Скрыть
2:4
2:6
2:7
2:8
2:10
2:15
2:16
Церковнославянский (рус)
А́ще же душа́ при­­несе́тъ да́ръ же́ртву Го́споду, мука́ пшени́чна да бу́детъ да́ръ его́, и да воз­лiе́тъ на ню́ еле́й, и воз­ложи́тъ на ню́ Лива́нъ: же́ртва е́сть:
и да при­­несе́тъ ю́ къ сыно́мъ Ааро́нимъ жерце́мъ, и во́зметъ от­ нея́ по́лну го́рсть муки́ пшени́чны съ еле́емъ и ве́сь Лива́нъ ея́, и да воз­ложи́тъ жре́цъ па́мять ея́ на олта́рь: же́ртва воня́ благо­уха́нiя Го́споду:
и оста́нокъ от­ же́ртвы Ааро́ну и сыно́мъ его́: свято́е святы́хъ от­ же́ртвъ Госпо́днихъ.
А́ще же при­­несе́тъ да́ръ же́ртву пече́ну въ пещи́ от­ муки́ пшени́чны, хлѣ́бы прѣ́сны спря́жены съ еле́емъ и опрѣсно́ки пома́заны еле́емъ.
А́ще же же́ртва от­ сковрады́ да́ръ тво́й, мука́ пшени́чна смѣ́шена со еле́емъ, прѣ́сна да бу́дутъ:
и да разло́миши я́ на укру́хи, и воз­лiе́ши на ня́ еле́й: же́ртва е́сть Го́споду.
А́ще же же́ртву от­ огни́ща да́ръ тво́й, мука́ пшени́чна съ еле́емъ да сотворе́на бу́детъ:
и при­­несе́тъ же́ртву, ю́же а́ще сотвори́тъ от­ си́хъ Го́споду, и да при­­несе́тъ къ жерцу́:
и при­­ступи́въ ко олтарю́, да отъ­и́метъ жре́цъ от­ же́ртвы па́мять ея́, и да воз­ложи́тъ жре́цъ на олта́рь: при­­ноше́нiе воня́ благово́нiя Го́споду:
оста́нокъ же от­ же́ртвы Ааро́ну и сыно́мъ его́: свята́я святы́хъ от­ при­­ноше́нiй Го́споду.
Вся́ку же́ртву, ю́же а́ще при­­но́сите Го́споду, не сотвори́те ква́сну: вся́къ бо ква́съ и вся́къ ме́дъ да не при­­несе́те от­ него́, е́же при­­носи́ти Го́споду да́ръ.
От нача́тковъ да при­­несе́те я́ Го́споду: на олта́рь же да не воз­несу́т­ся въ воню́ благово́нiя Го́споду.
И вся́къ да́ръ же́ртвы ва́­шея со́лiю да осоли́т­ся: да не от­ста́вите со́ли завѣ́та Госпо́дня от­ же́ртвъ ва́шихъ, во вся́комъ да́рѣ ва́­шемъ да при­­несе́те Го́споду Бо́гу ва́­шему со́ль.
А́ще же при­­несе́ши же́ртву от­ нача́тковъ жи́тъ Го́споду, но́вы спря́жены зеле́ны кла́сы истла́чены Го́споду, и при­­несе́ши же́ртву от­ нача́тковъ жи́тъ:
и да воз­лiе́ши на ню́ еле́й, и да воз­ложи́ши на ню́ лива́нъ: же́ртва е́сть:
и да воз­несе́тъ жре́цъ па́мять ея́ от­ спря́женыхъ съ еле́емъ, и ве́сь лива́нъ ея́: при­­но́съ е́сть Го́споду.
Синодальный
О хлебном приношении.
Если какая душа хочет принести Господу жертву приношения хлебного, пусть принесет пшеничной муки, и вольет на нее елея, и положит на нее ливана,
и принесет ее к сынам Аароновым, священникам, и возьмет полную горсть муки с елеем и со всем ливаном, и сожжет сие священник в память на жертвеннике; это жертва, благоухание, приятное Господу;
а остатки от приношения хлебного Аарону и сынам его: это великая святыня из жертв Господних.
Если же приносишь жертву приношения хлебного из печеного в печи, то приноси пшеничные хлебы пресные, смешанные с елеем, и лепешки пресные, помазанные елеем.
Если жертва твоя приношение хлебное со сковороды, то это должна быть пшеничная мука, смешанная с елеем, пресная;
разломи ее на куски и влей на нее елея: это приношение хлебное [Господу].
Если жертва твоя приношение хлебное из горшка, то должно сделать оное из пшеничной муки с елеем,
и принеси приношение, которое из сего составлено, Господу; представь оное священнику, а он принесет его к жертвеннику;
и возьмет священник из сей жертвы часть в память и сожжет на жертвеннике: это жертва, благоухание, приятное Господу;
а остатки приношения хлебного Аарону и сынам его: это великая святыня из жертв Господних.
Никакого приношения хлебного, которое прино́сите Господу, не делайте квасного, ибо ни квасного, ни меду не должны вы сожигать в жертву Господу;
как приношение начатков приноси́те их Господу, а на жертвенник не должно возносить их в приятное благоухание.
Всякое приношение твое хлебное соли́ солью, и не оставляй жертвы твоей без соли завета Бога твоего: при всяком приношении твоем приноси [Господу Богу твоему] соль.
Если приносишь Господу приношение хлебное из первых плодов, приноси в дар от первых плодов твоих из колосьев, высушенных на огне, растолченные зерна,
и влей на них елея, и положи на них ливана: это приношение хлебное;
и сожжет священник в память часть зерен и елея со всем ливаном: это жертва Господу.
Французский (LSG)
 Lorsque quelqu'un fera à l'Éternel une offrande en don, son offrande sera de fleur de farine; il versera de l'huile dessus, et il y ajoutera de l'encens.
 Il l'apportera aux sacrificateurs, fils d'Aaron; le sacrificateur prendra une poignée de cette fleur de farine, arrosée d'huile, avec tout l'encens, et il brûlera cela sur l'autel comme souvenir. C'est une offrande d'une agréable odeur à l'Éternel.
 Ce qui restera de l'offrande sera pour Aaron et pour ses fils; c'est une chose très sainte parmi les offrandes consumées par le feu devant l'Éternel.
 Si tu fais une offrande de ce qui est cuit au four, qu'on se serve de fleur de farine, et que ce soient des gâteaux sans levain pétris à l'huile et des galettes sans levain arrosées d'huile.
 Si ton offrande est un gâteau cuit à la poêle, il sera de fleur de farine pétrie à l'huile, sans levain.
 Tu le rompras en morceaux, et tu verseras de l'huile dessus; c'est une offrande.
 Si ton offrande est un gâteau cuit sur le gril, il sera fait de fleur de farine pétrie à l'huile.
 Tu apporteras l'offrande qui sera faite à l'Éternel avec ces choses-là; elle sera remise au sacrificateur, qui la présentera sur l'autel.
 Le sacrificateur en prélèvera ce qui doit être offert comme souvenir, et le brûlera sur l'autel. C'est une offrande d'une agréable odeur à l'Éternel.
 Ce qui restera de l'offrande sera pour Aaron et pour ses fils; c'est une chose très sainte parmi les offrandes consumées par le feu devant l'Éternel.
 Aucune des offrandes que vous présenterez à l'Éternel ne sera faite avec du levain; car vous ne brûlerez rien qui contienne du levain ou du miel parmi les offrandes consumées par le feu devant l'Éternel.
 Vous pourrez en offrir à l'Éternel comme offrande des prémices; mais il n'en sera point présenté sur l'autel comme offrande d'une agréable odeur.
 Tu mettras du sel sur toutes tes offrandes; tu ne laisseras point ton offrande manquer de sel, signe de l'alliance de ton Dieu; sur toutes tes offrandes tu mettras du sel.
 Si tu fais à l'Éternel une offrande des prémices, tu présenteras des épis nouveaux, rôtis au feu et broyés, comme offrande de tes prémices.
 Tu verseras de l'huile dessus, et tu y ajouteras de l'encens; c'est une offrande.
 Le sacrificateur brûlera comme souvenir une portion des épis broyés et de l'huile, avec tout l'encens. C'est une offrande consumée par le feu devant l'Éternel.
А҆́ще же дꙋша̀ принесе́тъ да́ръ же́ртвꙋ гдⷭ҇ꙋ, мꙋка̀ пшени́чна да бꙋ́детъ да́ръ є҆гѡ̀, и҆ да возлїе́тъ на ню̀ є҆ле́й, и҆ возложи́тъ на ню̀ лїва́нъ: же́ртва є҆́сть:
и҆ да принесе́тъ ю҆̀ къ сынѡ́мъ а҆арѡ̑нимъ жерцє́мъ, и҆ во́зметъ ѿ неѧ̀ по́лнꙋ го́рсть мꙋкѝ пшени́чны съ є҆ле́емъ и҆ ве́сь лїва́нъ є҆ѧ̀, и҆ да возложи́тъ жре́цъ па́мѧть є҆ѧ̀ на ѻ҆лта́рь: же́ртва вонѧ̀ благоꙋха́нїѧ гдⷭ҇ꙋ:
и҆ ѡ҆ста́нокъ ѿ же́ртвы а҆арѡ́нꙋ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀: ст҃о́е ст҃ы́хъ ѿ же́ртвъ гдⷭ҇нихъ.
А҆́ще же принесе́тъ да́ръ же́ртвꙋ пече́нꙋ въ пещѝ ѿ мꙋкѝ пшени́чны, хлѣ́бы прѣ̑сны спрѧ́жєны съ є҆ле́емъ и҆ ѡ҆прѣсно́ки пома̑заны є҆ле́емъ.
А҆́ще же же́ртва ѿ сковрады̀ да́ръ тво́й, мꙋка̀ пшени́чна смѣ́шена со є҆ле́емъ, прѣ̑сна да бꙋ́дꙋтъ:
и҆ да разло́миши ѧ҆̀ на ᲂу҆крꙋ́хи, и҆ возлїе́ши на нѧ̀ є҆ле́й: же́ртва є҆́сть гдⷭ҇ꙋ.
А҆́ще же же́ртвꙋ ѿ ѻ҆гни́ща да́ръ тво́й, мꙋка̀ пшени́чна съ є҆ле́емъ да сотворе́на бꙋ́детъ:
и҆ принесе́тъ же́ртвꙋ, ю҆́же а҆́ще сотвори́тъ ѿ си́хъ гдⷭ҇ꙋ, и҆ да принесе́тъ къ жерцꙋ̀:
и҆ пристꙋпи́въ ко ѻ҆лтарю̀, да ѿи́метъ жре́цъ ѿ же́ртвы па́мѧть є҆ѧ̀, и҆ да возложи́тъ жре́цъ на ѻ҆лта́рь: приноше́нїе вонѧ̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ:
ѡ҆ста́нокъ же ѿ же́ртвы а҆арѡ́нꙋ и҆ сынѡ́мъ є҆гѡ̀: ст҃а̑ѧ ст҃ы́хъ ѿ приноше́нїй гдⷭ҇ꙋ.
Всѧ́кꙋ же́ртвꙋ, ю҆́же а҆́ще прино́сите гдⷭ҇ꙋ, не сотвори́те ква́снꙋ: всѧ́къ бо ква́съ и҆ всѧ́къ ме́дъ да не принесе́те ѿ негѡ̀, є҆́же приноси́ти гдⷭ҇ꙋ да́ръ.
Ѿ нача́ткѡвъ да принесе́те ѧ҆̀ гдⷭ҇ꙋ: на ѻ҆лта́рь же да не вознесꙋ́тсѧ въ воню̀ благово́нїѧ гдⷭ҇ꙋ.
И҆ всѧ́къ да́ръ же́ртвы ва́шеѧ со́лїю да ѡ҆соли́тсѧ: да не ѿста́вите со́ли завѣ́та гдⷭ҇нѧ ѿ же́ртвъ ва́шихъ, во всѧ́комъ да́рѣ ва́шемъ да принесе́те гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ва́шемꙋ со́ль.
А҆́ще же принесе́ши же́ртвꙋ ѿ нача́ткѡвъ жи̑тъ гдⷭ҇ꙋ, нѡ́вы спрѧ́жєны зелє́ны кла́сы и҆стла́чєны гдⷭ҇ꙋ, и҆ принесе́ши же́ртвꙋ ѿ нача́ткѡвъ жи̑тъ:
и҆ да возлїе́ши на ню̀ є҆ле́й, и҆ да возложи́ши на ню̀ лїва́нъ: же́ртва є҆́сть:
и҆ да вознесе́тъ жре́цъ па́мѧть є҆ѧ̀ ѿ спрѧ́женыхъ съ є҆ле́емъ, и҆ ве́сь лїва́нъ є҆ѧ̀: прино́съ є҆́сть гдⷭ҇ꙋ.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible