Скрыть

Иуди́ѳъ, Глава 1

Толкования
1:1
1:2
1:3
1:4
1:5
1:6
1:7
1:8
1:9
1:10
1:11
1:12
1:13
1:14
1:15
1:16
Церковнославянский (рус)
Лѣ́та втораго­на́­де­сять ца́р­ст­ва Навуходоно́сора, и́же ца́р­ст­вова надъ Ассирі́аны въ Ниневі́и гра́дѣ вели́цѣмъ, во дни́ Арфакса́да, и́же ца́р­ст­вова надъ ми́дяны во еквата́нѣхъ
и созда́ во еквата́нѣхъ о́крестъ стѣ́ны от­ ка́меней те́саныхъ въ широту́ ла́ктей трiе́хъ, а въ долготу́ ла́ктей шести́, и сотвори́ высоту́ стѣны́ ла́ктей седми́десяти, а широту́ ея́ ла́ктей пяти́десяти:
и столпы́ ея́ поста́ви на вратѣ́хъ его́ ла́ктей сто́, и широту́ и́хъ основа́ на ла́ктей шестьдеся́тъ:
и сотвори́ врата́ его́ врата́ воз­дви́жена въ высоту́ ла́ктей седмьдесятъ, а широту́ и́хъ ла́ктей четы́редесять ко исхо́ду си́лъ си́льныхъ его́ и устро­е́ниемъ пѣшце́въ его́:
и сотвори́ бра́нь во дни́ о́ны ца́рь Навуходоно́соръ на царя́ Арфакса́да на по́ли вели́цѣмъ, е́же е́сть въ предѣ́лѣхъ Рага́влихъ.
И собра́шася къ нему́ вси́ живу́щiи въ го́рней и вси́ обита́ющiи при­­ Евфра́тѣ и Ти́грѣ и ида́спи и на по́ли Арiо́ха царя́ Елимео́нска, и собра́шася язы́цы мно́зи зѣло́ на ополче́нiе сыно́въ хеле­у́дихъ.
И посла́ Навуходоно́соръ ца́рь Ассирі́йскiй ко всѣ́мъ обита́ющымъ въ перси́дѣ и ко всѣ́мъ живу́щымъ къ за́падомъ, обита́ющымъ въ киликі́и и дама́сцѣ, и Лива́нѣ и антилива́нѣ, и ко всѣ́мъ живу́щымъ на лицы́ при­­мо́рiя,
и къ су́щымъ во язы́цѣхъ карми́ла и въ Галаа́дѣ, и въ вы́шней Галиле́и и на вели́цѣмъ по́ли есдрило́на,
и ко всѣ́мъ су́щымъ въ самарі́и и градѣ́хъ ея́, и объ о́нъ по́лъ Иорда́на да́же до Иерусали́ма и вета́ни, и хе́лла и Ка́диса, и рѣки́ Еги́петскiя и тафны́, и Рамесси́ и всея́ земли́ Гесе́мскiя,
до́ндеже прiити́ вы́ше та́ниса и ме́мфиса, и ко всѣ́мъ обита́ющымъ во Еги́птѣ, до́ндеже прiити́ на предѣ́лы еѳiо́пiи.
И ни во что́ вмѣни́ша вси́ обита́ющiи по все́й земли́ сло́во Навуходоно́сора царя́ Ассирі́йска, и не снидо́шася къ нему́ на бра́нь, поне́же не боя́шася его́, но бы́сть предъ ни́ми а́ки му́жъ еди́нъ: и воз­врати́ша посла́н­никовъ его́ тщи́хъ со безче́стiемъ от­ лица́ сво­его́.
И разъяри́ся Навуходоно́соръ на вся́ку зе́млю сiю́ зѣло́, и кля́т­ся престо́ломъ и ца́р­ст­вомъ сво­и́мъ вся́чески от­мсти́ти всѣ́мъ предѣ́ломъ киликі́и и Дама́ска и сирі́и, погуби́ти мече́мъ сво­и́мъ и вся́ живу́щыя въ земли́ Моа́вли и сы́ны Аммони, и всю́ Иуде́ю и всѣ́хъ су́щихъ во Еги́птѣ, до́ндеже прiити́ на предѣ́лы дву́хъ мо́рь.
И ополчи́ся въ си́лѣ сво­е́й на Арфакса́да царя́ въ лѣ́то седмо­е­на́­де­сять, и одолѣ́ на бра́ни сво­е́й, и побѣди́ всю́ си́лу Арфакса́дову и всю́ ко́н­ницу его́ и вся́ колесни́цы его́,
и воз­облада́ гра́дами его́: и прiи́де да́же до еквата́нъ, и одержа́ столпы́, и плѣни́ сто́гны его́, и красоту́ его́ положи́ во уничиже́нiе его́:
и взя́ Арфакса́да на гора́хъ Рага́влихъ, и избоде́ его́ су́лицами сво­и́ми, и истреби́ его́ да́же въ де́нь о́ный:
и воз­врати́ся съ ни́ми въ Ниневі́ю са́мъ и все́ при­­совокупле́нiе его́, мно́же­с­т­во муже́й ра́тныхъ мно́гое зѣло́, и бѣ́ та́мо почива́я и пи́рше­ст­вуя са́мъ и си́ла его́ дні́й сто́ два́десять.
Синодальный
В двенадцатый год царствования Навуходоносора, царствовавшего над Ассириянами в великом городе Ниневии, – во дни Арфаксада, который царствовал над Мидянами в Екбатанах
и построил вокруг Екбатан стены из тесаных камней, шириною в три локтя, а длиною в шесть локтей; и сделал высоту стены в семьдесят, а ширину в пятьдесят локтей,
и поставил над воротами башни во сто локтей, имевшие в основании до шестидесяти локтей ширины;
а ворота, построенные им для выхода сильных войск его и для строев пехоты его, поднимались в высоту на семьдесят локтей, а в ширину имели сорок локтей:
в те дни царь Навуходоносор предпринял войну против царя Арфаксада на великой равнине, которая в пределах Рагава.
К нему собрались все живущие в нагорной стране, и все живущие при Евфрате, Тигре и Идасписе, и с равнины Ариох, царь Елимейский, и сошлись очень многие народы в ополчение сынов Хелеуда.
И послал Навуходоносор, царь Ассирийский, ко всем живущим в Персии и ко всем живущим на западе, к живущим в Киликии и Дамаске, Ливане и Антиливане, и ко всем живущим на передней стороне приморья,
и между народами Кармила и Галаада и в верхней Галилее и на великой равнине Ездрилон,
и ко всем живущим в Самарии и городах ее, и за Иорданом до Иерусалима, и Ветани и Хела, и Кадиса и реки Египетской, и Тафны и Рамессы, и во всей земле Гесемской
до входа в верхний Танис и Мемфис, и ко всем живущим в Египте до входа в пределы Ефиопии.
Но все обитавшие во всей этой земле презрели слово Ассирийского царя Навуходоносора и не собрались к нему на войну, потому что они не боялись его, но он был для них как один из них: они отослали от себя его послов ни с чем, в бесчестии.
Навуходоносор весьма разгневался на всю эту землю и поклялся престолом и царством своим отмстить всем пределам Киликии, Дамаска и Сирии, и мечом своим умертвить всех, живущих в земле Моава, и сынов Аммона и всю Иудею, и всех, обитающих в Египте до входа в пределы двух морей.
И в семнадцатый год он ополчился со своим войском против царя Арфаксада и одолел его в сражении и обратил в бегство все войско Арфаксада, всю конницу его и все колесницы его,
и овладел городами его, дошел до Екбатан, занял укрепления, опустошил улицы города и красоту его обратил в позор.
А Арфаксада схватил на горах Рагава и, пронзив его копьем своим, в тот же день погубил его.
Потом пошел назад со своими в Ниневию, – он и все союзники его – весьма многое множество ратных мужей; там он отдыхал, и пировал с войском своим сто двадцать дней.
Der große König Nebukadnezzar stand in seinem zwölften Regierungsjahr. Er herrschte über die Assyrer in der großen, weltbekannten Stadt Ninive. König über die Meder war zu dieser Zeit Arphaxad; er herrschte in der Stadt Ekbatana.
Arphaxad hatte Ekbatana mit einer mächtigen Stadtmauer umgeben. Sie war 35 Meter hoch und 25 Meter dick und bestand aus behauenen Steinblöcken, jeder 3 Meter lang und eineinhalb Meter breit.
Die Stadttore hatte er mit 50 Meter hohen Türmen geschützt, die an den Fundamenten 30 Meter breit waren.
Die Tordurchgänge waren 35 Meter hoch und 20 Meter weit, sodass die Formationen der schwer bewaffneten Kerntruppen und der leicht bewaffneten schnellen Einheiten ungehindert durch sie ausrücken konnten.
In eben diesem Jahr eröffnete Nebukadnezzar den Krieg gegen Arphaxad. In der großen Ebene, in der die Stadt Ragau liegt, kam es zur entscheidenden Schlacht.
Doch zuvor geschah Folgendes: Alle umliegenden Völker schlossen sich Arphaxad an: die Männer des armenischen Berglandes und alle, die an den Strömen Eufrat, Tigris und Hydaspes und in dem Flachland wohnen, über das der Elamiterkönig Arioch herrschte. Ein Aufgebot aus vielen Völkern sammelte sich, um den Medern Beistand zu leisten.
In dieser Lage schickte Nebukadnezzar überallhin Boten: in östlicher Richtung zu den Persern, in westlicher Richtung nach Zilizien und Damaskus, zum Libanon und Antilibanos und bis an die Küste des Mittelmeeres,
zum Karmelgebirge und ins Bergland Gilead, sodann ins obere Galiläa und in die große Ebene von Jesreel,
in die Städte Samariens und das ganze Gebiet westlich des Jordans bis nach Jerusalem und weiter nach Batane, Chelus und Kadesch, zur Grenze Ägyptens und schließlich nach Tachpanhes und Ramses und zu den Bewohnern des Landes Goschen,
ja sogar über Zoan und Memfis hinaus nilaufwärts durch ganz Ägypten bis hin zur Grenze Äthiopiens.
Aber niemand auf der ganzen Erde beachtete den Aufruf des Assyrerkönigs Nebukadnezzar, keiner dachte daran, mit ihm in den Krieg zu ziehen. Sie hatten alle keinen Respekt vor ihm, denn er war in ihren Augen nicht mehr als ein auf sich allein gestellter Mann. Seine Boten wurden verhöhnt und mussten erfolglos abziehen.
Da geriet Nebukadnezzar in Wut über alle diese Länder und er schwor bei seinem Thron und Reich, an ihnen ein unbarmherziges Strafgericht zu vollstrecken und alle Menschen dort umzubringen – in Zilizien, in Damaskus und Syrien, in Moab und Ammon, in ganz Judäa und in Ägypten bis hinauf zu den Quellflüssen des Nils.
Im 17. Jahr seiner Regierung trat dann Nebukadnezzar allein mit seinem Heer gegen König Arphaxad an. Er besiegte ihn und jagte sein ganzes Heer mitsamt der Reiterei und allen Streitwagen in die Flucht.
Er eroberte seine Städte und drang bis Ekbatana vor. Seine Kriegsleute besetzten die Türme, plünderten die Basare und verwandelten die ganze herrliche Stadt in einen armseligen Trümmerhaufen.
Nebukadnezzar stellte Arphaxad im Bergland von Ragau, durchbohrte ihn mit seinen Speeren und machte ein Ende mit ihm.
Dann kehrte er mit seinem ganzen gewaltigen Heer nach Ninive zurück. Dort feierte er zusammen mit seinen Soldaten bei Ess- und Trinkgelagen hundertzwanzig Tage lang seinen Sieg.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible