въ ше́сть дні́й да сотвори́ши дѣла́, и въ де́нь седмы́й суббо́та, поко́й нарече́нный свя́тъ Го́сподеви, вся́каго дѣ́ла да не сотворите́: суббо́та е́сть Го́сподеви во все́мъ обита́нiи ва́шемъ.

Сі́и пра́здницы Го́споду нарече́ны святи, я́же нарече́те сiя́ во времена́ и́хъ:

въ пе́рвѣмъ ме́сяцѣ въ четвертыйна́десять де́нь ме́сяца, между́ вече́рними, Па́сха Го́споду:

и въ пятыйна́десять де́нь ме́сяца пе́рваго пра́здникъ опрѣсно́ковъ Го́споду: се́дмь дні́й опрѣсно́ки да я́сте.

И де́нь пе́рвый нарече́нъ свя́тъ бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла рабо́тня не сотвори́те:

и да принесе́те всесожже́нiя Го́споду се́дмь дні́й, и де́нь седмы́й нарече́нъ свя́тъ бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла рабо́тня не сотвори́те.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: егда́ вни́дете въ зе́млю, ю́же А́зъ даю́ ва́мъ, и по́жнете жа́тву ея́, и принесе́те снопы́ нача́токъ жа́твы ва́шея къ жерцу́,

и вознесе́тъ сно́пъ предъ Го́спода прiя́тенъ ва́мъ: на у́трiе пе́рваго дне́ суббо́ты да вознесе́тъ его́ жре́цъ.

И сотвори́те въ де́нь, въ о́ньже а́ще принесе́те сно́пъ, овча́ непоро́чно единолѣ́тно во всесожже́нiе Го́споду:

и же́ртву его́ двѣ́ десяти́ны муки́ пшени́чны спря́жены въ еле́и: же́ртва Го́споду, въ воню́ благово́нiя Го́споду: и возлiя́нiе его́ вина́ четве́ртую ча́сть и́на.

И хлѣ́ба, и пря́женыхъ кла́совъ но́выхъ да не снѣ́сте, да́же до того́ дне́ сама́го, до́ндеже принесе́те вы́ да́ры Бо́гу ва́шему: зако́нно вѣ́чно въ ро́ды ва́шя во все́мъ населе́нiи ва́шемъ.

И сочти́те себѣ́ от нау́трiя суббо́тъ, от дне́, въ о́ньже а́ще принесе́те снопы́ возложе́нiя, се́дмь седми́цъ цѣ́лыхъ

да́же до нау́трiя послѣ́днiя седми́цы да сочте́те пятьдеся́тъ дні́й, и да принесе́те же́ртву но́ву Го́споду.

От вселе́нiя ва́шего да принесе́те хлѣ́бы возложе́нiе, два́ хлѣ́ба: от дву́хъ десяти́нъ муки́ пшени́чны да бу́дутъ, ква́шены да испеку́тся от пе́рвыхъ плодо́въ Го́споду:

и да принесе́те со хлѣ́бами се́дмь а́гнцевъ непоро́чныхъ единолѣ́тныхъ, и телца́ еди́наго от ста́дъ, и овна́ два́ непоро́чна: и бу́дутъ во всесожже́нiе Го́споду, и же́ртвы и́хъ, и возлiя́нiя и́хъ, же́ртва воня́ благово́нiя Го́споду.

И сотвори́те козла́ от ко́зъ еди́наго о грѣсѣ́, и два́ а́гнца единолѣ́тна въ же́ртву спасе́нiя съ хлѣ́бами пе́рвыхъ жи́тъ.

И да возложи́тъ я́ жре́цъ съ хлѣ́бами пе́рвыхъ жи́тъ, возложе́нiе предъ Го́сподемъ со обѣ́ма а́гнцы: свя́та бу́дутъ Го́споду, жерцу́ и́же прино́ситъ я́, тому́ да бу́дутъ.

И прозове́те се́й де́нь, наро́читъ свя́тъ бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла рабо́тня не сотвори́те въ о́нь: зако́нно вѣ́чно въ ро́ды ва́шя во все́мъ населе́нiи ва́шемъ.

И егда́ жне́те жа́тву земли́ ва́шея, не потреби́те оста́нка жа́твы ни́вы своея́, егда́ жне́те, и от па́дающихъ от жа́твы ва́шея да не собере́ши: ни́щему и прише́лцу оста́виши я́: А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

рцы́ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля: ме́сяца седма́го, въ пе́рвый де́нь ме́сяца, да бу́детъ ва́мъ поко́й, па́мять тру́бъ: нарече́нъ свя́тъ бу́детъ ва́мъ:

вся́каго дѣ́ла рабо́тня не сотвори́те, и принесе́те всесожже́нiе Го́споду.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

и въ деся́тый де́нь седма́го ме́сяца сего́ де́нь очище́нiя, нарече́нъ свя́тъ да бу́детъ ва́мъ: и смири́те ду́шы ва́шя, и принеси́те всесожже́нiе Го́споду:

вся́каго дѣ́ла не сотвори́те въ са́мый де́нь се́й: е́сть бо де́нь очище́нiя се́й ва́мъ, умоли́ти о ва́съ предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ:

вся́ка бо душа́, я́же не покори́тся въ де́нь то́й, потреби́тся от люді́й свои́хъ:

и вся́ка душа́, я́же сотвори́тъ дѣ́ло въ са́мый де́нь се́й, поги́бнетъ душа́ та́ от люді́й свои́хъ:

вся́каго дѣ́ла не сотвори́те, зако́нно вѣ́чно въ ро́ды ва́шя, во всѣ́хъ селе́нiихъ ва́шихъ.

Суббо́ты суббо́тъ бу́дутъ ва́мъ: и смири́те ду́шы ва́шя, от девя́таго дне́ ме́сяца от ве́чера, да́же до деся́таго дне́ ме́сяца, до ве́чера, суббо́тствуйте суббо́ты ва́шя.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

рцы́ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля: въ пятыйна́десять де́нь ме́сяца седма́го сего́, пра́здникъ ку́щей се́дмь дні́й Го́споду:

и де́нь пе́рвый нарече́нъ свя́тъ бу́детъ: вся́каго дѣ́ла рабо́тня не сотвори́те:

се́дмь дні́й да принесе́те всесожже́нiя Го́споду: и де́нь осмы́й нарече́нъ свя́тъ бу́детъ ва́мъ, и принесе́те всесожже́нiя Го́споду: исхо́дное е́сть, вся́каго дѣ́ла рабо́тня не сотвори́те.

Сі́и пра́здницы Госпо́дни, я́же нарече́те наро́читы свя́ты, е́же приноси́ти прино́сы Го́споду: всесожже́нiя и же́ртвы и́хъ, и возлiя́нiя и́хъ от дне́ до дне́,

кромѣ́ суббо́тъ Госпо́днихъ и кромѣ́ даро́въ ва́шихъ, и кромѣ́ всѣ́хъ обѣ́товъ ва́шихъ и кромѣ́ благово́льныхъ ва́шихъ, я́же а́ще дади́те Го́споду.

И въ пятыйна́десять де́нь ме́сяца седма́го сего́, егда́ сконча́ете жи́та земли́, пра́зднуйте Го́споду се́дмь дні́й: въ де́нь пе́рвый поко́й, и въ де́нь осмы́й поко́й:

и да во́змете себѣ́ въ де́нь пе́рвый пло́дъ дре́ва красе́нъ, и вѣ́твь фи́ническую, и вѣ́тви дре́ва ча́стыя, и ве́рбы, и а́гновы вѣ́тви {садо́вiе палести́нское} от пото́ка, и возвесели́теся предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ се́дмь дні́й въ лѣ́то:

зако́нно вѣ́чно въ ро́ды ва́шя, въ ме́сяцъ седмы́й пра́зднуйте его́:

въ ку́щахъ да пребу́дете се́дмь дні́й: вся́къ тузе́мецъ во Изра́или да пребу́детъ въ ку́щахъ:

я́ко да увѣ́дятъ ро́ды ва́шя, я́ко въ ку́щахъ всели́хъ сы́ны Изра́илевы, внегда́ извести́ Мнѣ́ и́хъ изъ земли́ Еги́петскiя: А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ.

И повѣ́да Моисе́й пра́здники Госпо́дни сыно́мъ Изра́илевымъ.

Таджикский

Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:

«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: идҳои Парвардигор, ки онҳоро шумо бояд ҷамъомадҳои пок биномед, – инҳоянд идҳои Ман:

Шаш рӯз кор бояд кард, ва дар рӯзи ҳафтум шанбеи оромӣ, ҷамъомади пок мебошад; ҳеҷ кор накунед; он дар ҳамаи манзилҳои шумо шанбе барои Парвардигор аст.

Инҳо идҳои Парвардигор, ҷамъомадҳои пок мебошанд, ки онҳоро шумо бояд дар вақташ даъват намоед:

Дар моҳи якум, дар рӯзи чордаҳуми моҳ, шомгоҳ, фисҳи Парвардигор аст.

Ва дар рӯзи понздаҳуми ин моҳ фатир барои Парвардигор аст; ҳафт рӯз фатир бихӯред.

Дар рӯзи якум бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад; ҳеҷ кор накунед.

Ва ҳафт рӯз қурбониҳои оташин барои Парвардигор тақдим намоед; дар рӯзи ҳафтум ҷамъомади пок аст; ҳеҷ кор накунед».

Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:

«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: чун ба замине ки Ман ба шумо медиҳам, биёед, ва ҳосили онро дарав намоед, – банди аввали навбарҳои даравидаи худро назди коҳин биёред.

Ва ӯ он бандро ба ҳузури Парвардигор меҷунбонад, то ки шумо сазовори таваҷҷӯҳ гардед; дар рӯзи дуюми ид коҳин онро меҷунбонад.

Ва дар рӯзе ки шумо он бандро меҷунбонед, барраи яксолаи беайбе барои қурбонии сӯхтанӣ ба Парвардигор тақдим намоед.

Ва ҳадияи ордии он ду даҳяк орди маҳини омехта бо равған хоҳад буд, то ки қурбонии оташин ва атри хушбӯй барои Парвардигор бошад; ва ҳадияи рехтании он чоряк ҳин шароб хоҳад буд.

Ва нон, ва ғалладонаи бирён, ва ғалладонаи тару тоза нахӯред то ҳамон рӯзе ки қурбонии Худои худро тақдим намоед; ин фаризаи абадист барои наслҳои шумо дар ҳамаи манзилҳои шумо.

Ва аз рӯзи дуюми ид, яъне аз рӯзе ки банди ҷунбониданиро меоваред, барои худ ҳафт ҳафта бишуморед, ки онҳо пурра бошанд;

То рӯзи аввали баъд аз ҳафтаи ҳафтум панҷоҳ рӯз бишуморед, ва он гоҳ ҳадияи ордии наве барои Парвардигор тақдим намоед.

Аз манзилҳои худ ду нони ҷунбониданӣ тақдим намоед, ки аз ду ушр даҳяки эфа орди маҳин иборат бошад, ва бо хамиртуруш пухта шавад, – ин навбарҳо барои Парвардигор аст.

Ва бо ин нон ҳафт барраи беайби яксола, ва як гӯсолаи нар, ва ду қӯчқор тақдим намоед; инҳо қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор хоҳад буд, ва ҳадияҳои ордӣ ва рехтании онҳо – курбонии оташин ва атри хушбӯй барои Парвардигор.

Ва як нарбузро барои қурбонии гуноҳ, ва ду барраи яксоларо барои забҳи саломатӣ тақдим намоед.

Ва коҳин онҳоро бо нони ҷунбонидании навбарҳо ба ҳузури Парвардигор бо якҷоягии он ду барра бояд биҷунбонад, – онҳо барои Парвардигор пок буда, ба коҳин тааллуқ хоҳанд дошт.

Ва дар ҳамон рӯз эълон намоед, ки он барои шумо ҷамъомади пок бошад; ҳеҷ кор накунед; ин фаризаи абадист дар ҳамаи манзилҳои шумо барои наслҳои шумо.

Ва ҳангоме ки ҳосили замини худро дарав мекунед, канораи киштзори худро дар вақти дарав то ба охир дарав накунед, ва хӯшаҳои дар вақти дарав афтодаро начинед: онҳоро барои бенавоён ва ғарибон боқӣ бигузоред. Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам».

Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:

«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи якуми моҳ, бигзор барои шумо оромӣ бошад, яъне иди ёдгории навохтани карнайҳо ва ҷамъомади пок.

Ҳеҷ кор накунед, ва қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим намоед».

Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:

«Аммо рӯзи даҳуми ин моҳи ҳафтум рӯзи кафорат аст; бигзор барои шумо ҷамъомади пок бошад; ҷонҳои худро азият диҳед, ва қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим намоед.

Ва дар ин рӯз ҳеҷ кор накунед, зеро ки ин рӯзи кафорат аст, то ки шуморо ба ҳузури Парвардигор Худои шумо кафорат намояд.

Зеро ҳар касе ки дар ин рӯз ҷони худро азият намедиҳад, аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд.

Ва ҳар касе ки дар ин рӯз ягон кор мекунад, Ман ҷони вайро аз миёни қавми вай нест хоҳам кард.

Ҳеҷ кор накунед; ин фаризаи абадист барои наслҳои шумо дар ҳамаи манзилҳои шумо.

Ин барои шумо мисли шанбеи оромист, ва шумо ҷонҳои худро азият диҳед; дар шомгоҳи рӯзи нӯҳуми моҳ, аз шом то шом, ин шанбеи худро риоя намоед».

Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:

«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: дар рӯзи понздаҳуми ин моҳи ҳафтум – иди хаймаҳо ҳафт рӯз барои Парвардигор аст.

Дар рӯзи аввал ҷамъомади пок аст: ҳеҷ кор накунед.

Ҳафт рӯз қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим намоед; дар рӯзи ҳаштум бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад, ва шумо қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим, намоед; ин маҷлиси қавм аст, ҳеҷ кор накунед.

Инҳо идҳои Парвардигор аст, ки дар онҳо шумо бояд ҷамъомадҳои покро даъват намоед, то ки қурбониҳои оташин барои Парвардигор тақдим кунед, яъне қурбонии сӯхтанӣ, ҳадияи ордӣ, забҳҳо ва ҳадияҳои рехтанӣ, – ҳар якеро дар ҳар рӯзе ки барои он муқаррар карда шудааст,

Ба замми қурбониҳои шанбеҳои Парвардигор, ва ба замми даҳякҳои шумо, ва ба замми ҳамаи назрҳои шумо, ва ба замми ҳамаи ҳадияҳои шумо, ки барои Парвардигор тақдим менамоед.

Аммо дар рӯзи понздаҳуми моҳи ҳафтум, вақте ки шумо ҳосили замини худро мебардоред, иди Парвардигорро ҳафт рӯз ид кунед; дар рӯзи аввал оромӣ хоҳад буд, ва дар рӯзи ҳаштум – оромӣ.

Ва дар рӯзи аввал мевае аз дарахти зебо, навдаҳои дарахти хурмо, ва шохаҳои дарахти пурбарг ва бедҳои дарёро барои худ бигиред, ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ ҳафт рӯз хурсандӣ кунед.

Ва ин идро ҳар сол ҳафт рӯз барои Парвардигор ид кунед; ин фаризаи абадист барои наслҳои шумо; дар моҳи ҳафтум онро ид кунед.

Ҳафт рӯз дар хаймаҳо сокин бошед; ҳар як таҳҷоӣ дар Исроил бояд дар хаймаҳо сокин бошад,

То наслҳои шумо бидонанд, ки Ман банӣ Исроилро дар хаймаҳо сокин гардонида будам, вақте ки онҳоро аз замини Миср берун овардам. Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам».

Ва Мусо идҳои Парвардигорро ба банӣ Исроил эълон намуд.

Синодальный

Законы о праздниках, о приносимых в них жертвах, о субботе, Пасхе, первых плодах, дне искупления, празднике кущей.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им о праздниках Господних, в которые должно созывать священные собрания. Вот праздники Мои:

шесть дней можно делать дела, а в седьмой день суббота покоя, священное собрание; никакого дела не делайте; это суббота Господня во всех жилищах ваших.

Вот праздники Господни, священные собрания, которые вы должны созывать в свое время:

в первый месяц, в четырнадцатый [день] месяца вечером Пасха Господня;

и в пятнадцатый день того же месяца праздник опресноков Господу; семь дней ешьте опресноки;

в первый день да будет у вас священное собрание; никакой работы не работайте;

и в течение семи дней приносите жертвы Господу; в седьмой день также священное собрание; никакой работы не работайте.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им: когда придете в землю, которую Я даю вам, и будете жать на ней жатву, то принесите первый сноп жатвы вашей к священнику;

он вознесет этот сноп пред Господом, чтобы вам приобрести благоволение; на другой день праздника вознесет его священник;

и в день возношения снопа принесите во всесожжение Господу агнца однолетнего, без порока,

и с ним хлебного приношения две десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с елеем, в жертву Господу, в приятное благоухание, и возлияния к нему четверть гина вина;

никакого нового хлеба, ни сушеных зерен, ни зерен сырых не ешьте до того дня, в который принесете приношения Богу вашему: это вечное постановление в роды ваши во всех жилищах ваших.

Отсчитайте себе от первого дня после праздника, от того дня, в который приносите сноп потрясания, семь полных недель,

до первого дня после седьмой недели отсчитайте пятьдесят дней, и тогда принесите новое хлебное приношение Господу:

от жилищ ваших приносите два хлеба возношения, которые должны состоять из двух десятых частей ефы пшеничной муки и должны быть испечены кислые, как первый плод Господу;

вместе с хлебами представьте семь агнцев без порока, однолетних, и из крупного скота одного тельца и двух овнов [без порока]; да будет это во всесожжение Господу, и хлебное приношение и возлияние к ним, в жертву, в приятное благоухание Господу.

Приготовьте также из стада коз одного козла в жертву за грех и двух однолетних агнцев в жертву мирную [вместе с хлебом первого плода];

священник должен принести это, потрясая пред Господом, вместе с потрясаемыми хлебами первого плода и с двумя агнцами, и это будет святынею Господу; священнику, [который приносит, это принадлежит];

и созывайте народ в сей день, священное собрание да будет у вас, никакой работы не работайте: это постановление вечное во всех жилищах ваших в роды ваши.

Когда будете жать жатву на земле вашей, не дожинай до края поля твоего, когда жнешь, и оставшегося от жатвы твоей не подбирай; бедному и пришельцу оставь это. Я Господь, Бог ваш.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи сынам Израилевым: в седьмой месяц, в первый [день] месяца да будет у вас покой, праздник труб, священное собрание [да будет у вас];

никакой работы не работайте и приносите жертву Господу.

И сказал Господь Моисею, говоря:

также в девятый [день] седьмого месяца сего, день очищения, да будет у вас священное собрание; смиряйте души ваши и приносите жертву Господу;

В еврейском и в греческом, стоит «десятый», а не «девятый» день.

никакого дела не делайте в день сей, ибо это день очищения, дабы очистить вас пред лицем Господа, Бога вашего;

а всякая душа, которая не смирит себя в этот день, истребится из народа своего;

и если какая душа будет делать какое-нибудь дело в день сей, Я истреблю ту душу из народа ее;

никакого дела не делайте: это постановление вечное в роды ваши, во всех жилищах ваших;

это для вас суббота покоя, и смиряйте души ваши, с вечера девятого [дня] месяца; от вечера до вечера [десятого дня месяца] празднуйте субботу вашу.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи сынам Израилевым: с пятнадцатого дня того же седьмого месяца праздник кущей, семь дней Господу;

в первый день священное собрание, никакой работы не работайте;

в течение семи дней приносите жертву Господу; в восьмой день священное собрание да будет у вас, и приносите жертву Господу: это отдание праздника, никакой работы не работайте.

Вот праздники Господни, в которые должно созывать священные собрания, чтобы приносить в жертву Господу всесожжение, хлебное приношение, заколаемые жертвы и возлияния, каждое в свой день,

кроме суббот Господних и кроме даров ваших, и кроме всех обетов ваших и кроме всего приносимого по усердию вашему, что вы даете Господу.

А в пятнадцатый день седьмого месяца, когда вы собираете произведения земли, празднуйте праздник Господень семь дней: в первый день покой и в восьмой день покой;

в первый день возьмите себе ветви красивых дерев, ветви пальмовые и ветви дерев широколиственных и верб речных, и веселитесь пред Господом Богом вашим семь дней;

и празднуйте этот праздник Господень семь дней в году: это постановление вечное в роды ваши; в седьмой месяц празднуйте его;

в кущах живите семь дней; всякий туземец Израильтянин должен жить в кущах,

чтобы знали роды ваши, что в кущах поселил Я сынов Израилевых, когда вывел их из земли Египетской. Я Господь, Бог ваш.

И объявил Моисей сынам Израилевым о праздниках Господних.

Грузинский

Языки

ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა:

ელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი: აჰა, საუფლო დღესასწაულები, როდესაც უნდა გამოაცხადო ისინი - წმიდა შეკრებულობანი. აჰა, ჩემი დღესასწაულები.

ექვსი დღე აკეთეთ საქმე; მეშვიდე დღეს კი განსვენების შაბათია, წმიდა შეკრებულობა. არაფერი საქმე არ აკეთოთ. ეს იყოს უფლის შაბათი მთელს თქვენს სცხოვრებლებში.

აჰა, საუფლო დღესასწაულები, წმიდა შეკრებულობანი, რომლებიც უნდა გამოაცხადოთ თავ-თავის დროზე:

პირველ თვეს, თვის მეთოთხმეტე დღეს საღამოხანს უფლის პასექია.

ამავე თვის მეთხუთმეტე დღეს საუფლო ხმიადობის დღესასწაულია. შვიდ დღეს უფუარი კვერები ჭამეთ.

პირველ დღეს წმიდა შეკრებულობა გქონდეთ. არაფერი საქმე არ აკეთოთ.

შესწირეთ საცეცხლო მსხვერპლი უფალს შვიდი დღის განმავლობაში. მეშვიდე დღეს წმიდა შეკრებულობაა. არაფერი საქმე არ აკეთოთ.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა:

ელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი: როდესაც შეხვალთ იმ ქვეყანაში, რომელსაც გაძლევთ, და სამკალს მკას დაუწყებთ, პირველმომკილი ძნა მღვდელს მიუტანეთ.

შეარხევს მას მღვდელი უფლის წინაშე თქვენს დასამწყალობნებლად.

მოამზადეთ ძნის შერხევის დღეს წელგამოვლილი საღი ცხვარი უფლისთვის აღსავლენად.

სამაგისო საძღვნო - ეფის მეათედი გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი საცეცხლო მსხვერპლად უფლისათვის, კეთილსურნელებად, და სამაგისო ზედაშე მეოთხედი ჰინი ღვინო.

არც პური, არც ქუმელი, არც ბურღული არ ჭამოთ ამ დღემდე, ვიდრე უფალს შესაწირავს არ მიართმევთ. ეს გქონდეთ სამარადისო წესად თაობიდან თაობაში, ყველგან, სადაც კი იცხოვრებთ.

გადაითვალეთ შაბათის მეორე დღიდან, იმ დღიდან, როცა შესარხევი ძნა მიიტანეთ, შვიდი სრული შაბათი.

მეშვიდე შაბათის მეორე დღემდე, გადაითვალეთ ორმოცდაათი დღე და შესწირეთ ახალი საძღვნო უფალს.

თქვენ-თქვენი საცხოვრებლებიდან მიიტანეთ შესარხეველი პური. ორი მეათედი ეფა გამტკიცული ფქვილისგან უნდა იყოს; საფუარიანი უნდა გამოცხვეს - პირველმოწეულ ნაყოფად უფლისათვის.

მიაყოლეთ პურს შვიდი წელგამოვლილი საღი ცხვარი, ერთი ხბო და ორი ვერძი. ესენი იქნება აღსავლენი უფლისათვის, საძღვნო და ზედაშე - საცეცხლო მსხვერპლად, კეთილსურნელებად უფლისათვის.

გაამზადეთ ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად და ორი წელგამოვლილი ცხვარი სამადლობელ მსხვერპლად.

შეარხევს მათ მღვდელი უფლის წინაშე პირველმოწეულ პურთან და ორ ცხვართან ერთად. ეს იყოს საუფლო საწმიდარი მღვდლისათვის.

გამოაცხადეთ, რომ სწორედ ამ დღეს გექნებათ წმიდა შეკრებულობა. არაფერი საქმე არ აკეთოთ. ეს გქონდეთ სამარადისო წესად თაობიდან თაობაში, ყველგან თქვენს საცხოვრებლებში.

როცა სამკალი გექნებათ თქვენს მიწაზე, ერთიანად ნუ მომკი შენს ყანას მკის დროს, სამკალში დაცვენილს ნუ აკრეფ, ღარიბ-ღატაკს და მდგმურს დაუტოვე. მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა:

უთხარი ისრაელიანებს: მეშვიდე თვეს, თვის პირველ დღეს უქმე გქონდეს - გახსენება ბუკისცემისა, წმიდა შეკრებულობა.

არაფერი საქმე არ აკეთოთ და საცეცხლო მსხვერპლი შესწირეთ უფალს.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა:

ამავე მეშვიდე თვის მეათე დღეს შენდობის დღეა, წმიდა შეკრებულობა გქონდეთ. დაიმდაბლეთ თავი და საცეცხლო მსხვერპლი შესწირეთ უფალს.

არაფერი საქმე არ აკეთოთ ამ დღეს, რადგან შენდობის დღეა იგი, რათა მიგეტევოთ უფლის, თქვენი ღვთის წინაშე.

ვინც ამ დღეს თავს არ დაიმდაბლებს, მოიკვეთება თავისი ხალხიდან.

ვინც ამ დღეს რაიმე საქმეს გააკეთებს, გადავაშენებ მას თავისი ხალხიდან.

არაფერი საქმე არ აკეთოთ. ეს გქონდეთ სამარადისო წესად თაობიდან თაობაში, ყველგან თქვენს საცხოვრებლებში.

უქმის შაბათია ეს თქვენთვის და დაიმდაბლეთ თავი. თვის მეცხრე დღეს საღამოდან საღამომდე იუქმეთ, თქვენი შაბათი.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა:

ელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი: ამ მეშვიდე თვის მეთხუთმეტე დღიდან კარვობის დღესასწაულია შვიდი საუფლო დღე.

პირველ დღეს წმიდა შეკრებულობაა. არაფერი საქმე არ აკეთოთ.

შვიდი დღის მანძილზე შესწირავდეთ საცეცხლო მსხვერპლს უფალს; მერვე დღეს წმიდა შეკრებულობა გქონდეთ. საცეცხლო მსხვერპლი შესწირეთ უფალს. ეს სადღესასწაულო შეკრებულობაა. არაფერი საქმე არ აკეთოთ.

აჰა, საუფლო დღესასწაულები, რომლებიც უნდა გამოაცხადოთ თქვენ - წმიდა შეკრებულობანი, რომ შესწიროთ საცეცხლო მსხვერპლი უფალს - აღსავლენი, საძღვნო საკლავი და ზედაშე დაწესებულ დღეებში,

გარდა საუფლო შაბათებისა, გარდა თქვენი ძღვენისა, გარდა შეთქმული შესაწირავისა და გარდა სამოწყალო მისატანისა, რომელიც უფალთან მიგაქვთ ხოლმე.

მეშვიდე თვის მეთხუთმეტე დღეს, მიწის მოსავლის აღებისას, შვიდ დღეს - იდღესასწაულეთ საუფლო დღესასწაული. პირველ დღეს - უქმე და მეშვიდე დღეს - უქმე.

აიღეთ პირველ დღეს ჰადარის ხის ნაყოფი, ფინიკის მტევნები, ძეწნისა და ტირიფის რტოები და იმხიარულეთ უფლის, თქვენი ღვთის წინაშე შვიდ დღეს.

იდღესასწაულეთ იგი - საუფლო დღესასწაული შვიდ დღეს წელიწადში. სამარადისო წესად გქონდეთ თაობიდან თაობაში. მეშვიდე თვეში იდღესასწაულეთ იგი.

კარვებში იცხოვრეთ შვიდ დღეს. ისრაელის ყოველმა მკვიდრმა კარვებში იცხოვროს;

იმისათვის, რომ იცოდნენ თქვენმა შთამომავლებმა, რომ კარვებში დავასახელე ისრაელიანები, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოვიყვანე. მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი.

გამოუცხადა მოსემ საუფლო დღესასწაულები ისრაელიანებს.