Скрыть
19:2
19:3
19:6
19:8
19:10
19:11
19:15
19:18
19:20
19:21
19:22
19:23
19:24
19:25
19:29
Английский (NKJV)
Now it came to pass, when Jesus had finished these sayings, that He departed from Galilee and came to the region of Judea beyond the Jordan.
And great multitudes followed Him, and He healed them there.
The Pharisees also came to Him, testing Him, and saying to Him, «Is it lawful for a man to divorce his wife for just any reason?»
And He answered and said to them, «Have you not read that He who made them at the beginning «made them male and female,́
and said, «For this reason a man shall leave his father and mother and be joined to his wife, and the two shall become one flesh́?
So then, they are no longer two but one flesh. Therefore what God has joined together, let not man separate.»
They said to Him, «Why then did Moses command to give a certificate of divorce, and to put her away?»
He said to them, «Moses, because of the hardness of your hearts, permitted you to divorce your wives, but from the beginning it was not so.
And I say to you, whoever divorces his wife, except for sexual immorality, and marries another, commits adultery; and whoever marries her who is divorced commits adultery.»
His disciples said to Him, «If such is the case of the man with his wife, it is better not to marry.»
But He said to them, «All cannot accept this saying, but only those to whom it has been given:
For there are eunuchs who were born thus from their motheŕs womb, and there are eunuchs who were made eunuchs by men, and there are eunuchs who have made themselves eunuchs for the kingdom of heaveńs sake. He who is able to accept it, let him accept it.»
Then little children were brought to Him that He might put His hands on them and pray, but the disciples rebuked them.
But Jesus said, «Let the little children come to Me, and do not forbid them; for of such is the kingdom of heaven.»
And He laid His hands on them and departed from there.
Now behold, one came and said to Him, «Good Teacher, what good thing shall I do that I may have eternal life?»
So He said to him, «Why do you call Me good? No one is good but One, that is, God. But if you want to enter into life, keep the commandments.»
He said to Him, «Which ones?» Jesus said, «»You shall not murder,́ «You shall not commit adultery,́ «You shall not steal,́ «You shall not bear false witness,́
«Honor your father and your mother,́ and, «You shall love your neighbor as yourself.»́
The young man said to Him, «All these things I have kept from my youth. What do I still lack?»
Jesus said to him, «If you want to be perfect, go, sell what you have and give to the poor, and you will have treasure in heaven; and come, follow Me.»
But when the young man heard that saying, he went away sorrowful, for he had great possessions.
Then Jesus said to His disciples, «Assuredly, I say to you that it is hard for a rich man to enter the kingdom of heaven.
And again I say to you, it is easier for a camel to go through the eye of a needle than for a rich man to enter the kingdom of God.»
When His disciples heard it, they were greatly astonished, saying, «Who then can be saved?»
But Jesus looked at them and said to them, «With men this is impossible, but with God all things are possible.»
Then Peter answered and said to Him, «See, we have left all and followed You. Therefore what shall we have?»
So Jesus said to them, «Assuredly I say to you, that in the regeneration, when the Son of Man sits on the throne of His glory, you who have followed Me will also sit on twelve thrones, judging the twelve tribes of Israel.
And everyone who has left houses or brothers or sisters or father or mother or wife or children or lands, for My namés sake, shall receive a hundredfold, and inherit eternal life.
But many who are first will be last, and the last first.
Церковнославянский (рус)
И бы́сть егда́ сконча́ Иису́съ словеса́ сiя́, пре́йде от­ Галиле́и и прiи́де въ предѣ́лы Иуде́йскiя объ о́нъ по́лъ Иорда́на.
И по Не́мъ идо́ша наро́ди мно́зи, и исцѣли́ и́хъ ту́.
[Зач. 78.] И при­­ступи́ша къ Нему́ фарисе́е искуша́юще Его́ и глаго́лаша Ему́: а́ще досто́итъ человѣ́ку пусти́ти жену́ свою́ по вся́цѣй винѣ́?
О́нъ же от­вѣща́въ рече́ и́мъ: нѣ́сте ли чли́, я́ко Сотвори́вый искони́, му́жескiй по́лъ и же́нскiй сотвори́лъ я́ е́сть?
И рече́: сего́ ра́ди оста́витъ человѣ́къ отца́ [сво­его́] и ма́терь и при­­лѣпи́т­ся къ женѣ́ сво­е́й, и бу́дета о́ба въ пло́ть еди́ну,
я́коже ктому́ нѣ́ста два́, но пло́ть еди́на: е́же у́бо Бо́гъ сочета́, человѣ́къ да не разлуча́етъ.
Глаго́лаша Ему́: что́ у́бо Моисе́й заповѣ́да да́ти кни́гу распу́стную и от­пусти́ти ю́?
Глаго́ла и́мъ: я́ко Моисе́й по жестосе́рдiю ва́­шему повелѣ́ ва́мъ пусти́ти жены́ ва́шя: изнача́ла же не бы́сть та́ко:
глаго́лю же ва́мъ, я́ко и́же а́ще пу́ститъ жену́ свою́, ра́звѣ словесе́ прелюбо­дѣ́йна, и ожени́т­ся ино́ю, прелюбы́ твори́тъ: и женя́йся пущени́цею прелюбы́ дѣ́етъ.
Глаго́лаша Ему́ ученицы́ Его́: а́ще та́ко е́сть вина́ человѣ́ку съ жено́ю, лу́чше е́сть не жени́тися.
О́нъ же рече́ и́мъ: не вси́ вмѣща́ютъ словесе́ сего́, но и́мже дано́ е́сть:
су́ть бо скопцы́, и́же изъ чре́ва ма́терня роди́шася та́ко: и су́ть скопцы́, и́же скопи́шася от­ человѣ́къ: и су́ть скопцы́, и́же искази́ша са́ми себе́ Ца́р­ст­вiя ра́ди Небе́снаго: могі́й вмѣсти́ти да вмѣсти́тъ.
Тогда́ при­­ведо́ша къ Нему́ дѣ́ти, да ру́цѣ воз­ложи́тъ на ни́хъ и помо́лит­ся: ученицы́ же запрети́ша и́мъ.
Иису́съ же рече́ [и́мъ]: оста́вите дѣте́й и не воз­браня́йте и́мъ прiити́ ко Мнѣ́: таковы́хъ бо е́сть Ца́р­ст­во Небе́сное.
И воз­ло́жь на ни́хъ ру́цѣ, отъи́де от­ту́ду.
[Зач. 79.] И се́, еди́нъ [нѣ́кiй] при­­сту́пль рече́ Ему́: Учи́телю благі́й, что́ бла́го сотворю́, да и́мамъ живо́тъ вѣ́чный?
О́нъ же рече́ ему́: что́ Мя глаго́леши бла́га? Никто́же бла́гъ, то́кмо еди́нъ Бо́гъ: а́ще ли хо́щеши вни́ти въ живо́тъ, соблюди́ за́повѣди.
Глаго́ла Ему́: кі́я? Иису́съ же рече́: е́же, не убiе́ши: не прелюбы́ сотвори́ши: не укра́деши: не лжесвидѣ́тел­ст­вуеши:
чти́ отца́ и ма́терь: и: воз­лю́биши и́скрен­няго тво­его́ я́ко са́мъ себе́.
Глаго́ла Ему́ ю́ноша: вся́ сiя́ сохрани́хъ от­ ю́ности мо­ея́: что́ е́смь еще́ не доконча́лъ?
Рече́ ему́ Иису́съ: а́ще хо́щеши соверше́нъ бы́ти, иди́, прода́ждь имѣ́нiе твое́ и да́ждь ни́щымъ: и имѣ́ти и́маши сокро́вище на небеси́: и гряди́ вслѣ́дъ Мене́.
Слы́шавъ же ю́ноша сло́во, отъи́де скорбя́: бѣ́ бо имѣ́я стяжа́нiя мно́га.
Иису́съ же рече́ ученико́мъ Сво­и́мъ: ами́нь глаго́лю ва́мъ, я́ко неудо́бь бога́тый вни́детъ въ Ца́р­ст­вiе Небе́сно­е:
па́ки же глаго́лю ва́мъ: удо́бѣе е́сть велбу́ду сквоз­ѣ́ иглинѣ́ у́шы про­ити́, не́же бога́ту въ Ца́р­ст­вiе Бо́жiе вни́ти.
Слы́шав­ше же ученицы́ Его́, дивля́хуся зѣло́, глаго́люще: кто́ у́бо мо́жетъ спасе́нъ бы́ти?
Воззрѣ́въ же Иису́съ рече́ и́мъ: у человѣ́къ сiе́ невоз­мо́жно е́сть, у Бо́га же вся́ воз­мо́жна.
Тогда́ от­вѣща́въ Пе́тръ рече́ Ему́: се́, мы́ оста́вихомъ вся́ и вслѣ́дъ Тебе́ идо́хомъ: что́ у́бо бу́детъ на́мъ?
Иису́съ же рече́ и́мъ: ами́нь глаго́лю ва́мъ, я́ко вы́ ше́дшiи по Мнѣ́, въ пакибытiе́, егда́ ся́детъ Сы́нъ Человѣ́ческiй на престо́лѣ сла́вы Сво­ея́, ся́дете и вы́ на двою­на́­де­ся­те престо́лу, судя́ще обѣма­на́­де­ся­те колѣ́нома Изра́илевома:
и вся́къ, и́же оста́витъ до́мъ, или́ бра́тiю, или́ сестры́, или́ отца́, или́ ма́терь, или́ жену́, или́ ча́да, или́ се́ла, и́мене Мо­его́ ра́ди, стори́цею прiи́метъ и живо́тъ вѣ́чный наслѣ́дитъ:
мно́зи же бу́дутъ пе́рви послѣ́днiи, и послѣ́дни пе́рвiи.
1 Причина для развода. 13 Иисус благословляет детей. 16 Вечная жизнь; богатый юноша; 23 «трудно богатому войти…»
Когда Иисус окончил слова сии, то вышел из Галилеи и пришел в пределы Иудейские, Заиорданскою стороною.
За Ним последовало много людей, и Он исцелил их там.
[Зач. 78.] И приступили к Нему фарисеи и, искушая Его, говорили Ему: по всякой ли причине позволительно человеку разводиться с женою своею?
Он сказал им в ответ: не читали ли вы, что Сотворивший вначале мужчину и женщину сотворил их?
И сказал: посему оставит человек отца и мать и прилепится к жене своей, и будут два одною плотью,
так что они уже не двое, но одна плоть. Итак, что Бог сочетал, того человек да не разлучает.
Они говорят Ему: как же Моисей заповедал давать разводное письмо и разводиться с нею?
Он говорит им: Моисей по жестокосердию вашему позволил вам разводиться с женами вашими, а сначала не было так;
но Я говорю вам: кто разведется с женою своею не за прелюбодеяние и женится на другой, тот прелюбодействует; и женившийся на разведенной прелюбодействует.
Говорят Ему ученики Его: если такова обязанность человека к жене, то лучше не жениться.
Он же сказал им: не все вмещают слово сие, но кому дано,
ибо есть скопцы, которые из чрева матернего родились так; и есть скопцы, которые оскоплены от людей; и есть скопцы, которые сделали сами себя скопцами для Царства Небесного. Кто может вместить, да вместит.
Тогда приведены были к Нему дети, чтобы Он возложил на них руки и помолился; ученики же возбраняли им.
Но Иисус сказал: пустите детей и не препятствуйте им приходить ко Мне, ибо таковых есть Царство Небесное.
И, возложив на них руки, пошел оттуда.
[Зач. 79.] И вот, некто, подойдя, сказал Ему: Учитель благой! что сделать мне доброго, чтобы иметь жизнь вечную?
Он же сказал ему: что ты называешь Меня благим? Никто не благ, как только один Бог. Если же хочешь войти в жизнь вечную, соблюди заповеди.
Говорит Ему: какие? Иисус же сказал: не убивай; не прелюбодействуй; не кради; не лжесвидетельствуй;
почитай отца и мать; и: люби ближнего твоего, как самого себя.
Юноша говорит Ему: всё это сохранил я от юности моей; чего еще недостает мне?
Иисус сказал ему: если хочешь быть совершенным, пойди, продай имение твое и раздай нищим; и будешь иметь сокровище на небесах; и приходи и следуй за Мною.
Услышав слово сие, юноша отошел с печалью, потому что у него было большое имение.
Иисус же сказал ученикам Своим: истинно говорю вам, что трудно богатому войти в Царство Небесное;
и еще говорю вам: удобнее верблюду пройти сквозь игольные уши, нежели богатому войти в Царство Божие.
Услышав это, ученики Его весьма изумились и сказали: так кто же может спастись?
А Иисус, воззрев, сказал им: человекам это невозможно, Богу же всё возможно.
Тогда Петр, отвечая, сказал Ему: вот, мы оставили всё и последовали за Тобою; что же будет нам?
Иисус же сказал им: истинно говорю вам, что вы, последовавшие за Мною, – в пакибытии, когда сядет Сын Человеческий на престоле славы Своей, сядете и вы на двенадцати престолах судить двенадцать колен Израилевых.
И всякий, кто оставит до́мы, или братьев, или сестер, или отца, или мать, или жену, или детей, или зе́мли, ради имени Моего, получит во сто крат и наследует жизнь вечную.
Многие же будут первые последними, и последние первыми.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible