В тот день воспела Девора и Варак, сын Авиноамов, сими словами:
Израиль отмщен, народ показал рвение; прославьте Господа!
Слушайте, цари, внимайте, вельможи: я Господу, я пою, бряцаю Господу Богу Израилеву.
Когда выходил Ты, Господи, от Сеира, когда шел с поля Едомского, тогда земля тряслась, и небо капало, и облака проливали воду;
горы таяли от лица Господа, даже этот Синай от лица Господа Бога Израилева.
Во дни Самегара, сына Анафова, во дни Иаили, были пусты дороги, и ходившие прежде путями прямыми ходили тогда окольными дорогами.
Не стало обитателей в селениях у Израиля, не стало, доколе не восстала я, Девора, доколе не восстала я, мать в Израиле.
Избрали новых богов, оттого война у ворот. Виден ли был щит и копье у сорока тысяч Израиля?
Сердце мое к вам, начальники Израилевы, к ревнителям в народе; прославьте Господа!
Ездящие на ослицах белых, сидящие на коврах и ходящие по дороге, пойте песнь!
Среди голосов собирающих стада при колодезях, там да воспоют хвалу Господу, хвалу вождям Израиля! Тогда выступил ко вратам народ Господень.
Воспряни, воспряни, Девора! воспряни, воспряни! воспой песнь! Восстань, Варак! и веди пленников твоих, сын Авиноамов!
Тогда немногим из сильных подчинил Он народ; Господь подчинил мне храбрых.
От Ефрема пришли укоренившиеся в земле Амалика; за тобою Вениамин, среди народа твоего; от Махира шли начальники, и от Завулона владеющие тростью писца.
И князья Иссахаровы с Деворою, и Иссахар так же, как Варак, бросился в долину пеший. В племенах Рувимовых большое разногласие.
Что сидишь ты между овчарнями, слушая блеяние стад? В племенах Рувимовых большое разногласие.
Галаад живет спокойно за Иорданом, и Дану чего бояться с кораблями? Асир сидит на берегу моря и у пристаней своих живет спокойно.
Завулон – народ, обрекший душу свою на смерть, и Неффалим – на высотах поля.
Пришли цари, сразились, тогда сразились цари Ханаанские в Фанаахе у вод Мегиддонских, но не получили нимало серебра.
С неба сражались, звезды с путей своих сражались с Сисарою.
Тогда ломались копыта конские от побега, от побега сильных его.
Прокляните Мероз, говорит Ангел Господень, прокляните, прокляните жителей его за то, что не пришли на помощь Господу, на помощь Господу с храбрыми.
Да будет благословенна между женами Иаиль, жена Хевера Кенеянина, между женами в шатрах да будет благословенна!
Воды просил он: молока подала она, в чаше вельможеской принесла молока лучшего.
[Левую] руку свою протянула к колу, а правую свою к молоту работников; ударила Сисару, поразила голову его, разбила и пронзила висок его.
К ногам ее склонился, пал и лежал, к ногам ее склонился, пал; где склонился, там и пал сраженный.
В окно выглядывает и вопит мать Сисарина сквозь решетку: что долго не идет конница его, что медлят колеса колесниц его?
Умные из ее женщин отвечают ей, и сама она отвечает на слова свои:
верно, они нашли, делят добычу, по девице, по две девицы на каждого воина, в добычу полученная разноцветная одежда Сисаре, полученная в добычу разноцветная одежда, вышитая с обеих сторон, снятая с плеч пленника.
Так да погибнут все враги Твои, Господи! Любящие же Его да будут как солнце, восходящее во всей силе своей! – И покоилась земля сорок лет.
Ошол кєнє Дебора менен Абынаам уулу Барак тљмљнкєдљй ыр ырдашты:
Сен, Тењир, Сеирден чыкканыњда, Эдом талаасынан салтанат менен чыкканыњда, жер солкулдап, асмандан суу тамчылап, булуттар жамгыр тљккљн.
Тењирдин алдында тоолор, Ысрайылдын Кудай-Тењиринин алдында Синай тоосу солкулдаган.
Анаттын уулу Шамгардын убагында, Жаелдин убагында жолдор ээн жаткан, мурда тєз жолдор менен жєргљндљр ошол убакта айланма жолдор менен жєрєп калышкан.
Мен, Дебора – Ысрайылдагы эне, ордуман турганга чейин, Ысрайылдын кыштактарында эч ким жашабай калган.
Алар жањы кудайларды тандап алышканда, дарбаза алдында согуш болду. Кырк мињ ысрайылдыктын калканы менен найзасын кљрдєњљр беле?
Жєрљгєм силер менен, Ысрайыл башчылары, љз ыктыяры менен элин коргогондор! Тењирди дањктагыла!
Ак ургаачы эшекке минип жєргљндљр, килемде отургандар, жолдо кетип бараткандар, ырдагыла!
Кудуктардын жанына малын чогулткандар Тењирди дањктап, Ысрайыл жол башчыларын мактап ырдашсын! Ошондо Кудайдын эли дарбазаларды карай жљнљдє.
Шаттан, Дебора! Шаттан, Дебора! Ыр ырдап, дањкта! Тур, Барак, Абынаам уулу, туткундарыњды алып бас!
Ошондо Тењир кєчтєєлљрдє аз сандагы адамдарга багынтып берген. Тењир мага эр жєрљктљрдє багынтып берген.
Амалыктын жерине отурукташып калган эпрайымдыктар келишкен. Анын артынан Бенжемин љз эли менен келген. Эл башчылар Махирден, калем кармаганды билген катчылар Забулундан келишкен.
Исахардын тљрљлљрє Дебора менен келишти, Исахар да Барактай болуп љрљљнгљ жљљ тєштє. Рубейин уулдарынын арасында чоњ келишпестик бар.
Малдын маараганын угуп, мал короолордо эмне отурасыњ? Рубейин уулдарынын арасында чоњ келишпестик бар.
Иордандын аркы љйєзєндљ Гилат тынч жашап жатат, кемелери бар Дан эмнеден корксун? Ашыр дењиз жээгинде отурат, кемелер токтоочу жайдын жанында тынч жашап жатат.
Забулун – љз жанын тобокелге салган эл, Напталы да – дљњсљљлљрдљ љз жанын тобокелге салган эл.
Падышалар келишти, салгылашышты. Ошондо Канаан падышалары Мегидо сууларынын жанындагы Танахта салгылашышты, бирок кємєш олжолоп алышкан жок.
Асманда жылдыздар салгылашышты, љз жолдорунда Сисра менен салгылашышты.
Аларды Кишон дарыясы, байыркы дарыя, Кишон дарыясы агызып кетти. Жаным, душмандарымдын кєчєн тебеле!
Анын кєчтєєлљрє качканда, аттарынын туяктары майтарылып сынды.
Мейроз шаарын каргагыла, – дейт Тењирдин периштеси, – анда жашагандарды каргагыла, анткени алар Тењирге жардамга келишкен жок, Тењирге жана кайраттууларга кљмљк беришкен жок!
Кейни Хебердин зайыбы Жаел, чатырларда жашаган аялдардын арасындагы ал, баталуу болсун!
Сисра суу сураганда, ал сєт берди, тљрљлљр ичкен чљйчљккљ эњ жакшы сєт куюп келди.
Сол колуна казык, оњ колуна темир устанын балкасын алып, Сисраны чыкыйга сайып, башын жарды.
Ал аялдын бутуна жыгылып жатып калды, анын бутуна кулады, кулаган жеринде љлдє.
Сисранын энеси тор терезеден карап: “Анын майдан арабасы эмнеге мынча кечигет, анын майдан арабасынын дљњгљлљктљрєнєн дабышы эмнеге угулбайт?” – деп боздойт.
Анын кызматчы аялдарынын акылдуулары ага жооп берет, ал љзєнљ љзє жооп берет:
“Алар олжо таап алып, бљлєшєп жатышса керек, ар бир жоокерге бирден же экиден кыз тийсе керек. Олжодон Сисрага ар кыл тєстєє, ичи-тышы саймаланган, туткундун жонунан сыйрылып алынган кийим тийсе керек”.
Тењир, Сенин кас душмандарыњ мына ушинтип жок болсун! Тењирди сєйгљндљр болсо бардык кєч-кубаты менен жаркырап чыккан кєндљй болсун!» Ошентип, жер єстєндљ кырк жыл тынчтык болду.
