1 Исцеление сухорукого в субботу; «за Ним последовало множество народа». 13 Избрание двенадцати Апостолов. 20 «Как может сатана изгонять сатану»? 31 «Матерь и братья» Иисуса Христа.

И пришел опять в синагогу; там был человек, имевший иссохшую руку.

И наблюдали за Ним, не исцелит ли его в субботу, чтобы обвинить Его.

Он же говорит человеку, имевшему иссохшую руку: стань на средину.

А им говорит: должно ли в субботу добро делать, или зло делать? душу спасти, или погубить? Но они молчали.

И, воззрев на них с гневом, скорбя об ожесточении сердец их, говорит тому человеку: протяни руку твою. Он протянул, и стала рука его здорова, как другая.

[Зач. 11.] Фарисеи, выйдя, немедленно составили с иродианами совещание против Него, как бы погубить Его.

Но Иисус с учениками Своими удалился к морю; и за Ним последовало множество народа из Галилеи, Иудеи,

Иерусалима, Идумеи и из-за Иордана. И живущие в окрестностях Тира и Сидона, услышав, что Он делал, шли к Нему в великом множестве.

И сказал ученикам Своим, чтобы готова была для Него лодка по причине многолюдства, дабы не теснили Его.

Ибо многих Он исцелил, так что имевшие язвы бросались к Нему, чтобы коснуться Его.

И духи нечистые, когда видели Его, падали пред Ним и кричали: Ты Сын Божий.

Но Он строго запрещал им, чтобы не делали Его известным.

[Зач. 12.] Потом взошел на гору и позвал к Себе, кого Сам хотел; и пришли к Нему.

И поставил из них двенадцать, чтобы с Ним были и чтобы посылать их на проповедь,

и чтобы они имели власть исцелять от болезней и изгонять бесов;

поставил Симона, нарекши ему имя Петр,

Иакова Зеведеева и Иоанна, брата Иакова, нарекши им имена Воанергес, то есть «сыны громовы»,

Андрея, Филиппа, Варфоломея, Матфея, Фому, Иакова Алфеева, Фаддея, Симона Кананита

и Иуду Искариотского, который и предал Его.

[Зач. 13.] Приходят в дом; и опять сходится народ, так что им невозможно было и хлеба есть.

И, услышав, ближние Его пошли взять Его, ибо говорили, что Он вышел из себя.

А книжники, пришедшие из Иерусалима, говорили, что Он имеет в Себе веельзевула и что изгоняет бесов силою бесовского князя.

И, призвав их, говорил им притчами: как может сатана изгонять сатану?

Если царство разделится само в себе, не может устоять царство то́;

и если дом разделится сам в себе, не может устоять дом тот;

и если сатана восстал на самого себя и разделился, не может устоять, но пришел конец его.

Никто, войдя в дом сильного, не может расхитить вещей его, если прежде не свяжет сильного, и тогда расхитит дом его.

[Зач. 14.] Истинно говорю вам: будут прощены сынам человеческим все грехи и хуления, какими бы ни хулили;

но кто будет хулить Духа Святого, тому не будет прощения вовек, но подлежит он вечному осуждению.

Сие сказал Он, потому что говорили: в Нем нечистый дух.

И пришли Матерь и братья Его и, стоя вне дома, послали к Нему звать Его.

Около Него сидел народ. И сказали Ему: вот, Матерь Твоя и братья Твои и сестры Твои, вне дома, спрашивают Тебя.

И отвечал им: кто матерь Моя и братья Мои?

И обозрев сидящих вокруг Себя, говорит: вот матерь Моя и братья Мои;

ибо кто будет исполнять волю Божию, тот Мне брат, и сестра, и матерь.

Церковнославянский (рус)

И вни́де па́ки въ со́нмище: и бѣ́ та́мо человѣ́къ, су́ху имы́й ру́ку.

И назира́ху Его́, а́ще въ суббо́ты исцѣли́тъ его́, да На́нь возглаго́лютъ.

И глаго́ла человѣ́ку су́ху иму́щему ру́ку: ста́ни посредѣ́.

И глаго́ла и́мъ: досто́итъ ли въ суббо́ты добро́ твори́ти, или́ зло́ твори́ти? Ду́шу спасти́, или́ погуби́ти? Они́ же молча́ху.

И воззрѣ́въ на ни́хъ со гнѣ́вомъ, скорбя́ о окамене́нiи серде́цъ и́хъ, глаго́ла человѣ́ку: простри́ ру́ку твою́. И простре́: и утверди́ся рука́ его́ цѣла́ я́ко друга́я.

[Зач. 11.] И изше́дше фарисе́е, а́бiе со иродiа́ны совѣ́тъ творя́ху На́нь, ка́ко Его́ погубя́тъ.

Иису́съ же отъи́де со ученики́ Свои́ми къ мо́рю: и мно́гъ наро́дъ от Галиле́и по Не́мъ и́де, и от Иуде́и,

и от Иерусали́ма, и от Идуме́и, и со о́наго по́лу Иорда́на. И от Ти́ра и Сидо́на мно́жество мно́гое, слы́шавше, ели́ка творя́ше, [и] прiидо́ша къ Нему́.

И рече́ ученико́мъ Свои́мъ, да кора́бль бу́детъ у Него́ наро́да ра́ди, да не стужа́ютъ Ему́.

Мно́ги бо исцѣли́, я́коже напада́ти на Него́, да Ему́ прико́снутся, ели́цы имѣя́ху ра́ны.

И ду́си нечи́стiи, егда́ ви́дяху Его́, припада́ху къ Нему́ и зва́ху, глаго́люще, я́ко Ты́ еси́ Сы́нъ Бо́жiй.

И мно́го преща́ше и́мъ, да не явле́на Его́ сотворя́тъ.

[Зач. 12.] И взы́де на гору́ и призва́, и́хже хотя́ше Са́мъ: и прiидо́ша къ Нему́.

И сотвори́ двана́десяте, да бу́дутъ съ Ни́мъ, и да посыла́етъ и́хъ проповѣ́дати,

и имѣ́ти вла́сть цѣли́ти неду́ги и изгони́ти бѣ́сы:

и нарече́ Си́мону и́мя Пе́тръ:

и Иа́кова Зеведе́ова и Иоа́нна бра́та Иа́ковля: и нарече́ и́ма имена́ Воанерге́съ, е́же е́сть сы́на гро́мова:

и Андре́а, и Фили́ппа, и Варѳоломе́а, и Матѳе́а, и Ѳому́, и Иа́кова Алфе́ова, и Ѳадде́а, и Си́мона Канани́та,

и Иу́ду Искарiо́тскаго, и́же и предаде́ Его́.

[Зач. 13.] И прiидо́ша въ до́мъ: и собра́ся па́ки наро́дъ, я́ко не мощи́ и́мъ ни хлѣ́ба я́сти.

И слы́шавше и́же бя́ху у Него́, изыдо́ша, да и́мутъ Его́: глаго́лаху бо, я́ко неи́стовъ е́сть.

И кни́жницы, и́же от Иерусали́ма низше́дшiи, глаго́лаху, я́ко веельзеву́ла и́мать и я́ко о кня́зи бѣсо́встѣмъ изго́нитъ бѣ́сы.

И призва́въ и́хъ, въ при́тчахъ глаго́лаше и́мъ: ка́ко мо́жетъ сатана́ сатану́ изгони́ти?

И а́ще ца́рство на ся́ раздѣли́тся, не мо́жетъ ста́ти ца́рство то́:

и а́ще до́мъ на ся́ раздѣли́тся, не мо́жетъ ста́ти до́мъ то́й:

и а́ще сата́на воста́ на ся́ са́мъ и раздѣли́ся, не мо́жетъ ста́ти, но коне́цъ и́мать.

Никто́же мо́жетъ сосу́ды крѣ́пкаго, вше́дъ въ до́мъ его́, расхи́тити, а́ще не пе́рвѣе крѣ́пкаго свя́жетъ: и тогда́ до́мъ его́ расхи́титъ.

[Зач. 14.] Ами́нь глаго́лю ва́мъ, я́ко вся́ отпу́стятся согрѣше́нiя сыно́мъ человѣ́ческимъ, и хуле́нiя, ели́ка а́ще восхуля́тъ:

а и́же восху́литъ на Ду́ха Свята́го, не и́мать отпуще́нiя во вѣ́ки, но пови́ненъ е́сть вѣ́чному суду́.

Зане́ глаго́лаху: ду́ха нечи́стаго и́мать.

Прiидо́ша у́бо Ма́ти и бра́тiя Его́, и внѣ́ стоя́ще посла́ша къ Нему́, зову́ще Его́.

И сѣдя́ше наро́дъ о́крестъ Его́. Рѣ́ша же Ему́: се́, Ма́ти Твоя́ и бра́тiя Твоя́ [и сестры́ Твоя́] внѣ́ и́щутъ Тебе́.

И отвѣща́ и́мъ, глаго́ля: кто́ е́сть ма́ти Моя́, или́ бра́тiя Моя́?

И согля́давъ о́крестъ Себе́ сѣдя́щыя, глаго́ла: се́, ма́ти Моя́ и бра́тiя Моя́:

и́же бо а́ще сотвори́тъ во́лю Бо́жiю, се́й бра́тъ Мо́й и сестра́ Моя́ и ма́ти [Ми́] е́сть.

Грузинский

Языки

კვლავ შევიდა სინაგოგაში, და იყო იქ ხელგამხმარი კაცი.

და უთვალთვალებდნენ მას, ვნახოთ, შაბათს თუ განკურნავსო, რათა ბრალი დაედოთ მისთვის.

ხოლო მან უთხრა ხელგამხმარ კაცს: შუაში დადექ.

მათ კი უთხრა: რისი ქმნა შეიძლება შაბათს: კეთილისა თუ ბოროტისა? სულის ცხონება თუ წარწყმედა? ხოლო ისინი დუმდნენ.

რისხვით მოავლო თვალი შეკრებილთ, მათი გულქვაობით დამწუხრებულმა, და უთხრა ხელგამხმარ კაცს: გაიწოდე შენი ხელი! მანაც გაიწოდა და კვლავ გაუმრთელდა, როგორც მეორე.

გამოვიდნენ თუ არა ფარისევლები, სასწრაფოდ მოითათბირეს ჰეროდელებთან ერთად, როგორ დაეღუპათ იგი.

მაგრამ იესო მოწაფეებითურთ ზღვის პირას გავიდა; და მიჰყვა მას დიდძალი ხალხი გალილეიდან და იუდეიდან,

იერუსალიმიდან, იდუმეიდან და იორდანეს გაღმიდან. ტიროსისა და სიდონის მხარის მცხოვრებთაც შეიტყეს მისი საქმენი, და მრავალი მივიდა მასთან.

და, ხალხმრავლობის გამო, თავის მოწაფეებს უთხრა, ნავი გამიმზადეთო, რათა არ შეევიწროებინათ იგი.

ვინაიდან მრავალი განეკურნა: ასე რომ, ყველა სნეული აწყდებოდა, რათა შეხებოდა მას.

მისი შემყურე უწმინდური სულები მის წინაშე ემხობოდნენ და ყვიროდნენ: შენა ხარ ძე ღმრთისა.

ხოლო იესომ მკაცრად უბრძანა მათ, არ გამთქვათო.

მერე ავიდა მთაზე და მოუხმო მათ, ვინც თვითონ სურდა; და მივიდნენ მასთან.

აირჩია თორმეტი, რათა ყოფილიყვნენ მასთან და საქადაგებლად წარეგზავნა ისინი,

და რათა პქონოდათ სნეულთა განკურნებისა და ეშმაკთა განდევნის ძალა.

აირჩია თორმეტი, და სიმონს სახელად უწოდა პეტრე.

ხოლო იაკობს ზებედესას და იაკობის ძმას იოანეს უწოდა ბოანერგეს, რაც ნიშნავს: ქუხილის ძენი;

ანდრია და ფილიპე, ბართლომე და მათე, თომა და იაკობ ალფესი, თადეოსი და სიმონ კანანელი.

და იუდა ისკარიოტელი, რომელმაც გასცა იგი.

მივიდა სახლში, და კვლავ შეგროვდა იმდენი ხალხი, რთმ პურის ჭამა ვეღარ შეიძლეს.

გაიგეს მისმა ახლობლებმა და მოვიდნენ, რათა შეეპყროთ იგი, ვინაიდან ამბობდნენ, შეიშალაო.

ხოლო იერუსალიმიდან ჩამოსული მწიგნობრები ამბობდნენ: ბელზებული ჰყავს და ეშმაკთა მთავრის შეწევნით აძევებსო ეშმაკთ.

მაშინ მოუხმო და იგავით უთხრა მათ: როგორ შეუძლია სატანას სატანის გაძევება?

თუ სამეფო თავის თავს განეყოფა, ვერ გაძლებს ის სამეფო.

და თუ სახლი თავის თავს განეყოფა, ვერ გაძლებს ის სახლი.

ხოლო თუ სატანა წინ აღუდგება და განეყოფა თავის თავს, ვერ გაძლებს, არამედ ახლოა მისი აღსასრული.

ვერც ვერავინ შევა ძლიერის სახლში და გაძარცვავს მას, თუკი თავდაპირველად არ შებოჭავს ძლიერს. მხოლოდ ამის შემდეგ თუ შესძლებს გაძარცვოს მისი სახლი.

ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ყოველი ცოდვა და გმობა მიეტევება კაცთ, რამდენსაც უნდა ჰგმობდნენ.

მაგრამ ვინც იტყვის სულის წმიდის გმობას, არა აქვს მიტევება უკუნისამდე, არამედ ღირსია საუკუნო სასჯელისა.

ასე თქვა, იმიტომ რომ ამბობდნენ: უწმინდური სული ჰყავსო.

მოვიდნენ მისი დედა და ძმები, გარეთ გაჩერდნენ და კაცი შეუგზავნეს დასაძახებლად.

დიდძალი ხალხი ეხვია გარს, როდესაც უთხრეს: აჰა, დედაშენი და შენი და-ძმანი გარეთ დგანან და გკითხულობენო.

ხოლო იესომ მიუგო მათ: ვინ არის დედაჩემი, ან ჩემი ძმები?

თვალი მოავლო ირგვლივ მსხდომთ და თქვა: აი, დედაჩემი და ჩემი ძმები.

რადგან ვინც აღასრულებს ღმერთის ნებას, იგია ჩემი ძმაც, ჩემი დაცა და დედაც.