Скрыть
2:4
2:6
2:7
2:8
2:10
2:15
2:16
Синодальный
О хлебном приношении.
Если какая душа хочет принести Господу жертву приношения хлебного, пусть принесет пшеничной муки, и вольет на нее елея, и положит на нее ливана,
и принесет ее к сынам Аароновым, священникам, и возьмет полную горсть муки с елеем и со всем ливаном, и сожжет сие священник в память на жертвеннике; это жертва, благоухание, приятное Господу;
а остатки от приношения хлебного Аарону и сынам его: это великая святыня из жертв Господних.
Если же приносишь жертву приношения хлебного из печеного в печи, то приноси пшеничные хлебы пресные, смешанные с елеем, и лепешки пресные, помазанные елеем.
Если жертва твоя приношение хлебное со сковороды, то это должна быть пшеничная мука, смешанная с елеем, пресная;
разломи ее на куски и влей на нее елея: это приношение хлебное [Господу].
Если жертва твоя приношение хлебное из горшка, то должно сделать оное из пшеничной муки с елеем,
и принеси приношение, которое из сего составлено, Господу; представь оное священнику, а он принесет его к жертвеннику;
и возьмет священник из сей жертвы часть в память и сожжет на жертвеннике: это жертва, благоухание, приятное Господу;
а остатки приношения хлебного Аарону и сынам его: это великая святыня из жертв Господних.
Никакого приношения хлебного, которое прино́сите Господу, не делайте квасного, ибо ни квасного, ни меду не должны вы сожигать в жертву Господу;
как приношение начатков приноси́те их Господу, а на жертвенник не должно возносить их в приятное благоухание.
Всякое приношение твое хлебное соли́ солью, и не оставляй жертвы твоей без соли завета Бога твоего: при всяком приношении твоем приноси [Господу Богу твоему] соль.
Если приносишь Господу приношение хлебное из первых плодов, приноси в дар от первых плодов твоих из колосьев, высушенных на огне, растолченные зерна,
и влей на них елея, и положи на них ливана: это приношение хлебное;
и сожжет священник в память часть зерен и елея со всем ливаном: это жертва Господу.
Церковнославянский (рус)
А́ще же душа́ при­­несе́тъ да́ръ же́ртву Го́споду, мука́ пшени́чна да бу́детъ да́ръ его́, и да воз­лiе́тъ на ню́ еле́й, и воз­ложи́тъ на ню́ Лива́нъ: же́ртва е́сть:
и да при­­несе́тъ ю́ къ сыно́мъ Ааро́нимъ жерце́мъ, и во́зметъ от­ нея́ по́лну го́рсть муки́ пшени́чны съ еле́емъ и ве́сь Лива́нъ ея́, и да воз­ложи́тъ жре́цъ па́мять ея́ на олта́рь: же́ртва воня́ благо­уха́нiя Го́споду:
и оста́нокъ от­ же́ртвы Ааро́ну и сыно́мъ его́: свято́е святы́хъ от­ же́ртвъ Госпо́днихъ.
А́ще же при­­несе́тъ да́ръ же́ртву пече́ну въ пещи́ от­ муки́ пшени́чны, хлѣ́бы прѣ́сны спря́жены съ еле́емъ и опрѣсно́ки пома́заны еле́емъ.
А́ще же же́ртва от­ сковрады́ да́ръ тво́й, мука́ пшени́чна смѣ́шена со еле́емъ, прѣ́сна да бу́дутъ:
и да разло́миши я́ на укру́хи, и воз­лiе́ши на ня́ еле́й: же́ртва е́сть Го́споду.
А́ще же же́ртву от­ огни́ща да́ръ тво́й, мука́ пшени́чна съ еле́емъ да сотворе́на бу́детъ:
и при­­несе́тъ же́ртву, ю́же а́ще сотвори́тъ от­ си́хъ Го́споду, и да при­­несе́тъ къ жерцу́:
и при­­ступи́въ ко олтарю́, да отъ­и́метъ жре́цъ от­ же́ртвы па́мять ея́, и да воз­ложи́тъ жре́цъ на олта́рь: при­­ноше́нiе воня́ благово́нiя Го́споду:
оста́нокъ же от­ же́ртвы Ааро́ну и сыно́мъ его́: свята́я святы́хъ от­ при­­ноше́нiй Го́споду.
Вся́ку же́ртву, ю́же а́ще при­­но́сите Го́споду, не сотвори́те ква́сну: вся́къ бо ква́съ и вся́къ ме́дъ да не при­­несе́те от­ него́, е́же при­­носи́ти Го́споду да́ръ.
От нача́тковъ да при­­несе́те я́ Го́споду: на олта́рь же да не воз­несу́т­ся въ воню́ благово́нiя Го́споду.
И вся́къ да́ръ же́ртвы ва́­шея со́лiю да осоли́т­ся: да не от­ста́вите со́ли завѣ́та Госпо́дня от­ же́ртвъ ва́шихъ, во вся́комъ да́рѣ ва́­шемъ да при­­несе́те Го́споду Бо́гу ва́­шему со́ль.
А́ще же при­­несе́ши же́ртву от­ нача́тковъ жи́тъ Го́споду, но́вы спря́жены зеле́ны кла́сы истла́чены Го́споду, и при­­несе́ши же́ртву от­ нача́тковъ жи́тъ:
и да воз­лiе́ши на ню́ еле́й, и да воз­ложи́ши на ню́ лива́нъ: же́ртва е́сть:
и да воз­несе́тъ жре́цъ па́мять ея́ от­ спря́женыхъ съ еле́емъ, и ве́сь лива́нъ ея́: при­­но́съ е́сть Го́споду.
Anima cum obtulerit oblationem sacrificii farinae Domino, simila erit eius oblatio, fundetque super eam oleum et ponet tus
ac deferet ad filios Aaron sacerdotes, tolletque ex eo pugillum plenum similae et olei ac totum tus, et sacerdos adolebit memoriale super altare, incensum odoris suavissimi Domino.
Quod autem reliquum fuerit de sacrificio, erit Aaron et filiorum eius: sanctum sanctorum de incensis Domini.
Cum autem obtuleris sacrificium similae coctum in clibano: de simila erunt panes, scilicet absque fermento conspersi oleo et lagana azyma oleo lita;
si oblatio tua fuerit de sartagine, simila erit, conspersa oleo et absque fermento;
divides eam minutatim et fundes super eam oleum: oblatio similae est.
Sin autem de frixorio fuerit sacrificium, aeque simila oleo conspergetur.
Et deferes oblationem ex his Domino factam tradens manibus sacerdotis,
qui afferet eam ad altare, tollet memoriale de sacrificio et adolebit super altare: incensum odoris suavissimi Domino.
Quidquid autem reliquum est, erit Aaron et filiorum eius: sanctum sanctorum de incensis Domini.
Omnis oblatio similae, quam offeretis Domino, absque fermento fiet, quia nihil fermenti ac mellis adolebitis incensum Domino.
Primitias tantum eorum offeretis tamquam munera Domino; super altare vero non ponentur in odorem suavitatis.
Quidquid obtuleris sacrificii, similae sale condies nec auferes sal foederis Dei tui de sacrificio tuo: in omni oblatione tua offeres sal.
Sin autem obtuleris munus primarum frugum tuarum Domino, spicas tostas igni et grana fracta farris recentis offeres in sacrificium primarum frugum tuarum
fundens supra oleum et tus imponens: similae oblatio est.
De qua adolebit sacerdos tamquam memoriale partem farris fracti et olei ac totum tus.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible