Скрыть
9:3
9:4
9:6
9:7
9:8
9:10
9:11
9:12
9:15
9:17
9:19
9:21
9:22
9:23
9:24
9:25
9:26
9:28
9:29
9:30
9:31
9:33
Глава 10 
10:2
10:3
10:4
10:5
10:8
10:11
10:13
10:15
10:17
10:18
10:20
10:21
10:22
10:23
10:27
10:30
10:31
10:35
10:41
Синодальный
1 Исцеление расслабленного; 9 призвание Матфея. 13 «Не праведников, но грешников». 14 О посте. 20 Исцеление кровоточивой женщины. 23 Воскрешение дочери начальника. 27 Исцеление двух слепых, 32 и немого бесноватого. 35 Жалость над толпою.
[Зач. 29.] Тогда Он, войдя в лодку, переправился обратно и прибыл в Свой город.
И вот, принесли к Нему расслабленного, положенного на постели. И, видя Иисус веру их, сказал расслабленному: дерзай, чадо! прощаются тебе грехи твои.
При сем некоторые из книжников сказали сами в себе: Он богохульствует.
Иисус же, видя помышления их, сказал: для чего вы мыслите худое в сердцах ваших?
ибо что легче сказать: прощаются тебе грехи, или сказать: встань и ходи?
Но чтобы вы знали, что Сын Человеческий имеет власть на земле прощать грехи, – тогда говорит расслабленному: встань, возьми постель твою, и иди в дом твой.
И он встал, взял постель свою и пошел в дом свой.
Народ же, видев это, удивился и прославил Бога, давшего такую власть человекам.
[Зач. 30.] Проходя оттуда, Иисус увидел человека, сидящего у сбора пошлин, по имени Матфея, и говорит ему: следуй за Мною. И он встал и последовал за Ним.
И когда Иисус возлежал в доме, многие мытари и грешники пришли и возлегли с Ним и учениками Его.
Увидев то, фарисеи сказали ученикам Его: для чего Учитель ваш ест и пьет с мытарями и грешниками?
Иисус же, услышав это, сказал им: не здоровые имеют нужду во враче, но больные,
пойдите, научитесь, что́ значит: милости хочу, а не жертвы? Ибо Я пришел призвать не праведников, но грешников к покаянию.
[Зач. 31.] Тогда приходят к Нему ученики Иоанновы и говорят: почему мы и фарисеи постимся много, а Твои ученики не постятся?
И сказал им Иисус: могут ли печалиться сыны чертога брачного, пока с ними жених? Но придут дни, когда отнимется у них жених, и тогда будут поститься.
И никто к ветхой одежде не приставляет заплаты из небеленой ткани, ибо вновь пришитое отдерет от старого, и дыра будет еще хуже.
Не вливают также вина молодого в мехи ветхие; а иначе прорываются мехи, и вино вытекает, и мехи пропадают, но вино молодое вливают в новые мехи, и сберегается то и другое.
[Зач. 32.] Когда Он говорил им сие, подошел к Нему некоторый начальник и, кланяясь Ему, говорил: дочь моя теперь умирает; но приди, возложи на нее руку Твою, и она будет жива.
И встав, Иисус пошел за ним, и ученики Его.
И вот, женщина, двенадцать лет страдавшая кровотечением, подойдя сзади, прикоснулась к краю одежды Его,
ибо она говорила сама в себе: если только прикоснусь к одежде Его, выздоровею.
Иисус же, обратившись и увидев ее, сказал: дерзай, дщерь! вера твоя спасла тебя. Женщина с того часа стала здорова.
И когда пришел Иисус в дом начальника и увидел свирельщиков и народ в смятении,
сказал им: выйдите вон, ибо не умерла девица, но спит. И смеялись над Ним.
Когда же народ был выслан, Он, войдя, взял ее за руку, и девица встала.
И разнесся слух о сем по всей земле той.
[Зач. 33.] Когда Иисус шел оттуда, за Ним следовали двое слепых и кричали: помилуй нас, Иисус, сын Давидов!
Когда же Он пришел в дом, слепые приступили к Нему. И говорит им Иисус: веруете ли, что Я могу это сделать? Они говорят Ему: ей, Господи!
Тогда Он коснулся глаз их и сказал: по вере вашей да будет вам.
И открылись глаза их; и Иисус строго сказал им: смотрите, чтобы никто не узнал.
А они, выйдя, разгласили о Нем по всей земле той.
Когда же те выходили, то привели к Нему человека немого бесноватого.
И когда бес был изгнан, немой стал говорить. И народ, удивляясь, говорил: никогда не бывало такого явления в Израиле.
А фарисеи говорили: Он изгоняет бесов силою князя бесовского.
И ходил Иисус по всем городам и селениям, уча в синагогах их, проповедуя Евангелие Царствия и исцеляя всякую болезнь и всякую немощь в людях.
[Зач. 34.] Видя толпы народа, Он сжалился над ними, что они были изнурены и рассеяны, как овцы, не имеющие пастыря.
Тогда говорит ученикам Своим: жатвы много, а делателей мало;
итак, молите Господина жатвы, чтобы выслал делателей на жатву Свою.
1 Избрание двенадцати; 5–42 поучение их. 16 «Как овец среди волков»; «за имя Мое». 28 «Не бойтесь…» 32 Исповедание Христа и отречение от Него; сбережение и потеря души. 40 «Кто принимает Меня…»
И призвав двенадцать учеников Своих, Он дал им власть над нечистыми духами, чтобы изгонять их и врачевать всякую болезнь и всякую немощь.
Двенадцати же апостолов имена суть сии: первый Симон, называемый Петром, и Андрей, брат его, Иаков Зеведеев и Иоанн, брат его,
Филипп и Варфоломей, Фома и Матфей мытарь, Иаков Алфеев и Леввей, прозванный Фаддеем,
Симон Кананит и Иуда Искариот, который и предал Его.
Сих двенадцать послал Иисус, и заповедал им, говоря: на путь к язычникам не ходите, и в город Самарянский не входите;
а идите наипаче к погибшим овцам дома Израилева;
ходя же, проповедуйте, что приблизилось Царство Небесное;
больных исцеляйте, прокаженных очищайте, мертвых воскрешайте, бесов изгоняйте; даром получили, даром давайте.
[Зач. 35.] Не берите с собою ни золота, ни серебра, ни меди в поясы свои,
ни сумы на дорогу, ни двух одежд, ни обуви, ни посоха, ибо трудящийся достоин пропитания.
В какой бы город или селение ни вошли вы, наведывайтесь, кто в нем достоин, и там оставайтесь, пока не выйдете;
а входя в дом, приветствуйте его, говоря: мир дому сему;
и если дом будет достоин, то мир ваш придет на него; если же не будет достоин, то мир ваш к вам возвратится.
А если кто не примет вас и не послушает слов ваших, то, выходя из дома или из города того, отрясите прах от ног ваших;
истинно говорю вам: отраднее будет земле Содомской и Гоморрской в день суда, нежели городу тому.
[Зач. 36.] Вот, Я посылаю вас, как овец среди волков: итак, будьте мудры, как змии, и просты, как голуби.
Остерегайтесь же людей: ибо они будут отдавать вас в судилища и в синагогах своих будут бить вас,
и поведут вас к правителям и царям за Меня, для свидетельства перед ними и язычниками.
Когда же будут предавать вас, не заботьтесь, как или что сказать; ибо в тот час дано будет вам, что сказать,
ибо не вы будете говорить, но Дух Отца вашего будет говорить в вас.
Предаст же брат брата на смерть, и отец – сына; и восстанут дети на родителей, и умертвят их;
и будете ненавидимы всеми за имя Мое; претерпевший же до конца спасется.
[Зач. 37.] Когда же будут гнать вас в одном городе, бегите в другой. Ибо истинно говорю вам: не успеете обойти городов Израилевых, как приидет Сын Человеческий.
Ученик не выше учителя, и слуга не выше господина своего:
довольно для ученика, чтобы он был, как учитель его, и для слуги, чтобы он был, как господин его. Если хозяина дома назвали веельзевулом, не тем ли более домашних его?
Итак, не бойтесь их, ибо нет ничего сокровенного, что не открылось бы, и тайного, что не было бы узнано.
Что говорю вам в темноте, говорите при свете; и что на ухо слышите, проповедуйте на кровлях.
И не бойтесь убивающих тело, души́ же не могущих убить; а бойтесь более Того, Кто может и душу и тело погубить в геенне.
Не две ли малые птицы продаются за ассарий*? И ни одна из них не упадет на землю без воли Отца вашего; //*Мелкая монета.
у вас же и волосы на голове все сочтены;
не бойтесь же: вы лучше многих малых птиц.
[Зач. 38.] Итак, всякого, кто исповедает Меня пред людьми, того исповедаю и Я пред Отцом Моим Небесным;
а кто отречется от Меня пред людьми, отрекусь от того и Я пред Отцом Моим Небесным.
Не думайте, что Я пришел принести мир на землю; не мир пришел Я принести, но меч,
ибо Я пришел разделить человека с отцом его, и дочь с матерью ее, и невестку со свекровью ее.
И враги человеку – домашние его.
[Зач. 39.] Кто любит отца или мать более, нежели Меня, не достоин Меня; и кто любит сына или дочь более, нежели Меня, не достоин Меня;
и кто не берет креста своего и следует за Мною, тот не достоин Меня.
Сберегший душу свою потеряет ее; а потерявший душу свою ради Меня сбережет ее.
Кто принимает вас, принимает Меня, а кто принимает Меня, принимает Пославшего Меня;
кто принимает пророка, во имя пророка, получит награду пророка; и кто принимает праведника, во имя праведника, получит награду праведника.
И кто напоит одного из малых сих только чашею холодной воды, во имя ученика, истинно говорю вам, не потеряет награды своей.
Церковнославянский (рус)
[Зач. 29.] И влѣ́зъ въ кора́бль, пре́йде и прiи́де во Сво́й гра́дъ.
И се́, при­­несо́ша Ему́ разсла́блена [жи́лами], на одрѣ́ лежа́ща: и ви́дѣвъ Иису́съ вѣ́ру и́хъ, рече́ разсла́блен­ному: дерза́й, ча́до, от­пуща́ют­ся ти́ грѣси́ тво­и́.
И се́, нѣ́цыи от­ кни́жникъ рѣ́ша въ себѣ́: Се́й ху́литъ.
И ви́дѣвъ Иису́съ помышле́нiя и́хъ, рече́: вску́ю вы́ мы́слите лука́вая въ сердца́хъ сво­и́хъ?
Что́ бо е́сть удо́бѣе рещи́: от­пуща́ют­ся ти́ грѣси́: или́ рещи́: воста́ни и ходи́?
Но да увѣ́сте, я́ко вла́сть и́мать Сы́нъ Человѣ́ческiй на земли́ от­пуща́ти грѣхи́: тогда́ глаго́ла разсла́блен­ному: воста́ни, воз­ми́ тво́й о́дръ и иди́ въ до́мъ тво́й.
И воста́въ, [взе́мъ о́дръ сво́й,] и́де въ до́мъ сво́й.
Ви́дѣв­ше же наро́ди чуди́шася и просла́виша Бо́га, да́в­шаго вла́сть такову́ю человѣ́комъ.
[Зач. 30.] И преходя́ Иису́съ от­ту́ду, ви́дѣ человѣ́ка сѣдя́ща на мы́тницѣ, Матѳе́а глаго́лема: и глаго́ла ему́: по Мнѣ́ гряди́. И воста́въ по Не́мъ и́де.
И бы́сть Ему́ воз­лежа́щу въ дому́, и се́, мно́зи мытари́ и грѣ́шницы при­­ше́дше воз­лежа́ху со Иису́сомъ и со ученики́ Его́.
И ви́дѣв­ше фарисе́е, глаго́лаху ученико́мъ Его́: почто́ съ мытари́ и грѣ́шники Учи́тель ва́шъ я́стъ и пiе́тъ?
Иису́съ же слы́шавъ рече́ и́мъ: не тре́буютъ здра́вiи врача́, но боля́щiи:
ше́дше же научи́теся, что́ е́сть: ми́лости хощу́, а не же́ртвы? Не прiидо́хъ бо при­­зва́ти пра́ведники, но грѣ́шники на покая́нiе.
[Зач. 31.] Тогда́ при­­ступи́ша къ Нему́ ученицы́ Иоа́н­новы, глаго́люще: почто́ мы́ и фарисе́е пости́мся мно́го, ученицы́ же Тво­и́ не постя́т­ся?
И рече́ и́мъ Иису́съ: еда́ мо́гутъ сы́нове бра́чнiи пла́кати, ели́ко вре́мя съ ни́ми е́сть жени́хъ? Прiи́дутъ же дні́е, егда́ отъ­и́мет­ся от­ ни́хъ жени́хъ, и тогда́ постя́т­ся.
Никто́же бо при­­ставля́етъ при­­ставле́нiя пла́та небѣ́лена ри́зѣ ве́тсѣ: во́зметъ бо кончи́ну свою́ от­ ри́зы {от­то́ргнетъ бо при­­ставле́нiе его́ от­ ри́зы [нѣ́что]}, и го́рша дира́ бу́детъ.
Ниже́ влива́ютъ вина́ но́ва въ мѣ́хи ве́тхи: а́ще ли же ни́, то́ просадя́т­ся мѣ́си, и вино́ пролiе́т­ся, и мѣ́си поги́бнутъ: но влива́ютъ вино́ но́во въ мѣ́хи но́вы, и обое́ соблюде́т­ся.
[Зач. 32.] Сiя́ Ему́ глаго́лющу къ ни́мъ, се́, кня́зь нѣ́кiй при­­ше́дъ кла́няшеся Ему́, глаго́ля, я́ко дщи́ моя́ ны́нѣ у́мре: но при­­ше́дъ воз­ложи́ на ню́ ру́ку Твою́, и оживе́тъ.
И воста́въ Иису́съ по не́мъ и́де, и ученицы́ Его́.
И се́, жена́ кровоточи́ва два­на́­де­ся­те лѣ́тъ, при­­сту́пльши созади́, при­­косну́ся воскри́лiю ри́зы Его́,
глаго́лаше бо въ себѣ́: а́ще то́кмо при­­косну́ся ри́зѣ Его́, спасе́на бу́ду.
Иису́съ же обра́щься и ви́дѣвъ ю́, рече́: дерза́й, дщи́, вѣ́ра твоя́ спасе́ тя. И спасе́на бы́сть жена́ от­ часа́ того́.
И при­­ше́дъ Иису́съ въ до́мъ кня́жь, и ви́дѣвъ сопцы́ и наро́дъ мо́лвящь,
глаго́ла и́мъ: от­иди́те, не у́мре бо дѣви́ца, но спи́тъ. И руга́хуся Ему́.
Егда́ же изгна́нъ бы́сть наро́дъ, в­ше́дъ я́тъ ю́ за ру́ку: и воста́ дѣви́ца.
И изы́де вѣ́сть сiя́ по все́й земли́ то́й.
[Зач. 33.] И преходя́щу от­ту́ду Иису́сови, по Не́мъ идо́ста два́ слѣпца́, зову́ща и глаго́люща: поми́луй ны́, [Иису́се] Сы́не Дави́довъ.
Прише́дшу же Ему́ въ до́мъ, при­­ступи́ста къ Нему́ слѣпца́, и глаго́ла и́ма Иису́съ: вѣ́руета ли, я́ко могу́ сiе́ сотвори́ти? Глаго́ласта Ему́: е́й, Го́споди.
Тогда́ при­­косну́ся о́чiю и́хъ, глаго́ля: по вѣ́рѣ ва́ю бу́ди ва́ма.
И от­верзо́стася о́чи и́ма: и запрети́ и́ма Иису́съ, глаго́ля: блюди́та, да никто́же увѣ́сть.
О́на же изше́дша просла́виста Его́ по все́й земли́ то́й.
Тѣ́ма же исходя́щема, се́, при­­ведо́ша къ Нему́ человѣ́ка нѣ́ма бѣсну́ема.
И изгна́ну бѣ́су, проглаго́ла нѣмы́й. И диви́шася наро́ди, глаго́люще, я́ко николи́же яви́ся та́ко во Изра́или.
Фарисе́е же глаго́лаху: о кня́зи бѣсо́встѣмъ изго́нитъ бѣ́сы.
И прохожда́­ше Иису́съ гра́ды вся́ и ве́си, учя́ на со́нмищихъ и́хъ, и проповѣ́дая Ева́нгелiе Ца́р­ст­вiя, и цѣля́ вся́къ неду́гъ и вся́ку я́зю въ лю́дехъ.
[Зач. 34.] Ви́дѣвъ же наро́ды, милосе́рдова о ни́хъ, я́ко бя́ху смяте́ни и от­ве́ржени, я́ко о́вцы не иму́щыя па́стыря.
Тогда́ глаго́ла ученико́мъ Сво­и́мъ: жа́тва у́бо мно́га, дѣ́лателей же ма́ло:
моли́теся у́бо Го́споди́ну жа́твы, я́ко да изведе́тъ дѣ́латели на жа́тву Свою́.
И при­­зва́ оба­на́­де­сять ученики́ Своя́, даде́ и́мъ вла́сть на ду́сѣхъ нечи́стыхъ, я́ко да изго́нятъ и́хъ, и цѣли́ти вся́къ неду́гъ и вся́ку болѣ́знь.
Два­на́­де­ся­тихъ же апо́столовъ имена́ су́ть сiя́: пе́рвый Си́монъ, и́же нарица́ет­ся Пе́тръ, и Андре́й бра́тъ его́: Иа́ковъ Зеведе́евъ и Иоа́н­нъ бра́тъ его́:
Фили́ппъ и Варѳоломе́й: Ѳома́ и Матѳе́й мыта́рь: Иа́ковъ Алфе́евъ и Левве́й, нарѣче́н­ный Ѳадде́й:
Си́монъ Канани́тъ и Иу́да Искарiо́тскiй, и́же и предаде́ Его́.
Сiя́ оба­на́­де­сять посла́ Иису́съ, заповѣ́да и́мъ, глаго́ля: на пу́ть язы́къ не иди́те и во гра́дъ Самаря́нскiй не вни́дите:
иди́те же па́че ко овца́мъ поги́бшымъ до́му Изра́илева:
ходя́ще же проповѣ́дуйте, глаго́люще, я́ко при­­бли́жися Ца́р­ст­вiе Небе́сно­е:
боля́щыя исцѣля́йте, прокаже́н­ныя очища́йте, ме́ртвыя воскреша́йте, бѣ́сы изгоня́йте: ту́не прiя́сте, ту́не дади́те.
[Зач. 35.] Не стяжи́те зла́та, ни сребра́, ни мѣ́ди при­­ поясѣ́хъ ва́шихъ,
ни пи́ры въ пу́ть, ни двою́ ри́зу, ни сапо́гъ, ни жезла́: досто́инъ бо е́сть дѣ́латель мзды́ сво­ея́.
Въ о́ньже а́ще [коли́ждо] гра́дъ или́ ве́сь вни́дете, испыта́йте, кто́ въ не́мъ досто́инъ е́сть, и ту́ пребу́дите, до́ндеже изы́дете:
входя́ще же въ до́мъ цѣлу́йте его́, глаго́люще: ми́ръ до́му сему́:
и а́ще у́бо бу́детъ до́мъ досто́инъ, прiи́детъ ми́ръ ва́шъ на́нь: а́ще ли же не бу́детъ досто́инъ, ми́ръ ва́шъ къ ва́мъ воз­врати́т­ся.
И и́же а́ще не прiи́метъ ва́съ, ниже́ послу́шаетъ слове́съ ва́шихъ, исходя́ще изъ до́му или́ изъ гра́да того́, от­тряси́те пра́хъ но́гъ ва́шихъ:
ами́нь глаго́лю ва́мъ: от­ра́днѣе бу́детъ земли́ Cодо́мстѣй и Гомо́ррстѣй въ де́нь су́дный, не́же гра́ду тому́.
[Зач. 36.] Се́, А́зъ посыла́ю ва́съ я́ко о́вцы посредѣ́ волко́въ: бу́дите у́бо му́дри я́ко змiя́, и цѣ́ли я́ко го́лубiе.
Внемли́те же от­ человѣ́къ: предадя́тъ бо вы́ на со́нмы, и на собо́рищихъ и́хъ бiю́тъ ва́съ,
и предъ влады́ки же и цари́ веде́ни бу́дете Мене́ ра́ди, во свидѣ́тел­ст­во и́мъ и язы́комъ.
Егда́ же предаю́тъ вы́, не пецы́теся, ка́ко или́ что́ воз­глаго́лете: да́стбося ва́мъ въ то́й ча́съ, что́ воз­глаго́лете:
не вы́ бо бу́дете глаго́лющiи, но Ду́хъ Отца́ ва́­шего глаго́ляй въ ва́съ.
Преда́стъ же бра́тъ бра́та на сме́рть, и оте́цъ ча́до: и воста́нутъ ча́да на роди́тели и убiю́тъ и́хъ:
и бу́дете ненави́дими всѣ́ми и́мене Мо­его́ ра́ди: претерпѣ́вый же до конца́, то́й спасе́нъ бу́детъ.
[Зач. 37.] Егда́ же го́нятъ вы́ во гра́дѣ се́мъ, бѣ́гайте въ другі́й. Ами́нь бо глаго́лю ва́мъ: не и́мате сконча́ти гра́ды Изра́илевы, до́ндеже прiи́детъ Сы́нъ Человѣ́ческiй.
Нѣ́сть учени́къ надъ учи́теля [сво­его́], ниже́ ра́бъ надъ господи́на сво­его́:
довлѣ́етъ ученику́, да бу́детъ я́ко учи́тель его́, и ра́бъ я́ко госпо́дь его́. А́ще господи́на до́му веельзеву́ла нареко́ша, кольми́ па́че дома́шнiя его́?
Не убо́йтеся у́бо и́хъ: ничто́же бо е́сть покрове́но, е́же не от­кры́ет­ся, и та́йно, е́же не увѣ́дѣно бу́детъ.
Е́же глаго́лю ва́мъ во тмѣ́, рцы́те во свѣ́тѣ: и е́же во у́шы слы́шите, проповѣ́дите на кро́вѣхъ.
И не убо́йтеся от­ убива́ющихъ тѣ́ло, души́ же не могу́щихъ уби́ти: убо́йтеся же па́че могу́щаго и ду́шу и тѣ́ло погуби́ти въ гее́н­нѣ.
Не двѣ́ ли пти́цѣ цѣни́тѣся еди́ному асса́рiю? И ни еди́на от­ ни́хъ паде́тъ на земли́ безъ Отца́ ва́­шего:
ва́мъ же и вла́си главні́и вси́ изочте́ни су́ть:
не убо́йтеся у́бо: мно́зѣхъ пти́цъ лу́чши есте́ вы́.
[Зач. 38.] Вся́къ у́бо и́же исповѣ́сть Мя́ предъ человѣ́ки, исповѣ́мъ его́ и А́зъ предъ Отце́мъ Мо­и́мъ, и́же на небесѣ́хъ:
а и́же от­ве́ржет­ся Мене́ предъ человѣ́ки, от­ве́ргуся его́ и А́зъ предъ Отце́мъ Мо­и́мъ, и́же на небесѣ́хъ.
Не мни́те, я́ко прiидо́хъ воврещи́ ми́ръ на зе́млю: не прiидо́хъ воврещи́ ми́ръ, но ме́чь:
прiидо́хъ бо разлучи́ти человѣ́ка на отца́ сво­его́, и дще́рь на ма́терь свою́, и невѣ́сту на свекро́вь свою́.
И врази́ человѣ́ку дома́шнiи его́.
[Зач. 39.] И́же лю́битъ отца́ или́ ма́терь па́че Мене́, нѣ́сть Мене́ досто́инъ: и и́же лю́битъ сы́на или́ дще́рь па́че Мене́, нѣ́сть Мене́ досто́инъ:
и и́же не прiи́метъ креста́ сво­его́ и вслѣ́дъ Мене́ гряде́тъ, нѣ́сть Мене́ досто́инъ.
Обрѣты́й ду́шу свою́ погуби́тъ ю́: а и́же погуби́тъ ду́шу свою́ Мене́ ра́ди, обря́щетъ ю́.
И́же ва́съ прiе́млетъ, Мене́ прiе́млетъ: и и́же прiе́млетъ Мене́, прiе́млетъ Посла́в­шаго Мя́:
прiе́мляй проро́ка во и́мя проро́чо, мзду́ проро́чу прiи́метъ: и прiе́мляй пра́ведника во и́мя пра́ведничо, мзду́ пра́ведничу прiи́метъ:
и и́же а́ще напо­и́тъ еди́наго от­ ма́лыхъ си́хъ ча́­шею студены́ воды́ то́кмо, во и́мя ученика́, ами́нь глаго́лю ва́мъ, не погуби́тъ мзды́ сво­ея́.
So He got into a boat, crossed over, and came to His own city.
Then behold, they brought to Him a paralytic lying on a bed. When Jesus saw their faith, He said to the paralytic, «Son, be of good cheer; your sins are forgiven you.»
And at once some of the scribes said within themselves, «This Man blasphemes!»
But Jesus, knowing their thoughts, said, «Why do you think evil in your hearts?
For which is easier, to say, «Your sins are forgiven you,́ or to say, «Arise and walḱ?
But that you may know that the Son of Man has power on earth to forgive sins»--then He said to the paralytic, «Arise, take up your bed, and go to your house.»
And he arose and departed to his house.
Now when the multitudes saw it, they marveled and glorified God, who had given such power to men.
As Jesus passed on from there, He saw a man named Matthew sitting at the tax office. And He said to him, «Follow Me.» So he arose and followed Him.
Now it happened, as Jesus sat at the table in the house, that behold, many tax collectors and sinners came and sat down with Him and His disciples.
And when the Pharisees saw it, they said to His disciples, «Why does your Teacher eat with tax collectors and sinners?»
When Jesus heard that, He said to them, «Those who are well have no need of a physician, but those who are sick.
But go and learn what this means: «I desire mercy and not sacrifice.́ For I did not come to call the righteous, but sinners, to repentance.»
Then the disciples of John came to Him, saying, «Why do we and the Pharisees fast often, but Your disciples do not fast?»
And Jesus said to them, «Can the friends of the bridegroom mourn as long as the bridegroom is with them? But the days will come when the bridegroom will be taken away from them, and then they will fast.
No one puts a piece of unshrunk cloth on an old garment; for the patch pulls away from the garment, and the tear is made worse.
Nor do they put new wine into old wineskins, or else the wineskins break, the wine is spilled, and the wineskins are ruined. But they put new wine into new wineskins, and both are preserved.»
While He spoke these things to them, behold, a ruler came and worshiped Him, saying, «My daughter has just died, but come and lay Your hand on her and she will live.»
So Jesus arose and followed him, and so did His disciples.
And suddenly, a woman who had a flow of blood for twelve years came from behind and touched the hem of His garment.
For she said to herself, «If only I may touch His garment, I shall be made well.»
But Jesus turned around, and when He saw her He said, «Be of good cheer, daughter; your faith has made you well.» And the woman was made well from that hour.
When Jesus came into the ruleŕs house, and saw the flute players and the noisy crowd wailing,
He said to them, «Make room, for the girl is not dead, but sleeping.» And they ridiculed Him.
But when the crowd was put outside, He went in and took her by the hand, and the girl arose.
And the report of this went out into all that land.
When Jesus departed from there, two blind men followed Him, crying out and saying, «Son of David, have mercy on us!»
And when He had come into the house, the blind men came to Him. And Jesus said to them, «Do you believe that I am able to do this?» They said to Him, «Yes, Lord.»
Then He touched their eyes, saying, «According to your faith let it be to you.»
And their eyes were opened. And Jesus sternly warned them, saying, «See that no one knows it.»
But when they had departed, they spread the news about Him in all that country.
As they went out, behold, they brought to Him a man, mute and demon-possessed.
And when the demon was cast out, the mute spoke. And the multitudes marveled, saying, «It was never seen like this in Israel!»
But the Pharisees said, «He casts out demons by the ruler of the demons.»
Then Jesus went about all the cities and villages, teaching in their synagogues, preaching the gospel of the kingdom, and healing every sickness and every disease among the people.
But when He saw the multitudes, He was moved with compassion for them, because they were weary and scattered, like sheep having no shepherd.
Then He said to His disciples, «The harvest truly is plentiful, but the laborers are few.
Therefore pray the Lord of the harvest to send out laborers into His harvest.»
And when He had called His twelve disciples to Him, He gave them power over unclean spirits, to cast them out, and to heal all kinds of sickness and all kinds of disease.
Now the names of the twelve apostles are these: first, Simon, who is called Peter, and Andrew his brother; James the son of Zebedee, and John his brother;
Philip and Bartholomew; Thomas and Matthew the tax collector; James the son of Alphaeus, and Lebbaeus, whose surname was Thaddaeus;
Simon the Cananite, and Judas Iscariot, who also betrayed Him.
These twelve Jesus sent out and commanded them, saying: «Do not go into the way of the Gentiles, and do not enter a city of the Samaritans.
But go rather to the lost sheep of the house of Israel.
And as you go, preach, saying, «The kingdom of heaven is at hand.́
Heal the sick, cleanse the lepers, raise the dead, cast out demons. Freely you have received, freely give.
Provide neither gold nor silver nor copper in your money belts,
nor bag for your journey, nor two tunics, nor sandals, nor staffs; for a worker is worthy of his food.
«Now whatever city or town you enter, inquire who in it is worthy, and stay there till you go out.
And when you go into a household, greet it.
If the household is worthy, let your peace come upon it. But if it is not worthy, let your peace return to you.
And whoever will not receive you nor hear your words, when you depart from that house or city, shake off the dust from your feet.
Assuredly, I say to you, it will be more tolerable for the land of Sodom and Gomorrah in the day of judgment than for that city!
«Behold, I send you out as sheep in the midst of wolves. Therefore be wise as serpents and harmless as doves.
But beware of men, for they will deliver you up to councils and scourge you in their synagogues.
You will be brought before governors and kings for My sake, as a testimony to them and to the Gentiles.
But when they deliver you up, do not worry about how or what you should speak. For it will be given to you in that hour what you should speak;
for it is not you who speak, but the Spirit of your Father who speaks in you.
«Now brother will deliver up brother to death, and a father his child; and children will rise up against parents and cause them to be put to death.
And you will be hated by all for My namés sake. But he who endures to the end will be saved.
When they persecute you in this city, flee to another. For assuredly, I say to you, you will not have gone through the cities of Israel before the Son of Man comes.
«A disciple is not above his teacher, nor a servant above his master.
It is enough for a disciple that he be like his teacher, and a servant like his master. If they have called the master of the house Beelzebub, how much more will they call those of his household!
Therefore do not fear them. For there is nothing covered that will not be revealed, and hidden that will not be known.
«Whatever I tell you in the dark, speak in the light; and what you hear in the ear, preach on the housetops.
And do not fear those who kill the body but cannot kill the soul. But rather fear Him who is able to destroy both soul and body in hell.
Are not two sparrows sold for a copper coin? And not one of them falls to the ground apart from your Fatheŕs will.
But the very hairs of your head are all numbered.
Do not fear therefore; you are of more value than many sparrows.
«Therefore whoever confesses Me before men, him I will also confess before My Father who is in heaven.
But whoever denies Me before men, him I will also deny before My Father who is in heaven.
«Do not think that I came to bring peace on earth. I did not come to bring peace but a sword.
For I have come to «set a man against his father, a daughter against her mother, and a daughter-in-law against her mother-in-laẃ;
and «a mańs enemies will be those of his own household.́
He who loves father or mother more than Me is not worthy of Me. And he who loves son or daughter more than Me is not worthy of Me.
And he who does not take his cross and follow after Me is not worthy of Me.
He who finds his life will lose it, and he who loses his life for My sake will find it.
«He who receives you receives Me, and he who receives Me receives Him who sent Me.
He who receives a prophet in the name of a prophet shall receive a prophet́s reward. And he who receives a righteous man in the name of a righteous man shall receive a righteous mańs reward.
And whoever gives one of these little ones only a cup of cold water in the name of a disciple, assuredly, I say to you, he shall by no means lose his reward.»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible