Скрыть
6:2
6:3
6:4
6:5
6:6
6:7
6:8
6:9
6:10
6:11
6:13
6:14
6:15
6:23
6:26
6:27
Церковнославянский (рус)
И рече́ Госпо́дь ко Иису́су: се́, а́зъ предаю́ тебѣ́ въ ру́цѣ иерихо́нъ и царя́ его́, и су́щыя въ не́мъ, си́льны крѣ́постiю:
и обходи́те гра́дъ о́крестъ вси́ му́жiе крѣ́пцыи еди́ною [на де́нь], та́ко сотвори́те ше́сть дні́й:
и се́дмь жерцы́ да во́змутъ се́дмь тру́бъ ро́жаныхъ предъ киво́томъ: и въ седмы́й де́нь объиди́те гра́дъ седми́жды, и жерцы́ да востру́бятъ въ трубы́ ро́жаны:
и бу́детъ егда́ востру́бите трубо́ю ро́жаною, внегда́ услы́шати ва́мъ гла́съ трубы́, да воскли́кнутъ вси́ лю́дiе: и воскли́кнув­шымъ и́мъ, паду́тъ са́ми стѣ́ны гра́да во основа́нiи сво­е́мъ, и вни́дутъ вси́ лю́дiе устреми́в­шеся кі́йждо пря́мо себѣ́ во гра́дъ.
И вни́де Иису́съ сы́нъ нави́нъ къ жерце́мъ сыно́въ Изра́илевыхъ и рече́ и́мъ глаго́ля: воз­ми́те киво́тъ завѣ́та Госпо́дня, и се́дмь жерцы́ да во́змутъ се́дмь тру́бъ ро́жаныхъ предъ лице́мъ киво́та Госпо́дня.
И рече́ и́мъ глаго́ля: повели́те лю́демъ объити́ и окружи́ти гра́дъ, и во́ини да предъи́дутъ вооруже́ни предъ киво́томъ Госпо́днимъ.
И бы́сть егда́ рече́ Иису́съ къ лю́демъ, и се́дмь жерцы́ иму́ще се́дмь тру́бъ свяще́н­ныхъ да предъи́дутъ та́кожде предъ Го́сподемъ, и да востру́бятъ доброгла́сно: и киво́тъ завѣ́та Госпо́дня вслѣ́дъ по ни́хъ да и́детъ:
во́ини же да предъи́дутъ напреди́, и жерцы́ трубя́ще въ трубы́, и послѣ́ду­ю­щiи созади́ киво́та завѣ́та Госпо́дня бя́ху иду́ще и трубя́ще труба́ми.
Лю́демъ же заповѣ́да Иису́съ, глаго́ля: не вопи́те, ниже́ да слы́шитъ кто́ гла́са ва́­шего, ниже́ да изы́детъ изъ у́стъ ва́шихъ сло́во до дне́, въ о́ньже повелю́ ва́мъ са́мъ воскли́кнути, и тогда́ воскли́кните.
И обше́дъ киво́тъ завѣ́та Бо́жiя о́крестъ гра́да [еди́ною], а́бiе и́де въ по́лкъ, и ста́ та́мо.
Во вторы́й же де́нь воста́ Иису́съ зау́тра, и воз­двиго́ша жерцы́ киво́тъ завѣ́та Госпо́дня.
И жерцы́ се́дмь нося́щiи се́дмь тру́бъ предъидя́ху предъ киво́томъ Госпо́днимъ и труби́ша труба́ми, и во́ини вооруже́ни идя́ху, и про́чiи лю́дiе вслѣ́дъ киво́та завѣ́та Госпо́дня иду́ще, и жерцы́ воструби́ша труба́ми ро́жаными.
И обыдо́ша гра́дъ въ де́нь вторы́й еди́ною, и по­идо́ша па́ки въ по́лкъ: си́це творя́ху ше́сть дні́й.
И бы́сть въ седмы́й де́нь, воста́ша въ воста́нiе у́трен­нее, и обыдо́ша гра́дъ въ то́й де́нь седми́жды.
И бы́сть во обхожде́нiи седмѣ́мъ воструби́ша жерцы́ труба́ми, и рече́ Иису́съ къ сыно́мъ Изра́илевымъ: воскли́кните, предаде́ бо Госпо́дь ва́мъ гра́дъ:
и бу́детъ гра́дъ се́й про́клятъ, и вся́, ели́ка су́ть въ не́мъ, Го́споду си́лъ: то́кмо раа́въ блудни́цу снабди́те ю́, и вся́, ели́ка су́ть въ дому́ ея́, я́ко сокры́ прелага́таи, и́хже посыла́хомъ:
но вы́ соблюди́теся от­ кля́твы, да не когда́ помы́слив­ше вы́ во́змете от­ кля́твы, и сотворите́ по́лкъ сыно́въ Изра́илевыхъ кля́тву, и потребите́ ны́:
зла́то же все́ и сребро́, и мѣ́дь и желѣ́зо свято да бу́детъ Го́споду: въ сокро́вище Госпо́дне да внесе́т­ся.
И воструби́ша жерцы́ труба́ми: егда́ же услы́шаша лю́дiе гла́съ тру́бный, воскли́кнуша вси́ ку́пно лю́дiе гла́сомъ вели́кимъ и си́льнымъ: и падо́ша вся́ стѣ́ны гра́да о́крестъ, и внидо́ша вси́ лю́дiе во гра́дъ, кі́йждо проти́ву себе́, и прiя́ша гра́дъ.
И прокля́ и́ Иису́съ, и ели́ка бы́ша во гра́дѣ, от­ му́жеска по́лу и до же́нска, от­ ю́ноши и до ста́рца, и от­ телца́ до овцы́ и до осля́те, все́ подъ ме́чь.
И дво­и́мъ ю́ношамъ согля́дав­шымъ зе́млю рече́ Иису́съ: вни́дите въ до́мъ жены́ блудни́цы, и изведи́те ю́ от­ту́ду, и вся́, ели́ка су́ть ея́, я́коже кля́стеся е́й.
И внидо́ста два́ ю́ношы согля́дав­шiи гра́дъ въ до́мъ жены́, и изведо́сте раа́въ блудни́цу, и отца́ ея́ и ма́терь ея́, и бра́тiю ея́ и все́ сро́д­ст­во ея́, и вся́ ели́ка бы́ша е́й, изведо́ста и поста́виста я́ внѣ́ полка́ Изра́илева.
И гра́дъ сожго́ша огне́мъ со всѣ́мъ, е́же бѣ́ въ не́мъ, кромѣ́ зла́та и сребра́, мѣ́ди и желѣ́за, я́же от­да́ша въ до́мъ Госпо́день внести́ Го́сподеви.
И раа́въ блудни́цу и ве́сь до́мъ ея́ оте́ческiй оста́ви жи́вы Иису́съ, и обита́ти сотвори́ во Изра́или да́же до дне́ сего́, поне́же сокры́ прелага́таи, и́хже посла́ Иису́съ согля́дати иерихо́на.
И прокля́ Иису́съ въ то́й де́нь, глаго́ля: про́клятъ человѣ́къ предъ Го́сподемъ, и́же поста́витъ и сози́ждетъ гра́дъ се́й иерихо́нъ: на пе́рвенцѣ сво­е́мъ оснуе́тъ его́, и на ме́ншемъ сво­е́мъ поста́витъ врата́ его́. И си́це сотвори́ аза́нъ, и́же от­ Веѳи́ля: на Авиро́нѣ пе́рвенцѣ сво­е́мъ основа́ и́, и на ме́ншемъ спасе́нѣмъ поста́ви врата́ его́.
И бя́ше Госпо́дь со Иису́сомъ, и бѣ́ и́мя его́ по все́й земли́.
Еврейский
2וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־יְהוֹשֻׁעַ, רְאֵה נָתַתִּי בְיָדְךָ, אֶת־יְרִיחוֹ וְאֶת־מַלְכָּהּ; גִּבּוֹרֵי הֶחָיִל׃
3וְסַבֹּתֶם אֶת־הָעִיר, כֹּל אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה, הַקֵּיף אֶת־הָעִיר פַּעַם אֶחָת; כֹּה תַעֲשֶׂה שֵׁשֶׁת יָמִים׃
4וְשִׁבְעָה כֹהֲנִים יִשְׂאוּ שִׁבְעָה שׁוֹפְרוֹת הַיּוֹבְלִים לִפְנֵי הָאָרוֹן, וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי, תָּסֹבּוּ אֶת־הָעִיר שֶׁבַע פְּעָמִים; וְהַכֹּהֲנִים, יִתְקְעוּ בַּשּׁוֹפָרוֹת׃
5וְהָיָה בִּמְשֹׁךְ בְּקֶרֶן הַיּוֹבֵל, בְּשָׁמְעֲכֶם (כְּשָׁמְעֲכֶם) אֶת־קוֹל הַשּׁוֹפָר, יָרִיעוּ כָל־הָעָם תְּרוּעָה גְדוֹלָה; וְנָפְלָה חוֹמַת הָעִיר תַּחְתֶּיהָ, וְעָלוּ הָעָם אִישׁ נֶגְדּוֹ׃
6וַיִּקְרָא יְהוֹשֻׁעַ בִּן־נוּן אֶל־הַכֹּהֲנִים, וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם, שְׂאוּ אֶת־אֲרוֹן הַבְּרִית; וְשִׁבְעָה כֹהֲנִים, יִשְׂאוּ שִׁבְעָה שׁוֹפְרוֹת יוֹבְלִים, לִפְנֵי אֲרוֹן יְהוָה׃
7וַיֹּאמְרוּ (וַיֹּאמֶר) אֶל־הָעָם, עִבְרוּ וְסֹבּוּ אֶת־הָעִיר; וְהֶחָלוּץ, יַעֲבֹר לִפְנֵי אֲרוֹן יְהוָה׃
8וַיְהִי, כֶּאֱמֹר יְהוֹשֻׁעַ אֶל־הָעָם, וְשִׁבְעָה הַכֹּהֲנִים נֹשְׂאִים שִׁבְעָה שׁוֹפְרוֹת הַיּוֹבְלִים לִפְנֵי יְהוָה, עָבְרוּ וְתָקְעוּ בַּשּׁוֹפָרוֹת; וַאֲרוֹן בְּרִית יְהוָה, הֹלֵךְ אַחֲרֵיהֶם׃
9וְהֶחָלוּץ הֹלֵךְ, לִפְנֵי הַכֹּהֲנִים, תָּקְעוּ (תֹּקְעֵי) הַשּׁוֹפָרוֹת; וְהַמְאַסֵּף, הֹלֵךְ אַחֲרֵי הָאָרוֹן, הָלוֹךְ וְתָקוֹעַ בַּשּׁוֹפָרוֹת׃
10וְאֶת־הָעָם צִוָּה יְהוֹשֻׁעַ לֵאמֹר, לֹא תָרִיעוּ וְלֹא־תַשְׁמִיעוּ אֶת־קוֹלְכֶם, וְלֹא־יֵצֵא מִפִּיכֶם דָּבָר; עַד יוֹם אָמְרִי אֲלֵיכֶם הָרִיעוּ וַהֲרִיעֹתֶם׃
11וַיַּסֵּב אֲרוֹן־יְהוָה אֶת־הָעִיר, הַקֵּף פַּעַם אֶחָת; וַיָּבֹאוּ הַמַּחֲנֶה, וַיָּלִינוּ בַּמַּחֲנֶה׃ פ
12וַיַּשְׁכֵּם יְהוֹשֻׁעַ בַּבֹּקֶר; וַיִּשְׂאוּ הַכֹּהֲנִים אֶת־אֲרוֹן יְהוָה׃
13וְשִׁבְעָה הַכֹּהֲנִים נֹשְׂאִים שִׁבְעָה שׁוֹפְרוֹת הַיֹּבְלִים, לִפְנֵי אֲרוֹן יְהוָה, הֹלְכִים הָלוֹךְ, וְתָקְעוּ בַּשּׁוֹפָרוֹת; וְהֶחָלוּץ הֹלֵךְ לִפְנֵיהֶם, וְהַמְאַסֵּף, הֹלֵךְ אַחֲרֵי אֲרוֹן יְהוָה, הוֹלֵךְ (הָלוֹךְ) וְתָקוֹעַ בַּשּׁוֹפָרוֹת׃
14וַיָּסֹבּוּ אֶת־הָעִיר בַּיּוֹם הַשֵּׁנִי פַּעַם אַחַת, וַיָּשֻׁבוּ הַמַּחֲנֶה; כֹּה עָשׂוּ שֵׁשֶׁת יָמִים׃
15וַיְהִי בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי, וַיַּשְׁכִּמוּ כַּעֲלוֹת הַשַּׁחַר, וַיָּסֹבּוּ אֶת־הָעִיר כַּמִּשְׁפָּט הַזֶּה שֶׁבַע פְּעָמִים; רַק בַּיּוֹם הַהוּא, סָבְבוּ אֶת־הָעִיר שֶׁבַע פְּעָמִים׃
16וַיְהִי בַּפַּעַם הַשְּׁבִיעִית, תָּקְעוּ הַכֹּהֲנִים בַּשּׁוֹפָרוֹת; וַיֹּאמֶר יְהוֹשֻׁעַ אֶל־הָעָם הָרִיעוּ, כִּי־נָתַן יְהוָה לָכֶם אֶת־הָעִיר׃
17וְהָיְתָה הָעִיר חֵרֶם הִיא וְכָל־אֲשֶׁר־בָּהּ לַיהוָה; רַק רָחָב הַזּוֹנָה תִּחְיֶה, הִיא וְכָל־אֲשֶׁר אִתָּהּ בַּבַּיִת, כִּי הֶחְבְּאַתָה, אֶת־הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר שָׁלָחְנוּ׃
18וְרַק־אַתֶּם שִׁמְרוּ מִן־הַחֵרֶם, פֶּן־תַּחֲרִימוּ וּלְקַחְתֶּם מִן־הַחֵרֶם; וְשַׂמְתֶּם אֶת־מַחֲנֵה יִשְׂרָאֵל לְחֵרֶם, וַעֲכַרְתֶּם אוֹתוֹ׃
19וְכֹל כֶּסֶף וְזָהָב, וּכְלֵי נְחֹשֶׁת וּבַרְזֶל, קֹדֶשׁ הוּא לַיהוָה; אוֹצַר יְהוָה יָבוֹא׃
20וַיָּרַע הָעָם, וַיִּתְקְעוּ בַּשֹּׁפָרוֹת; וַיְהִי כִשְׁמֹעַ הָעָם אֶת־קוֹל הַשּׁוֹפָר, וַיָּרִיעוּ הָעָם תְּרוּעָה גְדוֹלָה, וַתִּפֹּל הַחוֹמָה תַּחְתֶּיהָ, וַיַּעַל הָעָם הָעִירָה אִישׁ נֶגְדּוֹ, וַיִּלְכְּדוּ אֶת־הָעִיר׃
21וַיַּחֲרִימוּ אֶת־כָּל־אֲשֶׁר בָּעִיר, מֵאִישׁ וְעַד־אִשָּׁה, מִנַּעַר וְעַד־זָקֵן; וְעַד שׁוֹר וָשֶׂה וַחֲמוֹר לְפִי־חָרֶב׃
22וְלִשְׁנַיִם הָאֲנָשִׁים הַמְרַגְּלִים אֶת־הָאָרֶץ אָמַר יְהוֹשֻׁעַ, בֹּאוּ בֵּית־הָאִשָּׁה הַזּוֹנָה; וְהוֹצִיאוּ מִשָּׁם אֶת־הָאִשָּׁה וְאֶת־כָּל־אֲשֶׁר־לָהּ, כַּאֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתֶּם לָהּ׃
23וַיָּבֹאוּ הַנְּעָרִים הַמְרַגְּלִים, וַיֹּצִיאוּ אֶת־רָחָב וְאֶת־אָבִיהָ וְאֶת־אִמָּהּ וְאֶת־אַחֶיהָ וְאֶת־כָּל־אֲשֶׁר־לָהּ, וְאֵת כָּל־מִשְׁפְּחוֹתֶיהָ הוֹצִיאוּ; וַיַּנִּיחוּם, מִחוּץ לְמַחֲנֵה יִשְׂרָאֵל׃
24וְהָעִיר שָׂרְפוּ בָאֵשׁ וְכָל־אֲשֶׁר־בָּהּ; רַק הַכֶּסֶף וְהַזָּהָב, וּכְלֵי הַנְּחֹשֶׁת וְהַבַּרְזֶל, נָתְנוּ אוֹצַר בֵּית־יְהוָה׃
25וְאֶת־רָחָב הַזּוֹנָה וְאֶת־בֵּית אָבִיהָ וְאֶת־כָּל־אֲשֶׁר־לָהּ הֶחֱיָה יְהוֹשֻׁעַ, וַתֵּשֶׁב בְּקֶרֶב יִשְׂרָאֵל, עַד הַיּוֹם הַזֶּה; כִּי הֶחְבִּיאָה אֶת־הַמַּלְאָכִים, אֲשֶׁר־שָׁלַח יְהוֹשֻׁעַ לְרַגֵּל אֶת־יְרִיחוֹ׃ פ
26וַיַּשְׁבַּע יְהוֹשֻׁעַ, בָּעֵת הַהִיא לֵאמֹר; אָרוּר הָאִישׁ לִפְנֵי יְהוָה, אֲשֶׁר יָקוּם וּבָנָה אֶת־הָעִיר הַזֹּאת אֶת־יְרִיחוֹ, בִּבְכֹרוֹ יְיַסְּדֶנָּה, וּבִצְעִירוֹ יַצִּיב דְּלָתֶיהָ׃
27וַיְהִי יְהוָה אֶת־יְהוֹשֻׁעַ; וַיְהִי שָׁמְעוֹ בְּכָל־הָאָרֶץ׃
Арабский (Arabic Van Dyke)
وَكَانَتْ أَرِيحَا مُغَلَّقَةً مُقَفَّلَةً بِسَبَبِ بَنِي إِسْرَائِيلَ. لاَ أَحَدٌ يَخْرُجُ وَلاَ أَحَدٌ يَدْخُلُ.
فَقَالَ الرَّبُّ لِيَشُوعَ: «انْظُرْ. قَدْ دَفَعْتُ بِيَدِكَ أَرِيحَا وَمَلِكَهَا، جَبَابِرَةَ الْبَأْسِ.
تَدُورُونَ دَائِرَةَ الْمَدِينَةِ، جَمِيعُ رِجَالِ الْحَرْبِ. حَوْلَ الْمَدِينَةِ مَرَّةً وَاحِدَةً. هكَذَا تَفْعَلُونَ سِتَّةَ أَيَّامٍ.
وَسَبْعَةُ كَهَنَةٍ يَحْمِلُونَ أَبْوَاقَ الْهُتَافِ السَّبْعَةَ أَمَامَ التَّابُوتِ. وَفِي الْيَوْمِ السَّابعِ تَدُورُونَ دَائِرَةَ الْمَدِينَةِ سَبْعَ مَرَّاتٍ، وَالْكَهَنَةُ يَضْرِبُونَ بِالأَبْوَاقِ.
وَيَكُونُ عِنْدَ امْتِدَادِ صَوْتِ قَرْنِ الْهُتَافِ، عِنْدَ اسْتِمَاعِكُمْ صَوْتَ الْبُوقِ، أَنَّ جَمِيعَ الشَّعْبِ يَهْتِفُ هُتَافًا عَظِيمًا، فَيَسْقُطُ سُورُ الْمَدِينَةِ فِي مَكَانِهِ، وَيَصْعَدُ الشَّعْبُ كُلُّ رَجُل مَعَ وَجْهِهِ».
فَدَعَا يَشُوعُ بْنُ نُونٍ الْكَهَنَةَ وَقَالَ لَهُمُ: «احْمِلُوا تَابُوتَ الْعَهْدِ. وَلْيَحْمِلْ سَبْعَةُ كَهَنَةٍ سَبْعَةَ أَبْوَاقِ هُتَافٍ أَمَامَ تَابُوتِ الرَّبِّ».
وَقَالُوا لِلشَّعْبِ: «اجْتَازُوا وَدُورُوا دَائِرَةَ الْمَدِينَةِ، وَلْيَجْتَزِ الْمُتَجَرِّدُ أَمَامَ تَابُوتِ الرَّبِّ».
وَكَانَ كَمَا قَالَ يَشُوعُ لِلشَّعْبِ. اجْتَازَ السَّبْعَةُ الْكَهَنَةُ حَامِلِينَ أَبْوَاقَ الْهُتَافِ السَّبْعَةَ أَمَامَ الرَّبِّ، وَضَرَبُوا بِالأَبْوَاقِ. وَتَابُوتُ عَهْدِ الرَّبِّ سَائِرٌ وَرَاءَهُمْ،
وَكُلُّ مُتَجَرِّدٍ سَائِرٌ أَمَامَ الْكَهَنَةِ الضَّارِبِينَ بِالأَبْوَاقِ. وَالسَّاقَةُ سَائِرَةٌ وَرَاءَ التَّابُوتِ. كَانُوا يَسِيرُونَ وَيَضْرِبُونَ بِالأَبْوَاقِ.
وَأَمَرَ يَشُوعُ الشَّعْبَ قَائِلاً: «لاَ تَهْتِفُوا وَلاَ تُسَمِّعُوا صَوْتَكُمْ، وَلاَ تَخْرُجْ مِنْ أَفْوَاهِكُمْ كَلِمَةٌ حَتَّى يَوْمَ أَقُولُ لَكُمُ: اهْتِفُوا. فَتَهْتِفُونَ».
فَدَارَ تَابُوتُ الرَّبِّ حَوْلَ الْمَدِينَةِ مَرَّةً وَاحِدَةً. ثُمَّ دَخَلُوا الْمَحَلَّةَ وَبَاتُوا فِي الْمَحَلَّةِ.
فَبَكَّرَ يَشُوعُ فِي الْغَدِ، وَحَمَلَ الْكَهَنَةُ تَابُوتَ الرَّبِّ،
وَالسَّبْعَةُ الْكَهَنَةُ الْحَامِلُونَ أَبْوَاقَ الْهُتَافِ السَّبْعَةَ أَمَامَ تَابُوتِ الرَّبِّ سَائِرُونَ سَيْرًا وَضَارِبُونَ بِالأَبْوَاقِ، وَالْمُتَجَرِّدُونَ سَائِرُونَ أَمَامَهُمْ، وَالْسَّاقَةُ سَائِرَةٌ وَرَاءَ تَابُوتِ الرَّبِّ. كَانُوا يَسِيرُونَ وَيَضْرِبُونَ بِالأَبْوَاقِ.
وَدَارُوا بِالْمَدِينَةِ فِي الْيَوْمِ الثَّانِي مَرَّةً وَاحِدَةً، ثُمَّ رَجَعُوا إِلَى الْمَحَلَّةِ. هكَذَا فَعَلُوا سِتَّةَ أَيَّامٍ.
وَكَانَ فِي الْيَوْمِ السَّابعِ أَنَّهُمْ بَكَّرُوا عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ وَدَارُوا دَائِرَةَ الْمَدِينَةِ عَلَى هذَا الْمِنْوَالِ سَبْعَ مَرَّاتٍ. فِي ذلِكَ الْيَوْمِ فَقَطْ دَارُوا دَائِرَةَ الْمَدِينَةِ سَبْعَ مَرَّاتٍ.
وَكَانَ فِي الْمَرَّةِ السَّابِعَةِ عِنْدَمَا ضَرَبَ الْكَهَنَةُ بِالأَبْوَاقِ أَنَّ يَشُوعَ قَالَ لِلشَّعْبِ: «اهْتِفُوا، لأَنَّ الرَّبَّ قَدْ أَعْطَاكُمُ الْمَدِينَةَ.
فَتَكُونُ الْمَدِينَةُ وَكُلُّ مَا فِيهَا مُحَرَّمًا لِلرَّبِّ. رَاحَابُ الزَّانِيَةُ فَقَطْ تَحْيَا هِيَ وَكُلُّ مَنْ مَعَهَا فِي الْبَيْتِ، لأَنَّهَا قَدْ خَبَّأَتِ الْمُرْسَلَيْنِ اللَّذَيْنِ أَرْسَلْنَاهُمَا.
وَأَمَّا أَنْتُمْ فَاحْتَرِزُوا مِنَ الْحَرَامِ لِئَلاَّ تُحَرَّمُوا، وَتَأْخُذُوا مِنَ الْحَرَامِ وَتَجْعَلُوا مَحَلَّةَ إِسْرَائِيلَ مُحَرَّمَةً وَتُكَدِّرُوهَا.
وَكُلُّ الْفِضَّةِ وَالذَّهَبِ وَآنِيَةِ النُّحَاسِ وَالْحَدِيدِ تَكُونُ قُدْسًا لِلرَّبِّ وَتَدْخُلُ فِي خِزَانَةِ الرَّبِّ».
فَهَتَفَ الشَّعْبُ وَضَرَبُوا بِالأَبْوَاقِ. وَكَانَ حِينَ سَمِعَ الشَّعْبُ صَوْتَ الْبُوقِ أَنَّ الشَّعْبَ هَتَفَ هُتَافًا عَظِيمًا، فَسَقَطَ السُّورُ فِي مَكَانِهِ، وَصَعِدَ الشَّعْبُ إِلَى الْمَدِينَةِ كُلُّ رَجُل مَعَ وَجْهِهِ، وَأَخَذُوا الْمَدِينَةَ.
وَحَرَّمُوا كُلَّ مَا فِي الْمَدِينَةِ مِنْ رَجُل وَامْرَأَةٍ، مِنْ طِفْل وَشَيْخٍ، حَتَّى الْبَقَرَ وَالْغَنَمَ وَالْحَمِيرَ بِحَدِّ السَّيْفِ.
وَقَالَ يَشُوعُ لِلرَّجُلَيْنِ اللَّذَيْنِ تَجَسَّسَا الأَرْضَ: «ادْخُلاَ بَيْتَ الْمَرْأَةِ الزَّانِيَةِ وَأَخْرِجَا مِنْ هُنَاكَ الْمَرْأَةَ وَكُلَّ مَا لَهَا كَمَا حَلَفْتُمَا لَهَا».
فَدَخَلَ الْغُلاَمَانِ الْجَاسُوسَانِ وَأَخْرَجَا رَاحَابَ وَأَبَاهَا وَأُمَّهَا وَإِخْوَتَهَا وَكُلَّ مَا لَهَا، وَأَخْرَجَا كُلَّ عَشَائِرِهَا وَتَرَكَاهُمْ خَارِجَ مَحَلَّةِ إِسْرَائِيلَ.
وَأَحْرَقُوا الْمَدِينَةَ بِالنَّارِ مَعَ كُلِّ مَا بِهَا، إِنَّمَا الْفِضَّةُ وَالذَّهَبُ وَآنِيَةُ النُّحَاسِ وَالْحَدِيدِ جَعَلُوهَا فِي خِزَانَةِ بَيْتِ الرَّبِّ.
وَاسْتَحْيَا يَشُوعُ رَاحَابَ الزَّانِيَةَ وَبَيْتَ أَبِيهَا وَكُلَّ مَا لَهَا، وَسَكَنَتْ فِي وَسَطِ إِسْرَائِيلَ إِلَى هذَا الْيَوْمِ، لأَنَّهَا خَبَّأَتِ الْمُرْسَلَيْنِ اللَّذَيْنِ أَرْسَلَهُمَا يَشُوعُ لِكَيْ يَتَجَسَّسَا أَرِيحَا.
وَحَلَفَ يَشُوعُ فِي ذلِكَ الْوَقْتِ قَائِلاً: «مَلْعُونٌ قُدَّامَ الرَّبِّ الرَّجُلُ الَّذِي يَقُومُ وَيَبْنِي هذِهِ الْمَدِينَةَ أَرِيحَا. بِبِكْرِهِ يُؤَسِّسُهَا وَبِصَغِيرِهِ يَنْصِبُ أَبْوَابَهَا».
وَكَانَ الرَّبُّ مَعَ يَشُوعَ، وَكَانَ خَبَرُهُ فِي جَمِيعِ الأَرْضِ.
Ва Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Инак, Ман Ериҳӯ ва подшоҳи он ва мардони ҷангии онро ба дасти ту месупорам.
Ва шумо, ҳамаи ҷанговарон, дар гирди шаҳр гардиш намоед, яъне шаҳрро як бор давр занед; шаш рӯз чунин амал намо.
Ва ҳафт коҳин бигзор ҳафт карнайи юбилро пешопеши сандуқ бардошта гарданд, ва дар рӯзи ҳафтум ҳафт бор дар гирди шаҳр гардиш намоед, ва коҳинон карнайҳоро бинавозанд.
Ва чун карнайи юбил дуру дароз навохта шавад, ва шумо садои карнайро бишнавед, бигзор тамоми қавм бо овози баланд фарёд зананд, ва ҳисори шаҳр дар ҷои худ фурӯ хоҳад ғалтид, ва қавм, ҳар яке аз рахнаи рӯ ба рӯи худ, ба шаҳр дохил хоҳанд шуд».
Ва Еҳушаъ ибни Нун коҳинонро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Сандуқи паймонро бардоред; ва ҳафт коҳин бигзор ҳафт карнайи юбилро пешопеши сандуқи Парвардигор бардоранд».
Ва ба қавм гуфт: «Равона шавед ва дар гирди шаҳр гардиш намоед, ва мардони мусаллаҳ бигзор пешопеши сандуқи Парвардигор равона шаванд».
Ва чун Еҳушаъ ба қавм ин суханонро гуфт, ҳафт коҳин, ки ҳафт карнайи юбилро пеши Парвардигор бардошта буданд, равона шуда, карнайҳоро навохтанд; ва сандуқи паймони Парвардигор аз ақиби онҳо мерафт.
Ва мардони мусаллаҳ пешопеши коҳинони навозандаи карнайҳо мерафтанд, ва соқаи лашкар аз ақиби сандуқ мерафтанд; қадам мезаданду карнайҳоро менавохтанд.
Ва Еҳушаъ ба қавм фармуда, гуфт: «Фарёд назанед ва овози худро нашунавонед, ва сухане аз даҳонатон набарояд, то рӯзе ки ба шумо бигӯям: ́Фарёд занед!́ – ва он гоҳ фарёд хоҳед зад».
Ва сандуқи Парвардигор дар гирди шаҳр гардиш намуда, як бор онро давр зад, ва онҳо ба бошишгоҳ омаданд, ва шабро дар бошишгоҳ гузарониданд.
Ва Еҳушаъ бомдодон бархост, ва коҳинон сандуқи Парвардигорро бардоштанд.
Ва ҳафт коҳин, ки ҳафт карнайи юбилро пешопеши сандуқи Парвардигор бардошта мерафтанд, қадам зада мерафтанду карнайҳоро менавохтанд, ва мардони мусаллаҳ пешопеши онҳо равона буданд, ва соқаи лашкар аз ақиби сандуқи Парвардигор мерафтанд; қадам мезаданду карнайҳоро менавохтанд.
Ва дар гирди шаҳр дар рӯзи дуюм як бор гардиш намуда, ба бошишгоҳ баргаштанд; шаш рӯз чунин амал карданд.
Ва дар рӯзи ҳафтум баробари дамидани субҳ бармаҳал бархоста, дар гирди шаҳр ба ҳамин тариқ ҳафт бор гардиш карданд; фақат дар ин рӯз дар гирди шаҳр ҳафт бор гардиш карданд.
Ва ҳангоме ки дафъаи ҳафтум коҳинон карнайҳоро навохтанд, Еҳушаъ ба қавм гуфт: «Фарёд занед, зеро ки Парвардигор шаҳрро ба шумо супурдааст!
Ва ин шаҳр, ва ҳар чи дар он аст, барои Парвардигор ҳаром хоҳад буд; фақат Роҳоби фоҳиша бо ҳар касе ки дар хонаи вай аст, зинда хоҳад монд, зеро вай қосидонеро, ки фиристодем, пинҳон кард.
Валекин шумо аз чизи ҳаром эҳтиёт кунед, мабодо бо даст задан ба чизи ҳаром шумо нобуд шавед, ва бошишгоҳи Исроилро гирифтори ҳалокат карда, фалокате ба сари он биёред.
Ва тамоми нуқра ва тилло ва зарфҳои мисин ва оҳанин вақф барои Парвардигор буда, ба ганҷинаи Парвардигор дохил хоҳад шуд».
Ва қавм фарёд заданд, ва карнайҳоро навохтанд; ва ҳангоме ки қавм садои карнайро шуниданд, қавм бо овози баланд фарёд заданд, ва ҳисор дар ҷои худ фурӯ ғалтид, ва қавм, ҳар яке аз рахнаи рӯ ба рӯи худ, ба шаҳр дохил шуданд, ва шаҳрро забт карданд.
Ва ҳар чиро, ки дар шаҳр буд, – аз мард то зан, аз ҷавон то пир ва то гов ва гӯсфанд ва хар, – ба дами шамшер нобуд карданд.
Ва Еҳушаъ ба он ду мард, ки ин заминро ҷосусӣ карда буданд, гуфт: «Ба хонаи он фоҳиша биравед, ва он занро бо ҳамаи онҳое ки назди вай ҳастанд, берун оваред, чунон ки ба вай қасам хӯрдаед».
Ва он ду ҷавони ҷосус рафта, Роҳоб ва падараш ва модараш ва бародаронаш ва ҳамаи онҳоеро, ки назди вай буданд, ва тамоми аҳли оилаи вайро бароварданд, ва онҳоро берун аз бошишгоҳи Исроил ҷо доданд.
Ва шаҳрро бо ҳар чи дар он буд, ба оташ сӯзониданд; фақат нуқра ва тилло ва зарфҳои мисин ва оҳанинро ба ганҷинаи хонаи Парвардигор супурданд.
Ва Роҳоби фоҳиша ва хонадони падари вай ва ҳамаи онҳоеро, ки назди вай буданд, Еҳушаъ зинда нигоҳ дошт, ва вай то имрӯз дар миёни Исроил сокин аст, зеро вай қосидонеро, ки Еҳушаъ барои ҷосусии Ериҳӯ фиристода буд, пинҳон кард.
Ва Еҳушаъ дар он вақт қасам дода, гуфт: «Лаънатӣ Малъун бод ба ҳузури Парвардигор касе ки бархоста, ин шаҳри Ериҳӯро бино кунад: бар писари нахустзодаи худ бунёди онро хоҳад ниҳод ва бар писари хурдии худ дарвозаҳои онро хоҳад шинонид».
Ва Парвардигор бо Еҳушаъ буд, ва шӯҳрати ӯ дар тамоми замин паҳн шуд.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible