и ополча́хуся на ни́хъ, и разоря́ху плоды́ земны́я, до́ндеже вни́ти въ Га́зу: и не оставля́ху бытiя́ жи́зненнаго во Изра́или, и ста́дъ и телца́ и осла́:

я́ко са́ми и ско́ти и́хъ восхожда́ху, и ку́щы и́хъ преноша́ху, и прихожда́ху я́ко пру́зи мно́жествомъ, и самѣ́мъ и велблю́домъ и́хъ не бя́ше числа́: и прихожда́ху на зе́млю Изра́илеву разори́ти ю́.

И обнища́ Изра́иль зѣло́ от лица́ Мадiа́мля.

И возопи́ша сы́нове Изра́илевы ко Го́споду: и бы́сть егда́ возопи́ша сы́нове Изра́илевы ко Го́споду Мадiа́ма ра́ди,

и посла́ Госпо́дь му́жа проро́ка къ сыно́мъ Изра́илевымъ, и рече́ и́мъ: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: а́зъ е́смь изведы́й ва́съ изъ Еги́пта, и изведо́хъ ва́съ изъ до́му рабо́ты:

и изба́вихъ ва́съ от руки́ Еги́петскiя и от руки́ всѣ́хъ стужа́ющихъ ва́мъ: и изгна́хъ я́ от лица́ ва́шего, и да́хъ ва́мъ зе́млю и́хъ,

и реко́хъ ва́мъ: а́зъ е́смь Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, не убо́йтеся бого́въ Аморре́йскихъ, въ ни́хже вы́ живете́ въ земли́ и́хъ: и не послу́шасте гла́са моего́.

И прiи́де а́нгелъ Госпо́день, и сѣ́де подъ ду́бомъ, и́же е́сть во Ефра́ѳѣ, и́же бы́сть Иоа́са отца́ езри́. И гедео́нъ сы́нъ его́ млача́ше пшени́цу на гумнѣ́ его́, бѣжа́ти от лица́ Мадiа́мля.

И яви́ся ему́ а́нгелъ Госпо́день и рече́ къ нему́: Госпо́дь съ тобо́ю, си́льный крѣ́постiю.

И рече́ къ нему́ гедео́нъ: во мнѣ́, Го́споди мо́й: и а́ще е́сть Госпо́дь съ на́ми, и вску́ю обрѣто́ша ны́ вся́ зла́я сiя́? и гдѣ́ су́ть вся́ чудеса́ его́, ели́ка повѣ́даша на́мъ отцы́ на́ши, глаго́люще: не изъ Еги́пта ли изведе́ на́съ Госпо́дь? и ны́нѣ отве́рже на́съ Госпо́дь и предаде́ на́съ въ ру́ку Мадiа́млю.

И воззрѣ́ на него́ а́нгелъ Госпо́день и рече́ ему́: иди́ въ крѣ́пости твое́й се́й, и спасе́ши Изра́иля от руки́ Мадiа́мли: и се́, посла́хъ тя́.

И рече́ къ нему́ гедео́нъ: во мнѣ́, Го́споди, въ чесо́мъ спасу́ Изра́иля? се́, ты́сяща моя́ ху́ждша въ Манассі́и, и а́зъ е́смь мні́й въ дому́ отца́ моего́.

И рече́ къ нему́ Госпо́дь: поне́же а́зъ бу́ду съ тобо́ю, и избiе́ши Мадiа́ма я́ко му́жа еди́наго.

И рече́ къ нему́ гедео́нъ: и а́ще обрѣто́хъ благода́ть предъ очи́ма твои́ма, и да сотвори́ши мнѣ́ дне́сь зна́менiе, я́ко ты́ глаго́леши со мно́ю:

не отиди́ отсю́ду, до́ндеже прiити́ мнѣ́ къ тебѣ́, и принесу́ же́ртву мою́, и пожру́ предъ тобо́ю. И рече́: а́зъ е́смь, преме́длю, до́ндеже обрати́шися ты́.

И гедео́нъ вни́де, и сотвори́ ко́злище от ко́зъ, и че́тверть ифи́ муки́ опрѣсно́ковъ, и мяса́ вложи́ въ ко́шницу, и юху́ влiя́ въ горне́цъ: и изнесе́ къ нему́ подъ ду́бъ, и поклони́ся.

И рече́ къ нему́ а́нгелъ Госпо́день: возми́ мяса́ и хлѣ́бы прѣ́сныя, и положи́ у ка́мене о́наго, и юху́ бли́зъ излі́й. И сотвори́ та́ко.

И простре́ а́нгелъ Госпо́день коне́цъ жезла́, и́же въ руцѣ́ его́, и прикосну́ся мясо́мъ и хлѣ́бомъ прѣ́снымъ: и возгорѣ́ся о́гнь изъ ка́мене, и пояде́ мяса́ и опрѣсно́ки: и а́нгелъ Госпо́день отъи́де от оче́й его́.

И ви́дѣ гедео́нъ, я́ко а́нгелъ е́сть Госпо́день, и рече́ гедео́нъ: увы́ мнѣ́, Го́споди, Го́споди, я́ко ви́дѣхъ а́нгела Госпо́дня лице́мъ къ лицу́.

И рече́ ему́ Госпо́дь: ми́ръ тебѣ́, не бо́йся, не у́мреши.

И созда́ та́мо гедео́нъ же́ртвенникъ Го́споду, и назва́ его́ ми́ръ Госпо́день, да́же до дне́ сего́, еще́ су́щу ему́ во Ефра́ѳѣ отца́ езри́.

И бы́сть въ ту́ но́щь, и рече́ ему́ Госпо́дь: возми́ телца́ упита́ннаго [от ското́въ] отца́ твоего́, и телца́ втора́го седми́ лѣ́тъ, и разори́ши олта́рь Ваа́ловъ, и́же е́сть отца́ твоего́, и дубра́ву, я́же у него́, да посѣче́ши:

и да согради́ши олта́рь Го́сподеви Бо́гу твоему́ яви́вшемуся тебѣ́ на верху́ [горы́] маози́ во предчи́нiи: и да по́ймеши телца́ втора́го и вознесе́ши всесожже́нiя на дре́вѣхъ дубра́вы, ю́же посѣче́ши.

И поя́ гедео́нъ де́сять муже́й от рабо́въ свои́хъ, и сотвори́, я́коже заповѣ́да ему́ Госпо́дь. И бы́сть я́ко убоя́ся до́му отца́ своего́ и муже́й гра́да, е́же сотвори́ти во дни́, и сотвори́ но́щiю.

И обу́треневаша му́жiе гра́дстiи зау́тра: и се́, раско́панъ олта́рь Ваа́ловъ, и дубра́ва я́же у него́ посѣ́чена, и ви́дѣша телца́ втора́го вознесе́на на всесожже́нiе на олта́рь новосогражде́нный.

И рече́ му́жъ къ бли́жнему своему́: кто́ сотвори́ ве́щь сiю́? И вопроша́ху и иска́ху, и позна́ша, я́ко гедео́нъ сы́нъ Иоа́совъ сотвори́ ве́щь сiю́.

И реко́ша му́жiе гра́дстiи ко Иоа́су: изведи́ сы́на твоего́, и да у́мретъ, я́ко раскопа́ олта́рь Ваа́ловъ и я́ко посѣче́ дубра́ву я́же надъ ни́мъ.

И рече́ Иоа́съ къ муже́мъ воста́вшымъ на него́: еда́ вы́ ны́нѣ су́дъ глаго́лете о Ваа́лѣ? или́ вы́ его́ спасете́? и́же а́ще кто́ сотвори́ оби́ду, да у́мретъ до зау́трiя: а́ще Бо́гъ е́сть, да мсти́тъ себѣ́, я́ко раскопа́ олта́рь его́.

И прозва́ его́ въ то́й де́нь иероваа́ломъ, глаго́ля: да отмсти́тъ на не́мъ Ваа́лъ, я́ко раскопа́ олта́рь его́.

И ве́сь Мадiа́мъ и Амали́къ и сы́нове восто́ковъ снидо́шася вку́пѣ, и преидо́ша [рѣку́], и ополчи́шася въ доли́нѣ Иезрае́ль.

И Ду́хъ Бо́жiй укрѣпи́ гедео́на, и воструби́ ро́гомъ, и возопи́ Авiезе́ръ вслѣ́дъ его́.

И посла́ послы́ ко всему́ Манассі́ю, и созва́ся и се́й вслѣ́дъ его́. Посе́мъ посла́ послы́ во Аси́ръ и въ Завуло́нъ и въ Нефѳали́мъ, и взыдо́ша во срѣ́тенiе и́мъ.

И рече́ гедео́нъ къ Бо́гу: а́ще ты́ спаса́еши руко́ю мое́ю Изра́иля, я́коже глаго́лалъ еси́,

се́, а́зъ положу́ руно́ о́вчее на гумнѣ́: и а́ще бу́детъ роса́ на рунѣ́ то́чiю, и по все́й земли́ су́ша, уразумѣ́ю, я́ко спасе́ши руко́ю мое́ю Изра́иля, я́коже глаго́лалъ еси́.

И бы́сть та́ко: и ура́ни гедео́нъ нау́трiе, и исцѣди́ руно́, и истече́ роса́ изъ руна́, испо́лненъ окри́нъ воды́.

И рече́ гедео́нъ къ Бо́гу: да не разгнѣ́вается я́рость твоя́ на мя́, и возглаго́лю еще́ еди́ною, и искушу́ еще́ еди́ною руно́мъ: да бу́детъ су́ша на рунѣ́ то́кмо, и по все́й земли́ да бу́детъ роса́.

И сотвори́ Бо́гъ та́ко въ нощи́ то́й: и бы́сть су́ша на рунѣ́ то́кмо, и по все́й земли́ бы́сть роса́.

Синодальный

1 Господь предал Израиля на семь лет в руки Мадианитян; 7 пророк напоминает Израилю об избавлениях Божиих и его непослушании; 11 Гедеон призван вести Израиля против Мадианитян; 19 он принес жертву, которую поел огонь; 25 он разрушил жертвенник Ваала, поставил жертвенник Господу и принес на нем всесожжение; 28 Иоас, отец его, защищает его от идолопоклонников; 33 Гедеон созвал народ для войны; 36 Бог дал ему знамение шерсти и росы.

Сыны Израилевы стали опять делать злое пред очами Господа, и предал их Господь в руки Мадианитян на семь лет.

Тяжела была рука Мадианитян над Израилем, и сыны Израилевы сделали себе от Мадианитян ущелья в горах и пещеры и укрепления.

Когда посеет Израиль, придут Мадианитяне и Амаликитяне и жители востока и ходят у них;

и стоят у них шатрами, и истребляют произведения земли до самой Газы, и не оставляют для пропитания Израилю ни овцы, ни вола, ни осла.

Ибо они приходили со скотом своим и с шатрами своими, приходили в таком множестве, как саранча; им и верблюдам их не было числа, и ходили по земле Израилевой, чтоб опустошать ее.

И весьма обнищал Израиль от Мадианитян, и возопили сыны Израилевы к Господу.

И когда возопили сыны Израилевы к Господу на Мадианитян,

послал Господь пророка к сынам Израилевым, и сказал им: так говорит Господь Бог Израилев: Я вывел вас из Египта, вывел вас из дома рабства;

избавил вас из руки Египтян и из руки всех, угнетавших вас, прогнал их от вас, и дал вам землю их,

и сказал вам: «Я – Господь Бог ваш; не чтите богов Аморрейских, в земле которых вы живете»; но вы не послушали гласа Моего.

И пришел Ангел Господень и сел в Офре под дубом, принадлежащим Иоасу, потомку Авиезерову; сын его Гедеон выколачивал тогда пшеницу в точиле, чтобы скрыться от Мадианитян.

И явился ему Ангел Господень и сказал ему: Господь с тобою, муж сильный!

Гедеон сказал ему: господин мой! если Господь с нами, то отчего постигло нас все это [бедствие]? и где все чудеса Его, о которых рассказывали нам отцы наши, говоря: «из Египта вывел нас Господь»? Ныне оставил нас Господь и предал нас в руки Мадианитян.

Господь, воззрев на него, сказал: иди с этою силою твоею и спаси Израиля от руки Мадианитян; Я посылаю тебя.

[Гедеон] сказал ему: Господи! как спасу я Израиля? вот, и племя мое в колене Манассиином самое бедное, и я в доме отца моего младший.

И сказал ему Господь: Я буду с тобою, и ты поразишь Мадианитян, как одного человека.

[Гедеон] сказал Ему: если я обрел благодать пред очами Твоими, то сделай мне знамение, что Ты говоришь со мною:

не уходи отсюда, доколе я не приду к Тебе и не принесу дара моего и не предложу Тебе. Он сказал: Я останусь до возвращения твоего.

Гедеон пошел и приготовил козленка и опресноков из ефы муки; мясо положил в корзину, а похлебку влил в горшок и принес к Нему под дуб и предложил.

И сказал ему Ангел Божий: возьми мясо и опресноки, и положи на сей камень, и вылей похлебку. Он так и сделал.

Ангел Господень простер конец жезла, который был в руке его, прикоснулся к мясу и опреснокам; и вышел огонь из камня и поел мясо и опресноки; и Ангел Господень скрылся от глаз его.

И увидел Гедеон, что это Ангел Господень, и сказал Гедеон: увы мне, Владыка Господи! потому что я видел Ангела Господня лицем к лицу.

Господь сказал ему: мир тебе, не бойся, не умрешь.

И устроил там Гедеон жертвенник Господу и назвал его: Иегова Шалом*. Он еще до сего дня в Офре Авиезеровой. //*Господь – мир.

В ту ночь сказал ему Господь: возьми тельца из стада отца твоего и другого тельца семилетнего, и разрушь жертвенник Ваала, который у отца твоего, и сруби священное дерево, которое при нем,

и поставь жертвенник Господу Богу твоему, [явившемуся тебе] на вершине скалы сей, в порядке, и возьми второго тельца и принеси во всесожжение на дровах дерева, которое срубишь.

Гедеон взял десять человек из рабов своих и сделал, как говорил ему Господь; но как сделать это днем он боялся домашних отца своего и жителей города, то сделал ночью.

Поутру встали жители города, и вот, жертвенник Ваалов разрушен, и дерево при нем срублено, и второй телец вознесен во всесожжение на новоустроенном жертвеннике.

И говорили друг другу: кто это сделал? Искали, расспрашивали и сказали: Гедеон, сын Иоасов, сделал это.

И сказали жители города Иоасу: выведи сына твоего; он должен умереть за то, что разрушил жертвенник Ваала и срубил дерево, которое было при нем.

Иоас сказал всем приступившим к нему: вам ли вступаться за Ваала, вам ли защищать его? кто вступится за него, тот будет предан смерти в это же утро; если он Бог, то пусть сам вступится за себя, потому что он разрушил его жертвенник.

И стал звать его с того дня Иероваалом, потому что сказал: пусть Ваал сам судится с ним за то, что он разрушил жертвенник его.

Между тем все Мадианитяне и Амаликитяне и жители востока собрались вместе, перешли [реку] и стали станом на долине Изреельской.

И Дух Господень объял Гедеона; он вострубил трубою, и созвано было племя Авиезерово идти за ним.

И послал послов по всему колену Манассиину, и оно вызвалось идти за ним; также послал послов к Асиру, Завулону и Неффалиму, и сии пришли навстречу им.

И сказал Гедеон Богу: если Ты спасешь Израиля рукою моею, как говорил Ты,

то вот, я расстелю здесь на гумне стриженую шерсть: если роса будет только на шерсти, а на всей земле сухо, то буду знать, что спасешь рукою моею Израиля, как говорил Ты.

Так и сделалось: на другой день, встав рано, он стал выжимать шерсть и выжал из шерсти росы целую чашу воды.

И сказал Гедеон Богу: не прогневайся на меня, если еще раз скажу и еще только однажды сделаю испытание над шерстью: пусть будет сухо на одной только шерсти, а на всей земле пусть будет роса.

Бог так и сделал в ту ночь: только на шерсти было сухо, а на всей земле была роса.

Латинский (Nova Vulgata)

Fecerunt autem filii Israel malum in conspectu Domini, qui tradidit eos in manu Madian septem annis.

Et oppressi sunt valde ab eis. Feceruntque sibi antra et speluncas in montibus et tutissima loca.

Cumque sevisset Israel, ascendebat Madian et Amalec ceterique orientalium nationum

et apud eos figentes tentoria, sicut erant in herbis, cuncta vastabant usque ad introitum Gazae nihilque omnino ad vitam pertinens relinquebant in Israel, non oves, non boves, non asinos.

Ipsi enim et universi greges eorum veniebant cum tabernaculis suis et, instar locustarum, universa complebant, innumera multitudo hominum et camelorum, quidquid tetigerant devastantes.

Humiliatusque est Israel valde in conspectu Madian.

Et clamavit ad Dominum postulans auxilium contra Madianitas.

Qui misit ad eos virum prophetam, et locutus est: «Haec dicit Dominus, Deus Israel: Ego vos feci conscendere de Aegypto et eduxi vos de domo servitutis

et liberavi de manu Aegyptiorum et omnium inimicorum, qui affligebant vos, eiecique eos ad introitum vestrum et tradidi vobis terram eorum.

Et dixi: Ego Dominus Deus vester, ne timeatis deos Amorraeorum, in quorum terra habitatis. Et noluistis audire vocem meam».

Venit autem angelus Domini et sedit sub quercu, quae erat in Ephra et pertinebat ad Ioas de familia Abiezer. Cumque Gedeon filius eius excuteret atque purgaret frumenta in torculari, ut absconderet a Madian,

apparuit ei angelus Domini et ait: «Dominus tecum, vir fortis!».

Dixitque ei Gedeon: «Obsecro, domine mi, si Dominus nobiscum est, cur apprehenderunt nos haec omnia? Ubi sunt omnia mirabilia eius, quae narraverunt patres nostri atque dixerunt: "De Aegypto eduxit nos Dominus"? Nunc autem dereliquit nos Dominus et tradidit in manu Madian».

Respexitque ad eum Dominus et ait: «Vade in hac fortitudine tua et liberabis Israel de manu Madian; scito quod miserim te».

Qui respondens ait: «Obsecro, Domine, in quo liberabo Israel? Ecce familia mea infima est in Manasse, et ego minimus in domo patris mei».

Dixitque ei Dominus: «Ego ero tecum, et percuties Madian quasi unum virum».

Et ille: «Si inveni, inquit, gratiam coram te, da mihi signum quod tu sis, qui loquaris ad me;

ne recedas hinc, donec revertar ad te portans oblationem et offerens tibi». Qui respondit: «Ego praestolabor adventum tuum».

Ingressus est itaque Gedeon et coxit haedum et de farinae ephi azymos panes; carnesque ponens in canistro et ius carnium mittens in ollam tulit omnia sub quercum et obtulit ei.

Cui dixit angelus Dei: «Tolle carnes et panes azymos et pone super petram illam et ius desuper funde». Cumque fecisset ita,

extendit angelus Domini summitatem virgae, quam tenebat in manu, et tetigit carnes et azymos panes, ascenditque ignis de petra et carnes azymosque panes consumpsit. Angelus autem Domini evanuit ex oculis eius.

Vidensque Gedeon quod esset angelus Domini ait: "Heu mihi, Domine Deus, quia vidi angelum Domini facie ad faciem!».

Dixitque ei Dominus: «Pax tecum, ne timeas, non morieris!».

Aedificavit ergo ibi Gedeon altare Domino vocavitque illud: «Dominus pax»; usque in praesentem diem adhuc est in Ephra filiorum Abiezer.

Nocte illa dixit Dominus ad eum: «Tolle taurum patris tui, alterum taurum scilicet annorum septem, destruesque aram Baal, quae est patris tui, et palum, qui iuxta aram est, succide;

et aedificabis altare Domino Deo tuo in summitate petrae huius secundum ordinem; tollesque taurum secundum et offeres holocaustum super struem lignorum pali, quem succideris».

Assumptis igitur Gedeon decem viris de servis suis, fecit, sicut praeceperat Dominus; timens autem domum patris sui et homines illius civitatis per diem facere noluit, sed omnia nocte complevit.

Cumque surrexissent viri oppidi eius mane, viderunt destructam aram Baal palumque succisum et taurum alterum impositum super altare, quod tunc aedificatum erat.

Dixeruntque ad invicem: «Quis hoc fecit?». Cumque perquirerent auctorem facti, dictum est: «Gedeon filius Ioas fecit haec omnia».

Et dixerunt ad Ioas: «Produc filium tuum, ut moriatur, quia destruxit aram Baal et succidit palum».

Respondit Ioas omnibus, qui circumdabant eum: «Numquid certare vultis pro Baal et salvare eum? Qui certabit pro Baal, morietur usque mane. Si Deus est, certet pro seipso contra eum, qui destruxit aram eius».

Ex illo die vocatus est Gedeon Ierobbaal, eo quod dicebatur: «Certet contra eum Baal, quia destruxit altare eius».

Igitur omnis Madian et Amalec et orientales populi congregati sunt simul et transeuntes Iordanem castrametati sunt in valle Iezrahel.

Spiritus autem Domini induit Gedeon, qui clangens bucina convocavit domum Abiezer, ut sequeretur.

Misitque nuntios in universum Manassen, qui et ipse secutus est eum; et alios nuntios in Aser et Zabulon et Nephthali, qui occurrerunt ei.

Dixitque Gedeon ad Deum: «Si salvum facis per manum meam Israel, sicut locutus es,

ponam vellus lanae in area: si ros in solo vellere fuerit, et in omni terra siccitas, sciam quod per manum meam, sicut locutus es, liberabis Israel».

Factumque est ita. Et de nocte consurgens, expresso vellere concham rore complevit.

Dixitque rursus ad Deum: «Ne irascatur furor tuus contra me, si adhuc semel tentavero signum quaerens in vellere. Oro, ut solum vellus siccum sit, et omnis terra rore madens».

Fecitque Deus nocte illa, ut postulaverat; et fuit siccitas in solo vellere, et ros in omni terra.

Грузинский

Языки

უკუღმართად იქცეოდნენ ისრაელიანები უფლის თვალში და უფალმა მიდიანის ხელში ამყოფა ისინი შვიდ წელიწადს.

დამძიმდა მიდიანის ხელი ისრაელზე, იხიზნებოდნენ ისრაელიანები მიდიანისგან მთებში, გამოქვაბულებში და მიუვალ ადგილებში.

როგორც კი მოამთავრებდა ისრაელი ხვნა-თესვას, მოვიდოდნენ მიდიანი, ყამალეკი, კედემიანები და მოედებოდნენ ისრაელს.

ჩამოსახლდებოდნენ მათ მიწაზე, გააჩანაგებდნენ მთელ მოსავალს ღაზამდე, აღარაფერს უტოვებდნენ ისრაელს თავის სარჩენად, არც ცხვარს, არც ძროხას, არც სახედარს.

მოდიოდნენ ჯოგებიან-კარვებიანად, მოდიოდნენ კალიასავით ურიცხვნი, თვლა აღარ ჰქონდათ არც მათ და არც მათ აქლემებს. შეესეოდნენ და აჩანაგებდნენ ისრაელის ქვეყანას.

მთლად გაღატაკდა ისრაელი მიდიანის გამო და შეჰღაღადეს ისრაელიანებმა უფალს.

და როცა შეჰღაღადეს ისრაელიანებმა უფალს მიდიანის გამო,

მოუვლინა უფალმა ისრაელიანებს წინასწარმეტყველი, რომელმაც უთხრა მათ: ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: გამოგიყვანეთ ეგვიპტიდან, გამოგიყვანეთ მონობის სახლიდან,

დაგიხსენით ეგვიპტელის ხელთაგან და ყველა თქვენი მჩაგვრელის ხელთაგან, განვდევნე ისინი თქვენგან და მათი ქვეყანა თქვენ მოგეცით.

თან გითხარით: მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი. არ იწამოთ ღმერთები ამორეველებისა, ვის მიწაზეც ცხოვრობთ, მაგრამ არ შეისმინეთ ჩემი.

მოვიდა უფლის ანგელოზი და დაჯდა აბიყეზრელი იოაშის ბელეკონქვეშ, ყოფრაში. მისი ვაჟი გედეონი საწნახელში ცეხვავდა ხორბალს, მიდიანისგან ფარულად.

გამოეცხადა უფლის ანგელოზი და უთხრა: უფალი შენთანაა, მაგარო ვაჟკაცო!

უთხრა გედეონმა: ვაგლახ, ჩემო ბატონო, უფალი რომ ჩვენთან იყოს, ეს უბედურება რატომ დაგვემართებოდა. სადღაა მთელი მისი სასწაულები, ჩვენი მამები რომ გვიყვებოდნენ და გვეუბნებოდნენ: უფალი იყო, ეგვიპტიდან რომ გამოგვიყვანაო. ახლა მიგვატოვა უფალმა და მიდიანის ხელში ჩაგვაგდო.

მიუბრუნდა მას უფალი და უთხრა: წადი მაგ შენი ძალით და იხსენი ისრაელი მიდიანის ხელთაგან. ხომ მე გაგზავნი!

უთხრა გედეონმა: ვაგლახ, ბატონო, მე როგორ უნდა ვიხსნა ისრაელი! ჩემი საგვარეულო ყველაზე მცირეა მენაშეში, მე კი მამაჩემის სახლში ყველაზე უმცროსი ვარ.

უთხრა უფალმა: მე ვიქნები შენთან და ისე სძლევ მიდიანს, როგორც ერთ კაცს.

უთხრა გედეონმა: თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, ნიშანი რამ მომეცი, რომ შენ მელაპარაკები.

ნუ წახვალ აქედან ჩემს მოსვლამდე, ვიდრე ძღვენს გამოვიტანდე და მოგართმევდე. უთხრა: შენს დაბრუნებამდე აქ მოვიცდი.

წავიდა გედეონი, თიკანი და ერთი ეფა ფქვილის ხმიადები დაამზადა, ხორცი კალათაში ჩააწყო, წვენი ქოთანში ჩაასხა, მიიტანა ბელეკონქვეშ და მიართვა.

უთხრა უფლის ანგელოზმა: აიღე ხორცი და ხმიადები, მანდ, ქვაზე დააწყვე და ზედ წვენი გადაასხი. ასეც მოიქცა.

გაიშვირა უფლის ანგელოზმა კვერთხი, რომელიც ხელთ ეპყრა, და მისი წვერი ხორცსა და ხმიადებს შეახო, ავარდა ქვიდან ცეცხლი და შთანთქა ხორცი და ხმიადები. მერე თვალს მიეფარა უფლის ანგელოზი.

მიხვდა გედეონი რომ ეს უფლის ანგელოზი იყო. თქვა გედეონმა: ვაი ჩემს თავს, უფალო, რადგან უფლის ანგელოზი პირისპირ ვიხილე!

უფალმა უთხრა: მშვიდობა შენდა, ნუ გეშინია, არ მოკვდები.

სამსხვერპლო აუგო იქ უფალს გედეონმა და უწოდა მშვიდობის უფალი. იგი დღემდე დგას აბიყეზრელის ყოფრაში.

უთხრა უფალმა იმ ღამით გედეონს: წამოიყვანე მამაშენის ჯოგიდან მოზვერი და მეორე მოზვერი, შვიდწლიანი. დაანგრიე ბაალის სამსხვერპლო, რომელიც მამაშენს უდგას, და მის გვერდით რომ აშერაა, აჩეხე.

აუგე უფალს, შენს ღმერთს, რიგიანი სამსხვერპლო ამ კვრივის თავში. მერე აიღე და დაწვი მეორე მოზვერი აღსავლენ მსხვერპლად იმ აშერას ხით, რომელსაც აჩეხავ.

წამოიყვანა გედეონმა ათი კაცი თავის მსახურთაგან და ისე მოიქცა, როგორც უფალმა უბრძანა, მაგრამ თავის შინაურთა და ქალაქის მკვიდრთა შიშით ვერ გაბედა დღისით გაეკეთებინა ეს საქმე და ღამით გააკეთა.

აღდგნენ დილით ქალაქის მკვიდრნი და რას ხედავენ: ბაალის სამსხვერპლო დანგრეულია, გვერდით რომ აშერა იყო, აჩეხილია და აღსავლენი მოზვერი იწვის ახალაგებულ სამსხვერპლოზე.

უთხრეს ერთმანეთს: ვინ ჩაიდინა ეს საქმე? მიმოდგნენ, გამოიკითხეს და თქვეს: გედეონს ჩაუდენია, იოაშის ძეს.

უთხრეს ქალაქის მკვიდრებმა იოაშს: გამოგვიყვანე შენი ვაჟი, სიკვდილით უნდა დაისაჯოს, რადგან დაუნგრევია ბაალის სამსხვერპლო და გვერდით რომ აშერა იყო, აუჩეხავს.

უთხრა იოაშმა ყველას, ვინც მას მიუხდა: რა თქვენი დასაცავია ბაალი, რა თქვენი საპატრონოა? მისი დამცველი ამ დილითვე სიკვდილით დაისჯება. თუ ღმერთია, თავად დაიცვას თავი, რადგან გედეონის დანგრეულია მისი სამსხვერპლო.

უწოდეს იმ დღიდან იერობაალი, რადგან თქვეს: თავად გაუსწორდეს ბაალი თავისი სამსხვერპლოს დანგრევისთვის.

შეიყარა იმჟამად მთელი მიდიანი, ყამალეკი და კედემიანები, გადმოლახეს მდინარე და იზრეყელის ველზე დაბანაკდნენ.

უფლის სულმა მოიცვა გედეონი, ბუკსა ჰკრა და გამოვიდნენ აბიყეზერელები მის დაძახილზე.

კაცები დაგზავნა მთელ მენაშეს ტომში და გამოვიდნენ ისინი მის დაძახილზე. კაცები გაუგზავნა აშერს, ზებულონსა და ნაფთალისაც და ისინიც გამოვიდნენ მათ შესახვედრად.

უთხრა გედეონმა ღმერთს: თუ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მეუბნებოდი,

მაშინ საწმისს გავშლი კალოზე: თუ ცვარი მხოლოდ საწმისზე იდება, მთელი მიწა კი მშრალი იქნება, ვირწმუნებ, რომ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მეუბნებოდი.

ასეც მოხდა: მეორე დღეს დილაადრიან ადგა, გაწურა საწმისი და მთელი თასი წყალი გამოადინა.

უთხრა გედეონმა უფალს: ნუ შემრისხავ, მინდა ამ ერთხელ კიდევ მოგმართო და ამ ერთხელ კიდევ ვსინჯო საწმისი. მხოლოდ საწმისი იყოს მშრალი, მთელ მიწაზე კი ცვარი იდოს.

ასეც მოახდინა იმ ღამით ღმერთმა: მხოლოდ საწმისი იყო მშრალი, მთელ მიწაზე კი ცვარი იდო.