Скрыть

Иуди́ѳъ, Глава 1

Толкования
1:1
1:2
1:3
1:4
1:5
1:6
1:7
1:8
1:9
1:10
1:11
1:12
1:13
1:14
1:15
1:16
Церковнославянский (рус)
Лѣ́та втораго­на́­де­сять ца́р­ст­ва Навуходоно́сора, и́же ца́р­ст­вова надъ Ассирі́аны въ Ниневі́и гра́дѣ вели́цѣмъ, во дни́ Арфакса́да, и́же ца́р­ст­вова надъ ми́дяны во еквата́нѣхъ
и созда́ во еквата́нѣхъ о́крестъ стѣ́ны от­ ка́меней те́саныхъ въ широту́ ла́ктей трiе́хъ, а въ долготу́ ла́ктей шести́, и сотвори́ высоту́ стѣны́ ла́ктей седми́десяти, а широту́ ея́ ла́ктей пяти́десяти:
и столпы́ ея́ поста́ви на вратѣ́хъ его́ ла́ктей сто́, и широту́ и́хъ основа́ на ла́ктей шестьдеся́тъ:
и сотвори́ врата́ его́ врата́ воз­дви́жена въ высоту́ ла́ктей седмьдесятъ, а широту́ и́хъ ла́ктей четы́редесять ко исхо́ду си́лъ си́льныхъ его́ и устро­е́ниемъ пѣшце́въ его́:
и сотвори́ бра́нь во дни́ о́ны ца́рь Навуходоно́соръ на царя́ Арфакса́да на по́ли вели́цѣмъ, е́же е́сть въ предѣ́лѣхъ Рага́влихъ.
И собра́шася къ нему́ вси́ живу́щiи въ го́рней и вси́ обита́ющiи при­­ Евфра́тѣ и Ти́грѣ и ида́спи и на по́ли Арiо́ха царя́ Елимео́нска, и собра́шася язы́цы мно́зи зѣло́ на ополче́нiе сыно́въ хеле­у́дихъ.
И посла́ Навуходоно́соръ ца́рь Ассирі́йскiй ко всѣ́мъ обита́ющымъ въ перси́дѣ и ко всѣ́мъ живу́щымъ къ за́падомъ, обита́ющымъ въ киликі́и и дама́сцѣ, и Лива́нѣ и антилива́нѣ, и ко всѣ́мъ живу́щымъ на лицы́ при­­мо́рiя,
и къ су́щымъ во язы́цѣхъ карми́ла и въ Галаа́дѣ, и въ вы́шней Галиле́и и на вели́цѣмъ по́ли есдрило́на,
и ко всѣ́мъ су́щымъ въ самарі́и и градѣ́хъ ея́, и объ о́нъ по́лъ Иорда́на да́же до Иерусали́ма и вета́ни, и хе́лла и Ка́диса, и рѣки́ Еги́петскiя и тафны́, и Рамесси́ и всея́ земли́ Гесе́мскiя,
до́ндеже прiити́ вы́ше та́ниса и ме́мфиса, и ко всѣ́мъ обита́ющымъ во Еги́птѣ, до́ндеже прiити́ на предѣ́лы еѳiо́пiи.
И ни во что́ вмѣни́ша вси́ обита́ющiи по все́й земли́ сло́во Навуходоно́сора царя́ Ассирі́йска, и не снидо́шася къ нему́ на бра́нь, поне́же не боя́шася его́, но бы́сть предъ ни́ми а́ки му́жъ еди́нъ: и воз­врати́ша посла́н­никовъ его́ тщи́хъ со безче́стiемъ от­ лица́ сво­его́.
И разъяри́ся Навуходоно́соръ на вся́ку зе́млю сiю́ зѣло́, и кля́т­ся престо́ломъ и ца́р­ст­вомъ сво­и́мъ вся́чески от­мсти́ти всѣ́мъ предѣ́ломъ киликі́и и Дама́ска и сирі́и, погуби́ти мече́мъ сво­и́мъ и вся́ живу́щыя въ земли́ Моа́вли и сы́ны Аммони, и всю́ Иуде́ю и всѣ́хъ су́щихъ во Еги́птѣ, до́ндеже прiити́ на предѣ́лы дву́хъ мо́рь.
И ополчи́ся въ си́лѣ сво­е́й на Арфакса́да царя́ въ лѣ́то седмо­е­на́­де­сять, и одолѣ́ на бра́ни сво­е́й, и побѣди́ всю́ си́лу Арфакса́дову и всю́ ко́н­ницу его́ и вся́ колесни́цы его́,
и воз­облада́ гра́дами его́: и прiи́де да́же до еквата́нъ, и одержа́ столпы́, и плѣни́ сто́гны его́, и красоту́ его́ положи́ во уничиже́нiе его́:
и взя́ Арфакса́да на гора́хъ Рага́влихъ, и избоде́ его́ су́лицами сво­и́ми, и истреби́ его́ да́же въ де́нь о́ный:
и воз­врати́ся съ ни́ми въ Ниневі́ю са́мъ и все́ при­­совокупле́нiе его́, мно́же­с­т­во муже́й ра́тныхъ мно́гое зѣло́, и бѣ́ та́мо почива́я и пи́рше­ст­вуя са́мъ и си́ла его́ дні́й сто́ два́десять.
Синодальный
В двенадцатый год царствования Навуходоносора, царствовавшего над Ассириянами в великом городе Ниневии, – во дни Арфаксада, который царствовал над Мидянами в Екбатанах
и построил вокруг Екбатан стены из тесаных камней, шириною в три локтя, а длиною в шесть локтей; и сделал высоту стены в семьдесят, а ширину в пятьдесят локтей,
и поставил над воротами башни во сто локтей, имевшие в основании до шестидесяти локтей ширины;
а ворота, построенные им для выхода сильных войск его и для строев пехоты его, поднимались в высоту на семьдесят локтей, а в ширину имели сорок локтей:
в те дни царь Навуходоносор предпринял войну против царя Арфаксада на великой равнине, которая в пределах Рагава.
К нему собрались все живущие в нагорной стране, и все живущие при Евфрате, Тигре и Идасписе, и с равнины Ариох, царь Елимейский, и сошлись очень многие народы в ополчение сынов Хелеуда.
И послал Навуходоносор, царь Ассирийский, ко всем живущим в Персии и ко всем живущим на западе, к живущим в Киликии и Дамаске, Ливане и Антиливане, и ко всем живущим на передней стороне приморья,
и между народами Кармила и Галаада и в верхней Галилее и на великой равнине Ездрилон,
и ко всем живущим в Самарии и городах ее, и за Иорданом до Иерусалима, и Ветани и Хела, и Кадиса и реки Египетской, и Тафны и Рамессы, и во всей земле Гесемской
до входа в верхний Танис и Мемфис, и ко всем живущим в Египте до входа в пределы Ефиопии.
Но все обитавшие во всей этой земле презрели слово Ассирийского царя Навуходоносора и не собрались к нему на войну, потому что они не боялись его, но он был для них как один из них: они отослали от себя его послов ни с чем, в бесчестии.
Навуходоносор весьма разгневался на всю эту землю и поклялся престолом и царством своим отмстить всем пределам Киликии, Дамаска и Сирии, и мечом своим умертвить всех, живущих в земле Моава, и сынов Аммона и всю Иудею, и всех, обитающих в Египте до входа в пределы двух морей.
И в семнадцатый год он ополчился со своим войском против царя Арфаксада и одолел его в сражении и обратил в бегство все войско Арфаксада, всю конницу его и все колесницы его,
и овладел городами его, дошел до Екбатан, занял укрепления, опустошил улицы города и красоту его обратил в позор.
А Арфаксада схватил на горах Рагава и, пронзив его копьем своим, в тот же день погубил его.
Потом пошел назад со своими в Ниневию, – он и все союзники его – весьма многое множество ратных мужей; там он отдыхал, и пировал с войском своим сто двадцать дней.
Эстонский
Nebukadnetsar kutsub sõtta Arpaksadi vastu
Nebukadnetsari kaheteistkümnendal valitsemisaastal, kui ta valitses assüürlaste üle suures Niineve linnas, valitses Ekbatanas meedlaste üle Arpaksad,
kes ehitas ümber Ekbatana müürid tahutud kividest, mille laius oli kolm küünart ja pikkus kuus küünart. Ta tegi müüri seitsekümmend küünart kõrge ja viiskümmend küünart laia.
Ta tegi väravate kohale tornid, mis olid sada küünart kõrged ja mille alusmüüride laius oli kuuskümmend küünart.
Ta valmistas väravad, seitsekümmend küünart kõrged ja nelikümmend küünart laiad, et tema võimas sõjavägi ja jalaväe read saaksid sealtkaudu välja minna.
Neil päevil hakkas kuningas Nebukadnetsar sõdima kuningas Arpaksadi vastu suurel tasasel maal, mis on Ragau piirkonnas.
Siis tulid tema juurde kokku kõik, kes elasid mäestikus, ja kõik, kes elasid Eufrati, Tigrise ja Hüdaspese kaldail ning eelamlaste kuninga Arjoki väljadel. Nõnda kogunesid paljud rahvad Kaldea poegade vastu.
Assuri kuningas Nebukadnetsar läkitas sõna ka kõigile, kes elasid Pärsias, ja kõigile, kes elasid läänes, Kiliikia ja Damaskuse elanikele Liibanonil ja Antiliibanonil, ja kõigile, kes elasid rannikul,
ja rahvaile Karmelis, Gileadis, Kõrg-Galileas ja suurel Jisreeli tasandikul
ja kõigile Samaarias ja selle linnades ning teisel pool Jordanit kuni Jeruusalemmani ja Beet-Anotis, Halhulis ja Kaadesis kuni Egiptuseojani ja Tahpanheesis, Raamsesis ning kogu Goosenimaal
Tanisest ja Memfisest veel edasi, ka kõigile, kes elasid Egiptuses kuni Etioopia piirideni.
Kutsutud tõrguvad tulemast
Aga kõik elanikud kogu sellel alal ei arvanud millekski Assuri kuninga Nebukadnetsari sõna ega tulnud koos temaga sõtta, sest nad ei kartnud teda, vaid ta oli nende silmis nagu harilik mees. Nad saatsid tema käskjalad tagasi tühjalt ja häbiga.
Arpaksad võidetakse ilma abita
Nebukadnetsar sai siis väga vihaseks kõigi nende maade peale ning vandus oma aujärje ja kuningriigi juures, et ta kindlasti maksab kätte kõigile Kiliikia ja Damaskuse ja Süüria aladele ning tapab oma mõõgaga ka kõik Moabimaa elanikud ja ammonlased, nõndasamuti kogu Juudamaa rahva ja kõik, kes elavad Egiptuses kuni kahe mere piirkonnani.
Ja seitsmeteistkümnendal aastal läks ta oma sõjaväega kuningas Arpaksadi vastu, võitis ta sõjas ja ajas põgenema kogu Arpaksadi sõjaväe, kõik tema ratsanikud ja sõjavankrid.
Ta vallutas tema linnad ning tungis kuni Ekbatanani, vallutas selle tornid, rüüstas tänavad ja muutis selle toreduse häbiks.
Arpaksadi enese võttis ta vangi Ragau mäestikus ja torkas ta läbi oma viskodadega, hävitades ta sootuks.
Siis ta pöördus tagasi Niinevesse, tema ja kõik need, kes koos temaga olid, väga suur hulk sõjamehi. Ja tema ning ta sõjavägi veetsid seal rõõmsasti pidutsedes sada kakskümmend päeva.
Nell'anno dodicesimo del regno di Nabucodònosor, che era il re degli Assiri nella grande città di Ninive, Arfacsàd regnava sui Medi a Ecbàtana.
Questi edificò intorno a Ecbàtana mura con pietre tagliate della misura di tre cubiti di larghezza e sei cubiti di lunghezza, portando l'altezza del muro a settanta cubiti e la larghezza a cinquanta cubiti.
Alle porte della città costruì le torri murali alte cento cubiti e larghe alla base sessanta cubiti;
costruì le porte portandole fino all'altezza di settanta cubiti: la larghezza di ciascuna era di quaranta cubiti, per il passaggio del suo esercito e l'uscita in parata dei suoi fanti.
In quel tempo il re Nabucodònosor mosse guerra al re Arfacsàd nella grande pianura, cioè nella piana che si trova nel territorio di Ragàu.
A fianco di costui si schierarono tutti gli abitanti delle montagne e quelli della zona dell'Eufrate, del Tigri e dell'Idaspe e gli abitanti della pianura soggetta ad Ariòc, re degli Elamiti. Così molte genti si trovarono adunate in aiuto dei figli di Cheleùd.
Allora Nabucodònosor, re degli Assiri, spedì messaggeri a tutti gli abitanti della Persia e a tutti gli abitanti delle regioni occidentali: a quelli della Cilicia e di Damasco, del Libano e dell'Antilibano, a tutti gli abitanti della fascia litoranea
e a quelli che appartenevano alle popolazioni del Carmelo e di Gàlaad, della Galilea superiore e della grande pianura di Èsdrelon,
a tutti gli abitanti della Samaria e delle sue città, a quelli che stavano oltre il Giordano fino a Gerusalemme, Batane, Chelus, Kades e al torrente d'Egitto, nonché a Tafni, a Ramesse e a tutto il paese di Gessen,
sino alla regione al di sopra di Tanis e Menfi, e a tutti gli abitanti dell'Egitto sino ai confini dell'Etiopia.
Ma gli abitanti di tutte queste regioni disprezzarono l'invito di Nabucodònosor, re degli Assiri, e non volevano seguirlo nella guerra, perché non avevano alcun timore di lui, che agli occhi loro era come un uomo qualunque. Essi rimandarono i suoi messaggeri a mani vuote e con disonore.
Allora Nabucodònosor si accese di sdegno terribile contro tutte queste regioni e giurò per il suo trono e per il suo regno che si sarebbe vendicato, devastando con la spada i paesi della Cilicia, di Damasco e della Siria, tutte le popolazioni della terra di Moab, gli Ammoniti, tutta la Giudea e tutti gli abitanti dell'Egitto fino al limite dei due mari.
Quindi marciò con l'esercito contro il re Arfacsàd nel diciassettesimo anno, e prevalse su di lui in battaglia, travolgendo l'esercito di Arfacsàd con tutta la sua cavalleria e tutti i suoi carri.
S'impadronì delle sue città, giunse fino a Ecbàtana e ne espugnò le torri, ne saccheggiò le piazze e ridusse il suo splendore in ludibrio.
Poi sorprese Arfacsàd sui monti di Ragàu, lo trafisse con le sue lance e lo tolse di mezzo per sempre.
Fece quindi ritorno a Ninive con tutto l'insieme delle sue truppe, che era una moltitudine infinita di guerrieri, e si fermò là, egli e il suo esercito, oziando e banchettando per centoventi giorni.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible