Когда все цари Аморрейские, которые жили по эту сторону Иордана к морю, и все цари Ханаанские, которые при море, услышали, что Господь [Бог] иссушил воды Иордана пред сынами Израилевыми, доколе переходили они, тогда ослабело сердце их, [они ужаснулись] и не стало уже в них духа против сынов Израилевых.

В то время сказал Господь Иисусу: сделай себе острые [каменные] ножи и обрежь сынов Израилевых во второй раз.

И сделал себе Иисус острые [каменные] ножи и обрезал сынов Израилевых на [месте, названном]: Холм обрезания.

Вот причина, почему обрезал Иисус [сынов Израилевых, которые тогда родились на пути, и которые из вышедших из Египта не были тогда обрезаны, всех их обрезал Иисус]: весь народ, вышедший из Египта, мужеского пола, все способные к войне умерли в пустыне на пути, по исшествии из Египта;

весь же вышедший народ был обрезан, но весь народ, родившийся в пустыне на пути, после того как вышел из Египта, не был обрезан;

ибо сыны Израилевы сорок [два] года ходили в пустыне [потому многие и не были обрезаны], доколе не перемер весь народ, способный к войне, вышедший из Египта, которые не слушали гласа Господня, и которым Господь клялся, что они не увидят земли, которую Господь с клятвою обещал отцам их, дать нам землю, где течет молоко и мед,

а вместо их воздвиг сынов их. Сих обрезал Иисус, ибо они были необрезаны; потому что их, [как родившихся] на пути, не обрезывали.

Когда весь народ был обрезан, оставался он на своем месте в стане, доколе не выздоровел.

И сказал Господь Иисусу: ныне Я снял с вас посрамление Египетское. Почему и называется то место «Галгал», даже до сего дня.

И стояли сыны Израилевы станом в Галгале и совершили Пасху в четырнадцатый день месяца вечером на равнинах Иерихонских;

и на другой день Пасхи стали есть из произведений земли сей, опресноки и сушеные зерна в самый тот день;

а манна перестала падать на другой день после того, как они стали есть произведения земли, и не было более манны у сынов Израилевых, но они ели в тот год произведения земли Ханаанской.

Иисус, находясь близ Иерихона, взглянул, и видит, и вот стоит пред ним человек, и в руке его обнаженный меч. Иисус подошел к нему и сказал ему: наш ли ты, или из неприятелей наших?

Он сказал: нет; я вождь воинства Господня, теперь пришел [сюда]. Иисус пал лицем своим на землю, и поклонился и сказал ему: что господин мой скажет рабу своему?

Вождь воинства Господня сказал Иисусу: сними обувь твою с ног твоих, ибо место, на котором ты стоишь, свято. Иисус так и сделал.

Иерихон заперся и был заперт от страха сынов Израилевых: никто не выходил [из него] и никто не входил.

1 Земля на запад от Иордана, хотя еще не завоеванная, должна быть разделена между девятью с половиной коленами; 8 земля на восток от Иордана, данная Моисеем двум с половиной коленам.

Когда Иисус состарился, вошел в лета преклонные, тогда Господь сказал ему: ты состарился, вошел в лета преклонные, а земли брать в наследие остается еще очень много.

Остается сия земля: все округи Филистимские и вся земля Гессурская [и Хананейская].

От Сихора, что пред Египтом, до пределов Екрона к северу, считаются Ханаанскими пять владельцев Филистимских: Газский, Азотский, Аскалонский, Гефский, Екронский и Аввейский;

к югу же вся земля Ханаанская от Меары Сидонской до Афека, до пределов Аморрейских,

также [Филистимская] земля Гевла и весь Ливан к востоку солнца от Ваал-Гада, что подле горы Ермона, до входа в Емаф.

Всех горных жителей от Ливана до Мисрефоф-Маима, всех Сидонян Я изгоню от лица сынов Израилевых. Раздели же ее в удел Израилю, как Я повелел тебе;

раздели землю сию в удел девяти коленам и половине колена Манассиина [от Иордана до моря великого к западу отдай ее им; великое море будет пределом].

А колено Рувимово и Гадово с другою половиною колена Манассиина получили удел свой от Моисея за Иорданом к востоку [солнца], как дал им Моисей, раб Господень,

от Ароера, который на берегу потока Арнона, и город, который среди потока, и всю равнину Медеву до Дивона;

также все города Сигона, царя Аморрейского, который царствовал в Есевоне, до пределов Аммонитских,

также Галаад и область Гессурскую и Маахскую, и всю гору Ермон и весь Васан до Салхи,

все царство Ога Васанского, который царствовал в Астарофе и в Едреи. Он оставался один из Рефаимов, которых Моисей поразил и прогнал.

Но сыны Израилевы не выгнали жителей Гессура и Маахи [и Хананеев], и живет Гессур и Мааха среди Израиля до сего дня.

Только колену Левиину не дал он удела: жертвы Господа Бога Израилева суть удел его, как сказал ему Господь. [Вот разделение, какое сделал Моисей сынам Израилевым по племенам их на равнинах Моавитских за Иорданом, напротив Иерихона:]

колену сынов Рувимовых по племенам их дал удел Моисей:

пределом их был Ароер, который на берегу потока Арнона, и город, который среди потока, и вся равнина при Медеве,

Есевон и все города его, которые на равнине, и Дивон, Вамоф-Ваали Беф-Ваал-Меон,

Иааца, Кедемоф и Мефааф,

Кириафаим, Сивма и Цереф-Шахар на горе Емек,

Беф-Фегор и места при подошве Фасги и Беф-Иешимоф,

и все города на равнине, и все царство Сигона, царя Аморрейского, который царствовал в Есевоне, которого убил Моисей, равно как и вождей Мадиамских: Евия, и Рекема, и Цура, и Хура, и Реву, князей Сигоновых, живших в земле [той];

также Валаама, сына Веорова, прорицателя, убили сыны Израилевы мечом в числе убитых ими.

Пределом сынов Рувимовых был Иордан. Вот удел сынов Рувимовых по племенам их, города и села их.

Моисей дал также удел колену Гадову, сынам Гадовым, по племенам их:

пределом их был Иазер и все города Галаадские, и половина земли сынов Аммоновых до Ароера, что пред Раввою,

и земли от Есевона до Рамаф-Мицфы и Ветонима и от Маханаима до пределов Давира,

и на долине Беф-Гарам и Беф-Нимра и Сокхоф и Цафон, остаток царства Сигона, царя Есевонского; пределом его был Иордан до моря Хиннерефского за Иорданом к востоку.

Вот удел сынов Гадовых по племенам их, города и села их.

Моисей дал удел и половине колена Манассиина, который принадлежал половине колена сынов Манассииных, по племенам их;

предел их был: от Маханаима весь Васан, все царство Ога, царя Васанского, и все селения Иаировы, что в Васане, шестьдесят городов;

а половина Галаада и Астароф и Едрея, царственные города Ога Васанского, [даны] сынам Махира, сына Манассиина, половине сынов Махировых, по племенам их.

Вот что Моисей дал в удел на равнинах Моавитских за Иорданом против Иерихона к востоку.

Но колену Левиину Моисей не дал удела: Господь Бог Израилев Сам есть удел их, как Он говорил им.

Церковнославянский (рус)

И бы́сть егда́ услы́шаша ца́рiе Аморре́йстiи, и́же бя́ху объ ону́ страну́ Иорда́на, и ца́рiе фини́честiи {Евр.: ханаа́ни.}, и́же бя́ху бли́зъ мо́ря, я́ко изсуши́ Госпо́дь Бо́гъ Иорда́нъ рѣку́ предъ сы́ны Изра́илевыми, внегда́ преходи́ти и́мъ, и иста́яша мы́сли и́хъ, и ужасо́шася, и не бя́ше въ ни́хъ смышле́нiя ни еди́наго от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

Въ сiе́ же вре́мя рече́ Госпо́дь Иису́су: сотвори́ себѣ́ ножи́ ка́менны от ка́мене о́страго, и сѣ́дъ обрѣ́жи сы́ны Изра́илевы второ́е.

И сотвори́ Иису́съ себѣ́ ножи́ ка́менны остры́ и обрѣ́за сы́ны Изра́илевы на мѣ́стѣ нарече́ннѣмъ хо́лмъ обрѣ́занiя.

И та́ко обрѣ́за Иису́съ сы́ны Изра́илевы: ели́цы тогда́ роди́шася на пути́, и ели́цы тогда́ не обрѣ́зани бы́ша от изше́дшихъ изъ Еги́пта, всѣ́хъ си́хъ обрѣ́за Иису́съ: вси́ лю́дiе изше́дшiи изъ Еги́пта му́жеска по́лу, вси́ му́жiе ра́тнiи измро́ша въ пусты́ни на пути́, внегда́ изыдо́ша изъ Еги́пта:

я́ко обрѣ́зани бы́ша вси́ лю́дiе изше́дшiи, вси́ же лю́дiе, и́же роди́шася въ пусты́ни на пути́, егда́ изыдо́ша изъ Еги́пта, не обрѣ́зани бы́ша:

четы́редесять бо и два́ лѣ́та хожда́ше Изра́иль въ пусты́ни мавдари́тидѣ: сего́ ра́ди не обрѣ́зани бы́ша мно́зи от тѣ́хъ во́иновъ изше́дшихъ изъ земли́ Еги́петскiя, не послу́шавшiи за́повѣдiй Госпо́днихъ, и́мже и опредѣли́ Госпо́дь не ви́дѣти земли́, е́юже кля́тся Госпо́дь отце́мъ и́хъ да́ти на́мъ зе́млю кипя́щую ме́домъ и млеко́мъ:

вмѣ́сто же си́хъ поста́ви сы́ны и́хъ, и́хже обрѣ́за Иису́съ, я́ко сконча́ныя пло́ти бя́ху и́мъ, я́ко роди́шася на пути́ не обрѣ́зани:

обрѣ́завшеся же поко́й имя́ху та́мо сѣдя́ще въ полцѣ́, до́ндеже исцѣли́шася.

И рече́ Госпо́дь Иису́су: въ дне́шнiй де́нь отъя́хъ поноше́нiе Еги́петско от ва́съ. И нарече́ и́мя мѣ́сту тому́ галга́ла, да́же до сего́ дне́.

И ополчи́шася сы́нове Изра́илевы въ Галга́лѣхъ и сотвори́ша па́сху въ четвертыйна́десять де́нь ме́сяца от ве́чера на за́падѣ на по́ли иерихо́нстѣмъ,

и ядо́ша от пшени́цы земли́ о́ноя опрѣсно́ки и но́вая:

въ то́й де́нь преста́ ма́нна, повнегда́ ядо́ша от пшени́цы земли́, и ктому́ не бы́сть сыно́мъ Изра́илевымъ ма́нны: но ядо́ша от плодо́въ земли́ фини́ческiя {Евр.: ханаа́нскiя.} въ лѣ́то о́ное.

И бы́сть егда́ бя́ше Иису́съ у иерихо́на, и воззрѣ́въ очи́ма свои́ма, ви́дѣ человѣ́ка стоя́ща предъ ни́мъ, и ме́чь его́ обнаже́нъ въ руцѣ́ его́. И приступи́въ Иису́съ, рече́ ему́: на́шъ ли еси́, или́ от сопоста́тъ на́шихъ?

О́нъ же рече́ ему́: а́зъ архистрати́гъ си́лы Госпо́дни, ны́нѣ прiидо́хъ [сѣ́мо]. И Иису́съ паде́ лице́мъ свои́мъ на зе́млю и поклони́ся ему́, и рече́: Го́споди, что́ повелѣва́еши рабу́ твоему́?

И рече́ архистрати́гъ Госпо́день ко Иису́су: иззу́й сапо́гъ съ ногу́ твое́ю: мѣ́сто бо, на не́мже ты́ стои́ши, свято е́сть. И сотвори́ Иису́съ та́ко.

Иерихо́нъ же заключе́нъ и огражде́нъ бы́сть от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ: и никто́же изъ него́ исхожда́ше, ниже́ вхожда́ше.

Иису́съ же состарѣ́ся проше́дъ дни́. И рече́ Госпо́дь ко Иису́су: ты́ состарѣ́лся еси́ де́нми, и земля́ оста́ся мно́га въ наслѣ́дiе:

и сiя́ земля́ оста́вшаяся: предѣ́лы Филисти́мли, гесури́ и Ханане́й,

от необита́емыя, я́же от лица́ Еги́пта да́же до предѣ́лъ аккаро́нскихъ ошу́юю Ханане́овъ, причисля́ется пяти́мъ о́бластемъ Филисти́мскимъ: газе́у и азо́тiю, и Аскалони́ту и Гетѳе́ю, и аккарони́ту и Еве́ю:

от Ѳема́нъ и все́й земли́ Ханаа́нстѣй пря́мо Га́зѣ, и Сидо́нiи да́же до Афе́ка, да́же до предѣ́лъ Аморре́йскихъ:

и всю́ зе́млю гавли́ Филисти́млю, и ве́сь Лива́нъ от восто́къ со́лнца, от Галга́лъ подъ горо́ю аермо́нъ да́же до вхо́да Ема́ѳъ:

вся́къ обита́ющiй въ го́рнѣй от Лива́на да́же до Масрефоѳмаи́ма, всѣ́хъ Сидо́нянъ а́зъ потреблю́ от лица́ Изра́илева: но разда́й ю́ во жре́бiй Изра́илю, я́коже заповѣ́дахъ тебѣ́:

и ны́нѣ раздѣли́ зе́млю сiю́ въ наслѣ́дiе девяти́ племено́мъ и полпле́мени Манассі́ину от Иорда́на да́же до мо́ря вели́каго, къ за́паду со́лнца да́си ю́: мо́ре вели́кое предѣ́лъ бу́детъ.

Дву́ же племено́мъ и полупле́мени Манассі́ину, Руви́му и га́ду, даде́ Моисе́й объ ону́ страну́ Иорда́на: къ восто́комъ со́лнца даде́ и́мъ Моисе́й ра́бъ Госпо́день,

от Арои́ра, и́же е́сть на у́стiи водоте́чи Арно́ни, и гра́дъ и́же посредѣ́ де́бри, и ве́сь Мисо́ръ от медава́на:

вся́ гра́ды сио́на царя́ Аморре́йска, и́же ца́рствова во есево́нѣ, да́же до предѣ́лъ сыно́въ Аммо́нихъ:

и Галаа́дъ, и предѣ́лы гесури́, и Махаѳи́, всю́ го́ру аермо́нъ, и всю́ Васани́тску до Елхи́:

все́ ца́рство о́гово въ Васани́тидѣ, и́же ца́рствова во Астаро́ѳѣ и во едраи́нѣ: се́й оста́ся [еди́нъ] от исполи́новъ, и уби́ его́ Моисе́й, и потреби́.

И не потреби́ша сы́нове Изра́илевы гесу́ра и Маха́ѳа и Ханане́а: и живя́ше ца́рь гесури́ и Махаѳи́ въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ да́же до сего́ дне́.

То́кмо пле́мени Леві́ину не даде́ся наслѣ́дiе: Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ, са́мъ наслѣ́дiе и́хъ, я́коже рече́ и́мъ Госпо́дь. И сiе́ раздѣле́нiе, е́же раздѣли́ Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ [по племено́мъ и́хъ] во Араво́ѳѣ Моа́вли объ ону́ страну́ Иорда́на проти́ву иерихо́на.

И даде́ Моисе́й пле́мени сыно́въ Руви́млихъ по со́нмомъ и́хъ:

и бы́ша и́мъ предѣ́лы от Арои́ра, и́же е́сть пря́мо де́бри Арно́нскiя, и гра́дъ, и́же е́сть въ де́бри Арно́нстѣй,

и всю́ зе́млю Мисо́рску да́же до есево́на, и вся́ гра́ды и́же су́ть въ Мисо́рѣ, и Дево́ръ, и вамо́ѳъ-ваа́лъ, и до́мы веелмо́ни,

и Иа́сса и Кедимо́ѳа и мифаа́ѳъ,

и карiаѳе́мъ и Севама́, и Са́рѳъ и Сiо́ръ на горѣ́ ена́къ,

и веѳфого́ръ и Асидо́ѳъ-фасга́ и Виѳсиму́ѳъ,

и вся́ гра́ды Мисо́рски, и все́ ца́рство сио́на царя́ Аморре́йска, его́же уби́ Моисе́й самаго́, и старѣ́йшины Мадiа́мли, и Еві́а и роко́ма, и Су́ра и у́ра и рове́ка, кня́зи Сiо́рскiя, и живу́щихъ на земли́ [то́й]:

и Валаа́ма сы́на Вео́рова волхва́ уби́ша мече́мъ сы́нове Изра́илевы въ сраже́нiи.

Бы́ша же предѣ́лы Руви́мли, Иорда́нъ предѣ́лъ. Сiе́ наслѣ́дiе сыно́въ Руви́млихъ по со́нмомъ и́хъ, гра́ды и́хъ и се́ла и́хъ.

Даде́ же Моисе́й сыно́мъ га́довымъ по со́нмомъ и́хъ,

и бы́ша и́мъ предѣ́лы Иази́ръ: вси́ гра́ди Галаа́ди и полземли́ сыно́въ Аммо́нихъ до Арои́ра, и́же е́сть предъ лице́мъ равва́ѳа:

и от есево́на до рамо́ѳа къ ма́сфѣ, и вотани́му, и Манаи́му до предѣ́лъ дави́ровыхъ,

и во Еме́кѣ Виѳара́мъ и Виѳнамра́, и сохо́ѳъ и Сафо́нъ, и про́чее ца́рство сио́на царя́ есево́нска: и Иорда́нъ опредѣля́етъ да́же до страны́ мо́ря хенере́ѳъ, объ ону́ страну́ Иорда́на от восто́къ.

Сiе́ наслѣ́дiе сыно́въ га́довыхъ по со́нмомъ и́хъ и по градо́мъ и́хъ и се́ламъ и́хъ.

И даде́ Моисе́й полупле́мени Манассі́ину по со́нмомъ и́хъ,

и бы́ша предѣ́лы и́хъ от Манаи́ма, и все́ ца́рство Васа́нско, и все́ ца́рство о́га царя́ Васа́нска, и вся́ ве́си Иаи́ра, я́же су́ть въ Васани́тидѣ, шестьдеся́тъ градо́въ:

и по́лъ Галаа́да, и во Астаро́ѳѣ, и во едраи́нѣ, гра́ды ца́рства о́гова въ Васани́тидѣ: и да́шася сыно́мъ Махи́ровымъ, сыно́мъ Манассі́инымъ, и полови́нѣ сыно́въ Махи́ровыхъ по со́нмомъ и́хъ.

Сі́и су́ть, и́мже даде́ наслѣ́дiе Моисе́й объ ону́ страну́ Иорда́на во Араво́ѳѣ Моа́вли, пря́мо иерихо́на на восто́ки.

Пле́мени же Леві́ину не даде́ Моисе́й наслѣ́дiя: поне́же са́мъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ наслѣ́дiе его́ е́сть, я́коже глаго́ла и́мъ.

Грузинский

Языки

როცა გაიგეს იორდანეს დასავლეთი ნაპირის მეფეებმა და ზღვისპირეთის ქანაანელმა მეფეებმა, რომ ამოაშრო უფალმა იორდანეს წყალი ისრაელიანთა წინაშე, ვიდრე გაღმა გამოვიდოდნენ, შეუდრკათ გული და მხნეობა წაუხდათ ისრაელიანთა გამო.

იმ დროს უთხრა უფალმა იესოს: გააკეთე კაჟის დანები და ერთხელ კიდევ წინდაცვითე ისრაელიანები.

გააკეთა იესომ კაჟის დანები და წინდაცვითა ისრაელიანები გიბყათ-ჰაყარალოთის (წინდაცვეთის გორა) მახლობლად.

აი, რის გამო წინდაცვითა ისინი იესომ: ეგვიპტიდან გამოსული მთელი მამროვანი ერი, ყველა, ვისაც ბრძოლა შეეძლო, დაიხოცნენ უდაბნოს გზაზე ეგვიპტიდან გამოსვლისას.

წინდაცვეთილი იყო მთელი ხალხი, როცა ეგვიპტიდან გამოდიოდა; მაგრამ ხალხი, რომელიც უდაბნოში, გზაში დაიბადა ეგვიპტიდან გამოსვლის შემდეგ, არ იყო წინდაცვეთილი.

რადგან ორმოცი წელი დადიოდნენ უდაბნოში ისრაელიანები, ვიდრე არ გაწყდა ეგვიპტიდან გამოსული მთელი ხალხი, ბრძოლის შემძლებელი, რომელთაც არ გაიგონეს უფლის სიტყვა და რომელთაც დაემუქრა უფალი, რომ თვალით არ ანახვებდა იმ ქვეყანას. მათი მამა-პაპისთვის რომ ჰქონდა აღთქმული, ქვეყანას, სადაც რძისა და თაფლის ღვარი დის.

მათ ნაცვლად კი მათი შვილები დაადგინა. სწორედ ესენი წინდაცვითა იესომ, რადგან წინდაუცვეთელნი იყვნენ, არ მიუღიათ წინდაცვეთა გზაში.

როცა წინდაიცვითა მთელმა ხალხმა, იქვე დარჩნენ ბანაკში ჭრილობის მოშუშებამდე.

უთხრა უფალმა იესოს: დღეს მოგწმინდეთ ეგვიპტის სირცხვილი. და უწოდა იმ ადგილს სახელად გილგალი და ასე ეწოდება დღემდე.

იდგნენ ბანაკად ისრაელიანები გილგალს და დაამზადეს პასექი თვის მეთოთხმეტე დღეს საღამოხანს, იერიხონის დაბლობზე.

ჭამეს იმ ქვეყნის ნაყოფები პასექის მეორე დღეს - ხმიადები და ქუმელი - სწორედ ამ დღეს.

შეწყდა მანანა მას შემდეგ, რაც ჭამეს ქვეყნის ნაყოფი. აღარ ჰქონდათ ისრაელიანებს მანანა და ჭამდნენ ქანაანის ქვეყნის მოსავალს იმ წელს. და იკვებებოდნენ ქანაანის ქვეყნის მოსავლით იმ წელიწადს.

ერთხელაც, როცა იერიხონთან იყო იესო, გაიხედა და დაინახა მის წინ მდგარი კაცი, რომელსაც ხელში გაშიშვლებული მახვილი ეჭირა. მივიდა მასთან იესო და ჰკითხა: მტერი ხარ თუ მოყვარე?

მიუგო: არა, უფლის მხედრობის თავი ვარ. ახლა მოვედი. პირქვე დაემხო იესო და თაყვანისცა. უთხრა: რას ეტყვის ჩემი ბატონი თავის მორჩილს?

უთხრა უფლის მხედრობის თავმა იესოს: ფეხსამოსი გაიძვრე ფეხზე, რადგან წმიდაა ეს ადგილი, სადაც დგახარ. ასეც მოიქცა იესო.

ჩაიკეტა იერიხონი და ჩაკეტილი იყო ისრაელიანთათვის, ვერვინ გამოდიოდა იქიდან და ვერვინ შედიოდა იქ.

დაბერდა იესო, ხანში შევიდა. უთხრა მას უფალმა: დაბერდი შენ, ხანში შეხვედი, მიწა კი კიდევ ბევრი დარჩა დასამკვიდრებელი.

აი, დარჩენილი მიწები: ფილისტიმელთა და გეშურელთა მხარეები:

შიხორიდან, ეგვიპტის პირდაპირ რომ არის, ყეკრონის საზღვრამდე ჩრდილოეთით, რაც ქანაანს ეკუთვნის; ფილისტიმელთა ხუთი სამთავრო: ღაზელთა, აშდოდელთა, ასკალონელთა, გათელთა, ყეკრონელთა და ყავიელთა.

სამხრეთით ქანაანელთა მთელი მხარე სიდონის მეგარიდან აფეკამდე, ამორეველთა საზღვრამდე.

გიბლელთა ქვეყანა და მთელი ლიბანი მზის აღმოსავლეთით ბაყალ-გადიდან, ხერმონის მთის ძირები, ხაბათამდე.

მთის ყველა მცხოვრებს ლიბანიდან მისრეფოთ-მაიმამდემ ყველა ციდონელს ავყრი ისრაელიანთაგან; ოღონდ შენ გაუნაწილე ისრაელს სამკვიდრებად, როგორც მე გიბრძანე.

ახლა გაუყავი ეს ქვეყნები სამკვიდროებად ცხრა შტოს და მენაშეს შტოს ნახევარს.

მასთან რეუბენმა და გადმა მიიღეს თავ-თავისი სამკვიდრო, რომელიც მისცა მათ მოსემ იორდანეს გაღმა, აღმოსავლეთით; როგორც მისცა მათ მოსემ, უფლის მორჩილმა.

ყაროყერიდან მოკიდებული არნონის ხევის გაყოლებაზე, ქალაქი ხევის შუაწელზე, მედბას მთელი ვაკე დიბონამდე,

ყველა ქალაქი სიხონ ამორეველთა მეფისა, რომელიც მეფობდა დეშბონში, ყამონელთა საზღვრამდე,

გალაადი და გეშურელთა და მაყაქათელთა მხარეები, მთელი ხერმონის მთა, მთელი ბაშანი სალქამდე,

ყოგის მთელი სამეფო ბაშანში, რომელიც მეფობდა ყაშთაროთსა და ედრეიში. ის უკანასკნელი იყო რეფაიმთაგან, რომლებიც დაამარცხა მოსემ და აჰყარა.

მაგრამ გეშურელები და მაყაქათელები არ აუყრიათ ისრაელიანებს და დღემდე ისრაელიანთა შორის ცხოვრობენ გეშური და მაყაქათი.

მხოლოდ ლევის შტოსთვის არ მიუცია წილი უფლისადმი, ისრაელის ღვთისადმი, შეწირული მსხვერპლია მისი წილი, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მისთვის.

დაურიგა მოსემ რეუბენიანთა შტოს მათი საგვარეელოებისდამიხედვით.

ერგოთ ადგილები ყაროყერიდან მოკიდებული არნონის ხევის გაყოლებაზე, ქალაქი ხევის შუაწელზე, მედბას მთელი ვაკე.

ხეშბონი და ვაკის ყველა ქალაქი - დიბონი, ბამოთ-ბაყალი და ბეთ-ბაყალ-მეყონი,

იაჰცა, კედემოთი და მეფაყათი;

კირიათაიმი, სიბმა და ცერეთ-ჰაშაჰარი ყემეკის მთაზე.

ბეთ-ფეყორი, ფისგას კალთები, ბეთ-იეშიმოთი,

ვაკის ყველა ქალაქი, მთელი სამეფო სიხონ ამორეველთა მეფისა, რომელიც მეფობდა ხეშბონში, და რომელიც მოკლა მოსემ, ისევე როგორც მიდიანის თავკაცები - ევი, რეკები, ცური, ხური, და რებაყი, სიხონის მთავრები, ქვეყნის მკვიდრნი.

ასევე ბალაამ ბეყორის ძეც, ჯადოქარი, მოკლეს მახვილით ისრაელიანებმა და მიათვალეს თავიანთ მიერ დახოცილებს.

რეუბენიანთა საზღვარი იორდანეზე გადიოდა. ეს არის რეუბენიანთა სამკვიდროს საზღვარი მათ საგვარეულოთა მიხედვით, ქალაქები თავისი დაბებითურთ.

მისცა მოსემ გადის ტომს, გადიანებს, მათ საგვარეულოთა მიხედვით.

მათი იყო იაყზერი, გალაადის ყველა ქალაქი და ყამონელთა ქვეყნის ნახევარი ყაროყერიდან მოკიდებული რაბას ზემოთ,

ხეშბონიდან რამათ-მიცფამდე და ბეტონიმამდე, მახანაიმიდან დაბირის საზღვრამდე;

ველზე ბეთ-ხარამი, ბეთ-ნიმრა, სუქოთი და ცაფონი - სიხონის, ხეშბონის მეფის, სამეფოს დარჩენილი ნაწილი. მისი საზღვარი იორდანეზე გადიოდა ქინრეთის ზღვის კიდემდე იორდანეს გაღმა, აღმოსავლეთით.

ეს არის გადიანების სამკვიდრო მათ საგვარეულოთა მიხედვით - ქალაქები თავისი დაბებითურთ.

მისცა მოსემ მენაშეს შტოს ნახევარს და მენაშეანთა ტომის ნახევრისა იყო მათ საგვარეულოთა მიხედვით.

მათი სამფლობელო იყო მთელი ბაშანი მახანაიმიდან მოკიდებული - ყოგის, ბაშანის მეფის, მთელი სამეფო, იაირის ყველა სოფელი ბაშანში, სამოცი ქალაქი.

გალაადის ნახევარი, ყაშთაროთი და ედრეი, ყოგისეული სამეფოს ქალაქები ბაშანში მიეცა მენაშეს ძის, მაქირის შთამომავლებს, მაქირიანთა ნახევარს საგვარეულოთა მიხედვით.

ეს არის, რაც დაანაწილა სამკვიდროებად მოსემ მოაბის ველებზე იორდანის გაღმა, იერიხონის გასწვრივ აღმოსავლეთით.

ლევის ტომს არ მისცა სამკვიდრო მოსემ: თავად უფალი, ისრაელის ღმერთია მათი სამკვიდრო, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მისთვის.