Азбука веры » Би́блия » Иуди́ѳъ » гл.9

Иуди́ѳъ, Глава 9

Толкования

Толкования главы

Толковая Библия А.П. Лопухина

9:1

9:2

см.:Быт.34:25;

9:3

см.:Исх.20:14;

9:4

9:5

9:6

9:7

9:8

9:9

9:10

9:11

9:12

9:13

9:14

Церковнославянский (рус)

Иуди́ѳъ же паде́ на лице́, и возложи́ пе́рсть на главу́ свою́, и сложи́, и́мже одѣвашеся, вре́тище. И бя́ше неда́вно приноси́мо во Иерусали́мѣ въ дому́ Госпо́дни кади́ло въ ве́черъ то́й, и возопи́ глсомъ вели́кимъ Иуди́ѳъ ко Го́споду и рече́:

Го́споди, Бо́же отца́ моего́ Симео́на, ему́же да́лъ еси́ въ ру́ку ме́чь во отмще́нiе иноро́дныхъ, и́же растли́ша ложесна́ дѣви́ча во оскверне́нiе и обнажи́ша нѣ́дро въ срамоту́ и оскверни́ша ложесна́ въ поноше́нiе,

ре́клъ бо еси́: да не бу́детъ та́ко: и сотвори́ша, за я́же да́лъ еси́ кня́зи и́хъ на убiе́нiе, и посте́лю и́хъ, я́же вѣ́дяше прельще́нiе и́хъ, въ кро́вь, и порази́лъ еси́ рабо́въ о влады́цѣхъ и влады́ки на престо́лѣхъ и́хъ,

и да́лъ еси́ жены́ и́хъ въ расхище́нiе и дще́ри и́хъ въ плѣне́нiе и вся́ коры́сти и́хъ въ раздѣле́нiе сыно́мъ возлю́бленнымъ от тебе́, и́же и возревнова́ша ре́вностiю твое́ю и мерзи́шася оскверне́нiемъ кро́ве своея́ и призва́ша тя́ въ помо́щника: Бо́же, Бо́же мо́й, и мене́ услы́ши вдову́:

ты́ бо сотвори́лъ еси́, я́же пре́жде о́ныхъ и о́ная, и я́же по си́хъ и я́же ны́нѣ, и гряду́щая проразумѣ́лъ еси́, и собы́шася, я́же мы́слилъ еси́,

и предста́ша, я́же уста́вилъ еси́, и рѣ́ша: се́, есмы́: вси́ бо путiе́ твои́ гото́ви, и су́дъ тво́й во проразумѣ́нiи:

се́ бо, Ассирі́ане умно́жишася въ си́лѣ своей, вознесо́шася о кони́ и о вса́дницѣ, возвелича́шася въ мы́шцѣ пѣше́въ, упова́ша на щи́тъ и копiе́ и лу́къ и пра́щу, и не позна́ша, я́ко ты́ еси́ Госпо́дь сокруша́яй бра́ни:

Госпо́дь и́мя тебѣ́, ты́ сокруши́ и́хъ крѣ́пость си́лою твое́ю и низложи́ держа́ву и́хъ я́ростiю твое́ю: усовѣ́товаша бо омерзи́ти свята́я твоя́, оскверни́ти селе́нiе упокое́нiя и́мене сла́вы твоея́ и опрове́ргнути желѣ́зомъ ро́гъ олтаря́ твоего́:

воззри́ на го́рдость и́хъ, посли́ гнѣ́въ тво́й на главы́ и́хъ, да́ждь въ ру́ку мою́ вдо́вiю, ю́же умы́слихъ, крѣ́пость,

порази́ раба́ от усте́нъ хи́трости моея́ о кня́зи и кня́зя о рабѣ́ его́, сокруши́ горды́ню и́хъ руко́ю же́нскою:

не бо́ во мно́жествѣ крѣ́пость твоя́, ниже́ могу́тство твое́ въ си́льныхъ, но смире́нныхъ еси́ Бо́гъ, малѣ́йшихъ еси́ помо́щникъ, засту́пникъ немощны́хъ, отча́янныхъ покрови́тель, ненаде́жныхъ Спаси́тель:

е́й, е́й, Бо́же отца́ моего́ и Бо́же насле́дiя Изра́илева, Влады́ко небе́съ и земли́, созда́телю во́дъ, Царю́ всея́ тва́ри твоея́, ты́ услы́ши моле́нiе мое́

и да́ждь сло́во мое́ и хи́трость въ я́зву и ра́ну и́хъ и́же проти́ву завѣ́та твоего́ и до́му освяще́ннаго твоего́, и въ верха́ Сiо́ня и до́му одержа́нiя сыно́въ твои́хъ усовѣтова́ша же́стокая,

и сотвори́ во все́мъ язы́цѣ твое́мъ и во все́мъ пле́мени позна́нiе, е́же вѣ́дати, я́ко ты еси, Бо́же Бо́гъ всея́ си́лы и держа́вы, и нѣ́сть ина́го защи́тника ро́да Изра́илева кромѣ́ тебе́.

Синодальный

А Иудифь пала на лице, посыпала голову свою пеплом и сбросила с себя вретище, в которое была одета; и только что воскурили в Иерусалиме, в доме Господнем, вечерний фимиам, Иудифь громким голосом воззвала к Господу и сказала:

Господи Боже отца моего Симеона, которому Ты дал в руку меч на отмщение иноплеменным, которые открыли ложесна девы для оскорбления, обнажили бедро для позора и осквернили ложесна для посрамления! Ты сказал: да не будет сего, а они сделали.

И за то Ты предал князей их на убиение, постель их, которая видела обольщение их, обагрил кровью и поразил рабов подле владетелей и владетелей на тронах их,

и отдал жен их в расхищение, дочерей их в плен и всю добычу в раздел сынам, возлюбленным Тобою, которые возревновали Твоею ревностью, возгнушались осквернением крови их, и призвали Тебя на помощь. Боже, Боже мой, услышь меня вдову!

Ты сотворил прежде сего бывшее, и сие и последующее за сим, и содержал в уме настоящее и грядущее, и, что помыслил Ты, то и совершилось;

что определил, то и явилось и сказало: вот я. Ибо все пути Твои готовы, и суд Твой Тобою предвиден.

Вот, Ассирияне умножились в силе своей, гордятся конем и всадником, тщеславятся мышцею пеших, надеются и на щит и на копье и на лук и на пращу, а не знают того, что Ты – Господь, сокрушающий брани.

Господь – имя Тебе; сокруши же их крепость силою Твоею, и уничтожь их силу гневом Твоим, ибо они замыслили осквернить святилище Твое, поругаться над мирным селением имени славы Твоей и железом сокрушить рог Твоего жертвенника.

Воззри на превозношение их, пошли гнев Твой на главы их, дай вдовьей руке моей крепость на то, что задумала я.

Устами хитрости моей порази раба перед вождем, и вождя – перед рабом его, и сокруши гордыню их рукою женскою;

ибо не во множестве сила Твоя и не в могучих могущество Твое; но Ты – Бог смиренных, Ты – помощник умаленных, заступник немощных, покровитель упавших духом, спаситель безнадежных.

Так, так, Боже отца моего и Боже наследия Израилева, Владыка неба и земли, Творец вод, Царь всякого создания Твоего! Услышь молитву мою,

сделай слово мое и хитрость мою раною и язвою для тех, которые задумали жестокое против завета Твоего, святаго дома Твоего, высоты Сиона и дома наследия сынов Твоих.

Вразуми весь народ Твой и всякое племя, чтобы видели они, что Ты – Бог, Бог всякой крепости и силы, и нет другого защитника рода Израилева, кроме Тебя.

Грузинский

პირქვე დაემხო ივდითი, გაიხადა ძაძა, რომელიც ემოსა და დაიყარა თავზე ნაცარი და იმ დროს, როცა იერუსალიმში, ღვთის სახლში, მწუხრისას გუნდრუკი აკმიეს, ხმამაღლა შეჰღაღადა უფალს და თქვა:

უფალო, ღმერთო მამაჩემის, სიმონისაო, რომელსაც მიეც ხელში მახვილი უცხოთესლთა შურის საძიებლად, რომელთაც შესაბილწავად გახსნეს ქალწულის საშო, შესარცხვენად გააშიშვლეს ბარძაყი, საგინებლად შებილწეს საშო. კი თქვი: ნუ იქნება ასე. მაგრამ მათ ჩაიდინეს ეს.

ამის წილ სასიკვდილოდ მიეცი მათი მთავრები და მათივე სისხლით მორწყე მათი ცოდვის მხილველი სარეცელი. მონები ძლიერებზე დაამხე, ძლიერნი კი თვიანთ სავარძლებზე.

მათი ცოლები ნადავლად მიეცი, მათი ასულები - დასატევევებლად, მთელი მათი ალაფი - დასანაწილებლად შენ რჩეულ ძეთა შორის, რომელნიც აღივსნენ შენს მიმართ შურით და შეიძაგეს მათი სისხლის სიბილწე და გიხმეს შემწედ, ღმერთო, ღმერთო ჩემო, ისმინე ჩემიც, ქვრივისა.

შენ შექმენ მათი წინანი, თავად ისინი და მათი შემდგომნი; აწინდელი და მომავალი შენ ჩაიფიქრე და აღსრულდა შენი ჩანაფიქრი.

ვისაც მოისურვებ, გაჩნდება და გეტყვის: აჰა, შენთან ვართ, რადგან გამზადებულია ყოველი შენი გზა და წინასწარგანჭვრეტილია შენი მსჯავრი.

აჰა, მოიცეს ძალი აშურელებმა, გადიდგულდნენ ცხენებითა და მხედრებით, გაამაყდნენ ქვეითთა ძალით, ესავენ ფარებს, ისრებს და შურდულებს, არ კი იციან, რომ შენ ხარ უფალი, ბრძოლათა შემმუსვრელი.

უფალია სახელი შენი, გატეხე მათი ძალა შენი ძლიერებით, დაამხე მათი მძლავრობა შენი რისხვით, რადგან განიზრახეს შენი სიწმიდეების წაბილწვა, იმ კარვის შებღალვა, სადაც დავანებულია შენი დიდებული სახელი, მახვილით შემუსვრა შენი საკურთხევლის რქისა.

მოხედე მათ ამპარტავნობას და თავს დაათიე შენი რისხვა. მიეც ქვრივის ხელებს ძალა განზრახვის აღსასრულებლად.

ჩემი ბაგეებიდან გამოსული ტყუილით დაამხე მონა მთავართან ერთად, მთავარი მის მსახურთან ერთად, ქალის ხელით დათრგუნე მათი ამპარტავნობა.

რადგან სიმრავლეში არ არის შენი ძალა, არც ძლიერებაშია შენი ძალა, არამედ მდაბალთა ღმერთი ხარ, დამცირებულთა ქომაგი, უძლურთა შემწე, განწირულთა მფარველი, უსასოთა მხსნელი.

ასე, ასე, ღმერთო ჩემი მამა-პაპისა და ისრაელის სამკვიდროსი, ზეცისა და მიწის მპყრობელო, წყალთა შემქმნელო, ყოველი შენი ქმნილების მეუფევ, ისმინე ჩემი ვედრება.

ჩამაგონე სიტყვა და ტყუილი მათ სავნებლად და სატანჯველად, რომელთაც შენს აღთქმას, შენს განწმედილ სახლს, სიონის მწვერვალს და შენს ძეთა სამკვიდრებელ სახლს ბოროტი უზრახეს.

შეაგნებინე და დაანახვე ყველა ტომს და ყველა მოდგმას, რომ ხარ ღმერთი ყოველი ძალისა და სიმტკიცისა, რომ შენს გარდა არავინ ჰყავს სხვა მფარველი ისრაელის მოდგმას.

Английский (NKJV)

Языки

В этом переводе выбранная книга отсутствует