и къ примо́рскимъ Ханане́амъ от восто́къ, и къ примо́рскимъ Аморре́омъ и Хетте́омъ, и Ферезе́омъ и Иевусе́омъ, и́же на горѣ́, и Еве́омъ, и и́же подъ аермо́номъ, въ зе́млю Массифа́.

И изыдо́ша сі́и и ца́рiе и́хъ съ ни́ми, лю́дiе мно́зи, я́ко песо́къ и́же при краи́ мо́ря мно́жествомъ, и ко́ни и колесни́цы мно́ги зѣло́.

И снидо́шася вси́ ца́рiе сі́и, и прiидо́ша вку́пѣ, и ополчи́шася при водѣ́ марро́нъ воева́ти на Изра́иля.

И рече́ Госпо́дь ко Иису́су: не убо́йся от лица́ и́хъ, я́ко зау́тра въ се́й ча́съ а́зъ преда́мъ и́хъ я́звенныхъ предъ сы́ны Изра́илевы: ко́немъ и́хъ жи́лы пресѣче́ши и колесни́цы и́хъ да сожже́ши огне́мъ.

И прiи́де Иису́съ и вси́ лю́дiе вои́нстiи съ ни́мъ на ни́хъ къ водѣ́ марро́нстѣй внеза́пу, и нападо́ша на ня́ въ го́рнѣй.

И предаде́ и́хъ Госпо́дь подъ ру́цѣ Изра́илевы: и сѣку́ще и́хъ, прогна́ша да́же до Сидо́на вели́каго и до Масрефо́ѳъ-маи́ма и до по́ль Масси́фскихъ къ восто́комъ: и изсѣко́ша и́хъ, до́ндеже не оста́ся въ ни́хъ ни еди́нъ цѣ́лъ и избѣ́гшiй.

И сотвори́ и́мъ Иису́съ, я́коже заповѣ́да ему́ Госпо́дь: ко́немъ и́хъ жи́лы пресѣче́ и колесни́цы и́хъ сожже́ огне́мъ.

И обрати́ся Иису́съ въ то́ вре́мя, и взя́ Асо́ръ, и царя́ его́ уби́ мече́мъ: Асо́ръ бо бѣ́ пре́жде облада́ющiй всѣ́ми ца́рствы си́ми:

и изби́ все́ ды́шущее, е́же въ не́мъ бы́сть, о́стрiемъ меча́, и потреби́ша вся́, и не оста́ся въ не́мъ все́ ды́шущее: и Асо́ръ запали́ша огне́мъ.

И вся́ гра́ды ца́рствъ си́хъ и вся́ цари́ и́хъ взя́ Иису́съ и изби́ я́ мече́мъ, и потреби́ и́хъ, я́коже повелѣ́ и́мъ Моисе́й ра́бъ Госпо́день.

Но вся́ гра́ды крѣ́пки не запали́ Изра́иль, то́чiю Асо́ръ еди́нъ запали́ Иису́съ.

И вся́ коры́сти и́хъ и вся́ скоты́ и́хъ плѣни́ша себѣ́ сы́нове Изра́илевы: люді́й же всѣ́хъ потреби́ша мече́мъ, до́ндеже погуби́ша и́хъ, и не оста́виша от ни́хъ ни еди́наго ды́шущаго.

Я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю рабу́ своему́, та́ко Моисе́й заповѣ́да Иису́су: и та́ко сотвори́ Иису́съ, не преступи́ ни еди́наго же от всѣ́хъ, я́же заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.

И взя́ Иису́съ всю́ зе́млю го́рную и всю́ зе́млю наге́въ, и всю́ зе́млю госо́мску, и ра́вную, и я́же на за́падъ, и го́ру Изра́илеву, и по́ля я́же при горѣ́,

от горы́ хелха́, и я́же восхо́дитъ къ сеи́ру, и да́же до Валга́да, и по́ле Лива́на подъ горо́ю аермо́нъ: и вся́ цари́ и́хъ взя́ и изби́.

И мно́ги дни́ сотвори́ Иису́съ съ цари́ си́ми бра́нь:

и не бѣ́ ни еди́наго гра́да, его́же не предаде́ Госпо́дь сыно́мъ Изра́илевымъ, кромѣ́ Еве́а обита́ющаго въ гавао́нѣ: всѣ́хъ взя́ша бра́нiю:

я́ко Го́сподемъ бы́сть укрѣпи́тися и́хъ се́рдцу, сопроти́витися на бра́ни проти́ву Изра́иля, да потребя́тъ и́хъ, я́ко да не да́стся и́мъ ми́лость, но да потребя́тся, я́коже глаго́ла Госпо́дь къ Моисе́ю.

И прiи́де Иису́съ въ то́ вре́мя, и потреби́ [вся́] енаки́мы от го́рныя, от Хевро́на и от дави́ра и от Ано́ва, и от всея́ горы́ Изра́илевы и от всея́ горы́ Иу́дины, съ гра́ды и́хъ, и потреби́ я́ Иису́съ:

не оста́ся ни еди́нъ енаки́мъ от сыно́въ Изра́илевыхъ, но то́чiю въ Га́зѣ и въ ге́ѳѣ и во Асидо́ѳѣ оста́шася.

И взя́ Иису́съ всю́ зе́млю, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю: и даде́ ю́ Иису́съ въ наслѣ́дiе Изра́илю, раздѣле́нiемъ по племено́мъ и́хъ. И преста́ земля́ вою́ема бы́ти.

И бы́ша предѣ́лы сыно́въ Иу́диныхъ по со́нмомъ и́хъ, от предѣ́лъ Идуме́йскихъ, от пусты́ни Си́нъ къ Ли́ву да́же до Ка́дисъ къ ю́гу:

и бы́ша предѣ́лы и́хъ от полу́дне до ча́сти мо́ря сла́наго, от верха́ клоня́щагося къ ю́гу,

и прохо́дятъ пря́мо восхожде́нiю акравви́мъ, и обхо́дятъ сена́, и восхо́дятъ от ю́га до Ка́дисъ-варни́: и исхо́дятъ изъ Есро́на, и восхо́дятъ во Адда́ру, и исхо́дятъ на за́пады Ка́дисъ, обхо́дятъ аккарки́,

и исхо́дятъ во Асемо́ну, и прехо́дятъ да́же до де́бри Еги́петскiя: и бу́детъ исхо́дъ предѣ́ловъ его́ къ мо́рю. Сі́и су́ть предѣ́лы и́хъ от ю́га.

И предѣ́лы от восто́къ, все́ мо́ре сла́ное да́же до ча́сти Иорда́на, и предѣ́лы и́хъ къ сѣ́веру, и от верха́ мо́ря, и от ча́сти Иорда́нски:

восхо́дятъ предѣ́лы [ті́и] въ Виѳа́глу и прехо́дятъ от сѣ́вера къ веѳа́ру, и восхо́дятъ предѣ́лы къ ка́мени Вео́ра сы́на Руви́мля,

и восхо́дятъ предѣ́лы къ Деви́ру де́бри Ахо́ровы, и низхо́дятъ до Галга́лы, я́же е́сть пря́мо схожде́нiю Адомми́нъ, и́же е́сть къ ю́гу де́бри, и восхо́дитъ предѣ́лъ къ водѣ́ исто́чника со́лнечна, и бу́детъ исхо́дъ его́ исто́чникъ роги́ль:

и восхо́дятъ предѣ́лы въ де́брь енно́мъ, созади́ Иеву́са от полу́дне, се́й е́сть Иерусали́мъ: и исхо́дятъ предѣ́лы на ве́рхъ горы́, я́же е́сть предъ лице́мъ де́бри енно́мъ къ мо́рю, я́же е́сть от ча́сти земли́ Рафаи́нъ къ сѣ́веру:

и прехо́дитъ предѣ́лъ от верха́ горы́ ко исто́чнику воды́ Нафѳо́ и прехо́дитъ къ горѣ́ Ефро́ни, и изведе́тъ предѣ́лъ въ Ваа́лъ, се́й е́сть гра́дъ Иари́мъ:

и обы́детъ предѣ́лъ от Ваа́ла къ мо́рю и пре́йдетъ въ го́ру Сии́ръ, и пре́йдетъ созади́ гра́да Иари́ма от сѣ́вера, се́й е́сть хасало́нъ: и сни́детъ ко гра́ду со́лнечну и пре́йдетъ къ ю́гу:

и прехо́дитъ предѣ́лъ созади́ аккаро́на до сѣ́вера, и прехо́дятъ предѣ́лы въ сакхаро́нъ, и пре́йдутъ го́ру земли́ Валаа́ни, и прехо́дятъ ко Иавни́лу, и бу́детъ исхо́дъ предѣ́ловъ къ мо́рю, и предѣ́лы и́хъ от мо́ря, мо́ре вели́кое опредѣли́тъ.

Сі́и предѣ́лы сыно́въ Иу́диныхъ о́крестъ по со́нмомъ и́хъ.

И даде́ [иису́съ] хале́ву сы́ну Иефонні́ину ча́сть посредѣ́ сыно́въ Иу́диныхъ повелѣ́нiемъ Бо́жiимъ, и даде́ ему́ Иису́съ гра́дъ Арво́къ, отца́ ена́кова: се́й е́сть Хевро́нъ.

И потреби́ отту́ду хале́въ сы́нъ Иефонні́инъ три́ сы́ны ена́ковы, сусі́а и Ѳолмаи́ и Ахима́:

и взы́де отту́ду хале́въ на живу́щихъ въ дави́рѣ: и́мя же пре́жде бя́ше дави́ру гра́дъ пи́сменъ.

И рече́ хале́въ: и́же а́ще во́зметъ кто́ гра́дъ пи́сменъ и возоблада́етъ и́мъ, да́мъ ему́ Асха́нь дще́рь мою́ въ жену́.

И взя́ его́ Гоѳонiи́лъ сы́нъ Кене́за, бра́та хале́вова, юнѣ́йшiй: и даде́ ему́ Асха́нь дще́рь свою́ въ жену́.

И бы́сть внегда́ отходи́ти е́й, и совѣща́ съ ни́мъ, глаго́лющи: попрошу́ у отца́ моего́ села́. И воззва́ со осля́ти. И рече́ е́й хале́въ: что́ ти е́сть?

И рече́ ему́: да́ждь ми́ благослове́нiе, я́ко въ зе́млю полу́денную отда́лъ еси́ мя́: да́ждь ми́ Гола́ѳъ-маи́мъ. И даде́ е́й хале́въ Гола́ѳъ-маи́мъ вы́шнiй и Гола́ѳъ ни́жнiй.

Сiе́ наслѣ́дiе пле́мене сыно́въ Иу́диныхъ по со́нмомъ и́хъ:

бы́ша же гра́ди и́хъ гра́ди пле́мене сыно́въ Иу́диныхъ къ предѣ́ломъ Едо́млимъ въ пусты́ни, кавсеи́лъ и едраи́мъ и Иагу́ръ,

и кина́ и димона́ и Адада́,

и Кеде́съ и Асо́ръ и Иѳнакси́фъ,

и теле́мъ и Вало́ѳъ,

и Асо́ръ но́вый и гра́дъ Асеро́мъ [се́й е́сть Асо́ръ]:

Ама́мъ и самаа́ и модада́,

и Асергадда́ и веѳфале́ѳъ,

и Асарсула́ и вирсавее́ [и се́ла и́хъ и предгра́дiя и́хъ]:

и Ваала́ и ави́мъ и Асе́мъ,

и Елѳола́дъ и хеси́лъ и ерма́,

и Сикеле́гъ и ведевина́ и сансанна́,

и Лаво́ѳъ и селеи́мъ, и Аи́нъ и реммо́нъ: всѣ́хъ градо́въ два́десять и де́вять, и се́ла и́хъ.

Въ напо́льнѣй, есѳао́лъ и сараа́, и Асна́ [и раме́нъ],

и зано́ и ингони́мъ, и Ѳаффуа́ и инаи́мъ,

и иериму́ѳъ и Одолла́мъ, [и немра́] и сохо́ и азика́,

и сагари́мъ и Адiаѳаи́мъ, и га́дира и се́ла ея́: гра́ди четырена́десять и ве́си и́хъ.

Сенна́мъ и Адаса́ и Магдалга́дъ,

и далаа́нъ и Масфа́ и Иекѳаи́лъ,

и лахи́съ и Васха́ѳъ и егло́мъ,

и хавво́нъ и лама́съ и хаѳло́съ,

и гадиро́ѳъ и ви́ѳъ-даго́нъ, и нома́ и макида́: гра́ди шестьна́десять и ве́си и́хъ.

Левна́ и Аѳе́ръ и Аса́нъ,

и Иефѳа́ и Асенна́ и неси́въ,

и кеила́ и Ахзе́въ, и мариса́ [и Едо́мъ]: гра́ди де́вять и ве́си и́хъ.

Аккаро́нъ и се́ла его́ и предгра́дiя его́.

[И] от аккаро́на, Иемне́ и вси́ ели́ки су́ть бли́зъ Асдо́ѳа, и ве́си и́хъ:

Асдо́ѳъ и ве́си его́ и предгра́дiя его́: Га́за и ве́си ея́ и предгра́дiя ея́, да́же до водоте́чи Еги́петскiя, и мо́ре вели́кое опредѣля́етъ.

И въ го́рнѣй, Сафи́ръ и Иеѳе́ръ и сохо́,

и ренна́, гра́дъ пи́сменъ [се́й е́сть дави́ръ],

и Ано́въ и есѳемо́ и Ани́мъ,

и госо́мъ и хилуо́нъ и гило́нъ: градо́въ единона́десять и ве́си и́хъ.

Ере́въ и еса́нъ и рума́,

и иану́мъ и ве́ѳъ-ѳапфуе́ и Афака́,

и хаммата́ и гра́дъ Арво́ [се́й е́сть Хевро́нъ] и Сiо́ръ: градо́въ де́вять и се́ла и́хъ.

Мао́нъ и херме́лъ, и зи́фъ и Иетта́,

и Иездрае́ль и Иекдаа́мъ и зано́,

аки́мъ и гаваа́ и Ѳамна́: гра́ди де́сять и ве́си и́хъ.

Алу́лъ и веѳсу́ръ и гедо́ръ,

и маро́ѳъ и веѳано́нъ и Елѳеке́нъ: гра́ди ше́сть и ве́си и́хъ:

Ѳеко́ и Ефраѳа́ [се́й е́сть Виѳлее́мъ]: и фаго́ръ и ета́мъ, и куло́нъ и татами́, и сори́съ и каре́мъ, и Галли́мъ и веѳи́ръ и манохо́: градо́въ единона́десять и ве́си и́хъ.

Карiа́ѳъ-ваа́лъ [се́й гра́дъ Иари́мъ] и Аревва́: гра́ди два́, и се́ла и́хъ и предгра́дiя и́хъ.

Ваддарги́съ и Виѳарава́, [и] Мадо́нъ и сохоха́,

и невса́нъ и гра́дъ со́ли и ингадди́: гра́ди ше́сть и ве́си и́хъ.

И Иевусе́й обита́ше во Иерусали́мѣ, и не возмого́ша сы́нове Иу́дины погуби́ти и́хъ: и обита́ша Иевусе́е съ сынми́ Иу́диными во Иерусали́мѣ да́же до дне́ о́наго.

Синодальный

1 Иисус Навин поразил полчища Хананеев на севере при водах Меромских; 10 сожжение Асора, главы трех царств; 16 итог победам Израиля под начальством Иисуса Навина.

Услышав сие, Иавин, царь Асорский, послал к Иоваву, царю Мадонскому, и к царю Шимронскому, и к царю Ахсафскому,

и к царям, которые жили к северу на горе и на равнине с южной стороны Хиннарофа, и на низменных местах, и в Нафоф-Доре к западу,

к Хананеям, которые жили к востоку и к морю, к Аморреям и Хеттеям, к Ферезеям и к Иевусеям, жившим на горе, и к Евеям, жившим подле Ермона в земле Массифе.

И выступили они и все ополчение их с ними, многочисленный народ, который множеством равнялся песку на берегу морском; и коней и колесниц было весьма много.

И собрались все цари сии, и пришли и расположились станом вместе при водах Меромских, чтобы сразиться с Израилем.

Но Господь сказал Иисусу: не бойся их, ибо завтра, около сего времени, Я предам всех [их] на избиение [сынам] Израиля; коням же их перережь жилы и колесницы их сожги огнем.

Иисус и с ним весь народ, способный к войне, внезапно вышли на них к водам Меромским и напали на них.

И предал их Господь в руки Израильтян, и поразили они их, и преследовали их до Сидона великого и до Мисрефоф-Маима, и до долины Мицфы к востоку, и перебили их, так что никого из них не осталось, кто уцелел бы [и избежал].

И поступил Иисус с ними так, как сказал ему Господь: коням их перерезал жилы и колесницы их сожег огнем.

В то же время возвратившись Иисус взял Асор и царя его убил мечом [Асор же прежде был главою всех царств сих];

и побили все дышащее, что было в нем, мечом, [все] предав заклятию: не осталось ни одной души; а Асор сожег он огнем.

И все города царей сих и всех царей их взял Иисус и побил мечом, предав их заклятию, как повелел Моисей, раб Господень;

впрочем всех городов, лежавших на возвышенности, не жгли Израильтяне, кроме одного Асора, который сжег Иисус.

А всю добычу городов сих и [весь] скот разграбили сыны Израилевы себе; людей же всех перебили мечом, так что истребили всех их: не оставили [из них] ни одной души.

Как повелел Господь Моисею, рабу Своему, так Моисей заповедал Иисусу, а Иисус так и сделал: не отступил ни от одного слова во всем, что повелел Господь Моисею.

Таким образом Иисус взял всю эту нагорную землю, всю землю полуденную, всю землю Гошен и низменные места, и равнину и гору Израилеву, и низменные места [при горе],

от горы Халак, простирающейся к Сеиру, до Ваал-Гада в долине Ливанской, подле горы Ермона, и всех царей их взял, поразил их и убил.

Долгое время вел Иисус войну со всеми сими царями.

Не было [ни одного] города, который заключил бы мир с сынами Израилевыми, кроме Евеев, жителей Гаваона: все взяли они войною;

ибо от Господа было то, что они ожесточили сердце свое и войною встречали Израиля – для того, чтобы преданы были заклятию и чтобы не было им помилования, но чтобы истреблены были так, как повелел Господь Моисею.

В то же время пришел Иисус и поразил [всех] Енакимов на горе, в Хевроне, в Давире, в Анаве, на всей горе Иудиной и на всей горе Израилевой; с городами их предал их Иисус заклятию;

не осталось [ни одного] из Енакимов в земле сынов Израилевых, остались только в Газе, в Гефе и в Азоте.

Таким образом взял Иисус всю землю, как говорил Господь Моисею, и отдал ее Иисус в удел Израильтянам, по разделению между коленами их. И успокоилась земля от войны.

1 Границы удела Иудина; 13 часть Халева в уделе Иудином; 20 перечисление городов в уделе Иуды.

Жребий колену сынов Иудиных, по племенам их, выпал такой: в смежности с Идумеею была пустыня Син, к югу, при конце Фемана;

южным пределом их был край моря Соленого от простирающегося к югу залива;

на юге идет он к возвышенности Акраввимской, проходит Цин и, восходя с южной стороны к Кадес-Варне, проходит Хецрон и, восходя до Аддара, [идет на западной стороне Кадеса,] поворачивает к Каркае,

потом проходит Ацмон, идет к потоку Египетскому, так что конец сего предела есть море. Сей будет южный ваш предел.

Пределом же к востоку [все] море Соленое, до устья Иордана; а предел с северной стороны начинается от залива моря, от устья Иордана;

отсюда предел восходит к Беф-Хогле и проходит с северной стороны к Беф-Араве, и идет предел вверх до камня Богана, сына Рувимова;

потом восходит предел к Давиру от долины Ахор и на севере поворачивает к Галгалу, который против возвышенности Адуммима, лежащего с южной стороны потока; отсюда предел проходит к водам Ен-Шемеша и оканчивается у Ен-Рогела;

отсюда предел идет вверх к долине сына Енномова с южной стороны Иевуса, который есть Иерусалим, и восходит предел на вершину горы, которая к западу против долины Енномовой, которая на краю долины Рефаимов к северу;

от вершины горы предел поворачивает к источнику вод Нефтоах и идет к городам горы Ефрона, и поворачивает предел к Ваалу, который есть Кириаф-Иарим;

потом поворачивает предел от Ваала к морю [и идет] к горе Сеиру, и идет северною стороною горы Иеарим, которая есть Кесалон, и, нисходя к Вефсамису, проходит чрез Фимну;

отсюда предел идет северною стороною Екрона, и поворачивает предел к Шикарону, проходит чрез гору [земли] Ваал и доходит до Иавнеила, и оканчивается предел у моря. Западный предел составляет великое море.

Вот предел сынов Иудиных с племенами их со всех сторон.

И Халеву, сыну Иефонниину, [Иисус] дал часть среди сынов Иудиных, как повелел Господь Иисусу; [и дал ему Иисус] Кириаф-Арбы, отца Енакова, иначе Хеврон.

И выгнал оттуда Халев [сын Иефонниин] трех сынов Енаковых: Шешая, Ахимана и Фалмая, детей Енаковых.

Отсюда [Халев] пошел против жителей Давира [имя Давиру прежде было Кириаф-Сефер].

И сказал Халев: кто поразит Кириаф-Сефер и возьмет его, тому отдам Ахсу, дочь мою, в жену.

И взял его Гофониил, [младший] сын Кеназа, брата Халевова, и отдал он в жену ему Ахсу, дочь свою.

Когда надлежало ей идти, ее научили просить у отца ее поле, и она сошла с осла. Халев сказал ей: что тебе?

Она сказала: дай мне благословение; ты дал мне землю полуденную, дай мне и источники вод. И дал он ей источники верхние и источники нижние.

Вот удел колена сынов Иудиных, по племенам их:

города с края колена сынов Иудиных в смежности с Идумеею на юге были: Кавцеил, Едер и Иагур,

Кина, Димона, Адада,

Кедес, Асор и Ифнан,

Зиф, Телем и Валоф,

Гацор-Хадафа, Кириаф, Хецрон, иначе Гацор,

Амам, Шема и Молада,

Хацар-Гадда, Хешмон и Веф-Палет,

Хацар-Шуал, Вирсавия и Визиофея [и села их и предместья их,]

Ваала, Иим и Ацем,

Елфолад, Кесил и Хорма,

Циклаг, Мадмана и Сансана,

Леваоф, Шелихим, Аин и Риммон: всех двадцать девять городов с их селами.

На низменных местах: Ештаол, Цора и Ашна,

Заноах, Ен-Ганним, Таппуах и Гаенам,

Иармуф, Одоллам, [Немра,] Сохо и Азека,

Шаараим, Адифаим, Гедера или Гедерофаим: четырнадцать городов с их селами.

Ценан, Хадаша, Мигдал-Гад,

Дилеан, Мицфе и Иокфеил,

Лахис, Воцкаф и Еглон,

Хаббон, Лахмас и Хифлис,

Гедероф, Беф-Дагон, Наема и Макед: шестнадцать городов с их селами.

Ливна, Ефер и Ашан,

Иффах, Ашна и Нецив,

Кеила, Ахзив и Мареша [и Едом]: девять городов с их селами.

Екрон с зависящими от него городами и селами его,

и от Екрона к морю все, что находится около Азота, с селами их,

Азот, зависящие от него города и села его, Газа, зависящие от нее города и села ее, до самого потока Египетского и великого моря, которое есть предел.

На горах: Шамир, Иаттир и Сохо,

Данна, Кириаф-Санна, иначе Давир,

Анаф, Ештемо и Аним,

Гошен, Холон и Гило: одиннадцать городов с их селами.

Арав, Дума и Ешан,

Ианум, Беф-Таппуах и Афека,

Хумта, Кириаф-Арбы, иначе Хеврон, и Цигор: девять городов с их селами.

Маон, Кармил, Зиф и Юта,

Изреель, Иокдам и Заноах,

Каин, Гива и Фимна: десять городов с их селами.

Халхул, Беф-Цур и Гедор,

Маараф, Беф-Аноф и Елтекон: шесть городов с их селами.
^15:59a[Феко, Ефрафа, иначе Вифлеем, Фагор, Етам, Кулон, Татами, Сорес, Карем, Галлим, Вефир и Манохо: одиннадцать городов с их селами.]

Кириаф-Ваал, иначе Кириаф-Иарим, и Аравва: два города с их селами [и предместьями].

В пустыне: Беф-Арава, Миддин и Секаха,

Нившан, Ир-Мелах и Ен-Геди: шесть городов с их селами.

Но Иевусеев, жителей Иерусалима, не могли изгнать сыны Иудины, и потому Иевусеи живут с сынами Иуды в Иерусалиме даже до сего дня.

Грузинский

Языки

როცა გაიგო ეს ამბები იაბონმა, ხაცორის მეფემ, შეუთვალა იობაბს, მადონის მეფეს, შიმრონის მეფეს, აქშაფის მეფეს,

და მეფეებს, რომლებიც იყვნენ ჩრდილოეთით მთაზე და ველზე ქინორეთის სამხრეთით, შეფელაში და ნაფთოთ-დორში, დასავლეთით,

აღმოსავლეთის და დასავლეთის ქანაანელებს, ამორეველებს, ხეთელებს, ფერიზელებს, მთის იებუსელებს და ხერმონისძირა ხეთელებს მიცფას ქვეყანაში.

ისინი მოვიდნენ მთელი თავიანთი ლაშქრითურთ, ზღვის ქვიშასავით უთვალავი ხალხით, უამრავი ცხენებითა და ეტლებით.

შეიყარა ყველა ეს მეფე, წავიდნენ და ერთად დაიბანაკეს მერიმის წყლებთან, რომ ისრაელიანებს შებრძოლებოდნენ.

უთხრა უფალმა იესოს: ნუ შეგეშინდება მათი, რადგან ხვალ ამ დროსთვის ყველას შევმუსრავ ისრაელის წინაშე. მათ ცხენებს ძარღვები გადაუსერე და ცეცხლს მიეცი მათი ეტლები.

მოულოდნელად მიადგა მათ იესო მეომრებითურთ მერომის წყლებთან და დაესხა თავს.

ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა ისრაელიანებს. შეუტიეს და სდიეს დიდ ციდონამდე, მისრეფოთ-მაიმამდე და მიცფას ველამდე, აღმოსავლეთისკენ. მუსრი გაავლეს, ისე რომ ცოცხალი არვინ დაუტოვებიათ.

ისე მოექცა მათ იესო, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მისთვის უფალს. მათ ცხენებს ძარღვები გადაუსერა და ცეცხლს მისცა ეტლები.

მაშინვე გამობრუნდა იესო და აიღო ხაცორი, და მახვილით განგმირა მისი მეფე, რადგან წინათ ხაცორი ყველა ამ სამეფოს თავი იყო.

მახვილით მოსრეს ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო. არცერთი სულდგმული არ დაუტოვებიათ. ხაცორს კი ცეცხლი წაუკიდეს.

ამ მეფეთა ყველა ქალაქი და ყველა მეფე ჩაიგდო ხელში იესომ და მახვილით მოსრა. გაანადგურა ისინი, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფლის მორჩილს, მოსეს.

ოღონდ თავ-თავის ბორცვებზე გაშენებული ყველა ქალაქი როდი გადაუწვავთ ისრაელიანებს, ერთადერთი ნაცორი გადაწვა იესომ.

ამ ქალაქის ნადავლი და პირუტყვი წამოასხეს თავისთვის ისრაელიანებმა, მთელი ხალხი კი მოსრეს მახვილით, ისე რომ მთლიანად ამოწყვიტეს, ერთი სულიც არ დაუტოვებიათ.

როგორც უფალმა უბრძანა მოსეს, თავის მორჩილს, ისევე უბრძანა მოსემ იესოს და ისევე მოიქცა იესო: ერთი სიტყვითაც არ გადაუხვევია იმისაგან, რაც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს.

დაიპყრო იესომ მთელი ეს ქვეყანა, მთა და მთელი ნეგები, გოშენის მთელი მხარე, შეფელა და ყარაბა, ისრაელის მთა და მისი ბარი.

ხალაკის მთიდან მოკიდებული, სეყირს აღმა ბაყალ-გადამდე ლიბნის დაბლობზე, ხერმონის ძირას, ყველა მეფე შეიპყრო და დახოცა.

დიდხანს ებრძოდა იესო ამ მეფეებს.

არ ყოფილა ქალაქი, რომელიც დაზავებოდეს ისრაელს, ხივიელთა, გაბაონის მცხოვრებთა გარდა. ყველა ბრძოლით დაიპყრეს.

რადგან უფლისგან იყო, გული რომ გაისასტიკეს ისრაელთან საბრძოლველად, რომ ამოეწყვიტათ ისრაელიანებს ისინი და არ ყოფილიყო მათთვის შეწყალება; რომ ამოეწყვიტათ, როგორც მოსესთვის ჰქონდა ნაბრძანები უფალს.

იმხანადვე გაემართა იესო და ამოწყვიტა ყანაკები მთაში, ქალაქებიანად მოსპო ისინი იესომ.

გადაშენდნენ ყანაკები ისრაელიანთა ქვეყნიდან. მხოლოდ ღაზაში, გათში და აშდოდში დარჩნენ.

დაიპყრო იესომ მთელი ქვეყანა, როგორც ეუბნებოდა უფალი მოსეს, და მისცა იგი იესომ ისრაელს სამკვიდროდ, შტოებისთვის დასანაწილებლად. დაისვენა ბრძოლისგან ქვეყანამ.

წილად ხვდა იუდაელთა შტოს მათი საგვარეულოების მიხედვით: ედომის საზღვართან ცინის უდაბნო, სამხრეთით, თემანის ბოლოში.

სამხრეთის საზღვრად ჰქონდათ - მარილოვანი ზღვის კიდიდან, ყერიდან სამხრეთის მიმართულებით.

გადის სამხრეთით ყაკრაბიმის ზეგანისკენ: გაივლის ცინს, სამხრეთის მხრიდან ადის კადეშ-ბარნეასკენ, გაივლის ხეცრონს, ადის ადარასკენ და უხვევს კარ-კაყასთან,

გაივლის ყაცმონს და გადის ეგვიპტის ხევზე, ზღვამდე აღწევს საზღვარი. ეს გქონდეთ სამხრეთის საზღვრამდე.

აღმოსავლეთის საზღვარი მარილოვანი ზღვაა, იორდანეს შესართავამდე; ჩრდილოეთის საზღვარი - ზღვის ყურიდან, იორდანეს შესართავიდან.

ადის საზღვარი ბეთ-ხოგლასკენ, გაივლის ჩრდილოეთის მხრიდან ბეთ-ყარაბას, ადის საზღვარი რეუბენის ძის, ბოჰანის ქვასთან.

ადის საზღვარი დაბირისკენ; ყაქორის ველიდან ჩრდილოეთით უხვევს გილგალისკენ, ადუმიმის მაღლობის გასწვრივ რომ არის, ხევის სამხრეთით; გაივლის საზღვარი ყენ-შემეშის წყლებთან და მთავრდება ყენ-როგელთან.

ადის საზღვარი ჰინომიანთა ველზე იებუსის, ანე იერუსალიმის, სამხრეთით, ადის საზღვარი მთის თხემზე, ჰიმონის ველის ზემოთ რომ არის დასავლეთიი, რეფაიმთა ველის კიდეზე, ჩრდილოეთით.

მთის თხემიდან უხვევს ნეფთოახის წყაროსთან, მიდის ყეფრონის მთების ქალაქებისკენ და უხვევს საზღვარი ბაყალასკენ, ანუ კირიათ-იეყარიმისკენ.

უხვევს საზღვარი ბაყალადან დასავლეთით სეყირის მთამდე, გასდევს იეყარიმის მთის ჩრდილოეთ კალთებს, ანუ ქესალონს, ეშვება ბეთ-შემეშისკენ და გადის თიმნაზე.

მისდევს საზღვარი ყეკრონის ჩრდილო მხარეს, უხვევს საზღვარი მიქრონისკენ, გადის ბაყალას მთაზე და აღწევს იაბნიელს. წყდება საზღვარი ზღვასთან.

დასავლეთის საზღვარი არის დიდი ზღვა, ეს არის იუდაელთა საზღვარი ირგვლივ, საგვარეულოების მიხედვით.

ქალებ იეფუნეს ძეს ძისცა იესომ სამკვიდრო იუდაელთა შორის, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს იესოსთვის: ყანაკის მამისეული კირიათ-არბაყი, ანე ხებრონი.

აჰყარა იქიდან ქალებმა ყანაკის სამი ნაშიერ: შეშაი, ახიმანი და თალმაი - ყანაკის ნაშობნი.
15 . იქიდან დაბირელებისკენ გაემართა; უწინ დაბირს კირიათ-სეფერი ერქვა.

თქვა ქალებმა: ვინც დაამარცხებს და აიღებს კირიათ-სეფერს, ცოლად მიმიცია მისთვის ჩემი ასული ყაქსა.

ღოთენიელმა, ქალების ძმის კენაზის ძემ, აიღო ქალაქი და ქალებმა ცოლად მისცა მას თავისი ასული ყაქსა.

ვიდრე შინ გაემგზავრებოდნენ, ცოლმა დაარიგა ღოთენიელი და თავისი მამისგან მიწა გამოათხოვინა. თვითონ კი ჩამოხდა სახედრიდან და როცა ქალებმა ჰკითხა, რა გინდაო,

მიუგო: მომეცი კურთხევა: რაკი ურწყავ მიწას მაძლევ, ბარემ წყალსატევებიც მომეცი. და მისცა ქალებმა ზემო წყალსატევები და ქვემო წყალსატევები.

ეს არის იუდაელთა შტოს სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით.

აი, რომელი ქალაქები იყო იუდაელთა შტოს კიდეზე, ედომის საზღვართან, სამხრეთით: კაბციელი, ყედერი და იაგური.

კინა, დიმონა და ყადყადა,

კედეში, ხაცორი და ითნანი;

ზიფი, ტელემი და ბაყალოთი;

ხაცორ-ხადათა, კირიოთი, ხეცრონი, ანუ ხაცორი;

ამამი, შემაყი და მოლადა;

ხაცარ-გადა, ხეშმონი და ბეთ-ფალეტი;

ხაცარ-შუყალი, ბეერ-შებაყი და ბიზიოთია;

ბაყალა, ყიიმი და ყაცემი;

ელთოლადი, ქესილი და ხორმა;

ციკლაგი, მადმანა და სანსანა;

ლებაოთი, შილხიმი, ყაინი, რიმონი. სულ ოცდაცხრა ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

ბარში: ეშთაოლი, ცორყა და აშნა;

ზანოახი, ყენ-განიმი, თაფუახი და ჰაყენამი;

იარმუთი, ყადულამი, სოქო და ყაზეკა;

შაყარაიმი, ყადითაიმი, ჰაგედერა, გედეროთაიმი - თოთხმეტი ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

ცენანი, ხადაშა და მიგდალ-გადი;

დილყანი, ჰამიცფე და იოკთელი;

ლაქიში, ბაცკათი და ყეგლონი;

ქაბონი, ლახმასი და ქითლიში;

გედეროთი, ბეთ-დაგონი, ნაყამა, მაკედა - თექვსმეტი ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

ლიბნა, ყეთერი და ყაშანი;

იფთახი, აშნა და ნეციბი;

კეყილა, აქზიბი და მარეშა - ცხრა ქალაქი თავისი დაბებითურთ;

ყეკრონი თავისი სოფლებითა და დაბებითურთ.

ყეკრონიდან ზღვისკენ ყველაფერი, რაც აშდოდს და მის სოფლებს ესაზღვრება.

აშდოდი თავისი დაბებითა და სოფლებითურთ, ღაზა თავისი სოფლებითა და დაბებითურთ ეგვიპტის ხევამდე. საზღვარი დიდი ზღვაა.

მთაზე: შამირი, იათირი და სოქო;

დანა, კირიათ-სანა, ანუ დაბირი;

ყანაბი, ეშთემო და ყანიმი;

გოშენი, ხოლონი და გილო - თერთმეტი ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

არაბი, დუმა და ეშყანი;

იანუმი, ბეთ-თაფუახი და აფეკა;

ხუმტა, კირიათ-არბაყი ანუ ხებრონი და ციყორი - ცხრა ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

მაყონი, ქარმელი, ზიფი და იუტა;

იზრეყელი, იოკდეყამი და ზანოახი;

ჰაკაინი, გიბყა და თიმნა - ათი ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

ხალხული, ბეთ-ცური და გედორი;

მაყარათი, ბეთ-ყანოთი და ელთეკონი - ექვსი ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

კირიათ-ბაყალი, ანუ კირიათ იეყარიმი და ჰარაბა - ორი ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

უდაბნოში: ბეთ-ჰაყარაბა, მიდინი და სექაქა;

ჰანიბშანი, ყირ-ჰამალახი, ყენ-გადი - ექვსი ქალაქი თავისი დაბებითურთ.

იებუსეველები, იერუსალიმის მკვადრნი, ვერ აჰყარეს იუდაელებმა და დღემდე ცხოვრობენ იებუსეველები იერუსალიმში.