Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:4
1:8
1:9
1:13
1:14
1:15
1:16
1:17
1:19
1:20
1:22
1:24
Глава 19
19:2
19:3
19:6
19:8
19:10
19:11
19:15
19:18
19:20
19:21
19:22
19:23
19:24
19:25
19:29
Церковнославянский (рус)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (еп. Кассиан)
- Рус. (Аверинцев)
- Рус. (К.П. Победоносцев)
- Arab (JAB)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian (ancient)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Greek (NA, 28)
- Hebrew NT by Delitzsch
- Italian (CEI 1974)
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Latvian
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Tatar
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
- Uzbek
[Зач. 1.] Кни́га родства́ Иису́са Христа́, Сы́на Дави́дова, Сы́на Авраа́мля.
Авраа́мъ роди́ Исаа́ка. Исаа́къ же роди́ Иа́кова. Иа́ковъ же роди́ Иу́ду и бра́тiю его́.
Иу́да же роди́ Фаре́са и За́ру от Ѳама́ры. Фаре́съ же роди́ Есро́ма. Есро́мъ же роди́ Ара́ма.
Ара́мъ же роди́ Аминада́ва. Аминада́въ же роди́ Наассо́на. Наассо́нъ же роди́ Салмо́на.
Салмо́нъ же роди́ Воо́за от Раха́вы. Воо́зъ же роди́ Ови́да от Ру́ѳы. Ови́дъ же роди́ Иессе́а.
Иессе́й же роди́ Дави́да царя́. Дави́дъ же ца́рь роди́ Соломо́на от Урі́ины.
Соломо́нъ же роди́ Ровоа́ма. Ровоа́мъ же роди́ Аві́ю. Аві́а же роди́ А́су.
А́са же роди́ Иосафа́та. Иосафа́тъ же роди́ Иора́ма. Иора́мъ же роди́ Озі́ю.
Озі́а же роди́ Иоаѳа́ма. Иоаѳа́мъ же роди́ Аха́за. Аха́зъ же роди́ Езекі́ю.
Езекі́а же роди́ Манассі́ю. Манассі́а же роди́ Амо́на. Амо́нъ же роди́ Иосі́ю.
Иосі́а же роди́ Иехо́нiю и бра́тiю его́, въ преселе́нiе Вавило́нское {Ст. 11 въ нѣ́кiихъ гре́ч.: Иосі́а же роди́ Иоаки́ма и бра́тiю его́. Иоаки́мъ же роди́ Иехо́нiю въ преселе́нiе Вавило́нское.}.
По преселе́нiи же Вавило́нстѣмъ, Иехо́нiа роди́ Салаѳі́иля. Салаѳі́иль же роди́ Зорова́веля.
Зорова́вель же роди́ Авiу́да. Авiу́дъ же роди́ Елiаки́ма. Елiаки́мъ же роди́ Азо́ра.
Азо́ръ же роди́ Садо́ка. Садо́къ же роди́ Ахи́ма. Ахи́мъ же роди́ Елiу́да.
Елiу́дъ же роди́ Елеаза́ра. Елеаза́ръ же роди́ Матѳа́на. Матѳа́нъ же роди́ Иа́кова.
Иа́ковъ же роди́ Ио́сифа, му́жа Марі́ина, изъ Нея́же роди́ся Иису́съ, глаго́лемый Христо́съ.
Всѣ́хъ же родо́въ от Авраа́ма до Дави́да ро́дове четырена́десяте: и от Дави́да до преселе́нiя Вавило́нскаго ро́дове четырена́десяте: и от преселе́нiя Вавило́нскаго до Христа́ ро́дове четырена́десяте.
[Зач. 2.] Иису́съ Христо́во Рождество́ си́це бѣ́: обруче́ннѣй бо бы́вши Ма́тери Его́ Марі́и Ио́сифови, пре́жде да́же не сни́тися и́ма, обрѣ́теся иму́щи во чре́вѣ от Ду́ха Свя́та.
Ио́сифъ же му́жъ Ея́, пра́веденъ сы́й и не хотя́ Ея́ обличи́ти, восхотѣ́ та́й пусти́ти Ю́.
Сiя́ же ему́ помы́слившу, се́, А́нгелъ Госпо́день во снѣ́ яви́ся ему́, глаго́ля: Ио́сифе, сы́не Дави́довъ, не убо́йся прiя́ти Марiа́мъ жены́ твоея́: ро́ждшеебося въ Не́й, от Ду́ха е́сть Свя́та:
роди́тъ же Сы́на, и нарече́ши и́мя Ему́ Иису́съ: То́й бо спасе́тъ лю́ди Своя́ от грѣ́хъ и́хъ.
Сiе́ же все́ бы́сть, да сбу́дется рече́нное от Го́спода проро́комъ, глаго́лющимъ:
се́, Дѣ́ва во чре́вѣ прiи́метъ и роди́тъ Сы́на, и нареку́тъ и́мя Ему́ Емману́илъ, е́же е́сть сказа́емо: съ на́ми Бо́гъ.
Воста́въ же Ио́сифъ от сна́, сотвори́ я́коже повелѣ́ ему́ А́нгелъ Госпо́день, и прiя́тъ жену́ свою́,
и не зна́яше Ея́, до́ндеже роди́ Сы́на Своего́ пе́рвенца, и нарече́ и́мя Ему́ Иису́съ.
И бы́сть егда́ сконча́ Иису́съ словеса́ сiя́, пре́йде от Галиле́и и прiи́де въ предѣ́лы Иуде́йскiя объ о́нъ по́лъ Иорда́на.
И по Не́мъ идо́ша наро́ди мно́зи, и исцѣли́ и́хъ ту́.
[Зач. 78.] И приступи́ша къ Нему́ фарисе́е искуша́юще Его́ и глаго́лаша Ему́: а́ще досто́итъ человѣ́ку пусти́ти жену́ свою́ по вся́цѣй винѣ́?
О́нъ же отвѣща́въ рече́ и́мъ: нѣ́сте ли чли́, я́ко Сотвори́вый искони́, му́жескiй по́лъ и же́нскiй сотвори́лъ я́ е́сть?
И рече́: сего́ ра́ди оста́витъ человѣ́къ отца́ [своего́] и ма́терь и прилѣпи́тся къ женѣ́ свое́й, и бу́дета о́ба въ пло́ть еди́ну,
я́коже ктому́ нѣ́ста два́, но пло́ть еди́на: е́же у́бо Бо́гъ сочета́, человѣ́къ да не разлуча́етъ.
Глаго́лаша Ему́: что́ у́бо Моисе́й заповѣ́да да́ти кни́гу распу́стную и отпусти́ти ю́?
Глаго́ла и́мъ: я́ко Моисе́й по жестосе́рдiю ва́шему повелѣ́ ва́мъ пусти́ти жены́ ва́шя: изнача́ла же не бы́сть та́ко:
глаго́лю же ва́мъ, я́ко и́же а́ще пу́ститъ жену́ свою́, ра́звѣ словесе́ прелюбодѣ́йна, и ожени́тся ино́ю, прелюбы́ твори́тъ: и женя́йся пущени́цею прелюбы́ дѣ́етъ.
Глаго́лаша Ему́ ученицы́ Его́: а́ще та́ко е́сть вина́ человѣ́ку съ жено́ю, лу́чше е́сть не жени́тися.
О́нъ же рече́ и́мъ: не вси́ вмѣща́ютъ словесе́ сего́, но и́мже дано́ е́сть:
су́ть бо скопцы́, и́же изъ чре́ва ма́терня роди́шася та́ко: и су́ть скопцы́, и́же скопи́шася от человѣ́къ: и су́ть скопцы́, и́же искази́ша са́ми себе́ Ца́рствiя ра́ди Небе́снаго: могі́й вмѣсти́ти да вмѣсти́тъ.
Тогда́ приведо́ша къ Нему́ дѣ́ти, да ру́цѣ возложи́тъ на ни́хъ и помо́лится: ученицы́ же запрети́ша и́мъ.
Иису́съ же рече́ [и́мъ]: оста́вите дѣте́й и не возбраня́йте и́мъ прiити́ ко Мнѣ́: таковы́хъ бо е́сть Ца́рство Небе́сное.
И возло́жь на ни́хъ ру́цѣ, отъи́де отту́ду.
[Зач. 79.] И се́, еди́нъ [нѣ́кiй] присту́пль рече́ Ему́: Учи́телю благі́й, что́ бла́го сотворю́, да и́мамъ живо́тъ вѣ́чный?
О́нъ же рече́ ему́: что́ Мя глаго́леши бла́га? Никто́же бла́гъ, то́кмо еди́нъ Бо́гъ: а́ще ли хо́щеши вни́ти въ живо́тъ, соблюди́ за́повѣди.
Глаго́ла Ему́: кі́я? Иису́съ же рече́: е́же, не убiе́ши: не прелюбы́ сотвори́ши: не укра́деши: не лжесвидѣ́телствуеши:
чти́ отца́ и ма́терь: и: возлю́биши и́скренняго твоего́ я́ко са́мъ себе́.
Глаго́ла Ему́ ю́ноша: вся́ сiя́ сохрани́хъ от ю́ности моея́: что́ е́смь еще́ не доконча́лъ?
Рече́ ему́ Иису́съ: а́ще хо́щеши соверше́нъ бы́ти, иди́, прода́ждь имѣ́нiе твое́ и да́ждь ни́щымъ: и имѣ́ти и́маши сокро́вище на небеси́: и гряди́ вслѣ́дъ Мене́.
Слы́шавъ же ю́ноша сло́во, отъи́де скорбя́: бѣ́ бо имѣ́я стяжа́нiя мно́га.
Иису́съ же рече́ ученико́мъ Свои́мъ: ами́нь глаго́лю ва́мъ, я́ко неудо́бь бога́тый вни́детъ въ Ца́рствiе Небе́сное:
па́ки же глаго́лю ва́мъ: удо́бѣе е́сть велбу́ду сквозѣ́ иглинѣ́ у́шы проити́, не́же бога́ту въ Ца́рствiе Бо́жiе вни́ти.
Слы́шавше же ученицы́ Его́, дивля́хуся зѣло́, глаго́люще: кто́ у́бо мо́жетъ спасе́нъ бы́ти?
Воззрѣ́въ же Иису́съ рече́ и́мъ: у человѣ́къ сiе́ невозмо́жно е́сть, у Бо́га же вся́ возмо́жна.
Тогда́ отвѣща́въ Пе́тръ рече́ Ему́: се́, мы́ оста́вихомъ вся́ и вслѣ́дъ Тебе́ идо́хомъ: что́ у́бо бу́детъ на́мъ?
Иису́съ же рече́ и́мъ: ами́нь глаго́лю ва́мъ, я́ко вы́ ше́дшiи по Мнѣ́, въ пакибытiе́, егда́ ся́детъ Сы́нъ Человѣ́ческiй на престо́лѣ сла́вы Своея́, ся́дете и вы́ на двоюна́десяте престо́лу, судя́ще обѣмана́десяте колѣ́нома Изра́илевома:
и вся́къ, и́же оста́витъ до́мъ, или́ бра́тiю, или́ сестры́, или́ отца́, или́ ма́терь, или́ жену́, или́ ча́да, или́ се́ла, и́мене Моего́ ра́ди, стори́цею прiи́метъ и живо́тъ вѣ́чный наслѣ́дитъ:
мно́зи же бу́дутъ пе́рви послѣ́днiи, и послѣ́дни пе́рвiи.