Скрыть
6:4
6:6
6:8
6:9
6:19
6:20
6:26
6:27
6:28
6:30
6:35
6:36
6:38
6:40
Церковнославянский (рус)
И сотвори́ша сы́нове Изра́илевы зло́е предъ Го́сподемъ, и предаде́ и́хъ Госпо́дь въ ру́ку Мадiа́млю се́дмь лѣ́тъ.
И укрѣпи́ся рука́ Мадiа́мля на Изра́иля: и сотвори́ша себѣ́ сы́нове Изра́илевы от­ лица́ Мадiа́мля огра́ды въ гора́хъ и въ пеще́рахъ и въ тверды́нехъ.
И бы́сть егда́ сѣ́яше му́жъ Изра́илевъ, и восхожда́­ше Мадiа́мъ и Амали́къ и сы́нове восто́чнiи, и восхожда́ху на него́,
и ополча́хуся на ни́хъ, и разоря́ху плоды́ земны́я, до́ндеже вни́ти въ Га́зу: и не оставля́ху бытiя́ жи́знен­наго во Изра́или, и ста́дъ и телца́ и осла́:
я́ко са́ми и ско́ти и́хъ восхожда́ху, и ку́щы и́хъ преноша́ху, и при­­хожда́ху я́ко пру́зи мно́же­с­т­вомъ, и самѣ́мъ и велблю́домъ и́хъ не бя́ше числа́: и при­­хожда́ху на зе́млю Изра́илеву разори́ти ю́.
И обнища́ Изра́иль зѣло́ от­ лица́ Мадiа́мля.
И возопи́ша сы́нове Изра́илевы ко Го́споду: и бы́сть егда́ возопи́ша сы́нове Изра́илевы ко Го́споду Мадiа́ма ра́ди,
и посла́ Госпо́дь му́жа проро́ка къ сыно́мъ Изра́илевымъ, и рече́ и́мъ: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: а́зъ е́смь изведы́й ва́съ изъ Еги́пта, и изведо́хъ ва́съ изъ до́му рабо́ты:
и изба́вихъ ва́съ от­ руки́ Еги́петскiя и от­ руки́ всѣ́хъ стужа́ющихъ ва́мъ: и изгна́хъ я́ от­ лица́ ва́­шего, и да́хъ ва́мъ зе́млю и́хъ,
и реко́хъ ва́мъ: а́зъ е́смь Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, не убо́йтеся бого́въ Аморре́йскихъ, въ ни́хже вы́ живете́ въ земли́ и́хъ: и не послу́шасте гла́са мо­его́.
И прiи́де а́нгелъ Госпо́день, и сѣ́де подъ ду́бомъ, и́же е́сть во Ефра́ѳѣ, и́же бы́сть Иоа́са отца́ езри́. И гедео́нъ сы́нъ его́ млача́­ше пшени́цу на гумнѣ́ его́, бѣжа́ти от­ лица́ Мадiа́мля.
И яви́ся ему́ а́нгелъ Госпо́день и рече́ къ нему́: Госпо́дь съ тобо́ю, си́льный крѣ́постiю.
И рече́ къ нему́ гедео́нъ: во мнѣ́, Го́споди мо́й: и а́ще е́сть Госпо́дь съ на́ми, и вску́ю обрѣто́ша ны́ вся́ зла́я сiя́? и гдѣ́ су́ть вся́ чудеса́ его́, ели́ка повѣ́даша на́мъ отцы́ на́ши, глаго́люще: не изъ Еги́пта ли изведе́ на́съ Госпо́дь? и ны́нѣ от­ве́рже на́съ Госпо́дь и предаде́ на́съ въ ру́ку Мадiа́млю.
И воз­зрѣ́ на него́ а́нгелъ Госпо́день и рече́ ему́: иди́ въ крѣ́пости тво­е́й се́й, и спасе́ши Изра́иля от­ руки́ Мадiа́мли: и се́, посла́хъ тя́.
И рече́ къ нему́ гедео́нъ: во мнѣ́, Го́споди, въ чесо́мъ спасу́ Изра́иля? се́, ты́сяща моя́ ху́ждша въ Манассі́и, и а́зъ е́смь мні́й въ дому́ отца́ мо­его́.
И рече́ къ нему́ Госпо́дь: поне́же а́зъ бу́ду съ тобо́ю, и избiе́ши Мадiа́ма я́ко му́жа еди́наго.
И рече́ къ нему́ гедео́нъ: и а́ще обрѣто́хъ благода́ть предъ очи́ма тво­и́ма, и да сотвори́ши мнѣ́ дне́сь зна́менiе, я́ко ты́ глаго́леши со мно́ю:
не от­иди́ от­сю́ду, до́ндеже прiити́ мнѣ́ къ тебѣ́, и при­­несу́ же́ртву мою́, и пожру́ предъ тобо́ю. И рече́: а́зъ е́смь, преме́длю, до́ндеже обрати́шися ты́.
И гедео́нъ вни́де, и сотвори́ ко́злище от­ ко́зъ, и че́тверть ифи́ муки́ опрѣсно́ковъ, и мяса́ вложи́ въ ко́шницу, и юху́ влiя́ въ горне́цъ: и изнесе́ къ нему́ подъ ду́бъ, и поклони́ся.
И рече́ къ нему́ а́нгелъ Госпо́день: воз­ми́ мяса́ и хлѣ́бы прѣ́сныя, и положи́ у ка́мене о́наго, и юху́ бли́зъ излі́й. И сотвори́ та́ко.
И простре́ а́нгелъ Госпо́день коне́цъ жезла́, и́же въ руцѣ́ его́, и при­­косну́ся мясо́мъ и хлѣ́бомъ прѣ́снымъ: и воз­горѣ́ся о́гнь изъ ка́мене, и пояде́ мяса́ и опрѣсно́ки: и а́нгелъ Госпо́день отъи́де от­ оче́й его́.
И ви́дѣ гедео́нъ, я́ко а́нгелъ е́сть Госпо́день, и рече́ гедео́нъ: увы́ мнѣ́, Го́споди, Го́споди, я́ко ви́дѣхъ а́нгела Госпо́дня лице́мъ къ лицу́.
И рече́ ему́ Госпо́дь: ми́ръ тебѣ́, не бо́йся, не у́мреши.
И созда́ та́мо гедео́нъ же́ртвен­никъ Го́споду, и назва́ его́ ми́ръ Госпо́день, да́же до дне́ сего́, еще́ су́щу ему́ во Ефра́ѳѣ отца́ езри́.
И бы́сть въ ту́ но́щь, и рече́ ему́ Госпо́дь: воз­ми́ телца́ упита́н­наго [от­ ското́въ] отца́ тво­его́, и телца́ втора́го седми́ лѣ́тъ, и разори́ши олта́рь Ваа́ловъ, и́же е́сть отца́ тво­его́, и дубра́ву, я́же у него́, да посѣче́ши:
и да согради́ши олта́рь Го́сподеви Бо́гу тво­ему́ яви́в­шемуся тебѣ́ на верху́ [горы́] маози́ во предчи́нiи: и да по́ймеши телца́ втора́го и воз­несе́ши всесожже́нiя на дре́вѣхъ дубра́вы, ю́же посѣче́ши.
И поя́ гедео́нъ де́сять муже́й от­ рабо́въ сво­и́хъ, и сотвори́, я́коже заповѣ́да ему́ Госпо́дь. И бы́сть я́ко убоя́ся до́му отца́ сво­его́ и муже́й гра́да, е́же сотвори́ти во дни́, и сотвори́ но́щiю.
И обу́треневаша му́жiе гра́дстiи зау́тра: и се́, раско́панъ олта́рь Ваа́ловъ, и дубра́ва я́же у него́ посѣ́чена, и ви́дѣша телца́ втора́го воз­несе́на на всесожже́нiе на олта́рь новосогражде́н­ный.
И рече́ му́жъ къ бли́жнему сво­ему́: кто́ сотвори́ ве́щь сiю́? И вопроша́ху и иска́ху, и позна́ша, я́ко гедео́нъ сы́нъ Иоа́совъ сотвори́ ве́щь сiю́.
И реко́ша му́жiе гра́дстiи ко Иоа́су: изведи́ сы́на тво­его́, и да у́мретъ, я́ко раскопа́ олта́рь Ваа́ловъ и я́ко посѣче́ дубра́ву я́же надъ ни́мъ.
И рече́ Иоа́съ къ муже́мъ воста́в­шымъ на него́: еда́ вы́ ны́нѣ су́дъ глаго́лете о Ваа́лѣ? или́ вы́ его́ спасете́? и́же а́ще кто́ сотвори́ оби́ду, да у́мретъ до зау́трiя: а́ще Бо́гъ е́сть, да мсти́тъ себѣ́, я́ко раскопа́ олта́рь его́.
И прозва́ его́ въ то́й де́нь иероваа́ломъ, глаго́ля: да от­мсти́тъ на не́мъ Ваа́лъ, я́ко раскопа́ олта́рь его́.
И ве́сь Мадiа́мъ и Амали́къ и сы́нове восто́ковъ снидо́шася вку́пѣ, и преидо́ша [рѣку́], и ополчи́шася въ доли́нѣ Иезрае́ль.
И Ду́хъ Бо́жiй укрѣпи́ гедео́на, и воструби́ ро́гомъ, и возопи́ Авiезе́ръ вслѣ́дъ его́.
И посла́ послы́ ко всему́ Манассі́ю, и созва́ся и се́й вслѣ́дъ его́. Посе́мъ посла́ послы́ во Аси́ръ и въ Завуло́нъ и въ Нефѳали́мъ, и взыдо́ша во срѣ́тенiе и́мъ.
И рече́ гедео́нъ къ Бо́гу: а́ще ты́ спаса́еши руко́ю мо­е́ю Изра́иля, я́коже глаго́лалъ еси́,
се́, а́зъ положу́ руно́ о́вчее на гумнѣ́: и а́ще бу́детъ роса́ на рунѣ́ то́чiю, и по все́й земли́ су́ша, уразумѣ́ю, я́ко спасе́ши руко́ю мо­е́ю Изра́иля, я́коже глаго́лалъ еси́.
И бы́сть та́ко: и ура́ни гедео́нъ нау́трiе, и исцѣди́ руно́, и истече́ роса́ изъ руна́, испо́лненъ окри́нъ воды́.
И рече́ гедео́нъ къ Бо́гу: да не разгнѣ́вает­ся я́рость твоя́ на мя́, и воз­глаго́лю еще́ еди́ною, и искушу́ еще́ еди́ною руно́мъ: да бу́детъ су́ша на рунѣ́ то́кмо, и по все́й земли́ да бу́детъ роса́.
И сотвори́ Бо́гъ та́ко въ нощи́ то́й: и бы́сть су́ша на рунѣ́ то́кмо, и по все́й земли́ бы́сть роса́.
Синодальный
1 Господь предал Израиля на семь лет в руки Мадианитян; 7 пророк напоминает Израилю об избавлениях Божиих и его непослушании; 11 Гедеон призван вести Израиля против Мадианитян; 19 он принес жертву, которую поел огонь; 25 он разрушил жертвенник Ваала, поставил жертвенник Господу и принес на нем всесожжение; 28 Иоас, отец его, защищает его от идолопоклонников; 33 Гедеон созвал народ для войны; 36 Бог дал ему знамение шерсти и росы.
Сыны Израилевы стали опять делать злое пред очами Господа, и предал их Господь в руки Мадианитян на семь лет.
Тяжела была рука Мадианитян над Израилем, и сыны Израилевы сделали себе от Мадианитян ущелья в горах и пещеры и укрепления.
Когда посеет Израиль, придут Мадианитяне и Амаликитяне и жители востока и ходят у них;
и стоят у них шатрами, и истребляют произведения земли до самой Газы, и не оставляют для пропитания Израилю ни овцы, ни вола, ни осла.
Ибо они приходили со скотом своим и с шатрами своими, приходили в таком множестве, как саранча; им и верблюдам их не было числа, и ходили по земле Израилевой, чтоб опустошать ее.
И весьма обнищал Израиль от Мадианитян, и возопили сыны Израилевы к Господу.
И когда возопили сыны Израилевы к Господу на Мадианитян,
послал Господь пророка к сынам Израилевым, и сказал им: так говорит Господь Бог Израилев: Я вывел вас из Египта, вывел вас из дома рабства;
избавил вас из руки Египтян и из руки всех, угнетавших вас, прогнал их от вас, и дал вам землю их,
и сказал вам: «Я – Господь Бог ваш; не чтите богов Аморрейских, в земле которых вы живете»; но вы не послушали гласа Моего.
И пришел Ангел Господень и сел в Офре под дубом, принадлежащим Иоасу, потомку Авиезерову; сын его Гедеон выколачивал тогда пшеницу в точиле, чтобы скрыться от Мадианитян.
И явился ему Ангел Господень и сказал ему: Господь с тобою, муж сильный!
Гедеон сказал ему: господин мой! если Господь с нами, то отчего постигло нас все это [бедствие]? и где все чудеса Его, о которых рассказывали нам отцы наши, говоря: «из Египта вывел нас Господь»? Ныне оставил нас Господь и предал нас в руки Мадианитян.
Господь, воззрев на него, сказал: иди с этою силою твоею и спаси Израиля от руки Мадианитян; Я посылаю тебя.
[Гедеон] сказал ему: Господи! как спасу я Израиля? вот, и племя мое в колене Манассиином самое бедное, и я в доме отца моего младший.
И сказал ему Господь: Я буду с тобою, и ты поразишь Мадианитян, как одного человека.
[Гедеон] сказал Ему: если я обрел благодать пред очами Твоими, то сделай мне знамение, что Ты говоришь со мною:
не уходи отсюда, доколе я не приду к Тебе и не принесу дара моего и не предложу Тебе. Он сказал: Я останусь до возвращения твоего.
Гедеон пошел и приготовил козленка и опресноков из ефы муки; мясо положил в корзину, а похлебку влил в горшок и принес к Нему под дуб и предложил.
И сказал ему Ангел Божий: возьми мясо и опресноки, и положи на сей камень, и вылей похлебку. Он так и сделал.
Ангел Господень простер конец жезла, который был в руке его, прикоснулся к мясу и опреснокам; и вышел огонь из камня и поел мясо и опресноки; и Ангел Господень скрылся от глаз его.
И увидел Гедеон, что это Ангел Господень, и сказал Гедеон: увы мне, Владыка Господи! потому что я видел Ангела Господня лицем к лицу.
Господь сказал ему: мир тебе, не бойся, не умрешь.
И устроил там Гедеон жертвенник Господу и назвал его: Иегова Шалом*. Он еще до сего дня в Офре Авиезеровой. //*Господь – мир.
В ту ночь сказал ему Господь: возьми тельца из стада отца твоего и другого тельца семилетнего, и разрушь жертвенник Ваала, который у отца твоего, и сруби священное дерево, которое при нем,
и поставь жертвенник Господу Богу твоему, [явившемуся тебе] на вершине скалы сей, в порядке, и возьми второго тельца и принеси во всесожжение на дровах дерева, которое срубишь.
Гедеон взял десять человек из рабов своих и сделал, как говорил ему Господь; но как сделать это днем он боялся домашних отца своего и жителей города, то сделал ночью.
Поутру встали жители города, и вот, жертвенник Ваалов разрушен, и дерево при нем срублено, и второй телец вознесен во всесожжение на новоустроенном жертвеннике.
И говорили друг другу: кто это сделал? Искали, расспрашивали и сказали: Гедеон, сын Иоасов, сделал это.
И сказали жители города Иоасу: выведи сына твоего; он должен умереть за то, что разрушил жертвенник Ваала и срубил дерево, которое было при нем.
Иоас сказал всем приступившим к нему: вам ли вступаться за Ваала, вам ли защищать его? кто вступится за него, тот будет предан смерти в это же утро; если он Бог, то пусть сам вступится за себя, потому что он разрушил его жертвенник.
И стал звать его с того дня Иероваалом, потому что сказал: пусть Ваал сам судится с ним за то, что он разрушил жертвенник его.
Между тем все Мадианитяне и Амаликитяне и жители востока собрались вместе, перешли [реку] и стали станом на долине Изреельской.
И Дух Господень объял Гедеона; он вострубил трубою, и созвано было племя Авиезерово идти за ним.
И послал послов по всему колену Манассиину, и оно вызвалось идти за ним; также послал послов к Асиру, Завулону и Неффалиму, и сии пришли навстречу им.
И сказал Гедеон Богу: если Ты спасешь Израиля рукою моею, как говорил Ты,
то вот, я расстелю здесь на гумне стриженую шерсть: если роса будет только на шерсти, а на всей земле сухо, то буду знать, что спасешь рукою моею Израиля, как говорил Ты.
Так и сделалось: на другой день, встав рано, он стал выжимать шерсть и выжал из шерсти росы целую чашу воды.
И сказал Гедеон Богу: не прогневайся на меня, если еще раз скажу и еще только однажды сделаю испытание над шерстью: пусть будет сухо на одной только шерсти, а на всей земле пусть будет роса.
Бог так и сделал в ту ночь: только на шерсти было сухо, а на всей земле была роса.
Итальянский
Gli Israeliti fecero ciò che è male agli occhi del Signore e il Signore li consegnò nelle mani di Madian per sette anni.
La mano di Madian si fece pesante contro Israele; per la paura dei Madianiti gli Israeliti adattarono per sé gli antri dei monti, le caverne e le cime scoscese.
Ogni volta che Israele aveva seminato, i Madianiti con i figli di Amalèk e i figli dell'oriente venivano contro di lui,
si accampavano sul territorio degli Israeliti, distruggevano tutti i prodotti della terra fino alle vicinanze di Gaza e non lasciavano in Israele mezzi di sussistenza: né pecore né buoi né asini.
Venivano, infatti, con i loro armenti e con le loro tende e arrivavano numerosi come le cavallette - essi e i loro cammelli erano senza numero - e venivano nella terra per devastarla.
Israele fu ridotto in grande miseria a causa di Madian e gli Israeliti gridarono al Signore.
Quando gli Israeliti ebbero gridato al Signore a causa di Madian,
il Signore mandò loro un profeta che disse: "Dice il Signore, Dio d'Israele: Io vi ho fatto salire dall'Egitto e vi ho fatto uscire dalla condizione servile.
Vi ho strappato dalla mano degli Egiziani e dalla mano di quanti vi opprimevano; li ho scacciati davanti a voi, vi ho dato la loro terra
e vi ho detto: "Io sono il Signore, vostro Dio; non venerate gli dèi degli Amorrei, nella terra dei quali abitate". Ma voi non avete ascoltato la mia voce".
Ora l'angelo del Signore venne a sedere sotto il terebinto di Ofra, che apparteneva a Ioas, Abiezerita. Gedeone, figlio di Ioas, batteva il grano nel frantoio per sottrarlo ai Madianiti.
L'angelo del Signore gli apparve e gli disse: "Il Signore è con te, uomo forte e valoroso!".
Gedeone gli rispose: "Perdona, mio signore: se il Signore è con noi, perché ci è capitato tutto questo? Dove sono tutti i suoi prodigi che i nostri padri ci hanno narrato, dicendo: "Il Signore non ci ha fatto forse salire dall'Egitto?". Ma ora il Signore ci ha abbandonato e ci ha consegnato nelle mani di Madian".
Allora il Signore si volse a lui e gli disse: "Va' con questa tua forza e salva Israele dalla mano di Madian; non ti mando forse io?".
Gli rispose: "Perdona, mio signore: come salverò Israele? Ecco, la mia famiglia è la più povera di Manasse e io sono il più piccolo nella casa di mio padre".
Il Signore gli disse: "Io sarò con te e tu sconfiggerai i Madianiti come se fossero un uomo solo".
Gli disse allora: "Se ho trovato grazia ai tuoi occhi, dammi un segno che proprio tu mi parli.
Intanto, non te ne andare di qui prima che io torni da te e porti la mia offerta da presentarti". Rispose: "Resterò fino al tuo ritorno".
Allora Gedeone entrò in casa, preparò un capretto e con un'efa di farina fece focacce azzime; mise la carne in un canestro, il brodo in una pentola, gli portò tutto sotto il terebinto e glielo offrì.
L'angelo di Dio gli disse: "Prendi la carne e le focacce azzime, posale su questa pietra e vèrsavi il brodo". Egli fece così.
Allora l'angelo del Signore stese l'estremità del bastone che aveva in mano e toccò la carne e le focacce azzime; dalla roccia salì un fuoco che consumò la carne e le focacce azzime, e l'angelo del Signore scomparve dai suoi occhi.
Gedeone vide che era l'angelo del Signore e disse: "Signore Dio, ho dunque visto l'angelo del Signore faccia a faccia!".
Il Signore gli disse: "La pace sia con te, non temere, non morirai!".
Allora Gedeone costruì in quel luogo un altare al Signore e lo chiamò "Il Signore è pace". Esso esiste ancora oggi a Ofra degli Abiezeriti.
In quella stessa notte il Signore gli disse: "Prendi il giovenco di tuo padre e un secondo giovenco di sette anni, demolisci l'altare di Baal che appartiene a tuo padre, e taglia il palo sacro che gli sta accanto.
Costruisci un altare al Signore, tuo Dio, sulla cima di questa roccia, disponendo ogni cosa con ordine; poi prendi il secondo giovenco e offrilo in olocausto sulla legna del palo sacro che avrai tagliato".
Allora Gedeone prese dieci uomini fra i suoi servitori e fece come il Signore gli aveva ordinato; ma temendo di farlo di giorno, per paura dei suoi parenti e della gente della città, lo fece di notte.
Quando il mattino dopo la gente della città si alzò, ecco che l'altare di Baal era stato demolito, il palo sacro accanto era stato tagliato e il secondo giovenco era offerto in olocausto sull'altare che era stato costruito.
Si dissero l'un altro: "Chi ha fatto questo?". Investigarono, si informarono e dissero: "Gedeone, figlio di Ioas, ha fatto questo".
Allora la gente della città disse a Ioas: "Conduci fuori tuo figlio e sia messo a morte, perché ha demolito l'altare di Baal e ha tagliato il palo sacro che gli stava accanto".
Ioas rispose a quanti insorgevano contro di lui: "Volete difendere voi la causa di Baal e venirgli in aiuto? Chi vorrà difendere la sua causa sarà messo a morte prima di domattina; se è davvero un dio, difenda da sé la sua causa, per il fatto che hanno demolito il suo altare".
Perciò in quel giorno Gedeone fu chiamato Ierub-Baal, perché si disse: "Baal difenda la sua causa contro di lui, perché egli ha demolito il suo altare".
Tutti i Madianiti, Amalèk e i figli dell'oriente si radunarono, passarono il Giordano e si accamparono nella valle di Izreèl.
Ma lo spirito del Signore rivestì Gedeone; egli suonò il corno e gli Abiezeriti furono convocati al suo seguito.
Egli mandò anche messaggeri in tutto Manasse, che fu pure chiamato a seguirlo; mandò anche messaggeri nelle tribù di Aser, di Zàbulon e di Nèftali, le quali vennero a unirsi agli altri.
Gedeone disse a Dio: "Se tu stai per salvare Israele per mano mia, come hai detto,
ecco, io metterò un vello di lana sull'aia: se ci sarà rugiada soltanto sul vello e tutto il terreno resterà asciutto, io saprò che tu salverai Israele per mia mano, come hai detto".
Così avvenne. La mattina dopo Gedeone si alzò per tempo, strizzò il vello e ne spremette la rugiada: una coppa piena d'acqua.
Gedeone disse a Dio: "Non adirarti contro di me; io parlerò ancora una volta. Lasciami fare la prova con il vello, una volta ancora: resti asciutto soltanto il vello e ci sia la rugiada su tutto il terreno".
Dio fece così quella notte: il vello soltanto restò asciutto e ci fu rugiada su tutto il terreno.
А Ізраїлеві сини чинили зло в очах Господніх, і Господь дав їх у руку мідіянітян на сім літ.
І зміцніла Мідіянова рука над Ізраїлем.
Ізраїлеві сини поробили собі зо страху перед мідіянітянами проходи, що в горах, і печери, і твердині.
І бувало, якщо посіяв Ізраїль, то підіймався Мідіян і Амалик та сини Кедему, і йшли на нього.
І вони таборували в них, і нищили врожай землі аж до підходу до Гази.
І не лишали вони в Ізраїлі ані поживи, ані штуки дрібної худоби, ані вола, ані осла,
бо вони й їхня худоба та їхні намети ходили, і приходили в такій кількості, як сарана, а їм та їхнім верблюдам не було числа.
І вони приходили до Краю, щоб пустошити його.
І через Мідіяна Ізраїль дуже зубожів, і Ізраїлеві сини кликали до Господа.
І сталося, коли Ізраїлеві сини кликали до Господа через Мідіяна,
то Господь послав до Ізраїлевих синів мужа пророка, а він сказав їм: Так сказав Господь, Бог Ізраїлів: Я вивів вас із Єгипту, і випровадив вас із дому рабства.
І Я спас вас з руки Єгипту, і з руки всіх, хто вас тиснув.
І Я повиганяв їх перед вами, а їхній Край віддав вам.
І сказав Я до вас: Я Господь, Бог ваш!
Не будете боятися аморейських богів, що в їхньому краї сидите ви.
Та ви не послухалися Мого голосу!
І прийшов Ангол Господній, і всівся під дубом, що в Офрі, який належить аві-езріянину Йоашеві.
А син його Гедеон молотив пшеницю в виноградному чавилі, щоб заховатися перед мідіянітянами.
І явився до нього Ангол Господній, і промовив йому: Господь з тобою, хоробрий мужу!
А Гедеон сказав до нього: О, Пане мій, якщо Господь з нами, то нащо прийшло на нас усе це?
І де всі Його чуда, про які оповідали нам наші батьки, говорячи: Ось з Єгипту вивів нас Господь?
А тепер Господь покинув нас, і віддав нас у руку Мідіяна.
І обернувся до нього Господь і сказав: Іди з цією своєю силою, і ти спасеш Ізраїля з мідіянської руки.
Оце Я послав тебе.
І відказав Йому Гедеон: О, Господи мій, чим я спасу Ізраїля?
Ось моя тисяча найнужденніша в Манасії, а я наймолодший у домі батька свого.
І сказав йому Господь: Але Я буду з тобою, і ти поб́єш мідіянітян, як одного чоловіка.
А той до Нього сказав: Якщо знайшов я милість в очах Твоїх, то зроби мені ознаку, що Ти говориш зо мною.
Не відходь же звідси, аж поки я не прийду до Тебе, і не принесу дарунка мого, і не покладу перед лицем Твоїм.
А Той відказав: Я буду сидіти аж до твого повернення.
І Гедеон увійшов до хати, і спорядив козеня, і опрісноків з ефи муки, м́ясо поклав до коша, а юшку влив до горщика.
І приніс він до Нього під дуб, та й поставив перед Ним.
І сказав до нього Ангол Божий: Візьми це м́ясо й ці опрісноки, та й поклади на оцю скелю, а юшку вилий.
І той так зробив.
І витягнув Ангол Господній кінець палиці, що в руці Його, і доторкнувся до м́яса та до опрісноків, і знявся зо скелі огонь, та й поїв те м́ясо та опрісноки, а Ангол Господній зник з його очей.
І побачив Гедеон, що це Ангол Господній.
І сказав Гедеон: Ах, Владико, Господи, бож я бачив Господнього Ангола обличчя в обличчя.
І сказав йому Господь: Мир тобі, не бійся, не помреш!
І Гедеон збудував там жертівника для Господа, і назвав ім́я йому: Єгова-Шалом.
Він іще є аж до цього дня в Офрі Авіезеровій.
І сталося тієї ночі, і сказав йому Господь: Візьми бичка з волів батька свого, і другого бичка семилітнього, і розбий Ваалового жертівника батька свого, а святе дерево, що при ньому, зрубай.
І збудуєш жертівника Господеві, Богові своєму, на верху цієї твердині, у порядку.
І візьмеш другого бичка, і принесеш цілопалення дровами з святого дерева, яке зрубаєш.
І взяв Гедеон десять людей зо своїх рабів, і зробив, як говорив до нього Господь.
І сталося, через те, що боявся дому батька свого та людей того міста, щоб робити вдень, то зробив уночі.
І встали люди того міста рано вранці, аж ось жертівник Ваалів розбитий, а святе дерево, що при ньому, порубане, а другого бичка принесено в жертву на збудованому жертівнику.
І говорили вони один одному: Хто зробив оцю річ?
І вони вивідували й шукали, та й сказали: Гедеон, син Йоашів, зробив оцю річ.
І сказали люди того міста до Йоаша: Виведи сина свого, і нехай він помре, бо розбив Ваалового жертівника та порубав святе дерево, що при ньому.
І сказав Йоаш до всіх, що стояли при ньому: Чи ви будете обставати за Ваалом?
Чи ви допоможете йому?
Хто буде обставати за ним, той буде забитий до ранку.
Якщо він Бог, то нехай сам заступається за себе, коли той розбив його жертівника.
І він назвав ім́я йому того дня: Єруббаал, говорячи: Нехай змагається з ним Ваал, бо він розбив його жертівника.
А всі мідіяніти й амаликитяни та сини Кедему були зібрані разом, і перейшли Йордан, і таборували в долині Ізреел.
А Дух Господній зійшов на Гедеона, і він засурмив у сурму, і був скликаний Авіезер за ним.
І він послав послів по всьому Манасії, і був скликаний за ним і він.
І послав він послів до Асира, і до Завулона, і до Нефталима, і вони вийшли навперейми них.
І сказав Гедеон до Бога: Якщо Ти спасеш Ізраїля моєю рукою, як говорив,
то ось я розстелю на тоці вовняне руно;
якщо роса буде на самім руні, а на всій землі сухо, то я буду знати, що Ти спасеш Ізраїля моєю рукою, як говорив!
І сталося так.
І встав він рано взавтра, і розстелив руно, і вичавив росу з руна, повне горня води.
І сказав Гедеон до Бога: Нехай не запалиться гнів Твій на мене, нехай я скажу тільки цей раз, нехай но я спробую руном тільки цей раз: нехай буде сухо на самім руні, а на всій землі нехай буде роса.
І Бог зробив так тієї ночі, і було сухо на самім руні, а на всій землі була роса.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible