Скрыть
21:2
21:4
21:7
21:9
21:11
21:13
21:17
21:18
21:21
21:23
21:24
21:26
21:29
21:30
21:31
21:32
21:38
Синодальный
1 Две лепты вдовы и похвала ей. 5 Предсказание о разрушении Иерусалима; знамения и ужасы. 34 «Смотрите за собою». 37 Последнее поучение в храме.
Взглянув же, Он увидел богатых, клавших дары свои в сокровищницу;
увидел также и бедную вдову, положившую туда две лепты,
и сказал: истинно говорю вам, что эта бедная вдова больше всех положила;
ибо все те от избытка своего положили в дар Богу, а она от скудости своей положила все пропитание свое, какое имела.
[Зач. 104.] И когда некоторые говорили о храме, что он украшен дорогими камнями и вкладами, Он сказал:
придут дни, в которые из того, что вы здесь видите, не останется камня на камне; все будет разрушено.
И спросили Его: Учитель! когда же это будет? и какой признак, когда это должно произойти?
[Зач. 105.] Он сказал: берегитесь, чтобы вас не ввели в заблуждение, ибо многие придут под именем Моим, говоря, что это Я; и это время близко: не ходите вслед их.
Когда же услышите о войнах и смятениях, не ужасайтесь, ибо этому надлежит быть прежде; но не тотчас конец.
Тогда сказал им: восстанет народ на народ, и царство на царство;
будут большие землетрясения по местам, и глады, и моры, и ужасные явления, и великие знамения с неба.
[Зач. 106.] Прежде же всего того возложат на вас руки и будут гнать вас, предавая в синагоги и в темницы, и поведут пред царей и правителей за имя Мое;
будет же это вам для свидетельства.
Итак, положите себе на сердце не обдумывать заранее, что отвечать,
ибо Я дам вам уста и премудрость, которой не возмогут противоречить ни противостоять все, противящиеся вам.
Преданы также будете и родителями, и братьями, и родственниками, и друзьями, и некоторых из вас умертвят;
и будете ненавидимы всеми за имя Мое,
но и волос с головы вашей не пропадет, –
терпением вашим спасайте души ваши.
Когда же увидите Иерусалим, окруженный войсками, тогда знайте, что приблизилось запустение его:
тогда находящиеся в Иудее да бегут в горы; и кто в городе, выходи из него; и кто в окрестностях, не входи в него,
потому что это дни отмщения, да исполнится все написанное.
Горе же беременным и питающим сосцами в те дни; ибо великое будет бедствие на земле и гнев на народ сей:
и падут от острия меча, и отведутся в плен во все народы; и Иерусалим будет попираем язычниками, доколе не окончатся времена язычников.
И будут знамения в солнце и луне и звездах, а на земле уныние народов и недоумение; и море восшумит и возмутится;
люди будут издыхать от страха и ожидания бедствий, грядущих на вселенную, ибо силы небесные поколеблются,
и тогда увидят Сына Человеческого, грядущего на облаке с силою и славою великою.
[Зач. 107.] Когда же начнет это сбываться, тогда восклонитесь и поднимите головы ваши, потому что приближается избавление ваше.
И сказал им притчу: посмотрите на смоковницу и на все деревья:
когда они уже распускаются, то, видя это, знаете сами, что уже близко лето.
Так, и когда вы увидите то сбывающимся, знайте, что близко Царствие Божие.
Истинно говорю вам: не прейдет род сей, как все это будет;
небо и земля прейдут, но слова Мои не прейдут.
Смотрите же за собою, чтобы сердца ваши не отягчались объядением и пьянством и заботами житейскими, и чтобы день тот не постиг вас внезапно,
ибо он, как сеть, найдет на всех живущих по всему лицу земному;
итак, бодрствуйте на всякое время и молитесь, да сподобитесь избежать всех сих будущих бедствий и предстать пред Сына Человеческого.
[Зач. 108.] Днем Он учил в храме, а ночи, выходя, проводил на горе, называемой Елеонскою.
И весь народ с утра приходил к Нему в храм слушать Его.
Церковнославянский (рус)
Воззрѣ́въ же ви́дѣ вмета́ющыя въ хра́мъ набдя́щiй имѣ́нiя {въ сокро́вищное храни́лище} дары́ своя́ бога́тыя.
Ви́дѣ же и нѣ́кую вдови́цу убо́гу вмета́ющу ту́ двѣ́ ле́птѣ,
и рече́: во­и́стин­ну глаго́лю ва́мъ, я́ко вдови́ца сiя́ убо́гая мно́жае всѣ́хъ вве́рже:
вси́ бо сі́и от­ избы́тка сво­его́ вверго́ша въ да́ры Богови: сiя́ же от­ лише́нiя сво­его́ все́ житiе́, е́же имѣ́, вве́рже.
[Зач. 104.] И нѣ́кимъ глаго́лющымъ о це́ркви, я́ко ка́менiемъ до́брымъ и сосу́ды укра́­шена, рече́:
сiя́ я́же ви́дите, прiи́дутъ дні́е, въ ня́же не оста́нетъ ка́мень на ка́мени, и́же не разори́т­ся.
Вопроси́ша же Его́, глаго́люще: Учи́телю, когда́ у́бо сiя́ бу́дутъ? И что́ е́сть зна́менiе, егда́ хотя́тъ сiя́ бы́ти?
[Зач. 105.] О́нъ же рече́: блюди́те, да не прельще́ни бу́дете: мно́зи бо прiи́дутъ во и́мя Мое́, глаго́люще, я́ко А́зъ е́смь: и вре́мя при­­бли́жися. Не изы́дите у́бо вослѣ́дъ и́хъ.
Егда́ же услы́шите бра́ни и нестрое́нiя, не убо́йтеся: подоба́етъ бо си́мъ бы́ти пре́жде: но не у́ а́бiе кончи́на.
Тогда́ глаго́лаше и́мъ: воста́нетъ бо язы́къ на язы́къ, и ца́р­ст­во на ца́р­ст­во:
тру́си же вели́цы по мѣ́стомъ, и гла́ди и па́губы бу́дутъ, страхова́нiя же и зна́менiя ве́лiя съ небесе́ бу́дутъ.
[Зач. 106.] Пре́жде же си́хъ всѣ́хъ воз­ложа́тъ на вы́ ру́ки своя́, и иждену́тъ, предаю́ще на со́нмища и темни́цы, ведо́мы къ царе́мъ и влады́камъ, и́мене Мо­его́ ра́ди:
при­­лучи́т­ся же ва́мъ во свидѣ́тел­ст­во.
Положи́те у́бо на сердца́хъ ва́шихъ, не пре́жде по­уча́тися от­вѣщава́ти:
А́зъ бо да́мъ ва́мъ уста́ и прему́дрость, е́йже не воз­мо́гутъ проти́витися или́ от­вѣща́ти вси́ противля́ющiися ва́мъ.
Пре́дани же бу́дете и роди́тели и бра́тiею и ро́домъ и дру́ги, и умертвя́тъ от­ ва́съ:
и бу́дете ненави́дими от­ всѣ́хъ и́мене Мо­его́ ра́ди.
И вла́съ главы́ ва́­шея не поги́бнетъ.
Въ терпѣ́нiи ва́­шемъ стяжи́те ду́шы ва́шя.
Егда́ же у́зрите обсто­и́мь Иерусали́мъ во́и, тогда́ разумѣ́йте, я́ко при­­бли́жися запустѣ́нiе ему́.
Тогда́ су́щiи во Иуде́и да бѣ́гаютъ въ го́ры: и и́же посредѣ́ его́, да исхо́дятъ: и и́же во страна́хъ, да не вхо́дятъ въ о́нъ:
я́ко дні́е от­мще́нiю сі́и су́ть, я́ко испо́лнитися всему́ пи́сан­ному.
Го́ре же иму́щымъ во утро́бѣ и доя́щымъ въ ты́я дни́: бу́детъ бо бѣда́ ве́лiя на земли́, и гнѣ́въ на лю́дехъ си́хъ,
и паду́тъ во о́стрiи меча́, и плѣне́ни бу́дутъ во вся́ язы́ки: и Иерусали́мъ бу́детъ попира́емь язы́ки, до́ндеже сконча́ют­ся времена́ язы́къ.
И бу́дутъ зна́менiя въ со́лнцѣ и лунѣ́ и звѣзда́хъ: и на земли́ туга́ язы́комъ от­ неча́янiя, шу́ма морска́го и воз­муще́нiя,
издыха́ющымъ человѣ́комъ от­ стра́ха и ча́янiя гряду́щихъ на вселе́н­ную: си́лы бо небе́сныя подви́гнут­ся.
И тогда́ у́зрятъ Сы́на Человѣ́ческа гряду́ща на о́блацѣхъ съ си́лою и сла́вою мно́гою.
[Зач. 107.] Начина́ющымъ же си́мъ быва́ти, восклони́теся и воз­дви́гните главы́ ва́шя: зане́ при­­ближа́ет­ся избавле́нiе ва́­ше.
И рече́ при́тчу и́мъ: ви́дите смоко́вницу и вся́ древа́:
егда́ прошиба́ют­ся уже́, ви́дяще са́ми вѣ́сте, я́ко бли́зъ жа́тва е́сть.
Та́ко и вы́, егда́ у́зрите сiя́ быва́юща, вѣ́дите, я́ко бли́зъ е́сть Ца́р­ст­вiе Бо́жiе.
Ами́нь глаго́лю ва́мъ, я́ко не и́мать прейти́ ро́дъ се́й, до́ндеже вся́ сiя́ бу́дутъ.
Не́бо и земля́ мимо­и́детъ, а словеса́ Моя́ не и́мутъ прейти́.
Внемли́те же себѣ́, да не когда́ отягча́ютъ сердца́ ва́ша объяде́нiемъ и пiя́н­ствомъ и печа́льми жите́йскими, и на́йдетъ на вы́ внеза́пу де́нь то́й:
я́ко сѣ́ть бо прiи́детъ на вся́ живу́щыя на лицы́ всея́ земли́.
Бди́те у́бо на вся́ко вре́мя моля́щеся, да сподо́битеся убѣжа́ти всѣ́хъ си́хъ хотя́щихъ бы́ти, и ста́ти предъ Сы́номъ Человѣ́ческимъ.
[Зач. 108.] Бѣ́ же во дни́ во це́ркви учя́: но́щiю же исходя́ водворя́шеся въ горѣ́ нарица́емѣй Елео́нъ.
И вси́ лю́дiе изъ у́тра при­­хожда́ху къ Нему́ во це́рковь послу́шати Его́.
Respiciens autem vidit eos, qui mittebant munera sua in gazophylacium, divites.
Vidit autem quandam viduam pauperculam mittentem illuc minuta duo
et dixit: «Vere dico vobis: Vidua haec pauper plus quam omnes misit.
Nam omnes hi ex abundantia sua miserunt in munera; haec autem ex inopia sua omnem victum suum, quem habebat, misit».
Et quibusdam dicentibus de templo, quod lapidibus bonis et donis ornatum, esset dixit:
«Haec quae videtis, venient dies, in quibus non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur».
Interrogaverunt autem illum dicentes: «Praeceptor, quando ergo haec erunt, et quod signum, cum fieri incipient?».
Qui dixit: «Videte, ne seducamini. Multi enim venient in nomine meo dicentes: "Ego sum" et: "Tempus appropinquavit". Nolite ergo ire post illos.
Cum autem audieritis proelia et seditiones, nolite terreri; oportet enim primum haec fieri, sed non statim finis».
Tunc dicebat illis: «Surget gens contra gentem, et regnum adversus regnum;
et terrae motus magni et per loca fames et pestilentiae erunt, terroresque et de caelo signa magna erunt.
Sed ante haec omnia inicient vobis manus suas et persequentur tradentes in synagogas et custodias, et trahemini ad reges et praesides propter nomen meum;
continget autem vobis in testimonium.
Ponite ergo in cordibus vestris non praemeditari quemadmodum respondeatis;
ego enim dabo vobis os et sapientiam, cui non poterunt resistere vel contradicere omnes adversarii vestri.
Trademini autem et a parentibus et fratribus et cognatis et amicis, et morte afficient ex vobis,
et eritis odio omnibus propter nomen meum.
Et capillus de capite vestro non peribit.
In patientia vestra possidebitis animas vestras.
Cum autem videritis circumdari ab exercitu Ierusalem, tunc scitote quia appropinquavit desolatio eius.
Tunc, qui in Iudaea sunt, fugiant in montes; et, qui in medio eius, discedant; et, qui in regionibus, non intrent in eam.
Quia dies ultionis hi sunt, ut impleantur omnia, quae scripta sunt.
Vae autem praegnantibus et nutrientibus in illis diebus! Erit enim pressura magna super terram et ira populo huic,
et cadent in ore gladii et captivi ducentur in omnes gentes, et Ierusalem calcabitur a gentibus, donec impleantur tempora nationum.
Et erunt signa in sole et luna et stellis, et super terram pressura gentium prae confusione sonitus maris et fluctuum,
arescentibus hominibus prae timore et exspectatione eorum, quae supervenient orbi, nam virtutes caelorum movebuntur.
Et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate et gloria magna.
His autem fieri incipientibus, respicite et levate capita vestra, quoniam appropinquat redemptio vestra».
Et dixit illis similitudinem: «Videte ficulneam et omnes arbores:
cum iam germinaverint, videntes vosmetipsi scitis quia iam prope est aestas.
Ita et vos, cum videritis haec fieri, scitote quoniam prope est regnum Dei.
Amen dico vobis: Non praeteribit generatio haec, donec omnia fiant.
Caelum et terra transibunt, verba autem mea non transibunt.
Attendite autem vobis, ne forte graventur corda vestra in crapula et ebrietate et curis huius vitae, et superveniat in vos repentina dies illa;
tamquam laqueus enim superveniet in omnes, qui sedent super faciem omnis terrae.
Vigilate itaque omni tempore orantes, ut possitis fugere ista omnia, quae futura sunt, et stare ante Filium hominis».
Erat autem diebus docens in templo, noctibus vero exiens morabatur in monte, qui vocatur Oliveti.
Et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible