Скрыть
15:1
15:2
15:4
15:5
15:7
15:8
15:9
15:10
15:11
15:12
15:13
15:15
15:16
15:17
15:18
Церковнославянский (рус)
И бы́сть по дне́хъ во дни́ жа́твы пшени́цы, и посѣти́ сампсо́нъ жену́ свою́, несы́й ко́злище от­ ко́зъ, и рече́: да вни́ду къ женѣ́ мо­е́й въ ло́жницу. И не даде́ ему́ оте́цъ ея́ вни́ти.
И рече́ оте́цъ ея́, глаго́ля: рѣ́хъ, я́ко ненави́дя воз­ненави́дѣлъ еси́ ю́, и от­да́хъ ю́ еди́ному от­ друго́въ тво­и́хъ: не се́ ли сестра́ ея́ ме́ншая добрѣ́йши ея́ е́сть? да бу́детъ тебѣ́ ны́нѣ вмѣ́сто ея́.
И рече́ ему́ сампсо́нъ: чи́стъ е́смь ны́нѣ от­ Филисти́млянъ, я́ко сотворю́ а́зъ съ ни́ми зло́.
И по́йде сампсо́нъ, и я́тъ три́ста лиси́цъ, и взя́ свѣщы́, и связа́ о́шибъ ко о́шибу, и устро́и еди́ну свѣщу́ между́ двѣма́ о́шибома:
и разжже́ о́гнь въ свѣща́хъ, и пусти́ я́ въ ни́вы Филисти́мски: и запали́ ни́вы от­ гуме́нъ и да́же до кла́совъ просты́хъ и до виногра́да и ма́сличiя.
И реко́ша иноплеме́н­ницы: кто́ сотвори́ сiя́? И реко́ша: сампсо́нъ зя́ть Ѳамнаѳе́евъ, я́ко взя́ жену́ его́ и даде́ ю́ еди́ному от­ друго́въ его́. И взыдо́ша иноплеме́н­ницы и сожго́ша ю́ и до́мъ отца́ ея́ огне́мъ.
И рече́ и́мъ сампсо́нъ: а́ще и сотвори́сте вы́ та́ко е́й, а́зъ не благо­изво́лю, но от­мще́нiе мое́ еди́ному кому́ждо ва́съ сотворю́, и посе́мъ почі́ю.
И порази́ и́хъ го́лени до бе́дръ я́звою ве́лiею: и сни́де, и всели́ся у водоте́чи въ пеще́рѣ ка́мене ита́ма.
И изыдо́ша Филисти́мляне, и ополчи́шася во Иу́дѣ, и разсѣ́яшася въ лехи́.
И рече́ и́мъ вся́къ му́жъ Иу́динъ: почто́ прiидо́сте на ны́? И реко́ша иноплеме́н­ницы: связа́ти сампсо́на прiидо́хомъ и сотвори́ти ему́, я́коже сотвори́ на́мъ.
И снидо́ша три́ ты́сящы муже́й от­ Иу́ды къ пеще́рѣ ка́мене ита́ма и реко́ша къ сампсо́ну: не вѣ́си ли, я́ко владѣ́ютъ на́ми Филисти́мляне? и вску́ю сiя́ сотвори́лъ еси́ на́мъ? И рече́ и́мъ сампсо́нъ: я́коже ми́ сотвори́ша, та́ко сотвори́хъ и́мъ.
И реко́ша ему́: связа́ти тебе́ прiидо́хомъ и преда́ти тя́ въ ру́цѣ иноплеме́н­никомъ. И рече́ и́мъ сампсо́нъ: клени́теся мнѣ́, да не убiе́те мене́ вы́.
И реко́ша ему́, глаго́люще: ни́, но то́кмо со­у́зомъ свя́жемъ тя́ и предади́мъ тя́ въ ру́ки и́хъ, сме́ртiю же не умертви́мъ тебе́. И связа́ша его́ двѣма́ у́жы но́выми и изведо́ша его́ от­ ка́мене того́.
И то́й прiи́де до че́люсти: иноплеме́н­ницы же воскли́кнуша и теко́ша проти́ву ему́. И сни́де на него́ Ду́хъ Госпо́день, и бы́ша у́жя на мы́шцахъ его́ я́ко изгре́бiе, егда́ зажже́т­ся огне́мъ: и разрѣши́шася у́зы его́ от­ руку́ его́:
и обрѣ́те че́люсть о́слю пове́ржену, и простре́ ру́ку свою́, и взя́ ю́: и изби́ е́ю ты́сящу муже́й.
И рече́ сампсо́нъ: че́люстiю о́слею потребля́я потреби́хъ и́хъ, я́ко че́люстiю о́слею изби́хъ ты́сящу муже́й.
И бы́сть егда́ преста́ глаго́ля, и пове́рже че́люсть от­ руки́ сво­ея́: и нарече́ мѣ́сто то́е избiе́нiе че́люстно­е.
И воз­жажда́ зѣло́, и возопи́ ко Го́споду, и рече́: ты́ благоволи́лъ еси́ въ ру́цѣ раба́ тво­его́ спасе́нiе вели́кое сiе́, и ны́нѣ умира́ю жа́ждею, и впаду́ въ ру́ки необрѣ́зан­ныхъ.
И разве́рзе Бо́гъ я́зву на че́люсти, и изы́де изъ нея́ вода́, и пи́: и воз­врати́ся ду́хъ его́, и оживе́: сего́ ра́ди прозва́ся и́мя е́й исто́чникъ при­­зыва́ющаго, и́же е́сть въ че́люсти, да́же до дне́ сего́.
И суди́ Изра́илю во дни́ Филисти́млянъ два́десять лѣ́тъ.
Синодальный
1 Самсон с помощью лисиц сжигает жатву Филистимлян и поражает многих из них; 9 жители Иудеи связали Самсона, он разорвал веревки и поразил Филистимлян ослиною челюстью.
Чрез несколько дней, во время жатвы пшеницы, пришел Самсон повидаться с женою своею, принеся с собою козленка; и когда сказал: «войду к жене моей в спальню», отец ее не дал ему войти.
И сказал отец ее: я подумал, что ты возненавидел ее, и я отдал ее другу твоему; вот, меньшая сестра красивее ее; пусть она будет тебе вместо ее.
Но Самсон сказал им: теперь я буду прав пред Филистимлянами, если сделаю им зло.
И пошел Самсон, и поймал триста лисиц, и взял факелы, и связал хвост с хвостом, и привязал по факелу между двумя хвостами;
и зажег факелы, и пустил их на жатву Филистимскую, и выжег и копны и нежатый хлеб, и виноградные сады и масличные.
И говорили Филистимляне: кто это сделал? И сказали: Самсон, зять Фимнафянина, ибо этот взял жену его и отдал другу его. И пошли Филистимляне и сожгли огнем ее и [дом] отца ее.
Самсон сказал им: хотя вы сделали это, но я отмщу вам самим и тогда только успокоюсь.
И перебил он им голени и бедра, и пошел и засел в ущелье скалы Етама.
И пошли Филистимляне, и расположились станом в Иудее, и протянулись до Лехи.
И сказали жители Иудеи: за что вы вышли против нас? Они сказали: мы пришли связать Самсона, чтобы поступить с ним, как он поступил с нами.
И пошли три тысячи человек из Иудеи к ущелью скалы Етама и сказали Самсону: разве ты не знаешь, что Филистимляне господствуют над нами? что ты это сделал нам? Он сказал им: как они со мною поступили, так и я поступил с ними.
И сказали ему: мы пришли связать тебя, чтобы отдать тебя в руки Филистимлянам. И сказал им Самсон: поклянитесь мне, что вы не убьете меня.
И сказали ему: нет, мы только свяжем тебя и отдадим тебя в руки их, а умертвить не умертвим. И связали его двумя новыми веревками и повели его из ущелья.
Когда он подошел к Лехе, Филистимляне с криком встретили его. И сошел на него Дух Господень, и веревки, бывшие на руках его, сделались, как перегоревший лен, и упали узы его с рук его.
Нашел он свежую ослиную челюсть и, протянув руку свою, взял ее, и убил ею тысячу человек.
И сказал Самсон: челюстью ослиною толпу, две толпы, челюстью ослиною убил я тысячу человек.
Сказав это, бросил челюсть из руки своей и назвал то место: Рамаф-Лехи*. //*Брошенная челюсть.
И почувствовал сильную жажду и воззвал к Господу и сказал: Ты соделал рукою раба Твоего великое спасение сие; а теперь умру я от жажды, и попаду в руки необрезанных.
И разверз Бог ямину в Лехе, и потекла из нее вода. Он напился, и возвратился дух его, и он ожил; оттого и наречено имя месту сему: «Источник взывающего», который в Лехе до сего дня.
И был он судьею Израиля во дни Филистимлян двадцать лет.
After a while, in the time of wheat harvest, it happened that Samson visited his wife with a young goat. And he said, «Let me go in to my wife, into her room.» But her father would not permit him to go in.
Her father said, «I really thought that you thoroughly hated her; therefore I gave her to your companion. Is not her younger sister better than she? Please, take her instead.»
And Samson said to them, «This time I shall be blameless regarding the Philistines if I harm them!»
Then Samson went and caught three hundred foxes; and he took torches, turned the foxes tail to tail, and put a torch between each pair of tails.
When he had set the torches on fire, he let the foxes go into the standing grain of the Philistines, and burned up both the shocks and the standing grain, as well as the vineyards and olive groves.
Then the Philistines said, «Who has done this?» And they answered, «Samson, the son-in-law of the Timnite, because he has taken his wife and given her to his companion.» So the Philistines came up and burned her and her father with fire.
Samson said to them, «Since you would do a thing like this, I will surely take revenge on you, and after that I will cease.»
So he attacked them hip and thigh with a great slaughter; then he went down and dwelt in the cleft of the rock of Etam.
Now the Philistines went up, encamped in Judah, and deployed themselves against Lehi.
And the men of Judah said, «Why have you come up against us?» So they answered, «We have come up to arrest Samson, to do to him as he has done to us.»
Then three thousand men of Judah went down to the cleft of the rock of Etam, and said to Samson, «Do you not know that the Philistines rule over us? What is this you have done to us?» And he said to them, «As they did to me, so I have done to them.»
But they said to him, «We have come down to arrest you, that we may deliver you into the hand of the Philistines.» Then Samson said to them, «Swear to me that you will not kill me yourselves.»
So they spoke to him, saying, «No, but we will tie you securely and deliver you into their hand; but we will surely not kill you.» And they bound him with two new ropes and brought him up from the rock.
When he came to Lehi, the Philistines came shouting against him. Then the Spirit of the LORD came mightily upon him; and the ropes that were on his arms became like flax that is burned with fire, and his bonds broke loose from his hands.
He found a fresh jawbone of a donkey, reached out his hand and took it, and killed a thousand men with it.
Then Samson said: «With the jawbone of a donkey, Heaps upon heaps, With the jawbone of a donkey I have slain a thousand men!»
And so it was, when he had finished speaking, that he threw the jawbone from his hand, and called that place Ramath Lehi.
Then he became very thirsty; so he cried out to the LORD and said, «You have given this great deliverance by the hand of Your servant; and now shall I die of thirst and fall into the hand of the uncircumcised?»
So God split the hollow place that is in Lehi, and water came out, and he drank; and his spirit returned, and he revived. Therefore he called its name En Hakkore, which is in Lehi to this day.
And he judged Israel twenty years in the days of the Philistines.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible