Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
3:1
3:2
3:4
3:7
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко Ио́нѣ втори́цею глаго́ля:
воста́ни и иди́ въ Ниневі́ю гра́дъ вели́кiй, и проповѣ́ждь въ не́мъ по про́повѣди пре́ждней, ю́же а́зъ глаго́лахъ тебѣ́.
И воста́ Ио́на и и́де въ Ниневі́ю, я́коже глаго́ла Госпо́дь. Ниневі́а же бя́ше гра́дъ вели́къ Бо́гу, я́ко ше́ствiя пути́ трiе́хъ дні́й.
И нача́тъ Ио́на входи́ти во гра́дъ, я́ко ше́ствiе пути́ дне́ еди́наго, и проповѣ́да и рече́: еще́ три́ дни́, и Ниневі́а преврати́тся.
И вѣ́роваша му́жiе Ниневі́йстiи богови, и заповѣ́даша по́стъ, и облеко́шася во вре́тища от вели́ка и́хъ да́же до ма́ла и́хъ.
И до́йде сло́во ко царю́ Ниневі́йскому, и воста́ съ престо́ла своего́ и све́рже ри́зы своя́ съ себе́, и облече́ся во вре́тище и сѣ́де на пе́пелѣ.
И проповѣ́дася и рече́но бы́сть въ Ниневі́и от царя́ и вельмо́жъ его́ глаго́лющихъ: человѣ́цы и ско́ти, и воло́ве и о́вцы да не вку́сятъ ничесо́же, ни да пасу́тся, ниже́ воды́ да пiю́тъ.
И облеко́шася во вре́тища человѣ́цы и ско́ти и возопи́ша прилѣ́жно къ Бо́гу, и возврати́ся кі́йждо от пути́ своего́ лука́ваго и от непра́вды су́щiя въ рука́хъ и́хъ, глаго́люще:
кто́ вѣ́сть, а́ще раска́ется и умоле́нъ бу́детъ Бо́гъ, и обрати́тся от гнѣ́ва я́рости своея́, и не поги́бнемъ?
И ви́дѣ Бо́гъ дѣла́ и́хъ, я́ко обрати́шася от путі́й свои́хъ лука́выхъ, и раска́яся Бо́гъ о злѣ́, е́же глаго́лаше сотвори́ти и́мъ, и не сотвори́.
1 Иона проповедует в Ниневии. 5 Ниневия кается и получает избавление.
И было слово Господне к Ионе вторично:
встань, иди в Ниневию, город великий, и проповедуй в ней, что́ Я повелел тебе.
И встал Иона и пошел в Ниневию, по слову Господню; Ниневия же была город великий у Бога, на три дня ходьбы.
И начал Иона ходить по городу, сколько можно пройти в один день, и проповедовал, говоря: еще сорок дней и Ниневия будет разрушена!
И поверили Ниневитяне Богу, и объявили пост, и оделись во вретища, от большого из них до малого.
Это слово дошло до царя Ниневии, и он встал с престола своего, и снял с себя царское облачение свое, и оделся во вретище, и сел на пепле,
и повелел провозгласить и сказать в Ниневии от имени царя и вельмож его: «чтобы ни люди, ни скот, ни волы, ни овцы ничего не ели, не ходили на пастбище и воды не пили,
и чтобы покрыты были вретищем люди и скот и крепко вопияли к Богу, и чтобы каждый обратился от злого пути своего и от насилия рук своих.
Кто знает, может быть, еще Бог умилосердится и отвратит от нас пылающий гнев Свой, и мы не погибнем».
И увидел Бог дела их, что они обратились от злого пути своего, и пожалел Бог о бедствии, о котором сказал, что наведет на них, и не навел.
Испанский Reina-Valera 1995
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Jehová se dirigió por segunda vez a Jonás y le dijo:
«Levántate y ve a Nínive, aquella gran ciudad, y proclama en ella el mensaje que yo te diré.»
Jonás se levantó y fue a Nínive, conforme a la palabra de Jehová. Nínive era una ciudad tan grande, tanto que eran necesarios tres días para recorrerla.
Comenzó Jonás a adentrarse en la ciudad, y caminó todo un día predicando y diciendo: «¡Dentro de cuarenta días Nínive será destruida!»
Los hombres de Nínive creyeron a Dios, proclamaron ayuno y, desde el mayor hasta el más pequeño, se vistieron con ropas ásperas.
Cuando la noticia llegó al rey de Nínive, éste se levantó de su silla, se despojó de su vestido, se cubrió con ropas ásperas y se sentó sobre ceniza.
Luego hizo anunciar en Nínive, por mandato del rey y de sus grandes, una proclama que decía: «Hombres y animales, bueyes y ovejas, no prueben cosa alguna; no se les dé alimento ni beban agua,
sino cúbranse hombres y animales con ropas ásperas, y clamen a Dios con fuerza. Que cada uno se convierta de su mal camino y de la violencia que hay en sus manos.
¡Quizá Dios se detenga y se arrepienta, se calme el ardor de su ira y no perezcamos!»
Vio Dios lo que hicieron, que se convirtieron de su mal camino, y se arrepintió del mal que había anunciado hacerles, y no lo hizo.