Скрыть
13:3
13:4
13:6
13:7
13:8
13:10
13:12
13:13
13:15
13:16
13:17
13:18
13:19
13:20
13:22
13:23
13:25
13:27
13:28
13:29
13:31
13:32
13:34
13:35
13:36
13:37
Синодальный
1 Предсказание о разрушении Иерусалима. 9 Указание на испытания, дни страдания, лжехристов. 28 «Никто не знает» дня пришествия Сына Человеческого; «бодрствуйте и молитесь».
[Зач. 58.] И когда выходил Он из храма, говорит Ему один из учеников Его: Учитель! посмотри, какие камни и какие здания!
Иисус сказал ему в ответ: видишь сии великие здания? всё это будет разрушено, так что не останется здесь камня на камне.
И когда Он сидел на горе Елеонской против храма, спрашивали Его наедине Петр, и Иаков, и Иоанн, и Андрей:
скажи нам, когда это будет, и какой признак, когда всё сие должно совершиться?
Отвечая им, Иисус начал говорить: берегитесь, чтобы кто не прельстил вас,
ибо многие придут под именем Моим и будут говорить, что это Я; и многих прельстят.
Когда же услышите о войнах и о военных слухах, не ужасайтесь: ибо надлежит сему быть, – но это еще не конец.
Ибо восстанет народ на народ и царство на царство; и будут землетрясения по местам, и будут глады и смятения. Это – начало болезней.
[Зач. 59.] Но вы смотри́те за собою, ибо вас будут предавать в судилища и бить в синагогах, и перед правителями и царями поставят вас за Меня, для свидетельства перед ними.
И во всех народах прежде должно быть проповедано Евангелие.
Когда же поведут предавать вас, не заботьтесь наперед, что́ вам говорить, и не обдумывайте; но что́ дано будет вам в тот час, то́ и говорите, ибо не вы будете говорить, но Дух Святой.
Предаст же брат брата на смерть, и отец – детей; и восстанут дети на родителей и умертвят их.
И будете ненавидимы всеми за имя Мое; претерпевший же до конца спасется.
[Зач. 60.] Когда же увидите мерзость запустения, реченную пророком Даниилом, стоящую, где не должно, – читающий да разумеет, – тогда находящиеся в Иудее да бегут в горы;
а кто на кровле, тот не сходи в дом и не входи взять что-нибудь из дома своего;
и кто на поле, не обращайся назад взять одежду свою.
Горе беременным и питающим сосцами в те дни.
Моли́тесь, чтобы не случилось бегство ваше зимою.
Ибо в те дни будет такая скорбь, какой не было от начала творения, которое сотворил Бог, даже доныне, и не будет.
И если бы Господь не сократил тех дней, то не спаслась бы никакая плоть; но ради избранных, которых Он избрал, сократил те дни.
Тогда, если кто вам скажет: вот, здесь Христос, или: вот, там, – не верьте.
Ибо восстанут лжехристы и лжепророки и дадут знамения и чудеса, чтобы прельстить, если возможно, и избранных.
Вы же берегитесь. Вот, Я наперед сказал вам всё.
[Зач. 61.] Но в те дни, после скорби той, солнце померкнет, и луна не даст света своего,
и звезды спадут с неба, и силы небесные поколеблются.
Тогда увидят Сына Человеческого, грядущего на облаках с силою многою и славою.
И тогда Он пошлет Ангелов Своих и соберет избранных Своих от четырех ветров, от края земли до края неба.
От смоковницы возьмите подобие: когда ветви ее становятся уже мягки и пускают листья, то знаете, что близко лето.
Так и когда вы увидите то́ сбывающимся, знайте, что близко, при дверях.
Истинно говорю вам: не прейдет род сей, как всё это будет.
[Зач. 62.] Небо и земля прейдут, но слова Мои не прейдут.
О дне же том, или часе, никто не знает, ни Ангелы небесные, ни Сын, но только Отец.
Смотрите, бодрствуйте, молитесь, ибо не знаете, когда наступит это время.
Подобно как бы кто, отходя в путь и оставляя дом свой, дал слугам своим власть и каждому свое дело, и приказал привратнику бодрствовать.
Итак, бодрствуйте, ибо не знаете, когда придет хозяин дома: вечером, или в полночь, или в пение петухов, или поутру;
чтобы, придя внезапно, не нашел вас спящими.
А что́ вам говорю, говорю всем: бодрствуйте.
Церковнославянский (рус)
[Зач. 58.] И исходя́щу Ему́ от­ це́ркве, глаго́ла Ему́ еди́нъ от­ учени́къ Его́: Учи́телю, ви́ждь, каково́ ка́менiе и какова́ зда́нiя.
И от­вѣща́въ Иису́съ рече́ ему́: ви́диши ли сiя́ вели́кая зда́нiя? Не и́мать оста́ти здѣ́ ка́мень на ка́мени, и́же не разори́т­ся.
И сѣдя́щу Ему́ на горѣ́ Елео́нстѣй пря́мо це́ркве, вопроша́ху Его́ еди́наго Пе́тръ и Иа́ковъ, и Иоа́н­нъ и Андре́й:
рцы́ на́мъ, когда́ сiя́ бу́дутъ? И ко́е [бу́детъ] зна́менiе, егда́ и́мутъ вся́ сiя́ сконча́тися?
Иису́съ же от­вѣща́въ и́мъ, нача́тъ глаго́лати: блюди́теся, да не кто́ ва́съ прельсти́тъ.
Мно́зи бо прiи́дутъ во и́мя Мое́, глаго́люще, я́ко А́зъ е́смь: и мно́ги прельстя́тъ.
Егда́ же услы́шите бра́ни и слы́шанiя бра́немъ, не ужаса́йтеся: подоба́етъ бо бы́ти: но не у́ кончи́на.
Воста́нетъ бо язы́къ на язы́къ, и ца́р­ст­во на ца́р­ст­во: и бу́дутъ тру́си по мѣ́стомъ, и бу́дутъ гла́ди и мяте́жи. Нача́ло болѣ́знемъ сiя́.
[Зач. 59.] Блюди́теся же вы́ са́ми: предадя́тъ бо вы́ въ со́нмища, и на собо́рищихъ бiе́ни бу́дете: и предъ во­ево́ды и цари́ веде́ни бу́дете Мене́ ра́ди, во свидѣ́тел­ст­во и́мъ.
И во всѣ́хъ язы́цѣхъ подоба́етъ пре́жде проповѣ́датися Ева́нгелiю.
Егда́ же поведу́тъ вы́ предаю́ще, не пре́жде пецы́теся, что́ воз­глаго́лете, ни по­уча́йтеся: но е́же а́ще да́ст­ся ва́мъ въ то́й ча́съ, се́ глаго́лите: не вы́ бо бу́дете глаго́лющiи, но Ду́хъ Святы́й.
Преда́стъ же бра́тъ бра́та на сме́рть, и оте́цъ ча́до: и воста́нутъ ча́да на роди́тели и убiю́тъ и́хъ.
И бу́дете ненави́дими всѣ́ми и́мене Мо­его́ ра́ди: претерпѣ́вый же до конца́, то́й спасе́нъ бу́детъ.
[Зач. 60.] Егда́ же у́зрите ме́рзость запустѣ́нiя, рече́н­ную Данiи́ломъ проро́комъ, стоя́щу, идѣ́же не подоба́етъ: чты́й да разумѣ́етъ: тогда́ су́щiи во Иуде́и да бѣжа́тъ на го́ры:
и и́же на кро́вѣ, да не сла́зитъ въ до́мъ, ни да вни́детъ взя́ти чесо́ от­ до́му сво­его́:
и и́же на селѣ́ сы́й, да не воз­врати́т­ся вспя́ть взя́ти ри́зу свою́.
Го́ре же непра́зднымъ и доя́щымъ въ ты́я дни́.
Моли́теся же, да не бу́детъ бѣ́г­ст­во ва́­ше въ зимѣ́.
Бу́дутъ бо дні́е ті́и ско́рбь, якова́ не бы́сть такова́ от­ нача́ла созда́нiя, е́же созда́ Бо́гъ, доны́нѣ, и не бу́детъ.
И а́ще не бы́ Госпо́дь прекрати́лъ дні́й, не бы́ у́бо спасла́ся вся́ка пло́ть: но избра́н­ныхъ ра́ди, и́хже избра́, прекрати́тъ дни́.
Тогда́ а́ще кто́ рече́тъ ва́мъ: се́, здѣ́ Христо́съ, или́: се́, о́ндѣ: не ими́те вѣ́ры.
Воста́нутъ бо лжехри́сти и лжепроро́цы и дадя́тъ зна́менiя и чудеса́, е́же прельсти́ти, а́ще воз­мо́жно, и избра́н­ныя.
Вы́ же блюди́теся: се́, пре́жде рѣ́хъ ва́мъ вся́.
[Зач. 61.] Но въ ты́я дни́, по ско́рби то́й, со́лнце поме́ркнетъ, и луна́ не да́стъ свѣ́та сво­его́,
и звѣ́зды бу́дутъ съ небесе́ спа́да­ю­щя, и си́лы, я́же на небесѣ́хъ, подви́жут­ся.
И тогда́ у́зрятъ Сы́на Человѣ́ческаго гряду́ща на о́блацѣхъ съ си́лою и сла́вою мно́гою.
И тогда́ по́слетъ А́нгелы Своя́ и собере́тъ избра́н­ныя Своя́ от­ четы́рехъ вѣ́тръ, от­ конца́ земли́ до конца́ не́ба.
От смоко́вницы же научи́теся при́тчи: егда́ уже́ вѣ́твiе ея́ бу́детъ мла́до и израща́етъ ли́­ст­вiе, вѣ́дите, я́ко бли́зъ е́сть жа́тва:
та́ко и вы́, егда́ сiя́ ви́дите быва́юща, вѣ́дите, я́ко бли́зъ е́сть, при­­ две́рехъ.
Ами́нь глаго́лю ва́мъ, я́ко не и́мать прейти́ ро́дъ се́й, до́ндеже вся́ сiя́ бу́дутъ.
[Зач. 62.] Не́бо и земля́ пре́йдутъ, словеса́ же Моя́ не пре́йдутъ.
О дни́ же то́мъ или́ о часѣ́ никто́же вѣ́сть, ни А́нгели, и́же су́ть на небесѣ́хъ, ни Сы́нъ, то́кмо Оте́цъ.
Блюди́те, бди́те и моли́теся: не вѣ́сте бо, когда́ вре́мя бу́детъ.
Я́коже человѣ́къ от­ходя́ оста́вль до́мъ сво́й, и да́въ рабо́мъ сво­и́мъ вла́сть, и кому́ждо дѣ́ло свое́, и вратарю́ повелѣ́, да бди́тъ.
Бди́те у́бо: не вѣ́сте бо, когда́ госпо́дь до́му прiи́детъ, ве́черъ, или́ полу́нощи, или́ въ пѣтлоглаше́нiе, или́ у́тро:
да не при­­ше́дъ внеза́пу, обря́щетъ вы́ спя́щя.
А я́же ва́мъ глаго́лю, всѣ́мъ глаго́лю: бди́те.
Mentre usciva dal tempio, uno dei suoi discepoli gli disse: "Maestro, guarda che pietre e che costruzioni!".
Gesù gli rispose: "Vedi queste grandi costruzioni? Non sarà lasciata qui pietra su pietra che non venga distrutta".
Mentre stava sul monte degli Ulivi, seduto di fronte al tempio, Pietro, Giacomo, Giovanni e Andrea lo interrogavano in disparte:
"Di' a noi: quando accadranno queste cose e quale sarà il segno quando tutte queste cose staranno per compiersi?".
Gesù si mise a dire loro: "Badate che nessuno v'inganni!
Molti verranno nel mio nome, dicendo: "Sono io", e trarranno molti in inganno.
E quando sentirete di guerre e di rumori di guerre, non allarmatevi; deve avvenire, ma non è ancora la fine.
Si solleverà infatti nazione contro nazione e regno contro regno; vi saranno terremoti in diversi luoghi e vi saranno carestie: questo è l'inizio dei dolori.
Ma voi badate a voi stessi! Vi consegneranno ai sinedri, sarete percossi nelle sinagoghe e comparirete davanti a governatori e re per causa mia, per dare testimonianza a loro.
Ma prima è necessario che il Vangelo sia proclamato a tutte le nazioni.
E quando vi condurranno via per consegnarvi, non preoccupatevi prima di quello che direte, ma dite ciò che in quell'ora vi sarà dato: perché non siete voi a parlare, ma lo Spirito Santo.
Il fratello farà morire il fratello, il padre il figlio, e i figli si alzeranno ad accusare i genitori e li uccideranno.
Sarete odiati da tutti a causa del mio nome. Ma chi avrà perseverato fino alla fine sarà salvato.
Quando vedrete l'abominio della devastazione presente là dove non è lecito - chi legge, comprenda -, allora quelli che si trovano nella Giudea fuggano sui monti,
chi si trova sulla terrazza non scenda e non entri a prendere qualcosa nella sua casa,
e chi si trova nel campo non torni indietro a prendersi il mantello.
In quei giorni guai alle donne incinte e a quelle che allattano!
Pregate che ciò non accada d'inverno;
perché quelli saranno giorni di tribolazione, quale non vi è mai stata dall'inizio della creazione, fatta da Dio, fino ad ora, e mai più vi sarà.
E se il Signore non abbreviasse quei giorni, nessuno si salverebbe. Ma, grazie agli eletti che egli si è scelto, ha abbreviato quei giorni.
Allora, se qualcuno vi dirà: "Ecco, il Cristo è qui; ecco, è là", voi non credeteci;
perché sorgeranno falsi cristi e falsi profeti e faranno segni e prodigi per ingannare, se possibile, gli eletti.
Voi, però, fate attenzione! Io vi ho predetto tutto.
In quei giorni, dopo quella tribolazione,
il sole si oscurerà,
la luna non darà più la sua luce,
le stelle cadranno dal cielo
e le potenze che sono nei cieli saranno sconvolte.
Allora vedranno il Figlio dell'uomo venire sulle nubi con grande potenza e gloria.
Egli manderà gli angeli e radunerà i suoi eletti dai quattro venti, dall'estremità della terra fino all'estremità del cielo.
Dalla pianta di fico imparate la parabola: quando ormai il suo ramo diventa tenero e spuntano le foglie, sapete che l'estate è vicina.
Così anche voi: quando vedrete accadere queste cose, sappiate che egli è vicino, è alle porte.
In verità io vi dico: non passerà questa generazione prima che tutto questo avvenga.
Il cielo e la terra passeranno, ma le mie parole non passeranno.
Quanto però a quel giorno o a quell'ora, nessuno lo sa, né gli angeli nel cielo né il Figlio, eccetto il Padre.
Fate attenzione, vegliate, perché non sapete quando è il momento.
È come un uomo, che è partito dopo aver lasciato la propria casa e dato il potere ai suoi servi, a ciascuno il suo compito, e ha ordinato al portiere di vegliare.
Vegliate dunque: voi non sapete quando il padrone di casa ritornerà, se alla sera o a mezzanotte o al canto del gallo o al mattino;
fate in modo che, giungendo all'improvviso, non vi trovi addormentati.
Quello che dico a voi, lo dico a tutti: vegliate!".
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible