Скрыть
8:1
8:2-3
8:3
8:4
8:5
8:7
8:8
8:9
8:10-11
8:11
8:13
8:17
8:19
8:20
8:24
8:27
8:32
8:33
8:34
8:36
Глава 9 
9:1
9:4
9:5
9:6
9:8
9:9
9:12
9:14
9:16
9:18
9:19
9:19-20
9:20
9:23
Глава 10 
10:2
10:4
10:7
10:8
10:12-13
10:18
10:19
10:20
Церковнославянский (рус)
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
по­ими́ Ааро́на и сы́ны его́, и ри́зы его́, и еле́й пома́занiя, и телца́ и́же за грѣ́хъ, и два́ овна́, и ко́шницу опрѣсно́ковъ,
и ве́сь со́нмъ собери́ предъ две́ри ски́нiи свидѣ́нiя.
И сотвори́ Моисе́й, я́коже повелѣ́ ему́ Госпо́дь: и собра́ со́нмъ предъ две́ри ски́нiи свидѣ́нiя.
И рече́ Моисе́й къ со́нму: сiе́ е́сть сло́во, е́же завѣща́ Госпо́дь сотвори́ти.
И при­­веде́ Моисе́й Ааро́на и сы́ны его́ и измы́ я́ водо́ю:
и облече́ его́ въ срачи́цу {Гре́ч.: хито́нъ.}, и опоя́са его́ по́ясомъ, и облече́ его́ въ испо́днюю ри́зу {Гре́ч.: иподи́тисъ и епенди́тисъ.}, и воз­влече́ на́нь ве́рхнюю ри́зу {Гре́ч.: епоми́съ, евр.: Ефу́дъ.}:
и опоя́са его́ по устро­е́нiю Ефу́да, и сти́сне его́ и́мъ: и воз­ложи́ на́нь сло́во {Гре́ч.: логі́онъ.}, и воз­ложи́ на сло́во явле́нiе и и́стину:
и воз­ложи́ увя́сло {Гре́ч.: ми́тра.} на главу́ его́, и воз­ложи́ на увя́сло проти́въ лица́ его́ дщи́цу злату́ю освяще́н­ную святу́ю, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.
И взя́ Моисе́й от­ еле́а пома́занiя,
и воскропи́ от­ него́ на олта́рь седми́жды, и пома́за олта́рь и освяти́ его́ и вся́ сосу́ды его́, и умыва́лницу и стоя́ло ея́, и освяти́ я́, и пома́за ски́нiю и вся́ сосу́ды ея́, и освяти́ ю́,
и воз­лiя́ Моисе́й от­ еле́а пома́занiя на главу́ Ааро́ню, и пома́за его́, и освяти́ его́.
И при­­веде́ Моисе́й сы́ны Ааро́ни, и облече́ я́ въ срачи́цы, и опоя́са я́ по́ясы, и воз­ложи́ на ня́ клобуки́ {Въ гре́ч.: ки́дарисъ.}, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.
И при­­веде́ Моисе́й телца́ и́же за грѣ́хъ, и воз­ложи́ Ааро́нъ и сы́нове его́ ру́ки на главу́ телца́ и́же за грѣ́хъ,
и закла́ его́. И взя́ Моисе́й от­ кро́ве, и воз­ложи́ на ро́ги олтаря́ о́крестъ пе́рстомъ, и очи́сти олта́рь: и кро́вь пролiя́ на стоя́ло олтаря́, и освяти́ его́, е́же моли́тися у него́.
И взя́ Моисе́й ве́сь ту́къ и́же на утро́бѣ, и препо́нку я́же на пе́чени, и о́бѣ по́чки, и ту́къ и́же на ни́хъ, и воз­несе́ Моисе́й на олта́рь:
телца́ же и ко́жу его́, и мяса́ его́ и моты́лы его́, сожже́ я́ огне́мъ внѣ́ полка́, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.
И при­­веде́ Моисе́й овна́ и́же во всесожже́нiе, и воз­ложи́ Ааро́нъ и сы́нове его́ ру́ки своя́ на главу́ о́вню.
И закла́ Моисе́й овна́, и пролiя́ Моисе́й кро́вь на олта́рь о́крестъ:
овна́ же раздроби́ на у́ды его́, и воз­несе́ Моисе́й главу́ и у́ды и ту́къ, и утро́бу и но́ги измы́ водо́ю:
и воз­несе́ Моисе́й всего́ овна́ на олта́рь: всесожже́нiе е́сть въ воню́ благово́нiя: при­­но́съ е́сть Го́споду, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.
И при­­веде́ Моисе́й овна́ втора́го, овна́ соверше́нiя: и воз­ложи́ Ааро́нъ и сы́нове его́ ру́ки своя́ на главу́ о́вню,
и закла́ его́: и взя́ Моисе́й от­ кро́ве его́, и воз­ложи́ на кра́й у́ха Ааро́ня десна́го, и на кра́й руки́ его́ десны́я, и на кра́й ноги́ его́ десны́я.
И при­­веде́ Моисе́й сы́ны Ааро́ни, и воз­ложи́ Моисе́й от­ кро́ве на кра́й уше́съ и́хъ десны́хъ, и на кра́й ру́къ и́хъ десны́хъ, и на кра́й но́гъ и́хъ десны́хъ: и пролiя́ Моисе́й кро́вь на олта́рь о́крестъ:
и взя́ Моисе́й ту́къ и чре́сла, и ту́къ и́же на утро́бѣ, и препо́нку пе́чени, и о́бѣ по́чки, и ту́къ и́же на ни́хъ, и ра́мо десно́е,
и от­ ко́шницы соверше́нiя, я́же е́сть предъ Го́сподемъ, и взя́ хлѣ́бъ еди́нъ прѣ́сный, и хлѣ́бъ еле́енъ еди́нъ, и опрѣсно́къ еди́нъ, и воз­ложи́ на ту́къ, и ра́мо десно́­е:
и воз­ложи́ вся́ на ру́цѣ Ааро́ни и на ру́цѣ сыно́въ его́, и воз­несе́ я́ уча́стiе предъ Го́спода.
И взя́ Моисе́й от­ ру́къ и́хъ и воз­несе́ я́ на олта́рь на всесожже́нiе соверше́нiя, е́же е́сть воня́ благо­уха́нiя: при­­но́съ е́сть Го́споду.
И взе́мъ Моисе́й гру́дь, от­лучи́ ю́ воз­ложе́нiе предъ Го́сподемъ от­ овна́ соверше́нiя: и бы́сть Моисе́ю въ ча́сть, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.
И взя́ Моисе́й от­ еле́а пома́занiя и от­ кро́ве я́же на олтари́, и воскропи́ на Ааро́на и на ри́зы его́, и на сы́ны его́ и на ри́зы сыно́въ его́ съ ни́мъ: и освяти́ Ааро́на и ри́зы его́, и сы́ны его́ и ри́зы сыно́въ его́ съ ни́мъ.
И рече́ Моисе́й Ааро́ну и сыно́мъ его́: свари́те мя́са во дворѣ́ ски́нiи свидѣ́нiя на мѣ́стѣ святѣ, и та́мо да снѣ́сте я́, и хлѣ́бы и́же въ ко́шницѣ соверше́нiя, я́коже заповѣ́дано бы́сть мнѣ́ глаго́ля: Ааро́нъ и сы́нове его́ да снѣдя́тъ я́:
и оста́нокъ мя́съ и хлѣ́бовъ на огни́ да сожже́те:
и изъ две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя да не изы́дете се́дмь дні́й, до́ндеже де́нь сконча́ет­ся, де́нь соверше́нiя ва́­шего: въ се́дмь бо дні́й соверши́тъ ру́ки ва́шя:
я́коже сотвори́ въ де́нь се́й, въ о́ньже заповѣ́да Госпо́дь сотвори́ти, я́ко моли́тися о ва́съ:
и у две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя сѣди́те се́дмь дні́й, де́нь и но́щь, и сохрани́те повелѣ́нiя Госпо́дня, да не у́мрете: та́ко бо заповѣ́да мнѣ́ Госпо́дь Бо́гъ.
И сотвори́ Ааро́нъ и сы́нове его́ вся́ словеса́, я́же завѣща́ Госпо́дь Моисе́ю.
И бы́сть въ де́нь осмы́й, при­­зва́ Моисе́й Ааро́на и сы́ны его́ и ста́рцы Изра́илевы,
и рече́ Моисе́й ко Ааро́ну: воз­ми́ себѣ́ телца́ от­ говя́дъ грѣха́ ра́ди и овна́ на всесожже́нiе, непоро́чны, и при­­неси́ я́ предъ Го́спода:
и ста́рцемъ Изра́илевымъ рече́ши, глаго́ля: воз­ми́те козла́ от­ ко́зъ еди́наго о грѣсѣ́, и овна́, и телца́ и а́гнца единолѣ́тна, въ при­­ноше́нiе, непоро́чны:
и телца́ от­ говя́дъ, и овна́ на же́ртву спасе́нiя предъ Го́спода, и муку́ пшени́чну спря́жену съ еле́емъ: зане́ дне́сь Госпо́дь яви́т­ся въ ва́съ.
И взя́ша, я́коже заповѣ́да Моисе́й предъ ски́нiею свидѣ́нiя: и прiи́де ве́сь со́нмъ, и ста́ша предъ Го́сподемъ.
И рече́ Моисе́й: сiе́ сло́во, е́же рече́ Госпо́дь, сотвори́те, и яви́т­ся въ ва́съ сла́ва Госпо́дня.
И рече́ Моисе́й Ааро́ну: при­­ступи́ ко олтарю́ и сотвори́ е́же грѣха́ ра́ди тво­его́, и всесожже́нiе твое́, и помоли́ся о себѣ́ и о до́мѣ тво­е́мъ: и сотвори́ да́ры людскі́я, и помоли́ся о ни́хъ, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.
И при­­ступи́ Ааро́нъ ко олтарю́, и закла́ телца́, и́же грѣха́ ра́ди его́.
И при­­несо́ша сы́нове Ааро́ни кро́вь къ нему́: и омочи́ пе́рстъ сво́й въ кро́вь, и воз­ложи́ на ро́ги олтаря́, и кро́вь излiя́ у стоя́ла олтаря́:
и ту́къ, и о́бѣ по́чки, и препо́нку пе́чени, я́же грѣха́ ра́ди, воз­ложи́ на олта́рь, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю:
мяса́ же и ко́жу сожже́ на огни́ внѣ́ полка́,
и закла́ всесожже́нiе. И при­­несо́ша сы́нове Ааро́ни кро́вь къ нему́: и пролiя́ на олта́рь о́крестъ.
И всесожже́нiе при­­несо́ша къ нему́ по у́дамъ: сiя́ и главу́ воз­ложи́ на олта́рь,
и измы́ утро́бу и но́ги водо́ю, и воз­ложи́ во всесожже́нiе на олта́рь.
И при­­несе́ да́ръ людскі́й: и взя́ козла́, и́же грѣха́ ра́ди лю́дска, и закла́ его́, и очи́сти его́, я́коже и пе́рваго,
и при­­несе́ всесожже́нiе, и сотвори́ е́, я́коже досто́итъ.
И при­­несе́ же́ртву, и напо́лни ру́цѣ от­ нея́, и воз­ложи́ на олта́рь кромѣ́ всесожже́нiя у́трен­няго,
и закла́ телца́ и овна́ же́ртвы спасе́нiя лю́дска. И при­­несо́ша сы́нове Ааро́ни кро́вь къ нему́: и пролiя́ на олта́рь о́крестъ.
И ту́къ те́лчiй, и о́вняя чресла́, и ту́къ покрыва́ющiй утро́бу, и о́бѣ по́чки, и ту́къ и́же на ни́хъ, и препо́нку пе́чени:
и воз­ложи́ ту́ки на гру́ди, и воз­несе́ ту́ки на олта́рь:
и гру́ди и ра́мо десно́е отъ­я́ Ааро́нъ уча́стiе предъ Го́сподемъ, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.
И воз­дви́гъ Ааро́нъ ру́цѣ къ лю́демъ, благослови́ я́: и сни́де сотвори́въ при­­ноше́нiе грѣха́ ра́ди, и всесожже́нiе, и я́же о спасе́нiи.
И вни́де Моисе́й и Ааро́нъ въ ски́нiю свидѣ́нiя, и изше́дше благослови́ста вся́ лю́ди. И яви́ся сла́ва Госпо́дня всѣ́мъ лю́демъ:
и изы́де о́гнь от­ Го́спода, и пояде́ я́же на олтари́, и всесожже́нiя и ту́ки. И ви́дѣша вси́ лю́дiе, и ужасо́шася, и падо́ша на лице́.
И взе́мше два́ сы́на Ааро́ня, Нада́въ и Авiу́дъ, кі́йждо свою́ кади́лницу, вложи́ста въ ня́ о́гнь и воз­ложи́ста на́нь ѳимiа́мъ, и при­­несо́ста предъ Го́спода о́гнь чу́ждь, его́же не повелѣ́ и́ма Госпо́дь.
И изы́де о́гнь от­ Го́спода, и пояде́ я́, и умро́ста предъ Го́сподемъ.
И рече́ Моисе́й ко Ааро́ну: сiе́ е́сть, е́же рече́ Госпо́дь, глаго́ля: въ при­­ближа́ющихся Мнѣ́ освящу́ся и во все́мъ со́нмѣ просла́влюся. И умили́ся Ааро́нъ.
И при­­зва́ Моисе́й Мисаи́ла и Елисафа́на, сы́ны Озiи́левы, сы́ны бра́та отца́ Ааро́ня, и рече́ и́мъ: при­­ступи́те и воз­ми́те бра́тiй сво­и́хъ от­ лица́ святы́хъ внѣ́ полка́.
И при­­ступи́ша, и взя́ша и́хъ въ ри́захъ и́хъ, [и изнесо́ша] внѣ́ полка́, я́коже рече́ Моисе́й.
И рече́ Моисе́й ко Ааро́ну и Елеаза́ру и Иѳама́ру, сыно́мъ его́ оста́в­шымся: гла́въ ва́шихъ не от­крыва́йте и ри́зъ ва́шихъ не раздира́йте, да не у́мрете, и на ве́сь со́нмъ бу́детъ гнѣ́въ: бра́тiя же ва́шя ве́сь до́мъ Изра́илевъ да пла́чут­ся запале́нiя, и́мже запали́шася от­ Го́спода:
и изъ две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя не исходи́те, да не у́мрете: еле́й бо пома́занiя, и́же от­ Го́спода, на ва́съ е́сть. И сотвори́ша по словеси́ Моисе́ову.
И рече́ Госпо́дь ко Ааро́ну, глаго́ля:
вина́ и сике́ра не пі́йте, ты́ и сы́нове тво­и́ съ тобо́ю, егда́ вхо́дите въ ски́нiю свидѣ́нiя, или́ при­­ступа́ющымъ ва́мъ ко олтарю́, да не у́мрете: [и бу́детъ сiе́] зако́н­но вѣ́чно въ ро́ды ва́шя:
от­лучи́ти между́ вещми́ святы́ми и между́ скверна́выми, и между́ нечи́стыми и между́ чи́стыми,
и устро́ити сыно́мъ Изра́илевымъ вся́ зако́н­ная, я́же глаго́ла Госпо́дь къ ни́мъ руко́ю Моисе́овою.
И рече́ Моисе́й ко Ааро́ну, и Елеаза́ру и Иѳама́ру, сыно́мъ его́ оста́в­шымся: воз­ми́те же́ртву оста́в­шуюся от­ при­­но́совъ Госпо́днихъ и яди́те опрѣсно́ки у олтаря́: я́ко свята́я святы́хъ су́ть:
и яди́те я́ на мѣ́стѣ свя́тѣ: зако́н­но бо тебѣ́ е́сть, и зако́н­но сыно́мъ тво­и́мъ сiе́ от­ при­­но́совъ Госпо́днихъ: си́це бо ми́ заповѣ́да Госпо́дь:
и гру́ди уча́стiя и ра́мо уча́стiя яди́те на мѣ́стѣ свя́тѣ ты́ и сы́нове тво­и́, и до́мъ тво́й съ тобо́ю: зако́н­но бо тебѣ́, и зако́н­но сыно́мъ тво­и́мъ даде́ся от­ же́ртвъ спасе́нiи сыно́въ Изра́илевыхъ:
ра́мо уча́стiя и гру́ди уча́стiя въ при­­но́сѣхъ ту́чныхъ да при­­несу́тъ, уча́стiе е́же при­­носи́ти предъ Го́спода: и да бу́детъ тебѣ́ и сыно́мъ тво­и́мъ и дще́ремъ тво­и́мъ съ тобо́ю зако́н­но вѣ́чно, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.
И козла́, и́же грѣха́ ра́ди, взыску́я взыска́ Моисе́й: и се́й сожже́нъ бя́ше. И разгнѣ́вася Моисе́й на Елеаза́ра и Иѳама́ра, сы́ны Ааро́ни оста́вльшыяся, глаго́ля:
почто́ не снѣдо́сте на мѣ́стѣ свя́тѣ, е́же грѣха́ ра́ди? я́ко свята́я святы́хъ су́ть, сiе́ даде́ ва́мъ я́сти, да отъ­и́мете грѣ́хъ со́нма и помо́литеся о ни́хъ предъ Го́сподемъ:
не внесе́ся бо от­ кро́ве его́ въ свято́­е: предъ лице́мъ вну́трь да я́сте е́ на мѣ́стѣ свя́тѣ, я́коже повелѣ́ мнѣ́ Госпо́дь.
И рече́ Ааро́нъ къ Моисе́ю, глаго́ля: а́ще дне́сь при­­несо́ша я́же грѣха́ ра́ди сво­его́ и всесожже́нiя сво­его́ предъ Го́спода, и случи́шася мнѣ́ сицева́я, и снѣ́мъ, я́же грѣха́ ра́ди, дне́сь, еда́ уго́дно бу́детъ Го́споду?
И слы́ша Моисе́й, и уго́дно ему́ бы́сть.
Синодальный
Подробности о посвящении Аарона и его сыновей на священство.
И сказал Господь Моисею, говоря:
возьми Аарона и сынов его с ним, и одежды и елей помазания, и тельца для жертвы за грех и двух овнов, и корзину опресноков,
и собери все общество ко входу скинии собрания.
Моисей сделал так, как повелел ему Господь, и собралось общество ко входу скинии собрания.
И сказал Моисей к обществу: вот что повелел Господь сделать.
И привел Моисей Аарона и сынов его и омыл их водою;
и возложил на него хитон, и опоясал его поясом, и надел на него верхнюю ризу, и возложил на него ефод, и опоясал его поясом ефода и прикрепил им ефод на нем,
и возложил на него наперсник, и на наперсник положил урим и туммим,
и возложил на голову его кидар, а на кидар с передней стороны его возложил полированную дощечку, диадиму святыни, как повелел Господь Моисею.
И взял Моисей елей помазания, и помазал скинию и все, что в ней, и освятил это;
и покропил им на жертвенник семь раз, и помазал жертвенник и все принадлежности его и умывальницу и подножие ее, чтобы освятить их;
и возлил [Моисей] елей помазания на голову Аарона и помазал его, чтоб освятить его.
И привел Моисей сынов Аароновых, и одел их в хитоны, и опоясал их поясом, и возложил на них кидары, как повелел Господь Моисею.
И привел [Моисей] тельца для жертвы за грех, и Аарон и сыны его возложили руки свои на голову тельца за грех;
и заколол его [Моисей] и взял крови, и перстом своим возложил на роги жертвенника со всех сторон, и очистил жертвенник, а остальную кровь вылил к подножию жертвенника, и освятил его, чтобы сделать его чистым.
И взял [Моисей] весь тук, который на внутренностях, и сальник на печени, и обе почки и тук их, и сжег Моисей на жертвеннике;
а тельца и кожу его, и мясо его, и нечистоту его сжег на огне вне стана, как повелел Господь Моисею.
И привел [Моисей] овна для всесожжения, и возложили Аарон и сыны его руки свои на голову овна;
и заколол его Моисей и покропил кровью на жертвенник со всех сторон;
и рассек овна на части, и сжег Моисей голову и части и тук,
а внутренности и ноги вымыл водою, и сжег Моисей всего овна на жертвеннике: это всесожжение в приятное благоухание, это жертва Господу, как повелел Господь Моисею.
И привел [Моисей] другого овна, овна посвящения, и возложили Аарон и сыны его руки свои на голову овна;
и заколол его Моисей, и взял крови его, и возложил на край правого уха Ааронова и на большой палец правой руки его и на большой палец правой ноги его.
И привел Моисей сынов Аароновых, и возложил крови на край правого уха их и на большой палец правой руки их и на большой палец правой ноги их, и покропил Моисей кровью на жертвенник со всех сторон.
И взял [Моисей] тук и курдюк и весь тук, который на внутренностях, и сальник на печени, и обе почки и тук их и правое плечо;
и из корзины с опресноками, которая пред Господом, взял один опреснок и один хлеб с елеем и одну лепешку, и возложил на тук и на правое плечо;
и положил все это на руки Аарону и на руки сынам его, и принес это, потрясая пред лицем Господним;
и взял это Моисей с рук их и сжег на жертвеннике со всесожжением: это жертва посвящения в приятное благоухание, это жертва Господу.
И взял Моисей грудь и принес ее, потрясая пред лицем Господним: это была доля Моисеева от овна посвящения, как повелел Господь Моисею.
И взял Моисей елея помазания и крови, которая на жертвеннике, и покропил Аарона и одежды его, и сынов его и одежды сынов его с ним; и так освятил Аарона и одежды его, и сынов его и одежды сынов его с ним.
И сказал Моисей Аарону и сынам его: сварите мясо у входа скинии собрания и там ешьте его с хлебом, который в корзине посвящения, как мне повелено и сказано: Аарон и сыны его должны есть его;
а остатки мяса и хлеба сожгите на огне.
Семь дней не отходите от дверей скинии собрания, пока не исполнятся дни посвящения вашего, ибо семь дней должно совершаться посвящение ваше;
как сегодня было сделано, так повелел Господь делать для очищения вас;
у входа скинии собрания будьте день и ночь в продолжение семи дней и будьте на страже у Господа, чтобы не умереть, ибо так мне повелено [от Господа Бога].
И исполнил Аарон и сыны его все, что повелел Господь чрез Моисея.
Торжественные жертвоприношения новопосвященных священников.
В восьмой день призвал Моисей Аарона и сынов его и старейшин Израилевых
и сказал Аарону: возьми себе из волов тельца в жертву за грех и овна во всесожжение, обоих без порока, и представь пред лице Господне;
и сынам Израилевым скажи: возьмите козла в жертву за грех, [и овна,] и тельца, и агнца, однолетних, без порока, во всесожжение,
и вола и овна в жертву мирную, чтобы совершить жертвоприношение пред лицем Господним, и приношение хлебное, смешанное с елеем, ибо сегодня Господь явится вам.
И принесли то, что приказал Моисей, пред скинию собрания, и пришло все общество и стало пред лицем Господним.
И сказал Моисей: вот что повелел Господь сделать, и явится вам слава Господня.
И сказал Моисей Аарону: приступи к жертвеннику и соверши жертву твою о грехе и всесожжение твое, и очисти себя и народ, и сделай приношение от народа, и очисти их, как повелел Господь.
И приступил Аарон к жертвеннику и заколол тельца, который за него, в жертву за грех:
сыны Аарона поднесли ему кровь, и он омочил перст свой в крови и возложил на роги жертвенника, а остальную кровь вылил к подножию жертвенника,
а тук и почки и сальник на печени от жертвы за грех сжег на жертвеннике, как повелел Господь Моисею;
мясо же и кожу сжег на огне вне стана.
И заколол всесожжение, и сыны Аарона поднесли ему кровь; он покропил ею на жертвенник со всех сторон;
и принесли ему всесожжение в кусках и голову, и он сжег на жертвеннике,
а внутренности и ноги омыл и сжег со всесожжением на жертвеннике.
И принес приношение от народа, и взял от народа козла за грех, и заколол его, и принес его в жертву за грех, как и прежнего.
И принес всесожжение и совершил его по уставу.
И принес приношение хлебное, и наполнил им руки свои, и сжег на жертвеннике сверх утреннего всесожжения.
И заколол вола и овна, которые от народа, в жертву мирную; и сыны Аарона поднесли ему кровь, и он покропил ею на жертвенник со всех сторон;
поднесли и тук из вола, и из овна курдюк, и [тук] покрывающий [внутренности], почки и сальник на печени,
и положили тук на грудь, и он сжег тук на жертвеннике;
грудь же и правое плечо принес Аарон, потрясая пред лицем Господним, как повелел Моисей.
И поднял Аарон руки свои, обратившись к народу, и благословил его, и сошел, совершив жертву за грех, всесожжение и жертву мирную.
И вошли Моисей и Аарон в скинию собрания, и вышли, и благословили народ. И явилась слава Господня всему народу:
и вышел огонь от Господа и сжег на жертвеннике всесожжение и тук; и видел весь народ, и воскликнул от радости, и пал на лице свое.
1 Надав и Авиуд приносят огонь чуждый и поражаются смертью; 8 воспрещение крепких напитков священникам при служении; 12 жертва за грех должна быть съедаема священниками.
Надав и Авиуд, сыны Аароновы, взяли каждый свою кадильницу, и положили в них огня, и вложили в него курений, и принесли пред Господа огонь чуждый, которого Он не велел им;
и вышел огонь от Господа и сжег их, и умерли они пред лицем Господним.
И сказал Моисей Аарону: вот о чем говорил Господь, когда сказал: в приближающихся ко Мне освящусь и пред всем народом прославлюсь. Аарон молчал.
И позвал Моисей Мисаила и Елцафана, сынов Узиила, дяди Ааронова, и сказал им: пойдите, вынесите братьев ваших из святилища за стан.
И пошли и вынесли их в хитонах их за стан, как сказал Моисей.
Аарону же и Елеазару и Ифамару, сынам его, Моисей сказал: голов ваших не обнажайте и одежд ваших не раздирайте, чтобы вам не умереть и не навести гнева на все общество; но братья ваши, весь дом Израилев, могут плакать о сожженных, которых сожег Господь,
и из дверей скинии собрания не выходите, чтобы не умереть вам, ибо на вас елей помазания Господня. И сделали по слову Моисея.
И сказал Господь Аарону, говоря:
вина и крепких напитков не пей ты и сыны твои с тобою, когда входите в скинию собрания, [или приступаете к жертвеннику,] чтобы не умереть. Это вечное постановление в роды ваши,
чтобы вы могли отличать священное от несвященного и нечистое от чистого,
и научать сынов Израилевых всем уставам, которые изрек им Господь чрез Моисея.
И сказал Моисей Аарону и Елеазару и Ифамару, оставшимся сынам его: возьмите приношение хлебное, оставшееся от жертв Господних, и ешьте его пресное у жертвенника, ибо это великая святыня;
и ешьте его на святом месте, ибо это участок твой и участок сынов твоих из жертв Господних: так мне повелено [от Господа];
и грудь потрясания и плечо возношения ешьте на чистом месте, ты и сыновья твои и дочери твои с тобою, ибо это дано в участок тебе и в участок сынам твоим из мирных жертв сынов Израилевых;
плечо возношения и грудь потрясания должны они приносить с жертвами тука, потрясая пред лицем Господним, и да будет это вечным участком тебе и сыновьям твоим [и дочерям твоим] с тобою, как повелел Господь [Моисею].
И козла жертвы за грех искал Моисей, и вот, он сожжен. И разгневался [Моисей] на Елеазара и Ифамара, оставшихся сынов Аароновых, и сказал:
почему вы не ели жертвы за грех на святом месте? ибо она святыня великая, и она дана вам, чтобы снимать грехи с общества и очищать их пред Господом;
вот, кровь ее не внесена внутрь святилища, а вы должны были есть ее на святом месте, как повелено мне.
Аарон сказал Моисею: вот, сегодня принесли они жертву свою за грех и всесожжение свое пред Господом, и это случилось со мною; если я сегодня съем жертву за грех, будет ли это угодно Господу?
И услышал Моисей и одобрил.
Der HERR sagte zu Mose:
»Komm mit Aaron und seinen Söhnen zum Eingang des Heiligen Zeltes! Bring auch die Priesterkleider mit, das Salböl, den Stier für das Sühneopfer, die beiden Schafböcke und den Korb mit den ungesäuerten Broten. Ruf die ganze Gemeinde dorthin zusammen.«
Mose tat, was der HERR ihm befohlen hatte, und die Gemeinde versammelte sich am Eingang des Heiligen Zeltes.
Mose sagte zu ihnen: »Was ihr mich jetzt tun seht, hat der HERR mir aufgetragen.«
Er ließ Aaron und seine Söhne vortreten und begoss sie mit Wasser.
Dann zog er Aaron das Priesterhemd an, band ihm den Gürtel um, legte ihm das Obergewand an und band den Amtsschurz mit dem daran angewebten Gürtel fest.
An den Schulterbändern machte er die Brusttasche fest und legte die heiligen Lose hinein.
Er setzte Aaron den Turban auf und befestigte daran vorne das goldene Schild, genau wie der HERR es ihm befohlen hatte.
Danach nahm Mose das Salböl und weihte damit das Heiligtum und den Altar. Er besprengte mit dem Öl die Wohnung des HERRN und alles, was darin war. Siebenmal sprengte er von dem Öl gegen die Altarwand und besprengte auch alle Opfergeräte und das große Wasserbecken mit seinem Untersatz.
Dann goss er Salböl auf Aarons Kopf und weihte ihn zum Priester.
Er ließ Aarons Söhne vortreten und bekleidete sie mit Priesterhemd, Gürtel und Kopfbedeckung, wie der HERR es ihm befohlen hatte.
Mose ließ nun den Stier herbeibringen, der als Sühneopfer bestimmt war. Aaron und seine Söhne legten ihre Hände auf den Kopf des Tieres
und Mose schlachtete es. Er nahm von dem Blut und strich es mit dem Finger an die Hörner des Altars; das übrige Blut schüttete er unten an den Altar. So weihte er den ganzen Altar und reinigte ihn von der Befleckung durch menschliche Verfehlungen.
Die Fettstücke des Opfertieres – alles Fett an den Eingeweiden, den Fettlappen an der Leber und die beiden Nieren mit dem Nierenfett – verbrannte er auf dem Altar.
Den Rest des Tieres – Haut, Fleisch und Eingeweide – verbrannte er außerhalb des Lagers, wie der HERR es ihm befohlen hatte.
Dann ließ er den Schafbock herbeibringen, der als Brandopfer bestimmt war. Aaron und seine Söhne legten ihre Hände auf den Kopf des Tieres.
Mose schlachtete es und sprengte das Blut ringsum an den Altar.
Dann zerlegte er das Tier und verbrannte die Stücke samt dem Kopf und dem Fett auf dem Altar.
Die Eingeweide und Unterschenkel säuberte er mit Wasser und verbrannte auch sie auf dem Altar. Genau wie der HERR es befohlen hatte, wurde das Tier als Brandopfer dargebracht, als eine Gabe, die den HERRN gnädig stimmt.
Dann ließ Mose den zweiten Schafbock bringen, der als Opfer zur Einsetzung der Priester bestimmt war. Aaron und seine Söhne legten ihre Hände auf den Kopf des Tieres
und Mose schlachtete es. Er nahm etwas von dem Blut und betupfte damit Aarons rechtes Ohrläppchen, seinen rechten Daumen und seine rechte große Zehe.
Dann ließ er die Söhne Aarons vortreten und betupfte auch bei ihnen das rechte Ohrläppchen, den rechten Daumen und die rechte große Zehe mit Blut. Das übrige Blut sprengte er ringsum an den Altar.
Darauf nahm er den Fettschwanz, die übrigen Fettstücke, die Nieren und dazu die rechte Hinterkeule.
Aus dem Korb mit den ungesäuerten Broten, der vor dem Altar stand, nahm er ein gewöhnliches Ringbrot und ein solches, das mit Öl zubereitet war, sowie ein Fladenbrot. Er legte die Brote auf die Fettstücke und auf die Keule
und gab alles zusammen Aaron und seinen Söhnen in die Hände. Diese boten es dem HERRN dar.
Darauf nahm Mose ihnen alles wieder aus den Händen, legte es auf den Altar und verbrannte es wie zuvor das Brandopfer. So wurde es ein Einsetzungsopfer, wie es den HERRN gnädig stimmt.
Dann nahm Mose die Bruststücke und übereignete sie symbolisch dem HERRN. Der HERR hatte bestimmt, dass dieser Teil des Einsetzungsopfers Mose gehören sollte.
Danach nahm Mose noch einmal Salböl und etwas Blut vom Altar und sprengte beides auf Aaron und seine Söhne sowie auf deren Kleider. So weihte er sie und ihre Kleider.
Dann sagte Mose zu Aaron und seinen Söhnen: »Kocht das Fleisch des zweiten Schafbocks am Eingang zum Heiligen Zelt. Esst es dort zusammen mit dem Opferbrot aus dem Korb. So hat der HERR es mir befohlen.
Was von dem Fleisch und Brot übrig bleibt, müsst ihr verbrennen.
Solange die Einsetzungsfeier dauert, dürft ihr euch nicht vom Eingang des Zeltes entfernen – sieben Tage lang.
Der HERR hat angeordnet, die Opfer des heutigen Tages an den folgenden Tagen zu wiederholen, damit eure Schuld weggenommen wird.
Bleibt also sieben Tage und Nächte lang am Eingang des Heiligen Zeltes. Wenn ihr diese Anweisung nicht befolgt, müsst ihr sterben. So hat der HERR es mir befohlen.«
Aaron und seine Söhne taten alles, was der HERR durch Mose angeordnet hatte.
Als die sieben Tage um waren, rief Mose Aaron und seine Söhne sowie die Ältesten Israels zu sich
und sagte zu Aaron: »Hol dir einen jungen Stier für ein Sühneopfer und einen Schafbock für ein Brandopfer und bring sie zum Heiligen Zelt! Beide Tiere müssen fehlerfrei sein.
Sag den Leuten von Israel, sie sollen ebenfalls Opfertiere bringen: für das Sühneopfer einen Ziegenbock und für das Brandopfer einen einjährigen Stier und ein einjähriges Schaf, beides fehlerfreie Tiere.
Sie sollen auch einen Stier und einen Schafbock bringen für das Opfermahl, das wir vor dem HERRN feiern wollen, und außerdem noch Mehl und Öl für das Speiseopfer. Denn heute will der HERR sich euch zeigen.«
Man brachte alles, wie Mose es angeordnet hatte, vor das Heilige Zelt, und die ganze Gemeinde versammelte sich dort vor dem HERRN.
Mose sagte: »Heute dürft ihr die Herrlichkeit des HERRN sehen. Tut deshalb, was der HERR euch befohlen hat!«
Zu Aaron sagte er: »Geh jetzt an den Altar und opfere für dich selbst das Sühneopfer und das Brandopfer, damit deine Schuld weggenommen wird. Anschließend bringst du die Opfer für die Schuld des Volkes dar. Tu alles, wie der HERR es vorgeschrieben hat.«
Aaron ging zum Altar und schlachtete den jungen Stier, den er als Sühneopfer für sich selbst mitgebracht hatte.
Seine Söhne fingen das Blut auf und brachten es ihm. Mit dem Finger strich er von dem Blut an die Hörner des Altars; das übrige Blut schüttete er unten an den Altar.
Die Fettstücke, die Nieren und den Fettlappen an der Leber verbrannte er auf dem Altar, genau wie der HERR es Mose aufgetragen hatte.
Das Fleisch und die Haut verbrannte er außerhalb des Lagers.
Nun schlachtete Aaron den Schafbock für das Brandopfer. Seine Söhne fingen das Blut auf und er sprengte es ringsum an den Altar.
Dann zerlegten sie das Opfertier und reichten ihm die Stücke, zuletzt den Kopf. Aaron verbrannte alles auf dem Altar.
Die Eingeweide und die Unterschenkel säuberte er mit Wasser und legte sie oben auf die brennenden Stücke.
Danach brachte Aaron dem HERRN die Opfergaben des Volkes. Er schlachtete den Ziegenbock, der als Opfer für die Verfehlungen des Volkes bestimmt war, und verfuhr damit wie bei dem Sühneopfer für sich selbst.
Er besorgte das Brandopfer genau nach der Anordnung.
Vom Speiseopfer nahm er eine Hand voll und verbrannte diesen Teil auf dem Altar, zusätzlich zu dem Speiseopfer, das zum Morgenbrandopfer gehört.
Dann schlachtete er den Stier und den Schafbock für das Opfermahl des Volkes. Seine Söhne fingen das Blut auf und Aaron sprengte es ringsum an den Altar.
Die besten Stücke der beiden Opfertiere legten seine Söhne auf die Fleischstücke von der Brust: das Fett an den Eingeweiden, die beiden Nieren mit dem Nierenfett, den Fettlappen an der Leber und dazu vom Schafbock den Fettschwanz. Aaron verbrannte alle Fettstücke auf dem Altar;
die Bruststücke und die rechte Hinterkeule aber übereignete er symbolisch dem HERRN, genau wie Mose es befohlen hatte.
Als Aaron alle Opfer dargebracht hatte, hob er seine Hände empor und segnete das Volk. Dann stieg er vom Altar herab.
Zusammen mit Mose ging er in das Heilige Zelt. Als sie wieder herauskamen und das Volk segneten, zeigte sich die Herrlichkeit des HERRN dem ganzen Volk.
Flammen gingen von ihr aus und verzehrten die Brandopferstücke und die Fettstücke auf dem Altar. Bei diesem Anblick brach das Volk in Jubel aus und alle warfen sich anbetend zu Boden.
Zwei Söhne Aarons, Nadab und Abihu, nahmen ihre Räucherpfannen, legten Glut und Weihrauch hinein und gingen damit ins Heilige Zelt. Aber sie hatten die Weisung des HERRN nicht beachtet und die Glut nicht vom Altar des HERRN genommen.
Da ging Feuer vom HERRN aus und tötete sie.
Mose sagte zu Aaron: »Hier erfüllt sich, was der HERR gesagt hat:

́Ich erweise mich als der heilige Gott
an denen, die mir nahen dürfen;
und meine Macht und Hoheit zeige ich
vor meinem ganzen Volk.́«
Aaron war vor Schreck wie gelähmt.

Mose rief Mischaël und Elizafan, die Söhne von Aarons Onkel Usiël, und befahl ihnen: »Schafft die Leichen eurer Verwandten aus dem Heiligtum! Bringt sie vors Lager hinaus!«
Sie gehorchten und schafften die Toten in ihren Priesterhemden an einen Platz außerhalb des Lagers.
Mose sagte zu Aaron und dessen Söhnen Eleasar und Itamar: »Lasst eure Brüder, die anderen Israeliten, um die beiden Männer trauern, die der HERR bestraft hat! Ihr aber dürft eure Haare nicht ungepflegt hängen lassen und eure Kleider nicht zerreißen. Sonst müsst auch ihr sterben und der Zorn des HERRN kommt über die ganze Gemeinde.
Entfernt euch auf keinen Fall vom Eingang des Heiligen Zeltes, sonst müsst ihr sterben; denn ihr seid mit heiligem Öl zu Priestern des HERRN geweiht.«

Aaron und seine Söhne befolgten diese Anweisung.

Der HERR sagte zu Aaron:
»Wenn ein Priester, du selbst oder einer deiner Söhne, ins Heilige Zelt geht, darf er vorher weder Wein noch Bier trinken, sonst muss er sterben. Diese Vorschrift gilt für alle Zukunft.
Ihr müsst unterscheiden zwischen gewöhnlichen Orten und meinem Heiligtum, zwischen reinen Dingen und unreinen.
Ihr müsst den Israeliten alle Gesetze einprägen, die ich durch Mose verkündet habe, und müsst sie ihnen erklären.«
Mose sagte zu Aaron und den beiden Söhnen, die ihm geblieben waren, Eleasar und Itamar: »Was von den Speiseopfern übrig bleibt, die dem HERRN dargebracht werden, dürft ihr nehmen und daraus Brot backen, aber ohne Sauerteig. Esst es an geweihter Stätte, neben dem Altar, denn es ist etwas besonders Heiliges. So hat der HERR es mir befohlen. Es ist der Anteil, der dir, Aaron, und deinen Nachkommen von den Speiseopfern des HERRN zusteht.
Die Brust und die Keule, die dir und deinen Nachkommen von den Mahlopfern der Israeliten zustehen, könnt ihr an einem anderen reinen Ort verzehren, nicht nur du und deine Söhne, sondern auch die Frauen.
Die Priester sollen aber zuerst Keule und Brust zusammen mit den Fettstücken des Opfertieres zum Altar bringen und sie dem HERRN symbolisch übereignen. Danach gehören sie dir und deinen Söhnen. Das steht euch für alle Zukunft als euer Anteil zu. So hat der HERR es befohlen.«
Als Mose nach dem Ziegenbock fragte, der als Sühneopfer dargebracht worden war, stellte sich heraus, dass man auch Fleisch und Fell des Tieres verbrannt hatte.

Da wurde Mose zornig auf Eleasar und Itamar, die beiden Söhne, die Aaron geblieben waren, und sagte:

»Warum habt ihr das getan? Ihr hättet das Fleisch des Sühneopfers an geweihter Stätte essen sollen; denn es ist etwas besonders Heiliges. Der HERR hat es euch gegeben, weil ihr zwischen ihm und der Gemeinde alles wieder ins Reine bringen und die Schuld der Gemeinde wegschaffen sollt.
Nur wenn das Blut des Opfertieres ins Heiligtum vor den HERRN gebracht worden wäre, hätte das Tier verbrannt werden dürfen. So aber hättet ihr das Fleisch im Heiligtum essen müssen, wie ich es angeordnet hatte.«
Aaron antwortete Mose: »Du weißt doch, meine Söhne haben ihr Sühneopfer und ihr Brandopfer dem HERRN heute ordnungsgemäß dargebracht und trotzdem ist so etwas Fürchterliches geschehen. Meinst du, es hätte dem HERRN gefallen, wenn wir ausgerechnet heute das Fleisch des Sühneopfers gegessen hätten?«
Mose ließ sich das sagen und hieß es gut.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible