Скрыть
4:1
4:2
4:3
4:4
4:5
4:6
4:8
4:9
4:10
4:11
4:13
4:15
4:16
4:17
4:18
4:20
4:21
4:22
4:24
Церковнославянский (рус)
И егда́ сконча́ша вси́ лю́дiе преходя́ще Иорда́нъ, и рече́ Госпо́дь къ Иису́су, глаго́ля:
по­ими́ два­на́­де­сять муже́й от­ люді́й, му́жа еди́наго от­ ко­его́ждо пле́мене,
повели́ и́мъ, глаго́ля: воз­ми́те от­ среды́ Иорда́на, идѣ́же стоя́ша но́зи жре́честiи, гото́выхъ два­на́­де­сять ка́меней, и изне́сше я́ съ собо́ю, положи́те въ полцѣ́ ва́­шемъ, идѣ́же ста́нете та́мо въ нощи́.
И при­­зва́въ Иису́съ два­на́­де­сять муже́й сла́вныхъ от­ сыно́въ Изра́илевыхъ, еди́наго от­ ко­его́ждо пле́мене, рече́ и́мъ:
иди́те предо мно́ю предъ лице́мъ Госпо́днимъ въ среди́ну Иорда́на: и взе́мъ от­ту́ду кі́йждо ка́мень еди́нъ да воз­ложи́тъ на ра́мена своя́, по числу́ племе́нъ [сыно́въ] Изра́илевыхъ:
да бу́дутъ ва́мъ сі́и въ зна́менiе посредѣ́ ва́съ лежа́ще всегда́, да егда́ вопро́ситъ тебе́ у́тро сы́нъ тво́й, глаго́ля: что́ су́ть ка́менiе сiе́ ва́мъ?
И ты́ воз­вѣсти́ши сы́ну тво­ему́, глаго́ля: я́ко оскудѣ́ Иорда́нъ рѣка́ от­ лица́ киво́та завѣ́та Го́спода всея́ земли́, егда́ прехожда́­ше его́, и изся́че вода́ Иорда́нова: и бу́дутъ ва́мъ ка́менiе сiе́ въ па́мять сыно́въ Изра́илевыхъ да́же до вѣ́ка.
И сотвори́ша та́ко сы́нове Изра́илевы, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Иису́су: и взе́мше два­на́­де­сять ка́меней от­ среды́ Иорда́на, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Иису́су въ сконча́нiи прехожде́нiя сыно́въ Изра́илевыхъ, и при­­несо́ша и́хъ съ собо́ю въ по́лкъ, и положи́ша и́хъ та́мо.
Поста́ви же Иису́съ и другі́я два­на́­де­сять ка́меней въ са́мѣмъ Иорда́нѣ на мѣ́стѣ, идѣ́же стоя́ху но́зи жерце́въ воз­двиза́ющихъ киво́тъ завѣ́та Госпо́дня, и су́ть та́мо да́же до сего́ дне́.
Стоя́ху же жерцы́ воз­двиза́ющiи киво́тъ завѣ́та Госпо́дня во Иорда́нѣ, до́ндеже сконча́ Иису́съ вся́, ели́ка заповѣ́да Госпо́дь Иису́су повѣ́дати лю́демъ, по всѣ́мъ, ели́ка заповѣ́да Моисе́й Иису́су: и потща́шася лю́дiе, и преидо́ша.
И бы́сть егда́ сконча́ша вси́ лю́дiе преходи́ти [Иорда́нъ], пре́йде и киво́тъ завѣ́та Госпо́дня, и ка́менiе {Вмѣ́сто ка́менiе во ины́хъ гре́ческихъ жерцы́.} предъ ни́ми.
И преидо́ша сы́нове Руви́мли и сы́нове Га́довы и по́лъ пле́мене Манассі́ина устро́ены предъ сынми́ Изра́илевы, я́коже заповѣ́да и́мъ Моисе́й:
четы́редесять ты́сящъ вооруже́ни на ра́ть преидо́ша предъ Го́сподемъ на бра́нь ко гра́ду Иерихо́ну.
Въ то́й де́нь воз­вели́чи Госпо́дь Иису́са предъ всѣ́мъ ро́домъ Изра́илевымъ: и боя́хуся его́, я́коже боя́хуся Моисе́а, ели́ко вре́мя поживе́.
И рече́ Госпо́дь ко Иису́су, глаго́ля:
заповѣ́ждь жерце́мъ, воз­двиза́ющымъ киво́тъ завѣ́та свидѣ́нiя, изступи́ти изъ Иорда́на.
И заповѣ́да Иису́съ жерце́мъ, глаго́ля: изыди́те изъ Иорда́на.
И бы́сть егда́ изыдо́ша жерцы́ воз­двиза́ющiи киво́тъ завѣ́та Госпо́дня от­ среды́ Иорда́на, и поста́виша но́ги на су́сѣ, и устреми́ся вода́ Иорда́нова на мѣ́сто и по́йде я́коже вчера́ и тре́тiяго дне́ по всему́ кра́ю.
И лю́дiе взыдо́ша от­ Иорда́на въ деся́тый де́нь пе́рваго ме́сяца: и ополчи́шася сы́нове Изра́илевы въ Галга́лѣхъ на странѣ́, я́же на восто́къ со́лнца от­ Иерихо́на.
И два­на́­де­сять ка́менiя сiя́, я́же взя́ от­ Иорда́на, поста́ви Иису́съ въ Галга́лѣхъ, и рече́ къ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля:
егда́ вопро́сятъ ва́съ сы́нове ва́ши, глаго́люще: что́ су́ть ка́менiе сiе́?
Воз­вѣсти́те сыно́мъ ва́шымъ: я́ко по су́ху пре́йде Изра́иль Иорда́нъ се́й,
изсуши́в­шу Го́споду Бо́гу ва́­шему во́ду Иорда́ню предъ ни́ми, до́ндеже преидо́ша, я́коже сотвори́ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ Чермно́му мо́рю, е́же изсуши́ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ предъ ва́ми, до́ндеже преидо́хомъ:
да увѣ́дятъ вси́ язы́цы земні́и, я́ко рука́ Госпо́дня крѣпка́ е́сть, и вы́ да чте́те Го́спода Бо́га ва́­шего во вся́кое вре́мя.
Синодальный
1 Из средины Иордана взято 12 камней, по камню на колено, на память о чудесном переходе Иордана; 15 когда священники вышли из Иордана, вода устремилась вниз по-прежнему.
Когда весь народ перешел чрез Иордан, Господь сказал Иисусу:
возьмите себе из народа двенадцать человек, по одному человеку из колена,
и дайте им повеление и скажите: возьмите себе отсюда, из средины Иордана, где стояли ноги священников неподвижно, двенадцать камней, и перенесите их с собою, и положите их на ночлеге, где будете ночевать в эту ночь.
Иисус призвал двенадцать человек, которых назначил из сынов Израилевых, по одному человеку из колена,
и сказал им Иисус: пойдите пред ковчегом Господа Бога вашего в средину Иордана и [возьмите оттуда и] положите на плечо свое каждый по одному камню, по числу колен сынов Израилевых,
чтобы они были у вас [лежащим всегда] знамением; когда спросят вас в последующее время сыны ваши и скажут: «к чему у вас эти камни?»,
вы скажете им: «в память того, что вода Иордана разделилась пред ковчегом завета Господа [всей земли]; когда он переходил чрез Иордан, тогда вода Иордана разделилась»; таким образом камни сии будут [у вас] для сынов Израилевых памятником на век.
И сделали сыны Израилевы так, как приказал Иисус: взяли двенадцать камней из Иордана, как говорил Господь Иисусу, по числу колен сынов Израилевых, и перенесли их с собою на ночлег, и положили их там.
И [другие] двенадцать камней поставил Иисус среди Иордана на месте, где стояли ноги священников, несших ковчег завета [Господня]. Они там и до сего дня.
Священники, несшие ковчег [завета Господня], стояли среди Иордана, доколе не окончено было [Иисусом] все, что Господь повелел Иисусу сказать народу – так, как завещал Моисей Иисусу; а народ между тем поспешно переходил.
Когда весь народ перешел [Иордан], тогда перешел и ковчег [завета] Господня, и священники пред народом;
и сыны Рувима и сыны Гада и половина колена Манассиина перешли вооруженные впереди сынов Израилевых, как говорил им Моисей.
Около сорока тысяч вооруженных на брань перешло пред Господом на равнины Иерихонские, чтобы сразиться.
В тот день прославил Господь Иисуса пред очами всего Израиля и стали бояться его, как боялись Моисея, во все дни жизни его.
И сказал Господь Иисусу, говоря:
прикажи священникам, несущим ковчег откровения, выйти из Иордана.
Иисус приказал священникам и сказал: выйдите из Иордана.
И когда священники, несшие ковчег завета Господня, вышли из Иордана, то, лишь только стопы ног их ступили на сушу, вода Иордана устремилась по своему месту и пошла, как вчера и третьего дня, выше всех берегов своих.
И вышел народ из Иордана в десятый день первого месяца и поставил стан в Галгале, на восточной стороне Иерихона.
И двенадцать камней, которые взяли они из Иордана, Иисус поставил в Галгале
и сказал сынам Израилевым: когда спросят в последующее время сыны ваши отцов своих: «что значат эти камни?»,
скажите сынам вашим: «Израиль перешел чрез Иордан сей по суше»,
ибо Господь Бог ваш иссушил воды Иордана для вас, доколе вы не перешли его, так же, как Господь Бог ваш сделал с Чермным морем, которое иссушил [Господь, Бог ваш,] пред нами, доколе мы не перешли его,
дабы все народы земли познали, что рука Господня сильна, и дабы вы боялись Господа Бога вашего во все дни.
Арабский (Arabic Van Dyke)
وكان لما انتهى جميع الشعب من عبور الاردن ان الرب كلم يشوع قائلا.
انتخبوا من الشعب اثني عشر رجلا. رجلا واحدا من كل سبط
وامروهم قائلين. احملوا من هنا من وسط الاردن من موقف ارجل الكهنة راسخة اثني عشر حجرا وعبّروها معكم وضعوها في المبيت الذي تبيتون فيه الليلة
فدعا يشوع الاثني عشر رجلا الذين عيّنهم من بني اسرائيل رجلا واحدا من كل سبط
وقال لهم يشوع اعبروا امام تابوت الرب الهكم الى وسط الاردن وارفعوا كل رجل حجرا واحدا على كتفه حسب عدد اسباط بني اسرائيل
لكي تكون هذه علامة في وسطكم اذا سأل غدا بنوكم قائلين ما لكم وهذه الحجارة.
تقولون لهم ان مياه الاردن قد انفلقت امام تابوت عهد الرب. عند عبوره الاردن انفلقت مياه الاردن. فتكون هذه الحجارة تذكارا لبني اسرائيل الى الدهر.
ففعل بنو اسرائيل هكذا كما امر يشوع وحملوا اثني عشر حجرا من وسط الاردن كما قال الرب ليشوع حسب عدد اسباط بني اسرائيل وعبّروها معهم الى المبيت ووضعوها هناك.
ونصب يشوع اثني عشر حجرا في وسط الاردن تحت موقف ارجل الكهنة حاملي تابوت العهد وهي هناك الى هذا اليوم.
والكهنة حاملو التابوت وقفوا في وسط الاردن حتى انتهى كل شيء امر الرب يشوع ان يكلم به الشعب حسب كل ما أمر به موسى يشوع. واسرع الشعب فعبروا.
وكان لما انتهى كل الشعب من العبور انه عبر تابوت الرب والكهنة في حضرة الشعب.
وعبر بنو رأوبين وبنو جاد ونصف سبط منسّى متجهزين امام بني اسرائيل كما كلمهم موسى
نحو اربعين الفا متجردين للجند عبروا امام الرب للحرب الى عربات اريحا
في ذلك اليوم عظّم الرب يشوع في اعين جميع اسرائيل فهابوه كما هابوا موسى كل ايام حياته
وكلم الرب يشوع قائلا
مر الكهنة حاملي تابوت الشهادة ان يصعدوا من الاردن.
فامر يشوع الكهنة قائلا اصعدوا من الاردن.
فكان لما صعد الكهنة حاملو تابوت عهد الرب من وسط الاردن واجتذبت بطون اقدام الكهنة الى اليابسة ان مياه الاردن رجعت الى مكانها وجرت كما من قبل الى كل شطوطه.
وصعد الشعب من الاردن في اليوم العاشر من الشهر الاول وحلّوا في الجلجال في تخم اريحا الشرقي.
والاثنا عشر حجرا التي اخذوها من الاردن نصبها يشوع في الجلجال.
وكلم بني اسرائيل قائلا اذا سأل بنوكم غدا آباءهم قائلين ما هذه الحجارة
تعلمون بنيكم قائلين. على اليابسة عبر اسرائيل هذا الاردن.
لان الرب الهكم قد يبّس مياه الاردن من امامكم حتى عبرتم كما فعل الرب الهكم ببحر سوف الذي يبّسه من امامنا حتى عبرنا.
لكي تعلم جميع شعوب الارض يد الرب انها قوية لكي تخافوا الرب الهكم كل الايام
 Cuando toda la gente acabó de pasar el Jordán, Jehová habló a Josué y le dijo:
«Tomad del pueblo doce hombres, uno por cada tribu,
y dadles esta orden: “Tomad de aquí, de en medio del Jordán, del lugar donde han puesto sus pies los sacerdotes, doce piedras, las cuales llevaréis con vosotros, y las depositaréis en el lugar donde habéis de pasar la noche.”»
Entonces Josué llamó a los doce hombres que él había designado entre los hijos de Israel, uno por cada tribu.
Y les dijo Josué: «Pasad ante el Arca de Jehová, vuestro Dios, hasta el medio del Jordán, y cada uno de vosotros tome una piedra sobre su hombro, conforme al número de las tribus de los hijos de Israel,
para que esto quede como una señal entre vosotros. Y cuando vuestros hijos pregunten a sus padres mañana: “¿Qué significan estas piedras?”,
les responderéis: “Las aguas del Jordán fueron divididas delante del Arca del pacto de Jehová; cuando ella pasó el Jordán, las aguas del Jordán se dividieron, y estas piedras servirán de monumento conmemorativo a los hijos de Israel para siempre.”»
Los hijos de Israel hicieron tal como Josué les mandó: tomaron doce piedras de en medio del Jordán, como Jehová lo había dicho a Josué, conforme al número de las tribus de los hijos de Israel, las llevaron al lugar donde acamparon y las depositaron allí.
Josué también levantó doce piedras en medio del Jordán, en el lugar donde estuvieron los pies de los sacerdotes que llevaban el Arca del pacto, y allí han estado hasta hoy.
Los sacerdotes que llevaban el Arca se pararon en medio del Jordán hasta que se hizo todo lo que Jehová había mandado a Josué que dijera al pueblo —conforme a todas las cosas que Moisés había mandado a Josué—, y el pueblo se dio prisa y pasó.
Cuando todo el pueblo acabó de pasar, también pasó el Arca de Jehová, y los sacerdotes iban a la cabeza del pueblo.
También los hijos de Rubén y los hijos de Gad y la media tribu de Manasés pasaron armados delante de los hijos de Israel, según Moisés les había dicho;
como cuarenta mil hombres armados, listos para la guerra, pasaron hacia la llanura de Jericó delante de Jehová.
En aquel día Jehová engrandeció a Josué a los ojos de todo Israel. Y le temieron como habían temido a Moisés durante toda su vida.
Luego Jehová habló a Josué y le dijo:
«Manda a los sacerdotes que llevan el Arca del testimonio que salgan del Jordán.»
Entonces Josué ordenó a los sacerdotes: «Salid del Jordán.»
Y aconteció que cuando los sacerdotes que llevaban el Arca del pacto de Jehová salieron de en medio del Jordán, y las plantas de los pies de los sacerdotes estuvieron en lugar seco, las aguas del Jordán volvieron a su lugar y corrieron como antes, sobre todos sus bordes.
El pueblo partió del Jordán el día diez del primer mes y acamparon en Gilgal, al oriente de Jericó.
Josué erigió en Gilgal las doce piedras que habían traído del Jordán.
Y dijo a los hijos de Israel: «Cuando el día de mañana os pregunten vuestros hijos: “¿Qué significan estas piedras?”,
diréis a vuestros hijos: “Israel pasó en seco por este Jordán,
porque Jehová, vuestro Dios, secó las aguas del Jordán delante de vosotros, hasta que pasasteis, de la misma manera que Jehová, vuestro Dios, había hecho en el Mar Rojo, el cual secó delante de nosotros hasta que pasamos,
para que todos los pueblos de la tierra conozcan que la mano de Jehová es poderosa, y para que temáis a Jehová, vuestro Dios, todos los días.”»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible