Скрыть
3:2
3:3
3:4
3:8
3:9
3:12
3:17
Глава 4 
4:1
4:2
4:3
4:4
4:5
4:6
4:8
4:9
4:10
4:11
4:13
4:15
4:16
4:17
4:18
4:20
4:21
4:22
4:24
Синодальный
1 Израиль пришел к Иордану; 7 Бог обещает безопасный переход и победу над семью народами; 14 вода, текущая сверху, остановилась, и Израиль перешел по суше.
И встал Иисус рано поутру, и двинулись они от Ситтима и пришли к Иордану, он и все сыны Израилевы, и ночевали там, еще не переходя его.
Чрез три дня пошли надзиратели по стану
и дали народу повеление, говоря: когда увидите ковчег завета Господа Бога вашего и священников [наших и] левитов, несущих его, то и вы двиньтесь с места своего и идите за ним;
впрочем расстояние между вами и им должно быть до двух тысяч локтей мерою; не подходите к нему близко, чтобы знать вам путь, по которому идти; ибо вы не ходили сим путем ни вчера, ни третьего дня.
И сказал Иисус народу: освятитесь [к утру], ибо завтра сотворит Господь среди вас чудеса.
Священникам же сказал Иисус: возьмите ковчег завета [Господня] и идите пред народом. [Священники] взяли ковчег завета [Господня] и пошли пред народом.
Тогда Господь сказал Иисусу: в сей день Я начну прославлять тебя пред очами всех [сынов] Израиля, дабы они узнали, что как Я был с Моисеем, так буду и с тобою;
а ты дай повеление священникам, несущим ковчег завета, и скажи: как только войдете в воды Иордана, остановитесь в Иордане.
Иисус сказал сынам Израилевым: подойдите сюда и выслушайте слова Господа, Бога вашего.
И сказал Иисус: из сего узнаете, что среди вас есть Бог живый, Который прогонит от вас Хананеев и Хеттеев, и Евеев, и Ферезеев, и Гергесеев, и Аморреев, и Иевусеев:
вот, ковчег завета Господа всей земли пойдет пред вами чрез Иордан;
и возьмите себе двенадцать человек из колен Израилевых, по одному человеку из колена;
и как только стопы ног священников, несущих ковчег Господа, Владыки всей земли, ступят в воду Иордана, вода Иорданская иссякнет, текущая же сверху вода остановится стеною.
Итак, когда народ двинулся от своих шатров, чтобы переходить Иордан, и священники понесли ковчег завета [Господня] пред народом,
то, лишь только несущие ковчег [завета Господня] вошли в Иордан, и ноги священников, несших ковчег, погрузились в воду Иордана – Иордан же выступает из всех берегов своих во все дни жатвы пшеницы, –
вода, текущая сверху, остановилась и стала стеною на весьма большое расстояние, до города Адама, который подле Цартана; а текущая в море равнины, в море Соленое, ушла и иссякла.
И народ переходил против Иерихона; священники же, несшие ковчег завета Господня, стояли на суше среди Иордана твердою ногою. Все [сыны] Израилевы переходили по суше, доколе весь народ не перешел чрез Иордан.
1 Из средины Иордана взято 12 камней, по камню на колено, на память о чудесном переходе Иордана; 15 когда священники вышли из Иордана, вода устремилась вниз по-прежнему.
Когда весь народ перешел чрез Иордан, Господь сказал Иисусу:
возьмите себе из народа двенадцать человек, по одному человеку из колена,
и дайте им повеление и скажите: возьмите себе отсюда, из средины Иордана, где стояли ноги священников неподвижно, двенадцать камней, и перенесите их с собою, и положите их на ночлеге, где будете ночевать в эту ночь.
Иисус призвал двенадцать человек, которых назначил из сынов Израилевых, по одному человеку из колена,
и сказал им Иисус: пойдите пред ковчегом Господа Бога вашего в средину Иордана и [возьмите оттуда и] положите на плечо свое каждый по одному камню, по числу колен сынов Израилевых,
чтобы они были у вас [лежащим всегда] знамением; когда спросят вас в последующее время сыны ваши и скажут: «к чему у вас эти камни?»,
вы скажете им: «в память того, что вода Иордана разделилась пред ковчегом завета Господа [всей земли]; когда он переходил чрез Иордан, тогда вода Иордана разделилась»; таким образом камни сии будут [у вас] для сынов Израилевых памятником на век.
И сделали сыны Израилевы так, как приказал Иисус: взяли двенадцать камней из Иордана, как говорил Господь Иисусу, по числу колен сынов Израилевых, и перенесли их с собою на ночлег, и положили их там.
И [другие] двенадцать камней поставил Иисус среди Иордана на месте, где стояли ноги священников, несших ковчег завета [Господня]. Они там и до сего дня.
Священники, несшие ковчег [завета Господня], стояли среди Иордана, доколе не окончено было [Иисусом] все, что Господь повелел Иисусу сказать народу – так, как завещал Моисей Иисусу; а народ между тем поспешно переходил.
Когда весь народ перешел [Иордан], тогда перешел и ковчег [завета] Господня, и священники пред народом;
и сыны Рувима и сыны Гада и половина колена Манассиина перешли вооруженные впереди сынов Израилевых, как говорил им Моисей.
Около сорока тысяч вооруженных на брань перешло пред Господом на равнины Иерихонские, чтобы сразиться.
В тот день прославил Господь Иисуса пред очами всего Израиля и стали бояться его, как боялись Моисея, во все дни жизни его.
И сказал Господь Иисусу, говоря:
прикажи священникам, несущим ковчег откровения, выйти из Иордана.
Иисус приказал священникам и сказал: выйдите из Иордана.
И когда священники, несшие ковчег завета Господня, вышли из Иордана, то, лишь только стопы ног их ступили на сушу, вода Иордана устремилась по своему месту и пошла, как вчера и третьего дня, выше всех берегов своих.
И вышел народ из Иордана в десятый день первого месяца и поставил стан в Галгале, на восточной стороне Иерихона.
И двенадцать камней, которые взяли они из Иордана, Иисус поставил в Галгале
и сказал сынам Израилевым: когда спросят в последующее время сыны ваши отцов своих: «что значат эти камни?»,
скажите сынам вашим: «Израиль перешел чрез Иордан сей по суше»,
ибо Господь Бог ваш иссушил воды Иордана для вас, доколе вы не перешли его, так же, как Господь Бог ваш сделал с Чермным морем, которое иссушил [Господь, Бог ваш,] пред нами, доколе мы не перешли его,
дабы все народы земли познали, что рука Господня сильна, и дабы вы боялись Господа Бога вашего во все дни.
Церковнославянский (рус)
И воста́ зау́тра Иису́съ, и воз­двиго́шася изъ Сатти́на, и прiидо́ша до Иорда́на то́й и вси́ сы́нове Изра́илевы, и ста́ша та́мо пре́жде не́же прейти́.
И бы́сть по трiе́хъ дне́хъ, про­идо́ша книго́чiя чрезъ по́лкъ,
и заповѣ́даша лю́демъ, глаго́люще: егда́ у́зрите киво́тъ завѣ́та Го́спода Бо́га на́­шего, и жерцы́ на́шя, и леви́ты воз­двиза́ющыя его́, да воз­дви́гнетеся и вы́ от­ мѣ́стъ ва́шихъ и по́йдете вслѣ́дъ его́:
но пода́лѣе да бу́детъ между́ ва́ми и о́нымъ, ели́ко двѣ́ ты́сящы лако́тъ ста́нете: не при­­бли́житеся къ нему́, да увѣ́сте пу́ть, по нему́же по́йдете: не ходи́сте бо путе́мъ тѣ́мъ ни вчера́, ни тре́тiяго дне́.
И рече́ Иису́съ къ лю́демъ: очи́ститеся нау́трiе, я́ко зау́тра сотвори́тъ въ ва́съ Госпо́дь чу́дная.
И рече́ Иису́съ къ жерце́мъ: воз­дви́гните киво́тъ завѣ́та Госпо́дня и предъиди́те предъ людьми́. И взя́ша жерцы́ киво́тъ завѣ́та Госпо́дня и идо́ша предъ людьми́.
И рече́ Госпо́дь ко Иису́су: въ се́й де́нь начина́ю воз­выша́ти тя́ предъ всѣ́ми сынми́ Изра́илевыми, да увѣ́дятъ, я́коже бѣ́хъ съ Моисе́омъ, та́ко бу́ду и съ тобо́ю:
и ны́нѣ заповѣ́ждь жерце́мъ воз­двиза́ющымъ киво́тъ завѣ́та, глаго́ля: егда́ вни́дете на ча́сть воды́ Иорда́на, и во Иорда́нѣ ста́нете.
И рече́ Иису́съ сыно́мъ Изра́илевымъ: при­­ступи́те сѣ́мо, и слы́шите сло́во Го́спода Бо́га ва́­шего:
въ си́хъ увѣ́сте, я́ко Госпо́дь живя́й въ ва́съ и потребля́яй потреби́тъ от­ лица́ ва́­шего Ханане́а и Хетте́а, и Ферезе́а и Еве́а, и Гергесе́а и Аморре́а и Иевусе́а:
се́, киво́тъ завѣ́та Го́спода всея́ земли́ прехо́дитъ Иорда́нъ:
избери́те себѣ́ два­на́­де­сять муже́й от­ сыно́въ Изра́илевыхъ, еди́наго от­ ко­его́ждо пле́мене,
и бу́детъ егда́ почі́ютъ но́зи жерце́въ воз­двиза́ющихъ киво́тъ завѣ́та Го́спода всея́ земли́ въ водѣ́ Иорда́на, вода́ Иорда́нова оскудѣ́етъ, вода́ же низтеку́щая ста́нетъ.
И бы́сть егда́ воз­дви́гнушася лю́дiе от­ ку́щъ сво­и́хъ прейти́ Иорда́нъ, жерцы́ же воз­двиго́ша киво́тъ завѣ́та Госпо́дня предъ людьми́:
егда́ же внидо́ша жерцы́ воз­дви́жуще киво́тъ завѣ́та Госпо́дня во Иорда́нъ, и но́зи жерце́въ воз­двиза́ющихъ киво́тъ завѣ́та Госпо́дня омочи́шася въ ча́сти воды́ Иорда́на, Иорда́нъ же наполня́шеся во вся́ краи́ своя́, я́коже во дни́ жа́твы пшени́цы:
и ста́ша во́ды теку́щыя свы́ше, ста́ огустѣ́нiе еди́но от­лучи́в­шееся дале́че зѣло́ зѣло́ от­ Адами́ гра́да да́же до страны́ Карiаѳiари́ма: низтеку́щая же низтече́ въ мо́ре Ара́вско, въ мо́ре Сла́ное, до́ндеже до конца́ оскудѣ́.
И лю́дiе стоя́ху пря́мо Иерихо́ну. И ста́ша жерцы́ воз­двиза́ющiи киво́тъ завѣ́та Госпо́дня на су́сѣ посредѣ́ Иорда́на: и вси́ сы́нове Изра́илевы прехожда́ху по су́ху, до́ндеже сконча́ша вси́ лю́дiе преходя́ще Иорда́нъ.
И егда́ сконча́ша вси́ лю́дiе преходя́ще Иорда́нъ, и рече́ Госпо́дь къ Иису́су, глаго́ля:
по­ими́ два­на́­де­сять муже́й от­ люді́й, му́жа еди́наго от­ ко­его́ждо пле́мене,
повели́ и́мъ, глаго́ля: воз­ми́те от­ среды́ Иорда́на, идѣ́же стоя́ша но́зи жре́честiи, гото́выхъ два­на́­де­сять ка́меней, и изне́сше я́ съ собо́ю, положи́те въ полцѣ́ ва́­шемъ, идѣ́же ста́нете та́мо въ нощи́.
И при­­зва́въ Иису́съ два­на́­де­сять муже́й сла́вныхъ от­ сыно́въ Изра́илевыхъ, еди́наго от­ ко­его́ждо пле́мене, рече́ и́мъ:
иди́те предо мно́ю предъ лице́мъ Госпо́днимъ въ среди́ну Иорда́на: и взе́мъ от­ту́ду кі́йждо ка́мень еди́нъ да воз­ложи́тъ на ра́мена своя́, по числу́ племе́нъ [сыно́въ] Изра́илевыхъ:
да бу́дутъ ва́мъ сі́и въ зна́менiе посредѣ́ ва́съ лежа́ще всегда́, да егда́ вопро́ситъ тебе́ у́тро сы́нъ тво́й, глаго́ля: что́ су́ть ка́менiе сiе́ ва́мъ?
И ты́ воз­вѣсти́ши сы́ну тво­ему́, глаго́ля: я́ко оскудѣ́ Иорда́нъ рѣка́ от­ лица́ киво́та завѣ́та Го́спода всея́ земли́, егда́ прехожда́­ше его́, и изся́че вода́ Иорда́нова: и бу́дутъ ва́мъ ка́менiе сiе́ въ па́мять сыно́въ Изра́илевыхъ да́же до вѣ́ка.
И сотвори́ша та́ко сы́нове Изра́илевы, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Иису́су: и взе́мше два­на́­де­сять ка́меней от­ среды́ Иорда́на, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Иису́су въ сконча́нiи прехожде́нiя сыно́въ Изра́илевыхъ, и при­­несо́ша и́хъ съ собо́ю въ по́лкъ, и положи́ша и́хъ та́мо.
Поста́ви же Иису́съ и другі́я два­на́­де­сять ка́меней въ са́мѣмъ Иорда́нѣ на мѣ́стѣ, идѣ́же стоя́ху но́зи жерце́въ воз­двиза́ющихъ киво́тъ завѣ́та Госпо́дня, и су́ть та́мо да́же до сего́ дне́.
Стоя́ху же жерцы́ воз­двиза́ющiи киво́тъ завѣ́та Госпо́дня во Иорда́нѣ, до́ндеже сконча́ Иису́съ вся́, ели́ка заповѣ́да Госпо́дь Иису́су повѣ́дати лю́демъ, по всѣ́мъ, ели́ка заповѣ́да Моисе́й Иису́су: и потща́шася лю́дiе, и преидо́ша.
И бы́сть егда́ сконча́ша вси́ лю́дiе преходи́ти [Иорда́нъ], пре́йде и киво́тъ завѣ́та Госпо́дня, и ка́менiе {Вмѣ́сто ка́менiе во ины́хъ гре́ческихъ жерцы́.} предъ ни́ми.
И преидо́ша сы́нове Руви́мли и сы́нове Га́довы и по́лъ пле́мене Манассі́ина устро́ены предъ сынми́ Изра́илевы, я́коже заповѣ́да и́мъ Моисе́й:
четы́редесять ты́сящъ вооруже́ни на ра́ть преидо́ша предъ Го́сподемъ на бра́нь ко гра́ду Иерихо́ну.
Въ то́й де́нь воз­вели́чи Госпо́дь Иису́са предъ всѣ́мъ ро́домъ Изра́илевымъ: и боя́хуся его́, я́коже боя́хуся Моисе́а, ели́ко вре́мя поживе́.
И рече́ Госпо́дь ко Иису́су, глаго́ля:
заповѣ́ждь жерце́мъ, воз­двиза́ющымъ киво́тъ завѣ́та свидѣ́нiя, изступи́ти изъ Иорда́на.
И заповѣ́да Иису́съ жерце́мъ, глаго́ля: изыди́те изъ Иорда́на.
И бы́сть егда́ изыдо́ша жерцы́ воз­двиза́ющiи киво́тъ завѣ́та Госпо́дня от­ среды́ Иорда́на, и поста́виша но́ги на су́сѣ, и устреми́ся вода́ Иорда́нова на мѣ́сто и по́йде я́коже вчера́ и тре́тiяго дне́ по всему́ кра́ю.
И лю́дiе взыдо́ша от­ Иорда́на въ деся́тый де́нь пе́рваго ме́сяца: и ополчи́шася сы́нове Изра́илевы въ Галга́лѣхъ на странѣ́, я́же на восто́къ со́лнца от­ Иерихо́на.
И два­на́­де­сять ка́менiя сiя́, я́же взя́ от­ Иорда́на, поста́ви Иису́съ въ Галга́лѣхъ, и рече́ къ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля:
егда́ вопро́сятъ ва́съ сы́нове ва́ши, глаго́люще: что́ су́ть ка́менiе сiе́?
Воз­вѣсти́те сыно́мъ ва́шымъ: я́ко по су́ху пре́йде Изра́иль Иорда́нъ се́й,
изсуши́в­шу Го́споду Бо́гу ва́­шему во́ду Иорда́ню предъ ни́ми, до́ндеже преидо́ша, я́коже сотвори́ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ Чермно́му мо́рю, е́же изсуши́ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ предъ ва́ми, до́ндеже преидо́хомъ:
да увѣ́дятъ вси́ язы́цы земні́и, я́ко рука́ Госпо́дня крѣпка́ е́сть, и вы́ да чте́те Го́спода Бо́га ва́­шего во вся́кое вре́мя.
Giosuè si levò di buon mattino; si mossero da Sittìm e giunsero al Giordano, lui e tutti gli Israeliti. Lì pernottarono prima di attraversare.
Trascorsi tre giorni, gli scribi percorsero l'accampamento
e diedero al popolo quest'ordine: "Quando vedrete l'arca dell'alleanza del Signore, vostro Dio, e i sacerdoti leviti che la portano, voi vi muoverete dal vostro posto e la seguirete;
vi sia però tra voi ed essa una distanza di circa duemila cubiti: non avvicinatevi. Così potrete conoscere la strada dove andare, perché prima d'oggi non siete passati per questa strada".
Giosuè ordinò al popolo: "Santificatevi, poiché domani il Signore compirà meraviglie in mezzo a voi".
E ai sacerdoti Giosuè disse: "Sollevate l'arca dell'alleanza e attraversate il fiume davanti al popolo". Essi sollevarono l'arca dell'alleanza e camminarono davanti al popolo.
Il Signore disse a Giosuè: "Oggi comincerò a renderti grande agli occhi di tutto Israele, perché sappiano che, come sono stato con Mosè, così sarò con te.
Da parte tua, ordina ai sacerdoti che portano l'arca dell'alleanza: "Una volta arrivati alla riva delle acque del Giordano, vi fermerete"".
Disse allora Giosuè agli Israeliti: "Venite qui ad ascoltare gli ordini del Signore, vostro Dio".
Disse ancora Giosuè: "Da ciò saprete che in mezzo a voi vi è un Dio vivente: proprio lui caccerà via dinanzi a voi il Cananeo, l'Ittita, l'Eveo, il Perizzita, il Gergeseo, l'Amorreo e il Gebuseo.
Ecco, l'arca dell'alleanza del Signore di tutta la terra sta per attraversare il Giordano dinanzi a voi.
Sceglietevi dunque dodici uomini dalle tribù d'Israele, un uomo per ciascuna tribù.
Quando le piante dei piedi dei sacerdoti che portano l'arca del Signore di tutta la terra si poseranno nelle acque del Giordano, le acque del Giordano si divideranno: l'acqua che scorre da monte si fermerà come un solo argine".
Quando il popolo levò le tende per attraversare il Giordano, i sacerdoti portavano l'arca dell'alleanza davanti al popolo.
Appena i portatori dell'arca furono arrivati al Giordano e i piedi dei sacerdoti che portavano l'arca si immersero al limite delle acque - il Giordano infatti è colmo fino alle sponde durante tutto il tempo della mietitura -,
le acque che scorrevano da monte si fermarono e si levarono come un solo argine molto lungo a partire da Adam, la città che è dalla parte di Sartàn. Le acque che scorrevano verso il mare dell'Araba, il Mar Morto, si staccarono completamente. Così il popolo attraversò di fronte a Gerico.
I sacerdoti che portavano l'arca dell'alleanza del Signore stettero fermi all'asciutto in mezzo al Giordano, mentre tutto Israele attraversava all'asciutto, finché tutta la gente non ebbe finito di attraversare il Giordano.
Quando tutta la gente ebbe finito di attraversare il Giordano, il Signore disse a Giosuè:
"Sceglietevi tra il popolo dodici uomini, un uomo per ciascuna tribù,
e comandate loro di prendere dodici pietre da qui, in mezzo al Giordano, dal luogo dove stanno immobili i piedi dei sacerdoti, di trasportarle e di deporle dove questa notte pernotterete".
Giosuè convocò i dodici uomini che aveva designato tra gli Israeliti, un uomo per ciascuna tribù,
e disse loro: "Passate davanti all'arca del Signore, vostro Dio, in mezzo al Giordano, e caricatevi sulle spalle ciascuno una pietra, secondo il numero delle tribù degli Israeliti,
perché siano un segno in mezzo a voi. Quando un domani i vostri figli vi chiederanno che cosa significhino per voi queste pietre,
risponderete loro: "Le acque del Giordano si divisero dinanzi all'arca dell'alleanza del Signore. Quando essa attraversò il Giordano, le acque del Giordano si divisero. Queste pietre dovranno essere un memoriale per gli Israeliti, per sempre"".
Gli Israeliti fecero quanto aveva comandato Giosuè, presero dodici pietre in mezzo al Giordano, come aveva detto il Signore a Giosuè, secondo il numero delle tribù degli Israeliti, le trasportarono verso il luogo di pernottamento e le deposero là.
Giosuè poi eresse dodici pietre in mezzo al Giordano, nel luogo dove poggiavano i piedi dei sacerdoti che portavano l'arca dell'alleanza: esse si trovano là fino ad oggi.
I sacerdoti che portavano l'arca rimasero fermi in mezzo al Giordano, finché non si fosse compiuto quanto Giosuè aveva comandato al popolo, secondo l'ordine del Signore e secondo tutte le prescrizioni dategli da Mosè. Il popolo dunque si affrettò ad attraversare il fiume.
Quando poi tutto il popolo ebbe terminato la traversata, anche l'arca del Signore attraversò e i sacerdoti si posero dinanzi al popolo.
Quelli di Ruben, di Gad e metà della tribù di Manasse, ben armati, attraversarono in testa agli Israeliti, secondo il comando di Mosè;
circa quarantamila, militarmente equipaggiati, attraversarono davanti al Signore pronti a combattere, in direzione delle steppe di Gerico.
In quel giorno il Signore rese grande Giosuè agli occhi di tutto Israele. Essi lo temettero, come avevano temuto Mosè tutti i giorni della sua vita.
Il Signore disse a Giosuè:
"Comanda ai sacerdoti che portano l'arca della Testimonianza di risalire dal Giordano".
Giosuè comandò ai sacerdoti: "Risalite dal Giordano".
Quando i sacerdoti, che portavano l'arca dell'alleanza del Signore, risalirono dal Giordano, nello stesso momento in cui la pianta dei loro piedi toccò l'asciutto, le acque del Giordano tornarono al loro posto e rifluirono come nei giorni precedenti su tutta l'ampiezza delle loro sponde.
Il popolo risalì dal Giordano il dieci del primo mese e si accampò a Gàlgala, sul confine orientale di Gerico.
Giosuè eresse a Gàlgala quelle dodici pietre prese dal Giordano
e disse agli Israeliti: "Quando un domani i vostri figli chiederanno ai loro padri: "Che cosa sono queste pietre?",
darete ai vostri figli questa spiegazione: "All'asciutto Israele ha attraversato questo Giordano,
poiché il Signore, vostro Dio, prosciugò le acque del Giordano dinanzi a voi, finché non attraversaste, come il Signore, vostro Dio, fece con il Mar Rosso, che prosciugò davanti a noi finché non attraversammo;
perché tutti i popoli della terra sappiano che la mano del Signore è potente e voi temiate tutti i giorni il Signore, vostro Dio"".
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible