Скрыть

Неемі́и, Глава 4

Толкования
4:2
4:4
4:6
4:7
4:8
4:9
4:10
4:11
4:12
4:13
4:16
4:17
4:18
4:19
4:21
4:22
4:23
Церковнославянский (рус)
И бы́сть егда́ услы́ша санавалла́тъ, я́ко мы́ созида́емъ стѣ́ны, и зло́ ему́ вмѣни́ся, и разгнѣ́вася зѣло́, и посмѣя́шеся Иуде́омъ,
и рече́ предъ бра́тiею сво­е́ю, и́же бя́ху си́ла сомо́ровъ, и рече́: что́ Иуде́е сі́и созида́ютъ сво́й гра́дъ?* еда́ жре́ти бу́дутъ? или́ воз­мо́гутъ? или́ дне́сь изцѣля́тъ ка́менiе, повнегда́ бы́ти и́мъ въ пра́хъ земли́ сожже́н­нымъ?
И тові́а Аммани́тянинъ бли́зъ его́ прiи́де и рече́ и́мъ: еда́ пожру́тъ, или́ я́сти и́мутъ на мѣ́стѣ сво­е́мъ? не взы́детъ ли лиси́ца и разори́тъ стѣ́ну ка́меней и́хъ?
И рече́ Неемі́а: услы́ши, Бо́же на́шъ, я́ко сотворе́ни есмы́ въ посмѣя́нiе,
и обрати́ поноше́нiе и́хъ на главу́ и́хъ, и да́ждь и́хъ въ посмѣя́нiе въ зе́млю плѣне́нiя, и не покры́й беззако́нiя и́хъ.
Бы́сть же егда́ услы́ша санавалла́тъ и тові́а, и Ара́вляне и Аммани́те, я́ко взы́де от­ра́сль стѣ́нъ Иерусали́мскихъ, зане́ нача́ша разсѣ́лины загражда́ти, и зло́ и́мъ яви́ся зѣло́.
И собра́шася вси́ вку́пѣ, да прiи́дутъ и ополча́т­ся на Иерусали́мъ и разоря́тъ его́.
И моли́хомся ко Бо́гу на́­шему и поста́вихомъ стра́жы на стѣнѣ́ проти́ву и́хъ де́нь и но́щь от­ лица́ и́хъ.
Рече́ же Иу́да: истомле́на е́сть си́ла [от­] вра́гъ, и земля́ мно́га е́сть, и мы́ не мо́жемъ созида́ти стѣны́.
И реко́ша оскорбля́ющiи на́съ: не позна́ютъ и не уви́дятъ, до́ндеже прiи́демъ посредѣ́ и́хъ и убiе́мъ и́хъ, и преста́ти сотвори́мъ дѣ́лу.
И бы́сть егда́ прiидо́ша Иуде́е, и́же обита́ху бли́зъ и́хъ, и рѣ́ша на́мъ: восхо́дятъ от­ всѣ́хъ язы́къ на ны́.
И поста́вихъ въ нижа́йшихъ мѣ́стѣхъ созади́ стѣ́нъ въ закрове́нiи, и поста́вихъ лю́ди по племено́мъ съ мечи́ и́хъ и съ су́лицами и́хъ и съ лу́ками.
И ви́дѣхъ, и воста́хъ, и реко́хъ ко честны́мъ и къ во­ево́дамъ и ко про́чымъ лю́демъ: не убо́йтеся от­ лица́ и́хъ, помяни́те Го́спода Бо́га на́­шего вели́каго и стра́шнаго, и ополчи́теся за бра́тiю ва́шу, за сы́ны ва́шя и дще́ри ва́шя, жены́ ва́шя и до́мы ва́шя.
Бы́сть же егда́ услы́шаша врази́ на́ши, я́ко вѣ́домо бы́сть на́мъ, и разори́ Бо́гъ совѣ́тъ и́хъ: и воз­врати́хомся вси́ мы́ на стѣ́ны, кі́йждо ко дѣ́лу сво­ему́.
И бы́сть от­ дне́ того́, по́лъ вчине́ныхъ дѣ́лаху дѣ́ло, и полови́на и́хъ угото́вана бы́сть ко бра́ни съ су́лицами и щита́ми, и лу́ки и броня́ми, и нача́лницы созади́ всего́ до́му Иу́дина.
Созида́ющiи стѣ́ну и нося́щiи бремена́ со ору́жiемъ: еди́ною руко́ю сво­е́ю творя́ху дѣ́ло, а друго́ю держа́ху ме́чь.
Созида́ющымъ же еди́ному ко­ему́ждо ме́чь бы́сть опоя́санъ при­­ бедрѣ́ его́, и созида́ху, и трубя́ху труба́ми бли́зъ и́хъ.
И реко́хъ ко честны́мъ и ко старѣ́йшинамъ и ко про́чымъ лю́демъ: дѣ́ло вели́ко е́сть и простра́н­но, и мы́ разлуче́ни есмы́ на стѣнѣ́ дале́че кі́йждо от­ бра́та сво­его́:
на мѣ́стѣ идѣ́же услы́шите гла́съ тру́бный, та́мо тецы́те къ на́мъ, и Бо́гъ на́шъ ополчи́т­ся о на́съ.
И мы́ бы́хомъ творя́ще дѣ́ло, и по́лъ на́съ держа́ху су́лицы от­ восхо́да зари́ у́трен­нiя да́же до восхо́да звѣ́здъ.
Во вре́мя же то́ реко́хъ лю́демъ: кі́йждо со о́трокомъ сво­и́мъ да пребыва́етъ въ средѣ́ Иерусали́ма: и бу́детъ ва́мъ но́щь на стра́жу, а де́нь на дѣ́ланiе.
А́зъ же и бра́тiя мо­и́ и о́троцы и му́жiе стра́жи, и́же бя́ху созади́ мене́, не снима́хомъ одѣя́нiй на́шихъ та́мо ни еди́нъ от­ на́съ.
Синодальный
1 Санаваллат и Товия смеются над попыткой Иудеев по постройке; Иудеи молятся и работают; 7 враги усилились, чтобы остановить работы; 15 Неемия готовится к нападению.
Когда услышал Санаваллат, что мы строим стену, он рассердился и много досадовал и издевался над Иудеями;
и говорил при братьях своих и при Самарийских военных людях, и сказал: что делают эти жалкие Иудеи? неужели им это дозволят? *неужели будут они приносить жертвы? неужели они когда-либо кончат? неужели они оживят камни из груд праха, и притом пожженные?
А Товия Аммонитянин, бывший подле него, сказал: пусть их строят; пойдет лисица, и разрушит их каменную стену.
Услыши, Боже наш, в каком мы презрении, и обрати ругательство их на их голову, и предай их презрению в земле пленения;
и не покрой беззаконий их,* и грех их да не изгладится пред лицем Твоим, потому что они огорчили строящих!
Мы однако же строили стену, и сложена была вся стена до половины ее. И у народа доставало усердия работать.
Когда услышал Санаваллат и Товия, и Аравитяне, и Аммонитяне, и Азотяне, что стены Иерусалимские восстановляются, что повреждения начали заделываться, то им было весьма досадно.
И сговорились все вместе пойти войною на Иерусалим и разрушить его.
И мы молились Богу нашему, и ставили против них стражу днем и ночью, для спасения от них.
Но Иудеи сказали: ослабела сила у носильщиков, а мусору много; мы не в состоянии строить стену.
А неприятели наши говорили: не узнают и не увидят, как вдруг мы войдем в средину их и перебьем их, и остановим дело.
Когда приходили Иудеи, жившие подле них, и говорили нам раз десять, со всех мест, что они нападут на нас:
тогда в низменных местах у города, за стеною, на местах сухих поставил я народ поплеменно с мечами их, с копьями их и луками их.
И осмотрел я, и стал, и сказал знатнейшим и начальствующим и прочему народу: не бойтесь их; помните Господа великого и страшного и сражайтесь за братьев своих, за сыновей своих и за дочерей своих, за жен своих и за домы свои.
Когда услышали неприятели наши, что нам известно намерение их, тогда разорил Бог замысел их, и все мы возвратились к стене, каждый на свою работу.
С того дня половина молодых людей у меня занималась работою, а другая половина их держала копья, щиты и луки и латы; и начальствующие находились позади всего дома Иудина.
Строившие стену и носившие тяжести, которые налагали на них, одною рукою производили работу, а другою держали копье.
Каждый из строивших препоясан был мечом по чреслам своим, и так они строили. Возле меня находился трубач.
И сказал я знатнейшим и начальствующим и прочему народу: работа велика и обширна, и мы рассеяны по стене и отдалены друг от друга;
поэтому, откуда услышите вы звук трубы, в то место собирайтесь к нам: Бог наш будет сражаться за нас.
Так производили мы работу; и половина держала копья от восхода зари до появления звезд.
Сверх сего, в то же время я сказал народу, чтобы в Иерусалиме ночевали все с рабами своими, – и будут они у нас ночью на страже, а днем на работе.
И ни я, ни братья мои, ни слуги мои, ни стражи, сопровождавшие меня, не снимали с себя одеяния своего, у каждого были под рукою меч и вода.
Греческий [Greek (Koine)]
3:33καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἤκουσεν Σαναβαλλατ ὅτι ἡμεῖς οἰκοδομοῦμεν τὸ τεῖχος καὶ πονηρὸν ἦν αὐτῷ καὶ ὠργίσθη ἐπι­̀ πολὺ καὶ ἐξεγέλα ἐπι­̀ τοῖς Ιουδαίοις
3:34καὶ εἶπεν ἐνώπιον τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ αὕτη ἡ δύναμις Σομορων ὅτι οἱ Ιουδαῖοι οὗτοι οἰκοδομοῦσιν τὴν ἑαυτῶν πόλιν*
3:35καὶ Τωβιας ὁ αμμανίτης ἐχόμενα αὐτοῦ ἦλθεν καὶ εἶπαν προ­̀ς ἑαυτούς μὴ θυσιάσουσιν ἢ φάγον­ται ἐπι­̀ τοῦ τόπου αὐτῶν οὐχὶ ἀναβή­σε­ται ἀλώπηξ καὶ καθελεῖ τὸ τεῖχος λίθων αὐτῶν
3:36ἄκουσον ὁ θεὸς ἡμῶν ὅτι ἐγενήθημεν εἰς μυκτηρισμόν καὶ ἐπι­́στρεψον ὀνειδισμὸν αὐτῶν εἰς κεφαλὴν αὐτῶν καὶ δὸς αὐτοὺς εἰς μυκτηρισμὸν ἐν γῇ αἰχμαλωσίας
3:37καὶ μὴ καλύψῃς ἐπι­̀ ἀνομίαν*
1καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Σαναβαλλατ καὶ Τωβια καὶ οἱ ᾿Ἀραβες καὶ οἱ Αμμανῖται ὅτι ἀνέβη φυὴ τοῖς τείχεσιν Ιερουσαλημ ὅτι ἤρξαν­το αἱ δια­σφαγαὶ ἀναφράσ­σεσθαι καὶ πονηρὸν αὐτοῖς ἐφάνη σφόδρα
2καὶ συν­ήχθησαν πάν­τες ἐπι­̀ τὸ αὐτὸ ἐλθεῖν παρα­τάξασθαι ἐν Ιερουσαλημ
3καὶ προ­σηυξάμεθα προ­̀ς τὸν θεὸν ἡμῶν καὶ ἐστήσαμεν προ­φύλακας ἐπ᾿ αὐτοὺς ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἀπο­̀ προ­σώπου αὐτῶν
4καὶ εἶπεν Ιουδας συν­ετρίβη ἡ ἰσχὺς τῶν ἐχθρῶν καὶ ὁ χοῦς πολύς καὶ ἡμεῖς οὐ δυνησόμεθα οἰκοδομεῖν ἐν τῷ τείχει
5καὶ εἶπαν οἱ θλίβον­τες ἡμᾶς οὐ γνώσον­ται καὶ οὐκ ὄψον­ται ἕως ὅτου ἔλθωμεν εἰς μέσον αὐτῶν καὶ φονεύ­σωμεν αὐτοὺς καὶ κατα­παύσωμεν τὸ ἔργον
6καὶ ἐγένετο ὡς ἤλθοσαν οἱ Ιουδαῖοι οἱ οἰκοῦν­τες ἐχόμενα αὐτῶν καὶ εἴποσαν ἡμῖν ἀναβαίνουσιν ἐκ πάν­των τῶν τόπων ἐφ᾿ ἡμᾶς
7καὶ ἔστησα εἰς τὰ κατώτατα τοῦ τόπου κατόπισθεν τοῦ τείχους ἐν τοῖς σκεπεινοῖς καὶ ἔστησα τὸν λαὸν κατα­̀ δήμους μετὰ ῥομφαιῶν αὐτῶν λόγχας αὐτῶν καὶ τόξα αὐτῶν
8καὶ εἶδον καὶ ἀνέστην καὶ εἶπα προ­̀ς τοὺς ἐν­τίμους καὶ προ­̀ς τοὺς στρατηγοὺς καὶ προ­̀ς τοὺς κατα­λοίπους τοῦ λαοῦ μὴ φοβηθῆτε ἀπο­̀ προ­σώπου αὐτῶν μνήσθητε τοῦ θεοῦ ἡμῶν τοῦ μεγά­λου καὶ φοβεροῦ καὶ παρα­τάξασθε περὶ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν ὑμῶν καὶ θυγατέρων ὑμῶν γυναικῶν ὑμῶν καὶ οἴκων ὑμῶν
9καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἤκουσαν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν ὅτι ἐγνώσθη ἡμῖν καὶ διεσκέδασεν ὁ θεὸς τὴν βουλὴν αὐτῶν καὶ ἐπεστρέψαμεν πάν­τες ἡμεῖς εἰς τὸ τεῖχος ἀνὴρ εἰς τὸ ἔργον αὐτοῦ
10καὶ ἐγένετο ἀπο­̀ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἥμισυ τῶν ἐκτετιναγμένων ἐποίουν τὸ ἔργον καὶ ἥμισυ αὐτῶν ἀν­τείχον­το καὶ λόγχαι καὶ θυρεοὶ καὶ τὰ τόξα καὶ οἱ θώρακες καὶ οἱ ἄρχον­τες ὀπίσω παν­τὸς οἴκου Ιουδα
11τῶν οἰκοδομούν­των ἐν τῷ τείχει καὶ οἱ αἴρον­τες ἐν τοῖς ἀρτῆρσιν ἐν ὅπλοις ἐν μιᾷ χειρὶ ἐποίει αὐτὸ τὸ ἔργον καὶ μία ἐκράτει τὴν βολίδα
12καὶ οἱ οἰκοδόμοι ἀνὴρ ῥομφαίαν αὐτοῦ ἐζωσμένος ἐπι­̀ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ᾠκοδομοῦσαν καὶ ὁ σαλπίζων ἐν τῇ κερατίνῃ ἐχόμενα αὐτοῦ
13καὶ εἶπα προ­̀ς τοὺς ἐν­τίμους καὶ προ­̀ς τοὺς ἄρχον­τας καὶ προ­̀ς τοὺς κατα­λοίπους τοῦ λαοῦ τὸ ἔργον πλατὺ καὶ πολύ καὶ ἡμεῖς σκορπιζόμεθα ἐπι­̀ τοῦ τείχους μακρὰν ἀνὴρ ἀπο­̀ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ
14ἐν τόπῳ οὗ ἐὰν ἀκούσητε τὴν φωνὴν τῆς κερατίνης ἐκεῖ συν­αχθήσεσθε προ­̀ς ἡμᾶς καὶ ὁ θεὸς ἡμῶν πολεμήσει περὶ ἡμῶν
15καὶ ἡμεῖς ποι­οῦν­τες τὸ ἔργον καὶ ἥμισυ αὐτῶν κρατοῦν­τες τὰς λόγχας ἀπο­̀ ἀναβάσεως τοῦ ὄρθρου ἕως ἐξόδου τῶν ἄστρων
16καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἶπα τῷ λαῷ αὐλίσθητε ἐν μέσῳ Ιερουσαλημ καὶ ἔστω ὑμῖν ἡ νὺξ προ­φυλακὴ καὶ ἡ ἡμέρα ἔργον
17καὶ ἤμην ἐγὼ καὶ οἱ ἄνδρες τῆς προ­φυλακῆς ὀπίσω μου καὶ οὐκ ἦν ἐξ ἡμῶν ἐκδιδυσκό­με­νος ἀνὴρ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ
Vaenlased takistavad tööd
Aga kui Sanballat ja Toobija, araablased, ammonlased ja asdodlased kuulsid, et Jeruusalemma müüride parandamine edenes, et mahakistud kohad hakkasid kinni saama, siis nad vihastusid väga.
Ja nad kõik pidasid üheskoos vandenõu, et tulla Jeruusalemma vastu sõdima ja temale tüli tegema.
Aga me palusime oma Jumalat ja panime nende vastu vahimehi päeval ja öösel, et nende eest kaitset leida.
Juudas öeldi: „Kandja ramm raugeb, prügi on palju - meil pole jaksu ehitada müüri.”
Meie vaenlased aga mõtlesid: „Enne kui nad märkavad ja näevad, tuleme meie nende sekka ja tapame nad ning lõpetame töö.”
Kui juudid, kes elasid nende naabruses, tulid ja ütlesid meile vähemalt kümme korda, et kõigist paigust, kus nad elavad, tullakse meile kallale,
siis ma panin mehi madalamatesse paikadesse müüri taha, lahtistele kohtadele, ja seadsin rahva üles suguvõsade kaupa mõõkade, piikide ja ambudega.
Siis ma vaatasin ja võtsin kätte ning ütlesin suurnikele ja ülemaile ning muule rahvale: „Ärge kartke neid! Mõelge suurele ja kardetavale Issandale ja võidelge oma vendade, poegade ja tütarde, naiste ja kodade eest!”
Ja kui meie vaenlased kuulsid, et see meile oli teatavaks saanud ja Jumal nende nõu oli tühistanud, siis me pöördusime kõik tagasi müüri juurde, igaüks oma tööle.
Ja sellest päevast alates tegid tööd ainult pooled minu noortest meestest ja pooled kandsid piike, kilpe, ambusid ja soomusrüüsid; ja vürstid seisid kogu Juuda soo taga,
kes müüri ehitas. Ja koormakandjad kandsid, tehes ühe käega tööd ja hoides teisega viskoda.
Ja ehitajail oli ehitades igaühel oma mõõk vööle seotud; ja minu kõrval oli sarvepuhuja.
Ja ma ütlesin suurnikele, ülemaile ja muule rahvale: „Töö on suur ja laialdane ja me oleme hajali piki müüri, üksteisest kaugel.
Aga kust te kuulete sarvehäält, sinna paika kogunege meie juurde! Meie Jumal sõdib meie eest.”
Nõnda me siis tegime tööd, aga pooled hoidsid piike, koiduajast kuni tähtede ilmumiseni.
Sel ajal ma ütlesin ka rahvale, et igaüks jääks oma sulasega ööseks Jeruusalemma, et nad oleksid meil öösel valves ja päeval töös.
Ja meie, ei mina ega mu vennad, ei mu sulased ega vahimehed, kes mulle järgnesid, ei võtnud endil riideid seljast; igaüks võttis end lahti ainult vette minnes.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible