всех лица побледнеют.
Как борцы бегут они и как храбрые воины влезают на стену, и каждый идет своею дорогою, и не сбивается с путей своих.
Не давят друг друга, каждый идет своею стезею, и падают на копья, но остаются невредимы.
Бегают по городу, поднимаются на стены, влезают на дома, входят в окна, как вор.
Перед ними потрясется земля, поколеблется небо; солнце и луна помрачатся, и звезды потеряют свой свет.
И Господь даст глас Свой пред воинством Своим, ибо весьма многочисленно полчище Его и могуществен исполнитель слова Его; ибо велик день Господень и весьма страшен, и кто выдержит его?
Но и ныне еще говорит Господь: обратитесь ко Мне всем сердцем своим в посте, плаче и рыдании.
Раздирайте сердца ваши, а не одежды ваши, и обратитесь к Господу Богу вашему; ибо Он благ и милосерд, долготерпелив и многомилостив и сожалеет о бедствии.
Кто знает, не сжалится ли Он, и не оставит ли благословения, хлебного приношения и возлияния Господу Богу вашему?
Вострубите трубою на Сионе, назначьте пост и объявите торжественное собрание.
Соберите народ, созовите собрание, пригласите старцев, соберите отроков и грудных младенцев; пусть выйдет жених из чертога своего и невеста из своей горницы.
Между притвором и жертвенником да плачут священники, служители Господни, и говорят: «пощади, Господи, народ Твой, не предай наследия Твоего на поругание, чтобы не издевались над ним народы; для чего будут говорить между народами: где Бог их?»
И тогда возревнует Господь о земле Своей, и пощадит народ Свой.
И ответит Господь, и скажет народу Своему: вот, Я пошлю вам хлеб и вино и елей, и будете насыщаться ими, и более не отдам вас на поругание народам.
И пришедшего от севера удалю от вас, и изгоню в землю безводную и пустую, переднее полчище его – в море восточное, а заднее – в море западное, и пойдет от него зловоние, и поднимется от него смрад, так как он много наделал зла.
Не бойся, земля: радуйся и веселись, ибо Господь велик, чтобы совершить это.
Не бойтесь, животные, ибо пастбища пустыни произрастят траву, дерево принесет плод свой, смоковница и виноградная лоза окажут свою силу.
И вы, чада Сиона, радуйтесь и веселитесь о Господе Боге вашем; ибо Он даст вам дождь в меру и будет ниспосылать вам дождь, дождь ранний и поздний, как прежде.
И наполнятся гумна хлебом, и переполнятся подточилия виноградным соком и елеем.
И воздам вам за те годы, которые пожирали саранча, черви, жуки и гусеница, великое войско Мое, которое послал Я на вас.
И до сытости будете есть и насыщаться и славить имя Господа Бога вашего, Который дивное соделал с вами, и не посрамится народ Мой во веки.
И узнаете, что Я посреди Израиля, и Я – Господь Бог ваш, и нет другого, и Мой народ не посрамится во веки.
И будет после того, излию от Духа Моего на всякую плоть, и будут пророчествовать сыны ваши и дочери ваши; старцам вашим будут сниться сны, и юноши ваши будут видеть видения.
И также на рабов и на рабынь в те дни излию от Духа Моего.
И покажу знамения на небе и на земле: кровь и огонь и столпы дыма.
Солнце превратится во тьму и луна – в кровь, прежде нежели наступит день Господень, великий и страшный.
И будет: всякий, кто призовет имя Господне, спасется; ибо на горе Сионе и в Иерусалиме будет спасение, как сказал Господь, и у остальных, которых призовет Господь.
1 Господь возвратит «плен Иуды». 4 Возмездие Тиру, Сидону и земле Филистимской. 9 «Толпы в долине суда». 18 «Иуда будет жить вечно».
Ибо вот, в те дни и в то самое время, когда Я возвращу плен Иуды и Иерусалима,
Я соберу все народы, и приведу их в долину Иосафата, и там произведу над ними суд за народ Мой и за наследие Мое, Израиля, который они рассеяли между народами, и землю Мою разделили.
И о народе Моем они бросали жребий, и отдавали отрока за блудницу, и продавали отроковицу за вино, и пили.
И что вы Мне, Тир и Сидон и все округи Филистимские? Хотите ли воздать Мне возмездие? хотите ли воздать Мне? Легко и скоро Я обращу возмездие ваше на головы ваши,
потому что вы взяли серебро Мое и золото Мое, и наилучшие драгоценности Мои внесли в капища ваши,
и сынов Иуды и сынов Иерусалима продавали сынам Еллинов, чтобы удалить их от пределов их.
Вот, Я подниму их из того места, куда вы продали их, и обращу мзду вашу на голову вашу.
И предам сыновей ваших и дочерей ваших в руки сынов Иуды, и они продадут их Савеям, народу отдаленному; так Господь сказал.
Провозгласите об этом между народами, приготовьтесь к войне, возбудите храбрых; пусть выступят, поднимутся все ратоборцы.
Перекуйте орала ваши на мечи и серпы ваши на копья; слабый пусть говорит: «я силен».
Спешите и сходитесь, все народы окрестные, и соберитесь; туда, Господи, веди Твоих героев.
Пусть воспрянут народы и низойдут в долину Иосафата; ибо там Я воссяду, чтобы судить все народы отовсюду.
Пустите в дело серпы, ибо жатва созрела; идите, спуститесь, ибо точило полно и подточилия переливаются, потому что злоба их велика.
Толпы, толпы в долине суда! ибо близок день Господень к долине суда!
Солнце и луна померкнут и звезды потеряют блеск свой.
И возгремит Господь с Сиона, и даст глас Свой из Иерусалима; содрогнутся небо и земля; но Господь будет защитою для народа Своего и обороною для сынов Израилевых.
Тогда узнаете, что Я Господь Бог ваш, обитающий на Сионе, на святой горе Моей; и будет Иерусалим святынею, и не будут уже иноплеменники проходить через него.
И будет в тот день: горы будут капать вином и холмы потекут молоком, и все русла Иудейские наполнятся водою, а из дома Господня выйдет источник, и будет напоять долину Ситтим.
Египет сделается пустынею и Едом будет пустою степью – за то, что они притесняли сынов Иудиных и проливали невинную кровь в земле их.
А Иуда будет жить вечно и Иерусалим – в роды родов.
Я смою кровь их, которую не смыл еще, и Господь будет обитать на Сионе.
The word of the LORD that came to Joel the son of Pethuel.
Hear this, you elders, And give ear, all you inhabitants of the land! Has anything like this happened in your days, Or even in the days of your fathers?
Tell your children about it, Let your children tell their children, And their children another generation.
What the chewing locust left, the swarming locust has eaten; What the swarming locust left, the crawling locust has eaten; And what the crawling locust left, the consuming locust has eaten.
Awake, you drunkards, and weep; And wail, all you drinkers of wine, Because of the new wine, For it has been cut off from your mouth.
For a nation has come up against My land, Strong, and without number; His teeth are the teeth of a lion, And he has the fangs of a fierce lion.
He has laid waste My vine, And ruined My fig tree; He has stripped it bare and thrown it away; Its branches are made white.
Lament like a virgin girded with sackcloth For the husband of her youth.
The grain offering and the drink offering Have been cut off from the house of the LORD; The priests mourn, who minister to the LORD.
The field is wasted, The land mourns; For the grain is ruined, The new wine is dried up, The oil fails.
Be ashamed, you farmers, Wail, you vinedressers, For the wheat and the barley; Because the harvest of the field has perished.
The vine has dried up, And the fig tree has withered; The pomegranate tree, The palm tree also, And the apple tree-- All the trees of the field are withered; Surely joy has withered away from the sons of men.
Gird yourselves and lament, you priests; Wail, you who minister before the altar; Come, lie all night in sackcloth, You who minister to my God; For the grain offering and the drink offering Are withheld from the house of your God.
Consecrate a fast, Call a sacred assembly; Gather the elders And all the inhabitants of the land Into the house of the LORD your God, And cry out to the LORD.
Alas for the day! For the day of the LORD is at hand; It shall come as destruction from the Almighty.
Is not the food cut off before our eyes, Joy and gladness from the house of our God?
The seed shrivels under the clods, Storehouses are in shambles; Barns are broken down, For the grain has withered.
How the animals groan! The herds of cattle are restless, Because they have no pasture; Even the flocks of sheep suffer punishment.
O LORD, to You I cry out; For fire has devoured the open pastures, And a flame has burned all the trees of the field.
The beasts of the field also cry out to You, For the water brooks are dried up, And fire has devoured the open pastures.
Blow the trumpet in Zion, And sound an alarm in My holy mountain! Let all the inhabitants of the land tremble; For the day of the LORD is coming, For it is at hand:
A day of darkness and gloominess, A day of clouds and thick darkness, Like the morning clouds spread over the mountains. A people come, great and strong, The like of whom has never been; Nor will there ever be any such after them, Even for many successive generations.
A fire devours before them, And behind them a flame burns; The land is like the Garden of Eden before them, And behind them a desolate wilderness; Surely nothing shall escape them.
Their appearance is like the appearance of horses; And like swift steeds, so they run.
With a noise like chariots Over mountaintops they leap, Like the noise of a flaming fire that devours the stubble, Like a strong people set in battle array.
Before them the people writhe in pain; All faces are drained of color.
They run like mighty men, They climb the wall like men of war; Every one marches in formation, And they do not break ranks.
They do not push one another; Every one marches in his own column. Though they lunge between the weapons, They are not cut down.
They run to and fro in the city, They run on the wall; They climb into the houses, They enter at the windows like a thief.
The earth quakes before them, The heavens tremble; The sun and moon grow dark, And the stars diminish their brightness.
The LORD gives voice before His army, For His camp is very great; For strong is the One who executes His word. For the day of the LORD is great and very terrible; Who can endure it?
«Now, therefore,» says the LORD, «Turn to Me with all your heart, With fasting, with weeping, and with mourning.»
So rend your heart, and not your garments; Return to the LORD your God, For He is gracious and merciful, Slow to anger, and of great kindness; And He relents from doing harm.
Who knows if He will turn and relent, And leave a blessing behind Him-- A grain offering and a drink offering For the LORD your God?
Blow the trumpet in Zion, Consecrate a fast, Call a sacred assembly;
Gather the people, Sanctify the congregation, Assemble the elders, Gather the children and nursing babes; Let the bridegroom go out from his chamber, And the bride from her dressing room.
Let the priests, who minister to the LORD, Weep between the porch and the altar; Let them say, «Spare Your people, O LORD, And do not give Your heritage to reproach, That the nations should rule over them. Why should they say among the peoples, «Where is their God?»́
Then the LORD will be zealous for His land, And pity His people.
The LORD will answer and say to His people, «Behold, I will send you grain and new wine and oil, And you will be satisfied by them; I will no longer make you a reproach among the nations.
«But I will remove far from you the northern army, And will drive him away into a barren and desolate land, With his face toward the eastern sea And his back toward the western sea; His stench will come up, And his foul odor will rise, Because he has done monstrous things.»
Fear not, O land; Be glad and rejoice, For the LORD has done marvelous things!
Do not be afraid, you beasts of the field; For the open pastures are springing up, And the tree bears its fruit; The fig tree and the vine yield their strength.
Be glad then, you children of Zion, And rejoice in the LORD your God; For He has given you the former rain faithfully, And He will cause the rain to come down for you-- The former rain, And the latter rain in the first month.
The threshing floors shall be full of wheat, And the vats shall overflow with new wine and oil.
«So I will restore to you the years that the swarming locust has eaten, The crawling locust, The consuming locust, And the chewing locust, My great army which I sent among you.
You shall eat in plenty and be satisfied, And praise the name of the LORD your God, Who has dealt wondrously with you; And My people shall never be put to shame.
Then you shall know that I am in the midst of Israel: I am the LORD your God And there is no other. My people shall never be put to shame.
«And it shall come to pass afterward That I will pour out My Spirit on all flesh; Your sons and your daughters shall prophesy, Your old men shall dream dreams, Your young men shall see visions.
And also on My menservants and on My maidservants I will pour out My Spirit in those days.
«And I will show wonders in the heavens and in the earth: Blood and fire and pillars of smoke.
The sun shall be turned into darkness, And the moon into blood, Before the coming of the great and awesome day of the LORD.
And it shall come to pass That whoever calls on the name of the LORD Shall be saved. For in Mount Zion and in Jerusalem there shall be deliverance, As the LORD has said, Among the remnant whom the LORD calls.
«For behold, in those days and at that time, When I bring back the captives of Judah and Jerusalem,
I will also gather all nations, And bring them down to the Valley of Jehoshaphat; And I will enter into judgment with them there On account of My people, My heritage Israel, Whom they have scattered among the nations; They have also divided up My land.
They have cast lots for My people, Have given a boy as payment for a harlot, And sold a girl for wine, that they may drink.
«Indeed, what have you to do with Me, O Tyre and Sidon, and all the coasts of Philistia? Will you retaliate against Me? But if you retaliate against Me, Swiftly and speedily I will return your retaliation upon your own head;
Because you have taken My silver and My gold, And have carried into your temples My prized possessions.
Also the people of Judah and the people of Jerusalem You have sold to the Greeks, That you may remove them far from their borders.
«Behold, I will raise them Out of the place to which you have sold them, And will return your retaliation upon your own head.
I will sell your sons and your daughters Into the hand of the people of Judah, And they will sell them to the Sabeans, To a people far off; For the LORD has spoken.»
Proclaim this among the nations: «Prepare for war! Wake up the mighty men, Let all the men of war draw near, Let them come up.
Beat your plowshares into swords And your pruning hooks into spears; Let the weak say, «I am strong.»́
Assemble and come, all you nations, And gather together all around. Cause Your mighty ones to go down there, O LORD.
«Let the nations be wakened, and come up to the Valley of Jehoshaphat; For there I will sit to judge all the surrounding nations.
Put in the sickle, for the harvest is ripe. Come, go down; For the winepress is full, The vats overflow-- For their wickedness is great.»
Multitudes, multitudes in the valley of decision! For the day of the LORD is near in the valley of decision.
The sun and moon will grow dark, And the stars will diminish their brightness.
The LORD also will roar from Zion, And utter His voice from Jerusalem; The heavens and earth will shake; But the LORD will be a shelter for His people, And the strength of the children of Israel.
«So you shall know that I am the LORD your God, Dwelling in Zion My holy mountain. Then Jerusalem shall be holy, And no aliens shall ever pass through her again.»
And it will come to pass in that day That the mountains shall drip with new wine, The hills shall flow with milk, And all the brooks of Judah shall be flooded with water; A fountain shall flow from the house of the LORD And water the Valley of Acacias.
«Egypt shall be a desolation, And Edom a desolate wilderness, Because of violence against the people of Judah, For they have shed innocent blood in their land.
But Judah shall abide forever, And Jerusalem from generation to generation.
For I will acquit them of the guilt of bloodshed, whom I had not acquitted; For the LORD dwells in Zion.»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible