И глаго́ла Госпо́дь къ Моисе́ю въ пусты́ни Сина́йстѣй, въ ски́нiи свидѣ́нiя, въ пе́рвый де́нь ме́сяца втора́го, втора́го лѣ́та изше́дшымъ и́мъ от земли́ Еги́петскiя, глаго́ля:

возми́те сочте́нiе всего́ со́нма сыно́въ Изра́илевыхъ по сродство́мъ и́хъ, по домо́мъ оте́чества и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ:

вся́къ му́жескъ по́лъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою Изра́илевою, согля́дайте и́хъ съ си́лою и́хъ, ты́ и Ааро́нъ созира́йте и́хъ:

и съ ва́ми да бу́дутъ съ си́лою свое́ю кі́йждо, кі́йждо по пле́мени коего́ждо от князе́й, по домо́мъ оте́чествъ да бу́дутъ.

И сiя́ имена́ муже́й, и́же ста́нутъ съ ва́ми: от Руви́ма Елису́ръ сы́нъ Седiу́ровъ,

от Симео́на Саламiи́лъ сы́нъ Сурисада́евъ,

от Иу́ды Наассо́нъ сы́нъ Аминада́вль,

от Иссаха́ра Наѳанаи́лъ сы́нъ Сога́ровъ,

от Завуло́на Елiа́въ сы́нъ Хело́нь,

от сыно́въ Ио́сифовыхъ, и́же от Ефре́ма, Елиса́мъ сы́нъ Семiу́довъ, от Манассі́и Гамалiи́лъ сы́нъ Фадассу́ровъ,

от Венiами́на Авида́нъ сы́нъ Гадеоні́евъ,

от Да́на Ахiе́зеръ сы́нъ Амисада́евъ,

от Аси́ра Фагаiи́лъ сы́нъ Ехра́новъ,

от Га́да Елиса́фъ сы́нъ Рагуи́ловъ,

от Нефѳали́ма Ахире́й сы́нъ Ена́нь.

Сі́и нарече́ннiи со́нма кня́зи от племе́нъ, по оте́чествамъ и́хъ, тысященача́лницы Изра́илевы су́ть.

И поя́ Моисе́й и Ааро́нъ му́жы сiя́ нарече́нныя и́менемъ.

И ве́сь со́нмъ собра́ша въ пе́рвый де́нь ме́сяца втора́го лѣ́та, и согля́даша я́ по родо́мъ и́хъ, по оте́чествамъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ му́жескъ по́лъ по глава́мъ и́хъ,

я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю: и согля́дашася сі́и въ пусты́ни Сина́йстѣй.

И бы́ша сы́нове Руви́ма, пе́рвенца Изра́илева, по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Руви́мля четы́редесять ше́сть ты́сящъ и пя́ть со́тъ.

Сыно́въ Симео́новыхъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Симео́ня пятьдеся́тъ де́вять ты́сящъ и три́ста.

Сыно́въ Иу́диныхъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Иу́дина се́дмьдесятъ четы́ри ты́сящы и ше́сть со́тъ.

От сыно́въ Иссаха́ровыхъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Иссаха́рова пятьдеся́тъ и четы́ри ты́сящы и четы́ре ста́.

От сыно́въ Завуло́нихъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Завуло́ня пятьдеся́тъ се́дмь ты́сящъ и четы́ре ста́.

От сыно́въ Ио́сифовыхъ, сыно́въ Ефре́млихъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Ефре́мля четы́редесять ты́сящъ и пя́ть со́тъ.

От сыно́въ Манассі́иныхъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ и́хъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Манассі́ина три́десять и двѣ́ ты́сящы и двѣ́сти.

От сыно́въ Венiами́новыхъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ и́хъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Венiами́ня три́десять и пя́ть ты́сящъ и четы́ре ста́.

От сыно́въ Га́довыхъ, по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескiй по́лъ и́хъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Га́дова четы́редесять пя́ть ты́сящъ и ше́сть со́тъ и пятьдеся́тъ.

От сыно́въ Да́новыхъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ и́хъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Да́нова шестьдеся́тъ и двѣ́ ты́сящы и се́дмь со́тъ.

От сыно́въ Аси́ровыхъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ и́хъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Аси́рова четы́редесять еди́на ты́сяща и пя́ть со́тъ.

От сыно́въ Нефѳали́млихъ по сродство́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по числу́ име́нъ и́хъ, по глава́мъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ и́хъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й съ си́лою,

согля́данiе и́хъ от пле́мене Нефѳали́мля пятьдеся́тъ и три́ ты́сящы и четы́ре ста́.

Сiе́ сочисле́нiе, е́же согля́даша Моисе́й и Ааро́нъ и кня́зи Изра́илевы, двана́десять муже́й, му́жъ еди́нъ от пле́мене еди́наго, по пле́мени домо́въ оте́чества и́хъ бы́ша.

И бы́сть всего́ согля́данiя сыно́въ Изра́илевыхъ съ си́лою и́хъ, от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вся́къ исходя́й ополча́тися во Изра́или,

ше́сть со́тъ ты́сящъ и три́ ты́сящы и пя́ть со́тъ и пятьдеся́тъ.

Леви́ти же от пле́мене оте́чества и́хъ не сочи́слишася въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

ви́ждь, пле́мене Леві́ина да не сочи́слиши, и числа́ и́хъ да не прiи́меши среди́ сыно́въ Изра́илевыхъ:

и ты́ приста́ви леви́ты къ ски́нiи свидѣ́нiя и ко всѣ́мъ сосу́домъ ея́, и ко всѣ́мъ, ели́ка су́ть въ не́й: да но́сятъ сі́и ски́нiю и вся́ сосу́ды ея́, и ті́и да слу́жатъ въ не́й, и о́крестъ ски́нiи да ополча́ются:

и внегда́ воздвиза́ти ски́нiю, да снима́ютъ ю́ леви́ти, и внегда́ поста́вити ски́нiю, да возста́вятъ: и иноплеме́нникъ приступа́яй да у́мретъ.

И да ополча́ются сы́нове Изра́илевы, вся́къ въ свое́мъ чи́нѣ и вся́къ по своему́ старѣ́йшинству, съ си́лою свое́ю:

леви́ти же да ополча́ются сопроти́въ, о́крестъ ски́нiи свидѣ́нiя, и не бу́детъ согрѣше́нiя въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ, и да стрегу́тъ леви́ти са́ми стра́жу ски́нiи свидѣ́нiя.

И сотвори́ша сы́нове Изра́илевы по всѣ́мъ, ели́ка заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю и Ааро́ну, та́ко сотвори́ша.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

человѣ́къ держа́йся по чи́ну своему́, по зна́менiямъ, по домо́мъ оте́чествъ свои́хъ, да ополча́ются сы́нове Изра́илевы предъ Го́сподемъ, о́крестъ ски́нiи свидѣ́нiя да ополча́ются сы́нове Изра́илевы.

И ополча́ющiися пе́рвiи на восто́къ чи́нъ полка́ Иу́дина съ си́лою и́хъ, и кня́зь от сыно́въ Иу́диныхъ Наассо́нъ сы́нъ Аминада́вль:

си́ла его́ согля́даная се́дмьдесятъ и четы́ри ты́сящы и ше́сть со́тъ.

И ополча́ющiися бли́зъ от пле́мене Иссаха́рова, и кня́зь сыно́въ Иссаха́ровыхъ Наѳанаи́лъ сы́нъ Сога́ровъ:

си́ла его́ согля́даная пятьдеся́тъ и четы́ри ты́сящы и четы́ре ста́.

И ополча́ющiися бли́зъ от пле́мене Завуло́ня, и кня́зь сыно́въ Завуло́нихъ Елiа́въ сы́нъ Хело́нь:

си́ла его́ согля́даная пятьдеся́тъ се́дмь ты́сящъ и четы́ре ста́.

Всѣ́хъ сочте́ныхъ от полка́ Иу́дина сто́ о́смьдесятъ ше́сть ты́сящъ и четы́ре ста́, съ си́лою и́хъ пе́рвiи да воздвиза́ются.

Чи́ны полка́ Руви́мля къ ю́гу съ си́лою его́, и кня́зь сыно́въ Руви́млихъ Елису́ръ сы́нъ Седiу́ровъ:

си́ла его́ согля́даная четы́редесять и ше́сть ты́сящъ и пя́ть со́тъ.

И ополча́ющiися бли́зъ его́ от пле́мене Симео́ня, и кня́зь сыно́въ Симео́нихъ Саламiи́ль сы́нъ Сурисада́инъ:

си́ла его́ сочте́ная пятьдеся́тъ и де́вять ты́сящъ и три́ ста́.

И ополча́ющiися бли́зъ его́ от пле́мене Га́дова, и кня́зь сыно́въ Га́довыхъ Елиса́фъ сы́нъ Рагуи́ль:

си́ла его́ согля́даная четы́редесять и пя́ть ты́сящъ и ше́сть со́тъ и пятьдеся́тъ.

Всѣ́хъ же сочте́ныхъ полка́ Руви́мля сто́ пятьдеся́тъ еди́на ты́сяща и четы́ре ста́ и пятьдеся́тъ, съ си́лою и́хъ вторі́и да воздвиза́ются.

И да воздви́гнется ски́нiя свидѣ́нiя и по́лкъ леви́тскiй посредѣ́ полко́въ: я́коже ополча́тся, та́ко и да воздви́гнутся, кі́йждо держа́ся по чи́ну своему́.

Чи́нъ полка́ Ефре́мля къ мо́рю съ си́лою и́хъ, и кня́зь сыно́въ Ефре́млихъ Елисама́ сы́нъ Емiу́довъ:

си́ла его́ сочте́ная четы́редесять ты́сящъ и пя́ть со́тъ.

И ополча́ющiися бли́зъ пле́мя Манассі́ино, и кня́зь сыно́въ Манассі́иныхъ Гамалiи́лъ сы́нъ Фадассу́ровъ:

си́ла его́ согля́даная три́десять двѣ́ ты́сящы и двѣ́сти.

И ополча́ющiися бли́зъ от пле́мене Венiами́ня, и кня́зь сыно́въ Венiами́нихъ Авида́нъ сы́нъ Гадеоні́евъ:

си́ла его́ сочте́ная три́десять пя́ть ты́сящъ и четы́ре ста́.

Всѣ́хъ сочте́ныхъ полка́ Ефре́мля сто́ о́смь ты́сящъ и сто́, съ си́лою и́хъ тре́тiи да воздвиза́ются.

Чи́нъ полка́ Да́нова къ сѣ́веру съ си́лою и́хъ, и кня́зь сыно́въ Да́новыхъ Ахiе́зеръ сы́нъ Амисада́инъ:

си́ла его́ согля́даная шестьдеся́тъ двѣ́ ты́сящы и се́дмь со́тъ.

И ополча́ющiися бли́зъ его́ пле́мя Аси́рово, и кня́зь сыно́въ Аси́ровыхъ Фагаiи́лъ сы́нъ Ехра́новъ:

си́ла его́ согля́даная четы́редесять еди́на ты́сяща и пя́ть со́тъ.

И ополча́ющiися бли́зъ пле́мя Нефѳали́мле, и кня́зь сыно́въ Нефѳали́млихъ Ахире́й сы́нъ Ена́нь:

си́ла его́ согля́даная пятьдеся́тъ три́ ты́сящы и четы́ре ста́.

Всѣ́хъ сочте́ныхъ полка́ Да́нова сто́ пятьдеся́тъ се́дмь ты́сящъ и ше́сть со́тъ, съ си́лою и́хъ послѣ́днiи да воздвиза́ются по чи́ну своему́.

Сiе́ сочте́нiе сыно́въ Изра́илевыхъ по домо́мъ оте́чествъ и́хъ: вся́ согля́данiя полко́въ съ си́лами и́хъ ше́сть со́тъ три́ ты́сящы и пя́ть со́тъ пятьдеся́тъ.

Леви́ти же не согля́дашася среди́ сыно́въ Изра́илевыхъ, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.

И сотвори́ша сы́нове Изра́илевы вся́, ели́ка заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю: та́ко ополча́хуся по чино́мъ свои́мъ, и та́ко воздвиза́хуся кі́йждо бли́зъ по со́нмомъ свои́мъ, по домо́мъ оте́чествъ свои́хъ.

И сiя́ рожде́нiя Ааро́на и Моисе́а, въ де́нь въ о́ньже глаго́ла Госпо́дь Моисе́ю на горѣ́ Сина́йстѣй:

и сiя́ имена́ сыно́въ Ааро́нихъ: пе́рвенецъ Нада́въ и Авiу́дъ, и Елеаза́ръ и Иѳама́ръ:

сiя́ имена́ сыно́въ Ааро́нихъ, жерцы́ пома́заныя, и́мже соверши́шася ру́цѣ и́хъ жре́ти:

и сконча́шася Нада́въ и Авiу́дъ предъ Го́сподемъ, принося́щымъ и́мъ о́гнь чу́ждь предъ Го́сподемъ въ пусты́ни Сина́йстѣй, и ча́дъ не бѣ́ и́мъ: и жре́чествоваху Елеаза́ръ и Иѳама́ръ со Ааро́номъ, отце́мъ свои́мъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

поими́ пле́мя Леві́ино, и поста́виши я́ предъ Ааро́номъ жерце́мъ, и да слу́жатъ ему́:

и да стрегу́тъ стражбы́ его́ и стражбы́ сыно́въ Изра́илевыхъ предъ ски́нiею свидѣ́нiя, дѣ́лати дѣла́ ски́нiи:

и да храня́тъ вся́ сосу́ды ски́нiи свидѣ́нiя и стражбы́ сыно́въ Изра́илевыхъ по всѣ́мъ дѣло́мъ ски́нiи:

и да да́си леви́ты Ааро́ну бра́ту твоему́ и сыно́мъ его́ жерце́мъ: въ да́ръ даны́ сі́и Мнѣ́ су́ть от сыно́въ Изра́илевыхъ:

и Ааро́на и сы́ны его́ поста́виши надъ ски́нiею свидѣ́нiя, и да храня́тъ жре́чество свое́, и вся́ я́же у олтаря́ и вну́трь завѣ́сы: иноплеме́нникъ же прикаса́яйся у́мретъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

и се́, А́зъ взя́хъ леви́ты от среды́ сыно́въ Изра́илевыхъ, вмѣ́сто вся́каго пе́рвенца, отверза́ющаго ложесна́ от сыно́въ Изра́илевыхъ: искупле́нiя и́хъ бу́дутъ, и да бу́дутъ Мнѣ́ леви́ти:

Мнѣ́ бо вся́къ пе́рвенецъ: въ о́ньже де́нь поби́хъ вся́каго пе́рвенца въ земли́ Еги́петстѣй, освяти́хъ Себѣ́ вся́каго пе́рвенца во Изра́или, от человѣ́ка до скота́ Мнѣ́ да бу́дутъ: А́зъ Госпо́дь.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю въ пусты́ни Сина́йстѣй, глаго́ля:

согля́дай сыно́въ Леві́иныхъ по домо́мъ оте́чествъ и́хъ по со́нмомъ и́хъ, по рожде́нiю и́хъ: вся́къ му́жескъ по́лъ от ме́сяца еди́наго и вы́шше да согля́даете и́хъ.

И сочте́ и́хъ Моисе́й и Ааро́нъ повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ, я́коже повелѣ́ и́мъ Госпо́дь.

И бя́ху сі́и сы́нове Леві́ины от име́нъ и́хъ: Гирсо́нъ, Каа́ѳъ и Мера́ри.

И сiя́ имена́ сыно́въ Гирсо́нихъ по со́нмомъ и́хъ: Ловени́ и Семе́й.

И сы́нове Каа́ѳовы по со́нмомъ и́хъ: Амра́мъ и Иссаа́ръ, Хевро́нъ и Озiи́лъ.

И сы́нове Мера́рины по со́нмомъ и́хъ: Мооли́ и Муси́: сі́и су́ть со́нми леви́тстiи по домо́мъ оте́чествъ и́хъ.

От Гирсо́на со́нмъ Ловені́инъ и со́нмъ Семеи́нь: сі́и су́ть со́нми Гирсо́новы.

Согля́данiе и́хъ по числу́ всего́ му́жеска по́лу, от ме́сяца еди́наго и вы́шше, согля́данiе и́хъ се́дмь ты́сящъ и пя́ть со́тъ.

И сы́нове Гирсо́новы за ски́нiею да ополча́ются къ мо́рю.

И кня́зь до́му оте́чества со́нма Гирсо́ня Елиса́фъ сы́нъ Даи́ль.

И стражба́ сыно́въ Гирсо́новыхъ въ ски́нiи свидѣ́нiя, ски́нiя и покро́въ ея́, и покро́въ две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя,

и опо́ны двора́, и завѣ́са две́рiй двора́, и́же е́сть у ски́нiи, и про́чая всѣ́хъ дѣ́лъ его́.

От Каа́ѳа со́нмъ Амра́мль еди́нъ и со́нмъ Иссаа́ровъ еди́нъ, и со́нмъ Хевро́нь еди́нъ и со́нмъ Озiи́ль еди́нъ: сі́и су́ть со́нми Каа́ѳовы:

по числу́ вся́къ му́жескъ по́лъ от ме́сяца еди́наго и вы́шше о́смь ты́сящъ и ше́сть со́тъ, стрегу́щiи стражбы́ святы́хъ.

Со́нми сыно́въ Каа́ѳовыхъ да ополча́ются от страны́ ски́нiи къ ю́гу,

и кня́зь до́му оте́чествъ со́нмовъ Каа́ѳовыхъ Елисафа́нъ сы́нъ Озiи́ль:

и стражба́ и́хъ киво́тъ и трапе́за, и свѣти́лникъ и олтари́, и сосу́ды свята́го, въ ни́хже слу́жатъ, и покро́въ, и вся́ дѣла́ и́хъ.

И кня́зь надъ кня́зи леви́тскими Елеаза́ръ сы́нъ Ааро́на жерца́, поста́вленъ стрещи́ стражбы́ святы́хъ.

От Мера́ра же со́нмъ Мооли́ и со́нмъ Муси́: сі́и су́ть со́нми Мера́рины,

согля́данiе и́хъ по числу́, вся́къ му́жескъ по́лъ от ме́сяца еди́наго и вы́шше, ше́сть ты́сящъ и двѣ́сти.

И кня́зь до́му оте́чествъ со́нма Мера́рина Сурiи́лъ сы́нъ Авихе́овъ: от страны́ ски́нiи да ополча́ются къ сѣ́веру,

согля́данiе стражбы́ сыно́въ Мера́риныхъ глави́цы ски́нiи и вереи́ ея́, и столпы́ ея́ и стоя́ла ея́, и вся́ сосу́ды и́хъ и вся́ дѣла́ и́хъ,

и столпы́ двора́ о́крестъ и стоя́ла и́хъ, и колки́ и́хъ и ве́рви и́хъ.

Ополча́ющiися сопреди́ ски́нiи свидѣ́нiя на восто́ки Моисе́й и Ааро́нъ и сы́нове его́, стрегу́ще стражбы́ свята́го, въ стражба́хъ сыно́въ Изра́илевыхъ: и иноплеме́нникъ прикаса́яйся да у́мретъ.

Все́ согля́данiе леви́товъ, и́хже согля́да Моисе́й и Ааро́нъ повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ по со́нмомъ и́хъ, вся́къ му́жескъ по́лъ от ме́сяца еди́наго и вы́шше, два́десять и двѣ́ ты́сящы.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: согля́дай вся́каго пе́рвенца му́жеска по́лу сыно́въ Изра́илевыхъ от ме́сяца еди́наго и вы́шше, и возми́ число́ и́хъ по и́мени,

и да по́ймеши Мнѣ́ леви́ты за вся́ пе́рвенцы сыно́въ Изра́илевыхъ: А́зъ Госпо́дь: и скоты́ леви́тски вмѣ́сто всѣ́хъ пе́рвенцевъ въ скотѣ́хъ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И согля́да Моисе́й, я́коже заповѣ́да ему́ Госпо́дь, вся́каго пе́рвенца въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ.

И бы́ша вси́ пе́рвенцы му́жескаго по́лу, по числу́ име́нъ от ме́сяца еди́наго и вы́шше, от согля́данiя и́хъ два́десять двѣ́ ты́сящы двѣ́сти и се́дмьдесятъ три́.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

поими́ леви́ты вмѣ́сто всѣ́хъ пе́рвенцевъ сыно́въ Изра́илевыхъ, и скоты́ леви́тски вмѣ́сто ското́въ и́хъ, и бу́дутъ Мнѣ́ леви́ты: А́зъ Госпо́дь:

и иску́пъ дву́ со́тъ седми́десяти тре́хъ, и́же преизбыва́ютъ све́рхъ леви́товъ от пе́рвенцовъ сыно́въ Изра́илевыхъ:

и да во́змеши по пяти́ си́кль на главу́, по си́клю свято́му во́змеши два́десять пѣ́нязей си́кль,

и да́си сребро́ Ааро́ну и сыно́мъ его́ иску́пъ от преизбыва́ющихъ въ ни́хъ.

И взя́ Моисе́й сребро́ иску́пное от преизбыва́ющихъ въ ни́хъ на иску́пъ леви́томъ:

от пе́рвенецъ сыно́въ Изра́илевыхъ взя́ сребра́ ты́сящу три́ ста́ шестьдеся́тъ пя́ть си́клевъ, по си́клю свято́му.

И даде́ Моисе́й о́купъ от преизбы́вшихъ Ааро́ну и сыно́мъ его́, повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

возми́ сочисле́нiе сыно́въ Каа́ѳовыхъ от среды́ сыно́въ Леві́иныхъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ,

от два́десяти и пяти́ лѣ́тъ и вы́шше, да́же до пяти́десяти лѣ́тъ, вся́къ входя́й служи́ти, твори́ти вся́ дѣла́ въ ски́нiи свидѣ́нiя.

И сiя́ дѣла́ сыно́въ Каа́ѳовыхъ от среды́ сыно́въ Леві́иныхъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, въ ски́нiи свидѣ́нiя: Свято́е Святы́хъ.

И да вни́дутъ Ааро́нъ и сы́нове его́, егда́ воздви́гнется по́лкъ, и да сни́мутъ завѣ́су осѣня́ющую, и да обвiю́тъ въ ню́ киво́тъ свидѣ́нiя,

и да покры́ютъ его́ покро́вомъ ко́жанымъ си́нимъ, и да возложа́тъ на́нь оде́жду всю́ си́нетную сверху́, и да вложа́тъ носи́ла:

и на трапе́зѣ предложе́нiя да положа́тъ на не́й оде́жду всю́ багря́ную и блю́да, и кади́лницы и ча́шы, и возлива́лницы, и́миже возлива́ютъ, и хлѣ́бы на не́й всегда́ да бу́дутъ:

и да возложа́тъ на ню́ оде́жду червле́ну, и да покры́ютъ ю́ покро́вомъ ко́жанымъ си́нимъ, и да вложа́тъ носи́ла ея́:

и да во́змутъ оде́жду си́ню, и покры́ютъ свѣти́лникъ свѣтя́щiй и свѣщы́ его́, и щипцы́ его́ и очища́ла его́, и вся́ сосу́ды еле́а его́, и́миже слу́жатъ въ ни́хъ:

и да вложа́тъ его́ и вся́ сосу́ды его́ въ покро́въ ко́жанъ си́нiй, и да возложа́тъ его́ на носи́ла:

и на олта́рь златы́й да положа́тъ оде́жду си́ню, и да покры́ютъ его́ покро́вомъ ко́жанымъ си́нимъ, и да вложа́тъ носи́ла его́:

и да во́змутъ вся́ сосу́ды служе́бныя, ели́кими слу́жатъ въ ни́хъ во святы́хъ, и вложа́тъ во оде́жду си́ню, и да покры́ютъ и́хъ покро́вомъ ко́жанымъ си́нимъ, и да возложа́тъ на носи́ла:

и покро́въ да возложа́тъ на олта́рь, и покры́ютъ его́ оде́ждою все́ю багря́ною:

и да возложа́тъ на него́ вся́ сосу́ды его́, ели́кими слу́жатъ на не́мъ въ ни́хъ, и кади́лники, и ви́лицы и ча́шы, и покро́въ и вся́ сосу́ды олтаря́, и да возложа́тъ на него́ покро́въ ко́жанъ си́нь и да вложа́тъ носи́ла его́: и да во́змутъ оде́жду багря́ну, и да покры́ютъ умыва́лницу и стоя́ла ея́: и да вложа́тъ ю́ въ покро́въ ко́жаный си́нiй, и да возложа́тъ на носи́ла.

И соверша́тъ Ааро́нъ и сы́нове его́, покрыва́юще свята́я и вся́ сосу́ды святы́я, внегда́ воздвиза́тися полку́: и по си́хъ да вни́дутъ сы́нове Каа́ѳовы воздвиза́ти, и да не прико́снутся святы́хъ, да не у́мрутъ. Сiя́ да воздвиза́ютъ сы́нове Каа́ѳовы въ ски́нiи свидѣ́нiя.

Надсмотри́тель Елеаза́ръ, сы́нъ Ааро́на жерца́, еле́й свѣти́лный, и ѳимiа́мъ сложе́нiя, и же́ртва я́же по вся́ дни́, и еле́й пома́занiя, надсмотре́нiе всея́ ски́нiи и ели́ка су́ть въ не́й во святѣ́мъ, во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

не потреби́те со́нмъ пле́мене Каа́ѳова от среды́ леви́товъ:

сiе́ сотвори́те и́мъ, и жи́ви бу́дутъ и не у́мрутъ: приходя́щымъ и́мъ ко Святы́мъ Святы́хъ, Ааро́нъ и сы́нове его́ да вни́дутъ и да устроя́тъ и́хъ коего́ждо по ноше́нiю его́,

и да не вни́дутъ внеза́пу ви́дѣти свята́я, и у́мрутъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

возми́ сочисле́нiе сыно́въ Гирсо́нихъ, и и́же по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ и по пле́менемъ и́хъ,

от два́десяти и пяти́ лѣ́тъ и вы́шше, да́же до пяти́десяти лѣ́тъ, согля́дайте я́, вся́къ входя́й служи́ти и твори́ти дѣла́ въ ски́нiи свидѣ́нiя.

Сiя́ слу́жба со́нма Гирсо́нова, служи́ти и воздвиза́ти.

И да воздви́гнетъ опо́ны ски́нiи и ски́нiю свидѣ́нiя, и покро́въ ея́ и покро́въ си́нiй су́щiй све́рхъ ея́, и опо́ну две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя,

и опо́ны двора́, и завѣ́су две́рiй двора́, ели́ка надъ ски́нiею свидѣ́нiя, и я́же о́крестъ олтаря́, и про́чая и́хъ, и вся́ сосу́ды служе́бныя, ели́кими слу́жатъ въ ни́хъ, да сотворя́тъ.

По сло́ву Ааро́на и сыно́въ его́ да бу́детъ вся́ слу́жба сыно́въ Гирсо́новыхъ по всѣ́мъ слу́жбамъ и́хъ и по всѣ́мъ дѣла́мъ и́хъ: и да согля́даеши и́хъ по имена́мъ, вся́ носи́мая и́ми.

Сiя́ слу́жба со́нма сыно́въ Гирсо́новыхъ въ ски́нiи свидѣ́нiя, и стражба́ и́хъ руко́ю Иѳама́ра, сы́на Ааро́ня жерца́.

Сы́нове Мера́рины по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, согля́дайте и́хъ,

от два́десяти и пяти́ лѣ́тъ и вы́шше, да́же до пяти́десяти лѣ́тъ, согля́дайте и́хъ, вся́къ входя́й служи́ти дѣла́ ски́нiи свидѣ́нiя.

И сiя́ хране́нiя воздвиза́емыхъ и́ми, по всѣ́мъ дѣло́мъ и́хъ въ ски́нiи свидѣ́нiя: глави́цы ски́нiи и вереи́ ея́, и столпы́ ея́ и стоя́ла ея́, и покро́въ и стоя́ла и́хъ, и столпы́ и́хъ, и покро́въ две́рiй ски́нiи,

и столпы́ двора́ о́крестъ и стоя́ла и́хъ, и столпы́ завѣ́сы две́рiй двора́ и стоя́ла и́хъ, и колки́ и́хъ и ве́рви и́хъ, и вся́ сосу́ды и́хъ и вся́ служе́нiя и́хъ: по имена́мъ согля́дайте и́хъ и вся́ сосу́ды стражбы́ воздвиза́емыхъ и́ми.

Сiя́ слу́жба со́нма сыно́въ Мера́риныхъ во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ и́хъ, въ ски́нiи свидѣ́нiя руко́ю Иѳама́ра, сы́на Ааро́ня жерца́.

И согля́да Моисе́й и Ааро́нъ и кня́зи Изра́илевы сы́ны Каа́ѳовы по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ,

от два́десяти и пяти́ лѣ́тъ и вы́шше, да́же до пяти́десяти лѣ́тъ, вся́къ входя́й служи́ти и твори́ти дѣла́ въ ски́нiи свидѣ́нiя.

И бы́сть согля́данiе и́хъ по со́нмомъ и́хъ, двѣ́ ты́сящы се́дмь со́тъ пятьдеся́тъ.

Сiе́ сочте́нiе со́нма Каа́ѳова, всѣ́хъ служа́щихъ въ ски́нiи свидѣ́нiя, я́коже согля́да Моисе́й и Ааро́нъ повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ, руко́ю Моисе́овою.

И согля́дани бы́ша сы́нове Гирсо́ни по со́нмомъ свои́мъ, по домо́мъ оте́чествъ свои́хъ,

И бы́сть согля́данiе и́хъ по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, двѣ́ ты́сящы ше́сть со́тъ три́десять.

Сiе́ согля́данiе со́нма сыно́въ Гирсо́новыхъ, всѣ́хъ служа́щихъ въ ски́нiи свидѣ́нiя, и́хже согля́даша Моисе́й и Ааро́нъ по глаго́лу Госпо́дню, руко́ю Моисе́овою.

Согля́дани же бы́ша сы́нове Мера́рины по со́нмомъ свои́мъ, по домо́мъ оте́чествъ свои́хъ,

от два́десяти и пяти́ лѣ́тъ и вы́шше, да́же до пяти́десяти лѣ́тъ, вся́къ входя́й служи́ти на дѣла́ ски́нiи свидѣ́нiя.

И бы́сть сочте́нiе и́хъ по племено́мъ и́хъ, по со́нмомъ и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, три́ ты́сящы и двѣ́сти.

Сiе́ сочисле́нiе со́нма сыно́въ Мера́риныхъ, и́хже согля́да Моисе́й и Ааро́нъ по глаго́лу Госпо́дню, руко́ю Моисе́овою.

Вси́ согля́даннiи леви́ты, и́хже согля́да Моисе́й и Ааро́нъ и кня́зи сыно́въ Изра́илевыхъ, по со́нмомъ и́хъ и по домо́мъ оте́чествъ и́хъ,

от два́десяти и пяти́ лѣ́тъ и вы́шше, да́же до пяти́десяти лѣ́тъ, вся́къ входя́й на дѣ́ло дѣ́лъ, и къ дѣла́мъ воздвиза́емымъ въ ски́нiи свидѣ́нiя.

И бы́ша согля́даннiи о́смь ты́сящъ пя́ть со́тъ о́смьдесятъ.

Повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ согля́даше и́хъ Моисе́й, му́жа по му́жу надъ дѣ́лы и́хъ, и я́же воздвиза́ху сі́и, и согля́дани су́ть, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

повели́ сыно́мъ Изра́илевымъ, и да изго́нятъ изъ полка́ вся́каго прокаже́ннаго, и вся́каго пролива́ющаго сѣ́мя, и вся́каго нечи́стаго душе́ю:

от му́жеска по́лу до же́нска, изгони́те внѣ́ полка́, и да не оскверня́тъ полко́въ свои́хъ, въ ни́хже А́зъ пребыва́ю.

И сотвори́ша сы́нове Изра́илевы та́ко, и изгна́ша и́хъ внѣ́ полка́: я́коже глаго́ла Госпо́дь Моисе́ю, та́ко сотвори́ша сы́нове Изра́илевы.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

рцы́ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля: му́жъ или́ жена́, и́же а́ще сотвори́тъ от всѣ́хъ грѣхо́въ человѣ́ческихъ и презира́я пре́зритъ Го́спода, и престу́питъ душа́ о́на:

да исповѣ́сть грѣ́хъ, его́же сотвори́, и да отда́стъ преступле́нiе и́стое, и пя́тую ча́сть его́ да приложи́тъ къ тому́, и да отда́стъ, ему́же согрѣши́.

А́ще же нѣ́сть человѣ́ку у́жика, я́ко отда́ти ему́ преступле́нiе, преступле́нiе отдае́мое Го́споду, жерцу́ да бу́детъ, кромѣ́ овна́ очище́нiя, и́мже помо́лится о не́мъ.

И вся́къ нача́токъ, и вся́ освяща́емая въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ, ели́ка а́ще прино́сятъ Го́споду, жерцу́ самому́ да бу́дутъ:

и коего́ждо освяще́ная, тому́ да бу́дутъ и му́жъ а́ще да́стъ жерцу́, тому́ да бу́детъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: му́жа, му́жа а́ще престу́питъ жена́ его́, и презира́ющи пре́зритъ его́,

и бу́детъ кто́ съ не́ю ло́жемъ сѣ́мене, и утаи́тся от о́чiю му́жа ея́, и укры́ется, она́ же бу́детъ оскверне́на, и свидѣ́теля не бу́детъ на ню́ и сiя́ нѣ́сть я́та,

и прiи́детъ на него́ ду́хъ ревнова́нiя, и возревну́етъ къ женѣ́ свое́й, она́ же оскверне́на е́сть, или́ прiи́детъ ему́ ду́хъ ревнова́нiя, и возревну́етъ къ женѣ́ свое́й, она́ же не бу́детъ оскверне́на,

и да приведе́тъ му́жъ жену́ свою́ къ жерцу́, и да принесе́тъ да́ръ за ню́, деся́тую ча́сть мѣ́ры е́фи муки́ я́чныя: да не возлiе́тъ на ню́ еле́а, ниже́ да возложи́тъ на ню́ Лива́на: же́ртва бо ревнова́нiя е́сть, же́ртва па́мяти воспомина́ющая грѣ́хъ.

И приведе́тъ ю́ жре́цъ и поста́витъ ю́ предъ Го́сподемъ:

и да во́зметъ жре́цъ во́ду жи́ву чи́сту въ сосу́дѣ гли́нянѣ, и от пе́рсти на земли́ су́щiя у ски́нiи свидѣ́нiя, и взе́мъ жре́цъ да всы́плетъ въ во́ду:

и да поста́витъ жре́цъ жену́ предъ Го́сподемъ, и да откры́етъ главу́ женѣ́, и да да́стъ въ ру́цѣ ея́ же́ртву па́мяти, же́ртву ревнова́нiя: въ руцѣ́ же жерца́ да бу́детъ вода́ обличе́нiя кля́твенная сiя́.

И да заклене́тъ ю́ жре́цъ и рече́тъ женѣ́: а́ще никто́же бы́сть съ тобо́ю, и нѣ́си преступи́ла оскверни́тися подъ му́жемъ твои́мъ, неви́нна бу́ди от воды́ обличе́нiя кля́твенныя сея́:

а́ще же преступи́ла еси́, мужа́та су́щи, или́ оскверне́на еси́, и даде́ кто́ тебѣ́ ло́же свое́, кромѣ́ му́жа твоего́.

И заклене́тъ жре́цъ жену́ кля́твами кля́твы сея́, и рече́тъ жре́цъ женѣ́: да да́стъ тя́ Госпо́дь въ кля́тву и прокля́тiе среди́ люді́й твои́хъ, внегда́ да́ти Го́споду стегну́ твоему́ отпа́сти и чре́ву твоему́ разсѣ́стися:

и вни́детъ вода́ кля́твенная сiя́ во чре́во твое́, е́же расто́ргнути утро́бу твою́, и отпа́сти стегну́ твоему́. И отвѣща́етъ жена́: бу́ди, бу́ди.

И да напи́шетъ жре́цъ кля́твы сiя́ въ кни́зѣ, и изгла́дитъ въ водѣ́ обличе́нiя кля́твеннаго:

и напои́тъ жену́ водо́ю обличе́нiя кля́твенною, и вни́детъ въ ню́ вода́ кля́твенная обличе́нiя.

И да во́зметъ жре́цъ от руки́ же́нски же́ртву ревнова́нiя, и да возложи́тъ же́ртву предъ Го́сподемъ, и да принесе́тъ ю́ ко олтарю́:

и да во́зметъ жре́цъ го́рстiю от же́ртвы па́мять ея́, и да принесе́тъ ю́ на олта́рь, и по се́мъ напои́тъ водо́ю жену́:

и бу́детъ а́ще е́сть оскверне́на, и а́ще утае́нiемъ утаи́ся от му́жа своего́, и вни́детъ въ ню́ вода́ кля́твенная обличе́нiя, и надме́тъ чре́во ея́, и отпаде́тъ стегно́ ея́, и бу́детъ жена́ въ прокля́тiе въ лю́дехъ свои́хъ:

а́ще же не бу́детъ оскверне́на жена́, и чиста́ е́сть, и неви́нна бу́детъ, и пло́дствовати бу́детъ сѣ́мя.

Се́й зако́нъ ревнова́нiя, кому́-либо а́ще престу́питъ жена́, мужа́та су́щи, и оскверни́тся:

или́ человѣ́къ, ему́же а́ще на́йдетъ на́нь ду́хъ ревнова́нiя, и возревну́етъ къ женѣ́ свое́й, и поста́витъ жену́ свою́ предъ Го́сподемъ, и да сотвори́тъ е́й жре́цъ ве́сь зако́нъ се́й:

и чи́стъ бу́детъ человѣ́къ от грѣха́, и жена́ та́ во́зметъ грѣ́хъ сво́й.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: му́жъ или́ жена́, и́же а́ще обѣща́ется зѣло́ обѣ́томъ, е́же очи́ститися чистото́ю Го́споду,

да воздержи́тся от вина́ и сике́ра, и о́цта ви́нна и о́цта от сике́ра да не пiе́тъ: и́, ели́ка дѣ́лаются от гро́здъ ви́нныхъ, да не пiе́тъ, и гро́здiя свѣ́жаго и суха́го да не снѣ́стъ.

Во вся́ дни́ обѣ́та своего́ от всѣ́хъ, ели́ка быва́ютъ от ви́нничины вина́, от ко́сти и до скорлупы́ да не пiе́те, ниже́ я́сте от всего́.

Во вся́ дни́ обѣ́та очище́нiя своего́ бри́тва да не взы́детъ на главу́ его́, до́ндеже сконча́ются дні́е, ели́ки обѣща́лъ е́сть Го́споду: свя́тъ бу́детъ растя́й власы́ главы́ своея́.

Во вся́ дни́ обѣ́та своего́ Го́споду, ко вся́кой душѣ́ сконча́вшейся да не вни́детъ.

Надъ отце́мъ и надъ ма́терiю, и надъ бра́томъ и надъ сестро́ю, да не оскверни́тся надъ ни́ми, уме́ршымъ и́мъ, я́ко обѣ́тъ Бо́га его́ на главѣ́ его́.

Вся́ дни́ обѣ́та его́ свя́тъ бу́детъ Го́споду.

А́ще же кто́ сме́ртiю внеза́пу у́мретъ у него́, а́бiе оскверни́тся глава́ обѣ́та его́, и обрі́етъ главу́ свою́, въ о́ньже де́нь очи́стится, въ де́нь седмы́й да обрі́ется,

и въ де́нь осмы́й да принесе́тъ два́ го́рличища или́ два́ птенца́ голуби́на къ жерцу́ предъ две́ри ски́нiи свидѣ́нiя:

и да сотвори́тъ жре́цъ еди́ну грѣха́ ра́ди, и другу́ю во всесожже́нiе, и да помо́лится о не́мъ жре́цъ, о ни́хже согрѣши́, о души́, и освяти́тъ главу́ свою́ въ то́й де́нь, въ о́ньже освяти́ся Го́споду, во дни́ обѣ́та своего́.

И да приведе́тъ а́гнца единолѣ́тна въ преступле́нiе, и дні́е пре́жнiи да не бу́дутъ ему́ въ число́, поне́же оскверни́ся глава́ обѣ́та его́.

И се́й зако́нъ обѣща́вшагося, въ о́ньже де́нь сконча́етъ дни́ обѣ́та своего́, да принесе́тъ са́мъ къ две́ремъ ски́нiи свидѣ́нiя:

и да приведе́тъ да́ръ сво́й Го́споду а́гнца единолѣ́тна непоро́чна еди́наго во всесожже́нiе, и а́гницу единолѣ́тну еди́ну непоро́чну грѣха́ ра́ди, и овна́ еди́наго непоро́чна во спасе́нiе,

и ко́шъ опрѣсно́ковъ от муки́ пшени́чны, хлѣ́бы смѣ́шаны съ еле́емъ, и опрѣсно́ки пома́заны еле́емъ, и же́ртву и́хъ и возлiя́нiе и́хъ.

И да принесе́тъ жре́цъ предъ Го́спода, и да сотвори́тъ е́же грѣха́ ра́ди его́, и всесожже́нiе его́,

и овна́ сотвори́тъ же́ртву спасе́нiя Го́споду на ко́шницѣ опрѣсно́ковъ, и да сотвори́тъ жре́цъ же́ртву его́ и возлiя́нiе его́.

И да обрі́етъ обѣща́вый предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя главу́ обѣ́та своего́, и да возложи́тъ власы́ на о́гнь, и́же е́сть подъ же́ртвою спасе́нiя:

и да во́зметъ жре́цъ ра́мо варе́но от овна́, и хлѣ́бъ еди́нъ опрѣсно́чный от ко́шницы, и опрѣсно́къ еди́нъ, и да возложи́тъ на ру́ки обѣща́вшемуся, по обри́тiи главы́ его́,

и да принесе́тъ я́ жре́цъ возложе́нiе предъ Го́спода: свято да бу́детъ жерцу́ на гру́дехъ возложе́нiя и на ра́мѣ уча́стiя: и по си́хъ обѣща́выйся да пiе́тъ вино́.

Се́й зако́нъ обѣща́вшагося, и́же а́ще обѣща́етъ да́ръ Го́споду о обѣ́тѣ, кромѣ́ си́хъ я́же обря́щетъ рука́ его́: по си́лѣ обѣ́та его́, его́же а́ще обѣща́етъ, по зако́ну очище́нiя.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

рцы́ Ааро́ну и сыно́мъ его́, глаго́ля: си́це благослови́те сы́ны Изра́илевы, глаго́люще и́мъ:

да благослови́тъ тя́ Госпо́дь и сохрани́тъ тя́:

да просвѣти́тъ Госпо́дь лице́ Свое́ на тя́ и поми́луетъ тя́:

да воздви́гнетъ Госпо́дь лице́ Свое́ на тя́ и да́стъ ти́ ми́ръ:

и да возложа́тъ и́мя Мое́ на сы́ны Изра́илевы, и А́зъ Госпо́дь благословлю́ я́.

И бы́сть въ де́нь въ о́ньже сконча́ Моисе́й, я́коже поста́вити ски́нiю, и пома́за ю́, и освяти́ ю́ и вся́ сосу́ды ея́, и олта́рь и вся́ сосу́ды его́, и пома́за я́, и освяти́ я́.

И приведо́ша кня́зи Изра́илтестiи двана́десять, кня́зи домо́въ оте́чествъ свои́хъ, сі́и кня́зи коего́ждо пле́мене, сі́и предстоя́щiи надъ согля́данiемъ:

и приведо́ша да́ры своя́ предъ Го́спода ше́сть колесни́цъ покры́тыхъ и двана́десять воло́въ: колесни́цу еди́ну от двои́хъ князе́й, и телца́ от коего́ждо и приведо́ша предъ ски́нiю.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

возми́ от ни́хъ, и да бу́дутъ на дѣла́ служе́бная ски́нiи свидѣ́нiя: и да́си я́ леви́томъ, коему́ждо по его́ служе́нiю.

И взе́мъ Моисе́й колесни́цы и волы́, даде́ я́ леви́томъ:

двѣ́ колесни́цы и четы́ри волы́ даде́ сыно́мъ Гирсо́нимъ по слу́жбамъ и́хъ,

и четы́ри колесни́цы и о́смь воло́въ даде́ сыно́мъ Мера́ринымъ по слу́жбамъ и́хъ, чрезъ Иѳама́ра, сы́на Ааро́на жерца́:

и сыно́мъ Каа́ѳовымъ не даде́, я́ко слу́жбы свята́го имѣ́ютъ: на ра́менахъ да воздвиза́ютъ я́.

И принесо́ша кня́зи на обновле́нiе олтаря́ въ де́нь, въ о́ньже пома́за его́, и принесо́ша кня́зи да́ры своя́ предъ олта́рь.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: кня́зь еди́нъ на де́нь, кня́зь на де́нь да принесу́тъ да́ры своя́ на обновле́нiе олтаря́.

И бя́ше принося́й да́ръ сво́й въ пе́рвый де́нь Наассо́нъ сы́нъ Аминада́вль, кня́зь пле́мене Иу́дина:

и принесе́ да́ръ сво́й, блю́до сре́бряно еди́но, вѣ́съ его́ сто́ и три́десять Си́кль: ча́шу еди́ну сре́бряну се́дмьдесятъ Си́кль, по си́клю свято́му: обоя́ по́лны муки́ пшени́чны спря́жены съ еле́емъ на же́ртву:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Наассо́на сы́на Аминада́вля.

Во вторы́й де́нь принесе́ Наѳанаи́лъ сы́нъ Сога́ровъ, кня́зь пле́мене Иссаха́ря:

и принесе́ да́ръ сво́й, блю́до сре́бряно еди́но, вѣ́съ его́ сто́ и три́десять си́кль: ча́шу еди́ну сре́бряну се́дмьдесятъ си́кль, по си́клю свято́му: обоя́ по́лны муки́ пшени́чны спря́жены съ еле́емъ на же́ртву:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Наѳанаи́ла сы́на Сога́рова.

Въ тре́тiй де́нь кня́зь сыно́въ Завуло́нихъ, Елiа́въ сы́нъ Хело́новъ:

да́ръ его́ блю́до сре́бряно еди́но, вѣ́съ его́ сто́ и три́десять Си́кль: ча́шу еди́ну сре́бряну се́дмьдесятъ Си́кль, по си́клю свято́му: обоя́ по́лны муки́ пшени́чны спря́жены съ еле́емъ на же́ртву:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Елiа́ва сы́на Хело́нова.

Въ четве́ртый де́нь кня́зь сыно́въ Руви́млихъ, Елису́ръ сы́нъ Седiу́ровъ:

да́ръ его́ блю́до сре́бряно еди́но, вѣ́съ его́ сто́ и три́десять си́кль: ча́шу еди́ну сре́бряну се́дмьдесятъ си́кль, по си́клю свято́му: обоя́ по́лны муки́ пшени́чны спря́жены съ еле́емъ на же́ртву:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Елису́ра сы́на Седiу́рова.

Въ пя́тый де́нь кня́зь сыно́въ Симео́нихъ, Саламiи́лъ сы́нъ Сурисада́иль:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Саламiи́ла сы́на Сурисада́иля.

Въ шесты́й де́нь кня́зь сыно́въ Га́довыхъ, Елиса́фъ сы́нъ Рагуи́левъ:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Елиса́фа сы́на Рагуи́лева.

Въ седмы́й де́нь кня́зь сыно́въ Ефре́млихъ, Елисама́ сы́нъ Емiу́довъ:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Елисамы́ сы́на Емiу́дова.

Въ осмы́й де́нь кня́зь сыно́въ Манассі́иныхъ, Гамалiи́лъ сы́нъ Фадассу́ровъ:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Гамалiи́ла сы́на Фадассу́рова.

Въ девя́тый де́нь кня́зь сыно́въ Венiами́нихъ, Авида́нъ сы́нъ Гадео́нинъ:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Авида́на, сы́на Гадео́нина.

Въ деся́тый де́нь кня́зь сыно́въ Да́новыхъ, Ахiе́зеръ сы́нъ Амисада́инъ:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Ахiе́зера сы́на Амисада́ина.

Въ первыйна́десять де́нь кня́зь сыно́въ Аси́ровыхъ, Фагаiи́лъ сы́нъ Ехра́нь:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Фагаiи́ла сы́на Ехра́ня.

Во вторыйна́десять де́нь кня́зь сыно́въ Нефѳали́млихъ, Ахире́й сы́нъ Ена́нь:

ѳимiа́мникъ еди́нъ десяти́ златни́къ, по́лнъ ѳимiа́ма:

телца́ еди́наго от воло́въ, овна́ еди́наго, а́гнца еди́наго единолѣ́тна во всесожже́нiе:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди:

и на же́ртву спасе́нiя ю́ницы двѣ́, овно́въ пя́ть, козло́въ пя́ть, а́гницъ единолѣ́тныхъ пя́ть: се́й да́ръ Ахире́а сы́на Ена́ня.

Сiе́ обновле́нiе олтаря́, въ о́ньже де́нь пома́за его́, от князе́й сыно́въ Изра́илевыхъ, блю́дъ сре́бряныхъ двана́десять, ча́шъ сре́бряныхъ двана́десять, ѳимiа́мниковъ златы́хъ двана́десять:

по свя́ту и три́десяти си́кль въ ко́емждо блю́дѣ, и по седми́десяти си́кль ча́ша еди́на: всего́ сребра́ въ сосу́дѣхъ двѣ́ ты́сящы четы́реста си́клевъ, по си́клю свято́му:

ѳимiа́мниковъ златы́хъ двана́десять по́лныхъ ѳимiа́ма, по десяти́ златни́къ въ ко́емждо ѳимiа́мникѣ, по си́клю свято́му: всего́ зла́та въ ѳимiа́мницѣхъ сто́ и два́десять златни́къ.

Всѣ́хъ говя́дъ во всесожже́нiе, телцо́въ двана́десять, овно́въ двана́десять, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ двана́десять, и же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ: и козло́въ от ко́зъ двана́десять, грѣха́ ра́ди:

всѣ́хъ говя́дъ на же́ртву спасе́нiя, ю́ницъ два́десять четы́ре, овно́въ шестьдеся́тъ, козло́въ единолѣ́тныхъ шестьдеся́тъ, а́гницъ единолѣ́тныхъ непоро́чныхъ шестьдеся́тъ. Сiе́ обновле́нiе олтаря́, по исполне́нiи ру́къ его́ и по пома́занiи его́.

Егда́ вхожда́ше Моисе́й въ ски́нiю свидѣ́нiя глаго́лати ему́, и услы́ша гла́съ Го́спода, глаго́люща къ нему́ свы́ше очисти́лища, е́же е́сть надъ ковче́гомъ свидѣ́нiя между́ двѣма́ херуви́мы: и глаго́лаше къ нему́.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли Ааро́ну и рече́ши къ нему́: егда́ поста́виши свѣти́ла, от страны́ спреди́ свѣти́лника да свѣ́тятъ се́дмь свѣти́ла.

И сотвори́ та́ко Ааро́нъ: от еди́ныя страны́ спреди́ свѣти́лника возжже́ свѣти́ла его́, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.

И сiе́ устрое́нiе свѣти́лника: слiя́но зла́то сте́бль его́ и кри́ны его́, слiя́но все́: по о́бразу, его́же показа́ Госпо́дь Моисе́ю, та́ко сотвори́ свѣти́лникъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

поими́ леви́ты от среды́ сыно́въ Изра́илевыхъ, и да очи́стиши я́:

и си́це да сотвори́ши и́мъ очище́нiе и́хъ: покропи́ши на ни́хъ во́ду очище́нiя, и да взы́детъ бри́тва на все́ тѣ́ло и́хъ, и исперу́тъ ри́зы своя́, и чи́сти бу́дутъ:

и да во́змутъ телца́ еди́наго от воло́въ, и сего́ же́ртву муки́ пшени́чны, спря́жены съ еле́емъ, и телца́ единолѣ́тна от воло́въ да во́змеши грѣха́ ра́ди:

и да приведе́ши леви́ты предъ ски́нiю свидѣ́нiя, и собере́ши ве́сь со́нмъ сыно́въ Изра́илевыхъ:

и приведе́ши леви́ты предъ Го́спода, и да возложа́тъ сы́нове Изра́илстiи ру́ки своя́ на леви́ты:

и да отлучи́тъ Ааро́нъ леви́ты отда́нiе предъ Го́спода от сыно́въ Изра́илевыхъ, и да слу́жатъ слу́жбы Го́сподеви:

леви́ти же да возложа́тъ ру́ки на главы́ телце́въ: и да сотвори́ши еди́наго о грѣсѣ́ и еди́наго во всесожже́нiе Го́споду, уми́лостивити о ни́хъ:

и поста́виши леви́ты предъ Го́сподемъ и предъ Ааро́номъ и предъ сынми́ его́, и отда́си я́ отда́нiе Го́споду:

и да отлучи́ши леви́ты от среды́ сыно́въ Изра́илевыхъ, и бу́дутъ Мнѣ́:

и по си́хъ да вни́дутъ леви́ты дѣ́лати дѣла́ ски́нiи свидѣ́нiя: и да очи́стиши и́хъ, и отда́си я́ предъ Го́сподемъ: я́ко отда́нiе отданы́ сі́и Мнѣ́ су́ть от среды́ сыно́въ Изра́илевыхъ:

вмѣ́сто отверза́ющихъ вся́ка ложесна́ пе́рвенцевъ всѣ́хъ от сыно́въ Изра́илевыхъ, прiя́хъ я́ Себѣ́:

я́ко Мнѣ́ е́сть вся́къ пе́рвенецъ от сыно́въ Изра́илевыхъ, от человѣ́ка до скота́: въ де́нь въ о́ньже порази́хъ вся́каго пе́рвенца въ земли́ Еги́петстѣй, освяти́хъ я́ Себѣ́,

и взя́хъ леви́ты вмѣ́сто вся́каго пе́рвенца сыно́въ Изра́илевыхъ,

и отда́хъ леви́ты отда́нiемъ Ааро́ну и сыно́мъ его́ от среды́ сыно́въ Изра́илевыхъ дѣ́лати дѣла́ сыно́въ Изра́илевыхъ въ ски́нiи свидѣ́нiя и умилостивля́ти о сынѣ́хъ Изра́илевыхъ: да не бу́детъ я́зва на сынѣ́хъ Изра́илевыхъ, внегда́ приступа́ти и́мъ къ святы́мъ.

И сотвори́ Моисе́й и Ааро́нъ и ве́сь со́нмъ сыно́въ Изра́илевыхъ леви́томъ, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю о леви́тѣхъ, та́ко сотвори́ша и́мъ сы́нове Изра́илевы.

И очи́стишася леви́ти и испра́ша ри́зы своя́: и отдаде́ я́ Ааро́нъ отда́нiе предъ Го́сподемъ, и помоли́ся о ни́хъ Ааро́нъ, очище́нiя ра́ди и́хъ.

И по си́хъ внидо́ша леви́ти служи́ти слу́жбы своя́ въ ски́нiи свидѣ́нiя предъ Ааро́номъ и предъ сы́ны его́: я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю о леви́тѣхъ, та́ко сотвори́ша и́мъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю глаго́ля:

сiе́ е́сть е́же о леви́тѣхъ: от два́десяти пяти́ лѣ́тъ и вы́шше, да вни́дутъ служи́ти служе́нiе въ ски́нiи свидѣ́нiя:

и от пяти́десяти лѣ́тъ да отста́нутъ от служе́нiя и не слу́жатъ ктому́.

И да слу́жатъ бра́тiя его́ въ ски́нiи свидѣ́нiя е́же стрещи́ стра́жи, дѣ́лъ же да не дѣ́лаютъ. Та́ко сотвори́ши леви́томъ въ стра́жахъ и́хъ.

И глаго́ла Госпо́дь къ Моисе́ю въ пусты́ни Сина́йстѣй, во второ́е лѣ́то изше́дшымъ и́мъ изъ земли́ Еги́петскiя, въ пе́рвый ме́сяцъ, глаго́ля:

рцы́ да сотворя́тъ сы́нове Изра́илстiи Па́сху во вре́мя ея́,

въ четвертыйна́десять де́нь ме́сяца пе́рваго къ ве́черу, и сотвори́ши ю́ во вре́мя ея́: по зако́ну ея́ и по уста́ву ея́ сотвори́ши ю́.

И рече́ Моисе́й сыно́мъ Изра́илтескимъ сотвори́ти Па́сху.

И сотвори́ша Па́сху, начина́ющуся пе́рвому ме́сяцу въ четвертыйна́десять де́нь въ пусты́ни Сина́йстѣй: я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю, та́ко сотвори́ша сы́нове Изра́илевы.

И прiидо́ша му́жiе, и́же бя́ху нечи́сти о души́ человѣ́чи, и не можа́ху сотвори́ти Па́схи въ то́й де́нь: и прiидо́ша предъ Моисе́а и Ааро́на въ то́й де́нь.

И реко́ша му́жiе о́нiи къ нему́: мы́ нечи́сти есмы́ о души́ человѣ́чи: еда́ у́бо лиши́мся принести́ да́ръ Го́споду во вре́мя свое́ посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ?

И рече́ Моисе́й къ ни́мъ: ста́ните ту́, да услы́шу, что́ повели́тъ Госпо́дь о ва́съ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

рцы́ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля: человѣ́къ человѣ́къ, и́же а́ще бу́детъ нечи́стъ о души́ человѣ́чи, или́ на пути́ дале́че, или́ въ ва́съ, или́ въ ро́дѣхъ ва́шихъ, и да сотвори́тъ Па́сху Го́споду,

въ ме́сяцъ вторы́й, въ четвертыйна́десять де́нь [ме́сяца] къ ве́черу да сотворя́тъ ю́, со опрѣсно́ки и съ го́рькимъ зе́лiемъ да снѣдя́тъ ю́:

да не оста́вятъ от нея́ на у́трiе, и ко́сти да не сокруша́тъ от нея́, по всему́ зако́ну Па́схи да сотворя́тъ ю́.

И человѣ́къ, и́же а́ще чи́стъ бу́детъ, и на пути́ дале́че нѣ́сть, и оста́витъ сотвори́ти Па́сху, потреби́тся душа́ та́ от люді́й свои́хъ: я́ко да́ра Го́сподеви не принесе́ во вре́мя свое́, грѣ́хъ сво́й прiи́метъ человѣ́къ то́й.

А́ще же прiи́детъ къ ва́мъ пришле́цъ въ зе́млю ва́шу и сотвори́тъ Па́сху Го́споду, по зако́ну Па́схи и по чи́ну ея́, та́ко сотвори́тъ ю́: зако́нъ еди́нъ да бу́детъ ва́мъ и прише́лцу и тузе́мцу.

И въ де́нь, въ о́ньже поста́вися ски́нiя, покры́ о́блакъ ски́нiю и до́мъ свидѣ́нiя: от ве́чера же бя́ше надъ ски́нiею а́ки ви́дъ о́гненъ до зау́трiя:

та́ко быва́ше всегда́: о́блакъ покрыва́ше ю́ въ де́нь, и ви́дъ о́гненъ но́щiю:

и егда́ восхожда́ше о́блакъ от ски́нiи, и по си́хъ воздвиза́хуся сы́нове Изра́илтестiи: и на мѣ́стѣ, на не́мже стоя́ше о́блакъ, та́мо ополча́хуся сы́нове Изра́илевы.

По повелѣ́нiю Госпо́дню да ополча́ются сы́нове Изра́илевы и повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ да воздвиза́ются: во вся́ дни́, въ ня́же осѣня́етъ о́блакъ надъ ски́нiею, да ополча́ются сы́нове Изра́илевы:

и егда́ преме́длитъ о́блакъ надъ ски́нiею дни́ мно́ги, да стрегу́тъ сы́нове Изра́илтестiи стра́жу Госпо́дню и да не воздви́жутся:

и бу́детъ егда́ покры́етъ о́блакъ дни́ числа́ надъ ски́нiею, глаго́ломъ Госпо́днимъ да ополча́ются и повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ да воздви́жутся:

и бу́детъ егда́ пребу́детъ о́блакъ от ве́чера до зау́трiя, и а́ще воздви́гнется о́блакъ зау́тра, да воздви́гнутся дне́мъ или́ но́щiю,

и а́ще воздви́гнется о́блакъ, да по́йдутъ: или́ де́нь или́ ме́сяцъ дні́й умно́житъ о́блакъ осѣня́ющь надъ не́ю, да ополча́тся сы́нове Изра́илевы, и да не воздвиза́ются: во отступле́нiи его́, воздвиза́хуся:

я́ко повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ да ополча́ются и повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ да воздвиза́ются: стра́жу Госпо́дню стрежа́ху по повелѣ́нiю Госпо́дню руко́ю Моисе́овою.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

сотвори́ себѣ́ двѣ́ трубы́ сре́бряны: ко́ваны сотвори́ши я́, и бу́дутъ тебѣ́ на созва́нiе со́нма и возставля́ти полки́:

и да востру́биши и́ми, и да собере́тся къ тебѣ́ ве́сь со́нмъ предъ две́ри ски́нiи свидѣ́нiя:

а́ще же еди́ною трубо́ю востру́бятъ, да прiи́дутъ къ тебѣ́ вси́ кня́зи и тысященача́лники Изра́илтестiи:

и воструби́те въ зна́менiе, и воздви́гнутся полцы́ ополча́ющiися на восто́ки:

и воструби́те въ зна́менiе второ́е, и воздви́гнутся полцы́ ополча́ющiися от ю́га: и воструби́те въ зна́менiе тре́тiе, и да воздви́гнутся полцы́ ополча́ющiися от мо́ря: и воструби́те въ зна́менiе четве́ртое, и воздви́гнутся полцы́ ополча́ющiися от сѣ́вера: зна́менiемъ да востру́бятъ въ воздвиже́нiе и́хъ.

И егда́ собере́те со́нмъ, воструби́те, не въ зна́менiе.

И сы́нове Ааро́ни жерцы́ да востру́бятъ труба́ми: и да бу́детъ ва́мъ зако́нно вѣ́чно въ ро́ды ва́шя.

А́ще же изы́дете на бра́нь въ земли́ ва́шей къ супоста́томъ супроти́вящымся ва́мъ, и воструби́те и назна́менуйте труба́ми, и воспомяне́теся предъ Го́сподемъ и изба́витеся от вра́гъ ва́шихъ.

И во дне́хъ весе́лiя ва́шего и въ пра́здницѣхъ ва́шихъ и въ новоме́сячiихъ ва́шихъ воструби́те труба́ми на всесожже́нiя и на же́ртвы спасе́нiй ва́шихъ, и бу́детъ ва́мъ воспомина́нiе предъ Бо́гомъ ва́шимъ: А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ.

И бы́сть во второ́е лѣ́то, во вторы́й ме́сяцъ, въ двадеся́тый ме́сяца, вознесе́ся о́блакъ от ски́нiи свидѣ́нiя,

и воздвиго́шася сы́нове Изра́илевы со имѣ́нiями свои́ми от пусты́ни Сина́йскiя, и ста́ о́блакъ въ пусты́ни Фара́ни.

И воздвиго́шася пе́рвiи по гла́су Госпо́дню руко́ю Моисе́овою:

и воздвиго́ша зна́мя полка́ сыно́въ Иу́диныхъ пе́рвiи съ си́лою свое́ю: и надъ си́лою и́хъ Наассо́нъ сы́нъ Аминада́вль:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Иссаха́ровыхъ Наѳанаи́лъ сы́нъ Сога́ровъ:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Завуло́нихъ Елiа́въ сы́нъ Хело́нь.

И сложи́ша ски́нiю, и воздвиго́ша сы́нове Гирсо́ни и сы́нове Мера́рины, нося́щiи ски́нiю.

И воздвиго́ша зна́мя полка́ Руви́мля съ си́лою свое́ю: и надъ си́лою и́хъ Елису́ръ сы́нъ Седiу́ровъ:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Симео́нихъ Саламiи́лъ сы́нъ Сурисада́евъ:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Га́довыхъ Елиса́фъ сы́нъ Рагуи́левъ.

И воздвиго́шася сы́нове Каа́ѳовы, воздвиза́ющiи свята́я: и поста́виша ски́нiю, до́ндеже прiидо́ша.

И воздвиго́ша зна́мя полка́ Ефре́мля съ си́лою свое́ю: и надъ си́лою и́хъ Елисама́ сы́нъ Емiу́довъ:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Манассі́иныхъ Гамалiи́лъ сы́нъ Фадассу́ровъ:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Венiами́нихъ Авида́нъ сы́нъ Гадео́нинъ.

И воздвиго́ша зна́мя полка́ сыно́въ Да́новыхъ, послѣ́днiи всѣ́хъ полко́въ съ си́лою свое́ю: и надъ си́лою и́хъ Ахiе́зеръ сы́нъ Амисада́евъ:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Аси́ровыхъ Фагаiи́лъ сы́нъ Ехра́нь:

и надъ си́лою пле́мене сыно́въ Нефѳали́млихъ Ахире́й сы́нъ Ена́нь.

Сі́и полцы́ сыно́въ Изра́илевыхъ, и воздвиго́шася съ си́лою свое́ю.

И рече́ Моисе́й Иова́ву сы́ну Рагуи́леву Мадiани́тину, те́стю Моисе́ову: воздвиза́емся мы́ на мѣ́сто, о не́мже Госпо́дь рече́: сiе́ да́мъ ва́мъ: пойди́ съ на́ми, и сотвори́мъ тебѣ́ добро́, я́ко Госпо́дь до́брая глаго́ла о Изра́или.

И отвѣща́ къ нему́: не пойду́, но въ зе́млю мою́ и въ ро́дъ мо́й иду́.

И рече́: не оста́ви на́съ, поне́же бы́лъ еси́ съ на́ми въ пусты́ни, и бу́деши въ на́съ старѣ́йшина:

и бу́детъ а́ще по́йдеши съ на́ми, и бу́дутъ блага́я о́ная, ели́ка благосотвори́тъ Госпо́дь на́мъ, благосотвори́мъ и тебѣ́.

И отидо́ша от горы́ Госпо́дни въ пу́ть тре́хъ дні́й: и киво́тъ завѣ́та Госпо́дня предъидя́ше предъ ни́ми въ пу́ть тре́хъ дні́й, согля́дати и́мъ ста́на.

И бы́сть егда́ воздвиза́ху киво́тъ, и рече́ Моисе́й: воста́ни, Го́споди, и да разсы́плются врази́ Твои́, и да бѣжа́тъ вси́ ненави́дящiи Тебе́.

И въ поставле́нiи [киво́та] рече́: возвраща́й, Го́споди, ты́сящы те́мъ во Изра́или.

И о́блакъ Госпо́день бы́сть осѣня́ющь надъ ни́ми въ де́нь, егда́ воздвиза́хуся изъ полка́.

И бы́ша лю́дiе ро́пщуще зла́я предъ Го́сподемъ: и слы́ша Госпо́дь и разгнѣ́вася гнѣ́вомъ, и разгорѣ́ся въ ни́хъ о́гнь от Го́спода и потреби́ ча́сть нѣ́кую от полка́.

И возопи́ша лю́дiе къ Моисе́ю: и помоли́ся Моисе́й къ Го́споду, и преста́ о́гнь.

И прозва́ся и́мя мѣ́сту тому́ Запале́нiе: я́ко разгорѣ́ся въ ни́хъ о́гнь от Го́спода.

И о́бщiй наро́дъ и́же въ ни́хъ похотѣ́ша похотѣ́нiемъ: и сѣ́дше пла́кахуся сы́нове Изра́илевы и реко́ша: кто́ ны напита́етъ мя́сы?

Помяну́хомъ ры́бы, я́же ядо́хомъ въ земли́ Еги́петстѣй ту́не, и огурцы́ и ды́ни, лу́къ и червле́ный лу́къ и чесно́къ:

ны́нѣ же душа́ на́ша изсо́хла, ничто́же то́чiю ма́нна предъ очи́ма на́шима.

Ма́нна же бя́ше а́ки сѣ́мя корiа́ндрово, и ви́дъ ея́ я́ко ви́дъ криста́лла:

и исхожда́ху лю́дiе и собира́ху, и меля́ху въ же́рновахъ и толца́ху въ сту́пахъ, и варя́ху въ горшка́хъ и творя́ху изъ нея́ потре́бники: и бя́ше вку́съ ея́, я́ко вку́съ муки́ пря́жены съ еле́емъ:

и егда́ схожда́ше роса́ на по́лкъ но́щiю, схожда́ше ма́нна на́нь.

И услы́ша Моисе́й пла́чущихся и́хъ въ со́нмѣхъ свои́хъ, коего́ждо и́хъ предъ свои́ми две́рьми: и разгнѣ́вася Госпо́дь гнѣ́вомъ зѣло́, и предъ Моисе́омъ бя́ше зло́.

И рече́ Моисе́й ко Го́споду: вску́ю озло́билъ еси́ раба́ Твоего́? И почто́ не обрѣто́хъ благода́ти предъ Тобо́ю, е́же возложи́ти устремле́нiе люді́й си́хъ на мя́?

Еда́ а́зъ во утро́бѣ зача́хъ вся́ лю́ди сiя́? Или́ а́зъ роди́хъ я́? Я́ко глаго́леши ми́: возми́ и́хъ въ нѣ́дра твоя́, я́коже дои́лица но́ситъ дои́мыя, въ зе́млю, е́юже кля́лся еси́ отце́мъ и́хъ:

отку́ду мнѣ́ мяса́ да́ти всѣ́мъ лю́демъ си́мъ? Я́ко пла́чутъ на мя́, глаго́люще: да́ждь на́мъ мяса́, да яди́мъ:

не возмогу́ а́зъ еди́нъ води́ти люді́й си́хъ, я́ко тя́жко мнѣ́ е́сть сло́во сiе́:

а́ще же та́ко Ты́ твори́ши мнѣ́, то́ убі́й мя́ убiе́нiемъ, а́ще обрѣто́хъ благода́ть предъ Тобо́ю, да не ви́жу озлобле́нiя моего́.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: собери́ Ми се́дмьдесятъ муже́й от ста́рецъ Изра́илевыхъ, и́хже ты́ са́мъ вѣ́си, я́ко ті́и су́ть ста́рцы людсті́и и книго́чiя и́хъ: и да приведе́ши я́ ко ски́нiи свидѣ́нiя, и да ста́нутъ та́мо съ тобо́ю:

и сни́ду и возглаго́лю та́мо съ тобо́ю, и уйму́ от Ду́ха, и́же въ тебѣ́, и возложу́ на ня́: да подъи́мутъ съ тобо́ю устремле́нiе люді́й, и не бу́деши води́ти и́хъ ты́ еди́нъ:

и лю́демъ рече́ши: очи́ститеся нау́трiе, и снѣ́сте мяса́, я́ко пла́кастеся предъ Го́сподемъ, глаго́люще: кто́ ны напита́етъ мя́сы? Я́ко добро́ на́мъ бы́сть во Еги́птѣ: и да́стъ Госпо́дь ва́мъ мяса́ я́сти, и снѣ́сте мяса́:

не еди́нъ де́нь я́сти бу́дете, ни два́, ни пя́ть дні́й, ни де́сять дні́й, ниже́ два́десять дні́й:

до ме́сяца дні́й я́сти бу́дете, до́ндеже изы́детъ изъ но́здрiй ва́шихъ: и бу́детъ ва́мъ въ ме́рзость, я́ко не покори́стеся Го́споду, И́же е́сть въ ва́съ, и пла́кастеся предъ Ни́мъ, глаго́люще: вску́ю бѣ́ на́мъ изы́ти изъ Еги́пта?

И рече́ Моисе́й: ше́сть со́тъ ты́сящъ пѣ́шихъ люді́й, въ ни́хже а́зъ е́смь, и Ты́ ре́клъ еси́: мяса́ и́мъ да́мъ я́сти, и бу́дутъ я́сти ме́сяцъ дні́й:

еда́ о́вцы и волы́ зако́лются и́мъ, и дово́лно бу́детъ и́мъ? Или́ вся́ ры́бы морскі́я соберу́тся и́мъ, и дово́лно бу́детъ и́мъ?

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: еда́ рука́ Госпо́дня не дово́лна бу́детъ? Ны́нѣ уразумѣ́еши, а́ще пости́гнетъ тя́ сло́во Мое́, или́ ни́.

И изы́де Моисе́й и глаго́ла лю́демъ словеса́ Госпо́дня: и собра́ се́дмьдесятъ муже́й от ста́рецъ людски́хъ, и поста́ви я́ о́крестъ ски́нiи.

И сни́де Госпо́дь во о́блацѣ и глаго́ла къ нему́: и уя́ от Ду́ха, и́же на не́мъ, и возложи́ на се́дмьдесятъ муже́й ста́рецъ: егда́ же препочи́ Ду́хъ на ни́хъ, и проро́чествоваша, и ктому́ не приложи́ша.

И оста́шася два́ му́жа въ полцѣ́: и́мя еди́ному Елда́дъ, и и́мя второ́му Мода́дъ: и препочи́ на ни́хъ Ду́хъ. И сі́и бѣ́ша от впи́санныхъ, и не прiидо́ша ко ски́нiи, и проро́чествоваша въ полцѣ́.

И прите́къ ю́ноша возвѣсти́ Моисе́ю, и рече́, глаго́ля: Елда́дъ и Мода́дъ проро́чествуютъ въ полцѣ́хъ.

И отвѣща́въ Иису́съ Нави́нъ, предстоя́й Моисе́ю избра́нный ему́, рече́: го́споди мо́й Моисе́ю, запрети́ и́мъ.

И рече́ ему́ Моисе́й: еда́ ревну́еши ты́ мнѣ́? И кто́ да́стъ всѣ́мъ лю́демъ Госпо́днимъ [бы́ти] проро́ки, егда́ да́стъ Госпо́дь Ду́ха Своего́ на ни́хъ?

И и́де Моисе́й въ по́лкъ са́мъ и ста́рцы Изра́илтестiи.

И ду́хъ изы́де от Го́спода, и изведе́ кра́стели изъ мо́ря и наведе́ на по́лкъ де́нь хо́ду отсю́ду и де́нь хо́ду отону́ду, о́крестъ полка́ я́ко на два́ ла́ктя от земли́.

И воста́вше лю́дiе ве́сь де́нь и всю́ но́щь, и ве́сь де́нь нау́трiе, и собра́ша кра́стели: и́же ма́ло, собра́ де́сять спу́дъ: и изсуши́ша себѣ́ сушани́цы о́крестъ полка́.

И мяса́ бя́ху и́мъ еще́ въ зубѣ́хъ и́хъ, пре́жде оскудѣ́нiя, и Госпо́дь разгнѣ́вася зѣло́ на лю́ди, и порази́ Госпо́дь лю́ди я́звою вели́кою зѣло́:

и прозва́ся и́мя мѣ́сту тому́ Гро́бы похотѣ́нiя: я́ко та́мо погребо́ша люді́й похотѣ́вшихъ.

[И] воздвиго́шася лю́дiе от Гробо́въ похотѣ́нiя во Асиро́ѳъ, и бы́ша лю́дiе во Асиро́ѳѣ.

И возглаго́ласта Марiа́мъ и Ааро́нъ на Моисе́а жены́ ра́ди Еѳiо́пляныни, ю́же поя́ Моисе́й, и́бо жену́ поя́ Еѳiо́пляныню,

и реко́ста: еда́ Моисе́ю еди́ному глаго́ла Госпо́дь? Еда́ и на́мъ не глаго́лаше? И услы́ша Госпо́дь.

И человѣ́къ Моисе́й кро́токъ зѣло́ па́че всѣ́хъ человѣ́къ су́щихъ на земли́.

И рече́ Госпо́дь внеза́пу къ Моисе́ю и Ааро́ну и Марiа́мѣ: изыди́те вы́ трiе́ въ ски́нiю свидѣ́нiя.

И изыдо́ша трiе́ въ ски́нiю свидѣ́нiя. И сни́де Госпо́дь въ столпѣ́ о́блачнѣ и ста́ надъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя: и призва́ Ааро́на и Марiа́мъ. И изыдо́ста о́ба.

И рече́ къ ни́мъ: послу́шайте слове́съ Мои́хъ: а́ще бу́детъ въ ва́съ проро́къ Госпо́день, въ видѣ́нiи ему́ позна́юся, и во снѣ́ возглаго́лю ему́:

не та́ко я́коже ра́бъ Мо́й Моисе́й, во все́мъ дому́ Мое́мъ вѣ́ренъ е́сть:

усты́ ко усто́мъ возглаго́лю ему́ я́вѣ, и не гада́нiемъ, и сла́ву Госпо́дню ви́дѣ: и почто́ не убоя́стеся глаго́лати на раба́ Моего́ Моисе́а?

И гнѣ́въ я́рости Госпо́дни [бы́сть] на ни́хъ. И отъи́де.

И о́блакъ отступи́ от ски́нiи, и се́, Марiа́мъ прокаже́на бы́сть я́ко снѣ́гъ: и воззрѣ́ Ааро́нъ на Марiа́мъ, и се́, прокаже́на.

И рече́ Ааро́нъ къ Моисе́ю: молю́ тя, го́споди, не возлага́й на ны́ грѣха́, поне́же не вѣ́дяхомъ, я́ко согрѣши́хомъ:

да не бу́детъ сiя́ я́ко мертва́, я́ко и́звергъ изве́рженъ изъ ложе́снъ ма́тернихъ, и [се́, уже́] пояде́ по́лъ пло́ти ея́.

И возопи́ Моисе́й ко Го́споду, глаго́ля: Бо́же, молю́тися, исцѣли́ ю́.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: а́ще бы оте́цъ ея́ плю́я заплева́лъ въ лице́ ея́, не посрами́тся ли се́дмь дні́й? Да отлучи́тся се́дмь дні́й внѣ́ полка́, и по си́хъ да вни́детъ.

И отлучи́ся Марiа́мъ внѣ́ полка́ на се́дмь дні́й: и лю́дiе не воздвиго́шася, до́ндеже очи́стися Марiа́мъ.

И по си́хъ воздвиго́шася лю́дiе от Асиро́ѳа и ополчи́шася въ пусты́ни Фара́ни.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

посли́ от себе́ му́жы, и да согля́даютъ зе́млю Ханаа́нску, ю́же А́зъ даю́ сыно́мъ Изра́илевымъ во одержа́нiе: му́жа еди́наго от пле́мене, по со́нмомъ оте́чествъ и́хъ, да по́слеши и́хъ вся́каго старѣ́йшину от ни́хъ.

И посла́ я́ Моисе́й от пусты́ни Фара́ни глаго́ломъ Госпо́днимъ: вси́ му́жи старѣ́йшины сыно́въ Изра́илевыхъ сі́и, и сiя́ имена́ и́хъ:

от пле́мене Руви́мля Самуи́лъ сы́нъ Закху́ровъ:

от пле́мене Симео́ня Сафа́тъ сы́нъ Сури́нъ:

от пле́мене Иу́дина Хале́въ сы́нъ Иефонні́инъ:

от пле́мене Иссаха́ря Ига́лъ сы́нъ Ио́сифль:

от пле́мене Ефре́мля Авси́съ сы́нъ Нави́нъ:

от пле́мене Венiами́ня Фалті́й сы́нъ Рафу́овъ:

от пле́мене Завуло́ня Гудiи́лъ сы́нъ Суди́нъ:

от пле́мене Ио́сифля сыно́въ Манассі́иныхъ Гадди́ сы́нъ Суси́нъ:

от пле́мене Да́нова Амiи́лъ сы́нъ Гамали́нъ:

от пле́мене Аси́рова Саѳу́ръ сы́нъ Михаи́ль:

от пле́мене Нефѳали́мля Наві́й сы́нъ Сави́нь:

от пле́мене Га́дова Гудiи́лъ сы́нъ Махiи́ль.

Сiя́ имена́ муже́й, и́хже посла́ Моисе́й согля́дати зе́млю: и прозва́ Моисе́й Авсі́а сы́на Нави́на Иису́съ.

И посла́ я́ Моисе́й от пусты́ни Фара́ни согля́дати земли́ Ханаа́нскiя, и рече́ къ ни́мъ: взы́дите пусты́нею се́ю, и взы́дете на го́ру

и у́зрите зе́млю, какова́ е́сть, и лю́ди сѣдя́щыя на не́й, а́ще си́льни су́ть, или́ не́мощни, ма́ло ли и́хъ е́сть, или́ мно́го?

И какова́ земля́, на не́йже сі́и сѣдя́тъ, добра́ ли е́сть, или́ зла́? И какови́ гра́ди, въ ни́хже живу́тъ сі́и, огражде́ни ли су́ть, или́ не огражде́ни?

И какова́ земля́, изоби́лна ли, или́ не изоби́лна? Су́ть ли на не́й древеса́, или́ ни́? И укрѣпи́вшеся, возми́те от плодо́въ земли́. Дні́е же бя́ху дни́ весе́нни, предваря́ющiи я́годы.

И ше́дше согля́даша зе́млю от пусты́ни Си́нъ да́же да Роо́ва, до вхо́довъ Ема́ѳъ.

И идо́ша по пусты́ни, и прiидо́ша до Хевро́на: и та́мо [живя́ше] Ахима́нъ и Сессі́й и Ѳелами́нъ, ро́ды Ена́ковы: и Хевро́нъ созда́ся седмiю́ лѣ́ты пре́жде Тани́на [гра́да] Еги́петскаго.

И прiидо́ша до де́бри гро́здныя, и согля́даша ю́: и урѣ́заша отту́ду вѣ́твь, и гро́здъ виногра́да еди́нъ на не́й, и воздвиго́ша ю́ на же́рдь, и от ши́пковъ, и от смо́квей.

И мѣ́сто о́но назва́ша де́брь гро́здная, гро́зда ра́ди, его́же урѣ́заша отту́ду сы́нове Изра́илтестiи.

И возврати́шася отту́ду, согля́давше зе́млю по четы́редесяти дне́хъ.

И ходи́вше прiидо́ша къ Моисе́ю и Ааро́ну и ко всему́ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ въ пусты́ню Фара́ню въ Ка́дисъ: и повѣ́даша и́мъ сло́во и всему́ со́нму, и показа́ша и́мъ пло́дъ земны́й,

и повѣ́даша ему́, и реко́ша: ходи́хомъ на зе́млю, на ню́же посыла́лъ еси́ на́съ, на зе́млю кипя́щую млеко́мъ и ме́домъ, и сі́й пло́дъ ея́:

кромѣ́ я́ко лю́дiе си́льни зѣло́, и́же на не́й живу́тъ, и гра́ди утвержде́ни огражде́нiемъ вели́цы зѣло́, и ро́дъ Ена́ковъ ви́дѣхомъ та́мо:

и Амали́къ живе́тъ въ земли́ къ ю́гу: и Хетте́й и Еве́й, и Иевусе́й и Аморре́й живу́тъ въ гора́хъ: и Ханане́й живе́тъ при мо́ри и при Иорда́нѣ рѣцѣ́.

И утиши́ Хале́въ лю́ди предъ Моисе́омъ, и рече́ ему́: ника́коже, но восходя́ взы́демъ и прiи́мемъ ю́ въ наслѣ́дiе, я́ко си́льни есмы́ преодолѣ́ти и́мъ.

И человѣ́цы ходи́вшiи съ ни́мъ реко́ша: не и́демъ, я́ко не мо́жемъ изы́ти проти́ву язы́ку [сему́], я́ко крѣ́пльшiй е́сть па́че на́съ.

И изнесо́ша у́жасъ земли́, ю́же согля́даша, къ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́люще: зе́млю ю́же проидо́хомъ согля́дающе, земля́ е́сть пояда́ющи живу́щыя на не́й, и вси́ лю́ди, и́хже ви́дѣхомъ на не́й, му́жи превысо́цыи:

и та́мо ви́дѣхомъ исполи́ны, сы́ны Ена́ковы, и бѣ́хомъ предъ ни́ми я́ко пру́зи, и та́ко бѣ́хомъ предъ ни́ми.

И взе́мъ ве́сь со́нмъ, даде́ гла́съ: и пла́кахуся лю́дiе всю́ но́щь ту́:

и ропта́ху на Моисе́а и Ааро́на вси́ сы́нове Изра́илтестiи, и реко́ша къ ни́мъ ве́сь со́нмъ:

о, дабы́ у́мерли бы́хомъ въ земли́ Еги́петстѣй, или́ въ пусты́ни се́й да бы́хомъ у́мерли: и вску́ю вво́дитъ на́съ Госпо́дь въ зе́млю сiю́, е́же па́сти на бра́ни? Жены́ на́шя и дѣ́ти на́шя бу́дутъ въ разграбле́нiе: ны́нѣ у́бо лу́чше е́сть на́мъ возврати́тися во Еги́петъ.

И рече́ дру́гъ ко дру́гу: поста́вимъ себѣ́ старѣ́йшину, и возврати́мся во Еги́петъ.

И падо́ста Моисе́й и Ааро́нъ ни́цъ предъ всѣ́мъ со́нмомъ сыно́въ Изра́илевыхъ.

Иису́съ же сы́нъ Нави́нъ и Хале́въ сы́нъ Иефонні́инъ от согля́давшихъ зе́млю, растерза́ста ри́зы своя́

и реко́ста ко всему́ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ, глаго́люще: земля́, ю́же согля́дахомъ, добра́ е́сть зѣло́ зѣло́:

а́ще лю́битъ на́съ Госпо́дь, введе́тъ на́съ въ зе́млю ту́ и да́стъ ю́ на́мъ: земля́ же е́сть кипя́щая ме́домъ и млеко́мъ:

но от Го́спода не бу́дите отсту́пницы: вы́ же не убо́йтеся люді́й земли́ тоя́, поне́же въ снѣ́дь на́мъ е́сть: отступи́ло бо вре́мя от ни́хъ, Госпо́дь же съ на́ми: не убо́йтеся и́хъ.

И рече́ ве́сь со́нмъ поби́ти и́хъ ка́менiемъ: и сла́ва Госпо́дня яви́ся во о́блацѣ надъ ски́нiею свидѣ́нiя всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: доко́лѣ преогорчева́ютъ Мя́ лю́дiе сі́и? И доко́лѣ не вѣ́руютъ Мнѣ́ во всѣ́хъ зна́менiихъ, я́же сотвори́хъ въ ни́хъ?

поражу́ и́хъ сме́ртiю и погублю́ и́хъ: и сотворю́ тя и до́мъ отца́ твоего́ въ язы́къ вели́къ и мно́гъ па́че не́жели се́й.

И рече́ Моисе́й ко Го́споду: и услы́шатъ Еги́птяне, я́ко возве́лъ еси́ крѣ́постiю Твое́ю лю́ди Твоя́ сiя́ от ни́хъ:

но и вси́ живу́щiи на земли́ се́й слы́шаша, я́ко Ты́ еси́ Госпо́дь въ лю́дехъ си́хъ, и́же очи́ма ко очесе́мъ явля́ешися, Го́споди, и о́блакъ Тво́й ста́ надъ ни́ми, и столпо́мъ о́блачнымъ и́деши Ты́ предъ ни́ми въ де́нь, и столпо́мъ о́гненнымъ въ нощи́:

и потреби́ши лю́ди сiя́ а́ки еди́наго человѣ́ка: и реку́тъ вси́ язы́цы, ели́цы слы́шаша и́мя Твое́, глаго́люще:

зане́же не возмо́же Госпо́дь люді́й Свои́хъ ввести́ въ зе́млю, о не́йже кля́тся и́мъ, погуби́ и́хъ въ пусты́ни:

и ны́нѣ да вознесе́тся рука́ Твоя́, Го́споди, я́коже ре́клъ еси́, глаго́ля:

Госпо́дь долготерпѣли́въ и многоми́лостивъ и и́стиненъ, отъе́мляй беззако́нiя и непра́вды и грѣхи́, и очище́нiемъ не очи́ститъ пови́ннаго, отдая́ грѣхи́ отце́въ на ча́да, до тре́тiяго и четве́ртаго ро́да:

оста́ви грѣ́хъ лю́демъ си́мъ по вели́цѣй ми́лости Твое́й, я́коже ми́лостивъ бы́лъ еси́ и́мъ от Еги́пта да́же до ны́нѣ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: ми́лостивъ и́мъ е́смь по словеси́ твоему́:

но живу́ А́зъ, и при́сно живе́тъ и́мя Мое́, и напо́лнитъ сла́ва Госпо́дня всю́ зе́млю:

я́ко вси́ му́жiе ви́дящiи сла́ву Мою́ и зна́менiя, я́же сотвори́хъ во Еги́птѣ и въ пусты́ни се́й, и искуси́ша Мя́, се́, деся́тое, и не послу́шаша гла́са Моего́,

и́стинно не у́зрятъ земли́, е́юже кля́хся отце́мъ и́хъ: ра́звѣ ча́домъ и́хъ, я́же су́ть со Мно́ю здѣ́, и́же не вѣ́дятъ добра́ и зла́, вся́къ ю́ноша не вѣ́дый, си́мъ да́мъ зе́млю: вси́ же разгнѣ́вавшiи Мя́ не у́зрятъ ю́:

ра́бъ же Мо́й Хале́въ, я́ко бы́сть ду́хъ и́нъ въ не́мъ, и возслѣ́дова Мнѣ́, введу́ его́ въ зе́млю, въ ню́же ходи́лъ та́мо, и сѣ́мя его́ наслѣ́дитъ ю́:

Амали́къ же и Ханане́й живу́тъ во юдо́ли: у́трѣ возврати́теся и подви́гнитеся вы́ въ пусты́ню путе́мъ мо́ря Чермна́го.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

доко́лѣ со́нмъ се́й злы́й? Я́же они́ ро́пщутъ проти́ву Мнѣ́, ропта́нiе сыно́въ Изра́илевыхъ, и́мже возропта́ша о ва́съ, слы́шахъ:

рцы́ и́мъ: живу́ А́зъ, глаго́летъ Госпо́дь: и́стинно, я́коже глаго́ласте во у́шы Мои́, та́ко сотворю́ ва́мъ:

въ пусты́ни се́й паду́тъ тѣлеса́ ва́ша, и все́ согля́данiе ва́ше, и сочте́нiя ва́ша, от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, ели́цы ропта́ша на Мя́:

а́ще вы́ вни́дете въ зе́млю, на ню́же простро́хъ ру́ку Мою́, всели́ти ва́съ на не́й, ра́звѣ Хале́въ сы́нъ Иефонні́инъ и Иису́съ сы́нъ Нави́нъ:

и ча́да ва́ша, и́хже рѣ́сте въ разграбле́нiи бы́ти, введу́ я́ въ зе́млю, и наслѣ́дятъ зе́млю, от нея́же вы́ отверго́стеся:

и тѣлеса́ ва́ша паду́тъ въ пусты́ни се́й:

сы́нове же ва́ши пасо́ми бу́дутъ въ пусты́ни четы́редесять лѣ́тъ, и носи́ти и́мутъ блуже́нiе ва́ше, до́ндеже потребя́тся тѣлеса́ ва́ша въ пусты́ни:

по числу́ дні́й, въ ни́хже согля́дасте зе́млю, четы́редесять дні́й, за де́нь лѣ́то цѣ́лое, понесе́те грѣхи́ ва́шя четы́редесять лѣ́тъ, и увѣ́сте я́рость гнѣ́ва Моего́:

А́зъ Госпо́дь глаго́лахъ ва́мъ: и́стинно та́ко сотворю́ со́нму сему́ зло́му, воста́вшему на Мя́: въ пусты́ни се́й потребя́тся, и та́мо и́змрутъ.

И му́жiе, и́хже посыла́ Моисе́й согля́дати зе́млю, и прише́дше возропта́ша на ню́ къ со́нму, е́же бы изнести́ словеса́ зла́ о земли́,

и изомро́ша му́жи, глаго́лавшiи о земли́ зло́, я́звою предъ Го́сподемъ:

и Иису́съ сы́нъ Нави́нъ и Хале́въ сы́нъ Иефонні́инъ жи́вы оста́стася от муже́й тѣ́хъ ходи́вшихъ согля́дати зе́млю.

И глаго́ла Моисе́й словеса́ сiя́ ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ: и воспла́кашася лю́дiе зѣло́,

и воста́вше зау́тра, взыдо́ша на ве́рхъ горы́, глаго́люще: се́, мы́ взы́демъ на мѣ́сто, е́же рече́ Госпо́дь, я́ко согрѣши́хомъ.

И рече́ Моисе́й: вску́ю вы́ преступа́ете сло́во Госпо́дне? Не благопоспѣ́шно бу́детъ ва́мъ:

не восходи́те: нѣ́сть бо Госпо́дь съ ва́ми: и паде́те предъ лице́мъ вра́гъ ва́шихъ:

зане́ Амали́къ и Ханане́й та́мо предъ ва́ми, и паде́те мече́мъ, поне́же отврати́стеся, не покаря́ющеся Го́споду, и не бу́детъ Госпо́дь съ ва́ми.

И пону́дившеся взыдо́ша на ве́рхъ горы́: киво́тъ же завѣ́та Госпо́дня и Моисе́й не дви́гнушася изъ среды́ полка́.

И сни́де Амали́къ и Ханане́й сѣдя́й въ горѣ́ то́й, и сотро́ша и́хъ, и изсѣко́ша и́хъ да́же до Ерма́на: и возврати́шася въ по́лкъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: егда́ вни́дете въ зе́млю вселе́нiя ва́шего, ю́же А́зъ даю́ ва́мъ,

и сотворите́ прино́съ Го́споду во всесожже́нiе или́ же́ртву, е́же возвели́чити мольбу́, или́ благово́льну, или́ въ пра́здники ва́шя въ воню́ благово́нiя Го́споду, а́ще у́бо от воло́въ, или́ от ове́цъ:

и да принесе́тъ принося́й да́ръ сво́й Го́споду же́ртву, муки́ пшени́чны деся́тую ча́сть е́фи [мѣ́ры], вмѣ́шены въ еле́й четве́ртыя ча́сти и́на [мѣ́ры]:

и вина́ на возлiя́нiе четве́ртую ча́сть и́на сотвори́те во всесожже́нiе или́ въ же́ртву: а́гнцу еди́ному да сотвори́ши толи́ко, прино́съ воню́ благово́нiя Го́споду.

И овну́, егда́ творите́ его́ во всесожже́нiе или́ въ же́ртву, да сотвори́ши же́ртву муки́ пшени́чны двѣ́ десяти́ны вмѣ́шаны въ еле́й, тре́тiю ча́сть и́на [мѣ́ры]:

и вина́ на возлiя́нiе тре́тiю ча́сть и́на принесете́ въ воню́ благово́нiя Го́споду.

А́ще же творите́ от воло́въ во всесожже́нiе или́ въ же́ртву, е́же возвели́чити мольбу́, или́ во спаси́телное Го́споду,

и принесе́тъ съ телце́мъ прино́съ муки́ пшени́чны три́ десяти́ны вмѣ́шаны въ еле́й, по́лъ и́на [мѣ́ры]:

и вина́ на возлiя́нiе по́лъ и́на [мѣ́ры], прино́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду.

Та́ко да сотвори́ши телцу́ еди́ному, или́ овну́ еди́ному, или́ а́гнцу еди́ному от ове́цъ или́ от ко́зъ:

по числу́ и́хъ, я́же а́ще сотворите́, та́ко сотвори́те еди́ному по числу́ и́хъ.

Вся́къ тузе́мецъ да сотвори́тъ та́ко сицева́я принести́ приноше́нiя въ воню́ благово́нiя Го́споду:

а́ще же пришле́цъ въ ва́съ прибу́детъ въ земли́ ва́шей, или́ и́же а́ще бу́детъ въ ва́съ въ родѣ́хъ ва́шихъ, и сотвори́тъ прино́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду, я́коже творите́ вы́, та́ко да сотвори́тъ.

Со́нме Госпо́день, зако́нъ еди́нъ да бу́детъ ва́мъ и прише́лцемъ прилежа́щымъ въ ва́съ, зако́нъ вѣ́чный въ ро́ды ва́шя: я́коже вы́, [та́ко] и пришле́цъ да бу́детъ предъ Го́сподемъ:

зако́нъ еди́нъ да бу́детъ и оправда́нiе еди́но да бу́детъ ва́мъ и прише́лцу прилежа́щему въ ва́съ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: егда́ вни́дете въ зе́млю, въ ню́же А́зъ ввожду́ ва́съ та́мо,

и бу́детъ егда́ я́сте от хлѣ́бовъ земли́ [тоя́], отложи́те уча́стiе во отдѣле́нiе Го́споду: нача́токъ тѣ́ста ва́шего,

хлѣ́бъ отлучи́те уча́стiе о́ное: я́коже уча́стiе от гумна́,

та́ко отдѣли́те то́й хлѣ́бъ, нача́токъ тѣ́ста ва́шего, и дади́те Го́споду уча́стiе въ ро́ды ва́шя.

Егда́ же согрѣшите́ и не сотворите́ всѣ́хъ за́повѣдiй си́хъ, и́хже глаго́ла Госпо́дь Моисе́ю,

я́коже повелѣ́ Госпо́дь Бо́гъ къ ва́мъ руко́ю Моисе́овою, от дне́ въ о́ньже повелѣ́ Госпо́дь къ ва́мъ, и пото́мъ въ ро́ды ва́шя,

и бу́детъ а́ще от оче́съ со́нма сотвори́тся нево́лею, и да сотвори́тъ ве́сь со́нмъ телца́ еди́наго непоро́чна от воло́въ во всесожже́нiе, въ воню́ благово́нiя Го́споду, и же́ртву сего́, и возлiя́нiе его́ по уставле́нiю, и козла́ еди́наго от ко́зъ грѣха́ ра́ди:

и да помо́лится жре́цъ от все́мъ со́нмѣ сыно́въ Изра́илевыхъ, и оста́вится и́мъ, я́ко нехотѣ́нiе е́сть: и сі́и принесо́ша да́ръ сво́й, принесе́нiе Го́споду грѣха́ ра́ди своего́ предъ Го́сподемъ, нехотѣ́нiй ра́ди свои́хъ,

и оста́вится всему́ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ и прише́лцу прилежа́щему въ ва́съ, я́ко всѣ́мъ лю́демъ нехотѣ́нное.

А́ще же душа́ еди́на не хотя́щи согрѣши́тъ, да приведе́тъ ко́зу еди́ну единолѣ́тну грѣха́ ра́ди:

и да помо́лится жре́цъ о души́ нехотѣ́вшей и согрѣ́шшей нехотѣ́нiемъ предъ Го́сподемъ, и да помо́лится о не́й, и оста́вится е́й.

Насе́лнику [земли́] сыно́въ Изра́илевыхъ и прише́лцу прилежа́щему въ ни́хъ, зако́нъ еди́нъ да бу́детъ и́мъ, и́же а́ще сотвори́тъ не хотя́щь.

И душа́ я́же сотвори́тъ руко́ю го́рдости от тузе́мецъ или́ от прише́лцевъ, Бо́га сiя́ разгнѣ́ваетъ, и потреби́тся душа́ та́ от люді́й свои́хъ:

я́ко сло́во Госпо́дне презрѣ́ и за́повѣди Его́ разсы́па, сотре́нiемъ да сотре́тся душа́ та́: и грѣ́хъ ея́ на не́й.

И бя́ху сы́нове Изра́илевы въ пусты́ни, и обрѣто́ша му́жа собира́юща дрова́ въ де́нь суббо́тный,

и приведо́ша его́ обрѣ́тшiи собира́юща дрова́ въ де́нь суббо́тный къ Моисе́ю и Ааро́ну и ко всему́ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ,

и вверго́ша его́ въ темни́цу: не совѣща́ша бо, что́ сотворя́тъ ему́.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: сме́ртiю да у́мретъ человѣ́къ се́й, да побiе́те его́ ка́менiемъ ве́сь со́нмъ внѣ́ полка́.

И изведо́ша его́ ве́сь со́нмъ внѣ́ полка́, и поби́ша его́ ка́менiемъ ве́сь со́нмъ внѣ́ полка́, я́коже глаго́ла Госпо́дь Моисе́ю.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши и́мъ: и да сотворя́тъ себѣ́ ря́сны на воскри́лiихъ ри́зъ свои́хъ въ ро́ды своя́: и возложи́те на ря́сны воскри́лiй пряде́нiе си́нее,

и бу́детъ ва́мъ на ря́снахъ: и у́зрите и́хъ, и воспомяне́те вся́ за́повѣди Госпо́дни и сотвори́те я́, и не разврати́теся вслѣ́дъ мы́слей свои́хъ и вслѣ́дъ оче́съ ва́шихъ, и́миже вы́ соблуди́сте вслѣ́дъ и́хъ:

я́ко да помяне́те и сотворите́ вся́ за́повѣди Моя́, и бу́дете святи Бо́гу ва́шему:

А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, изведы́й ва́съ изъ земли́ Еги́петскiя, бы́ти ва́мъ Бо́гъ: А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ.

И глаго́ла Коре́й, сы́нъ Иссаа́ра сы́на Каа́ѳа сы́на Леві́ина, и Даѳа́нъ и Авиро́нъ, сы́нове Елiа́вли, и Авна́нъ сы́нъ Фале́ѳа сы́на Руви́мля:

и воста́ша на Моисе́а, и му́жи сыно́въ Изра́илевыхъ двѣ́сти и пятьдеся́тъ нача́лницы со́нма, сигкли́тики совѣ́та и му́жи имени́ти.

Совоста́ша на Моисе́а и Ааро́на и рѣ́ша къ ни́мъ: довлѣ́етъ ва́мъ, я́ко ве́сь со́нмъ вси́ святи, и въ ни́хъ Госпо́дь: и чесо́ ра́ди востае́те на со́нмъ Госпо́день?

И слы́шавъ Моисе́й, паде́ ни́цъ.

И глаго́ла къ Коре́ю и ко всему́ со́нму его́, глаго́ля: согля́да и позна́ Госпо́дь су́щихъ Его́ и святы́хъ, и приведе́ къ Себѣ́: и и́хже не избра́ Себѣ́, не приведе́ къ Себѣ́:

сiе́ сотвори́те: возми́те себѣ́ са́ми кади́лники, Коре́й и ве́сь со́нмъ его́,

и вложи́те о́гнь въ ня́, и вложи́те въ ня́ ѳимiа́мъ предъ Го́сподемъ у́трѣ: и бу́детъ му́жъ, его́же а́ще избере́тъ Госпо́дь, се́й свя́тъ: да довлѣ́ютъ ва́мъ сы́нове Леві́ины.

И рече́ Моисе́й Коре́ю: послу́шайте мене́, сы́нове Леві́ини:

еда́ ма́ло е́сть сiе́ ва́мъ, я́ко отлучи́ ва́съ Бо́гъ от со́нма Изра́илева и приведе́ ва́съ къ Себѣ́ служи́ти слу́жбы въ ски́нiи Госпо́дни и стоя́ти предъ со́нмомъ Госпо́днимъ, е́же служи́ти и́мъ?

и приведе́ тя и всю́ бра́тiю твою́, сы́ны Леві́ины съ тобо́ю, и про́сите свяще́нствовати?

Та́ко ты́ и ве́сь со́нмъ тво́й собра́вшiйся на Бо́га: и Ааро́нъ кто́ есть, я́ко ро́пщете на́нь?

И посла́ Моисе́й призва́ти Даѳа́на и Авиро́на, сы́ны Елiа́вли. И рѣ́ша: не и́демъ:

еда́ ма́ло се́, я́ко изве́лъ еси́ ны́ изъ земли́ кипя́щiя млеко́мъ и ме́домъ, е́же погуби́ти на́съ въ пусты́ни, я́ко владѣ́еши на́ми? Кня́зь еси́:

и ты́ ли въ зе́млю кипя́щую ме́домъ и млеко́мъ вве́лъ еси́ на́съ и да́лъ еси́ на́мъ ча́сть села́ и виногра́да? О́чи человѣ́къ тѣ́хъ исткну́лъ еси́: не и́демъ.

И отягча́ Моисе́й гнѣ́вомъ зѣло́ и рече́ къ Го́споду: не внемли́ на же́ртву и́хъ: ни еди́наго похотѣ́нiя от ни́хъ прiя́хъ, ниже́ озло́бихъ кого́ от ни́хъ.

И рече́ Моисе́й къ Коре́ю: освяти́ со́нмъ тво́й, и бу́дите гото́ви предъ Го́спода ты́ и Ааро́нъ и они́ зау́тра:

и возми́те кі́йждо кади́лникъ сво́й, и возложи́те на ня́ ѳимiа́мъ, и принеси́те предъ Го́спода кі́йждо кади́лникъ сво́й, двѣ́сти и пятьдеся́тъ кади́лниковъ, и ты́ и Ааро́нъ кі́йждо кади́лникъ сво́й.

И взя́ша кі́йждо сво́й кади́лникъ, и возложи́ша на ня́ о́гнь, и вложи́ша въ ня́ ѳимiа́мъ, и ста́ша предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя Моисе́й и Ааро́нъ.

И собра́ на ня́ Коре́й ве́сь со́нмъ сво́й предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя: и яви́ся сла́ва Госпо́дня всему́ со́нму.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

отступи́те кі́йждо от среды́ со́нма сего́, и потреблю́ я́ а́бiе.

И падо́ста на ли́ца своя́ и реко́ста: Бо́же, Бо́же духо́въ и вся́кiя пло́ти: а́ще человѣ́къ еди́нъ согрѣши́, на ве́сь ли со́нмъ гнѣ́въ Госпо́день?

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

рцы́ со́нму, глаго́ля: отступи́те о́крестъ от со́нма Коре́ева и Даѳа́ня и Авиро́ня.

И воста́ Моисе́й, и и́де къ Даѳа́ну и Авиро́ну: и идо́ша съ ни́мъ вси́ ста́рцы Изра́илтестiи.

И рече́ къ со́нму, глаго́ля: отступи́те от ку́щъ человѣ́къ жестокосе́рдыхъ си́хъ, и не прикосни́теся ко всѣ́мъ, ели́ка су́ть и́мъ, да не поги́бнете ку́пно во все́мъ грѣсѣ́ и́хъ.

И отступи́ша от ку́щъ Коре́а и Даѳа́на и Авиро́на о́крестъ: Даѳа́нъ же и Авиро́нъ изыдо́ста и ста́ста предъ две́рьми ку́щъ свои́хъ, и жены́ и́хъ, и дѣ́ти и́хъ и имѣ́нiе и́хъ.

И рече́ Моисе́й: въ се́мъ позна́ете, я́ко Госпо́дь посла́ мя сотвори́ти вся́ дѣла́ сiя́, я́ко не от себе́ [а́зъ творю́ сiя́]:

а́ще сме́ртiю всѣ́хъ люді́й у́мрутъ сі́и, и а́ще по присѣще́нiю всѣ́хъ человѣ́къ посѣще́нiе бу́детъ и́хъ, то́ не Госпо́дь посла́ мене́:

но я́вно пока́жетъ Госпо́дь, и отве́рзши земля́ уста́ своя́ пожре́тъ я́ и до́мы и́хъ, и ку́щы и́хъ и вся́, ели́ка су́ть и́хъ, и сни́дутъ жи́ви во а́дъ, и увѣ́дите, я́ко разгнѣ́ваша человѣ́цы сі́и Го́спода.

Егда́ же преста́ глаго́ля вся́ словеса́ сiя́, разсѣ́деся земля́ подъ нога́ми и́хъ:

и разве́рзеся земля́, и пожре́ я́ и до́мы и́хъ, и вся́ лю́ди су́щыя съ Коре́омъ, и скоты́ и́хъ:

и снидо́ша ті́и, и вся́, ели́ка су́ть и́хъ, жи́ви во а́дъ, и покры́ и́хъ земля́, и погибо́ша от среды́ со́нма:

и ве́сь Изра́иль, и и́же о́крестъ и́хъ, отбѣго́ша от во́пля и́хъ, зане́ реко́ша, глаго́люще: да не пожре́тъ на́съ земля́.

И о́гнь изы́де от Го́спода и пояде́ двѣ́сти и пятьдеся́тъ муже́й прине́сшихъ ѳимiа́мъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю

и ко Елеаза́ру сы́ну Ааро́нову жерцу́: собери́те кади́лники мѣ́дяныя от среды́ изгорѣ́вшихъ, и о́гнь чужді́й се́й разсы́плите та́мо, я́ко освяти́шася кади́лницы грѣ́шныхъ си́хъ въ душа́хъ и́хъ:

и сотвори́те я́ дщи́цы ко́ваны, обложе́нiе у олтаря́, я́ко принесо́шася предъ Го́спода и освяти́шася, и бы́ша въ зна́менiе сыно́мъ Изра́илевымъ.

И взя́ Елеаза́ръ сы́нъ Ааро́на жерца́ кади́лники мѣ́дяныя, ели́ки принесо́ша изгорѣ́вшiи, и обложи́ша я́ во обложе́нiе олтаря́,

въ па́мять сыно́мъ Изра́илевымъ, я́ко да никто́же прiи́детъ иноплеме́нникъ, и́же нѣ́сть от сѣ́мене Ааро́ня, е́же возложи́ти ѳимiа́мъ предъ Го́сподемъ, и да не бу́детъ, я́коже Коре́й и совѣ́тницы его́, я́коже глаго́ла ему́ Госпо́дь руко́ю Моисе́овою.

И возропта́ша сы́нове Изра́илтестiи на у́трiе на Моисе́а и Ааро́на, глаго́люще: вы́ изби́сте лю́ди Госпо́дни.

И бы́сть егда́ нападе́ со́нмъ на Моисе́а и Ааро́на, и устреми́шася къ ски́нiи свидѣ́нiя:

и покры́ о́ную о́блакъ, и яви́ся сла́ва Госпо́дня: и вни́де Моисе́й и Ааро́нъ предъ ски́нiю свидѣ́нiя.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

уступи́те от среды́ со́нма сего́, и потреблю́ я́ еди́ницею. И падо́ста на ли́ца своя́.

И рече́ Моисе́й ко Ааро́ну: возми́ кади́лникъ, и вложи́ въ него́ о́гнь от олтаря́, и возложи́ на́нь ѳимiа́мъ, и понеси́ ско́ро въ по́лкъ, и помоли́ся о ни́хъ: изы́де бо гнѣ́въ от лица́ Госпо́дня, и нача́ губи́ти лю́ди.

И взя́ Ааро́нъ, я́коже глаго́ла ему́ Моисе́й, и тече́ въ со́нмъ, уже́ бо нача́ся па́губа въ лю́дехъ: и возложи́ ѳимiа́мъ, и помоли́ся о лю́дехъ:

и ста́ между́ ме́ртвыми и живы́ми, и преста́ па́губа.

И бы́сть уме́ршихъ въ па́губѣ четырена́десять ты́сящъ и се́дмь со́тъ, кромѣ́ уме́ршихъ Коре́а ра́ди.

И возврати́ся Ааро́нъ къ Моисе́ю, къ две́ремъ ски́нiи свидѣ́нiя, и преста́ па́губа.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ, и возми́ от ни́хъ по еди́ному жезлу́, же́злъ от всѣ́хъ князе́й и́хъ, по домо́мъ оте́чества и́хъ, двана́десять жезло́въ, и́мя же коего́ждо напиши́ на жезлѣ́ его́,

и и́мя Ааро́не напиши́ на жезлѣ́ Леві́инѣ: е́сть бо же́злъ еди́нъ: по пле́мени до́му оте́чествъ свои́хъ да дадя́тъ:

и да положи́ши и́хъ въ ски́нiи свидѣ́нiя, пря́мо свидѣ́нiю, въ ни́хже явлю́ся тебѣ́ ту́:

и бу́детъ человѣ́къ, его́же а́ще изберу́, же́злъ его́ прозя́бнетъ: и отиму́ от мене́ ропта́нiе сыно́въ Изра́илевыхъ, ели́ка сі́и ро́пщутъ на вы́.

И глаго́ла Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ: и да́ша ему́ вси́ кня́зи и́хъ по жезлу́, кня́зя еди́наго же́злъ, по княже́нiю, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, двана́десять жезло́въ: и же́злъ Ааро́нь посредѣ́ жезло́въ и́хъ.

И положи́ Моисе́й жезлы́ предъ Го́сподемъ въ ски́нiи свидѣ́нiя.

И бы́сть на у́трiе, и вни́де Моисе́й и Ааро́нъ въ ски́нiю свидѣ́нiя: и се́, прозябе́ же́злъ Ааро́нь въ дому́ Леві́инѣ, и израсти́ вѣ́твь, и процвѣто́ша цвѣ́ти, и израсти́ орѣ́хи:

и изнесе́ Моисе́й вся́ жезлы́ от лица́ Госпо́дня ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ: и ви́дѣша, и взя́ кі́йждо же́злъ сво́й.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: отложи́ же́злъ Ааро́нь предъ свидѣ́нiемъ въ сохране́нiе, въ зна́менiе сыно́въ ослушли́выхъ: и да преста́нетъ ропта́нiе и́хъ от Мене́, и не и́змрутъ.

И сотвори́ Моисе́й и Ааро́нъ, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю, та́ко сотвори́ша.

И реко́ша сы́нове Изра́илевы къ Моисе́ю, глаго́люще: се́, потреби́хомся, погибо́хомъ, исчезо́хомъ:

вся́къ прикаса́яйся ко ски́нiи свидѣ́нiя Госпо́дня умира́етъ: да́же до конца́ ли умира́юще поги́бнемъ?

И рече́ Госпо́дь ко Ааро́ну, глаго́ля: ты́ и сы́нове твои́, и до́мъ отца́ твоего́ съ тобо́ю, возми́те грѣхи́ святы́хъ, ты́ же и сы́нове твои́ возми́те грѣхи́ жре́чества ва́шего:

и бра́тiю твою́, пле́мя Леві́ино, со́нмъ отца́ твоего́ приведи́ къ себѣ́, и да приложа́тся къ тебѣ́, и да слу́жатъ тебѣ́, и ты́ и сы́нове твои́ съ тобо́ю предъ ски́нiею свидѣ́нiя,

и да блюду́тъ стражбы́ твоя́ и стражбы́ ски́нiи: то́кмо къ сосу́домъ святы́мъ и ко олтарю́ да не приступа́ютъ, да не и́змрутъ и сі́и, и вы́:

и приложа́тся къ тебѣ́ и да блюду́тъ стражбы́ ски́нiи свидѣ́нiя по всѣ́мъ слу́жбамъ ски́нiи, и иноплеме́нникъ да не присту́питъ къ тебѣ́:

и соблюде́те стражбы́ святы́хъ и стражбы́ олтаря́, и не бу́детъ ктому́ гнѣ́ва на сынѣ́хъ Изра́илевыхъ:

и А́зъ взя́хъ бра́тiю ва́шу леви́ты от среды́ сыно́въ Изра́илевыхъ въ да́ръ да́нный Го́споду служи́ти слу́жбы ски́нiи свидѣ́нiя.

И ты́ и сы́нове твои́ съ тобо́ю сохрани́те жре́чество ва́ше по всему́ о́бразу олтаря́, и е́же вну́трь завѣ́сы, и да слу́жите слу́жбы въ да́ръ жре́чества ва́шего: и иноплеме́нникъ приступа́яй у́мретъ.

И рече́ Госпо́дь ко Ааро́ну: и се́, А́зъ да́хъ ва́мъ снабдѣ́нiе нача́тковъ Мои́хъ от всѣ́хъ освяще́нныхъ Мнѣ́ от сыно́въ Изра́илевыхъ: тебѣ́ да́хъ я́ въ че́сть, и сыно́мъ твои́мъ по тебѣ́ зако́нно вѣ́чно:

и сiе́ да бу́детъ ва́мъ от освяще́нныхъ святы́хъ приноше́нiй, от всѣ́хъ даро́въ и́хъ и от всѣ́хъ же́ртвъ и́хъ, и от вся́каго преступле́нiя и́хъ и от всѣ́хъ грѣ́хъ и́хъ, ели́ка отдаю́тъ Мнѣ́, от всѣ́хъ святы́нь, тебѣ́ да бу́дутъ и сыно́мъ твои́мъ.

Во святѣ́мъ святы́хъ яди́те я́: вся́къ му́жескiй по́лъ да я́стъ я́, ты́ и сы́нове твои́: свя́та бу́дутъ тебѣ́.

И сiе́ да бу́детъ ва́мъ от нача́тковъ дая́нiй и́хъ, от всѣ́хъ возложе́нiй сыно́въ Изра́илевыхъ: тебѣ́ да́хъ я́, и сыно́мъ твои́мъ и дще́ремъ твои́мъ съ тобо́ю, зако́нно вѣ́чно: вся́къ чи́стый въ дому́ твое́мъ да я́стъ я́.

Вся́къ нача́токъ еле́а, и вся́къ нача́токъ вина́ и пшени́цы, нача́токъ и́хъ, ели́ка а́ще отдадя́тъ Го́споду, тебѣ́ да́хъ я́: перворо́дная вся́ ели́ка въ земли́ и́хъ, ели́ка а́ще принесу́тъ Го́споду, тебѣ́ да бу́дутъ:

вся́къ чи́стый въ дому́ твое́мъ да я́стъ я́.

Вся́ко освяще́нное въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ тебѣ́ да бу́детъ,

и вся́кое разверза́ющее вся́ка ложесна́ от вся́кiя пло́ти, ели́ка прино́сятъ Го́споду, от человѣ́ка до скота́, тебѣ́ да бу́дутъ: но то́кмо искупле́нiемъ иску́пятся пе́рвенцы человѣ́честiи, и пе́рвенцы ското́въ нечи́стыхъ да иску́пятся:

и иску́пъ его́ от еди́наго ме́сяца, сцѣне́нiе пя́ть си́кль, по си́клю свято́му: два́десять мѣ́дницъ е́сть:

оба́че перворо́дная телце́въ и перворо́дная ове́цъ и перворо́дная ко́зъ да не иску́пятся: свя́та су́ть: и кро́вь и́хъ пролiе́ши у олтаря́, и ту́къ принесе́ши прино́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду.

И мяса́ тебѣ́ да бу́дутъ, я́коже и гру́ди возложе́нiя: и по ра́му десно́му тебѣ́ да бу́дутъ.

Вся́ко уча́стiе святы́хъ, ели́ка а́ще отлуча́тъ сы́нове Изра́илтестiи Го́споду, тебѣ́ да́хъ и сыно́мъ твои́мъ и дще́ремъ твои́мъ съ тобо́ю, зако́нно вѣ́чно: завѣ́тъ со́ли вѣ́чныя е́сть предъ Го́сподемъ, тебѣ́ и сѣ́мени твоему́ по тебѣ́.

И рече́ Госпо́дь ко Ааро́ну: въ земли́ и́хъ да не наслѣ́диши наслѣ́дiя, и ча́сти да не бу́детъ тебѣ́ въ ни́хъ: я́ко А́зъ ча́сть твоя́ и наслѣ́дiе твое́ посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И сыно́мъ Леві́инымъ, се́, да́хъ всю́ десяти́ну во Изра́или въ жре́бiй за слу́жбы и́хъ, ели́ко слу́жатъ ті́и служе́нiе въ ски́нiи свидѣ́нiя:

и да не приступа́ютъ по се́мъ сы́нове Изра́илтестiи къ ски́нiи свидѣ́нiя прiя́ти грѣ́хъ смертоно́сный:

и да слу́жатъ леви́ти са́ми слу́жбу ски́нiи свидѣ́нiя, и ті́и во́змутъ грѣхи́ и́хъ: зако́нно вѣ́чно въ ро́ды и́хъ: и посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ да не наслѣ́дятъ наслѣ́дiя:

я́ко десяти́ны сыно́въ Изра́илевыхъ, ели́ки а́ще отлуча́тъ Го́споду, уча́стiе да́хъ леви́томъ въ жре́бiй: сего́ ра́ди реко́хъ и́мъ: среди́ сыно́въ Изра́илевыхъ да не наслѣ́дятъ жре́бiя.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

и леви́томъ да глаго́леши и рече́ши къ ни́мъ: а́ще во́змете десяти́ну от сыно́въ Изра́илевыхъ, ю́же да́хъ ва́мъ от ни́хъ во жре́бiй, и отдѣли́те вы́ от нея́ уча́стiе Го́споду, десяти́ну от десяти́ны ея́,

и вмѣня́тся ва́мъ уча́стiя ва́ша я́ко пшени́ца от гумна́ и я́ко уча́стiе от точи́ла:

та́ко отдѣли́те и́хъ и вы́ от всѣ́хъ уча́стiй Госпо́днихъ, от всѣ́хъ десяти́нъ ва́шихъ, ели́ки а́ще во́змете от сыно́въ Изра́илевыхъ, и дади́те от ни́хъ уча́стiе Го́споду, Ааро́ну жерцу́:

от всѣ́хъ дая́нiй ва́шихъ отдѣли́те уча́стiе Го́споду, или́ от всѣ́хъ нача́тковъ освяще́нное от него́.

И рече́ши къ ни́мъ: егда́ отдѣли́те нача́токъ от него́, и вмѣни́тся леви́томъ а́ки жи́то от гумна́ и я́ко уча́стiе от точи́ла:

и яди́те то́ во вся́комъ мѣ́стѣ вы́ и сы́нове ва́ши и до́мове ва́ши, я́ко мзда́ сiя́ ва́мъ е́сть за слу́жбы ва́шя, я́же въ ски́нiи свидѣ́нiя:

и не прiи́мете за сiе́ грѣха́, я́ко а́ще отлучите́ нача́токъ от него́: и святы́нь сыно́въ Изра́илевыхъ не оскверни́те, да не у́мрете.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

се́, расположе́нiе зако́на, ели́ка заповѣ́да Госпо́дь, глаго́ля: глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ, и да приведу́тъ къ тебѣ́ ю́ницу ры́жу непоро́чну, я́же не и́мать на себѣ́ поро́ка, и на ню́же не бѣ́ возложе́но и́го:

и да́си ю́ ко Елеаза́ру жерцу́: и да изведу́тъ ю́ внѣ́ полка́ на мѣ́сто чи́сто, и да зако́лютъ ю́ предъ ни́мъ:

и да во́зметъ Елеаза́ръ от кро́ве ея́ и да покропи́тъ спреди́ ски́нiи свидѣ́нiя от кро́ве ея́ седми́жды:

и да сожгу́тъ ю́ предъ ни́мъ, и ко́жу ея́ и мяса́ ея́ и кро́вь ея́ съ моты́лы ея́ да сожгу́тъ:

и да во́зметъ жре́цъ дре́во ке́дрово, и иссо́пъ, и соска́нiе червле́ное, и да вложа́тъ въ среди́ну сожже́нiя ю́ницы:

и да измы́етъ ри́зы своя́ жре́цъ и да омы́етъ тѣ́ло свое́ водо́ю, и пото́мъ да вни́детъ въ по́лкъ, и нечи́стъ бу́детъ жре́цъ до ве́чера:

и и́же сожига́етъ ю́, да испере́тъ ри́зы своя́ и да омы́етъ тѣ́ло свое́ водо́ю, и нечи́стъ бу́детъ до ве́чера:

и да собере́тъ чи́стый человѣ́къ пе́пелъ ю́ницы и да изнесе́тъ внѣ́ полка́ на мѣ́сто чи́сто, и да бу́детъ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ въ сохране́нiе: вода́ окропле́нiя очище́нiе е́сть:

и собира́яй пе́пелъ ю́ницы да испере́тъ ри́зы своя́, и нечи́стъ бу́детъ до ве́чера: и да бу́детъ сыно́мъ Изра́илевымъ и прише́лцемъ прилежа́щымъ посредѣ́ ва́съ зако́нно вѣ́чно.

Прикаса́яйся ме́ртвому вся́кiя души́ человѣ́чи нечи́стъ бу́детъ се́дмь дні́й:

се́й да очи́стится [се́ю водо́ю] въ де́нь тре́тiй и въ де́нь седмы́й, и чи́стъ бу́детъ: а́ще же не очи́стится е́ю въ де́нь тре́тiй и въ де́нь седмы́й, нечи́стъ бу́детъ.

Вся́къ прикаса́яйся ме́ртвому от вся́кiя души́ человѣ́чи, а́ще у́мретъ, и не очи́стится, ски́нiю Госпо́дню оскверни́: потреби́тся душа́ та́ от Изра́иля, я́ко вода́ окропле́нiя не воскропи́ся на́нь, нечи́стъ е́сть, еще́ нечистота́ его́ на не́мъ е́сть.

И се́й зако́нъ: человѣ́къ а́ще у́мретъ въ дому́, вся́къ входя́й въ до́мъ, и ели́ка су́ть въ дому́, нечи́ста бу́дутъ се́дмь дні́й.

И вся́къ сосу́дъ непокрове́нъ, и ели́ки обвяза́нiемъ не обвя́заны, нечи́сти су́ть.

И вся́къ и́же а́ще прико́снется на по́ли я́звенному, или́ ме́ртвому, или́ ко́сти человѣ́чи, или́ гро́бу, се́дмь дні́й нечи́стъ бу́детъ:

и да во́змутъ нечи́стому от пе́пела сожже́ннаго очище́нiя, и да возлiю́тъ на́нь во́ду жи́ву въ сосу́дъ:

и да во́зметъ иссо́пъ и омо́читъ въ во́ду му́жъ чи́стъ, и да воскропи́тъ на до́мъ и на сосу́ды и на ду́шы, ели́ки су́ть та́мо, и на косну́вшася ко́сти человѣ́чей, или́ я́звенному, или́ мертвечи́нѣ, или́ гро́бу:

и да воскропи́тъ чи́стый на нечи́стаго въ де́нь тре́тiй и въ де́нь седмы́й, и очи́стится седма́го дне́: и да испере́тъ ри́зы своя́ и да омы́етъ тѣ́ло свое́ водо́ю, и нечи́стъ бу́детъ до ве́чера.

И человѣ́къ, и́же а́ще оскверни́тся, и не очи́ститъ себе́, потреби́тся душа́ та́ от среды́ со́нма, я́ко свята́я Госпо́дня оскверна́ви, я́ко вода́ окропле́нiя не воскропи́ся на́нь, нечи́стъ е́сть.

И да бу́детъ ва́мъ зако́нно вѣ́чно, и окропля́яй водо́ю окропле́нiя да испере́тъ ри́зы своя́, и прикаса́яся водѣ́ окропле́нiя нечи́стъ бу́детъ до ве́чера.

И вся́кое, ему́же прико́снется нечи́стый, нечи́сто бу́детъ: и душа́ прикаса́ющаяся нечиста́ бу́детъ до ве́чера.

И прiидо́ша сы́нове Изра́илтестiи, ве́сь со́нмъ, въ пусты́ню Си́нъ, въ ме́сяцъ пе́рвый, и пребыва́ху лю́дiе въ Ка́дисѣ: и сконча́ся ту́ Марiа́мъ, и погребе́ся та́мо.

И не бя́ше воды́ со́нму: и собра́шася на Моисе́а и Ааро́на,

и ропта́ша лю́дiе на Моисе́а, глаго́люще: о, дабы́ у́мерли бы́хомъ въ поги́бели бра́тiи на́шея предъ Го́сподемъ:

и вску́ю введо́сте со́нмъ Госпо́день въ пусты́ню сiю́, погуби́ти ны́ и скоты́ на́шы?

И вску́ю сiе́? Изведо́сте ны́ изъ Еги́пта, е́же прiити́ [на́мъ] на мѣ́сто зло́е сiе́, мѣ́сто, въ не́мже не сѣ́ется, ни смо́кви, ни виногра́ды, ниже́ я́блоки, ниже́ вода́ е́сть пи́ти.

И прiи́де Моисе́й и Ааро́нъ от лица́ со́нма предъ две́ри ски́нiи свидѣ́нiя, и падо́ста ни́цъ: и яви́ся сла́ва Госпо́дня надъ ни́ми.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

возми́ же́злъ тво́й и созови́ со́нмъ ты́ и Ааро́нъ, бра́тъ тво́й, и рцы́те ко ка́меню предъ ни́ми, и да́стъ во́ды своя́: и изведе́те и́мъ во́ды изъ ка́мене, и напо́йте со́нмъ и скоты́ и́хъ.

И взя́ Моисе́й же́злъ и́же предъ Го́сподемъ, я́коже повелѣ́ Госпо́дь.

И созва́ Моисе́й и Ааро́нъ со́нмъ предъ ка́мень, и рече́ къ ни́мъ: послу́шайте мене́, непокори́вiи: еда́ изъ ка́мене сего́ изведе́мъ ва́мъ во́ду?

И воздви́гъ Моисе́й ру́ку свою́, уда́ри въ ка́мень жезло́мъ два́жды: и изы́де вода́ мно́га, и напи́ся со́нмъ [ве́сь] и скоты́ и́хъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну: поне́же не вѣ́ровасте освяти́ти Мя́ предъ сынми́ Изра́илтескими, сего́ ра́ди не введе́те вы́ со́нма сего́ въ зе́млю, ю́же да́хъ и́мъ:

сiя́ вода́ пререка́нiя, я́ко возропта́ша сы́нове Изра́илтестiи предъ Го́сподемъ, и освяти́ся въ ни́хъ.

И посла́ Моисе́й послы́ от Ка́диса къ царю́ Едо́мскому, глаго́ля: та́ко глаго́летъ бра́тъ тво́й Изра́иль: ты́ вѣ́си ве́сь тру́дъ обрѣ́тшiй на́съ:

и снидо́ша отцы́ на́ши въ Еги́петъ, и жи́хомъ во Еги́птѣ дни́ мно́ги, и озло́биша на́съ Еги́птяне и отце́въ на́шихъ:

и возопи́хомъ ко Го́споду, и услы́ша Госпо́дь гла́съ на́шъ, и посла́въ А́нгела, изведе́ ны́ изъ Еги́пта: и ны́нѣ есмы́ въ Ка́дисѣ гра́дѣ, на концѣ́ предѣ́лъ твои́хъ:

да пре́йдемъ сквозѣ́ зе́млю твою́: не про́йдемъ сквозѣ́ се́ла, ни сквозѣ́ виногра́ды, ни пiе́мъ воды́ въ пото́цѣхъ твои́хъ: путе́мъ ца́рскимъ по́йдемъ, не соврати́мся ни на де́сно, ни на лѣ́во, до́ндеже пре́йдемъ предѣ́лы твоя́.

И рече́ къ ни́мъ Едо́мъ: не про́йдеши сквозѣ́ мене́: а́ще же ни́, ра́тiю изы́ду проти́ву тебе́.

И реко́ша къ нему́ сы́нове Изра́илевы: подъ горо́ю про́йдемъ: а́ще же от воды́ твоея́ испiе́мъ а́зъ и скоты́ моя́, да́мъ цѣ́ну тебѣ́: но ве́щь сiя́ ничто́же е́сть, подъ горо́ю да про́йдемъ.

О́нъ же рече́: не про́йдеши сквозѣ́ мене́. И изы́де проти́ву и́мъ Едо́мъ съ наро́домъ тя́жкимъ и руко́ю крѣ́пкою.

И не восхотѣ́ Едо́мъ да́ти Изра́илю проити́ сквозѣ́ предѣ́лы своя́, и уклони́ся Изра́иль от него́.

И воздвиго́шася от Ка́диса, и прiидо́ша сы́нове Изра́илтестiи, ве́сь со́нмъ, въ го́ру О́ръ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну въ горѣ́ О́ръ у предѣ́лъ земли́ Едо́мли, глаго́ля:

да приложи́тся Ааро́нъ къ лю́демъ свои́мъ, я́ко не вни́дете въ зе́млю, ю́же да́хъ сыно́мъ Изра́илевымъ въ наслѣ́дiе, поне́же преогорчи́сте Мя́ у воды́ пререка́нiя:

возми́ Ааро́на бра́та твоего́ и Елеаза́ра сы́на его́, и возведи́ я́ на О́ръ го́ру предъ всѣ́мъ со́нмомъ:

и совлецы́ Ааро́ну ри́зы его́ и облецы́ Елеаза́ра сы́на его́, и Ааро́нъ приложи́вся да у́мретъ та́мо.

И сотвори́ Моисе́й, я́коже повелѣ́ ему́ Госпо́дь: и возведе́ я́ на О́ръ го́ру предъ всѣ́мъ со́нмомъ,

и совлече́ Ааро́на съ ри́зъ его́, и облече́ въ ня́ Елеаза́ра сы́на его́: ²⁹и у́мре Ааро́нъ та́мо на версѣ́ горы́: и сни́де Моисе́й и Елеаза́ръ съ горы́.

³⁰И ви́дѣ ве́сь со́нмъ, я́ко у́мре Ааро́нъ: и пла́кашася по Ааро́нѣ три́десять дні́й ве́сь до́мъ Изра́илевъ.

И услы́ша Ханане́й ца́рь Ара́дскiй живы́й при пусты́ни, я́ко прiи́де Изра́иль путе́мъ Аѳари́мскимъ, и ра́това проти́ву Изра́иля, и взя́ от ни́хъ плѣ́нъ.

И обѣща́ся Изра́иль обѣ́томъ Го́споду и рече́: а́ще мнѣ́ преда́си лю́ди сiя́ подру́чны, погублю́ и́хъ и гра́ды и́хъ.

И услы́ша Госпо́дь гла́съ Изра́илевъ и предаде́ Ханане́а подру́чна ему́: и опустоши́ его́ и гра́ды его́, и прозва́ и́мя мѣ́сту тому́ Запустѣ́нiе.

И воздви́гшеся от О́ра горы́ путе́мъ и́же къ мо́рю Чермно́му, обыдо́ша зе́млю Едо́млю: и малоду́шествоваша лю́дiе на пути́,

и ропта́ху лю́дiе на Бо́га и на Моисе́а, глаго́люще: вску́ю изве́лъ еси́ ны́ изъ Еги́пта уби́ти на́съ въ пусты́ни, я́ко нѣ́сть хлѣ́ба, ни воды́? И душа́ на́ша негоду́етъ о хлѣ́бѣ се́мъ тще́мъ.

И посла́ Госпо́дь на лю́ди змие́въ умерщвля́ющихъ, и угрыза́ху люді́й: и умро́ша лю́ди мно́зи от сыно́въ Изра́илевыхъ.

И прише́дше лю́дiе къ Моисе́ови глаго́лаша: согрѣши́хомъ, я́ко ропта́хомъ на Го́спода и на тя́: помоли́ся у́бо ко Го́споду, да отжене́тъ от на́съ змiи́. И помоли́ся Моисе́й ко Го́споду о лю́дехъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: сотвори́ себѣ́ змiю́ [мѣ́дяну] и положи́ ю́ на зна́мя: и бу́детъ а́ще угрызе́тъ змiя́ человѣ́ка, вся́къ угрызе́нный ви́дѣвъ ю́ жи́въ бу́детъ.

И сотвори́ Моисе́й змiю́ мѣ́дяну и поста́ви ю́ на зна́мени: и бы́сть егда́ угрыза́ше змiя́ человѣ́ка, и взира́ше на змiю́ мѣ́дяну, и ожива́ше.

И воздвиго́шася сы́нове Изра́илевы, и ополчи́шася во Ово́ѳѣ:

и́ воздви́гшеся от Ово́ѳа, ополчи́шася во Ахалге́и объ ону́ страну́ пусты́ни, я́же е́сть предъ лице́мъ Моави́тскимъ, на восто́къ со́лнца:

и отту́ду воздвиго́шася, и ополчи́шася въ де́бри Заре́дъ:

и отту́ду воздви́гшеся, ополчи́шася объ ону́ страну́ Арно́на въ пусты́ни, я́же исхо́дитъ от предѣ́лъ Аморре́йскихъ: е́сть бо Арно́нъ предѣ́лъ Моа́вль между́ Моа́вомъ и между́ Аморре́омъ.

Сего́ ра́ди глаго́лется въ кни́зѣ бра́нь Госпо́дня: Зоо́ву попали́, и пото́ки Арно́ни,

и пото́ки устро́и въ селе́нiе И́ръ, и прилежи́тъ предѣ́ломъ Моа́влимъ.

И отту́ду [воздвиго́шася] ко Кла́дязю: се́й е́сть кла́дязь, о не́мже рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: собери́ лю́ди, и да́мъ и́мъ во́ду пи́ти.

Тогда́ воспѣ́ Изра́иль пѣ́снь сiю́ у кла́дязя: начина́йте ему́:

кла́дязь, ископа́ша его́ кня́зи, изсѣко́ша его́ ца́рiе язы́честiи во ца́рствiи и́хъ, внегда́ облада́ти и́ми. И от кла́дязя [воздвиго́шася] въ Манѳанаи́лъ:

и от Манѳанаи́ла въ Наадiи́лъ, и от Наадiи́ла въ Вамо́ѳъ:

и от Вамо́ѳа въ На́пинъ, и́же е́сть на по́ли Моа́вли, от ве́рха Изсѣ́ченаго, зря́щаго предъ лице́ пусты́ни.

И посла́ Моисе́й послы́ къ Сио́ну царю́ Аморре́йску, словесы́ ми́рными глаго́ля:

да про́йдемъ сквозѣ́ зе́млю твою́, путе́мъ по́йдемъ: не уклони́мся ни на се́ла, ни на виногра́ды, не испiе́мъ воды́ от кла́дязь твои́хъ: путе́мъ ца́рскимъ по́йдемъ, до́ндеже про́йдемъ предѣ́лы твоя́.

И не даде́ Сио́нъ Изра́илю проити́ сквозѣ́ предѣ́лы своя́: и собра́ Сио́нъ вся́ лю́ди своя́, и изы́де ополчи́тися на Изра́иля въ пусты́ню: и прiи́де во Иасса́нъ, и ополчи́ся на Изра́иля.

И порази́ его́ Изра́иль убі́йствомъ меча́, и облада́ше земле́ю его́ от Арно́на до Иаво́ка, да́же до сыно́въ Амма́нихъ: я́ко Иази́ръ предѣ́лы сыно́въ Амма́нихъ су́ть.

И взя́ Изра́иль вся́ гра́ды сiя́: и всели́ся Изра́иль во всѣ́хъ градѣ́хъ Аморре́йскихъ, во Есево́нѣ и во всѣ́хъ подлежа́щихъ ему́:

е́сть бо Есево́нъ гра́дъ Сио́на царя́ Аморре́йска: и се́й повоева́ царя́ Моа́вля пре́жде и взя́ всю́ зе́млю его́ от Арои́ра да́же до Арно́на.

Сего́ ра́ди реку́тъ при́точницы: прiиди́те во Есево́нъ, да согради́тся и сози́ждется гра́дъ Сiо́нъ:

я́ко о́гнь изы́де от Есево́на и пла́мень от гра́да Сiо́на, и пояде́ да́же до Моа́ва, и пожре́ столпы́ Арно́нскiя:

го́ре тебѣ́, Моа́ве, погибо́сте, лю́дiе Хамо́совы: про́дани бы́ша сы́нове и́хъ въ заключе́нiе и дще́ри и́хъ плѣ́нницы царю́ Аморре́йскому Сио́ну:

и сѣ́мя и́хъ поги́бнетъ, Есево́нъ да́же до Дево́на: и жены́ и́хъ еще́ разожго́ша о́гнь на Моа́ва.

Всели́ся же Изра́иль во вся́ гра́ды Аморре́йски:

и посла́ Моисе́й согля́дати Иази́ра: и взя́ша его́ и се́ла его́, и изгна́ша Аморре́а живу́щаго та́мо:

и возврати́вшеся, прiидо́ша путе́мъ въ Васа́нъ. И изы́де О́гъ, ца́рь Васа́нскiй, проти́ву и́мъ и вси́ лю́дiе его́ на бра́нь во Едраи́нъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: не убо́йся его́, я́ко въ ру́цѣ твои́ преда́хъ его́ и вся́ лю́ди его́ и всю́ зе́млю его́: и сотвори́ши ему́, я́коже сотвори́лъ еси́ Сио́ну царю́ Аморре́йску, и́же живя́ше во Есево́нѣ.

И порази́ его́ и сы́ны его́ и вся́ лю́ди его́, да́же не оста́ въ ни́хъ живы́й: и наслѣ́диша зе́млю его́.

И воздви́гшеся сы́нове Изра́илтестiи, ополчи́шася на за́пады Моа́ва у Иорда́на ко Иерихо́ну.

И ви́дѣвъ Вала́къ сы́нъ Сепфо́ровъ вся́, ели́ка сотвори́ Изра́иль Аморре́ю,

и убоя́ся Моа́въ люді́й зѣло́, я́ко мно́зи бя́ху, и оскорбѣ́ Моа́въ от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ,

и рече́ Моа́въ старѣ́йшинамъ Мадiа́млимъ: ны́нѣ потреби́тъ со́нмъ се́й всѣ́хъ, и́же о́крестъ на́съ, я́коже потребля́етъ теле́цъ зла́къ на по́ли. И Вала́къ, сы́нъ Сепфо́ровъ, бя́ше ца́рь Моа́вль въ то́ вре́мя,

и посла́ послы́ къ Валаа́му, сы́ну Вео́рову, во Фаѳу́ру я́же е́сть у рѣки́ земли́ сыно́въ люді́й его́, призва́ти его́, глаго́ля: се́, лю́дiе изыдо́ша изъ Еги́пта, и се́, покры́ша лице́ земли́, и сі́и сѣдя́тъ при одержа́нiи мое́мъ:

и ны́нѣ прiиди́, проклени́ мнѣ́ лю́ди сiя́, поне́же крѣ́пльшiи су́ть па́че на́съ, а́ще возмо́жемъ си́хъ изби́ти, и изжену́ и́хъ изъ земли́: я́ко вѣ́мъ, и́хже а́ще благослови́ши ты́, благослове́ни су́ть, и и́хже а́ще проклене́ши ты́, про́кляти.

И идо́ша старѣ́йшины Моа́вли и старѣ́йшины Мадiа́мли, и волхвова́нiя въ рука́хъ и́хъ: и прiидо́ша къ Валаа́му и глаго́лаша ему́ словеса́ Вала́кова.

И рече́ къ ни́мъ: препочі́йте здѣ́ но́щь [сiю́], и отвѣща́ю ва́мъ дѣя́нiя, я́же а́ще возглаго́летъ Госпо́дь ко мнѣ́. И пребы́ша кня́зи Моа́вли у Валаа́ма.

И прiи́де Бо́гъ къ Валаа́му и рече́ ему́: что́ человѣ́цы сі́и у тебе́?

И рече́ Валаа́мъ къ Бо́гу: Вала́къ сы́нъ Сепфо́ровъ, ца́рь Моа́вль, посла́ и́хъ ко мнѣ́, глаго́ля:

се́, лю́дiе изыдо́ша изъ Еги́пта и покры́ша лице́ земли́, и сі́и сѣдя́тъ при одержа́нiи мое́мъ: и ны́нѣ прiиди́, проклени́ ми и́хъ, не́гли возмогу́ изби́ти и́хъ и изгна́ти я́ от земли́.

И рече́ Бо́гъ къ Валаа́му: да не и́деши съ ни́ми, ниже́ да клене́ши люді́й: су́ть бо благослове́ни.

И воста́въ Валаа́мъ зау́тра, рече́ князе́мъ Вала́ковымъ: возврати́теся къ господи́ну своему́: не попуща́етъ ми́ Бо́гъ ити́ съ ва́ми.

И воста́вше кня́зи Моа́вли прiидо́ша къ Вала́ку и реко́ша ему́: не хо́щетъ Валаа́мъ прiити́ съ на́ми.

И приложи́ Вала́къ еще́ посла́ти кня́зи мно́жайшiи и честнѣ́йшiи си́хъ.

И прiидо́ша къ Валаа́му и глаго́лаша ему́: сiя́ глаго́летъ Вала́къ, сы́нъ Сепфо́ровъ: молю́ тя, не облѣни́ся прiити́ ко мнѣ́:

че́стнѣ бо тя́ почту́, и вся́, ели́ка а́ще рече́ши ми́, сотворю́ тебѣ́: и прiиди́, и проклени́ ми лю́ди сiя́.

И отвѣща́ Валаа́мъ и рече́ князе́мъ Вала́ковымъ: а́ще ми́ да́стъ Вала́къ по́лну хра́мину свою́ зла́та и сребра́, не могу́ преступи́ти сло́ва Го́спода Бо́га, е́же сотвори́ти то́ ма́ло или́ вели́ко въ ра́зумѣ мое́мъ:

и ны́нѣ потерпи́те здѣ́ и вы́ но́щь сiю́, и увѣ́мъ, что́ приложи́тъ Госпо́дь глаго́лати ко мнѣ́.

И прiи́де Бо́гъ къ Валаа́му но́щiю и рече́ ему́: а́ще зва́ти тя́ прiидо́ша человѣ́цы сі́и, воста́въ иди́ вслѣ́дъ и́хъ, но сло́во, е́же а́ще реку́ тебѣ́, то́ да сотвори́ши.

И воста́въ Валаа́мъ зау́тра, осѣдла́ осля́ свое́ и и́де со кня́зи Моа́вли.

И разгнѣ́вася я́ростiю Бо́гъ, я́ко и́де се́й: и воста́ А́нгелъ Бо́жiй препя́ти ему́ на пути́. Се́й же сѣдя́ше на осля́ти свое́мъ и два́ раба́ его́ съ ни́мъ.

И узрѣ́въ осе́лъ А́нгела Бо́жiя супроти́въ стоя́ща на пути́, и ме́чь извлече́нъ въ руцѣ́ его́, и соврати́ся осе́лъ съ пути́ и идя́ше на по́ле: и бiя́ше [Валаа́мъ] осля́ жезло́мъ свои́мъ, е́же напра́вити е́ на пу́ть:

и ста́ А́нгелъ Бо́жiй на брозда́хъ виногра́дныхъ: огражде́нiе отсю́ду, и огражде́нiе отону́ду:

и узрѣ́въ осе́лъ А́нгела Бо́жiя, приложи́ся ко огра́дѣ и прижме́ но́гу Валаа́му ко огра́дѣ, и приложи́ еще́ би́ти его́:

и приложи́ А́нгелъ Бо́жiй, и ше́дъ ста́ въ мѣ́стѣ у́зкомъ, въ не́мже не бя́ше уклони́тися ни на де́сно, ни на лѣ́во:

и ви́дя осля́ А́нгела Бо́жiя, паде́ подъ Валаа́момъ: и разгнѣ́вася Валаа́мъ, и бiя́ше осля́ жезло́мъ.

И отве́рзе Бо́гъ уста́ осля́ти, и рече́ Валаа́му: что́ сотвори́хъ тебѣ́, я́ко се́, въ тре́тiе бiе́ши мя́?

И рече́ Валаа́мъ осля́ти: я́ко поруга́лося ми́ еси́: и а́ще бы́хъ ме́чь имѣ́лъ въ руку́ мое́ю, пробо́лъ бы́хъ тя́.

И рече́ осля́ Валаа́му: не а́зъ ли осли́ца твоя́, на не́йже ты́ ѣ́здиши от ю́ности своея́ до дне́шняго дне́? Еда́ презо́рствомъ презрѣ́вши сотвори́хъ тебѣ́ сiе́? О́нъ же рече́: ни́.

Отве́рзе же Бо́гъ о́чи Валаа́му, и узрѣ́ А́нгела Бо́жiя противостоя́ща на пути́, и ме́чь извлече́нъ въ руцѣ́ его́: и приклони́вся поклони́ся ему́ лице́мъ свои́мъ.

И рече́ ему́ А́нгелъ Бо́жiй: почто́ бiе́ши осля́ твое́ сiе́ въ тре́тiе? И се́, А́зъ прiидо́хъ на препя́тiе твое́, я́ко непрiя́тенъ пу́ть тво́й предо Мно́ю: и ви́дя Мя́ осли́ца, соврати́ся от Мене́ се́ тре́тiе:

и а́ще бы не уклони́лася от Мене́, ны́нѣ тя́ у́бо уби́лъ бы́хъ, сiю́ же сохрани́лъ бы́хъ.

И рече́ Валаа́мъ ко А́нгелу Госпо́дню: согрѣши́хъ, не вѣ́дѣхъ бо, я́ко Ты́ мнѣ́ противостоя́лъ еси́ на пути́: и ны́нѣ а́ще Тебѣ́ не уго́дно, возвращу́ся.

И рече́ А́нгелъ Бо́жiй къ Валаа́му: иди́ ты́ съ человѣ́ки: оба́че сло́во, е́же а́ще реку́ тебѣ́, сiе́ сохрани́ глаго́лати. И и́де Валаа́мъ со кня́зи Вала́ковы.

И услы́шавъ Вала́къ, я́ко прихо́дитъ Валаа́мъ, изы́де во срѣ́тенiе ему́ во гра́дъ Моа́вль, и́же е́сть въ предѣ́лѣхъ Арно́нихъ, и́же е́сть на краи́ предѣ́ловъ.

И рече́ Вала́къ къ Валаа́му: не посла́хъ ли къ тебѣ́ зва́ти тя́? Почто́ не прише́лъ еси́ ко мнѣ́? Или́ не возмогу́ почти́ти тебе́?

И рече́ Валаа́мъ къ Вала́ку: се́, прихожду́ къ тебѣ́ ны́нѣ: мо́щенъ ли бу́ду глаго́лати что́? Сло́во, е́же а́ще вложи́ть Бо́гъ во уста́ моя́, сiе́ реку́.

И и́де Валаа́мъ съ Вала́комъ, и внидо́ша во Гра́ды Се́лныя.

И закла́ Вала́къ телцы́ и о́вцы, и посла́ Валаа́му и князе́мъ и́же съ ни́мъ.

И бы́сть зау́тра, и взя́въ Вала́къ Валаа́ма, возведе́ его́ на сто́лпъ Ваа́ловъ, и показа́ ему́ отту́ду ча́сть нѣ́кую люді́й.

И рече́ Валаа́мъ къ Вала́ку: сози́жди мнѣ́ здѣ́ се́дмь тре́бищъ, и угото́вай мнѣ́ здѣ́ се́дмь телце́въ и се́дмь овно́въ.

И сотвори́ Вала́къ, я́коже рече́ ему́ Валаа́мъ: и вознесе́ телца́ и овна́ на тре́бище.

И рече́ Валаа́мъ къ Вала́ку: ста́ни у тре́бы своея́, и пойду́, а́ще яви́тся мнѣ́ Бо́гъ въ срѣ́тенiе, и сло́во, е́же мнѣ́ ука́жетъ, повѣ́мъ тебѣ́. И ста́ Вала́къ у тре́бы своея́.

И Валаа́мъ и́де вопроси́ти Бо́га, и и́де пря́мо: и яви́ся Бо́гъ Валаа́му. И рече́ къ нему́ Валаа́мъ: се́дмь тре́бищъ изгото́вихъ и возложи́хъ телца́ и овна́ на тре́бище.

И вложи́ Бо́гъ сло́во во уста́ Валаа́му и рече́: возврати́вся къ Вала́ку та́ко глаго́ли.

И возврати́ся къ нему́: о́нъ же стоя́ше у всесожже́нiй свои́хъ, и вси́ кня́зи Моа́вли съ ни́мъ: и бы́сть Ду́хъ Бо́жiй на не́мъ.

И воспрiи́мъ при́тчу свою́ рече́: от Месопота́мiи приведе́ мя Вала́къ ца́рь Моа́вль, от го́ръ восто́чныхъ, глаго́ля: гряди́, проклени́ ми Иа́кова, и гряди́, проклени́ ми Изра́иля:

что́ проклену́, его́же не клене́тъ Госпо́дь? Или́ что́ зло́ реку́, его́же не злосло́витъ Бо́гъ?

Я́ко от верха́ го́ръ узрю́ его́ и от хо́лмъ проуразумѣ́ю его́: се́, лю́дiе еди́ни населя́тся и со язы́ки не вмѣня́тся:

кто́ изслѣ́дитъ сѣ́мя Иа́ковле? И кто́ изочте́тъ со́нмы Изра́иля? Да у́мретъ душа́ моя́ въ душа́хъ пра́ведныхъ, и бу́ди сѣ́мя мое́, я́коже сѣ́мя и́хъ.

И рече́ Вала́къ къ Валаа́му: что́ сотвори́лъ еси́ ми́? На прокля́тiе вра́гъ мои́хъ призва́хъ тя́, и се́, благослови́лъ еси́ [я́] благослове́нiемъ.

И рече́ Валаа́мъ къ Вала́ку: не ели́ка ли вло́житъ Бо́гъ во уста́ моя́, сiе́ сохраню́ глаго́лати?

И рече́ къ нему́ Вала́къ: пойди́ еще́ со мно́ю на мѣ́сто и́но, съ него́же не у́зриши и́хъ отту́ду, но ра́звѣ ча́сть нѣ́кую и́хъ у́зриши, всѣ́хъ же не у́зриши, и проклени́ ми и́хъ отту́ду.

И поя́ его́ на стра́жу села́, на ве́рхъ Исте́санаго, и созда́ та́мо се́дмь тре́бищъ, и возложи́ телца́ и овна́ на тре́бище.

И рече́ Валаа́мъ къ Вала́ку: ста́ни у тре́бы своея́, а́зъ же пойду́ вопроси́ти Бо́га.

И срѣ́те Бо́гъ Валаа́ма, и вложи́ сло́во во уста́ ему́ и рече́: возврати́ся къ Вала́ку, и рече́ши сiя́.

И возврати́ся къ нему́: о́нъ же стоя́ше у всесожже́нiй свои́хъ, и вси́ кня́зи Моа́вли съ ни́мъ. И рече́ ему́ Вала́къ: что́ глаго́ла Госпо́дь?

И воспрiи́мъ при́тчу свою́, рече́: воста́ни, Вала́къ, и послу́шай, внуши́ свидѣ́тель, сы́не Сепфо́ровъ:

не я́ко человѣ́къ Бо́гъ коле́блется, ниже́ я́ко сы́нъ человѣ́ческiй измѣня́ется: То́й глаго́лаше, не сотвори́тъ ли? Рече́тъ, и не пребу́детъ ли?

Се́, благословля́ти приведе́нъ е́смь: благословлю́, и не отвращу́:

не бу́детъ труда́ во Иа́ковѣ, ниже́ у́зрится болѣ́знь во Изра́или: Госпо́дь Бо́гъ его́ съ ни́мъ, сла́ва ца́рская на не́мъ:

Бо́гъ изведы́й его́ изъ Еги́пта, я́коже сла́ва единоро́га въ не́мъ:

нѣ́сть бо вражбы́ во Иа́ковѣ, ниже́ волхвова́нiя во Изра́или: во вре́мя нарече́тся Иа́кову и Изра́илю, что́ соверши́тъ Бо́гъ:

се́, лю́дiе я́ко льви́чища воста́нутъ, и я́ко ле́въ вознесе́тся: не у́снетъ, до́ндеже снѣ́стъ ло́въ и кро́вь посѣ́ченыхъ испiе́тъ.

И рече́ Вала́къ къ Валаа́му: ни кля́твами мнѣ́ клени́ и́хъ, ниже́ благослове́нiемъ благослови́ и́хъ.

И отвѣща́въ Валаа́мъ, рече́ къ Вала́ку: не рѣ́хъ ли ти́, глаго́ля: сло́во, е́же а́ще возглаго́летъ Бо́гъ, сiе́ сотворю́?

И рече́ Вала́къ къ Валаа́му: гряди́, пойму́ тя на мѣ́сто и́но, а́ще уго́дно бу́детъ Бо́гу, и проклени́ ми и́хъ отту́ду.

И поя́ Вала́къ Валаа́ма на ве́рхъ Фого́ра, простира́ющася въ пусты́ню.

И сотвори́ Вала́къ, я́коже рече́ ему́ Валаа́мъ: и вознесе́ телца́ и овна́ на тре́бище.

И ви́дѣвъ Валаа́мъ, я́ко добро́ е́сть предъ Го́сподемъ благословля́ти Изра́иля, не и́де по обы́чаю своему́ въ срѣ́тенiе волхвова́ниемъ, и возврати́ лице́ свое́ въ пусты́ню.

И возве́дъ Валаа́мъ о́чи свои́, узрѣ́ Изра́иля ополчи́вшася по племено́мъ: и бы́сть Ду́хъ Бо́жiй на не́мъ.

И воспрiи́мъ при́тчу свою́ рече́: глаго́летъ Валаа́мъ, сы́нъ Вео́ровъ, глаго́летъ человѣ́къ и́стинно зря́й,

глаго́летъ слу́шаяй словеса́ Крѣ́пкаго, и́же видѣ́нiе Бо́жiе ви́дѣ во снѣ́: отве́рсты о́чи его́:

ко́ль добри́ до́ми твои́, Иа́кове, и ку́щы твоя́, Изра́илю:

я́ко дубра́вы осѣня́ющыя и я́ко са́дiе при рѣка́хъ, и я́ко ку́щы, я́же водрузи́ Госпо́дь, и я́ко ке́дри при вода́хъ:

изы́детъ человѣ́къ от сѣ́мене его́, и облада́етъ язы́ки мно́гими: и возвы́сится па́че Го́га ца́рство его́, и возрасте́тъ ца́рство его́:

Бо́гъ изведе́ его́ изъ Еги́пта, я́коже сла́ва единоро́га ему́: поя́стъ язы́ки вра́гъ свои́хъ и то́лщы и́хъ изможди́тъ, и стрѣла́ми свои́ми устрѣли́тъ врага́:

возле́гъ почи́ я́ко ле́въ и я́ко ски́менъ: кто́ возбу́дитъ его́? Благословя́щiи тя́ благослове́ни, и проклина́ющiи тя́ про́кляти.

И разгнѣ́вася Вала́къ на Валаа́ма, и плесну́ рука́ми свои́ми, и рече́ Вала́къ къ Валаа́му: кля́ти тя́ врага́ моего́ призва́хъ, и се́, благословля́я благослови́лъ еси́ и́хъ въ тре́тiе:

ны́нѣ у́бо бѣжи́ на мѣ́сто свое́: реко́хъ, почту́ тя: и ны́нѣ лиши́ тя Госпо́дь сла́вы.

И рече́ Валаа́мъ къ Вала́ку: и посло́мъ твои́мъ, и́хже посла́лъ еси́ ко мнѣ́, не реко́хъ ли, глаго́ля:

а́ще ми́ да́стъ Вала́къ хра́мину свою́ по́лну сребра́ и зла́та, не могу́ преступи́ти сло́ва Бо́жiя, е́же сотвори́ти е́ зло́ или́ добро́ от мене́ сама́го: ели́ка а́ще рече́тъ ми́ Бо́гъ, сiя́ возглаго́лю?

И ны́нѣ, се́, иду́ до мѣ́ста своего́: гряди́, присовѣ́тую тебѣ́, что́ сотворя́тъ лю́дiе сі́и лю́демъ твои́мъ, въ послѣ́дняя дни́.

И воспрiи́мъ при́тчу свою́ рече́: глаго́летъ Валаа́мъ сы́нъ Вео́ровъ, глаго́летъ человѣ́къ и́стинно зря́й,

слы́шай словеса́ Бо́жiя, умѣ́я умѣ́нiе Вы́шняго и видѣ́нiе Бо́жiе ви́дѣвый во снѣ́: отве́рсты о́чи его́:

покажу́ ему́, и не ны́нѣ: ублажа́ю, и не приближа́ется: возсiя́етъ звѣзда́ от Иа́кова, и воста́нетъ человѣ́къ от Изра́иля и погуби́тъ кня́зи Моави́тскiя, и плѣни́тъ вся́ сы́ны Си́ѳовы:

и бу́детъ Едо́мъ наслѣ́дiе, и бу́детъ наслѣ́дiе Иса́въ вра́гъ его́, и Изра́иль сотвори́ крѣ́пость:

и воста́нетъ от Иа́кова, и погуби́тъ спаса́емаго от гра́да.

И ви́дѣвъ Амали́ка и воспрiи́мъ при́тчу свою́, рече́: нача́ло язы́ковъ Амали́къ, и сѣ́мя и́хъ поги́бнетъ.

И ви́дѣвъ Кенео́на и воспрiи́мъ при́тчу свою́, рече́: си́льно селе́нiе твое́: и а́ще положи́ши на ка́мени гнѣздо́ твое́,

и а́ще бу́детъ Вео́ру гнѣздо́ кова́рства, Ассирі́ане плѣня́тъ тя́.

И ви́дѣвъ О́га и воспрiи́мъ при́тчу свою́, рече́: го́ре, го́ре, кто́ жи́въ бу́детъ, егда́ положи́тъ Бо́гъ сiя́?

И изы́дутъ изъ ру́къ Китiе́йскихъ, и озло́бятъ Ассу́ра, и озло́бятъ Евре́овъ, и са́ми вку́пѣ поги́бнутъ.

И воста́въ Валаа́мъ отъи́де, возврати́вся на мѣ́сто свое́: и Вала́къ отъи́де къ себѣ́.

И живя́ше Изра́иль въ Сатти́мѣ, и оскверни́шася лю́дiе блуже́нiемъ со дще́рьми Моа́вли:

и призва́ша я́ въ тре́бы куми́ръ свои́хъ, и ядо́ша лю́дiе тре́бы и́хъ и поклони́шася кумíромъ и́хъ:

и причасти́ся Изра́иль Веельфего́ру, и разгнѣ́вася я́ростiю Госпо́дь на Изра́иля.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: поими́ вся́ кня́зи людскі́я, и обличи́ я́ Го́споду пря́мо со́лнцу, и отврати́тся гнѣ́въ я́рости Госпо́дни от Изра́иля.

И рече́ Моисе́й къ племене́мъ Изра́илскимъ: избі́йте кі́йждо у́жика своего́ служи́вшаго Веельфего́ру.

И се́, человѣ́къ от сыно́въ Изра́илевыхъ прише́дъ приведе́ бра́та своего́ къ Мадiани́тынѣ предъ Моисе́емъ и предъ всѣ́мъ со́нмомъ Изра́илевымъ: сі́и же пла́кахуся предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя.

И ви́дѣвъ Финее́съ, сы́нъ Елеаза́ра сы́на Ааро́на жерца́, воста́ изъ среды́ со́нма, и взе́мъ су́лицу въ ру́ку,

вни́де вслѣ́дъ человѣ́ка Изра́илтянина въ блуди́лище, и прободе́ обои́хъ, и человѣ́ка Изра́илтянина, и жену́ сквозѣ́ ложесна́ ея́: и преста́ вре́дъ от сыно́въ Изра́илевыхъ.

И бы́ша уме́ршiи я́звою два́десять четы́ри ты́сящы.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

Финее́съ сы́нъ Елеаза́ра сы́на Ааро́на жерца́ утоли́ гнѣ́въ Мо́й от сыно́въ Изра́илевыхъ, егда́ возревнова́ ре́вность Моя́ въ ни́хъ, и не потреби́хъ сыно́въ Изра́илевыхъ въ ре́вности Мое́й:

та́ко рцы́: се́, А́зъ даю́ ему́ завѣ́тъ Мо́й ми́рный,

и бу́детъ ему́ и сѣ́мени его́ по не́мъ завѣ́тъ жре́чества вѣ́чный, поне́же возревнова́ по Бо́зѣ свое́мъ и уми́лостиви о сынѣ́хъ Изра́илевыхъ.

И́мя же человѣ́ку Изра́илтянину, его́же уби́ съ Мадiани́тынею, Замврі́й, сы́нъ Салмо́нь, кня́зь до́му оте́чества сыно́въ Симео́нихъ:

и и́мя женѣ́ Мадiани́тынѣ прободе́ной Хазви́, дщи́ Су́ра, кня́зя ро́да Соммо́ѳова, до́му оте́чества е́сть Мадiа́мля.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: рцы́ сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля:

вражду́йте Мадiани́томъ и бі́йте я́:

зане́ вражду́ютъ ва́мъ сі́и ле́стiю, ели́ко прельща́ютъ ва́съ Фого́ромъ и Хазві́ею дще́рiю кня́зя Мадiа́мля, сестро́ю свое́ю прободе́ною, въ де́нь я́звы Фого́ра ра́ди.

И бы́сть по я́звѣ, и рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Елеаза́ру жерцу́, глаго́ля:

возми́ нача́ло всего́ со́нма сыно́въ Изра́илевыхъ от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, вся́къ исходя́й вооружи́тися во Изра́или.

И глаго́ла Моисе́й и Елеаза́ръ жре́цъ къ ни́мъ во Араво́ѳѣ Моа́вли при Иорда́нѣ у Иерихо́на, глаго́ля:

от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю: и сы́нове Изра́илтестiи изше́дшiи изъ Еги́пта:

Руви́мъ пе́рвенецъ Изра́илевъ. Сы́нове же Руви́мли: Ено́хъ и со́нмъ Ено́ховъ, Фа́ллу со́нмъ Фа́лловъ,

Асро́ну со́нмъ Асро́новъ, Ха́рму со́нмъ Хармі́инъ.

Сі́и со́нми Руви́мли: и бы́сть согля́данiе и́хъ четы́редесять три́ ты́сящы и ше́сть со́тъ и три́десять.

И сы́нове Фа́лловы Елiа́въ.

И сы́нове Елiа́вли Намуи́лъ и Даѳа́нъ и Авиро́нъ: сі́и наро́читiи со́нму: сі́и су́ть воста́вше на Моисе́а и Ааро́на въ со́нмѣ Коре́овѣ въ крамолѣ́ на Го́спода:

и отве́рзши земля́ уста́ своя́ пожре́ и́хъ и Коре́а въ сме́рти со́нма его́, егда́ пояде́ о́гнь двѣ́сти и пятьдеся́тъ, и бы́ша въ зна́менiе.

Сы́нове же Коре́овы не измро́ша.

И сы́нове Симео́ни, со́нмъ сыно́въ Симео́нихъ: Намуи́лу со́нмъ Намуи́ловъ, Иами́ну со́нмъ Иами́новъ, Иахи́ну со́нмъ Иахи́новъ,

За́рѣ со́нмъ За́ринъ, Сау́лу со́нмъ Сау́ловъ.

Сі́и со́нми Симео́ни от согля́данiя и́хъ два́десять двѣ́ ты́сящы и двѣ́сти.

Сы́нове же Иу́дины И́ръ и Авна́нъ и Сило́мъ, и Фаре́съ и За́ра: и у́мре И́ръ и Авна́нъ въ земли́ Ханаа́ни.

И бы́ша сы́нове Иу́дины по со́нмомъ свои́мъ: Сило́му со́нмъ Сило́мль, Фаре́су со́нмъ Фаре́совъ, За́рѣ со́нмъ За́ринъ.

И бы́ша сы́нове Фаре́совы: Асро́ну со́нмъ Асро́новъ, Иамуи́лу со́нмъ Иамуи́ловъ.

Сі́и со́нми Иу́дины по согля́данiю и́хъ се́дмьдесятъ ше́сть ты́сящъ и пя́ть со́тъ.

И сы́нове Иссаха́ровы по со́нмомъ свои́мъ: Ѳо́лѣ со́нмъ Ѳо́линъ, Фу́еви со́нмъ Фу́инъ,

Иасу́ву со́нмъ Иасу́винъ, Амвра́му со́нмъ Амвра́мль.

Сі́и со́нми Иссаха́ровы по согля́данiю и́хъ шестьдеся́тъ и четы́ри ты́сящы и четы́реста.

Сы́нове Завуло́ни по со́нмомъ свои́мъ: Саре́ду со́нмъ Саре́динъ, Алло́ну со́нмъ Алло́нинъ, Алли́лу со́нмъ Алли́линъ.

Сі́и со́нми Завуло́ни по согля́данiю и́хъ шестьдеся́тъ ты́сящъ и пя́ть со́тъ.

Сы́нове Га́довы по со́нмомъ и́хъ: Сафо́ну со́нмъ Сафо́нинъ, Агги́ну со́нмъ Агги́новъ, Суни́ну со́нмъ Суни́новъ,

Азе́ну со́нмъ Азе́нинъ, А́дду со́нмъ А́ддинъ,

Ароа́ду со́нмъ Ароа́динъ, Арiи́лу со́нмъ Арiи́ль.

Сі́и со́нми сыно́въ Га́довыхъ по согля́данiю и́хъ четы́редесять и четы́ри ты́сящы и пя́ть со́тъ.

Сы́нове Аси́ровы по со́нмомъ и́хъ: Иами́ну со́нмъ Иами́новъ, Иесу́ю со́нмъ Иесу́инь,

Варiа́ю со́нмъ Варiа́инь, Хове́ру со́нмъ Хове́ринъ, Мелхiи́лу со́нмъ Мелхiи́линъ,

И́мя же дще́ри Аси́ровѣ Са́ра.

Сі́и со́нми Аси́ровы по согля́данiю и́хъ четы́редесять три́ ты́сящи и четы́реста.

Сы́нове Ио́сифли по со́нмомъ и́хъ: Манассі́а и Ефре́мъ.

Сы́нове Манассі́ины: Махи́ру со́нмъ Махи́ринъ: и Махи́ръ роди́ Галаа́да, Галаа́ду со́нмъ Галаа́динъ.

И сі́и сы́нове Галаа́дины: Ахiе́зеру со́нмъ Ахiе́зеровъ, Хеле́ку со́нмъ Хеле́ковъ,

Есрiи́лу со́нмъ Есрiи́ловъ, Cихе́му со́нмъ Cихе́мль,

Симае́ру со́нмъ Симае́ринъ, и Офе́ру со́нмъ Офе́ровъ.

И Салпаа́ду сы́ну Офе́рову не бы́ша ему́ сы́нове, но то́кмо дще́ри. И сiя́ имена́ дще́ремъ Салпаа́довымъ: Маала́ и Нуа́, и Егла́ и Мелха́ и Ѳерса́.

Сі́и со́нми Манассі́ины по согля́данiю и́хъ пятьдеся́тъ и двѣ́ ты́сящы и се́дмь со́тъ.

И сі́и сы́нове Ефре́мли: Суѳа́лу со́нмъ Суѳа́линъ, Тана́ху со́нмъ Тана́хинъ.

Сі́и сы́нове Суѳа́ловы: Еде́ну со́нмъ Еде́нинъ.

Сі́и со́нми Ефре́мли по согля́данiю и́хъ три́десять двѣ́ ты́сящы и пя́ть со́тъ. Сі́и со́нми сыно́въ Ио́сифовыхъ по со́нмомъ и́хъ.

Сы́нове Венiами́ни по со́нмомъ и́хъ: Ва́лу со́нмъ Ва́линъ, Асиви́ру со́нмъ Асиви́ровъ, Иахира́ну со́нмъ Иахира́нинъ, Софа́ну со́нмъ Софа́нинъ.

И бы́ша сы́нове Ва́лу Аде́ръ и Ноема́нъ:

Аде́ру со́нмъ Аде́ринъ, и Ноема́ну со́нмъ Ноема́нинъ.

Сі́и сы́нове Венiами́ни по со́нмомъ и́хъ по согля́данiю и́хъ четы́редесять и пя́ть ты́сящъ и ше́сть со́тъ.

И сы́нове Да́новы по со́нмомъ и́хъ: Саме́ю со́нмъ Саме́инъ: сі́и со́нми Да́новы но со́нмомъ и́хъ.

Вси́ со́нми Саме́ини по согля́данiю и́хъ шестьдеся́тъ четы́ри ты́сящы и четы́реста.

Сы́нове Нефѳали́мли по со́нмомъ и́хъ: Асiи́лу со́нмъ Асiи́левъ, Гои́ну со́нмъ Гои́нинъ,

Иесрі́ю со́нмъ Иесрі́евъ, Селли́му со́нмъ Селли́мовъ.

Сі́и со́нми Нефѳали́мли по согля́данiю и́хъ четы́редесять пя́ть ты́сящъ и четы́реста.

Сiе́ согля́данiе сыно́въ Изра́илевыхъ ше́сть со́тъ еди́на ты́сяща и се́дмь со́тъ три́десять.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

си́мъ раздѣли́тся земля́ въ наслѣ́дiе по числу́ име́нъ:

мно́жайшымъ да умно́жиши наслѣ́дiе, и малѣ́йшымъ да ума́лиши наслѣ́дiе и́хъ: коему́ждо, я́коже су́ть согля́дани, да да́стся наслѣ́дiе и́хъ:

по жре́биемъ да раздѣли́тся земля́ имена́мъ, по племене́мъ оте́чествъ свои́хъ да наслѣ́дятъ:

от жре́бiя да раздѣли́ши наслѣ́дiе и́хъ между́ мно́гими и ма́лыми.

И сы́нове Леві́ини по со́нмомъ и́хъ: Гирсо́ну со́нмъ Гирсо́новъ, Каа́ѳу со́нмъ Каа́ѳовъ, Мера́рѣ со́нмъ Мера́ринъ.

Сі́и со́нми сыно́въ Леві́иныхъ: со́нмъ Лове́нинъ, со́нмъ Хевро́нинъ, и со́нмъ Муси́нъ, и со́нмъ Коре́овъ. И Каа́ѳъ роди́ Амра́ма.

И́мя же женѣ́ Амра́мли Иохаве́ѳъ, дщи́ Леві́ина, я́же роди́ си́хъ Леві́и во Еги́птѣ, и роди́ Амра́му Ааро́на и Моисе́а и Марiа́мъ сестру́ и́хъ.

И роди́шася Ааро́ну Нада́въ и Авiу́дъ, и Елеаза́ръ и Иѳа́маръ.

И у́мре Нада́въ и Авiу́дъ, егда́ принесо́ста о́гнь чужді́й предъ Го́сподемъ въ пусты́ни Сина́йстѣй.

И бы́ша от согля́данiя и́хъ два́десять три́ ты́сящы, вся́къ му́жескъ по́лъ от еди́наго ме́сяца и вы́шше: не бы́ша бо согля́дани посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ, я́ко не даде́ся и́мъ жре́бiй посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И сiе́ согля́данiе Моисе́а и Елеаза́ра жерца́, и́же согля́даша сыно́въ Изра́илевыхъ во Араво́ѳѣ Моа́вли, у Иорда́на при Иерихо́нѣ.

И въ си́хъ не бя́ше человѣ́къ от согля́даныхъ Моисе́омъ и Ааро́номъ, и́хже согля́даша сыно́въ Изра́илевыхъ въ пусты́ни Сина́йстѣй.

Поне́же рече́ Госпо́дь и́мъ: сме́ртiю и́змрутъ въ пусты́ни. И не оста́ся от ни́хъ ни еди́нъ, кромѣ́ Хале́ва сы́на Иефонні́ина и Иису́са сы́на Нави́на.

И прише́дшя дще́ри Салпаа́да сы́на Офе́рова, сы́на Галаа́дова, сы́на Махи́рова, со́нма Манассі́ина, сыно́въ Ио́сифовыхъ, и сiя́ имена́ и́хъ: Маала́ и Нуа́, и Егла́ и Ме́лха и Ѳерса́,

и ста́вшя предъ Моисе́омъ и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ, и предъ кня́зи и предъ всѣ́мъ со́нмомъ у две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя, глаго́лаша:

оте́цъ на́шъ у́мре въ пусты́ни, и се́й не бѣ́ средѣ́ со́нма воста́вшаго на Го́спода въ со́нмѣ Коре́овѣ, я́ко грѣха́ ра́ди своего́ у́мре, и сы́нове не бы́ша ему́:

да не поги́бнетъ и́мя отца́ на́шего от среды́ со́нма своего́, я́ко нѣ́сть сы́на ему́: дади́те на́мъ наслѣ́дiе посредѣ́ бра́тiи отца́ на́шего.

И принесе́ Моисе́й су́дъ и́хъ предъ Го́спода.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

пра́во глаго́лаша дще́ри Салпаа́довы: дая́нiе да да́си и́мъ одержа́нiе наслѣ́дiя посредѣ́ бра́тiй отца́ и́хъ, и да приложи́ши и́мъ жре́бiй отца́ и́хъ:

и сыно́мъ Изра́илевымъ да рече́ши, глаго́ля: человѣ́къ а́ще у́мретъ, и не бу́детъ сы́на ему́, дади́те наслѣ́дiе его́ дще́ри его́:

а́ще же дще́ри не бу́детъ ему́, дади́те наслѣ́дiе его́ бра́ту его́:

а́ще же не бу́дутъ ему́ бра́тiя, дади́те наслѣ́дiе бра́ту отца́ его́:

а́ще же не бу́дутъ бра́тiя отца́ его́, дади́те наслѣ́дiе у́жику бли́жнему его́ от пле́мене его́ наслѣ́дити я́же его́: и да бу́детъ сiе́ сыно́мъ Изра́илевымъ оправда́нiе суда́, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: взы́ди на го́ру, я́же объ ону́ страну́ Иорда́на, сiя́ гора́ Нава́въ, и ви́ждь зе́млю Ханаа́ню, ю́же А́зъ даю́ сыно́мъ Изра́илевымъ во одержа́нiе:

и у́зриши ю́, и приложи́шися къ лю́демъ свои́мъ и ты́, я́коже приложи́ся Ааро́нъ бра́тъ тво́й на горѣ́ О́ръ:

поне́же преступи́сте сло́во Мое́ въ пусты́ни Си́нъ, внегда́ супроти́витися со́нму освяти́ти Мя́, не освяти́сте Мене́ у воды́ предъ ни́ми: сiя́ е́сть вода́ пререка́нiя въ Ка́дисѣ въ пусты́ни Си́нъ.

И рече́ Моисе́й ко Го́споду:

да избере́тъ Госпо́дь Бо́гъ духо́въ и вся́кiя пло́ти человѣ́ка надъ со́нмомъ си́мъ,

и́же изы́детъ предъ лице́мъ и́хъ, и́же вни́детъ предъ лице́мъ и́хъ, и и́же изведе́тъ и́хъ и и́же введе́тъ и́хъ, и да не бу́детъ со́нмъ Госпо́день, я́ко о́вцы не иму́щя па́стыря.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: поими́ къ себѣ́ Иису́са сы́на Нави́на, человѣ́ка, и́же и́мать Ду́ха въ себѣ́: и да возложи́ши ру́цѣ твои́ на него́:

и поста́виши его́ предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ, и заповѣ́ждь ему́ предъ всѣ́мъ со́нмомъ, и заповѣ́ждь о не́мъ предъ ни́ми:

и да́си на него́ от сла́вы твоея́, я́ко да послу́шаютъ его́ вси́ сы́нове Изра́илевы:

и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ да ста́нетъ, и да вопро́сятъ от него́ суда́ явле́нныхъ предъ Го́сподемъ: по словеси́ его́ да исхо́дятъ, и по словеси́ его́ да вхо́дятъ са́мъ и сы́нове Изра́илевы вку́пѣ, и ве́сь со́нмъ.

И сотвори́ Моисе́й, я́коже повелѣ́ ему́ Госпо́дь Бо́гъ: и взе́мъ Иису́са поста́ви его́ предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ и предъ всѣ́мъ со́нмомъ:

и возложи́ ру́цѣ свои́ на него́, и устро́и его́, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

заповѣ́ждь сыно́мъ Изра́илевымъ, и рече́ши къ ни́мъ, глаго́ля: да́ры Моя́, дая́нiя Моя́, прино́сы Моя́, въ воню́ благово́нiя соблюди́те приноси́ти Мнѣ́ на пра́здники Моя́.

И да рече́ши къ ни́мъ: сiя́ приноше́нiя, я́же принесе́те Го́споду, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ непоро́чныхъ два́ на де́нь во всесожже́нiе вы́ну:

а́гнца еди́наго сотвори́те ра́но, и а́гнца втора́го сотвори́те въ ве́черъ:

и да сотвори́ши деся́тую ча́сть е́фи [мѣ́ры] муки́ пшени́чны на же́ртву, вмѣ́шану въ еле́и четве́ртую ча́сть [мѣ́ры] и́на:

всесожже́нiе непреста́нное, я́коже бы́сть въ горѣ́ Сина́йстѣй, въ воню́ благово́нiя Го́споду.

И возлiя́нiе его́ четве́ртую ча́сть [мѣ́ры] и́на а́гнцу еди́ному: во святѣ́мъ да возлiе́ши возлiя́нiе сике́ру Го́споду:

и а́гнца втора́го сотвори́ши къ ве́черу: по же́ртвѣ его́ и по возлiя́нiю его́ да сотвори́ши, въ воню́ благово́нiя Го́споду.

И въ де́нь суббо́тъ приведе́те два́ а́гнца единолѣ́тна непоро́чна и двѣ́ десяти́ны муки́ пшени́чны вмѣ́шаны въ еле́и на же́ртву и возлiя́нiе,

всесожже́нiя суббо́ты въ суббо́тахъ, на всесожже́нiе всегда́шнее и возлiя́нiе его́.

И въ новоме́сячiихъ да принесе́те во всесожже́нiе Го́споду телца́ два́ от говя́дъ и овна́ еди́наго, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ се́дмь непоро́чныхъ:

три́ десяти́ны муки́ пшени́чны вмѣ́шаны въ еле́и телцу́ еди́ному, и двѣ́ десяти́ны муки́ пшени́чны вмѣ́шаны въ еле́и овну́ еди́ному,

по десяти́нѣ муки́ пшени́чны вмѣ́шаны въ еле́и а́гнцу еди́ному: же́ртву въ воню́ благово́нiя прино́съ Го́споду.

Возлiя́нiе и́хъ от вина́ по́лъ [мѣ́ры] и́на да бу́детъ телцу́ еди́ному: и тре́тiя ча́сть [мѣ́ры] и́на да бу́детъ овну́ еди́ному: и четве́ртая ча́сть [мѣ́ры] и́на да бу́детъ а́гнцу еди́ному: сiе́ всесожже́нiе от ме́сяца до ме́сяца въ ме́сяцы лѣ́та.

И козла́ еди́наго от ко́зъ грѣха́ ра́ди Го́споду на всесожже́нiе при́сное сотвори́те и возлiя́нiе его́.

И въ ме́сяцѣ пе́рвѣмъ въ четвертыйна́десять де́нь ме́сяца Па́сха Го́споду:

и въ пятыйна́десять де́нь ме́сяца сего́ пра́здникъ: се́дмь дні́й опрѣсно́ки да я́сте.

И де́нь пе́рвый наро́читъ свя́тъ да бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла служе́бна да не сотворите́.

И принесе́те всесожже́нiя прино́съ Го́споду, телца́ от воло́въ два́, овна́ еди́наго, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ се́дмь: непоро́чни бу́дутъ ва́мъ.

И же́ртва и́хъ мука́ пшени́чна вмѣ́шана въ еле́и: три́ десяти́ны телцу́ еди́ному и двѣ́ десяти́ны овну́ еди́ному да сотвори́те:

по десяти́нѣ сотвори́ши а́гнцу еди́ному, седми́ а́гнцемъ:

и козла́ еди́наго от ко́зъ грѣха́ ра́ди, во е́же умоли́ти о ва́съ.

Кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго у́тренняго, е́же е́сть всесожже́нiе всегда́шнее, сотвори́те сiя́.

По сему́ сотвори́те на [вся́къ] де́нь, въ се́дмь дні́й, да́ръ, прино́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду: на всесожже́нiе всегда́шнее сотвори́ши возлiя́нiе его́.

И де́нь седмы́й наро́читъ свя́тъ да бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла служе́бнаго да не сотворите́ въ о́нь.

И де́нь но́выхъ [плодо́въ], егда́ принесе́те Го́сподеви же́ртву но́ву седми́цъ, наро́читъ свя́тъ бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла служе́бна да не сотворите́.

И да принесе́те всесожже́нiя въ воню́ благово́нiя Го́споду, телца́ от воло́въ два́, овна́ еди́наго, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ се́дмь непоро́чныхъ.

Же́ртва и́хъ мука́ пшени́чна вмѣ́шана въ еле́и: три́ десяти́ны телцу́ еди́ному и двѣ́ десяти́ны овну́ еди́ному:

по десяти́нѣ а́гнцу еди́ному, седми́ а́гнцемъ:

и козла́ еди́наго от ко́зъ грѣха́ ра́ди, во е́же умоли́ти о ва́съ.

Кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, и же́ртву и́хъ сотвори́те Мнѣ́, непоро́чни да бу́дутъ ва́мъ, и возлiя́нiя и́хъ.

И въ ме́сяцъ седмы́й, пе́рвый [де́нь] ме́сяца наро́читъ свя́тъ да бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла служе́бна да не сотворите́: де́нь зна́менiя бу́детъ ва́мъ.

И сотвори́те всесожже́нiя въ воню́ благово́нiя Го́споду, телца́ от воло́въ еди́наго, овна́ еди́наго, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ се́дмь непоро́чныхъ:

же́ртва и́хъ мука́ пшени́чна вмѣ́шана въ еле́и: три́ десяти́ны телцу́ еди́ному и двѣ́ десяти́ны овну́ еди́ному:

по десяти́нѣ а́гнцу еди́ному, седми́ а́гнцемъ:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди, во е́же умоли́ти о ва́съ:

кромѣ́ всесожже́нiй новоме́сячiя и же́ртвы и́хъ, и возлiя́нiя и́хъ, и всесожже́нiе всегда́шнее: и же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ, по уста́ву и́хъ, въ воню́ благово́нiя Го́споду.

И деся́тый де́нь ме́сяца сего́ наро́читъ свя́тъ да бу́детъ ва́мъ: и озло́бите ду́шы ва́шя, и вся́каго дѣ́ла служе́бна да не сотворите́,

и принесе́те всесожже́нiе въ воню́ благово́нiя Го́споду, прино́сы Го́споду: телца́ еди́наго от говя́дъ, овна́ еди́наго, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ се́дмь: непоро́чны да бу́дутъ ва́мъ:

по десяти́нѣ а́гнцу еди́ному, на се́дмь а́гнцевъ:

и козла́ еди́наго от ко́зъ грѣха́ ра́ди, во е́же умоли́ти о ва́съ: кромѣ́ е́же грѣха́ ра́ди очище́нiя, и всесожже́нiе всегда́шнее: же́ртва его́ и возлiя́нiе его́, по уста́ву его́ въ воню́ благово́нiя прино́съ Го́споду.

И пятыйна́десять де́нь седма́го ме́сяца сего́ наро́читъ свя́тъ да бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла служе́бна да не сотворите́, и пра́зднуйте то́й пра́здникъ Го́сподеви се́дмь дні́й,

и принеси́те всесожже́нiя прино́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду: въ пе́рвый де́нь телце́въ от говя́дъ трина́десять, овна́ два́, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ четырена́десять: непоро́чны да бу́дутъ ва́мъ:

же́ртвы и́хъ мука́ пшени́чна вмѣ́шана въ еле́и: три́ десяти́ны телцу́ еди́ному, тремна́десяти телце́мъ, и двѣ́ десяти́ны овну́ еди́ному, на два́ овна́:

по десяти́нѣ а́гнцу еди́ному, на четырена́десять а́гнцевъ:

и козла́ еди́наго от ко́зъ грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

И въ де́нь вторы́й телце́въ двана́десять, овна́ два́, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ четырена́десять непоро́чныхъ:

же́ртва и́хъ и возлiя́нiя и́хъ телце́мъ и овно́мъ и а́гнцемъ по числу́ и́хъ, по уста́ву и́хъ:

и козла́ еди́наго от ко́зъ грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

Въ де́нь тре́тiй телце́въ единна́десять, овна́ два́, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ четырена́десять непоро́чныхъ:

же́ртва и́хъ и возлiя́нiя и́хъ телце́мъ и овно́мъ и а́гнцемъ по числу́ и́хъ, по уста́ву и́хъ:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

Въ де́нь четве́ртый телце́въ де́сять, овна́ два́, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ четырена́десять непоро́чныхъ:

же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ телце́мъ и овно́мъ и а́гнцемъ по числу́ и́хъ, по уста́ву и́хъ:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

Въ де́нь пя́тый телце́въ де́вять, овна́ два́, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ четырена́десять непоро́чныхъ:

же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ телце́мъ и овно́мъ и а́гнцемъ но числу́ и́хъ, по уста́ву и́хъ:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

Въ де́нь шесты́й телце́въ о́смь, овна́ два́, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ четырена́десять непоро́чныхъ:

же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ телце́мъ и овно́мъ и а́гнцемъ по числу́ и́хъ, по уста́ву и́хъ:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

Въ де́нь седмы́й телце́въ се́дмь, овна́ два́, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ четырена́десять непоро́чныхъ:

же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ телце́мъ и овно́мъ и а́гнцемъ по числу́ и́хъ, по уста́ву и́хъ:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

И въ де́нь осмы́й исхо́дъ бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла служе́бна да не сотворите́ въ о́нь,

и да принесе́те всесожже́нiя въ воню́ благово́нiя Го́споду, телца́ еди́наго, овна́ еди́наго, а́гнцевъ единолѣ́тныхъ се́дмь непоро́чныхъ:

же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ телцу́ и овну́ и а́гнцемъ по числу́ и́хъ, по уста́ву и́хъ:

и козла́ от ко́зъ еди́наго грѣха́ ра́ди: кромѣ́ всесожже́нiя всегда́шняго, же́ртвы и́хъ и возлiя́нiя и́хъ.

Сiя́ сотвори́те Го́споду въ пра́здники ва́шя, кромѣ́ обѣ́товъ ва́шихъ, и во́льная ва́ша, и всесожже́нiя ва́ша, и же́ртвы ва́шя, и возлiя́нiя ва́ша, и спаси́телная ва́ша.

И глаго́ла Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ по всѣ́мъ, ели́ка заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю:

и глаго́ла Моисе́й князе́мъ племе́нъ сыно́въ Изра́илевыхъ, глаго́ля: сiе́ сло́во, е́же повелѣ́ Госпо́дь.

Человѣ́къ человѣ́къ, и́же а́ще обѣща́етъ обѣ́тъ Го́споду, или́ заклене́тся кля́твою, или́ опредѣли́тъ предѣ́ломъ о души́ свое́й, не оскверна́витъ словесе́ своего́: вся́, ели́ка изы́дутъ изъ у́стъ его́, да сотвори́тъ.

А́ще же обѣща́етъ жена́ обѣ́тъ Го́споду, или́ опредѣли́тъ опредѣле́нiе въ дому́ отца́ своего́ въ ю́ности свое́й,

и услы́шитъ оте́цъ ея́ обѣ́ты ея́ и опредѣле́нiя ея́, я́же опредѣли́ на ду́шу свою́, и премолчи́тъ оте́цъ ея́, и да состоя́тся вся́ обѣ́ты ея́, и вся́ опредѣле́нiя, я́же опредѣли́ на ду́шу свою́, да пребу́дутъ е́й.

А́ще же возбране́нiемъ возбрани́тъ оте́цъ ея́, въ о́ньже де́нь услы́шитъ вся́ обѣ́ты ея́ и опредѣле́нiя, я́же опредѣли́ на ду́шу свою́, не состоя́тся: и Госпо́дь очи́ститъ ю́, я́ко возбрани́ оте́цъ ея́.

А́ще же пося́гла за му́жа, и обѣ́ты ея́ на не́й, по опредѣле́нiи у́стъ ея́, ели́ка опредѣли́ на ду́шу свою́,

и услы́шитъ му́жъ ея́, и премолчи́тъ е́й, въ о́ньже де́нь услы́шитъ, и та́ко состоя́тся вся́ обѣ́ты ея́, и опредѣле́нiя ея́, я́же опредѣли́ на ду́шу свою́, да состоя́тся.

А́ще же возбране́нiемъ возбрани́тъ му́жъ ея́, въ о́ньже де́нь услы́шитъ вся́ обѣ́ты ея́ и опредѣле́нiя ея́, я́же опредѣли́ на ду́шу свою́, да не пребу́дутъ, я́ко му́жъ возбрани́ е́й: и Госпо́дь очи́ститъ ю́.

И обѣ́тъ вдови́цы и пущени́цы, ели́ка а́ще обѣща́ютъ на ду́шу свою́, да пребу́дутъ и́мъ.

А́ще же въ дому́ му́жа ея́ обѣ́тъ ея́ или́ опредѣле́нiе, е́же на ду́шу ея́ съ кля́твою,

и услы́шитъ му́жъ ея́, и премолчи́тъ е́й, и не возбрани́тъ е́й, и состоя́тся вся́ обѣ́ты ея́, и вся́ опредѣле́нiя ея́, я́же опредѣли́ на ду́шу свою́ да состоя́тся на ню́.

А́ще же отлуча́я отлучи́тъ му́жъ ея́, въ о́ньже де́нь услы́шитъ, вся́ ели́ка изыдо́ша изъ у́стъ ея́ по обѣ́томъ ея́ и по опредѣле́ниемъ ея́ я́же на ду́шу ея́, не пребу́дутъ е́й: му́жъ бо ея́ отлучи́лъ е́сть, и Госпо́дь очи́ститъ ю́.

Вся́къ обѣ́тъ и вся́ка кля́тва соу́за во е́же озло́бити ду́шу, му́жъ ея́ поста́витъ е́й, и му́жъ ея́ отъи́метъ.

А́ще же молча́ премолчи́тъ е́й де́нь от дне́, и поста́витъ е́й вся́ обѣ́ты ея́, и опредѣле́нiя я́же на не́й, поста́витъ е́й, я́ко умолча́ е́й въ де́нь, въ о́ньже услы́ша.

А́ще же отлуча́я отлучи́тъ му́жъ ея́ по дни́, въ о́ньже услы́ша, и прiи́метъ грѣ́хъ сво́й.

Сiя́ оправда́нiя, ели́ка заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю, между́ му́жемъ и между́ жено́ю его́, и между́ отце́мъ и дще́рiю въ ю́ности ея́, въ дому́ о́тчи.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

отмсти́ ме́сть сыно́въ Изра́илевыхъ от Мадiани́товъ, и послѣди́ приложи́шися къ лю́демъ свои́мъ.

И рече́ Моисе́й къ лю́демъ, глаго́ля: вооружи́те от ва́съ му́жы и ополчи́теся предъ Го́сподемъ на Мадiа́ма, отда́ти отмще́нiе от Го́спода Мадiа́му:

ты́сящу от пле́мене и ты́сящу от пле́мене, от всѣ́хъ племе́нъ сыно́въ Изра́илевыхъ, посли́те ополчи́тися.

И сочто́ша от ты́сящъ Изра́илевыхъ, по ты́сящи от пле́мене, двана́десять ты́сящъ вооруже́ныхъ на бра́нь.

И посла́ я́ Моисе́й ты́сящу от пле́мене и ты́сящу от пле́мене съ си́лою и́хъ, и Финее́са сы́на Елеаза́рова сы́на Ааро́на жерца́: и сосу́ды святы́я, и трубы́ зна́менныя въ рука́хъ и́хъ.

И ополчи́шася на Мадiа́ма, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю, и изби́ша ве́сь му́жескъ по́лъ:

и царе́й Мадiа́мскихъ уби́ша вку́пѣ съ я́звеными и́хъ, и Еви́на и Роко́ма, и Су́ра и У́ра и Рово́ка, пя́ть царе́й Мадiа́млихъ: и Валаа́ма сы́на Вео́рова уби́ша мече́мъ съ я́звеными и́хъ:

и плѣни́ша же́нъ Мадiа́млихъ и имѣ́нiя и́хъ, и скоты́ и́хъ и вся́ притяжа́нiя и́хъ, и си́лу и́хъ плѣни́ша:

и вся́ гра́ды и́хъ, я́же во обита́нiихъ и́хъ, и ве́си и́хъ пожго́ша огне́мъ,

и взя́ша ве́сь плѣ́нъ и́хъ и вся́ коры́сти и́хъ, от человѣ́ка до скота́:

и приведо́ша къ Моисе́ю и ко Елеаза́ру жерцу́ и ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ плѣ́нъ и коры́сти и имѣ́нiе въ по́лкъ, во араво́ѳъ Моа́вль, и́же е́сть у Иорда́на при Иерихо́нѣ.

И изы́де Моисе́й и Елеаза́ръ жре́цъ и вси́ кня́зи со́нма въ срѣ́тенiе и́мъ внѣ́ полка́.

И разгнѣ́вася Моисе́й на надзира́телей си́лы, тысященача́лниковъ и стонача́лниковъ иду́щихъ от ополче́нiя бра́ни.

И рече́ и́мъ Моисе́й: вску́ю жи́въ оста́висте ве́сь же́нскъ по́лъ?

Ты́я бо бы́ша сыно́мъ Изра́илевымъ, по словеси́ Валаа́млю, е́же отступи́ти и презрѣ́ти сло́во Госпо́дне Фого́ра ра́ди, и бы́сть я́зва въ со́нмѣ Госпо́дни:

и ны́нѣ избі́йте вся́къ му́жескъ по́лъ во вся́комъ во́зрастѣ, и вся́ку жену́, я́же позна́ ло́же му́жеско, избі́йте:

и вся́къ во́зрастъ же́нскъ, я́же не позна́ша ло́жа му́жеска, живы́хъ оста́вите я́:

и вы́ ста́ните внѣ́ полка́ се́дмь дні́й: вся́къ уби́вый ду́шу и прикосну́выйся убiе́ному да очи́стится въ тре́тiй де́нь и въ де́нь седмы́й, вы́ и плѣ́нъ ва́шъ:

и вся́ку оде́жду, и вся́къ сосу́дъ ко́жанъ, и вся́ко содѣ́ланое от козли́чины, и вся́къ сосу́дъ древя́нъ очи́стите.

И рече́ Елеаза́ръ жре́цъ къ муже́мъ си́лы приходя́щымъ от ополче́нiя ра́тнаго: сiе́ оправда́нiе зако́на, е́же заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю:

кромѣ́ сребра́ и зла́та, и мѣ́ди и желѣ́за, и кассите́ра и о́лова,

вся́ка ве́щь, я́же про́йдетъ сквозѣ́ о́гнь, и [огне́мъ] очи́стится, но и водо́ю очище́нiя очи́стится: и вся́, ели́ка а́ще не про́йдутъ сквозѣ́ о́гнь, да про́йдутъ сквозѣ́ во́ду:

и испери́те ри́зы ва́шя въ де́нь седмы́й, и очи́ститеся: и по си́хъ вни́дете въ по́лкъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

возми́те сочисле́нiе коры́стей плѣ́на от человѣ́ка до скота́, ты́ и Елеаза́ръ жре́цъ и кня́зи оте́чествъ со́нма,

и раздѣли́те коры́сти между́ во́ины ходи́вшими на бра́нь и между́ всѣ́мъ со́нмомъ,

и отлучи́те да́нь Го́споду от люді́й вое́нныхъ ходи́вшихъ на бра́нь, еди́ну ду́шу от пяти́ со́тъ, от человѣ́къ и от ското́въ, и от воло́въ и от ове́цъ и от осля́тъ,

и от полови́ны и́хъ да во́змете, и да́си Елеаза́ру жерцу́ нача́тки Госпо́дни:

и от полови́ны сыно́въ Изра́илевыхъ да во́змеши еди́но от пяти́десяти человѣ́къ, и от воло́въ и от ове́цъ, и от осля́тъ и от всѣ́хъ ското́въ, и да́си я́ леви́томъ, и́же стрегу́тъ стражбы́ въ ски́нiи Госпо́дни.

И сотвори́ Моисе́й и Елеаза́ръ жре́цъ, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.

И бы́сть мно́жество плѣ́на, его́же плѣни́ша му́жи во́инстiи, от ове́цъ ше́сть со́тъ се́дмьдесятъ пя́ть ты́сящъ,

и воло́въ се́дмьдесятъ двѣ́ ты́сящы,

и осло́въ шестьдеся́тъ еди́на ты́сяща,

и ду́шъ человѣ́ческихъ от же́нска по́лу, я́же не позна́ша ло́жа му́жеска, всѣ́хъ ду́шъ три́десять двѣ́ ты́сящы:

и бы́сть полови́на ча́сть ходи́вшихъ на бра́нь, от числа́ ове́цъ три́ста три́десять се́дмь ты́сящъ и пя́ть со́тъ:

и бы́сть да́нь Го́споду от ове́цъ ше́сть со́тъ се́дмьдесятъ пя́ть:

и воло́въ три́десять ше́сть ты́сящъ, и да́нь Го́споду се́дмьдесятъ и два́:

и осло́въ три́десять ты́сящъ пя́ть со́тъ, и да́нь Го́споду шестьдеся́тъ еди́нъ:

и ду́шъ человѣ́ческихъ шестьна́десять ты́сящъ, и да́нь от си́хъ Го́споду три́десять двѣ́ души́.

И даде́ Моисе́й да́нь Го́споду, уча́стiе Бо́жiе Елеаза́ру жерцу́, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.

От полови́ны сыно́въ Изра́илевыхъ, и́хже раздѣли́ Моисе́й от муже́й вое́нныхъ:

и бы́сть полови́на от со́нма, от ове́цъ три́ста и три́десять се́дмь ты́сящъ и пя́ть со́тъ:

и воло́въ три́десять ше́сть ты́сящъ:

осло́въ три́десять ты́сящъ и пя́ть со́тъ:

и человѣ́чихъ ду́шъ шестьна́десять ты́сящъ:

и взя́ Моисе́й от полови́ны сыно́въ Изра́илевыхъ, еди́но от пяти́десяти, от человѣ́къ и от ското́въ, и даде́ я́ леви́томъ стрегу́щымъ стражбы́ ски́нiи Госпо́дни, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.

И прiидо́ша къ Моисе́ю вси́ поста́вленнiи надъ ты́сящами си́лы, тысященача́лники и стонача́лники,

и реко́ша къ Моисе́ю: о́троцы твои́ взя́ша сочте́нiе от муже́й вои́нскихъ, и́же су́ть у на́съ, и никто́же поги́бе от ни́хъ:

и принесо́хомъ да́ръ Го́споду, му́жъ е́же обрѣ́те, сосу́дъ зла́тъ и обру́чiе, и гри́вну и пе́рстень, и усеря́зи и че́пь злату́ю, умоли́ти о на́съ предъ Го́сподемъ.

И взя́ Моисе́й и Елеаза́ръ жре́цъ зла́то от ни́хъ, вся́къ сосу́дъ содѣ́ланъ.

И бы́сть всего́ зла́та уча́стiе, е́же отлучи́ся Го́споду, шестьна́десять ты́сящъ и се́дмь со́тъ и пятьдеся́тъ Си́кль от тысященача́лниковъ и от стонача́лниковъ.

И му́жи во́инстiи плѣни́ша кі́йждо себѣ́.

И взя́ша Моисе́й и Елеаза́ръ жре́цъ зла́то от тысященача́лниковъ и от стонача́лниковъ и внесо́ша е́ въ ски́нiю свидѣ́нiя, въ па́мять сыно́въ Изра́илевыхъ предъ Го́сподемъ.

И скота́ мно́жество бя́ше сыно́мъ Руви́млимъ и сыно́мъ Га́довымъ, мно́го зѣло́. И ви́дѣша страну́ Иази́рову и страну́ Галаа́дову, и бя́ше мѣ́сто, мѣ́сто ско́тно.

И прише́дше сы́нове Руви́мли и сы́нове Га́довы реко́ша къ Моисе́ю и ко Елеаза́ру жерцу́ и ко князе́мъ со́нма, глаго́люще:

Атаро́ѳъ и Дево́нъ, и Иази́ръ и Намра́, и Есево́нъ и Елеа́ли, и Севама́ и Нава́въ и Веа́нъ,

земля́, ю́же предаде́ Госпо́дь предъ сы́ны Изра́илевыми, земля́ скотопита́телна е́сть, рабо́мъ же твои́мъ ско́тъ е́сть.

И рѣ́ша: а́ще обрѣто́хомъ благода́ть предъ тобо́ю, да да́стся на́мъ земля́ сiя́ рабо́мъ твои́мъ во одержа́нiе, и не преводи́ на́съ чрезъ Иорда́нъ.

И рече́ Моисе́й сыно́мъ Га́довымъ и сыно́мъ Руви́млимъ: бра́тiя ва́шя по́йдутъ на бра́нь, и вы́ ли ся́дете ту́?

И вску́ю развраща́ете се́рдце сыно́въ Изра́илевыхъ, не прейти́ на зе́млю, ю́же дае́тъ Госпо́дь и́мъ?

Не та́ко ли сотвори́ша отцы́ ва́ши, егда́ посла́хъ я́ от Ка́дисъ-Варни́ согля́дати зе́млю?

И взыдо́ша до де́бри Грезно́вныя, и согля́даша зе́млю, и отврати́ша се́рдце сыно́въ Изра́илевыхъ, я́ко да не вни́дутъ въ зе́млю, ю́же даде́ и́мъ Госпо́дь?

И разгнѣ́вася я́ростiю Госпо́дь въ де́нь о́нъ и кля́тся, глаго́ля:

а́ще у́зрятъ человѣ́цы сі́и изше́дшiи изъ Еги́пта, от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, вѣ́дущiи добро́ и зло́, зе́млю, е́юже кля́хся Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову: не послѣ́доваша бо вслѣ́дъ Мене́,

то́чiю Хале́въ сы́нъ Иефонні́инъ отлуче́нный и Иису́съ сы́нъ Нави́нъ, я́ко послѣ́доваша вслѣ́дъ Го́спода.

И разгнѣ́вася я́ростiю Госпо́дь на Изра́иля, и томи́ я́ въ пусты́ни четы́редесять лѣ́тъ, до́ндеже потреби́ся ве́сь ро́дъ творя́щiй зла́я предъ Го́сподемъ.

Се́, воста́сте вмѣ́сто оте́цъ ва́шихъ, сокруше́нiе человѣ́къ грѣ́шниковъ, приложи́ти еще́ къ я́рости гнѣ́ва Госпо́дня на Изра́иля:

я́ко отвратите́ся от Него́, приложи́ти еще́ оста́вити его́ въ пусты́ни, и возбеззако́ннуете на ве́сь со́нмъ се́й.

И прiидо́ша къ нему́ и глаго́лаша: огра́ды овца́мъ да согради́мъ здѣ́ ското́мъ свои́мъ, и гра́ды имѣ́ниемъ на́шымъ:

и мы́ вооруже́ни по́йдемъ на стражбу́ пе́рвiи сыно́мъ Изра́илевымъ, до́ндеже введе́мъ я́ въ мѣ́сто и́хъ: и да вселя́тся имѣ́нiя на́ша во градѣ́хъ утвержде́ныхъ ра́ди живу́щихъ на земли́:

не возврати́мся въ до́мы на́шя, до́ндеже раздѣля́тся сы́нове Изра́илтестiи, кі́йждо въ наслѣ́дiе свое́:

и ктому́ не наслѣ́димъ въ ни́хъ объ ону́ страну́ Иорда́на и да́лѣе, я́ко прiя́хомъ жре́бiя на́шя сiю́ страну́ Иорда́на на восто́ки.

И рече́ къ ни́мъ Моисе́й: а́ще сотворите́ по словеси́ сему́, а́ще вооружите́ся предъ Го́сподемъ на бра́нь,

и пре́йдетъ вся́къ ору́жникъ ва́шъ Иорда́нъ предъ Го́сподемъ на бра́нь, до́ндеже потреби́тся вра́гъ Его́ от лица́ Его́,

и облада́на бу́детъ земля́ предъ Го́сподемъ, и посе́мъ возврати́теся, и бу́дете безви́нни предъ Го́сподемъ и от Изра́иля: и бу́детъ земля́ сiя́ ва́мъ во одержа́нiе предъ Го́сподемъ:

а́ще же не сотворите́ та́ко, согрѣшите́ предъ Го́сподемъ, и увѣ́сте грѣ́хъ ва́шъ, егда́ ва́съ пости́гнутъ зла́я:

и соградите́ вы́ себѣ́ гра́ды имѣ́нiю ва́шему и огра́ды ското́мъ ва́шымъ: и исходя́щее изъ у́стъ ва́шихъ сотворите́.

И реко́ша сы́нове Руви́мли и сы́нове Га́довы къ Моисе́ю, глаго́люще: раби́ твои́ сотворя́тъ, я́коже Госпо́дь на́шъ повелѣ́лъ е́сть:

имѣ́нiе на́ше, и жены́ на́ши, и ве́сь ско́тъ на́шъ да бу́дутъ во градѣ́хъ Галаа́довыхъ:

раби́ же твои́ пре́йдутъ вси́ вооруже́ни и угото́вани предъ Го́сподемъ на бра́нь, я́коже глаго́летъ Госпо́дь.

И приста́ви и́мъ Моисе́й Елеаза́ра жерца́ и Иису́са сы́на Нави́на, и кня́зи оте́чествъ племе́нъ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И рече́ къ ни́мъ Моисе́й: а́ще пре́йдутъ сы́нове Руви́мли и сы́нове Га́довы съ ва́ми чрезъ Иорда́нъ, вся́къ вооруже́нъ на бра́нь предъ Го́сподемъ, и облада́ете земле́ю предъ собо́ю, и дади́те и́мъ зе́млю Галаа́дову во одержа́нiе.

А́ще ли не пре́йдутъ вооруже́ни съ ва́ми на бра́нь предъ Го́сподемъ, то́ предпосли́те имѣ́нiе и́хъ и жены́ и́хъ и скоты́ и́хъ пре́жде ва́съ на зе́млю Ханаа́ню, и да наслѣ́дятъ ку́пно съ ва́ми въ земли́ Ханаа́ни.

И отвѣща́ша сы́нове Руви́мли и сы́нове Га́довы, глаго́люще: ели́ка глаго́летъ Госпо́дь рабо́мъ Свои́мъ, та́ко сотвори́мъ мы́:

пре́йдемъ вооруже́ни предъ Го́сподемъ въ зе́млю Ханаа́ню, и дади́те на́мъ во одержа́нiе страну́ сiю́ Иорда́на.

И даде́ и́мъ Моисе́й сыно́мъ Га́довымъ и сыно́мъ Руви́млимъ и полупле́мени Манассі́ину сыно́въ Ио́сифовыхъ ца́рство Сио́на царя́ Аморре́йска и ца́рство О́га царя́ Васа́нска, зе́млю и гра́ды съ предѣ́лы ея́, гра́ды окре́стныя земли́.

И согради́ша сы́нове Га́довы Дево́нъ и Атаро́ѳъ и Арои́ръ,

и Софа́нъ и Иази́ръ, и вознесо́ша и́хъ,

и Намра́мъ и Веѳара́нъ гра́ды тве́рды, и огра́ды овца́мъ.

И сы́нове Руви́мли согради́ша Есево́нъ и Елеа́ли и Карiаѳаи́мъ,

и Наво́нъ и Веельмео́нъ огражде́ны, и Севама́: и прозва́ша по имено́мъ свои́мъ имена́ градо́мъ, я́же согради́ша.

И и́де у́ръ сы́нъ Махи́ровъ, вну́къ Манассі́евъ, въ Галаа́дъ, и взя́ его́, и погуби́ Аморре́а живу́щаго въ не́мъ:

и даде́ Моисе́й Галаа́дъ Махи́ру сы́ну Манассі́ину, и всели́ся ту́.

И Иаи́ръ сы́нъ Манассі́евъ и́де и взя́ се́ла и́хъ, и прозва́ша я́ се́ла Иаи́рова.

И Нава́въ и́де и взя́ Каа́ѳа и се́ла его́, и именова́ я́ Наво́ѳъ от и́мене своего́.

И сі́и ста́нове сыно́въ Изра́илевыхъ, егда́ изыдо́ша изъ земли́ Еги́петскiя съ си́лою свое́ю руко́ю Моисе́овою и Ааро́нею.

И написа́ Моисе́й воздвиже́нiя и́хъ и ста́ны и́хъ, по словеси́ Госпо́дню. И сі́и ста́нове ше́ствiя и́хъ:

воздвиго́шася от Рамессы́ въ ме́сяцъ пе́рвый, въ пятыйна́десять де́нь пе́рваго ме́сяца: нау́трiе Па́схи изыдо́ша сы́нове Изра́илтестiи руко́ю высо́кою предъ всѣ́ми Еги́птяны:

и Еги́птяне погреба́ху уме́ршыя от ни́хъ вся́, я́же изби́ Госпо́дь вся́каго пе́рвенца въ земли́ Еги́петстѣй: и въ бозѣ́хъ и́хъ сотвори́ отмще́нiе Госпо́дь.

И воздви́гшеся сы́нове Изра́илевы от Рамессы́, ополчи́шася въ Сокхо́ѳѣ:

и воздви́гшеся от Сокхо́ѳа, ополчи́шася въ Вуѳа́нѣ, и́же е́сть ча́сть нѣ́кая пусты́ни:

и воздвиго́шася от Вуѳа́на, и ополчи́шася во у́стiи Иро́ѳа, и́же е́сть пря́мо Веельсепфо́ну, и ополчи́шася пря́мо Магдо́лу:

и воздвиго́шася пря́мо Иро́ѳу, и проидо́ша среди́ мо́ря въ пусты́ню: и идо́ша путе́мъ три́ дни́ въ пусты́ни ті́и, и ополчи́шася въ Го́рькостехъ.

И воздвиго́шася от Го́рькостей и прiидо́ша въ Ели́мъ: и въ Ели́мѣ [бы́ша] двана́десять исто́чники во́дъ, и се́дмьдесятъ сте́блiй фи́никовъ, и ополчи́шася у воды́ та́мо.

И воздвиго́шася от Ели́ма и ополчи́шася у мо́ря Чермна́го:

и воздвиго́шася от мо́ря Чермна́го и ополчи́шася въ пусты́ни Си́нъ:

и воздвиго́шася от пусты́ни Си́нъ и ополчи́шася въ Рафа́кѣ:

и воздвиго́шася от Рафа́ка и ополчи́шася въ Елу́сѣ:

и воздвиго́шася от Елу́са и ополчи́шася въ Рафиди́нѣ: и не бы́сть та́мо воды́ лю́демъ пи́ти.

И воздвиго́шася от Рафиди́на и ополчи́шася въ пусты́ни Сина́:

и воздвиго́шася от пусты́ни Сина́ и ополчи́шася во Гробѣ́хъ похотѣ́нiя:

и воздвиго́шася от Гробо́въ похотѣ́нiя и ополчи́шася во Асиро́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Асиро́ѳа и ополчи́шася въ Раѳа́мѣ:

и воздвиго́шася от Раѳа́ма и ополчи́шася въ Ремно́нъ-Фаре́сѣ:

и воздвиго́шася от Ремно́нъ-Фаре́са и ополчи́шася въ Лемво́нѣ:

и воздвиго́шася от Лемво́на и ополчи́шася въ Ресса́нѣ:

и воздвиго́шася от Ресса́на и ополчи́шася въ Макелла́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Макелла́ѳа и ополчи́шася во Арсафа́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Арсафа́ѳа горы́ и ополчи́шася въ Харада́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Харада́ѳа и ополчи́шася въ Макидо́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Макидо́ѳа и ополчи́шася въ Катаа́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Катаа́ѳа и ополчи́шася во Ѳара́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Ѳара́ѳа и ополчи́шася въ Маѳе́ккѣ:

и воздвиго́шася от Маѳе́кка и ополчи́шася во Аселмо́нѣ:

и воздвиго́шася от Аселмо́на и ополчи́шася въ Масуру́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Масуру́ѳа и ополчи́шася въ Ванакка́нѣ:

и воздвиго́шася от Ванакка́на и ополчи́шася въ горѣ́ Гадда́дъ:

и воздвиго́шася от горы́ Гадда́дъ и ополчи́шася во Етева́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Етева́ѳа и ополчи́шася во Евро́нѣ:

и воздвиго́шася от Евро́на и ополчи́шася въ Гесiо́нъ-Га́верѣ:

и воздвиго́шася от Гесiо́нъ-Га́вера и ополчи́шася въ пусты́ни Си́нъ: и воздвиго́шася от пусты́ни Си́нъ и ополчи́шася въ пусты́ни Фара́ни, я́же е́сть Ка́дисъ:

и воздвиго́шася от Ка́диса и ополчи́шася въ горѣ́ О́ръ бли́зъ земли́ Едо́мли.

И взы́де Ааро́нъ жре́цъ на го́ру О́ръ повелѣ́нiемъ Госпо́днимъ, и у́мре та́мо въ четыредеся́тое лѣ́то изше́ствiя сыно́въ Изра́илевыхъ изъ земли́ Еги́петскiя, ме́сяца пя́таго въ пе́рвый де́нь ме́сяца.

И Ааро́нъ бя́ше ста́ два́десяти тре́хъ лѣ́тъ, егда́ у́мре въ горѣ́ О́ръ.

И услы́ша Ханане́й ца́рь Ара́дскiй, и се́й живя́ше въ земли́ Ханаа́ни, егда́ вхожда́ху сы́нове Изра́илевы.

И воздвиго́шася от горы́ О́ръ и ополчи́шася въ Селмо́нѣ:

и воздвиго́шася от Селмо́на и ополчи́шася въ Фино́нѣ:

и воздвиго́шася от Фино́на и ополчи́шася во Ово́ѳѣ:

и воздвиго́шася от Ово́ѳа и ополчи́шася въ Гаи́, объ ону́ страну́ предѣ́лъ Моа́влихъ:

и воздвиго́шася от Гаи́ и ополчи́шася въ Дево́нъ-Га́дѣ:

и воздвиго́шася от Дево́нъ-Га́да и ополчи́шася въ Гелмо́нъ-Девлаѳаи́мѣ:

и воздвиго́шася от Гелмо́нъ-Девлаѳаи́ма и ополчи́шася въ гора́хъ Авари́млихъ пря́мо Нава́ву:

и воздвиго́шася от го́ръ Авари́млихъ и ополчи́шася на за́падѣ Моа́вли, у Иорда́на при Иерихо́нѣ:

и воздвиго́шася от за́пада Моа́вля и ополчи́шася у Иорда́на, между́ Есимо́ѳомъ, до Велсатти́ма на за́пады Моа́ва.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю въ за́падѣ Моа́ва у Иорда́на при Иерихо́нѣ, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: вы́ прехо́дите Иорда́нъ въ зе́млю Ханаа́ню,

и погуби́те вся́ живу́щыя на земли́ от лица́ ва́шего, и разруши́те стражбы́ и́хъ, и вся́ и́долы излiя́нныя и́хъ сокруши́те я́, и вся́ ка́пища и́хъ разруши́те,

и погуби́те вся́ живу́щыя на земли́, и всели́теся въ ню́: ва́мъ бо да́хъ зе́млю и́хъ по жре́бiю:

и наслѣ́дите зе́млю и́хъ жре́бiемъ по племена́мъ ва́шымъ: мно́гимъ умно́жите одержа́нiе и́хъ, и ма́лымъ ума́лите одержа́нiе и́хъ: въ не́же изы́детъ и́мя его́, та́мо да бу́детъ жре́бiй его́: по племена́мъ оте́чествiй ва́шихъ наслѣ́дите:

а́ще же не погубите́ живу́щихъ на земли́ от лица́ ва́шего, бу́дутъ, и́хже оста́вите от ни́хъ, остны́ во очесѣ́хъ ва́шихъ и стрѣ́лы въ ре́брахъ ва́шихъ, и совражду́ютъ ва́мъ на земли́, на не́йже вы́ вселите́ся:

и бу́детъ я́коже умы́слихъ сотвори́ти о́нѣмъ, то́ сотворю́ ва́мъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

заповѣ́ждь сыно́мъ Изра́илевымъ, и рече́ши къ ни́мъ: вы́ вхо́дите въ зе́млю Ханаа́ню, сiя́ бу́детъ ва́мъ въ наслѣ́дiе, земля́ Ханаа́ня съ предѣ́лы ея́:

и бу́детъ ва́мъ страна́, я́же къ ли́вѣ от пусты́ни Си́нъ да́же до Едо́ма: и бу́дутъ ва́мъ предѣ́лѣ къ ли́вѣ, от кра́я мо́ря Сла́наго от восто́ковъ,

и объи́дутъ ва́съ предѣ́лы от ли́вы до возше́ствiя Акрави́ня, и про́йдутъ Енна́къ, и бу́детъ исхо́дъ его́ къ ли́вѣ Ка́дисъ-Варни́, и изы́детъ на село́ Ара́дъ, и про́йдетъ Аселмо́на:

и объи́дутъ предѣ́лы от Аселмо́на водоте́чу Еги́петскую, и бу́детъ исхо́дъ мо́ре [вели́кое]:

и предѣ́лы морсті́и бу́дутъ ва́мъ, мо́ре вели́кое опредѣли́тъ, сiе́ бу́детъ ва́мъ предѣ́лы морсті́и:

и сiе́ бу́детъ ва́мъ предѣ́лъ къ сѣ́веру: от мо́ря вели́каго измѣ́рите са́ми себѣ́ при горѣ́ Го́ру:

и от горы́ Го́ру измѣ́рите са́ми себѣ́, входя́ще во Ема́ѳъ, и бу́дутъ прехо́дъ его́ предѣ́лы Садада́:

и изы́дутъ предѣ́лы Зефро́на, и бу́детъ исхо́дъ его́ Арсенаи́нъ: сiе́ бу́детъ ва́мъ предѣ́лы от сѣ́вера:

и измѣ́рите са́ми себѣ́ предѣ́лы восто́чныя от Арсенаи́на до Сепфама́ра:

и сни́дутъ предѣ́лы от Сепфама́ръ-Вила́ от восто́къ на исто́чники, и сни́дутъ предѣ́лы Вилы́, и про́йдутъ на хребе́тъ мо́ря Хенере́ѳъ, от восто́къ:

и сни́дутъ предѣ́лы на Иорда́нъ, и бу́детъ прехо́дъ его́ мо́ре Сла́ное: сiя́ бу́детъ земля́ ва́мъ, и предѣ́лы ея́ о́крестъ.

И заповѣ́да Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ, глаго́ля: сiя́ земля́, ю́же прiи́мете въ наслѣ́дiе по жре́бiю, я́коже повелѣ́ Госпо́дь, да́ти ю́ девяти́ племено́мъ и полупле́мени Манассі́ину:

я́ко взя́ пле́мя сыно́въ Руви́млихъ и пле́мя сыно́въ Га́довыхъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, и по́лъ пле́мене Манассі́ина воспрiя́ша жре́бiя своя́:

два́ племена́ и по́лъ пле́мене прiя́ша жре́бiя своя́ за Иорда́номъ при Иерихо́нѣ от полу́дня на восто́ки.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

сiя́ имена́ муже́й, и́же раздѣля́тъ ва́мъ зе́млю: Елеаза́ръ жре́цъ и Иису́съ Нави́нъ:

и по кня́зю еди́ному от пле́мене во́змете раздѣли́ти ва́мъ зе́млю.

И сiя́ имена́ муже́мъ: пле́мене Иу́дина Хале́въ сы́нъ Иефонні́инъ,

пле́мене Симео́ня Саламiи́лъ сы́нъ Семiу́довъ,

пле́мене Венiами́ня Елда́дъ сы́нъ Хасло́нь,

пле́мене Да́нова кня́зь Вокко́ръ сы́нъ Иекли́нинъ,

сыно́въ Ио́сифовыхъ пле́мене сыно́въ Манассі́иныхъ кня́зь Анiи́лъ сы́нъ Суфи́довъ,

пле́мене сыно́въ Ефре́млихъ кня́зь Камуи́лъ сы́нъ Сафта́новъ,

пле́мене Завуло́ня кня́зь Елисафа́нъ сы́нъ Харна́ховъ,

пле́мене сыно́въ Иссаха́ровыхъ кня́зь Фалтiи́лъ сы́нъ Оза́инъ,

пле́мене сыно́въ Аси́ровыхъ кня́зь Ахiо́ръ сы́нъ Селемі́инъ,

пле́мене Нефѳали́мля кня́зь Фадаи́лъ сы́нъ Амiу́довъ.

Си́мъ заповѣ́да Госпо́дь раздѣли́ти сыно́мъ Изра́илевымъ въ земли́ Ханаа́ни.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю на за́падѣ Моа́вли у Иорда́на при Иерихо́нѣ, глаго́ля:

заповѣ́ждь сыно́мъ Изра́илевымъ, да дадя́тъ леви́томъ от жре́бiй одержа́нiя своего́ гра́ды всели́тися, и предгра́дiя гра́дская о́крестъ и́хъ да дадя́тъ леви́томъ:

и бу́дутъ и́мъ гра́ды вселя́тися, и уча́стiя и́хъ да бу́дутъ ското́мъ и́хъ и всѣ́мъ четвероно́жнымъ и́хъ:

и прилежа́щая градо́мъ, и́хже дади́те леви́томъ, от стѣны́ гра́да и внѣ́, двѣ́ ты́сящы лако́тъ о́крестъ:

и да измѣ́риши страну́ внѣ́ гра́да, я́же на восто́къ, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и страну́, я́же къ Ли́вѣ, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и страну́, я́же къ мо́рю, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и страну́, я́же къ сѣ́веру, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и гра́дъ посредѣ́ сего́ бу́детъ ва́мъ, и предѣ́лы градо́въ:

и гра́ды я́же дади́те леви́томъ, ше́сть градо́въ [да бу́дутъ] убѣ́жныхъ, и́хже дади́те убѣга́ти въ ня́ уби́вшему, и къ си́мъ четы́редесять и два́ гра́да:

всѣ́хъ градо́въ дади́те леви́томъ четы́редесять и о́смь градо́въ, сiя́ и предгра́дiя и́хъ:

и гра́ды, и́хже дади́те от одержа́нiя сыно́въ Изра́илевыхъ, от мно́гихъ мно́га, а от ма́лыхъ ма́ла: кі́йждо по наслѣ́дiю своему́, е́же наслѣ́дятъ, да дадя́тъ от градо́въ леви́томъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: вы́ прехо́дите Иорда́нъ въ зе́млю Ханаа́ню:

и раздѣли́те са́ми себѣ́ гра́ды: убѣ́жища да бу́дутъ ва́мъ убѣга́ти въ ня́ убі́йцѣ, вся́къ уби́вый ду́шу нехотя́й:

и бу́дутъ гра́ди ва́мъ убѣ́жища от у́жика кро́ве, и да не у́мретъ уби́вый, до́ндеже ста́нетъ предъ со́нмомъ на судѣ́:

и гра́ды, я́же дади́те, ше́сть градо́въ, убѣ́жища да бу́дутъ ва́мъ.

Три́ гра́ды дади́те объ ону́ страну́ Иорда́на, и три́ гра́ды дади́те въ земли́ Ханаа́ни:

убѣ́жище да бу́детъ сыно́мъ Изра́илевымъ, и прише́лцу, и обита́лнику и́же въ ва́съ, да бу́дутъ гра́ди сі́и во убѣ́жище убѣга́ти та́мо вся́кому уби́вшему ду́шу нехотѣ́нiемъ.

А́ще же ору́дiемъ желѣ́знымъ убiе́тъ его́, и у́мретъ, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убі́йца.

А́ще же ка́менiемъ изъ руки́ убiе́тъ его́, и у́мретъ от него́, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убі́йца.

А́ще же ору́дiемъ древя́нымъ изъ руки́, от него́же у́мретъ, убiе́тъ его́, и у́мретъ, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убі́йца.

у́жикъ кро́ве, се́й да убiе́тъ уби́вшаго: егда́ усря́щетъ его́, се́й да убiе́тъ его́.

А́ще же вражды́ ра́ди ри́нетъ его́ и ве́ржетъ на него́ вся́къ сосу́дъ по навѣ́ту, и у́мретъ,

или́ от не́нависти порази́лъ его́ руко́ю, и у́мретъ, сме́ртiю да у́мретъ уби́вый, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убива́яй: у́жикъ кро́ве да убiе́тъ убі́йцу, егда́ срѣ́тится съ ни́мъ.

А́ще же внеза́пу не вражды́ ра́ди ри́нетъ его́, или́ ве́ржетъ на него́ вся́къ сосу́дъ не по навѣ́ту,

или́ вся́кимъ ка́менемъ, и́мже ве́ржетъ не вѣ́дый, и паде́тъ на него́, и у́мретъ, о́нъ же вра́гъ его́ не бѣ́, ниже́ ищя́й зла́ ему́ твори́ти,

и да су́дитъ со́нмъ между́ уби́вшимъ и между́ у́жикомъ кро́ве, по судьба́мъ си́мъ,

и изба́витъ со́нмъ уби́вшаго от у́жика кро́ве, и да возврати́тъ его́ со́нмъ во гра́дъ убѣ́жища его́, въ о́ньже убѣжа́, и да поживе́тъ та́мо, до́ндеже у́мретъ жре́цъ вели́кiй, его́же пома́заша еле́емъ святы́мъ.

А́ще же исхо́домъ изы́детъ уби́вый внѣ́ предѣ́лъ гра́да, въ о́ньже убѣжа́ та́мо,

и обря́щетъ его́ у́жикъ кро́ве внѣ́ предѣ́лъ гра́да убѣ́жища его́, и убiе́тъ у́жикъ кро́ве уби́вшаго, нѣ́сть пови́ненъ:

во гра́дѣ бо убѣжа́нiя да живе́тъ, до́ндеже у́мретъ жре́цъ вели́кiй, и по уме́ртвiи жерца́ вели́каго да возврати́тся уби́вый въ зе́млю одержа́нiя своего́.

И да бу́дутъ сiя́ ва́мъ во оправда́нiе суда́ въ роды́ ва́шя во всѣ́хъ селе́нiихъ ва́шихъ.

Вся́каго уби́вшаго ду́шу, предъ свидѣ́телми да убiе́ши уби́вшаго: и свидѣ́тель еди́нъ да не свидѣ́телствуетъ на сме́рть души́.

И да не во́змете иску́па за ду́шу от уби́вшаго, пови́нна су́ща убiе́нiю: сме́ртiю бо у́мретъ:

ниже́ да во́змете иску́па убѣжа́нiя во гра́дъ убѣ́жища, да па́ки живе́тъ на земли́, до́ндеже у́мретъ жре́цъ вели́кiй.

И да не убiе́те земли́, на не́йже вы́ обита́ете: кро́вь бо сiя́ убива́етъ зе́млю, и не очи́стится земля́ от кро́ве пролiя́нныя на не́й, но то́кмо кро́вiю пролива́ющаго:

и да не оскверните́ земли́, на не́йже живете́, на не́йже А́зъ вселя́юся посредѣ́ ва́съ: А́зъ бо е́смь Госпо́дь вселя́яйся посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И прiидо́ша кня́зи пле́мене сыно́въ Галаа́довыхъ, сы́на Махи́рова сы́на Манассі́ина от пле́мене сыно́въ Ио́сифовыхъ, и глаго́лаша предъ Моисе́омъ и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ и предъ кня́зи домо́въ оте́чествъ сыно́въ Изра́илевыхъ,

и реко́ша: господи́ну на́шему повелѣ́ Госпо́дь отда́ти зе́млю наслѣ́дiя по жре́бiю сыно́мъ Изра́илевымъ: и господи́ну на́шему заповѣ́да Госпо́дь да́ти наслѣ́дiе Салпаа́да бра́та на́шего дще́ремъ его́:

и бу́дутъ еди́ному от племе́нъ сыно́въ Изра́илевыхъ въ жены́, и отлучи́тся жре́бiй и́хъ от одержа́нiя оте́цъ на́шихъ, и приложи́тся къ наслѣ́дiю пле́мене, и́мже бу́дутъ въ жены́, и от жре́бiя наслѣ́дiя на́шего отлучи́тся:

а́ще же бу́детъ оставле́нiе сыно́въ Изра́илевыхъ, и приложи́тся наслѣ́дiе и́хъ къ наслѣ́дiю пле́мене, и́мже а́ще бу́дутъ въ жены́, и от наслѣ́дiя пле́мене оте́чества на́шего отъи́мется наслѣ́дiе и́хъ.

И заповѣ́да Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ по повелѣ́нiю Госпо́дню, глаго́ля: си́це пле́мя сыно́въ Ио́сифовыхъ глаго́лютъ:

сiе́ сло́во, е́же заповѣ́да Госпо́дь дще́ремъ Салпаа́довымъ, глаго́ля: идѣ́же уго́дно и́мъ, да бу́дутъ въ жены́, то́кмо от со́нма оте́чества своего́ да бу́дутъ въ жены́,

и не преврати́тся наслѣ́дiе сыно́въ Изра́илевыхъ от пле́мене въ пле́мя и́но: я́ко кі́йждо въ наслѣ́дiи пле́мене оте́чества своего́ жени́тися и́мутъ сы́нове Изра́илевы:

и вся́ка дщи́, у́жичествующая наслѣ́дiе от племе́нъ сыно́въ Изра́илевыхъ, еди́ному су́щихъ от со́нма отца́ ея́ да бу́детъ жена́: да у́жичествуютъ сы́нове Изра́илевы кі́йждо наслѣ́дiе отца́ своего́:

и не преврати́тся жре́бiй от пле́мене въ пле́мя и́но, но кі́йждо въ наслѣ́дiи свое́мъ да же́нятся сы́нове Изра́илевы.

Я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю, та́ко сотвори́ша дще́ри Салпаа́довы.

И бы́ша Маала́ и Ѳерса́, и Егла́ и Мелха́ и Нуа́, дще́ри Салпаа́довы, сыно́мъ бра́тiи своея́, от со́нма Манассі́ина сыно́въ Ио́сифовыхъ, бы́ша въ жены́:

и бы́сть наслѣ́дiе и́хъ въ пле́мени со́нма отца́ и́хъ.

Сiя́ за́повѣди и оправда́нiя и суды́, я́же заповѣ́да Госпо́дь руко́ю Моисе́овою на за́падѣ Моа́вли при Иорда́нѣ пря́мо Иерихо́ну.

Коне́цъ кни́зѣ четве́ртѣй Моисе́овѣ: и́мать въ себе главъ 36

Синодальный

Исчисление всех сынов Израилевых, годных для войны, во всех коленах, кроме левитского.

И сказал Господь Моисею в пустыне Синайской, в скинии собрания, в первый [день] второго месяца, во второй год по выходе их из земли Египетской, говоря:

исчислите все общество сынов Израилевых по родам их, по семействам их, по числу имен, всех мужеского пола поголовно:

от двадцати лет и выше, всех годных для войны у Израиля, по ополчениям их исчислите их – ты и Аарон;

с вами должны быть из каждого колена по одному человеку, который в роде своем есть главный.

И вот имена мужей, которые будут с вами: от Рувима Елицур, сын Шедеура;

от Симеона Шелумиил, сын Цуришаддая;

от Иуды Наассон, сын Аминадава;

от Иссахара Нафанаил, сын Цуара;

от Завулона Елиав, сын Хелона;

от сынов Иосифа: от Ефрема Елишама, сын Аммиуда; от Манассии Гамалиил, сын Педацура;

от Вениамина Авидан, сын Гидеония;

от Дана Ахиезер, сын Аммишаддая;

от Асира Пагиил, сын Охрана;

от Гада Елиасаф, сын Регуила;

от Неффалима Ахира, сын Енана.

Это – избранные мужи общества, начальники колен отцов своих, главы тысяч Израилевых.

И взял Моисей и Аарон мужей сих, которые названы поименно,

и собрали они все общество в первый [день] второго месяца. И объявили они родословия свои, по родам их, по семействам их, по числу имен, от двадцати лет и выше, поголовно,

как повелел Господь Моисею. И сделал он счисление им в пустыне Синайской.

И было сынов Рувима, первенца Израилева, по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен, поголовно, всех мужеского пола, от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Рувимовом сорок шесть тысяч пятьсот.

Сынов Симеона по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен, поголовно, всех мужеского пола, от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Симеоновом пятьдесят девять тысяч триста.

Сынов Гада по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Гадовом сорок пять тысяч шестьсот пятьдесят.

Сынов Иуды по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Иудином семьдесят четыре тысячи шестьсот.

Сынов Иссахара по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Иссахаровом пятьдесят четыре тысячи четыреста.

Сынов Завулона по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Завулоновом пятьдесят семь тысяч четыреста.

Сынов Иосифа, сынов Ефрема по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Ефремовом сорок тысяч пятьсот.

Сынов Манассии по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Манассиином тридцать две тысячи двести.

Сынов Вениамина по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Вениаминовом тридцать пять тысяч четыреста.

Сынов Дана по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Дановом шестьдесят две тысячи семьсот.

Сынов Асира по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Асировом сорок одна тысяча пятьсот.

Сынов Неффалима по родам их, по племенам их, по семействам их, по числу имен [их, поголовно, всех мужеского пола], от двадцати лет и выше, всех годных для войны,

исчислено в колене Неффалимовом пятьдесят три тысячи четыреста.

Вот вошедшие в исчисление, которых исчислил Моисей и Аарон и начальники Израиля – двенадцать человек, по одному человеку из каждого племени.

И было всех, вошедших в исчисление, сынов Израилевых, по семействам их, от двадцати лет и выше, всех годных для войны у Израиля,

и было всех вошедших в исчисление шестьсот три тысячи пятьсот пятьдесят.

А левиты по поколениям отцов их не были исчислены между ними.

И сказал Господь Моисею, говоря:

только колена Левиина не вноси в перепись, и не исчисляй их вместе с сынами Израиля;

но поручи левитам скинию откровения и все принадлежности ее и всё, что при ней; пусть они носят скинию и все принадлежности ее, и служат при ней, и около скинии пусть ставят стан свой;

и когда надобно переносить скинию, пусть поднимают ее левиты; и когда надобно остановиться скинии, пусть ставят ее левиты; а если приступит кто посторонний, предан будет смерти.

Сыны Израилевы должны становиться каждый в стане своем и каждый при своем знамени, по ополчениям своим;

а левиты должны ставить стан около скинии откровения, чтобы не было гнева на общество сынов Израилевых, и будут левиты стоять на страже у скинии откровения.

И сделали сыны Израилевы; как повелел Господь Моисею, так они и сделали.

Число каждого колена и его место в стане и порядок следования при переходах.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

сыны Израилевы должны каждый ставить стан свой при знамени своем, при знаках семейств своих; пред скиниею собрания вокруг должны ставить стан свой.

С передней стороны к востоку ставят стан: знамя стана Иудина по ополчениям их, и начальник сынов Иуды Наассон, сын Аминадава,

и воинства его, вошедших в исчисление его, семьдесят четыре тысячи шестьсот;

после него ставит стан колено Иссахарово, и начальник сынов Иссахара Нафанаил, сын Цуара,

и воинства его, вошедших в исчисление его, пятьдесят четыре тысячи четыреста;

[далее ставит стан] колено Завулона, и начальник сынов Завулона Елиав, сын Хелона,

и воинства его, вошедших в исчисление его, пятьдесят семь тысяч четыреста;

всех вошедших в исчисление к стану Иуды сто восемьдесят шесть тысяч четыреста, по ополчениям их; первыми они должны отправляться.

Знамя стана Рувимова к югу, по ополчениям их, и начальник сынов Рувимовых Елицур, сын Шедеура,

и воинства его, вошедших в исчисление его, сорок шесть тысяч пятьсот;

подле него ставит стан колено Симеоново, и начальник сынов Симеона Шелумиил, сын Цуришаддая,

и воинства его, вошедших в исчисление его, пятьдесят девять тысяч триста;

потом колено Гада, и начальник сынов Гада Елиасаф, сын Регуила,

и воинства его, вошедших в исчисление его, сорок пять тысяч шестьсот пятьдесят;

всех вошедших в исчисление к стану Рувима сто пятьдесят одна тысяча четыреста пятьдесят, по ополчениям их; вторыми они должны отправляться.

Когда пойдет скиния собрания, стан левитов будет в середине станов. Как стоят, так и должны идти, каждый на своем месте при знаменах своих.

Знамя стана Ефремова по ополчениям их к западу, и начальник сынов Ефрема Елишама, сын Аммиуда,

и воинства его, вошедших в исчисление его, сорок тысяч пятьсот;

подле него колено Манассиино, и начальник сынов Манассии Гамалиил, сын Педацура,

и воинства его, вошедших в исчисление его, тридцать две тысячи двести;

потом колено Вениамина, и начальник сынов Вениамина Авидан, сын Гидеония,

и воинства его, вошедших в исчисление его, тридцать пять тысяч четыреста;

всех вошедших в исчисление к стану Ефрема сто восемь тысяч сто, по ополчениям их; третьими они должны отправляться.

Знамя стана Данова к северу, по ополчениям их, и начальник сынов Дана Ахиезер, сын Аммишаддая,

и воинства его, вошедших в исчисление его, шестьдесят две тысячи семьсот;

подле него ставит стан колено Асирово, и начальник сынов Асира Пагиил, сын Охрана,

и воинства его, вошедших в исчисление его, сорок одна тысяча пятьсот;

далее [ставит стан] колено Неффалима, и начальник сынов Неффалима Ахира, сын Енана,

и воинства его, вошедших в исчисление его, пятьдесят три тысячи четыреста;

всех вошедших в исчисление к стану Дана сто пятьдесят семь тысяч шестьсот; они должны идти последними при знаменах своих.

Вот вошедшие в исчисление сыны Израиля по семействам их. Всех вошедших в исчисление в станах, по ополчениям их, шестьсот три тысячи пятьсот пятьдесят.

А левиты не вошли в исчисление вместе с сынами Израиля, как повелел Господь Моисею.

И сделали сыны Израилевы всё, что повелел Господь Моисею: так становились станами при знаменах своих и так шли каждый по племенам своим, по семействам своим.

Число, место и обязанности каждого левитского семейства; исчисление первенцев Израиля и их выкуп.

Вот родословие Аарона и Моисея, когда говорил Господь Моисею на горе Синае,

и вот имена сынов Аарона: первенец Надав, Авиуд, Елеазар и Ифамар;

это имена сынов Аарона, священников, помазанных, которых он посвятил, чтобы священнодействовать;

но Надав и Авиуд умерли пред лицем Господа, когда они принесли огонь чуждый пред лице Господа в пустыне Синайской, детей же у них не было; и остались священниками Елеазар и Ифамар при Аароне, отце своем.

И сказал Господь Моисею, говоря:

приведи колено Левиино, и поставь его пред Аароном священником, чтоб они служили ему;

и пусть они будут на страже за него и на страже за все общество при скинии собрания, чтобы отправлять службы при скинии;

и пусть хранят все вещи скинии собрания, и будут на страже за сынов Израилевых, чтобы отправлять службы при скинии;

отдай левитов Аарону [брату твоему] и сынам его [священникам] в распоряжение: да будут они отданы ему из сынов Израилевых;

Аарону же и сынам его поручи [скинию откровения], чтобы они наблюдали священническую должность свою [и все, что при жертвеннике и за завесою]; а если приступит кто посторонний, предан будет смерти.

И сказал Господь Моисею, говоря:

вот, Я взял левитов из сынов Израилевых вместо всех первенцев, разверзающих ложесна из сынов Израилевых [они будут взамен их]; левиты должны быть Мои,

ибо все первенцы – Мои; в тот день, когда поразил Я всех первенцев в земле Египетской, освятил Я Себе всех первенцев Израилевых от человека до скота; они должны быть Мои. Я Господь.

И сказал Господь Моисею в пустыне Синайской, говоря:

исчисли сынов Левииных по семействам их, по родам их; всех мужеского пола от одного месяца и выше исчисли.

И исчислил их Моисей [и Аарон] по слову Господню, как повелено.

И вот сыны Левиины по именам их: Гирсон, Кааф и Мерари.

И вот имена сынов Гирсоновых по родам их: Ливни и Шимей.

И сыны Каафа по родам их: Амрам и Ицгар, Хеврон и Узиил.

И сыны Мерари по родам их: Махли и Муши. Вот роды Левиины по семействам их.

От Гирсона род Ливни и род Шимея: это роды Гирсоновы.

Исчисленных было всех мужеского пола, от одного месяца и выше, семь тысяч пятьсот.

Роды Гирсоновы должны становиться станом позади скинии на запад;

начальник поколения сынов Гирсоновых Елиасаф, сын Лаелов;

хранению сынов Гирсоновых в скинии собрания поручается скиния и покров ее, и завеса входа скинии собрания,

и завесы двора и завеса входа двора, который вокруг скинии и жертвенника, и веревки ее, со всеми их принадлежностями.

От Каафа род Амрама и род Ицгара, и род Хеврона, и род Узиила: это роды Каафа.

По счету всех мужеского пола, от одного месяца и выше, восемь тысяч шестьсот, которые охраняли святилище.

Роды сынов Каафовых должны ставить стан свой на южной стороне скинии;

начальник же поколения родов Каафовых Елцафан, сын Узиила;

в хранении у них ковчег, стол, светильник, жертвенники, священные сосуды, которые употребляются при служении, и завеса со всеми принадлежностями ее.

Начальник над начальниками левитов Елеазар, сын Аарона священника; под его надзором те, которым вверено хранение святилища.

От Мерари род Махли и род Муши: это роды Мерари;

исчисленных по числу всех мужеского пола, от одного месяца и выше – шесть тысяч двести;

начальник поколения родов Мерари Цуриил, сын Авихаила; они должны ставить стан свой на северной стороне скинии;

хранению сынов Мерари поручаются брусья скинии и шесты ее, и столбы ее, и подножия ее и все вещи ее, со всем устройством их,

и столбы двора со всех сторон и подножия их и колья их и веревки их.

А с передней стороны скинии, к востоку пред скиниею собрания, должны ставить стан Моисей и Аарон и сыны его, которым вверено хранение святилища за сынов Израилевых; а если приступит кто посторонний, предан будет смерти.

Всех исчисленных левитов, которых исчислил Моисей и Аарон по повелению Господню, по родам их, всех мужеского пола, от одного месяца и выше, двадцать две тысячи.

И сказал Господь Моисею: исчисли всех первенцев мужеского пола из сынов Израилевых, от одного месяца и выше, и пересчитай их поименно;

и возьми левитов для Меня, – Я Господь, – вместо всех первенцев из сынов Израиля, а скот левитов вместо всего первородного скота сынов Израилевых.

И исчислил Моисей, как повелел ему Господь, всех первенцев из сынов Израилевых

и было всех первенцев мужеского пола, по числу имен, от одного месяца и выше, двадцать две тысячи двести семьдесят три.

И сказал Господь Моисею, говоря:

возьми левитов вместо всех первенцев из сынов Израиля и скот левитов вместо скота их; пусть левиты будут Мои. Я Господь.

А в выкуп двухсот семидесяти трех, которые лишние против числа левитов, из первенцев Израильских,

возьми по пяти сиклей за человека, по сиклю священному возьми, двадцать гер в сикле,

и отдай серебро сие Аарону и сынам его, в выкуп за излишних против числа их.

И взял Моисей серебро выкупа за излишних против числа замененных левитами,

от первенцев Израилевых взял серебра тысячу триста шестьдесят пять [сиклей], по сиклю священному,

и отдал Моисей серебро выкупа [за излишних] Аарону и сынам его по слову Господню, как повелел Господь Моисею.

Исчисление левитов от тридцати лет до пятидесяти и их обязанности.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

исчисли сынов Каафовых из сынов Левия по родам их, по семействам их,

от тридцати лет и выше до пятидесяти лет, всех способных к службе, чтобы отправлять работы в скинии собрания.

Вот служение сынов Каафовых [левитов по родам их, по семействам их,] в скинии собрания: носить Святое Святых.

Когда стану надобно подняться в путь, Аарон и сыны его войдут, и снимут завесу закрывающую, и покроют ею ковчег откровения;

и положат на нее покров из кож синего цвета, и сверх его накинут покрывало всё из голубой шерсти, и вложат шесты его;

и стол хлебов предложения накроют одеждою из голубой шерсти, и поставят на нем блюда, тарелки, чаши и кружки для возлияния, и хлеб его всегдашний должен быть на нем;

и возложат на них одежду багряную, и покроют ее покровом из кожи синего цвета, и вложат шесты его;

и возьмут одежду из голубой шерсти, и покроют светильник и лампады его, и щипцы его, и лотки его, и все сосуды для елея, которые употребляют при нем,

и покроют его и все принадлежности его покровом из кож синих, и положат на носилки;

и на золотой жертвенник возложат одежду из голубой шерсти, и покроют его покровом из кож синих, и вложат шесты его.

И возьмут все вещи служебные, которые употребляются для служения во святилище, и положат в одежду из голубой шерсти, и покроют их покровом из кож синих, и положат на носилки.

И очистят жертвенник от пепла и накроют его одеждою пурпуровою;

и положат на него все сосуды его, которые употребляются для служения при нем – у́гольницы, вилки, лопатки и чаши, все сосуды жертвенника – и покроют его покровом из кож синих, и вложат шесты его. [И возьмут пурпуровую одежду, и покроют умывальник и подножия его, и положат на них кожаное синее покрывало, и поставят на носилки.]

Когда, при отправлении в путь стана, Аарон и сыны его покроют всё святилище и все вещи святилища, тогда сыны Каафа подойдут, чтобы нести; но не должны они касаться святилища, чтобы не умереть. Сии части скинии собрания должны носить сыны Каафовы.

Елеазару, сыну Аарона священника, поручается елей для светильника и благовонное курение, и всегдашнее хлебное приношение и елей помазания, – поручается вся скиния и все, что в ней, святилище и принадлежности его.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

не погубите колена племен Каафовых из среды левитов,

но вот что сделайте им, чтобы они были живы и не умерли, когда приступают к Святому Святых: Аарон и сыны его пусть придут и поставят их каждого в служении его и у ноши его;

но сами они не должны подходить смотреть святыню, когда покрывают ее, чтобы не умереть.

И сказал Господь Моисею, говоря:

исчисли и сынов Гирсона по семействам их, по родам их,

от тридцати лет и выше до пятидесяти лет, исчисли их всех способных к службе, чтобы отправлять работы при скинии собрания.

Вот работы семейств Гирсоновых, при их служении и ношении тяжестей:

они должны носить покровы скинии и скинию собрания, и покров ее, и покров кожаный синий, который поверх его, и завесу входа скинии собрания,

и завесы двора, и завесу входа во двор, который вокруг скинии и жертвенника, и веревки их, и все вещи, принадлежащие к ним; и все, что делается при них, они должны работать;

по повелению Аарона и сынов его должны производиться все службы сынов Гирсоновых при всяком ношении тяжестей и всякой работе их, и поручите их хранению все, что они носят;

вот службы родов сынов Гирсоновых в скинии собрания, и вот что поручается их хранению под надзором Ифамара, сына Аарона, священника.

Сынов Мерариных по родам их, по семействам их исчисли,

от тридцати лет и выше до пятидесяти лет, исчисли всех способных на службу, чтобы отправлять работы при скинии собрания.

Вот что они должны носить, по службе их при скинии собрания: брусья скинии и шесты ее, и столбы ее и подножия ее,

и столбы двора со всех сторон и подножия их, и колья их, и веревки их, и все вещи при них и все принадлежности их; и поименно сосчитайте вещи, которые они обязаны носить;

вот работы родов сынов Мерариных, по службе их при скинии собрания, под надзором Ифамара, сына Аарона, священника.

И исчислили Моисей и Аарон и начальники общества сынов Каафовых по родам их и по семействам их,

от тридцати лет и выше до пятидесяти лет, всех способных к службе, для работ в скинии собрания;

и было исчислено, по родам их, две тысячи семьсот пятьдесят:

это – исчисленные из родов Каафовых, все служащие при скинии собрания, которых исчислил Моисей и Аарон по повелению Господню, данному чрез Моисея.

И исчислены сыны Гирсона по родам их и по семействам их,

от тридцати лет и выше до пятидесяти лет, все способные к службе, для работ в скинии собрания;

и было исчислено по родам их, по семействам их, две тысячи шестьсот тридцать:

это – исчисленные из родов сынов Гирсона, все служащие при скинии собрания, которых исчислил Моисей и Аарон, по повелению Господню.

И исчислены роды сынов Мерариных по родам их, по семействам их,

от тридцати лет и выше до пятидесяти лет, все способные к службе, для работ при скинии собрания;

и было исчислено по родам их, [по семействам их,] три тысячи двести:

это – исчисленные из родов сынов Мерариных, которых исчислил Моисей и Аарон по повелению Господню, данному чрез Моисея.

И исчислены все левиты, которых исчислил Моисей и Аарон и начальники Израиля по родам их и по семействам их,

от тридцати лет и выше до пятидесяти лет, все способные к службе для работ и ношения в скинии собрания;

и было исчислено их восемь тысяч пятьсот восемьдесят;

по повелению Господню чрез Моисея определены они каждый к своей работе и ношению, и исчислены, как повелел Господь Моисею.

1 Оскверненные должны быть отправлены за стан; 5 возмездие за нечестность. 11 Закон о ревности, испытание горькой водой.

И сказал Господь Моисею, говоря:

повели сынам Израилевым выслать из стана всех прокаженных, и всех имеющих истечение, и всех осквернившихся от мертвого,

и мужчин и женщин вышлите, за стан вышлите их, чтобы не оскверняли они станов своих, среди которых Я живу.

И сделали так сыны Израилевы, и выслали их вон из стана; как говорил Господь Моисею, так и сделали сыны Израилевы.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи сынам Израилевым: если мужчина или женщина сделает какой-либо грех против человека, и чрез это сделает преступление против Господа, и виновна будет душа та,

то пусть исповедаются во грехе своем, который они сделали, и возвратят сполна то, в чем виновны, и прибавят к тому пятую часть и отдадут тому, против кого согрешили;

если же у него нет наследника, которому следовало бы возвратить за вину: то посвятить это Господу; пусть будет это священнику, сверх овна очищения, которым он очистит его;

и всякое возношение из всех святынь сынов Израилевых, которые они приносят к священнику, ему принадлежит,

и посвященное кем-либо ему принадлежит; все, что даст кто священнику, ему принадлежит.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им: если изменит кому жена, и нарушит верность к нему,

и переспит кто с ней и излиет семя, и это будет скрыто от глаз мужа ее, и она осквернится тайно, и не будет на нее свидетеля, и не будет уличена,

и найдет на него дух ревности, и будет ревновать жену свою, когда она осквернена, или найдет на него дух ревности, и он будет ревновать жену свою, когда она не осквернена, –

пусть приведет муж жену свою к священнику и принесет за нее в жертву десятую часть ефы ячменной муки, но не возливает на нее елея и не кладет ливана, потому что это приношение ревнования, приношение воспоминания, напоминающее о беззаконии;

а священник пусть приведет и поставит ее пред лице Господне,

и возьмет священник святой воды в глиняный сосуд, и возьмет священник земли с полу скинии и положит в воду;

и поставит священник жену пред лице Господне, и обнажит голову жены, и даст ей в руки приношение воспоминания, – это приношение ревнования, в руке же у священника будет горькая вода, наводящая проклятие.

И заклянет ее священник и скажет жене: если никто не переспал с тобою, и ты не осквернилась и не изменила мужу своему, то невредима будешь от сей горькой воды, наводящей проклятие;

но если ты изменила мужу твоему и осквернилась, и если кто переспал с тобою кроме мужа твоего, –

тогда священник пусть заклянет жену клятвою проклятия и скажет священник жене: да предаст тебя Господь проклятию и клятве в народе твоем, и да соделает Господь лоно твое опавшим и живот твой опухшим;

и да пройдет вода сия, наводящая проклятие, во внутренность твою, чтобы опух живот [твой] и опало лоно [твое]. И скажет жена: аминь, аминь.

И напишет священник заклинания сии на свитке, и смоет их в горькую воду;

и даст жене выпить горькую воду, наводящую проклятие, и войдет в нее вода, наводящая проклятие, ко вреду ее.

И возьмет священник из рук жены хлебное приношение ревнования, и вознесет сие приношение пред Господом, и отнесет его к жертвеннику;

и возьмет священник горстью из хлебного приношения часть в память, и сожжет на жертвеннике, и потом даст жене выпить воды;

и когда напоит ее водою, тогда, если она нечиста и сделала преступление против мужа своего, горькая вода, наводящая проклятие, войдет в нее, ко вреду ее, и опухнет чрево ее и опадет лоно ее, и будет эта жена проклятою в народе своем;

если же жена не осквернилась и была чиста, то останется невредимою и будет оплодотворяема семенем.

Вот закон о ревновании, когда жена изменит мужу своему и осквернится,

или когда на мужа найдет дух ревности, и он будет ревновать жену свою, тогда пусть он поставит жену пред лицем Господа, и сделает с нею священник все по сему закону, –

и будет муж чист от греха, а жена понесет на себе грех свой.

1 Постановление о назорействе; 22 «Да благословит тебя Господь и сохранит тебя...»

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им: если мужчина или женщина решится дать обет назорейства, чтобы посвятить себя в назореи Господу,

то он должен воздержаться от вина и крепкого напитка, и не должен употреблять ни уксусу из вина, ни уксусу из напитка, и ничего приготовленного из винограда не должен пить, и не должен есть ни сырых, ни сушеных виноградных ягод;

во все дни назорейства своего не должен он есть [и пить] ничего, что делается из винограда, от зерен до кожи.

Во все дни обета назорейства его бритва не должна касаться головы его; до исполнения дней, на которые он посвятил себя в назореи Господу, свят он: должен растить волосы на голове своей.

Во все дни, на которые он посвятил себя в назореи Господу, не должен он подходить к мертвому телу:

прикосновением к отцу своему, и матери своей, и брату своему, и сестре своей, не должен он оскверняться, когда они умрут, потому что посвящение Богу его на главе его;

во все дни назорейства своего свят он Господу.

Если же умрет при нем кто-нибудь вдруг, нечаянно, и он осквернит тем голову назорейства своего: то он должен остричь голову свою в день очищения его, в седьмой день должен остричь ее,

и в восьмой день должен принести двух горлиц, или двух молодых голубей, к священнику, ко входу скинии собрания;

священник одну из птиц принесет в жертву за грех, а другую во всесожжение, и очистит его от осквернения мертвым телом, и освятит голову его в тот день;

и должен он снова начать посвященные Господу дни назорейства своего и принести однолетнего агнца в жертву повинности; прежние же дни пропали, потому что назорейство его осквернено.

И вот закон о назорее, когда исполнятся дни назорейства его: должно привести его ко входу скинии собрания,

и он принесет в жертву Господу одного однолетнего агнца без порока во всесожжение, и одну однолетнюю агницу без порока в жертву за грех, и одного овна без порока в жертву мирную,

и корзину опресноков из пшеничной муки, хлебов, испеченных с елеем, и пресных лепешек, помазанных елеем, и при них хлебное приношение и возлияние;

и представит сие священник пред Господа, и принесет жертву его за грех и всесожжение его;

овна принесет в жертву мирную Господу с корзиною опресноков, также совершит священник хлебное приношение его и возлияние его;

и острижет назорей у входа скинии собрания голову назорейства своего, и возьмет волосы головы назорейства своего, и положит на огонь, который под мирною жертвою;

и возьмет священник сваренное плечо овна и один пресный пирог из корзины и одну пресную лепешку, и положит на руки назорею, после того, как острижет он голову назорейства своего;

и вознесет сие священник, потрясая пред Господом: эта святыня – для священника, сверх груди потрясания и сверх плеча возношения. После сего назорей может пить вино.

Вот закон о назорее, который дал обет, и жертва его Господу за назорейство свое, кроме того, что позволит ему достаток его; по обету своему, какой он даст, так и должен он делать, сверх узаконенного о назорействе его.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи Аарону и сынам его: так благословляйте сынов Израилевых, говоря им:

да благословит тебя Господь и сохранит тебя!

да призрит на тебя Господь светлым лицем Своим и помилует тебя!

да обратит Господь лице Свое на тебя и даст тебе мир!

Так пусть призывают имя Мое на сынов Израилевых, и Я [Господь] благословлю их.

Список пожертвований начальников каждого колена для служения в святилище.

Когда Моисей поставил скинию, и помазал ее, и освятил ее и все принадлежности ее, и жертвенник и все принадлежности его, и помазал их и освятил их,

тогда пришли [двенадцать] начальников Израилевых, гла́вы семейств их, начальники колен, заведовавшие исчислением,

и представили приношение свое пред Господа, шесть крытых повозок и двенадцать волов, по одной повозке от двух начальников и по одному волу от каждого, и представили сие пред скинию.

И сказал Господь Моисею, говоря:

возьми от них; это будет для отправления работ при скинии собрания; и отдай это левитам, смотря по роду службы их.

И взял Моисей повозки и волов, и отдал их левитам:

две повозки и четырех волов отдал сынам Гирсоновым, по роду служб их:

и четыре повозки и восемь волов отдал сынам Мерариным, по роду служб их, под надзором Ифамара, сына Аарона, священника;

а сынам Каафовым не дал, потому что служба их – носить святилище; на плечах они должны носить.

И принесли начальники жертвы освящения жертвенника в день помазания его, и представили начальники приношение свое пред жертвенник.

И сказал Господь Моисею: по одному начальнику в день пусть приносят приношение свое для освящения жертвенника.

В первый день принес приношение свое Наассон, сын Аминадавов, от колена Иудина;

приношение его было: одно серебряное блюдо, весом в сто тридцать сиклей, одна серебряная чаша в семьдесят сиклей, по сиклю священному, наполненные пшеничною мукою, смешанною с елеем, в приношение хлебное,

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Наассона, сына Аминадавова.

Во второй день принес Нафанаил, сын Цуара, начальник [колена] Иссахарова;

он принес от себя приношение: одно серебряное блюдо, весом в сто тридцать сиклей, одну серебряную чашу в семьдесят сиклей, по сиклю священному, наполненные пшеничною мукою, смешанною с елеем, в приношение хлебное,

одну золотую кадильницу в десять сиклей, наполненную курением,

одного тельца, одного овна, одного однолетнего агнца, во всесожжение,

одного козла в жертву за грех,

и в жертву мирную двух волов, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Нафанаила, сына Цуарова.

В третий день начальник сынов Завулоновых Елиав, сын Хелона;

приношение его: одно серебряное блюдо, весом в сто тридцать сиклей, одна серебряная чаша в семьдесят сиклей, по сиклю священному, наполненные пшеничною мукою, смешанною с елеем, в приношение хлебное,

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Елиава, сына Хелонова.

В четвертый день начальник сынов Рувимовых Елицур, сын Шедеуров;

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов и пять однолетних агнцев; вот приношение Елицура, сына Шедеурова.

В пятый день начальник сынов Симеоновых Шелумиил, сын Цуришаддая;

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов и пять однолетних агнцев; вот приношение Шелумиила, сына Цуришаддаева.

В шестой день начальник сынов Гадовых Елиасаф, сын Регуила;

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов и пять однолетних агнцев; вот приношение Елиасафа, сына Регуилова.

В седьмой день начальник сынов Ефремовых Елишама, сын Аммиуда.

Приношение его: одно серебряное блюдо, весом в сто тридцать сиклей, одна серебряная чаша в семьдесят сиклей, по сиклю священному, наполненные пшеничною мукою, смешанною с елеем, в приношение хлебное,

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Елишамы, сына Аммиудова.

В восьмой день начальник сынов Манассииных Гамалиил, сын Педацура.

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Гамалиила, сына Педацурова.

В девятый день начальник сынов Вениаминовых Авидан, сын Гидеония;

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Авидана, сына Гидеониева.

В десятый день начальник сынов Дановых Ахиезер, сын Аммишаддая;

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Ахиезера, сына Аммишаддаева.

В одиннадцатый день начальник сынов Асировых Пагиил, сын Охрана;

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Пагиила, сына Охранова.

В двенадцатый день начальник сынов Неффалимовых Ахира, сын Енана;

одна золотая кадильница в десять сиклей, наполненная курением,

один телец, один овен, один однолетний агнец, во всесожжение,

один козел в жертву за грех,

и в жертву мирную два вола, пять овнов, пять козлов, пять однолетних агнцев; вот приношение Ахиры, сына Енанова.

Вот приношения от начальников Израилевых при освящении жертвенника в день помазания его: двенадцать серебряных блюд, двенадцать серебряных чаш, двенадцать золотых кадильниц;

по сто тридцати сиклей серебра в каждом блюде и по семидесяти в каждой чаше: итак всего серебра в сих сосудах две тысячи четыреста сиклей, по сиклю священному;

золотых кадильниц, наполненных курением, двенадцать, в каждой кадильнице по десяти сиклей, по сиклю священному: всего золота в кадильницах сто двадцать сиклей;

во всесожжение всего двенадцать тельцов из скота крупного, двенадцать овнов, двенадцать однолетних агнцев и при них хлебное приношение, и в жертву за грех двенадцать козлов,

и в жертву мирную всего из крупного скота двадцать четыре тельца, шестьдесят овнов, шестьдесят [однолетних] козлов, шестьдесят однолетних агнцев [без порока]; вот приношения при освящении жертвенника после помазания его.

Когда Моисей входил в скинию собрания, чтобы говорить с Господом, слышал голос, говорящий ему с крышки, которая над ковчегом откровения между двух херувимов, и он говорил ему.

1 Свет священных лампад; 5 посвящение левитов.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви Аарону и скажи ему: когда ты будешь зажигать лампады, то на передней стороне светильника должны гореть семь лампад.

Аарон так и сделал: на передней стороне светильника зажег лампады его, как повелел Господь Моисею.

И вот устройство светильника: чеканный он из золота, от стебля его и до цветов чеканный; по образу, который показал Господь Моисею, он сделал светильник.

И сказал Господь Моисею, говоря:

возьми левитов из среды сынов Израилевых и очисти их;

а чтобы очистить их, поступи с ними так: окропи их очистительною водою, и пусть они обреют бритвою все тело свое и вымоют одежды свои, и будут чисты;

и пусть возьмут тельца и хлебное приношение к нему, пшеничной муки, смешанной с елеем, и другого тельца возьми в жертву за грех;

и приведи левитов пред скинию собрания; и собери все общество сынов Израилевых

и приведи левитов их пред Господа, и пусть возложат сыны Израилевы руки свои на левитов;

Аарон же пусть совершит над левитами посвящение их пред Господом от сынов Израилевых, чтобы отправляли они служение Господу;

а левиты пусть возложат руки свои на голову тельцов, и принеси одного в жертву за грех, а другого во всесожжение Господу, для очищения левитов;

и поставь левитов пред Аароном и пред сынами его, и соверши над ними посвящение их Господу;

и так отдели левитов от сынов Израилевых, чтобы левиты были Моими.

После сего войдут левиты служить скинии собрания, когда ты очистишь их и совершишь над ними посвящение их; ибо они отданы Мне из сынов Израилевых:

вместо всех первенцев из сынов Израилевых, разверзающих всякие ложесна, Я беру их Себе;

ибо Мои все первенцы у сынов Израилевых, от человека до скота: в тот день, когда Я поразил всех первенцев в земле Египетской, Я освятил их Себе

и взял левитов вместо всех первенцев у сынов Израилевых;

и отдал левитов Аарону и сынам его из среды сынов Израилевых, чтобы они отправляли службы за сынов Израилевых при скинии собрания и служили охранением для сынов Израилевых, чтобы не постигло сынов Израилевых поражение, когда бы сыны Израилевы приступили к святилищу.

И сделали так Моисей и Аарон и все общество сынов Израилевых с левитами: как повелел Господь Моисею о левитах, так и сделали с ними сыны Израилевы.

И очистились левиты и омыли одежды свои, и совершил над ними Аарон посвящение их пред Господом, и очистил их Аарон, чтобы сделать их чистыми;

после сего вошли левиты отправлять службы свои в скинии собрания пред Аароном и пред сынами его. Как повелел Господь Моисею о левитах, так и сделали они с ними.

И сказал Господь Моисею, говоря:

вот закон о левитах: от двадцати пяти лет и выше должны вступать они в службу для работ при скинии собрания,

а в пятьдесят лет должны прекращать отправление работ и более не работать:

тогда пусть помогают они братьям своим содержать стражу при скинии собрания, работать же – пусть не работают; так поступай с левитами касательно служения их.

1 Дополнительные правила о соблюдении Пасхи; 15 передвижения скинии, облако и огонь.

И сказал Господь Моисею в пустыне Синайской во второй год по исшествии их из земли Египетской, в первый месяц, говоря:

пусть сыны Израилевы совершат Пасху в назначенное для нее время:

в четырнадцатый день сего месяца вечером совершите ее в назначенное для нее время, по всем постановлениям и по всем обрядам ее совершите ее.

И сказал Моисей сынам Израилевым, чтобы совершили Пасху.

И совершили они Пасху в первый месяц, в четырнадцатый день месяца вечером, в пустыне Синайской: во всем, как повелел Господь Моисею, так и поступили сыны Израилевы.

Были люди, которые были нечисты от прикосновения к мертвым телам человеческим, и не могли совершить Пасхи в тот день; и пришли они к Моисею и Аарону в тот день,

и сказали ему те люди: мы нечисты от прикосновения к мертвым телам человеческим; для чего нас лишать того, чтобы мы принесли приношение Господу в назначенное время среди сынов Израилевых?

И сказал им Моисей: постойте, я послушаю, что повелит о вас Господь.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи сынам Израилевым: если кто из вас или из потомков ваших будет нечист от прикосновения к мертвому телу, или будет в дальней дороге, то и он должен совершить Пасху Господню;

в четырнадцатый день второго месяца вечером пусть таковые совершат ее и с опресноками и горькими травами пусть едят ее;

и пусть не оставляют от нее до утра и костей ее не сокрушают; пусть совершат ее по всем уставам о Пасхе;

а кто чист и не находится в [дальней] дороге и не совершит Пасхи, – истребится душа та из народа своего, ибо он не принес приношения Господу в свое время: понесет на себе грех человек тот;

если будет жить у вас пришелец, то и он должен совершать Пасху Господню: по уставу о Пасхе и по обряду ее он должен совершить ее; один устав пусть будет у вас и для пришельца и для туземца.

В тот день, когда поставлена была скиния, облако покрыло скинию откровения, и с вечера над скиниею как бы огонь виден был до самого утра.

Так было и всегда: облако покрывало ее [днем] и подобие огня ночью.

И когда облако поднималось от скинии, тогда сыны Израилевы отправлялись в путь, и на месте, где останавливалось облако, там останавливались станом сыны Израилевы.

По повелению Господню отправлялись сыны Израилевы в путь, и по повелению Господню останавливались: во все то время, когда облако стояло над скиниею, и они стояли;

и если облако долгое время было над скиниею, то и сыны Израилевы следовали этому указанию Господа и не отправлялись;

иногда же облако немного времени было над скиниею: они по указанию Господню останавливались, и по указанию Господню отправлялись в путь;

иногда облако стояло только от вечера до утра, и поутру поднималось облако, тогда и они отправлялись; или день и ночь стояло облако, и когда поднималось, и они тогда отправлялись;

или, если два дня, или месяц, или несколько дней стояло облако над скиниею, то и сыны Израилевы стояли и не отправлялись в путь; а когда оно поднималось, тогда отправлялись;

по указанию Господню останавливались, и по указанию Господню отправлялись в путь: следовали указанию Господню по повелению Господню, данному чрез Моисея.

1 Две серебряные трубы; 11 поднятие в путь народа и скинии от горы Синай.

И сказал Господь Моисею, говоря:

сделай себе две серебряные трубы, чеканные сделай их, чтобы они служили тебе для созывания общества и для снятия станов;

когда затрубят ими, соберется к тебе все общество ко входу скинии собрания;

когда одною трубою затрубят, соберутся к тебе князья и тысяченачальники Израилевы;

когда затрубите тревогу, поднимутся станы, становящиеся к востоку;

когда во второй раз затрубите тревогу, поднимутся станы, становящиеся к югу; [когда затрубите в третий раз тревогу, поднимутся станы, становящиеся к морю; когда в четвертый раз затрубите тревогу, поднимутся станы, становящиеся к северу;] тревогу пусть трубят при отправлении их в путь;

а когда надобно собрать собрание, трубите, но не тревогу;

сыны Аароновы, священники, должны трубить трубами: это будет вам постановлением вечным в роды ваши;

и когда пойдете на войну в земле вашей против врага, наступающего на вас, трубите тревогу трубами, – и будете воспомянуты пред Господом, Богом вашим, и спасены будете от врагов ваших;

и в день веселия вашего, и в праздники ваши, и в новомесячия ваши трубите трубами при всесожжениях ваших и при мирных жертвах ваших, – и это будет напоминанием о вас пред Богом вашим. Я Господь, Бог ваш.

Во второй год, во второй месяц, в двадцатый день месяца поднялось облако от скинии откровения;

и отправились сыны Израилевы по станам своим из пустыни Синайской, и остановилось облако в пустыне Фаран.

И поднялись они в первый раз, по повелению Господню, данному чрез Моисея.

Поднято было во-первых знамя стана сынов Иудиных по ополчениям их; над ополчением их Наассон, сын Аминадава;

и над ополчением колена сынов Иссахаровых Нафанаил, сын Цуара;

и над ополчением колена сынов Завулоновых Елиав, сын Хелона.

И снята была скиния, и пошли сыны Гирсоновы и сыны Мерарины, носящие скинию.

И поднято было знамя стана Рувимова по ополчениям их; и над ополчением его Елицур, сын Шедеура;

и над ополчением колена сынов Симеоновых Шелумиил, сын Цуришаддая;

и над ополчением колена сынов Гадовых Елиасаф, сын Регуила.

Потом пошли сыны Каафовы, носящие святилище; скиния же была поставляема до прихода их.

И поднято было знамя стана сынов Ефремовых по ополчениям их; и над ополчением их Елишама, сын Аммиуда;

и над ополчением колена сынов Манассииных Гамалиил, сын Педацура;

и над ополчением колена сынов Вениаминовых Авидан, сын Гидеония.

Последним из всех станов поднято было знамя стана сынов Дановых с ополчениями их; и над ополчением их Ахиезер, сын Аммишаддая;

и над ополчением колена сынов Асировых Пагиил, сын Охрана;

и над ополчением колена сынов Неффалимовых Ахира, сын Енана.

Вот порядок шествия сынов Израилевых по ополчениям их. И отправились они.

И сказал Моисей Ховаву, сыну Рагуилову, Мадианитянину, родственнику Моисееву: мы отправляемся в то место, о котором Господь сказал: вам отдам его; иди с нами, мы сделаем тебе добро, ибо Господь доброе изрек об Израиле.

Но он сказал ему: не пойду; я пойду в свою землю и на свою родину.

Моисей же сказал: не оставляй нас, потому что ты знаешь, как располагаемся мы станом в пустыне, и будешь для нас глазом;

если пойдешь с нами, то добро, которое Господь сделает нам, мы сделаем тебе.

И отправились они от горы Господней на три дня пути, и ковчег завета Господня шел пред ними три дня пути, чтоб усмотреть им место, где остановиться.

И облако Господне осеняло их днем, когда они отправлялись из стана.

Когда поднимался ковчег в путь, Моисей говорил: восстань, Господи, и рассыплются враги Твои, и побегут от лица Твоего ненавидящие Тебя!

А когда останавливался ковчег, он говорил: возвратись, Господи, к тысячам и тьмам Израилевым!

1 Ропот Израиля, захотевшего египетских кушаний; 16 Господь посылает им перепелов до пресыщения и поражает ропотников.

Народ стал роптать вслух Господа; и Господь услышал, и воспламенился гнев Его, и возгорелся у них огонь Господень, и начал истреблять край стана.

И возопил народ к Моисею; и помолился Моисей Господу, и утих огонь.

И нарекли имя месту сему: Тавера*, потому что возгорелся у них огонь Господень. //*Горение.

Пришельцы между ними стали обнаруживать прихоти; а с ними и сыны Израилевы сидели и плакали и говорили: кто накормит нас мясом?

Мы помним рыбу, которую в Египте мы ели даром, огурцы и дыни, и лук, и репчатый лук и чеснок;

а ныне душа наша изнывает; ничего нет, только манна в глазах наших.

Манна же была подобна кориандровому семени, видом, как бдолах;

народ ходил и собирал ее, и молол в жерновах или толок в ступе, и варил в котле, и делал из нее лепешки; вкус же ее подобен был вкусу лепешек с елеем.

И когда роса сходила на стан ночью, тогда сходила на него и манна.

Моисей слышал, что народ плачет в семействах своих, каждый у дверей шатра своего; и сильно воспламенился гнев Господень, и прискорбно было для Моисея.

И сказал Моисей Господу: для чего Ты мучишь раба Твоего? и почему я не нашел милости пред очами Твоими, что Ты возложил на меня бремя всего народа сего?

разве я носил во чреве весь народ сей, и разве я родил его, что Ты говоришь мне: неси его на руках твоих, как нянька носит ребенка, в землю, которую Ты с клятвою обещал отцам его?

откуда мне взять мяса, чтобы дать всему народу сему? ибо они плачут предо мною и говорят: дай нам есть мяса.

Я один не могу нести всего народа сего, потому что он тяжел для меня;

когда Ты так поступаешь со мною, то лучше умертви меня, если я нашел милость пред очами Твоими, чтобы мне не видеть бедствия моего.

И сказал Господь Моисею: собери Мне семьдесят мужей из старейшин Израилевых, которых ты знаешь, что они старейшины и надзиратели его, и возьми их к скинии собрания, чтобы они стали там с тобою;

Я сойду, и буду говорить там с тобою, и возьму от Духа, Который на тебе, и возложу на них, чтобы они несли с тобою бремя народа, а не один ты носил.

Народу же скажи: очиститесь к завтрашнему дню, и будете есть мясо; так как вы плакали вслух Господа и говорили: кто накормит нас мясом? хорошо нам было в Египте, – то и даст вам Господь мясо, и будете есть [мясо]:

не один день будете есть, не два дня, не пять дней, не десять дней и не двадцать дней,

но целый месяц [будете есть], пока не пойдет оно из ноздрей ваших и не сделается для вас отвратительным, за то, что вы презрели Господа, Который среди вас, и плакали пред Ним, говоря: для чего было нам выходить из Египта?

И сказал Моисей: шестьсот тысяч пеших в народе сем, среди которого я нахожусь; а Ты говоришь: Я дам им мясо, и будут есть целый месяц!

заколоть ли всех овец и волов, чтобы им было довольно? или вся рыба морская соберется, чтобы удовлетворить их?

И сказал Господь Моисею: разве рука Господня коротка? ныне ты увидишь, сбудется ли слово Мое тебе, или нет?

Моисей вышел и сказал народу слова Господни, и собрал семьдесят мужей из старейшин народа и поставил их около скинии.

И сошел Господь в облаке, и говорил с ним, и взял от Духа, Который на нем, и дал семидесяти мужам старейшинам. И когда почил на них Дух, они стали пророчествовать, но потом перестали.

Двое из мужей оставались в стане, одному имя Елдад, а другому имя Модад; но и на них почил Дух [они были из числа записанных, только не выходили к скинии], и они пророчествовали в стане.

И прибежал отрок, и донес Моисею, и сказал: Елдад и Модад пророчествуют в стане.

В ответ на это Иисус, сын Навин, служитель Моисея, один из избранных его, сказал: господин мой Моисей! запрети им.

Но Моисей сказал ему: не ревнуешь ли ты за меня? о, если бы все в народе Господнем были пророками, когда бы Господь послал Духа Своего на них!

И возвратился Моисей в стан, он и старейшины Израилевы.

И поднялся ветер от Господа, и принес от моря перепелов, и набросал их около стана, на путь дня по одну сторону и на путь дня по другую сторону около стана, на два почти локтя от земли.

И встал народ, и весь тот день, и всю ночь, и весь следующий день собирали перепелов; и кто мало собирал, тот собрал десять хомеров; и разложили их для себя вокруг стана.

Мясо еще было в зубах их и не было еще съедено, как гнев Господень возгорелся на народ, и поразил Господь народ весьма великою язвою.

И нарекли имя месту сему: Киброт-Гаттаава*, ибо там похоронили прихотливый народ. //*Гробы прихоти.

От Киброт-Гаттаавы двинулся народ в Асироф, и остановился в Асирофе.

Мариам и Аарон позавидовали Моисею и наказаны Господом; проказа Мариам.

И упрекали Мариам и Аарон Моисея за жену Ефиоплянку, которую он взял, – ибо он взял за себя Ефиоплянку, –

и сказали: одному ли Моисею говорил Господь? не говорил ли Он и нам? И услышал сие Господь.

Моисей же был человек кротчайший из всех людей на земле.

И сказал Господь внезапно Моисею и Аарону и Мариами: выйдите вы трое к скинии собрания. И вышли все трое.

И сошел Господь в облачном столпе, и стал у входа скинии, и позвал Аарона и Мариам, и вышли они оба.

И сказал: слушайте слова Мои: если бывает у вас пророк Господень, то Я открываюсь ему в видении, во сне говорю с ним;

но не так с рабом Моим Моисеем, – он верен во всем дому́ Моем:

устами к устам говорю Я с ним, и явно, а не в гаданиях, и образ Господа он видит; как же вы не убоялись упрекать раба Моего, Моисея?

И воспламенился гнев Господа на них, и Он отошел.

И облако отошло от скинии, и вот, Мариам покрылась проказою, как снегом. Аарон взглянул на Мариам, и вот, она в проказе.

И сказал Аарон Моисею: господин мой! не поставь нам в грех, что мы поступили глупо и согрешили;

не попусти, чтоб она была, как мертворожденный младенец, у которого, когда он выходит из чрева матери своей, истлела уже половина тела.

И возопил Моисей к Господу, говоря: Боже, исцели ее!

И сказал Господь Моисею: если бы отец ее плюнул ей в лице, то не должна ли была бы она стыдиться семь дней? итак пусть будет она в заключении семь дней вне стана, а после опять возвратится.

И пробыла Мариам в заключении вне стана семь дней, и народ не отправлялся в путь, доколе не возвратилась Мариам.

Двенадцать соглядатаев посланы в землю Ханаан: их осмотр и отчет.

После сего народ двинулся из Асирофа, и остановился в пустыне Фаран.

И сказал Господь Моисею, говоря:

пошли от себя людей, чтобы они высмотрели землю Ханаанскую, которую Я даю сынам Израилевым; по одному человеку от колена отцов их пошлите, главных из них.

И послал их Моисей из пустыни Фаран, по повелению Господню, и все они мужи главные у сынов Израилевых.

Вот имена их: из колена Рувимова Саммуа, сын Закхуров,

из колена Симеонова Сафат, сын Хориев,

из колена Иудина Халев, сын Иефонниин,

из колена Иссахарова Игал, сын Иосифов,

из колена Ефремова Осия, сын Навин,

из колена Вениаминова Фалтий, сын Рафуев,

из колена Завулонова Гаддиил, сын Содиев,

из колена Иосифова от Манассии Гаддий, сын Сусиев,

из колена Данова Аммиил, сын Гемаллиев,

из колена Асирова Сефур, сын Михаилев,

из колена Неффалимова Нахбий, сын Вофсиев,

из колена Гадова Геуил, сын Махиев.

Вот имена мужей, которых посылал Моисей высмотреть землю. И назвал Моисей Осию, сына Навина, Иисусом.

И послал их Моисей [из пустыни Фаран] высмотреть землю Ханаанскую и сказал им: пойдите в эту южную страну, и взойдите на гору,

и осмотрите землю, какова она, и народ живущий на ней, силен ли он или слаб, малочислен ли он или многочислен?

и какова земля, на которой он живет, хороша ли она или худа? и каковы города, в которых он живет, в шатрах ли он живет или в укреплениях?

и какова земля, тучна ли она или тоща? есть ли на ней дерева или нет? будьте смелы, и возьмите от плодов земли. Было же это ко времени созревания винограда.

Они пошли и высмотрели землю от пустыни Син даже до Рехова, близ Емафа;

и пошли в южную страну, и дошли до Хеврона, где жили Ахиман, Сесай и Фалмай, дети Енаковы: Хеврон же построен был семью годами прежде Цоана, [города] Египетского;

и пришли к долине Есхол, [и осмотрели ее,] и срезали там виноградную ветвь с одною кистью ягод, и понесли ее на шесте двое; взяли также гранатовых яблок и смокв;

место сие назвали долиною Есхол*, по причине виноградной кисти, которую срезали там сыны Израилевы. //*Виноградная кисть.

И высмотрев землю, возвратились они через сорок дней.

И пошли и пришли к Моисею и Аарону и ко всему обществу сынов Израилевых в пустыню Фаран, в Кадес, и принесли им и всему обществу ответ, и показали им плоды земли;

и рассказывали ему и говорили: мы ходили в землю, в которую ты посылал нас; в ней подлинно течет молоко и мед, и вот плоды ее;

но народ, живущий на земле той, силен, и города укрепленные, весьма большие, и сынов Енаковых мы видели там;

Амалик живет на южной части земли, Хеттеи, [Евеи,] Иевусеи и Аморреи живут на горе, Хананеи же живут при море и на берегу Иордана.

Но Халев успокаивал народ пред Моисеем, говоря: пойдем и завладеем ею, потому что мы можем одолеть ее.

А те, которые ходили с ним, говорили: не можем мы идти против народа сего, ибо он сильнее нас.

И распускали худую молву о земле, которую они осматривали, между сынами Израилевыми, говоря: земля, которую проходили мы для осмотра, есть земля, поедающая живущих на ней, и весь народ, который видели мы среди ее, люди великорослые;

там видели мы и исполинов, сынов Енаковых, от исполинского рода; и мы были в глазах наших пред ними, как саранча, такими же были мы и в глазах их.

1 Страх народа и ропот; 6 Халев и Иисус Навин ободряют их; 11 ходатайство Моисея. Господь осуждает всех взрослых на странствование и смерть в пустыне, кроме Халева и Иисуса Навина; 40 попытка войти в обетованную землю разбита Амаликитянами и Хананеями.

И подняло все общество вопль, и плакал народ во [всю] ту ночь;

и роптали на Моисея и Аарона все сыны Израилевы, и все общество сказало им: о, если бы мы умерли в земле Египетской, или умерли бы в пустыне сей!

и для чего Господь ведет нас в землю сию, чтобы мы пали от меча? жены наши и дети наши достанутся в добычу врагам; не лучше ли нам возвратиться в Египет?

И сказали друг другу: поставим себе начальника и возвратимся в Египет.

И пали Моисей и Аарон на лица свои пред всем собранием общества сынов Израилевых.

И Иисус, сын Навин, и Халев, сын Иефонниин, из осматривавших землю, разодрали одежды свои

и сказали всему обществу сынов Израилевых: земля, которую мы проходили для осмотра, очень, очень хороша;

если Господь милостив к нам, то введет нас в землю сию и даст нам ее – эту землю, в которой течет молоко и мед;

только против Господа не восставайте и не бойтесь народа земли сей; ибо он достанется нам на съедение: защиты у них не стало, а с нами Господь; не бойтесь их.

И сказало все общество: побить их камнями! Но слава Господня явилась [в облаке] в скинии собрания всем сынам Израилевым.

И сказал Господь Моисею: доколе будет раздражать Меня народ сей? и доколе будет он не верить Мне при всех знамениях, которые делал Я среди его?

поражу его язвою и истреблю его и произведу от тебя [и от дома отца твоего] народ многочисленнее и сильнее его.

Но Моисей сказал Господу: услышат Египтяне, из среды которых Ты силою Твоею вывел народ сей,

и скажут жителям земли сей, которые слышали, что Ты, Господь, находишься среди народа сего, и что Ты, Господь, даешь им видеть Себя лицем к лицу, и облако Твое стоит над ними, и Ты идешь пред ними днем в столпе облачном, а ночью в столпе огненном;

и если Ты истребишь народ сей, как одного человека, то народы, которые слышали славу Твою, скажут:

Господь не мог ввести народ сей в землю, которую Он с клятвою обещал ему, а потому и погубил его в пустыне.

Итак да возвеличится сила Господня, как Ты сказал, говоря:

Господь долготерпелив и многомилостив [и истинен], прощающий беззакония и преступления [и грехи], и не оставляющий без наказания, но наказывающий беззаконие отцов в детях до третьего и четвертого рода.

Прости грех народу сему по великой милости Твоей, как Ты прощал народ сей от Египта доселе.

И сказал Господь [Моисею]: прощаю по слову твоему;

но жив Я, [и всегда живет имя Мое,] и славы Господней полна вся земля:

все, которые видели славу Мою и знамения Мои, сделанные Мною в Египте и в пустыне, и искушали Меня уже десять раз, и не слушали гласа Моего,

не увидят земли, которую Я с клятвою обещал отцам их; [только детям их, которые здесь со Мною, которые не знают, что добро, что зло, всем малолетним, ничего не смыслящим, им дам землю, а] все, раздражавшие Меня, не увидят ее;

но раба Моего, Халева, за то, что в нем был иной дух, и он совершенно повиновался Мне, введу в землю, в которую он ходил, и семя его наследует ее;

Амаликитяне и Хананеи живут в долине; завтра обратитесь и идите в пустыню к Чермному морю.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

доколе злому обществу сему роптать на Меня? ропот сынов Израилевых, которым они ропщут на Меня, Я слышу.

Скажи им: живу Я, говорит Господь: как говорили вы вслух Мне, так и сделаю вам;

в пустыне сей падут тела ваши, и все вы исчисленные, сколько вас числом, от двадцати лет и выше, которые роптали на Меня,

не войдете в землю, на которой Я, подъемля руку Мою, клялся поселить вас, кроме Халева, сына Иефонниина, и Иисуса, сына Навина;

детей ваших, о которых вы говорили, что они достанутся в добычу врагам, Я введу туда, и они узнают землю, которую вы презрели,

а ваши трупы падут в пустыне сей;

а сыны ваши будут кочевать в пустыне сорок лет, и будут нести наказание за блудодейство ваше, доколе не погибнут все тела ваши в пустыне;

по числу сорока дней, в которые вы осматривали землю, вы понесете наказание за грехи ваши сорок лет, год за день, дабы вы познали, что значит быть оставленным Мною.

Я, Господь, говорю, и так и сделаю со всем сим злым обществом, восставшим против Меня: в пустыне сей все они погибнут и перемрут.

И те, которых посылал Моисей для осмотрения земли, и которые, возвратившись, возмутили против него все сие общество, распуская худую молву о земле,

сии, распустившие худую молву о земле, умерли, быв поражены пред Господом;

только Иисус, сын Навин, и Халев, сын Иефонниин, остались живы из тех мужей, которые ходили осматривать землю.

И сказал Моисей слова сии пред всеми сынами Израилевыми, и народ сильно опечалился.

И, встав рано поутру, пошли на вершину горы, говоря: вот, мы пойдем на то место, о котором сказал Господь, ибо мы согрешили.

Моисей сказал: для чего вы преступаете повеление Господне? это будет безуспешно;

не ходите, ибо нет среди вас Господа, чтобы не поразили вас враги ваши;

ибо Амаликитяне и Хананеи там пред вами, и вы падете от меча, потому что вы отступили от Господа, и не будет с вами Господа.

Но они дерзнули подняться на вершину горы; ковчег же завета Господня и Моисей не оставляли стана.

И сошли Амаликитяне и Хананеи, живущие на горе той, и разбили их, и гнали их до Хормы, [и возвратились в стан.]

1 Повеление о хлебном приношении и вине для возлияния вместе с всесожжением и мирной жертвой; 17 различные особые приношения; 32 смерть за нарушение субботнего покоя; 37 кисти на краях одежд.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им: когда вы войдете в землю вашего жительства, которую Я даю вам,

и будете приносить жертву Господу, всесожжение, или жертву заколаемую, от волов и овец, во исполнение обета, или по усердию, или в праздники ваши, дабы сделать приятное благоухание Господу, –

тогда приносящий жертву свою Господу должен принести в приношение от хлеба десятую часть [ефы] пшеничной муки, смешанной с четвертою частью гина елея;

и вина для возлияния приноси четвертую часть гина при всесожжении, или при заколаемой жертве, на каждого агнца [в приятное благоухание Господу].

А принося овна, приноси в приношение хлебное две десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с третьею частью гина елея;

и вина для возлияния приноси третью часть гина в приятное благоухание Господу.

Если молодого вола приносишь во всесожжение или жертву заколаемую, во исполнение обета или в мирную жертву Господу,

то вместе с волом должно принести приношения хлебного три десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с половиною гина елея;

и вина для возлияния приноси полгина в жертву, в приятное благоухание Господу.

Так делай при каждом приношении вола и овна и агнца из овец, или коз;

по числу жертв, которые вы приносите, так делайте при каждой, по числу их.

Всякий туземец так должен делать это, принося жертву в приятное благоухание Господу;

и если будет между вами жить пришелец, или кто бы ни был среди вас в роды ваши, и принесет жертву в приятное благоухание Господу, то и он должен делать так, как вы делаете;

для вас, общество [Господне], и для пришельца, живущего [у вас], устав один, устав вечный в роды ваши: что вы, то и пришелец да будет пред Господом;

закон один и одни права да будут для вас и для пришельца, живущего у вас.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им: когда вы войдете в землю, в которую Я веду вас,

и будете есть хлеб той земли, то возносите возношение Господу;

от начатков теста вашего лепешку возносите в возношение; возносите ее так, как возношение с гумна;

от начатков теста вашего отдавайте в возношение Господу в роды ваши.

Если же преступите по неведению и не исполните всех сих заповедей, которые изрек Господь Моисею,

всего, что заповедал вам Господь [Бог] чрез Моисея, от того дня, в который Господь заповедал вам, и впредь в роды ваши, –

то, если по недосмотру общества сделана ошибка, пусть все общество принесет одного молодого вола [без порока] во всесожжение, в приятное благоухание Господу, с хлебным приношением и возлиянием его, по уставу, и одного козла в жертву за грех;

и очистит священник все общество сынов Израилевых, и будет прощено им, ибо это была ошибка, и они принесли приношение свое в жертву Господу, и жертву за грех свой пред Господом, за свою ошибку;

и будет прощено всему обществу сынов Израилевых и пришельцу, живущему между ними, потому что весь народ сделал это по ошибке.

Если же один кто согрешит по неведению, то пусть принесет козу однолетнюю в жертву за грех;

и очистит священник душу, сделавшую по ошибке грех пред Господом, и очищена будет, и прощено будет ей;

один закон да будет для вас, как для природного жителя из сынов Израилевых, так и для пришельца, живущего у вас, если кто сделает что по ошибке.

Если же кто из туземцев, или из пришельцев, сделает что дерзкою рукою, то он хулит Господа: истребится душа та из народа своего,

ибо слово Господне он презрел и заповедь Его нарушил; истребится душа та; грех ее на ней.

Когда сыны Израилевы были в пустыне, нашли человека, собиравшего дрова в день субботы;

и привели его нашедшие его собирающим дрова [в день субботы] к Моисею и Аарону и ко всему обществу [сынов Израилевых];

и посадили его под стражу, потому что не было еще определено, что должно с ним сделать.

И сказал Господь Моисею: должен умереть человек сей; пусть побьет его камнями все общество вне стана.

И вывело его все общество вон из стана, и побили его камнями, и он умер, как повелел Господь Моисею.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им, чтоб они делали себе кисти на краях одежд своих в роды их, и в кисти, которые на краях, вставляли нити из голубой шерсти;

и будут они в кистях у вас для того, чтобы вы, смотря на них, вспоминали все заповеди Господни, и исполняли их, и не ходили вслед сердца вашего и очей ваших, которые влекут вас к блудодейству,

чтобы вы помнили и исполняли все заповеди Мои и были святы пред Богом вашим.

Я Господь, Бог ваш, Который вывел вас из земли Египетской, чтоб быть вашим Богом: Я Господь, Бог ваш.

Восстание левита Корея против Моисея и Аарона, наказание землетрясением, огнем и поражением.

Корей, сын Ицгара, сын Каафов, сын Левиин, и Дафан и Авирон, сыны Елиава, и Авнан, сын Фалефа, сыны Рувимовы,

восстали на Моисея, и с ними из сынов Израилевых двести пятьдесят мужей, начальники общества, призываемые на собрания, люди именитые.

И собрались против Моисея и Аарона и сказали им: полно вам; все общество, все святы, и среди их Господь! почему же вы ставите себя выше народа Господня?

Моисей, услышав это, пал на лице свое

и сказал Корею и всем сообщникам его, говоря: завтра покажет Господь, кто Его, и кто свят, чтобы приблизить его к Себе; и кого Он изберет, того и приблизит к Себе;

вот что сделайте: Корей и все сообщники его возьмите себе кадильницы

и завтра положите в них огня и всыпьте в них курения пред Господом; и кого изберет Господь, тот и будет свят. Полно вам, сыны Левиины!

И сказал Моисей Корею: послушайте, сыны Левия!

неужели мало вам того, что Бог Израилев отделил вас от общества Израильского и приблизил вас к Себе, чтобы вы исполняли службы при скинии Господней и стояли пред обществом [Господним], служа для них?

Он приблизил тебя и с тобою всех братьев твоих, сынов Левия, и вы домогаетесь еще и священства.

Итак ты и все твое общество собрались против Господа. Что Аарон, что вы ропщете на него?

И послал Моисей позвать Дафана и Авирона, сынов Елиава. Но они сказали: не пойдем!

разве мало того, что ты вывел нас из земли, в которой течет молоко и мед, чтобы погубить нас в пустыне? и ты еще хочешь властвовать над нами!

привел ли ты нас в землю, где течет молоко и мед, и дал ли нам во владение поля и виноградники? глаза людей сих ты хочешь ослепить? не пойдем!

Моисей весьма огорчился и сказал Господу: не обращай взора Твоего на приношение их; я не взял ни у одного из них осла и не сделал зла ни одному из них.

И сказал Моисей Корею: завтра ты и все общество твое будьте пред лицем Господа, ты, они и Аарон;

и возьмите каждый свою кадильницу, и положите в них курения, и принесите пред лице Господне каждый свою кадильницу, двести пятьдесят кадильниц; ты и Аарон, каждый свою кадильницу.

И взял каждый свою кадильницу, и положили в них огня, и всыпали в них курения, и стали при входе в скинию собрания; также и Моисей и Аарон.

И собрал против них Корей все общество ко входу скинии собрания. И явилась слава Господня всему обществу.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

отделитесь от общества сего, и Я истреблю их во мгновение.

Они же пали на лица свои и сказали: Боже, Боже духов всякой плоти! один человек согрешил, и Ты гневаешься на все общество?

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи обществу: отступите со всех сторон от жилища Корея, Дафана и Авирона.

И встал Моисей, и пошел к Дафану и Авирону, и за ним пошли старейшины Израилевы.

И сказал обществу: отойдите от шатров нечестивых людей сих, и не прикасайтесь ни к чему, что принадлежит им, чтобы не погибнуть вам [вместе] во всех грехах их.

И отошли они со всех сторон от жилища Корея, Дафана и Авирона; а Дафан и Авирон вышли и стояли у дверей шатров своих с женами своими и сыновьями своими и с малыми детьми своими.

И сказал Моисей: из сего узнаете, что Господь послал меня делать все дела сии, а не по своему произволу [я делаю сие]:

если они умрут, как умирают все люди, и постигнет их такое наказание, какое постигает всех людей, то не Господь послал меня;

а если Господь сотворит необычайное, и земля разверзет уста свои и поглотит их [и домы их и шатры их] и все, что у них, и они живые сойдут в преисподнюю, то знайте, что люди сии презрели Господа.

Лишь только он сказал слова сии, расселась земля под ними;

и разверзла земля уста свои, и поглотила их и домы их, и всех людей Кореевых и все имущество;

и сошли они со всем, что принадлежало им, живые в преисподнюю, и покрыла их земля, и погибли они из среды общества.

И все Израильтяне, которые были вокруг них, побежали при их вопле, дабы, говорили они, и нас не поглотила земля.

И вышел огонь от Господа и пожрал тех двести пятьдесят мужей, которые принесли курение.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи Елеазару, сыну Аарона, священнику, пусть он соберет [медные] кадильницы сожженных и огонь выбросит вон; ибо освятились

кадильницы грешников сих смертью их, и пусть разобьют их в листы для покрытия жертвенника, ибо они принесли их пред лице Господа, и они сделались освященными; и будут они знамением для сынов Израилевых.

И взял Елеазар священник медные кадильницы, которые принесли сожженные, и разбили их в листы для покрытия жертвенника,

в память сынам Израилевым, чтобы никто посторонний, который не от семени Аарона, не приступал приносить курение пред лице Господне, и не было с ним, что с Кореем и сообщниками его, как говорил ему Господь чрез Моисея.

На другой день все общество сынов Израилевых возроптало на Моисея и Аарона и говорило: вы умертвили народ Господень.

И когда собралось общество против Моисея и Аарона, они обратились к скинии собрания, и вот, облако покрыло ее, и явилась слава Господня.

И пришел Моисей и Аарон к скинии собрания.

И сказал Господь Моисею [и Аарону], говоря:

отсторонитесь от общества сего, и Я погублю их во мгновение. Но они пали на лица свои.

И сказал Моисей Аарону: возьми кадильницу и положи в нее огня с жертвенника и всыпь курения, и неси скорее к обществу и заступи их, ибо вышел гнев от Господа, [и] началось поражение.

И взял Аарон, как сказал Моисей, и побежал в среду общества, и вот, уже началось поражение в народе. И он положил курения и заступил народ;

стал он между мертвыми и живыми, и поражение прекратилось.

И умерло от поражения четырнадцать тысяч семьсот человек, кроме умерших по делу Корееву.

И возвратился Аарон к Моисею, ко входу скинии собрания, после того как поражение прекратилось.

Расцветший жезл Ааронов подтвердил его право быть главою колена Левиина.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи сынам Израилевым и возьми у них по жезлу от колена, от всех начальников их по коленам, двенадцать жезлов, и каждого имя напиши на жезле его;

имя Аарона напиши на жезле Левиином, ибо один жезл от начальника колена их [должны они дать];

и положи их в скинии собрания, пред ковчегом откровения, где являюсь Я вам;

и кого Я изберу, того жезл расцветет; и так Я успокою ропот сынов Израилевых, которым они ропщут на вас.

И сказал Моисей сынам Израилевым, и дали ему все начальники их, от каждого начальника по жезлу, по коленам их двенадцать жезлов, и жезл Ааронов был среди жезлов их.

И положил Моисей жезлы пред лицем Господа в скинии откровения.

На другой день вошел Моисей [и Аарон] в скинию откровения, и вот, жезл Ааронов, от дома Левиина, расцвел, пустил почки, дал цвет и принес миндали.

И вынес Моисей все жезлы от лица Господня ко всем сынам Израилевым. И увидели они это и взяли каждый свой жезл.

И сказал Господь Моисею: положи опять жезл Ааронов пред ковчегом откровения на сохранение, в знамение для непокорных, чтобы прекратился ропот их на Меня, и они не умирали.

Моисей сделал это; как повелел ему Господь, так он и сделал.

И сказали сыны Израилевы Моисею: вот, мы умираем, погибаем, все погибаем!

всякий, приближающийся к скинии Господней, умирает: не придется ли всем нам умереть?

Перечень обязанностей и прав левитов и о принадлежности им десятины Израиля.

И сказал Господь Аарону: ты и сыны твои и дом отца твоего с тобою понесете на себе грех за небрежность во святилище; и ты и сыны твои с тобою понесете на себе грех за неисправность в священстве вашем.

Также и братьев твоих, колено Левиино, племя отца твоего, возьми себе: пусть они будут при тебе и служат тебе, а ты и сыны твои с тобою будете при скинии откровения;

пусть они отправляют службу тебе и службу во всей скинии; только чтобы не приступали к вещам святилища и к жертвеннику, дабы не умереть и им и вам.

Пусть они будут при тебе и отправляют службу в скинии собрания, все работы по скинии; а посторонний не должен приближаться к вам.

Так отправляйте службу во святилище и при жертвеннике, дабы не было впредь гнева на сынов Израилевых;

ибо братьев ваших, левитов, Я взял от сынов Израилевых и дал их вам, в дар Господу, для отправления службы при скинии собрания;

и ты и сыны твои с тобою наблюдайте священство ваше во всем, что принадлежит жертвеннику и что внутри за завесою, и служите; вам даю Я в дар службу священства, а посторонний, приступивший, предан будет смерти.

И сказал Господь Аарону: вот, Я поручаю тебе наблюдать за возношениями Мне; от всего, посвящаемого сынами Израилевыми, Я дал тебе и сынам твоим, ради священства вашего, уставом вечным;

вот, что принадлежит тебе из святынь великих, от сожигаемого: всякое приношение их хлебное, и всякая жертва их за грех, и всякая жертва их повинности, что они принесут Мне; это великая святыня тебе и сынам твоим.

На святейшем месте ешьте это; все мужеского пола могут есть, [ты и сыны твои]; это святынею да будет для тебя.

И вот, что тебе из возношений даров их: все возношения сынов Израилевых Я дал тебе и сынам твоим и дочерям твоим с тобою, уставом вечным; всякий чистый в доме твоем может есть это.

Все лучшее из елея и все лучшее из винограда и хлеба, начатки их, которые они дают Господу, Я отдал тебе;

все первые произведения земли их, которые они принесут Господу, да будут твоими; всякий чистый в доме твоем может есть это.

Все заклятое в земле Израилевой да будет твоим.

Все, разверзающее ложесна у всякой плоти, которую приносят Господу, из людей и из скота, да будет твоим; только первенец из людей должен быть выкуплен, и первородное из скота нечистого должно быть выкуплено;

а выкуп за них: начиная от одного месяца, по оценке твоей, бери выкуп пять сиклей серебра, по сиклю священному, который в двадцать гер;

но за первородное из волов, и за первородное из овец, и за первородное из коз, не бери выкупа: они святыня; кровью их окропляй жертвенник, и тук их сожигай в жертву, в приятное благоухание Господу;

мясо же их тебе принадлежит, равно как грудь возношения и правое плечо тебе принадлежит.

Все возносимые святыни, которые возносят сыны Израилевы Господу, отдаю тебе и сынам твоим и дочерям твоим с тобою, уставом вечным; это завет соли вечный пред Господом, данный для тебя и потомства твоего с тобою.

И сказал Господь Аарону: в земле их не будешь иметь удела и части не будет тебе между ними; Я часть твоя и удел твой среди сынов Израилевых;

а сынам Левия, вот, Я дал в удел десятину из всего, что у Израиля, за службу их, за то, что они отправляют службы в скинии собрания;

и сыны Израилевы не должны впредь приступать к скинии собрания, чтобы не понести греха и не умереть:

пусть левиты исправляют службы в скинии собрания и несут на себе грех их. Это устав вечный в роды ваши; среди же сынов Израилевых они не получат удела;

так как десятину сынов Израилевых, которую они приносят в возношение Господу, Я отдаю левитам в удел, потому и сказал Я им: между сынами Израилевыми они не получат удела.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви левитам и скажи им: когда вы будете брать от сынов Израилевых десятину, которую Я дал вам от них в удел, то возносите из нее возношение Господу, десятину из десятины, –

и вменено будет вам это возношение ваше, как хлеб с гумна и как взятое от точила;

так и вы будете возносить возношение Господу из всех десятин ваших, которые будете брать от сынов Израилевых, и будете давать из них возношение Господне Аарону священнику;

из всего, даруемого вам, возносите возношение Господу, из всего лучшего освящаемого.

И скажи им: когда вы принесете из сего лучшее, то это вменено будет левитам, как получаемое с гумна и получаемое от точила;

вы можете есть это на всяком месте, вы и [сыны ваши и] семейства ваши, ибо это вам плата за работы ваши в скинии собрания;

и не понесете за это греха, когда принесете лучшее из сего; и посвящаемого сынами Израилевыми не оскверните, и не умрете.

Порядок очищения пеплом рыжей телицы оскверненного от прикосновения к мертвому телу.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

вот устав закона, который заповедал Господь, говоря: скажи сынам Израилевым, пусть приведут тебе рыжую телицу без порока, у которой нет недостатка, [и] на которой не было ярма;

и отдайте ее Елеазару священнику, и выведет ее вон из стана [на место чистое], и заколют ее при нем;

и пусть возьмет Елеазар священник перстом своим крови ее и кровью покропит к передней стороне скинии собрания семь раз;

и сожгут телицу при его глазах: кожу ее и мясо ее и кровь ее с нечистотою ее пусть сожгут;

и пусть возьмет священник кедрового дерева и иссопа и нить из червленой шерсти и бросит на сожигаемую телицу;

и пусть вымоет священник одежды свои, и омоет тело свое водою, и потом войдет в стан, и нечист будет священник до вечера.

И сожигавший ее пусть вымоет одежды свои водою, и омоет тело свое водою, и нечист будет до вечера;

и кто-нибудь чистый пусть соберет пепел телицы и положит вне стана на чистом месте, и будет он сохраняться для общества сынов Израилевых, для воды очистительной: это жертва за грех;

и собиравший пепел телицы пусть вымоет одежды свои, и нечист будет до вечера. Это для сынов Израилевых и для пришельцев, живущих у них, да будет уставом вечным.

Кто прикоснется к мертвому телу какого-либо человека, нечист будет семь дней:

он должен очистить себя сею [водою] в третий день и в седьмой день, и будет чист; если же он не очистит себя в третий и седьмой день, то не будет чист;

всякий, прикоснувшийся к мертвому телу какого-либо человека умершего и не очистивший себя, осквернит жилище Господа: истребится человек тот из среды Израиля, ибо он не окроплен очистительною водою, он нечист, еще нечистота его на нем.

Вот закон: если человек умрет в шатре, то всякий, кто придет в шатер, и все, что в шатре, нечисто будет семь дней;

всякий открытый сосуд, который не обвязан и не покрыт, нечист.

Всякий, кто прикоснется на поле к убитому мечом, или к умершему, или к кости человеческой, или ко гробу, нечист будет семь дней.

Для нечистого пусть возьмут пепла той сожженной жертвы за грех и нальют на него живой воды в сосуд;

и пусть кто-нибудь чистый возьмет иссоп, и омочит его в воде, и окропит шатер и все сосуды и людей, которые находятся в нем, и прикоснувшегося к кости [человеческой], или к убитому, или к умершему, или ко гробу;

и пусть окропит чистый нечистого в третий и седьмой день, и очистит его в седьмой день; и вымоет он одежды свои, и омоет [тело свое] водою, и к вечеру будет чист.

Если же кто будет нечист и не очистит себя, то истребится человек тот из среды народа, ибо он осквернил святилище Господа; очистительною водою он не окроплен, он нечист.

И да будет это для них уставом вечным. И кропивший очистительною водою пусть вымоет одежды свои; и прикоснувшийся к очистительной воде нечист будет до вечера.

И все, к чему прикоснется нечистый, будет нечисто; и прикоснувшийся человек нечист будет до вечера.

1 Стан Израиля в Кадесе; смерть Мариам; чудесное извлечение воды из скалы; Едом отказывается пропустить израильтян; 22 смерть Аарона на горе Ор, преемник Елеазар.

И пришли сыны Израилевы, все общество, в пустыню Син в первый месяц, и остановился народ в Кадесе, и умерла там Мариам и погребена там.

И не было воды для общества, и собрались они против Моисея и Аарона;

и возроптал народ на Моисея и сказал: о, если бы умерли тогда и мы, когда умерли братья наши пред Господом!

зачем вы привели общество Господне в эту пустыню, чтобы умереть здесь нам и скоту нашему?

и для чего вывели вы нас из Египта, чтобы привести нас на это негодное место, где нельзя сеять, нет ни смоковниц, ни винограда, ни гранатовых яблок, ни даже воды для питья?

И пошел Моисей и Аарон от народа ко входу скинии собрания, и пали на лица свои, и явилась им слава Господня.

И сказал Господь Моисею, говоря:

Возьми жезл и собери общество, ты и Аарон, брат твой, и скажите в глазах их скале, и она даст из себя воду: и так ты изведешь им воду из скалы, и напоишь общество и скот его.

И взял Моисей жезл от лица Господа, как Он повелел ему.

И собрали Моисей и Аарон народ к скале, и сказал он им: послушайте, непокорные, разве нам из этой скалы извести для вас воду?

И поднял Моисей руку свою и ударил в скалу жезлом своим дважды, и потекло много воды, и пило общество и скот его.

И сказал Господь Моисею и Аарону: за то, что вы не поверили Мне, чтоб явить святость Мою пред очами сынов Израилевых, не введете вы народа сего в землю, которую Я даю ему.

Это вода Меривы, у которой вошли в распрю сыны Израилевы с Господом, и Он явил им святость Свою.

И послал Моисей из Кадеса послов к царю Едомскому [сказать]: так говорит брат твой Израиль: ты знаешь все трудности, которые постигли нас;

отцы наши перешли в Египет, и мы жили в Египте много времени, и худо поступали Египтяне с нами и отцами нашими;

и воззвали мы к Господу, и услышал Он голос наш, и послал Ангела, и вывел нас из Египта; и вот, мы в Кадесе, городе у самого предела твоего;

позволь нам пройти землею твоею: мы не пойдем по полям и по виноградникам и не будем пить воды из колодезей [твоих]; но пойдем дорогою царскою, не своротим ни направо ни налево, доколе не перейдем пределов твоих.

Но Едом сказал ему: не проходи через меня, иначе я с мечом выступлю против тебя.

И сказали ему сыны Израилевы: мы пойдем большою дорогою, и если будем пить твою воду, я и скот мой, то буду платить за нее; только ногами моими пройду, что ничего не сто́ит.

Но он сказал: не проходи [через меня]. И выступил против него Едом с многочисленным народом и с сильною рукою.

Итак не согласился Едом позволить Израилю пройти чрез его пределы, и Израиль пошел в сторону от него.

И отправились сыны Израилевы из Кадеса, и пришло все общество к горе Ор.

И сказал Господь Моисею и Аарону на горе Ор, у пределов земли Едомской, говоря:

пусть приложится Аарон к народу своему; ибо он не войдет в землю, которую Я даю сынам Израилевым, за то, что вы непокорны были повелению Моему у вод Меривы;

и возьми Аарона [брата твоего] и Елеазара, сына его, и возведи их на гору Ор [пред всем обществом];

и сними с Аарона одежды его, и облеки в них Елеазара, сына его, и пусть Аарон отойдет и умрет там.

И сделал Моисей так, как повелел Господь. Пошли они на гору Ор в глазах всего общества,

и снял Моисей с Аарона одежды его, и облек в них Елеазара, сына его; и умер там Аарон на вершине горы. А Моисей и Елеазар сошли с горы.

И увидело все общество, что Аарон умер, и оплакивал Аарона весь дом Израилев тридцать дней.

1 Наказание Израиля ядовитыми змеями, исцеление чрез взгляд на медного змея; 10 продвижение Израиля; 17 песнь при колодце; 21 Израиль покоряет Сигона Аморрейского и Ога, царя Васанского.

Ханаанский царь Арада, живущий к югу, услышав, что Израиль идет дорогою от Афарима, вступил в сражение с Израильтянами и несколько из них взял в плен.

И дал Израиль обет Господу, и сказал: если предашь народ сей в руки мои, то положу заклятие [на них и] на города их.

Господь услышал голос Израиля и предал Хананеев в руки ему, и он положил заклятие на них и на города их и нарек имя месту тому: Хорма*. //*Заклятие.

От горы Ор отправились они путем Чермного моря, чтобы миновать землю Едома. И стал малодушествовать народ на пути,

и говорил народ против Бога и против Моисея: зачем вывели вы нас из Египта, чтоб умереть [нам] в пустыне, ибо здесь нет ни хлеба, ни воды, и душе нашей опротивела эта негодная пища.

И послал Господь на народ ядовитых змеев, которые жалили народ, и умерло множество народа из [сынов] Израилевых.

И пришел народ к Моисею и сказал: согрешили мы, что говорили против Господа и против тебя; помолись Господу, чтоб Он удалил от нас змеев. И помолился Моисей [Господу] о народе.

И сказал Господь Моисею: сделай себе [медного] змея и выставь его на знамя, и [если ужалит змей какого-либо человека], ужаленный, взглянув на него, останется жив.

И сделал Моисей медного змея и выставил его на знамя, и когда змей ужалил человека, он, взглянув на медного змея, оставался жив.

И отправились сыны Израилевы и остановились в Овофе;

и отправились из Овофа и остановились в Ийе-Авариме, в пустыне, что против Моава, к восходу солнца;

оттуда отправились, и остановились на долине Заред;

отправившись отсюда, остановились у той части Арнона в пустыне, которая течет вне пределов Аморрея, ибо Арнон граница Моава, между Моавом и Аморреем.

Потому и сказано в книге браней Господних:

Вагеб в Суфе и потоки Арнона, и верховье потоков, которое склоняется к Шебет-Ару и прилегает к пределам Моава.

Отсюда [отправились] к Беэр*; это тот колодезь, о котором Господь сказал Моисею: собери народ, и дам им воды. //*Колодец.

Тогда воспел Израиль песнь сию: наполняйся, колодезь, пойте ему;

колодезь, который выкопали князья, вырыли вожди народа с законодателем жезлами своими. Из пустыни [отправились] в Матанну,

из Матанны в Нагалиил, из Нагалиила в Вамоф,

из Вамофа в Гай, который в земле Моава, на вершине горы Фасги, обращенной лицем к пустыне.

И послал Израиль послов к Сигону, царю Аморрейскому, [с предложением мирным,] чтобы сказать:

позволь мне пройти землею твоею; [мы пойдем дорогою,] не будем заходить в поля и виноградники, не будем пить воды из колодезей [твоих], а пойдем путем царским, доколе не перейдем пределов твоих.

Но Сигон не позволил Израилю идти через свои пределы; и собрал Сигон весь народ свой и выступил против Израиля в пустыню, и дошел до Иаацы, и сразился с Израилем.

И поразил его Израиль мечом и взял во владение землю его от Арнона до Иавока, до пределов Аммонитских, ибо крепок был предел Аммонитян;

и взял Израиль все города сии, и жил Израиль во всех городах Аморрейских, в Есевоне и во всех зависящих от него;

ибо Есевон был город Сигона, царя Аморрейского, и он воевал с прежним царем Моавитским и взял из руки его всю землю его до Арнона.

Потому говорят при́точники: идите в Есевон, да устроят и утвердят город Сигона;

ибо огонь вышел из Есевона, пламень из города Сигонова, и пожрал Ар-Моав и владеющих высотами Арнона.

Горе тебе, Моав! погиб ты, народ Хамоса! Разбежались сыновья его, и дочери его сделались пленницами Аморрейского царя Сигона;

мы поразили их стрелами; погиб Есевон до Дивона, мы опустошили их до Нофы, которая близ Медевы.

И жил Израиль в земле Аморрейской.

И послал Моисей высмотреть Иазер, и взяли [его и] селения, зависящие от него, и прогнали Аморреев, которые в них были.

И поворотили и пошли к Васану. И выступил против них Ог, царь Васанский, сам и весь народ его, на сражение к Едреи.

И сказал Господь Моисею: не бойся его, ибо Я предам его и весь народ его и всю землю его в руки твои, и поступишь с ним, как поступил с Сигоном, царем Аморрейским, который жил в Есевоне.

И поразили они его и сынов его и весь народ его, так что ни одного не осталось [живого], и овладели землею его.

1 Валак, царь Моавитский, приводит Валаама, чтобы проклясть Израиля, расположенного в долине Моавитской; 21 ослица Валаама и ангел Господень.

И отправились сыны Израилевы, и остановились на равнинах Моава, при Иордане, против Иерихона.

И видел Валак, сын Сепфоров, все, что сделал Израиль Аморреям;

и весьма боялись Моавитяне народа сего, потому что он был многочислен; и устрашились Моавитяне сынов Израилевых.

И сказали Моавитяне старейшинам Мадиамским: этот народ поедает теперь все вокруг нас, как вол поедает траву полевую. Валак же, сын Сепфоров, был царем Моавитян в то время.

И послал он послов к Валааму, сыну Веорову, в Пефор, который на реке Евфрате, в земле сынов народа его, чтобы позвать его и сказать: вот, народ вышел из Египта и покрыл лице земли, и живет он подле меня;

итак приди, прокляни мне народ сей, ибо он сильнее меня: может быть, я тогда буду в состоянии поразить его и выгнать его из земли; я знаю, что кого ты благословишь, тот благословен, и кого ты проклянешь, тот проклят.

И пошли старейшины Моавитские и старейшины Мадиамские, с подарками в руках за волхвование, и пришли к Валааму, и пересказали ему слова Валаковы.

И сказал он им: переночуйте здесь ночь, и дам вам ответ, как скажет мне Господь. И остались старейшины Моавитские у Валаама.

И пришел Бог к Валааму и сказал: какие это люди у тебя?

Валаам сказал Богу: Валак, сын Сепфоров, царь Моавитский, прислал [их] ко мне [сказать]:

вот, народ вышел из Египта и покрыл лице земли, [и живет подле меня]; итак приди, прокляни мне его; может быть я тогда буду в состоянии сразиться с ним и выгнать его [из земли].

И сказал Бог Валааму: не ходи с ними, не проклинай народа сего, ибо он благословен.

И встал Валаам поутру и сказал князьям Валаковым: пойдите в землю вашу, ибо не хочет Господь позволить мне идти с вами.

И встали князья Моавитские, и пришли к Валаку, и сказали [ему]: не согласился Валаам идти с нами.

Валак послал еще князей, более и знаменитее тех.

И пришли они к Валааму и сказали ему: так говорит Валак, сын Сепфоров: не откажись прийти ко мне;

я окажу тебе великую почесть и сделаю [тебе] все, что ни скажешь мне; приди же, прокляни мне народ сей.

И отвечал Валаам и сказал рабам Валаковым: хотя бы Валак давал мне полный свой дом серебра и золота, не могу преступить повеления Господа, Бога моего, и сделать что-либо малое или великое [по своему произволу];

впрочем, останьтесь здесь и вы на ночь, и я узнаю, что еще скажет мне Господь.

И пришел Бог к Валааму ночью и сказал ему: если люди сии пришли звать тебя, встань, пойди с ними; но только делай то, что Я буду говорить тебе.

Валаам встал поутру, оседлал ослицу свою и пошел с князьями Моавитскими.

И воспылал гнев Божий за то, что он пошел, и стал Ангел Господень на дороге, чтобы воспрепятствовать ему. Он ехал на ослице своей и с ними двое слуг его.

И увидела ослица Ангела Господня, стоящего на дороге с обнаженным мечом в руке, и своротила ослица с дороги, и пошла на поле; а Валаам стал бить ослицу, чтобы возвратить ее на дорогу.

И стал Ангел Господень на узкой дороге, между виноградниками, где с одной стороны стена и с другой стороны стена.

Ослица, увидев Ангела Господня, прижалась к стене и прижала ногу Валаамову к стене; и он опять стал бить ее.

Ангел Господень опять перешел и стал в тесном месте, где некуда своротить, ни направо, ни налево.

Ослица, увидев Ангела Господня, легла под Валаамом. И воспылал гнев Валаама, и стал он бить ослицу палкою.

И отверз Господь уста ослицы, и она сказала Валааму: что я тебе сделала, что ты бьешь меня вот уже третий раз?

Валаам сказал ослице: за то, что ты поругалась надо мною; если бы у меня в руке был меч, то я теперь же убил бы тебя.

Ослица же сказала Валааму: не я ли твоя ослица, на которой ты ездил сначала до сего дня? имела ли я привычку так поступать с тобою? Он сказал: нет.

И открыл Господь глаза Валааму, и увидел он Ангела Господня, стоящего на дороге с обнаженным мечом в руке, и преклонился, и пал на лице свое.

И сказал ему Ангел Господень: за что ты бил ослицу твою вот уже три раза? Я вышел, чтобы воспрепятствовать [тебе], потому что путь [твой] не прав предо Мною;

и ослица, видев Меня, своротила от Меня вот уже три раза; если бы она не своротила от Меня, то Я убил бы тебя, а ее оставил бы живою.

И сказал Валаам Ангелу Господню: согрешил я, ибо не знал, что Ты стоишь против меня на дороге; итак, если это неприятно в очах Твоих, то я возвращусь.

И сказал Ангел Господень Валааму: пойди с людьми сими, только говори то, что Я буду говорить тебе. И пошел Валаам с князьями Валаковыми.

Валак, услышав, что идет Валаам, вышел навстречу ему в город Моавитский, который на границе при Арноне, что у самого предела.

И сказал Валак Валааму: не посылал ли я к тебе, звать тебя? почему ты не шел ко мне? неужели я в самом деле не могу почтить тебя?

И сказал Валаам Валаку: вот, я и пришел к тебе, но могу ли я что от себя сказать? что вложит Бог в уста мои, то и буду говорить.

И пошел Валаам с Валаком и пришли в Кириаф-Хуцоф.

И заколол Валак волов и овец, и послал к Валааму и князьям, которые были с ним.

На другой день утром Валак взял Валаама и возвел его на высоты Вааловы, чтобы он увидел оттуда часть народа.

Вместо проклятия Валаам дважды благословляет Израиля.

И сказал Валаам Валаку: построй мне здесь семь жертвенников и приготовь мне семь тельцов и семь овнов.

Валак сделал так, как говорил Валаам, и вознесли Валак и Валаам по тельцу и по овну на каждом жертвеннике.

И сказал Валаам Валаку: постой у всесожжения твоего, а я пойду; может быть, Господь выйдет мне навстречу, и что Он откроет мне, я объявлю тебе. И [остался Валак у всесожжения своего, а Валаам] пошел на возвышенное место [вопросить Бога].

И встретился Бог с Валаамом, и сказал ему [Валаам]: семь жертвенников устроил я и вознес по тельцу и по овну на каждом жертвеннике.

И вложил Господь слово в уста Валаамовы и сказал: возвратись к Валаку и так говори.

И возвратился к нему, и вот, он стоит у всесожжения своего, он и все князья Моавитские. [И был на нем Дух Божий.]

И произнес притчу свою и сказал: из Месопотамии привел меня Валак, царь Моава, от гор восточных: приди, прокляни мне Иакова, приди, изреки зло на Израиля!

Как прокляну я? Бог не проклинает его. Как изреку зло? Господь не изрекает [на него] зла.

С вершины скал вижу я его, и с холмов смотрю на него: вот, народ живет отдельно и между народами не числится.

Кто исчислит песок Иакова и число четвертой части Израиля? Да умрет душа моя смертью праведников, и да будет кончина моя, как их!

И сказал Валак Валааму: что ты со мною делаешь? я взял тебя, чтобы проклясть врагов моих, а ты, вот, благословляешь?

И отвечал он и сказал: не должен ли я в точности сказать то, что влагает Господь в уста мои?

И сказал ему Валак: пойди со мною на другое место, с которого ты увидишь его, но только часть его увидишь, а всего его не увидишь; и прокляни мне его оттуда.

И взял его на место стражей, на вершину горы Фасги, и построил семь жертвенников, и вознес по тельцу и по овну на каждом жертвеннике.

И сказал [Валаам] Валаку: постой здесь у всесожжения твоего, а я [пойду] туда навстречу [Богу].

И встретился Господь с Валаамом, и вложил слово в уста его, и сказал: возвратись к Валаку и так говори.

И пришел к нему, и вот, он стоит у всесожжения своего, и с ним [все] князья Моавитские. И сказал ему Валак: что говорил Господь?

Он произнес притчу свою и сказал: встань, Валак, и послушай, внимай мне, сын Сепфоров.

Бог не человек, чтоб Ему лгать, и не сын человеческий, чтоб Ему изменяться. Он ли скажет и не сделает? будет говорить и не исполнит?

Вот, благословлять начал я, ибо Он благословил, и я не могу изменить сего.

Не видно бедствия в Иакове, и не заметно несчастья в Израиле; Господь, Бог его, с ним, и трубный царский звук у него;

Бог вывел их из Египта, быстрота единорога у него;

нет волшебства в Иакове и нет ворожбы в Израиле. В свое время скажут об Иакове и об Израиле: вот что творит Бог!

Вот, народ как львица встает и как лев поднимается; не ляжет, пока не съест добычи и не напьется крови убитых.

И сказал Валак Валааму: ни клясть не кляни его, ни благословлять не благословляй его.

И отвечал Валаам и сказал Валаку: не говорил ли я тебе, что я буду делать все то, что скажет мне Господь?

И сказал Валак Валааму: пойди, я возьму тебя на другое место; может быть, угодно будет Богу, и оттуда проклянешь мне его.

И взял Валак Валаама на верх Фегора, обращенного к пустыне.

И сказал Валаам Валаку: построй мне здесь семь жертвенников и приготовь мне здесь семь тельцов и семь овнов.

И сделал Валак, как сказал Валаам, и вознес по тельцу и овну на каждом жертвеннике.

Валаам в третий раз благословляет Израиля и сподобляется видений.

Валаам увидел, что Господу угодно благословлять Израиля, и не пошел, как прежде, для волхвования, но обратился лицем своим к пустыне.

И взглянул Валаам и увидел Израиля, стоявшего по коленам своим, и был на нем Дух Божий.

И произнес он притчу свою и сказал: говорит Валаам, сын Веоров, говорит муж с открытым оком,

говорит слышащий слова Божии, который видит видения Всемогущего; падает, но открыты глаза его:

как прекрасны шатры твои, Иаков, жилища твои, Израиль!

расстилаются они как долины, как сады при реке, как алойные дерева, насажденные Господом, как кедры при водах;

польется вода из ведр его, и семя его будет как великие воды, превзойдет Агага царь его и возвысится царство его.

Бог вывел его из Египта, быстрота единорога у него, пожирает народы, враждебные ему, раздробляет кости их и стрелами своими разит [врага].

Преклонился, лежит как лев и как львица, кто поднимет его? Благословляющий тебя благословен, и проклинающий тебя проклят!

И воспламенился гнев Валака на Валаама, и всплеснул он руками своими, и сказал Валак Валааму: я призвал тебя проклясть врагов моих, а ты благословляешь их вот уже третий раз;

итак, беги в свое место; я хотел почтить тебя, но вот, Господь лишает тебя чести.

И сказал Валаам Валаку: не говорил ли я послам твоим, которых ты присылал ко мне:

«хотя бы давал мне Валак полный свой дом серебра и золота, не могу преступить повеления Господня, чтобы сделать что-либо доброе или худое по своему произволу: что скажет Господь, то и буду говорить»?

Итак, вот, я иду к народу своему; пойди, я возвещу тебе, что сделает народ сей с народом твоим в последствие времени.

И произнес притчу свою и сказал: говорит Валаам, сын Веоров, говорит муж с открытым оком,

говорит слышащий слова Божии, имеющий ведение от Всевышнего, который видит видения Всемогущего, падает, но открыты очи его.

Вижу Его, но ныне еще нет; зрю Его, но не близко. Восходит звезда от Иакова и восстает жезл от Израиля, и разит князей Моава и сокрушает всех сынов Сифовых.

Едом будет под владением, Сеир будет под владением врагов своих, а Израиль явит силу свою.

Происшедший от Иакова овладеет и погубит оставшееся от города.

И увидел он Амалика, и произнес притчу свою, и сказал: первый из народов Амалик, но конец его – гибель.

И увидел он Кенеев, и произнес притчу свою, и сказал: крепко жилище твое, и на скале положено гнездо твое;

но разорен будет Каин, и недолго до того, что Ассур уведет тебя в плен.

И [увидев Ога,] произнес притчу свою, и сказал: горе, [горе,] кто уцелеет, когда наведет сие Бог!

придут корабли от Киттима, и смирят Ассура, и смирят Евера; но и им гибель!

И встал Валаам и пошел обратно в свое место, а Валак также пошел своею дорогою.

Финеес, сын Елеазара, поражает израильтян, впавших в идолопоклонство и распутство.

И жил Израиль в Ситтиме, и начал народ блудодействовать с дочерями Моава,

и приглашали они народ к жертвам богов своих, и ел народ [жертвы их] и кланялся богам их.

И прилепился Израиль к Ваал-Фегору. И воспламенился гнев Господень на Израиля.

И сказал Господь Моисею: возьми всех начальников народа и повесь их Господу перед солнцем, и отвратится от Израиля ярость гнева Господня.

И сказал Моисей судьям Израилевым: убейте каждый людей своих, прилепившихся к Ваал-Фегору.

И вот, некто из сынов Израилевых пришел и привел к братьям своим Мадианитянку, в глазах Моисея и в глазах всего общества сынов Израилевых, когда они плакали у входа скинии собрания.

Финеес, сын Елеазара, сына Аарона священника, увидев это, встал из среды общества и взял в руку свою копье,

и вошел вслед за Израильтянином в спальню и пронзил обоих их, Израильтянина и женщину в чрево ее: и прекратилось поражение сынов Израилевых.

Умерших же от поражения было двадцать четыре тысячи.

И сказал Господь Моисею, говоря:

Финеес, сын Елеазара, сына Аарона священника, отвратил ярость Мою от сынов Израилевых, возревновав по Мне среди их, и Я не истребил сынов Израилевых в ревности Моей;

посему скажи: вот, Я даю ему Мой завет мира,

и будет он ему и потомству его по нем заветом священства вечного, за то, что он показал ревность по Боге своем и заступил сынов Израилевых.

Имя убитого Израильтянина, который убит с Мадианитянкою, было Зимри, сын Салу, начальник поколения Симеонова;

а имя убитой Мадианитянки Хазва; она была дочь Цура, начальника Оммофа, племени Мадиамского.

И сказал Господь Моисею, говоря:

враждуйте с Мадианитянами, и поражайте их,

ибо они враждебно поступили с вами в коварстве своем, прельстив вас Фегором и Хазвою, дочерью начальника Мадиамского, сестрою своею, убитою в день поражения за Фегора.

Второе исчисление Израиля и левитов на равнинах Моавитских.

После сего поражения сказал Господь Моисею и Елеазару, сыну Аарона, священнику, говоря:

исчислите все общество сынов Израилевых от двадцати лет и выше, по семействам их, всех годных для войны у Израиля.

И сказал им Моисей и Елеазар священник на равнинах Моавитских у Иордана, против Иерихона, говоря:

исчислите всех от двадцати лет и выше, как повелел Господь Моисею и сынам Израилевым, которые вышли из земли Египетской:

Рувим, первенец Израиля. Сыны Рувима: от Ханоха поколение Ханохово, от Фаллу поколение Фаллуево,

от Хецрона поколение Хецроново, от Харми поколение Хармиево;

вот поколения Рувимовы; и исчислено их сорок три тысячи семьсот тридцать.

И сыны Фаллуя: Елиав.

Сыны Елиава: Немуил, Дафан и Авирон. Это те Дафан и Авирон, призываемые в собрание, которые произвели возмущение против Моисея и Аарона вместе с сообщниками Корея, когда сии произвели возмущение против Господа;

и разверзла земля уста свои, и поглотила их и Корея; вместе с ними умерли и сообщники их, когда огонь пожрал двести пятьдесят человек, и стали они в знамение;

но сыны Кореевы не умерли.

Сыны Симеона по поколениям их: от Немуила поколение Немуилово, от Ямина поколение Яминово, от Яхина поколение Яхиново,

от Зары поколение Зарино, от Саула поколение Саулово;

вот поколения Симеоновы [при исчислении их]: двадцать две тысячи двести.

Сыны Гада по поколениям их: от Цефона поколение Цефоново, от Хаггия поколение Хаггиево, от Шуния поколение Шуниево,

от Озния поколение Озниево, от Ерия поколение Ериево,

от Арода поколение Ародово, от Арелия поколение Арелиево;

вот поколения сынов Гадовых, по исчислению их: сорок тысяч пятьсот.

Сыны Иуды: Ир и Онан, [Шела, Фарес и Зара]; но Ир и Онан умерли в земле Ханаанской;

и были сыны Иуды по поколениям их: от Шелы поколение Шелино, от Фареса поколение Фаресово, от Зары поколение Зарино;

и были сыны Фаресовы: от Есрома поколение Есромово, от Хамула поколение Хамулово;

вот поколения Иудины, по исчислению их: семьдесят шесть тысяч пятьсот.

Сыны Иссахаровы по поколениям их: от Фолы поколение Фолино, от Фувы поколение Фувино,

от Иашува поколение Иашувово, от Шимрона поколение Шимроново;

вот поколения Иссахаровы, по исчислению их: шестьдесят четыре тысячи триста.

Сыны Завулона по поколениям их: от Середа поколение Середово, от Елона поколение Елоново, от Иахлеила поколение Иахлеилово;

вот поколения Завулоновы, по исчислению их: шестьдесят тысяч пятьсот.

Сыны Иосифа по поколениям их: Манассия и Ефрем.

Сыны Манассии: от Махира поколение Махирово; от Махира родился Галаад, от Галаада поколение Галаадово.

Вот сыны Галаадовы: от Иезера поколение Иезерово, от Хелека поколение Хелеково,

от Асриила поколение Асриилово, от Шехема поколение Шехемово,

от Шемиды поколение Шемидино, от Хефера поколение Хеферово.

У Салпаада, сына Хеферова, не было сыновей, а только дочери; имя дочерей Салпаадовых: Махла, Ноа, Хогла, Милка и Фирца.

Вот поколения Манассиины; а исчислено их пятьдесят две тысячи семьсот.

Вот сыны Ефремовы по поколениям их: от Шутелы поколение Шутелино, от Бехера поколение Бехерово, от Тахана поколение Таханово;

и вот сыны Шутелы: от Арана поколение Араново;

вот поколения сынов Ефремовых, по исчислению их: тридцать две тысячи пятьсот. Вот сыны Иосифовы по поколениям их.

Сыны Вениамина по поколениям их: от Белы поколение Белино, от Ашбела поколение Ашбелово, от Ахирама поколение Ахирамово,

от Шефуфама поколение Шефуфамово, от Хуфама поколение Хуфамово;

и были сыны Белы: Ард и Нааман; [от Арда] поколение Ардово, от Наамана поколение Нааманово;

вот сыны Вениамина по поколениям их; а исчислено их сорок пять тысяч шестьсот.

Вот сыны Дановы по поколениям их: от Шухама поколение Шухамово; вот семейства Дановы по поколениям их.

И всех поколений Шухама, по исчислению их: шестьдесят четыре тысячи четыреста.

Сыны Асировы по поколениям их: от Имны поколение Имнино, от Ишвы поколение Ишвино, от Верии поколение Вериино;

от сынов Верии, от Хевера поколение Хеверово, от Малхиила поколение Малхиилово;

имя дочери Асировой Сара;

вот поколения сынов Асировых, по исчислению их: пятьдесят три тысячи четыреста.

Сыны Неффалима по поколениям их: от Иахцеила поколение Иахцеилово, от Гуния поколение Гуниево,

от Иецера поколение Иецерово, от Шиллема поколение Шиллемово;

вот поколения Неффалимовы по поколениям их; исчислено же их сорок пять тысяч четыреста.

Вот число вошедших в исчисление сынов Израилевых: шестьсот одна тысяча семьсот тридцать.

И сказал Господь Моисею, говоря:

сим в удел должно разделить землю по числу имен;

кто многочисленнее, тем дай удел более; а кто малочисленнее, тем дай удел менее: каждому должно дать удел соразмерно с числом вошедших в исчисление;

по жребию должно разделить землю, по именам колен отцов их должны они получить уделы;

по жребию должно разделить им уделы их, как многочисленным, так и малочисленным.

Сии суть вошедшие в исчисление левиты по поколениям их: от Гирсона поколение Гирсоново, от Каафа поколение Каафово, от Мерари поколение Мерарино.

Вот поколения Левиины: поколение Ливниево, поколение Хевроново, поколение Махлиево, поколение Мушиево, поколение Кореево. От Каафа родился Амрам.

Имя жены Амрамовой Иохаведа, дочь Левиина, которую родила жена Левиина в Египте, а она Амраму родила Аарона, Моисея и Мариам, сестру их.

И родились у Аарона Надав и Авиуд, Елеазар и Ифамар;

но Надав и Авиуд умерли, когда принесли чуждый огонь пред Господа [в пустыне Синайской].

И было исчислено двадцать три тысячи всех мужеского пола, от одного месяца и выше; ибо они не были исчислены вместе с сынами Израилевыми, потому что не дано им удела среди сынов Израилевых.

Вот исчисленные Моисеем и Елеазаром священником, которые исчисляли сынов Израилевых на равнинах Моавитских у Иордана, против Иерихона;

в числе их не было ни одного человека из исчисленных Моисеем и Аароном священником, которые исчисляли сынов Израилевых в пустыне Синайской;

ибо Господь сказал им, что умрут они в пустыне, – и не осталось из них никого, кроме Халева, сына Иефонниина, и Иисуса, сына Навина.

1 Закон об уделе для дочерей; 12 избрание и назначение Иисуса Навина преемником Моисея.

И пришли дочери Салпаада, сына Хеферова, сына Галаадова, сына Махирова, сына Манассиина из поколения Манассии, сына Иосифова, и вот имена дочерей его: Махла, Ноа, Хогла, Милка и Фирца;

и предстали пред Моисея и пред Елеазара священника, и пред князей и пред все общество, у входа скинии собрания, и сказали:

отец наш умер в пустыне, и он не был в числе сообщников, собравшихся против Господа со скопищем Кореевым, но за свой грех умер, и сыновей у него не было;

за что исчезать имени отца нашего из племени его, потому что нет у него сына? дай нам удел среди братьев отца нашего.

И представил Моисей дело их Господу.

И сказал Господь Моисею:

правду говорят дочери Салпаадовы; дай им наследственный удел среди братьев отца их и передай им удел отца их;

и сынам Израилевым объяви и скажи: если кто умрет, не имея у себя сына, то передавайте удел его дочери его;

если же нет у него дочери, передавайте удел его братьям его;

если же нет у него братьев, отдайте удел его братьям отца его;

если же нет братьев отца его, отдайте удел его близкому его родственнику из поколения его, чтоб он наследовал его; и да будет это для сынов Израилевых постановлено в закон, как повелел Господь Моисею.

И сказал Господь Моисею: взойди на сию гору Аварим, [которая по эту сторону Иордана, на сию гору Нево,] и посмотри на землю [Ханаанскую], которую Я даю сынам Израилевым [во владение];

и когда посмотришь на нее, приложись к народу своему и ты, как приложился Аарон, брат твой, [на горе Ор];

потому что вы не послушались повеления Моего в пустыне Син, во время распри общества, чтоб явить пред глазами их святость Мою при водах. [Это воды Меривы при Кадесе в пустыне Син.]

И сказал Моисей Господу, говоря:

да поставит Господь, Бог духов всякой плоти, над обществом сим человека,

который выходил бы пред ними и который входил бы пред ними, который выводил бы их и который приводил бы их, чтобы не осталось общество Господне, как овцы, у которых нет пастыря.

И сказал Господь Моисею: возьми себе Иисуса, сына Навина, человека, в котором есть Дух, и возложи на него руку твою,

и поставь его пред Елеазаром священником и пред всем обществом, и дай ему наставление пред глазами их,

и дай ему от славы твоей, чтобы слушало его все общество сынов Израилевых;

и будет он обращаться к Елеазару священнику и спрашивать его о решении, посредством урима пред Господом; и по его слову должны выходить, и по его слову должны входить он и все сыны Израилевы с ним и все общество.

И сделал Моисей, как повелел ему Господь [Бог], и взял Иисуса, и поставил его пред Елеазаром священником и пред всем обществом;

и возложил на него руки свои и дал ему наставление, как говорил Господь чрез Моисея.

Закон о жертвах, приносимых: ежедневно, в субботу, в новомесячие, на Пасху и в день первых плодов.

И сказал Господь Моисею, говоря:

повели сынам Израилевым и скажи им: наблюдайте, чтобы приношение Мое, хлеб Мой в жертву Мне, в приятное благоухание Мне, приносимо было Мне в свое время.

И скажи им: вот жертва, которую вы должны приносить Господу: два агнца однолетних без порока на день, во всесожжение постоянное;

одного агнца приноси утром, а другого агнца приноси вечером;

и в приношение хлебное [приноси] десятую часть ефы пшеничной муки, смешанной с четвертью гина выбитого елея;

это – всесожжение постоянное, какое совершено было при горе Синае, в приятное благоухание, в жертву Господу;

и возлияния при ней четверть гина на одного агнца: на святом месте возливай возлияние, вино Господу.

Другого агнца приноси вечером, с таким хлебным приношением, как поутру, и с таким же возлиянием при нем приноси его в жертву, в приятное благоухание Господу.

А в субботу [приносите] двух агнцев однолетних без порока, и в приношение хлебное две десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с елеем, и возлияние при нем:

это – субботнее всесожжение в каждую субботу, сверх постоянного всесожжения и возлияния при нем.

И в новомесячия ваши приносите всесожжение Господу: из крупного скота двух тельцов, одного овна и семь однолетних агнцев без порока,

и три десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с елеем, в приношение хлебное на одного тельца, и две десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с елеем, в приношение хлебное на овна,

и по десятой части ефы пшеничной муки, смешанной с елеем, в приношение хлебное на каждого агнца; это – всесожжение, приятное благоухание, жертва Господу;

и возлияния при них должно быть полгина вина на тельца, треть гина на овна и четверть гина на агнца; это всесожжение в каждое новомесячие во все месяцы года.

И одного козла приносите Господу в жертву за грех; сверх всесожжения постоянного должно приносить его с возлиянием его.

В первый месяц, в четырнадцатый день месяца – Пасха Господня.

И в пятнадцатый день сего месяца праздник; семь дней должно есть опресноки.

В первый день [да будет у вас] священное собрание; никакой работы не работайте;

и приносите жертву, всесожжение Господу: из крупного скота двух тельцов, одного овна и семь однолетних агнцев; без порока они должны быть у вас;

и при них в приношение хлебное приносите пшеничной муки, смешанной с елеем, три десятых части ефы на каждого тельца, и две десятых части ефы на овна,

и по десятой части ефы приноси на каждого из семи агнцев,

и одного козла в жертву за грех, для очищения вас;

сверх утреннего всесожжения, которое есть всесожжение постоянное, приносите сие.

Так приносите и в каждый из семи дней; это хлеб, жертва, приятное благоухание Господу; сверх всесожжения постоянного и возлияния его, должно приносить сие.

И в седьмой день да будет у вас священное собрание; никакой работы не работайте.

И в день первых плодов, когда приносите Господу новое приношение хлебное в седмицы ваши, да будет у вас священное собрание; никакой работы не работайте;

и приносите всесожжение в приятное благоухание Господу: из крупного скота двух тельцов, одного овна и семь однолетних агнцев [без порока],

и при них в приношение хлебное пшеничной муки, смешанной с елеем, три десятых части ефы на каждого тельца, две десятых части ефы на овна,

и по десятой части ефы на каждого из семи агнцев,

и одного козла [в жертву за грех], для очищения вас;

сверх постоянного всесожжения и хлебного приношения при нем, приносите [сие Мне] с возлиянием их; без порока должны быть они у вас.

Всесожжение в седьмый месяц: 1 в первый день; 7 в десятый; 12 в пятнадцатый и последующие дни.

И в седьмой месяц, в первый [день] месяца, да будет у вас священное собрание; никакой работы не работайте; пусть будет это у вас день трубного звука;

и приносите всесожжение в приятное благоухание Господу: одного тельца, одного овна, семь однолетних агнцев, без порока,

и при них в приношение хлебное пшеничной муки, смешанной с елеем, три десятых части ефы на тельца, две десятых части ефы на овна,

и одну десятую часть ефы на каждого из семи агнцев,

и одного козла в жертву за грех, для очищения вас,

сверх новомесячного всесожжения и хлебного приношения его, и сверх постоянного всесожжения и хлебного приношения его, и возлияний их, по уставу, в приятное благоухание Господу.

И в десятый [день] сего седьмого месяца пусть будет у вас священное собрание: смиряйте тогда души ваши и никакого дела не делайте;

и приносите всесожжение Господу в приятное благоухание: одного тельца, одного овна, семь однолетних агнцев; без порока пусть будут они у вас;

и по десятой части ефы на каждого из семи агнцев,

и одного козла в жертву за грех, [для очищения вас,] сверх жертвы за грех, приносимой в день очищения, и сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения его, и возлияния их, [по уставу приносимых в приятное благоухание, в жертву Господу].

И в пятнадцатый день седьмого месяца пусть будет у вас священное собрание; никакой работы не работайте и празднуйте праздник Господень семь дней;

и приносите всесожжение, жертву, приятное благоухание Господу: тринадцать тельцов, двух овнов, четырнадцать однолетних агнцев; без порока пусть будут они;

и при них в приношение хлебное пшеничной муки, смешанной с елеем, три десятых части ефы на каждого из тринадцати тельцов, две десятых части ефы на каждого из двух овнов,

и по десятой части ефы на каждого из четырнадцати агнцев,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения его и возлияния его.

И во второй день двенадцать тельцов, двух овнов, четырнадцать однолетних агнцев, без порока,

и при них приношение хлебное и возлияние для тельцов, овнов и агнцев, по числу их, по уставу,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения и возлияния их.

И в третий день одиннадцать тельцов, двух овнов, четырнадцать однолетних агнцев, без порока,

и при них приношение хлебное и возлияние для тельцов, овнов и агнцев, по числу их, по уставу,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения и возлияния его.

И в четвертый день десять тельцов, двух овнов, четырнадцать однолетних агнцев, без порока,

и при них приношение хлебное и возлияние для тельцов, овнов и агнцев, по числу их, по уставу,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения и возлияния его.

И в пятый день девять тельцов, двух овнов, четырнадцать однолетних агнцев, без порока,

и при них приношение хлебное и возлияние для тельцов, овнов и агнцев, по числу их, по уставу,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения и возлияния его.

И в шестой день восемь тельцов, двух овнов, четырнадцать однолетних агнцев, без порока,

и при них приношение хлебное и возлияние для тельцов, овнов и агнцев, по числу их, по уставу,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения и возлияния его.

И в седьмой день семь тельцов, двух овнов, четырнадцать однолетних агнцев, без порока,

и при них приношение хлебное и возлияние для тельцов, овнов и агнцев, по числу их, по уставу,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и хлебного приношения и возлияния его.

В восьмой день пусть будет у вас отдание праздника; никакой работы не работайте;

и приносите всесожжение, жертву, приятное благоухание Господу: одного тельца, одного овна, семь однолетних агнцев, без порока,

и при них приношение хлебное и возлияние для тельца, овна и агнцев по числу их, по уставу,

и одного козла в жертву за грех, сверх всесожжения постоянного и приношения хлебного и возлияния его.

Приносите это Господу в праздники ваши, сверх приносимых вами, по обету или по усердию, всесожжений ваших и хлебных приношений ваших, и возлияний ваших и мирных жертв ваших.

Ответственность за обеты, данные женщинами.

И пересказал Моисей сынам Израилевым все, что повелел Господь Моисею.

И сказал Моисей начальникам колен сынов Израилевых, говоря: вот что повелел Господь:

если кто даст обет Господу, или поклянется клятвою, положив зарок на душу свою, то он не должен нарушать слова своего, но должен исполнить все, что вышло из уст его.

Если женщина даст обет Господу и положит на себя зарок в доме отца своего, в юности своей,

и услышит отец обет ее и зарок, который она положила на душу свою, и промолчит о том отец ее, то все обеты ее состоятся, и всякий зарок ее, который она положила на душу свою, состоится;

если же отец ее, услышав, запретит ей, то все обеты ее и зароки, которые она возложила на душу свою, не состоятся, и Господь простит ей, потому что запретил ей отец ее.

Если она выйдет в замужество, а на ней обет ее, или слово уст ее, которым она связала себя,

и услышит муж ее и, услышав, промолчит: то обеты ее состоятся, и зароки ее, которые она возложила на душу свою, состоятся;

если же муж ее, услышав, запретит ей и отвергнет обет ее, который на ней, и слово уст ее, которым она связала себя, [то они не состоятся, потому что запретил ей муж ее,] и Господь простит ей.

Обет же вдовы и разведенной, какой бы она ни возложила зарок на душу свою, состоится.

Если жена в доме мужа своего дала обет, или возложила зарок на душу свою с клятвою,

и муж ее слышал, и промолчал о том, и не запретил ей, то все обеты ее состоятся, и всякий зарок, который она возложила на душу свою, состоится;

если же муж ее, услышав, отвергнул их, то все вышедшие из уст ее обеты ее и зароки души ее не состоятся: муж ее уничтожил их, и Господь простит ей.

Всякий обет и всякий клятвенный зарок, чтобы смирить душу, муж ее может утвердить, и муж ее может отвергнуть;

если же муж ее молчал о том день за день, то он тем утвердил все обеты ее и все зароки ее, которые на ней, утвердил, потому что он, услышав, молчал о том;

а если [муж] отвергнул их, после того как услышал, то он взял на себя грех ее.

Вот уставы, которые Господь заповедал Моисею об отношении между мужем и женою его, между отцом и дочерью его в юности ее, в доме отца ее.

1 Война для отмщения с Мадианитянами; 25 пример деления военной добычи.

И сказал Господь Моисею, говоря:

отмсти Мадианитянам за сынов Израилевых, и после отойдешь к народу твоему.

И сказал Моисей народу, говоря: вооружите из себя людей на войну, чтобы они пошли против Мадианитян, совершить мщение Господне над Мадианитянами;

по тысяче из колена, от всех колен [сынов] Израилевых пошлите на войну.

И выделено из тысяч Израилевых, по тысяче из колена, двенадцать тысяч вооруженных на войну.

И послал их Моисей на войну, по тысяче из колена, их и Финееса, сына Елеазара, [сына Аарона,] священника, на войну, и в руке его священные сосуды и трубы для тревоги.

И пошли войною на Мадиама, как повелел Господь Моисею, и убили всех мужеского пола;

и вместе с убитыми их убили царей Мадиамских: Евия, Рекема, Цура, Хура и Реву, пять царей Мадиамских, и Валаама, сына Веорова, убили мечом [вместе с убитыми их];

а жен Мадиамских и детей их сыны Израилевы взяли в плен, и весь скот их, и все стада их и все имение их взяли в добычу,

и все города их во владениях их и все селения их сожгли огнем;

и взяли все захваченное и всю добычу, от человека до скота;

и доставили пленных и добычу и захваченное к Моисею и к Елеазару священнику и к обществу сынов Израилевых, к стану, на равнины Моавитские, что у Иордана, против Иерихона.

И вышли Моисей и Елеазар священник и все князья общества навстречу им из стана.

И прогневался Моисей на военачальников, тысяченачальников и стоначальников, пришедших с войны,

и сказал им Моисей: [для чего] вы оставили в живых всех женщин?

вот они, по совету Валаамову, были для сынов Израилевых поводом к отступлению от Господа в угождение Фегору, за что и поражение было в обществе Господнем;

итак убейте всех детей мужеского пола, и всех женщин, познавших мужа на мужеском ложе, убейте;

а всех детей женского пола, которые не познали мужеского ложа, оставьте в живых для себя;

и пробудьте вне стана семь дней; всякий, убивший человека и прикоснувшийся к убитому, очиститесь в третий день и в седьмой день, вы и пленные ваши;

и все одежды, и все кожаные вещи, и все сделанное из козьей шерсти, и все деревянные сосуды очистите.

И сказал Елеазар священник воинам, ходившим на войну: вот постановление закона, который заповедал Господь Моисею:

золото, серебро, медь, железо, олово и свинец,

и все, что проходит через огонь, проведите через огонь, чтоб оно очистилось, а кроме того и очистительною водою должно очистить; все же, что не проходит через огонь, проведите через воду;

и одежды ваши вымойте в седьмой день, и очиститесь, и после того входите в стан.

И сказал Господь Моисею, говоря:

сочти добычу плена, от человека до скота, ты и Елеазар священник и начальники племен общества;

и раздели добычу пополам между воевавшими, ходившими на войну, и между всем обществом;

и от воинов, ходивших на войну, возьми дань Господу, по одной душе из пятисот, из людей и из крупного скота, и из ослов и из мелкого скота;

возьми это из половины их и отдай Елеазару священнику в возношение Господу;

и из половины сынов Израилевых возьми по одной доле из пятидесяти, из людей, из крупного скота, из ослов и из мелкого скота, и отдай это левитам, служащим при скинии Господней.

И сделал Моисей и Елеазар священник, как повелел Господь Моисею.

И было добычи, оставшейся от захваченного, что захватили бывшие на войне: мелкого скота шестьсот семьдесят пять тысяч,

крупного скота семьдесят две тысячи,

ослов шестьдесят одна тысяча,

людей, женщин, которые не знали мужеского ложа, всех душ тридцать две тысячи.

Половина, доля ходивших на войну, по расчислению была: мелкого скота триста тридцать семь тысяч пятьсот,

и дань Господу из мелкого скота шестьсот семьдесят пять;

крупного скота тридцать шесть тысяч, и дань из них Господу семьдесят два;

ослов тридцать тысяч пятьсот, и дань из них Господу шестьдесят один;

людей шестнадцать тысяч, и дань из них Господу тридцать две души.

И отдал Моисей дань, возношение Господу, Елеазару священнику, как повелел Господь Моисею.

И из половины сынов Израилевых, которую отделил Моисей у бывших на войне;

половина же на долю общества была: мелкого скота триста тридцать семь тысяч пятьсот,

крупного скота тридцать шесть тысяч,

ослов тридцать тысяч пятьсот,

людей шестнадцать тысяч.

Из половины сынов Израилевых взял Моисей одну пятидесятую часть из людей и из скота и отдал это левитам, исполняющим службу при скинии Господней, как повелел Господь Моисею.

И пришли к Моисею начальники над тысячами войска, тысяченачальники и стоначальники,

и сказали Моисею: рабы твои сосчитали воинов, которые нам поручены, и не убыло ни одного из них;

и вот, мы принесли приношение Господу, кто что достал из золотых вещей: цепочки, запястья, перстни, серьги и привески, для очищения душ наших пред Господом.

И взял у них Моисей и Елеазар священник золото во всех этих изделиях;

и было всего золота, которое принесено в возношение Господу, шестнадцать тысяч семьсот пятьдесят сиклей, от тысяченачальников и стоначальников.

Воины грабили каждый для себя.

И взял Моисей и Елеазар священник золото от тысяченачальников и стоначальников, и принесли его в скинию собрания, в память сынов Израилевых пред Господом.

Условия, на которых Рувиму, Гаду и половине колена Манассиина позволяется поселиться на восток от Иордана.

У сынов Рувимовых и у сынов Гадовых стад было весьма много; и увидели они, что земля Иазер и земля Галаад есть место годное для стад;

и пришли сыны Гадовы и сыны Рувимовы и сказали Моисею и Елеазару священнику и князьям общества, говоря:

Атароф и Дивон, и Иазер, и Нимра, и Есевон, и Елеале, и Севам, и Нево, и Веон,

земля, которую Господь поразил пред обществом Израилевым, есть земля годная для стад, а у рабов твоих есть стада.

И сказали: если мы нашли благоволение в глазах твоих, отдай землю сию рабам твоим во владение; не переводи нас чрез Иордан.

И сказал Моисей сынам Гадовым и сынам Рувимовым: братья ваши пойдут на войну, а вы останетесь здесь?

для чего вы отвращаете сердце сынов Израилевых от перехода в землю, которую дает им Господь?

так поступили отцы ваши, когда я посылал их из Кадес-Варни для обозрения земли:

они доходили до долины Есхол, и видели землю, и отвратили сердце сынов Израилевых, чтобы не шли они в землю, которую Господь дает им;

и воспылал в тот день гнев Господа, и поклялся Он, говоря:

люди сии, вышедшие из Египта, от двадцати лет и выше [знающие добро и зло,] не увидят земли, о которой Я клялся Аврааму, Исааку и Иакову, потому что они не повиновались Мне,

кроме Халева, сына Иефонниина, Кенезеянина, и Иисуса, сына Навина, потому что они повиновались Господу.

И воспылал гнев Господа на Израиля, и водил Он их по пустыне сорок лет, доколе не кончился весь род, сделавший зло в очах Господних.

И вот, вместо отцов ваших восстали вы, отродье грешников, чтоб усилить еще ярость гнева Господня на Израиля.

Если вы отвратитесь от Него, то Он опять оставит его в пустыне, и вы погубите весь народ сей.

И подошли они к нему и сказали: мы построим здесь овчие дворы для стад наших и города для детей наших;

сами же мы первые вооружимся и пойдем пред сынами Израилевыми, доколе не приведем их в места их; а дети наши пусть останутся в укрепленных городах, для безопасности от жителей земли;

не возвратимся в домы наши, доколе не вступят сыны Израилевы каждый в удел свой;

ибо мы не возьмем с ними удела по ту сторону Иордана и далее, если удел нам достанется по эту сторону Иордана, к востоку.

И сказал им Моисей: если вы это сделаете, если вооруженные пойдете на войну пред Господом,

и пойдет каждый из вас вооруженный за Иордан пред Господом, доколе не истребит Он врагов Своих пред Собою,

и покорена будет земля пред Господом, то после возвратитесь и будете неповинны пред Господом и пред Израилем, и будет земля сия у вас во владении пред Господом;

если же не сделаете так, то согрешите пред Господом, и испытаете наказание за грех ваш, которое постигнет вас;

стройте себе города для детей ваших и дворы для овец ваших и делайте, что произнесено устами вашими.

И сказали сыны Гадовы и сыны Рувимовы Моисею: рабы твои сделают, как повелевает господин наш;

дети наши, жены наши, стада наши и весь скот наш останутся тут в городах Галаада,

а рабы твои, все, вооружившись, как воины, пойдут пред Господом на войну, как говорит господин наш.

И дал Моисей о них повеление Елеазару священнику и Иисусу, сыну Навину, и начальникам племен сынов Израилевых,

и сказал им Моисей: если сыны Гадовы и сыны Рувимовы перейдут с вами за Иордан, все вооружившись на войну пред Господом, и покорена будет пред вами земля, то отдайте им землю Галаад во владение;

если же не пойдут они с вами вооруженные [на войну пред Господом, то пошлите пред собою имение их, жен их и скот их в землю Ханаанскую], и они получат владение вместе с вами в земле Ханаанской.

И отвечали сыны Гадовы и сыны Рувимовы и сказали: как сказал Господь рабам твоим, так и сделаем;

мы пойдем вооруженные пред Господом в землю Ханаанскую, а удел владения нашего пусть будет по эту сторону Иордана.

И отдал Моисей им, сынам Гадовым и сынам Рувимовым, и половине колена Манассии, сына Иосифова, царство Сигона, царя Аморрейского, и царство Ога, царя Васанского, землю с городами ее и окрестностями, – города земли во все стороны.

И построили сыны Гадовы Дивон и Атароф, и Ароер,

и Атароф-Шофан, и Иазер, и Иогбегу,

и Беф-Нимру и Беф-Гаран, города укрепленные и дворы для овец.

И сыны Рувимовы построили Есевон, Елеале, Кириафаим,

и Нево, и Ваал-Меон, которых имена переменены, и Сивму, и дали имена городам, которые они построили.

И пошли сыны Махира, сына Манассиина, в Галаад, и взяли его, и выгнали Аморреев, которые были в нем;

и отдал Моисей Галаад Махиру, сыну Манассии, и он поселился в нем.

И Иаир, сын Манассии, пошел и взял селения их, и назвал их: селения Иаировы.

И Новах пошел и взял Кенаф и зависящие от него города, и назвал его своим именем: Новах.

1 Перечисление остановок Израиля от Египта до Моава; 50 Господь поручает Моисею разделить Ханаан по жребию между коленами Израилевыми по их численности.

Вот станы сынов Израилевых, которые вышли из земли Египетской по ополчениям своим, под начальством Моисея и Аарона.

Моисей, по повелению Господню, описал путешествие их по станам их, и вот станы путешествия их:

из Раамсеса отправились они в первый месяц, в пятнадцатый день первого месяца; на другой день Пасхи вышли сыны Израилевы под рукою высокою в глазах всего Египта;

между тем Египтяне хоронили всех первенцев, которых поразил у них Господь, и над богами их Господь совершил суд.

Так отправились сыны Израилевы из Раамсеса и расположились станом в Сокхофе.

И отправились из Сокхофа и расположились станом в Ефаме, что на краю пустыни.

И отправились из Ефама и обратились к Пи-Гахирофу, что пред Ваал-Цефоном, и расположились станом пред Мигдолом.

Отправившись от Гахирофа, прошли среди моря в пустыню, и шли три дня пути пустынею Ефам, и расположились станом в Мерре.

И отправились из Мерры и пришли в Елим; в Елиме же [было] двенадцать источников воды и семьдесят финиковых дерев, и расположились там станом.

И отправились из Елима и расположились станом у Чермного моря.

И отправились от Чермного моря и расположились станом в пустыне Син.

И отправились из пустыни Син и расположились станом в Дофке.

И отправились из Дофки и расположились станом в Алуше.

И отправились из Алуша и расположились станом в Рефидиме, и не было там воды, чтобы пить народу.

И отправились из Рефидима и расположились станом в пустыне Синайской.

И отправились из пустыни Синайской и расположились станом в Киброт-Гаттааве.

И отправились из Киброт-Гаттаавы и расположились станом в Асирофе.

И отправились из Асирофа и расположились станом в Рифме.

И отправились из Рифмы и расположились станом в Римнон-Фареце.

И отправились из Римнон-Фареца и расположились станом в Ливне.

И отправились из Ливны и расположились станом в Риссе.

И отправились из Риссы и расположились станом в Кегелафе.

И отправились из Кегелафы и расположились станом на горе Шафер.

И отправились от горы Шафер и расположились станом в Хараде.

И отправились из Харады и расположились станом в Макелофе.

И отправились из Макелофа и расположились станом в Тахафе.

И отправились из Тахафа и расположились станом в Тарахе.

И отправились из Тараха и расположились станом в Мифке.

И отправились из Мифки и расположились станом в Хашмоне.

И отправились из Хашмоны и расположились станом в Мосерофе.

И отправились из Мосерофа и расположились станом в Бене-Яакане.

И отправились из Бене-Яакана и расположились станом в Хор-Агидгаде.

И отправились из Хор-Агидгада и расположились станом в Иотвафе.

И отправились от Иотвафы и расположились станом в Авроне.

И отправились из Аврона и расположились станом в Ецион-Гавере.

И отправились из Ецион-Гавера и расположились станом в пустыне Син. [Отправившись из пустыни Син, расположились станом в пустыне Фаран,] она же Кадес.

И отправились из Кадеса и расположились станом на горе Ор, у пределов земли Едомской.

И взошел Аарон священник на гору Ор по повелению Господню и умер там в сороковой год по исшествии сынов Израилевых из земли Египетской, в пятый месяц, в первый день месяца;

Аарон был ста двадцати трех лет, когда умер на горе Ор.

Ханаанский царь Арада, который жил к югу земли Ханаанской, услышал тогда, что идут сыны Израилевы.

И отправились они от горы Ор и расположились станом в Салмоне.

И отправились из Салмона и расположились станом в Пуноне.

И отправились из Пунона и расположились станом в Овофе.

И отправились из Овофа и расположились станом в Ийм-Авариме, на пределах Моава.

И отправились из Ийма и расположились станом в Дивон-Гаде.

И отправились из Дивон-Гада и расположились станом в Алмон-Дивлафаиме.

И отправились из Алмон-Дивлафаима и расположились станом на горах Аваримских пред Нево.

И отправились от гор Аваримских и расположились станом на равнинах Моавитских у Иордана, против Иерихона;

они расположились станом у Иордана от Беф-Иешимофа до Аве-Ситтима на равнинах Моавитских.

И сказал Господь Моисею на равнинах Моавитских у Иордана, против Иерихона, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им: когда перейдете через Иордан в землю Ханаанскую,

то прогони́те от себя всех жителей земли и истребите все изображения их, и всех литых идолов их истребите и все высоты их разорите;

и возьмите во владение землю и поселитесь на ней, ибо Я вам даю землю сию во владение;

и разделите землю по жребию на уделы племенам вашим: многочисленному дайте удел более, а малочисленному дай удел менее; кому где выйдет жребий, там ему и будет удел; по коленам отцов ваших возьмите себе уделы;

если же вы не прогоните от себя жителей земли, то оставшиеся из них будут тернами для глаз ваших и иглами для боков ваших и будут теснить вас на земле, в которой вы будете жить,

и тогда, что Я вознамерился сделать им, сделаю вам.

Границы земли для унаследования и князья, которые должны помогать Елеазару и Иисусу Навину в делении земли.

И сказал Господь Моисею, говоря:

дай повеление сынам Израилевым и скажи им: когда войдете в землю Ханаанскую, то вот земля, которая достанется вам в удел, земля Ханаанская с ее границами:

южная сторона будет у вас от пустыни Син, подле Едома, и пойдет у вас южная граница от конца Соленого моря с востока,

и направится граница на юг к возвышенности Акравима и пойдет через Син, и будут выступы ее на юг к Кадес-Варни, оттуда пойдет к Гацар-Аддару и пройдет через Ацмон;

от Ацмона направится граница к потоку Египетскому, и будут выступы ее к морю;

а границею западною будет у вас великое море: это будет у вас граница к западу;

к северу же будет у вас граница: от великого моря проведите ее к горе Ор,

от горы Ор проведите к Емафу, и будут выступы границы к Цедаду;

оттуда пойдет граница к Цифрону, и выступы ее будут к Гацар-Енану: это будет у вас граница северная;

границу восточную проведите себе от Гацар-Енана к Шефаму,

от Шефама пойдет граница к Рибле, с восточной стороны Аина, потом пойдет граница и коснется берегов моря Киннереф с восточной стороны;

и пойдет граница к Иордану, и будут выступы ее к Соленому морю. Это будет земля ваша по границам ее со всех сторон.

И дал повеление Моисей сынам Израилевым и сказал: вот земля, которую вы разделите на уделы по жребию, которую повелел Господь дать девяти коленам и половине колена [Манассиина];

ибо колено сынов Рувимовых по семействам их, и колено сынов Гадовых по семействам их, и половина колена Манассиина получили удел свой:

два колена и половина колена получили удел свой за Иорданом против Иерихона к востоку.

И сказал Господь Моисею, говоря:

вот имена мужей, которые будут делить вам землю: Елеазар священник и Иисус, сын Навин;

и по одному князю от колена возьмите для раздела земли.

И вот имена сих мужей: для колена Иудина Халев, сын Иефонниин;

для колена сынов Симеоновых Самуил, сын Аммиуда;

для колена Вениаминова Елидад, сын Кислона;

для колена сынов Дановых князь Буккий, сын Иоглии;

для сынов Иосифовых, для колена сынов Манассииных князь Ханниил, сын Ефода;

для колена сынов Ефремовых князь Кемуил, сын Шифтана;

для колена сынов Завулоновых князь Елицафан, сын Фарнака;

для колена сынов Иссахаровых князь Фалтиил, сын Аззана;

для колена сынов Асировых князь Ахиуд, сын Шеломия;

для колена сынов Неффалимовых князь Педаил, сын Аммиуда;

вот те, которым повелел Господь разделить уделы сынам Израилевым в земле Ханаанской.

1 Города, данные левитам; 9 повеление о городах для убежища.

И сказал Господь Моисею на равнинах Моавитских у Иордана против Иерихона, говоря:

повели сынам Израилевым, чтоб они из уделов владения своего дали левитам города для жительства, и поля при городах со всех сторон дайте левитам:

города будут им для жительства, а поля будут для скота их и для имения их и для всех житейских потребностей их;

поля при городах, которые вы должны дать левитам, от стены города должны простираться на [две] тысячи локтей, во все стороны;

и отмерьте за городом к восточной стороне две тысячи локтей, и к южной стороне две тысячи локтей, и к западу две тысячи локтей, и к северной стороне две тысячи локтей, а посредине город: таковы будут у них поля при городах.

Из городов, которые вы дадите левитам, [будут] шесть городов для убежища, в которые вы позволите убегать убийце; и сверх их дайте сорок два города:

всех городов, которые вы должны дать левитам, будет сорок восемь городов, с полями при них.

И когда будете давать города из владения сынов Израилевых, тогда из большего дайте более, из меньшего менее; каждое колено, смотря по уделу, какой получит, должно дать из городов своих левитам.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви сынам Израилевым и скажи им: когда вы перейдете чрез Иордан в землю Ханаанскую,

выберите себе города, которые были бы у вас городами для убежища, куда мог бы убежать убийца, убивший человека неумышленно;

и будут у вас города сии убежищем от мстителя [за кровь], чтобы не был умерщвлен убивший, прежде нежели он предстанет пред общество на суд.

Городов же, которые должны вы дать, городов для убежища, должно быть у вас шесть:

три города дайте по эту сторону Иордана и три города дайте в земле Ханаанской; городами убежища должны быть они;

для сынов Израилевых и для пришельца и для поселенца между вами будут сии шесть городов убежищем, чтобы убегать туда всякому, убившему человека неумышленно.

Если кто ударит кого железным орудием так, что тот умрет, то он убийца: убийцу должно предать смерти;

и если кто ударит кого из руки камнем, от которого можно умереть, так что тот умрет, то он убийца: убийцу должно предать смерти;

или если деревянным орудием, от которого можно умереть, ударит из руки так, что тот умрет, то он убийца: убийцу должно предать смерти;

мститель за кровь сам может умертвить убийцу: лишь только встретит его, сам может умертвить его;

если кто толкнет кого по ненависти, или с умыслом бросит на него что-нибудь так, что тот умрет,

или по вражде ударит его рукою так, что тот умрет, то ударившего должно предать смерти: он убийца; мститель за кровь может умертвить убийцу, лишь только встретит его.

Если же он толкнет его нечаянно, без вражды, или бросит на него что-нибудь без умысла,

или какой-нибудь камень, от которого можно умереть, не видя уронит на него так, что тот умрет, но он не был врагом его и не желал ему зла,

то общество должно рассудить между убийцею и мстителем за кровь по сим постановлениям;

и должно общество спасти убийцу от руки мстителя за кровь, и должно возвратить его общество в город убежища его, куда он убежал, чтоб он жил там до смерти великого священника, который помазан священным елеем;

если же убийца выйдет за предел города убежища, в который он убежал,

и найдет его мститель за кровь вне пределов города убежища его, и убьет убийцу сего мститель за кровь, то не будет на нем вины кровопролития,

ибо тот должен был жить в городе убежища своего до смерти великого священника, а по смерти великого священника должен был возвратиться убийца в землю владения своего.

Да будет это у вас постановлением законным в роды ваши, во всех жилищах ваших.

Если кто убьет человека, то убийцу должно убить по словам свидетелей; но одного свидетеля недостаточно, чтобы осудить на смерть.

И не берите выкупа за душу убийцы, который повинен смерти, но его должно предать смерти;

и не берите выкупа за убежавшего в город убежища, чтоб ему позволить жить в земле своей прежде смерти [великого] священника.

Не оскверняйте земли, на которой вы [будете жить]; ибо кровь оскверняет землю, и земля не иначе очищается от пролитой на ней крови, как кровью пролившего ее.

Не должно осквернять землю, на которой вы живете, среди которой обитаю Я; ибо Я Господь обитаю среди сынов Израилевых.

Дополнительные постановления о наследовании удела дочерьми.

Пришли главы семейств от племени сынов Галаада, сына Махирова, сына Манассиина из племен сынов Иосифовых, и говорили пред Моисеем [и пред Елеазаром священником] и пред князьями, главами поколений сынов Израилевых,

и сказали: Господь повелел господину нашему дать землю в удел сынам Израилевым по жребию, и господину нашему повелено от Господа дать удел Салпаада, брата нашего, дочерям его;

если же они будут женами сынов которого-нибудь другого колена сынов Израилевых, то удел их отнимется от удела отцов наших и прибавится к уделу того колена, в котором они будут [женами], и отнимется от доставшегося по жребию удела нашего;

и даже когда будет у сынов Израилевых юбилей, тогда удел их прибавится к уделу того колена, в котором они будут [женами], и от удела колена отцов наших отнимется удел их.

И дал Моисей повеление сынам Израилевым, по слову Господню, и сказал: правду говорит колено сынов Иосифовых;

вот что заповедует Господь о дочерях Салпаадовых: они могут быть женами тех, кто понравится глазам их, только должны быть женами в племени колена отца своего,

чтобы удел сынов Израилевых не переходил из колена в колено; ибо каждый из сынов Израилевых должен быть привязан к уделу колена отцов своих;

и всякая дочь, наследующая удел в коленах сынов Израилевых, должна быть женою кого-нибудь из племени колена отца своего, чтобы сыны Израилевы наследовали каждый удел отцов своих,

и чтобы не переходил удел из колена в другое колено; ибо каждое из колен сынов Израилевых должно быть привязано к своему уделу.

Как повелел Господь Моисею, так и сделали дочери Салпаадовы.

И вышли дочери Салпаадовы Махла, Фирца, Хогла, Милка и Ноа в замужество за сыновей дядей своих;

в племени сынов Манассии, сына Иосифова, они были женами, и остался удел их в колене племени отца их.

Сии суть заповеди и постановления, которые дал Господь сынам Израилевым чрез Моисея на равнинах Моавитских, у Иордана, против Иерихона.

Грузинский

Языки

ელაპარაკა უფალი მოსეს სინაის უდაბნოში, სადღესასწაულო კარავში, მეორე თვის პირველ დღეს, ეგვიპტიდან გამოსვლის მეორე წელს, უთხრა:

აღწერე ისრაელიანთა საზოგადოება საგვარეულოებად და მამისსახლებად, სახელთა რიცხვის მიხედვით, ყოველი მამროვანი სათითაოდ.

აღრიცხეთ შენ და აარონმა ყველა ისრაელიანი ოცი წლიდან მოყოლებული, ლაშქარში გამსვლელი, თავთავისი ლაშქრისდა მიხედვით.

თან იყოლიეთ ყოველი შტოდან თითო კაცი, თითოეული თავისი მამისსახლის თავკაცი.

აი, მათი სახელები, ვინც თქვენთან უნდა იდგნენ: რეუბენიდან: ელიცურ შედეურის ძე;

სიმონიდან: შელუმიელ ცურიშადის ძე;

იუდადან: ნახშონ ყამინადაბის ძე;

ისაქარიდან: ნათანიელ ცუარის ძე;

ზებულონიდან: ელიაბ ხელონის ძე;

იოსებიანთაგან: ეფრემიდან ელიშამაყ ამიჰუდის ძე, მენაშედან გამალიელ ფედაცურის ძე;

ბენიამინიდან: აბიდან გიდეონის ძე;

დანიდან: ახიეზერ ყამიშადაის ძე;

აშერიდან: ფაგეყიელ ყაქრანის ძე;

გადიდან: ელიასაფ რეღუელის ძე;

ნაფთალიდან: ახირაყ ყენანის ძე;

ესენი არიან წოდებულნი საზოგადოებიდან, თავთავის მამათა შტოების თავკაცები, ისრაელის ათასისთავთაგანნი.

გამოიყვანეს მოსემ და აარონმა ეს კაცები, სახელდებით ჩამოთვლილნი.

მათ შეკრიბეს საზოგადოება მეორე თვის პირველ დღეს და გაარკვიეს მათი წარმავლობა საგვარეულოებისა და მამისსახლების მიხედვით, სახელთა რიცხვის მიხედვით, ყველასი, სათითაოდ, ოცი წლიდან მოყოლებული,

როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს, ისე აღრიცხა ისინი სინაის უდაბნოში.

სულ იყო აღრიცხული რეუბენის, ისრაელის პირმშოს შთამომავალთაგან მათი საგვარეულოების და მამისსახლების მიხედვით სახელთა რიცხვისამებრ, ყველა მამაკაცი სათითაოდ ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

რეუბენის შტოში აღრიცხული იყო ორმოცდაექვსი ათასი ხუთასი.

სიმონიანთა მთელი შთამომავლობა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით სახელთა რიცხვისამებრ სათითაოდ, ყველა მამროვანი ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

სიმონის შტოდან აღრიცხული იყო ორმოცდაცხრამეტი ათას სამასი.

გადიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა, ლაშქრად გამსვლელი.

გადის შტოში აღირიცხა ორმოცდახუთი ათას ექვსას ორმოცდაათი.

იუდიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

იუდას შტოში აღირიცხა სამოცდათოთხმეტი ათას ოთხასი.

ისაქარიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა, ლაშქრად გამსვლელი.

ისაქარის შტოში აღირიცხა ორმოცდათოთხმეტი ათას ოთხასი.

ზებულონიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით სახელთა რიცხვისამებრ ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

ზებულონის შტოში აღირიცხა ორმოცდაჩვიდმეტი ათას ოთხასი. 32. იოსებიანთა, ეფრემიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით, სახელთა რიცხვი!სამებრ ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

ეფრემიანთა შტოში აღირიცხა ორმოცი ათას ხუთასი.

მენაშეანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით, სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

მენაშეს შტოში აღირიცხა ოცდათორმეტი ათას ორასი.

ბენიამინიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით, სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

ბენიამინის შტოში აღირიცხა ოცდათხუთმეტი ათას ოთხასი.

დანიანთა მთელი მოდგმა - საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით, სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

დანის შტოში აღირიცხა სამოცდაორი ათას შვიდასი.

აშერიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით, სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

აშერის შტოში აღირიცხა ორმოცდაერთი ათას ხუთასი.

ნაფთალიანთა მთელი მოდგმა საგვარეულოთა და მამისსახლთა მიხედვით, სახელთა რიცხვისამებრ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ყველა ლაშქრად გამსვლელი.

ნაფთალის შტოში აღირიცხა ორმოცდაცამეტი ათას ოთხასი.

ესენი არიან აღრიცხულნი, რომლებიც აღრიცხეს მოსემ, აარონმა და ისრაელის თავკაცებმა, თორმეტმა კაცმა, თითო კაცმა ყოველი მამისსახლიდან.

აღმოჩნდნენ ისრაელიანთაგან აღრიცხულნი მათი მამისსახლების მიხედვით ოცი წლიდან მოყოლებული ყველა ისრაელიანი, ლაშქრად გამსვლელი.

აღმოჩნდა მთლიანად აღრიცხული ექვსას სამი ათას ხუთას ორმოცდაათი.

ლევიანები არ აღრიცხულან მათ შორის თავ-თავიანთი მამების შტოთა მიხედვით.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ოღონდ ლევის შტო არ აღრიცხო, არ აღრიცხო ისრაელიანთა შორის.

ჩააბარე ლევიანებს მოწმობის სავანე მთელი მისი მოწყობილობით, ყველაფრითურთ, რაც მას ეკუთვნის. ატარონ სავანე მთელი მისი მოწყობილობით, ყველაფრით, რაც მას ეკუთვნის. მას მოემსახურონ და სავანის ირგვლივ დაიბანაკონ.

გამგზავრებისას სავანე ლევიანებმა დაშალონ; დაბანაკებისას სავანე ლევიანებმა აღმართონ. ვინც კი გარეშეთაგან მიეკარება, მოკვდეს.

უნდა დაიბანაკონ ისრაელიანებმა - თითოეულმა თავის ბანაკში, თითოეულმა თავისი დროშის ქვეშ, თავ-თავისი ლაშქრის მიხედვით.

დაიბანაკონ ლევიანებმა მოწმობის სავანის ირგვლივ, რომ არ იყოს რისხვა ისრაელიანთა საზოგადოებაზე. ლევიანები იდგებიან მოწმობის სავანის დასაცავად.

ყველაფერი გააკეთეს ისრაელიანებმა, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს. ასე გააკეთეს.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და აარონს, უთხრა:

თითოეულმა ისრაელიანმა თავის დროშასთან, თავისი მამისსახლის სანიშნოებთან დაიბანაკოს; სადღესასწაულო კარვის ირგვლივ დაიბანაკოს.

წინა მხარეს, აღმოსავლეთით, იქნებიან დაბანაკებულნი: იუდას ბანაკის დროშა მათი ლაშქრების მიხედვით და იუდიანთა თავკაცი ნახშონ ყამინადაბის ძე,

და მისი ლაშქარი რიცხვით სამოცდათოთხმეტი ათას ექვსასი კაცი.

მის გვერდით დაბანაკებული იქნებიან ისაქარის შტო და ისაქარიანთა თავკაცი ნათანაელ ცუარის ძე,

და მისი ლაშქარი რიცხვით ორმოცდათოთხმეტი ათას ოთხასი კაცი.

ზებულონის შტო და ზებულონის თავკაცი ელიაბ ხელონის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ორმოცდაჩვიდმეტი ათას ოთხასი კაცი.

იუდას ბანაკს მიეთვალა სულ ასოთხმოცდაექვსი ათას ოთხასი კაცი მათი ლაშქრებისდა მიხედვით; პირველად ესენი უნდა დაიძრან.

სამხრეთით რეუბენის ბანაკის დროშა მათი ლაშქრებისდა მიხედვით და რეუბენიანთა თავკაცი ელიცურ შედეურის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ორმოცდაექვსი ათას ხუთასი კაცი.

დაბანაკებული იქნებიან მის გვერდით სიმონის შტო და სიმონიანთა თავკაცი შელუმიელ ცურიშადაის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ორმოცდაცხრამეტი ათას სამასი კაცი.

გადის შტო და გადიანთა თავკაცი ელიასაფ რეღუელის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ორმოცდახუთი ათას ექვსას ორმოცდაათი კაცი.

რეუბენის ბანაკს მიეთვალა სულ ორმოცდათერთმეტი ათას ოთხას ორმოცდაათი კაცი მათი ლაშქრებისდა მიხედვით. მეორენი ესენი უნდა დაიძრან.

მერე დაიძრება სადღესასწაულო კარავი, ლევიანთა ბანაკი ბანაკებს შორის იქნება. როგორც არიან დაბანაკებულნი, ისევე უნდა იყვნენ გზაშიც, თითოეული თავის დროშასთან.

დასავლეთით ეფრემის ბანაკის დროშა მათი ლაშქრებისდა მიხედვით და ეფრემიანთა თავკაცი ელიშამაყ ამიჰუდის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ორმოცი ათასი ხუთასი.

მის გვერდით მენაშეს ტომი და მენაშეანთა თავკაცი გამალიელ ფედაცურის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ოცდათორმეტი ათას ორასი კაცი.

ბენიამინის შტო და ბენიამინიანთა თავკაცი აბიდან გიდეონის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ოცდათხუთმეტი ათას ოთხასი კაცი.

ეფრემის ბანაკს მიეთვალა სულ ასრვა ათას ასი კაცი მათი ლაშქრებისდა მიხედვით. მესამენი დაიძრებიან ესენი.

ჩრდილოეთით დანის დროშა მათი ლაშქრებისდა მიხედვით და დანიანთა თავკაცი ახიყეზერ ყამიშადაის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით სამოცდაორი ათას შვიდასი კაცი.

მის გვერდით იქნებიან დაბანაკებულნი აშერის შტო და აშერიანთა თავკაცი ფაგიელ ყაქრანის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ორმოცდაერთი ათას ხუთასი კაცი.

ნაფთალის შტო და ნაფთალიანთა თავკაცი ახირაყ ყენანის ძე,

და მისი ლაშქარი, რიცხვით ორმოცდაცამეტი ათას ოთხასი კაცი.

დანის ბანაკს მიეთვალა სულ ას ორმოცდაჩვიდმეტი ათას ექვსასი კაცი. უკანასკნელნი უნდა დაიძრნენ ესენი თავიანთი დროშებით.

ეს არის ისრაელიანთა რიცხვი მათი მამისსახლების მიხედვით. მათი სრული რიცხვი ბანაკებში მათი ლაშქრებისდა მიხედვით იყო ექვსას სამი ათას ხუთას ორმოცდაათი.

ლევიანები არ აღრიცხულან ისრაელიანთა შორის, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს.

ყველაფერი ისე გააკეთეს ისრაელიანებმა როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს მოსესთვის. ასე ბანაკდებოდნენ თავ-თავისი დროშების მიხედვით და ასე მგზავრობდნენ თავ-თავისი საგვარეულოების მიხედვით, მამისსახლებად.

ეს იყო აარონისა და მოსეს შთამომავლობა იმხანად, როცა უფალი ელაპარაკებოდა მოსეს სინაის მთაზე;

ესენია აარონიანთა სახელები: პირმშო, ნადაბი, აბიჰუ, ელიაზარი და ითამარი.

ესენია აარონიანთა სახელები, ცხებული მღვდლებისა, რომლებიც სამღვდლოდ აკურთხა მან.

დაიხოცნენ ნადაბი და აბიჰუ უფლის წინაშე, რადგან უცხო ცეცხლი მიიტანეს უფლის წინაშე სინაის უდაბნოში; შვილები არ ჰყოლიათ მათ. მღვდლობდნენ ელიაზარი და ითამარი თავიანთი მამის, აარონის გვერდით.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

მოიყვანე ლევის შტო და დააყენე აარონ მღვდლის წინაშე, რათა ემსახურონ მას.

შეასრულონ მოვალეობა მისადმი და მთელი საზოგადოებისადმი სადღესასწაულო კარვის წინ, რათა სრულდებოდეს სავანის სამსახური.

დაიცვან სადღესასაწულო კარვის მთელი ჭურჭელი და მოვალეობა ისრაელიანთადმი, რათა სრულდებოდეს სავანის სამსახური.

ჩააბარე ლევიანები აარონს და მის შვილებს; მას უნდა ჰყავდეთ ისინი ჩაბარებულნი ისრაელიანთაგან.

დაავალე აარონს და მის შვილებს, გასწიონ მღვდლობა; გარეშე, ვინც მიეკარება, მოკვდება.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

აჰა, ავიყვანე ლევიანები ისრაელიანთა შორის ნაცვლად ყოველი პირმშოსი, საშოს გამხსნელისა ისრაელიანთაგან. ჩემები არიან ლევიანები,

რადგან ჩემია ყველა პირმშო. იმ დღეს, როცა დავხოცე ყველა პირმშო ეგვიპტელთა ქვეყანაში, ჩემთვის განვიკუთვნე ყოველი პირმშო ისრაელში ადამიანიდან პირუტყვამდე; ჩემები არიან. მე ვარ უფალი.

ელაპარაკა უფალი მოსეს სინაის უდაბნოში და უთხრა:

აღრიცხე ლევიანები მათი მამისსახლების და საგვარეულოების მიხედვით; ყოველი მამროვანი ერთი თვიდან მოყოლებული აღრიცხე.

აღრიცხა ისინი მოსემ უფლის სიტყვისამებრ, როგორც ებრძანა.

ესენი იყვნენ ლევიანები სახელდებით: გერშონი, კეჰათი და მერარი;

ესენია გერშონიანთა სახელები მათი საგვარეულოების მიხედვით: ლიბნი და შიმყი.

კაჰათიანთა - მათი საგვარეულოების მიხედვით: აბრამი, იცჰარი, ხებრონი და ყუზიელი.

მერარიანთა - მათი საგვარეულოების მიხედვით: მახლი და მუში. ესენია ლევიანთა საგვარეულოებები მამისსახლთა მიხედვით.

გერშონიდან მოდის ლიბნის საგვარეულო და მიმეის საგვარეულო; ესენია გერშონიანთა საგვარეულოები.

ყველა აღრიცხული მამროვანი, ერთი თვიდან მოყოლებული სულ იყო შვიდი ათას ხუთასი.

გერშონიანთა საგვარეულოებმა სავანის უკან დასავლეთით უნდა დაიბანაკონ.

გერშონიანთა მამისსახლის თავკაცი - ელიასაფ ლაელის ძე.

გერშონიანებს სადღესასწაულო კარავში ებარათ: სავანე მისი გადასახურავითურთ და ფარდა, სადღესასწაუღო კარავში შესასვლელი.

ეზოს კრეტსაბმელები, სავანისა და სამსხვერპლოს გარშემო მდებარე ეზოს შესასვლელის ფარდა, მისი ბაგირები და მთელი მისი აღჭურვილობა.

კეჰათიდან მოდის აბრამის საგვარეულო, იცჰარის სგვარეულო, ხებრონის საგვარეულო და ყუზიელის საგვარეულო. ესენია კეჰათის საგვარეულოები.

რიცხვი ყველა მამროვანისა ერთი თვიდან მოყოლებული იყო რვა ათას ექვსასი, საწმიდარის სამსახურის აღმსრულებელნი.

კეჰათიანთა საგვარეულოებები სავანის გვერდით უნდა დაბანაკდნენ, სამხრეთის მხარეს.

კეჰათიანთა მამისსახლის თავკაცი იყო ელიცაფან ყუზიელის ძე.

მათ ებარათ კიდობანი, ტაბლა, სასანთლე, სამსხვერპლოები და წმიდა ჭურჭლები, მსახურების დროს გამოსაყენებელი, ფარდა და მთელი ჩემი მოწყობილობა.

ლევიანთა თავკაცების თავკაცი იყო ელიაზარი, აარონ მღვდლის შვილი; მინდობილი ჰქონდა ზედამხედველობა მათზე, ვინც საწმიდარს ემსახურებოდა.

მერარიდან მოდის მახლის საგვარეულო და მუშის საგვარეულო. ესენია მერარის საგვარეულობები.

რიცხვი ყველა მამროვანისა, ერთი თვიდან მოყოლებული, იყო ექვსი ათას ორასი.

მერარის საგვარეულოს მამისსახლის თავკაცი იყო ცურიელ აბახაილის ძე. სავანის გვერდით უნდა დაიბანაკონ მათ, ჩრდილოეთის მხარეს.

მერარიანებს ებარათ სავანის ძელები, მისი ლარტყები, სვეტები ფეხებითურთ, მთელი მისი აღჭურვილობა და მთელი მისი მოწყობილობა.

ეზოს სვეტები ირგვლივ მათი ფეხებითურთ, პალოები და ბაგირები.

სავანის წინ, აღმოსავლეთით, სადღესასწაულო კარვის წინ აღმოსავლეთით დაიბანაკებენ მოსე და აარონი თავისი შვილებითურთ, რომელთაც ევალებათ საწმიდარის დაცვა ისრაელიანთა შორის. გარეშე, ვინც კი მიუახლოვდება, მოკვდება.

ყველა აღრიცხული ლევიანი, რომლებიც აღრიცხეს მოსემ და აარონმა უფლის სიტყვისამებრ მათი საგვარეულობების მიხედვით, ყოველი მამროვანი ერთი თვიდან მოყოლებული, სულ იყო ოცდაორი ათასი.

უთხრა უფალმა მოსეს: აღრიცხე ყველა პირმშო მამროვანი ისრაელიანთა შორის, ერთი თვიდან მოყოლებული, და აღნუსხე მათი სახელები.

განმიკუთვნე ლევიანები (მე ვარ უფალი) ყველა პირმშოს ნაცვლად ისრაელიანებში და ლევიანთა პირუტყვი ყველა პირველმოგებულის ნაცვლად ისრაელიანების პირუტყვში.

აღრიცხა მოსემ, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფლისაგან, ყოველი პირმშო ისრაელიანებში.

ყველა პირმშო მამროვანი სახელთა რიცხვის მიხედვით, ერთი თვიდან მოყოლებული, იყო სულ ოცდაორი ათას ორასსამოცდაცამეტი.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს.

აიყვანე ლევიანები ყველა პირმშოს ნაცვლად ისრაელიანთაგან და ლევიანთა პირუტყვი მათი პირუტყვის ნაცვლად. ჩემი არიან ლევიანები. მე ვარ უფალი.

იმ ორას სამოცდაცამეტი კაცის გამოსასყიდად, რომ მეტობენ ლევიანებს ისრაელიანთა პირმშოები,

აიღე ხუთ-ხუთი შეკელი კაცზე, საწმიდარის შეკელით აიღე (ოცი გერაა შეკელში),

და ჩააბარე ვერცხლი აარონს და მის შვილებს ზედმეტის გამოსასყიდად.

აიღო მოსემ გამოსასყიდი ვერცხლი ზედმეტთაგან ლევიანთა გამოსასყიდად.

ისრაელიანთა პირმშოთაგან აიღო ათას სამას სამოცდახუთი შეკელი ვერცხლი, საწმიდარის შეკელის მიხედვით.

ჩააბარა მოსემ გამოსყიდულთა ვერცხლი აარონს და მის შვილებს უფლის სიტყვისამებრ, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და აარონს, უთხრა:

დაითვალე კეჰათიანები ლევიანებში მათი საგვარეულოების, მათი მამისსახლების მიხედვით,

ოცდაათი წლიდან მოყოლებული ორმოცდაათ წლამდე, ყველა, ვისაც კი შეუძლია სამსახურში გასვლა, რომ აკეთოს საქმე სადღესასწაულო კარავში.

ეს არის კეჰათიანთა საქმე სადღესასწაულო კარავში, წმიდათა წმიდაში.

შევლენ აარონი და მისი შვილები ბანაკის დაძვრისას, ჩამოხსნიან ჩამოსაფარებელს და მით დაფარავენ მოწმობის კიდობანს.

ზედ დააფენენ თახაშის ტყავის ფარდაგს და ზემოდან გადააფარებენ ლურჯი მატყლის ქსოვილს და გაუყრიან კეტებს.

დასალაგებელ ტაბლაზე გაშლიან ლურჯი მატყლის ქსოვილს და დააწყობენ მასზე ჯამებს, კოვზებს, საწდეებს და თასებს საღვრელად. მუდმივი პური უნდა ეწყოს მასზე.

გაშლიან ზედ ჭიაფერ ქსოვილს და გადააფარებენ მას თახაშის ტყავის გადასაფარებელს და გაუყრიან კეტებს.

აიღებენ ლურჯი მატყლის სამოსელს და დაფარავენ სასანთლეს და მის ლამპრებს, მის მაშებს, აქანდაზებს და ზეთის ყველა ჭურჭელს, რომელსაც მისთვის იყენებენ.

გამოახვევენ მას და მთელს მის ჭურჭელს თახაშის ტყავის გადასაფარებელში და ტახტრევანზე დადებენ.

ოქროს სამსხვერპლოზე გაშლიან ლურჯ ქსოვილს და გადააფარებენ მას თახაშის ტყავის გადასაფარებელს, გაუყრიან კეტებს.

აიღებენ ყველა სამსახურებელ ჭურჭელს, რომელსაც საწმიდარში ხმარობენ, დააწყობენ ლურჯ ქსოვილზე და გადააფარებენ თახაშის ტყავის გადასაფარებელს, გაუყრიან კეტებს.

ნაცარს მოაშორებენ სამსხვერპლოს და გადააფარებენ მეწამულ ქსოვილს.

დააწყობენ ზედ ყველა ჭურჭელს, რასაც კი იქ ხმარობენ - აქანდაზებს, ჩანგლებს, ნიჩბებს, სასხურებლებს, სამსხვერპლოს მთელს ჭურჭელს და გადააფარებენ ზედ თახაშის ტყავის გადასაფარებელს, გაუყრიან კეტებს.

როცა მორჩებიან აარონი და მისი შვილები საწმიდარისა და მთელი მისი ჭურჭლის დაფარვას ბანაკის დაძვრისას, მოვლენ კეჰათიანები მის წასაღებად. ოღონდ არ უნდა მიეკარონ საწმიდარს, რომ არ დაიხოცონ. ეს არის კეჰათიანთა სატარებელი ტვირთი სადღესასწაულო კარვის ჭურჭლიდან.

ელიაზარს, აარონ მღვდლის ძეს, მინდობილი აქვს სასანთლის ზეთი, სურნელოვანი საკმეველი, მუდმივი შესაწირავი და საცხებელი ზეთი, თვალყური მთელს სავანეზე და ყველაფერზე, რაც მასშია, საწმიდარზე და მთელს მის ჭურჭელზე.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და აარონს, უთხრა:

ნუ გადააშენებთ კეჰათის საგვარეულოთა შტოს ლევიანთა შორის.

ასე მოიქეცით, რომ ცოცხლები დარჩნენ და არ დაიხოცონ, როცა წმიდათა წმიდას მიუახლოვდებიან. აარონი და მისი შვილები მივიდნენ მათთან და თითოეული თავის საქმეზე და თავის წასაღებ ტვირთთან დააყენონ.

არ უნდა მივიდნენ საწმიდარის შეფუთვის საყურებლად, თორემ დაიხოცებიან.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაითვალე გერშონიანებიც მათი მამისსახლების და საგვარეულობების მიხედვით.

ოცდაათი წლიდან მოყოლებული, ორმოცდაათ წლამდე, აღრიცხე ისინი, ყველა, ვისაც სამსახურში ჩადგომა შეუძლია სადღესასწაულო კარვის საქმის საკეთებლად.

ეს არის გერშონის მოდგმის საგვარეულოთა საშრომელი სამსახურებლად და სატარებლად:

უნდა ატარონ სავანის კრეტსაბმელები, სადღესასწაულო კარავი და მისი გადასახურავი, თახაშის ტყავის გადასახურავი, ზემოდან რომ აფარია, სადღესასწაულო კარვის შესასვლელის ჩამოსაფარებელი,

ეზოს ფარდები, ეზოს კარიბჭის ჩამოსაფარებელი, სავანისა და სამსხვერპლოს ირგვლივ რომ არის, მისი საბელები და ყველა მისი სამსახურებელი ნივთი. ყველაფერი, რასაც აკეთებენ და იყენებენ.

აარონისა და მისი შვილების ბრძანებით უნდა სრულდებოდეს გერშონიანთა ყველა საქმე - ყველაფრის ტარება და ყველაფრის კეთება. მათ ჩააბარე შესანახად ყველაფერი, რაც მათი სატარებელია.

ეს არის გერშონიანთა საგვარეულოების საქმე სადღესასწაულო კარავში და მათი მოვალეობანი ითამარის, აარონ მღვდლის ძის, ხელმძღვანელობით.

მერარიანები მათი საგვარეულოებისა და მამისსახლების მიხედვით აღრიცხე.

ოცდაათი წლიდან მოყოლებული ორმოცდაათ წლამდე აღრიცხე ისინი, ყველა, ვისაც სამსახურში ჩადგომა შეუძლია სადღესასწაულო კარვის საქმის საკეთებლად.

აი, რისი ტარება ევალებათ მათ (ეს არის მათი საქმე სადღესასწაულო კარვის სამსახურში): სავანის ბოძები, ლარტყები, სვეტები მათი ფეხებითურთ.

ეზოს სვეტები, ირგვლივ რომ დგას, მათი ფეხებით, პალოებითა და საბელებითურთ, ყველა მათი ნივთი და ყველა მათი სამსახურებელი, სათითაოდ აღრიცხე ყველა ნივთი, რაც სატარებლად ევალებათ.

ეს არის მერარიანთა საგვარეულოების საქმე სადღესასწაულო კარავში ითამარის, აარონ მღვდლის ძის, ხელმძღვანელობით.

აღრიცხეს მოსემ, აარონმა და საზოგადოების თავკაცებმა კეჰათიანები მათი საგვარეულოებისა და მამისსახლების მიხედვით.

ოცდაათი წლიდან მოყოლებული ორმოცდაათ წლამდე, ყველა, ვისაც სამსახურში ჩადგომა შეეძლო სადღესასწაულო კარვის საქმის საკეთებლად.

აღირიცხა საგვარეულოთა მიხედვით სულ ორი ათას შვიდას ორმოცდაათი კაცი.

ესენი აღირიცხნენ კეჰათიანთა საგვარეულობებში, ყველა, ვინც სადღესასწაულო კარვის საქმეს აკეთებს, რომლებიც აღრიცხეს მოსემ და აარონმა უფლის სიტყვით და მოსეს ხელმძღვანელობით.

აღირიცხნენ გერშონიანები მათი საგვარეულობების და მამისსახლების მიხედვით,

ოცდაათი წლიდან მოყოლებული ორმოცდაათ წლამდე, ყველა, ვისაც კი შეეძლო სამსახურში ჩადგომა სადღესასწაულო კარვის საქმის საკეთებლად.

აღირიცხა საგვარეულოების მიხედვით და მამისსახლების მიხედვით სულ ორი ათას ექვსას ოცდაათი კაცი.

ესენი აღირიცხნენ გერშონიანთა საგვარეულოებში, ყველა, ვინც სადღესასწაულო კარვის საქმეს აკეთებს, რომლებიც აღრიცხეს მოსემ და აარონმა უფლის სიტყვით.

აღირიცხა მერარიანთა საგვარეულოები მათი საგვარეულოების და მამისსახლების მიხედვით,

აღირიცხა მათი საგვარეულოების მიხედვით სულ სამი ათას ორასი კაცი.

ესენი აღირაცხნენ მერარიანთა საგვარეულოებში, რომლებიც აღრიცხეს მოსემ და აარონმა უფლის სიტყვით და მოსეს ხელმძღვანელობით.

ყველა აღრიცხული, ვინც აღრიცხეს მოსემ, აარონმა და ისრაელის თავკაცებმა ლევიანებისგან მათი საგვარეულოების და მამისსახლების მიხედვით,

ოცდაათი წლიდან მოკიდებული ორმოცდაათ წლამდე, ვისაც კი შეეძლო სამსახურში ჩადგომა და სადღესასწაულო კარვის ტარება,

აღირიცხა სულ რვა ათას ხუთას ოთხმოცი კაცი.

უფლის ბრძანებით და მოსეს ხელმძღვანელობით მიეჩინა თითოეულს მისი საქმე და მისი სატარებელი ტვირთი და აღირიცხნენ, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

უბრძანე ისრაელიანებს, გაიყვანონ ბანაკიდან ყველა კეთროვანი, ყველა წიდოვანი და მკვდრისგან გაუწმიდურებული.

გაიყვანეთ მამროვანიც და მდედროვანიც; ბანაკის გარეთ გაიყვანეთ, რომ არ გააუწმიდურონ თავიანთი ბანაკები, რომელთა შორისაც დავანებული ვარ.

ასეც მოიქცნენ ისრაელიანები: გაიყვანეს ისინი ბანაკის გარეთ. როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს, ისე მოიქცნენ ისრაელიანები.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

უთხარი ისრაელიანებს: თუ კაცი ან ქალი ჩაიდენს რაიმე ცოდვას ადამისას, რითაც უღალატებს უფალს და დადანაშაულდება,

აღიარონ თავიანთი ცოდვა, რაც ჩაიდინეს, მთლიანად ზღონ, რაც დააშავეს, მეათედიც დაუმატონ და მისცენ მას, ვის წინაშეც დანაშაული აქვთ.

თუ კაცს არა ჰყავს ნათესავი, რომელსაც შეუძლია მისი დანაშაულის ანაზღაურება, დანაშაულის საზღაური უფალზეა, მღვდელზეა, შენდობის ვერძის გარდა, რომლითაც შეუნდობს მას.

მთელი ძღვენი ისრაელიანთა შეწირულებიდან, რომელიც მღვდელთან მოაქვთ, მას ეკუთვნის.

ვინმეს მიერ შემოწირული მას ეკუთვნის; რასაც მღვდელს მისცემენ, მღვდელს ეკუთვნის.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ელაპარაკე ისრაელიანებს, უთხარი მათ: თუ ვინმეს ცოლი შეცდება, უღალატებს თავის ქმარს,

ვინმე დაწვება მასთან თესლის მიღვრით და ეს დაფარული იქნება მისი ქმრის თვალთაგან, ქალი კი მალულად წაბილწულია, მაგრამ მოწმე მის წინააღმდეგ არ ყოფილა და არ წაუსწრიათ,

ქმარს ეჭვი შეიპყრობს და იეჭვიანებს თავის ცოლზე, რომელიც წაბილწულია, ან ეჭვი შეიპყრობს და იეჭვიანებს თავის ცოლზე, რომელიც არ არის წაბილწული,

მიიყვანოს ქმარმა თავისი ცოლი მღვდელთან და მიიტანოს მისი გულისთვის შესაწირავად მეათედი ეფა ქერის ფქვილი; ზეთი არ დაღვაროს ზედ და არც გუნდრუკი დაადოს, რადგან ეს ეჭვიანობის შესაწირავია, დახსომების შესაწირავი, უკეთურობის დასახსომებელია.

მიიყვანს ქალს მღვდელი და უფლის წინაშე დააყენებს.

აიღებს მღვდელი წმიდა წყალს თიხის ჭურჭლით და მიწას სავანის ნიადაგიდან, აიღებს ამას მღვდელი და წყალში ჩაყრის.

დააყენებს მღვდელი ქალს უფლის წინაშე და თავს გაუშიშვლებს ქალს, მუჭში ჩაუდებს დახსომების შესაწირავს; ეს ეჭვიანობის შესაწირავია. ხოლო მღვდელს ხელში ექნება მწარე წყალი, დამაწყევარი.

დააფიცებს მღვდელი ქალს და ეტყვის მას: თუ არავინ დაწოლილა შენთან და არ შეცთენილხარ და არ წაბილწულხარ შენი ქმრისთვის, არას გავნებს ეს მწარე წყალი, დამაწყევარი.

ხოლო თუ უღალატე შენს ქმარს და წაბილწული ხარ, ვინმეა ნაწოლი შენთან ქმრის გარდა,

დააფიცებს მღვდელი ქალს წყევის ფიცით და ეტყვის მღვდელი ქალს: უფალმა მიგცეს წყევას და ფიცს შენს ხალხში, რომ საზარდული დაგიდნეს და მუცელი გაგისივოს,

შევიდეს ეს დამაწყევარი წყალი შენს ნაწლავებში, რომ გაგისივდეს მუცელი და დაგიდნეს საშო. იტყვის ქალი: ჭეშმარიტად! ჭეშმარიტად!

დაწერს მღვდელი ამ წყევლას გრაგნილზე და მწარე წყლით გადარეცხავს.

დაალევინებს ქალს მწარე წყალს, დამაწყევარს, და შევა მასში დამაწყევარი წყალი გამამწარებლად.

გამოართმევს მღვდელი ქალს ეჭვიანობის შესაწირავს, შეარხევს ამ შესაწირავს უფლის წინაშე და მიიტანს სამსხვერპლოზე.

აიღებს მღვდელი პეშვით ამ შესაწირავიდან გამახსენებელ ნაწილს და დაწვავს სამსხვერპლოზე; მერე წყალს დაალევინებს ქალს.

დაალევინებს წყალს და თუ წაბილწულია და ნაღალატევი აქვს ქმრისათვის, შევა მასში დამაწყევარი წყალი გასამწარებლად და გაუსივდება მუცელი და დაუდნება საშო. შეიქნება ეს ქალი დასაწყევლი თავის ხალხში.

თუ ქალი არ არის წაბილწული და სუფთა იყო, ვნება არ მოუვა და განაყოფიერების უნარი შერჩება.

ეს არის ეჭვიანობის რჯული, როცა ქალი უღალატებს თავის ქმარს და წაიბილწება,

ან როცა ქმარს შეიპყრობს ეჭვიანობის სული და იეჭვიანებს თავის ცოლზე: დააყენოს თავისი ცოლი უფლის წინაშე და მღვდელი მოექცევა მას ამ რჯულის თანახმად.

ქმარი გათავისულდება დანაშაულისგან და ამ ქალს დაეკისრება დანაშაული.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი: თუ კაცმა ან ქალმა აღთქმა დადო, რომ უფლის მოწმიდარი გახდება,

ღვინისგან და სასმელისგან უნდა იწმიდოს, არც ღვინის ძმარი და არც თაფლუჭის ძმარი არ დალიოს, არც ყურძნის წვენი არ დალიოს, არც ახლადმოკრეფილი ყურძენი და არც ჩამიჩი არ ჭამოს.

თვისი მოწმიდარობის მთელს დროს ყურძნისაგან დამზადებული არაფერი ჭამოს, წიპწიდან კანამდე.

მოწმიდარობის აღთქმის მთელს დროს სამართებელი არ უნდა შეეხოს მის თავს; ვიდრე არ გაუვა უფლის მოწმიდარობის ვადა, წმიდაა იგი. თმა უნდა მოიზარდოს თავზე.

უფლის მოწმიდარობის მთელს დროს მკვდარს არ უნდა მიეკაროს.

არ უნდა გაუწმიდურდეს მამის, დედის, ძმის და დის გამო, მათ გამოც კი მათი სიკვდილის დროს, რადგან მისი ღმერთის მოწმიდარობაა მის თავზე.

თავისი მოწმიდარობის მთელ დროს უფლის წმიდაა ის.

თუ მოულოდნელად, უცაბედად შეესწრო ვინმეს სიკვდილს და იგი წაიბილწავს სამოწმიდარო თავს, უნდა მოიპარსოს თავი. თავისი განწმედის დღეს, მეშვიდე დღეს მოიპარსოს იგი.

მერვე დღეს კი ორი გვრიტი ან ორი მტრედის ხუნდი მიუტანოს მღვდელს სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან.

გაამზადებს მღვდელი ერთს ცოდვისათვის, მეორეს აღსავლენად და განწმედს მას მკვდრის შეხების ცოდვისაგან, და განათლავს მის თავს ამ დღეს.

უნდა განუახლოს უფალს თავისი მოწმიდარობის დღეები და მიუტანოს წელგამოვლილი ცხვარი დანაშაულისთვის. წინა დღეები დაკარგულია, რადგან წაბილწა თავისი მოწმიდარობა.

ეს არის მოწმიდარის რჯული: როცა გაუვა მოწმიდარობის ვადა, მიიყვანენ მას სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან;

შესწირავს უფალს წელგამოვლილ, საღ ცხვარს აღსადგენად, ერთ წელგამოვლილ დედალ ცხვარს ცოდვისათვის და ერთ საღ ჭედილას სამადლობელ მსხვერპლად,

ერთ კალათა გამტკიცული ფქვილის ხმიადს, ზეთში მოზელილ ნამცხვრებს, ზეთწაცხებულ უსაფუვრო ლავაშებს მათი ძღვენითა და საღვრელით.

მიიტანს მღვდელი უფლის წინაშე და გაამზადებს ცოდვისათვის და აღსავლენად.

ხოლო ჭედილას გაამზადებს სამადლობელ, მსხვერპლად უფლისათვის ერთი კალათა ხმიადითურთ და გაამზადებს მღვდელი მათ ძღვენს და საღვრელს.

გადაიპარსავს მოწმიდარი სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან თავის სამოწმიდარო თავს, აიღებს თავისი სამოწმიდარო თავის თმას და ჩააგდებს ცეცხლში, სამადლობელი მსხვერპლის ქვეშ რომ არის.

აიღებს მღვდელი ჭედილას მოხარშულ ბეჭს, ერთ უსაფუარო ნამცხვარს კალათიდან, ერთ უსაფუვრო კვერს და ხელზე დაუდებს მოწმიდარს მას შემდეგ, რაც ის მოიპარსავს თავის მოწმიდარობას.

შეარხევს მათ მღვდელი შერხევით უფლის წინაშე - ეს არის სიწმიდე მღვდლისთვის, გარდა შესარხევი მკერდისა და აღსამართი ბეჭისა: ამის შემდეგ შეეძლება მოწმიდარს ღვინის სმა.

ეს არის რჯული მოწმიდარისა, რომელმაც აღთქმა დადო, და მისი შესაწირავისა უფლისადმი თავისი მოწმიდარობისთვის, იმის გარდა, რაზეც ხელი მიუწვდება. რა აღთქმაც აქვს დადებული, უნდა შეასრულოს მოწმიდარობის რჯულს ზევით.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

უთხარი აარონს და მის შვილებს: ასე აკურთხეთ ისრაელიანები, უთხარით მათ:

უფალმა გაკურთხოს და დაგიფაროს.

უფალმა მოგანათოს თვისი სახე და შეგიწყალოს,

უფალმა მოგაპყრას თავისი სახე და სიმრთელე მოგცეს.

დასდონ ჩემი სახელი ისრაელიანებზე და მე ვაკურთხებ მათ.

როცა დაასრულა მოსემ სავანის გამართვა, ზეთი სცხო და აკურთხა იგი და მთელი მისი მოწყობილობა, სამსხვერპლო და მთელი მისი მოწყობილობა. ზეთი სცხო მათ და აკურთხა ისინი.

მიიტანეს ისრაელის თავკაცებმა, თავ-თავიანთი მამისსახლების უფროსებმა (იგინივე იყვნენ ტომების თავკაცები, ისინი ხელმძღვანელობდნენ აღწერას)

შესაწირავი უფლის წინაშე - ექვსი ჩარდახიანი ურემი და თორმეტი ხარი; თითო ურემი ორ თავკაცზე და თითო ხარი თითოზე; დააყენეს ესენი სავანის წინ.

ასე უთხრა უფალმა მოსეს:

გამოართვი მათ და სადღესასწაულო კარვის სამუშაოთათვის განაკუთვნე. მიეცი ლევიანებს, თითოეულს თავისი სამუშაოს მიხედვით.

აიღო მოსემ ურემი და ხარები და მისცა ისინი ლევიანებს.

ორი ურემი და ოთხი ხარი გერშონიანებს მისცა მათი სამუშაოს მიხედვით,

ოთხი ურემი და რვა ხარი მერარიანებს მისცა მათი სამუშაოს მიხედვით, რასაც ასრულებდნენ ითამარის, აარონ მღვდლის ძის, ხელმძღვანელობით.

კეჰათიანებს არ მისცა, რადგან საწმიდარის სამუშაო ჰქონდათ დაკისრებული, მხრებით უნდა ეტარებინათ.

მიიტანეს თავკაცებმა მსხვერპლი სამსხვერპლოს სატფურებისთვის მისი ზეთისცხების დღეს და მიიტანეს თავიანთი შესაწირავიც თავკაცებმა სამსხვერპლოს წინ.

უთხრა უფალმა მოსეს: დღეში თითო თავკაცმა მიიტანოს თავისი შესაწირავი სამსხვერპლოს სატფურებისთვის.

პირველ დღეს თავისი შესაწირავი მიიტანა ნახაშონ ყამინადაბის ძემ, იუდას ტომიდან.

მისი შესაწირავი იყო: ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის თასი და სამოცდაათის შეკელის (საწმიდარის შეკელით) ერთი ვერცხლის ბადია; ორივე სავსე იყო ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილით, საძღვნოდ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე;

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად;

და სამადლობელი მსხვერპლისთვის ორი ხარი, ხუთი ჭედილა და ხუთი ბოტი და ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ნახშონ ყამინადაბის ძის შესაწირავი.

მეორე დღეს მიიტანა ნათანიელ ცუარის ძემ, ისაქარის თავკაცმა;

მიიტანა მან თავისი შესაწირავი: ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის ლანგარი, ვერცხლის ტაშტი, სამოცდაათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით). ორივე სავსე იყო ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილით, საძღვნოდ.

ერთი ოქროს თასი, ათშეკელიან საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელი მსხვერპლისთვის ორი ხარი. ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ნათანიელ ცუარის ძის შესაწირავი.

მესამე დღეს - ზებულონიანთა თავკაცმა, ელიაბ ხელონის ძემ.

მისი შესაწირავი: ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის ლანგარი, ერთი ვერცხლის ტაშტი, სამოცდაათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით). ორივე სავსე იყო ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილით, საძღვნოდ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე,

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთიც თხა ცოდვის გამოსასყიდად,

სამადლობელი მსხვერპლისთვის ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ელიაბ ხელონის ძის შესაწირავი.

მეოთხე დღეს - რეუბენიანთა თავკაცმა ელიცურ შედეურის ძემ.

მისი შესაწირავი: ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის ლანგარი, ერთი ვერცხლის ტაშტი, სამოცდაათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით); ორივე სავსე იყო ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილით, საძღვნოდ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე,

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად,

ერთიც თხა ცოდვის გამოსასყიდად;

სამადლობელი მსხვერპლისთვის ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ელიცურ შედეურის ძის შესაწირავი.

მეხუთე დღეს - სიმონიანთა თავკაცმა შელუმიელ ცურიშადაის ძემ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. იყო შელუმიელ ცურიშადაის შესაწირავი.

მეექვსე დღეს - გადიანთა თავკაცმა ელიასაფ დეღუელის ძემ.

მისი შესაწირავი: ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის ლანგარი, ერთი ვერცხლის ტაშტი, სამოცდაათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით). ორივე სავსე იყო ზეთში აზელილი განმტკიცული ფქვილით - ძღვენისათვის.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლალი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ელიასაფ რეღუელის ძის შესაწირავი.

მერვე დღეს - ეფრემიანთა თავკაცმა ეღიშამაყ ყამიჰუდის ძემ.

მისი შესაწირავი ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის ლანგარი, ერთი ვერცხლის ტაშტი, სამოცდაათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით). ორივე სავსე იყო ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილით - საძღვნოდ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ექიშამაყ ყამიჰუდის ძის შესაწირავი.

მერვე დღეს - მენაშეანთა თავკაცმა გამელიელ ფედაცურის ძემ.

მისი შესაწირავი ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის ლანგარი, ერთი ვერცხლის ტაშტი, სამოცდათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით), ორივენი სავსე იყო ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილით - საძღვნოდ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად;

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად;

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი. ეს იყო გამელიელ ფედაცურის შესაწირავი.

მეცხრე დღეს - ბენიამინიანთა თავკაცმა აბიდან გიდეონის ძემ.

მისი შესაწირავი: ასოცდაათშეკელიანი ერთი ვერცხლის ლანგარი, ერთი ვერცხლის ტაშტი, სამოცდაათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით), ორივე სავსე იყო ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილით - საძღვნოდ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლიღი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო აბიდან გიდეონის ძის შესაწირავი.

მეათე დღეს - დანიანთა თავკაცმა ახიეზერ ყამიშადაის ძემ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ახიეზერ ყამიშადაის ძის შესაწირავი.

მეთერთმეტე დღეს - აშერიანთა თავკაცმა ფაგიელ ყაქრანის ძემ.

ათშეკელიანი, ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ბატკანი. ეს იყო ფაგიელ ყაქრანის ძის შესაწირავი.

მეთორმეტე დღეს - ნაფთალიანთა თავკაცმა ახირაყ ყენანის ძემ.

ათშეკელიანი ერთი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე.

ერთი კურატი, ერთი ჭედილა, ერთი წელგამოვლილი ცხვარი აღსავლენად.

ერთი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელ მსხვერპლად ორი ხარი, ხუთი ჭედილა, ხუთი ბოტი, ხუთი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო ახირაყ ყენანის ძის შესაწირავი.

ეს არის შესაწირავი სამსხვერპლოს სატფურებისათვის მისი ზეთისცხების დღეს, ისრაელის თავკაცებისგან შეწირული თორმეტი ვერცხლის ლანგარი, თორმეტი ვერცხლის ტაშტი, თორმეტი ოქროს თასი;

თითოეული ლანგარი - სამოცდაათშეკელიანი. თითოეული ტაშტი - საამოცდაათშეკელიანი. მთელი ჭურჭლეულობის ვერცხლი - ათასოთხასი შეკელი (საწმიდარის შეკელით).

თორმეტი ოქროს თასი, საკმევლით სავსე; თითოეული თასი - ათშეკელიანი (საწმიდარის შეკელით). თასების მთელი ოქრო - ასოცი შეკელი.

აღსავლენად სულ თორმეტი კურატი, თორმეტი ჭედილა, თორმეტი წელგამოვლილი ცხვარი და მათი თანმხლები ძღვენი; თორმეტი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

სამადლობელი მსხვერპლისათვის სულ ოცდაოთხი კურატი, სამოცი ჭედილა, სამოცი ბოტი და სამოცი წელგამოვლილი ცხვარი. ეს იყო მსხვერპლი სამსხვერპლოს სატფურებისთვის მისი ზეთისცხების შემდეგ.

როცა შედიოდა მოსე სადღესასწაულო კარავში მასთან სალაპარაკოდ, ესმოდა ხმა უფლისა, რომელიც ელაპარაკებოდა მას მოწმობის კიდობნის სახურავს ზემოდან, ორი ქერუბიმის შუიდან. ასე ელაპარაკებოდა მას უფალი.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ელაპარაკე აარონს და უთხარი: როცა ლამპარს აანთებ, სასანთლის წინა მხარეს შვიდი ლამპარი უნდა ენთებოდეს.

ასე გააკეთა აარონმა: სასანთლის წინა მხარეს აანთო ლამპრები, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს.

ასეთი ნაკეთობის იყო სასანთლე: ნაჭედი ოქროსი იყო, ზროდან ყვავილებამდე ნაჭედი იყო იგი; იმ სახის გააკეთა სასანთლე, როგორც უფალმა ახილვინა მოსეს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

გამოიყვანე ლევიანები ისრაელიანთაგან და გააწმიდავე ისინი.

ასე მოიქეცი მათ გასაწმიდავებლად: ასხურე მათ ცოდვის წარმხოცელი წყალი, გაიპარსონ მთელი ტანი, გაირეცხონ შესამოსელი და გაწმიდავდებიან.

აიყვანონ კურატი და მისი ძღვენი: შესაწირავი - ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილი და მეორე კურატი ცოდვისათვის.

მიიყვანე ლევიანები სადღესასწაულო კარვის წინ და შეკრიბე ისრაელიანთა მთელი საზოგადოება.

მიიყვანე ლევიანები უფლის წინაშე და დაასხან ხელი ისრაელიანებმა ლევიანებს.

ხოლო აარონმა აღუსრულოს შერხევის წესი ლევიანებს უფლის წინაშე ისრაელიანთაგან, რათა იტვირთონ მათ უფლის სამსახური.

ლევიანებმა ხელი დაასხან კურატებს; შენ კი გაამზადე ერთი კურატი ცოდვისათვის, მეორე - აღსავლენად უფლისათვის, რათა მიუტევო ლევიანებს.

დააყენე ლევიანები აარონის წინ და მისი შვილების წინ; აღასრულე მათზე შერხევის წესი უფლისათვის;

გამოჰყავი ლევიანები ისრაელიანთაგან, რათა ჩემი იყვნენ ლევიანები.

მხოლოდ მას შემდეგ ჩადგებიან ლევიანები სადღესასწაულო კარვის სამსახურში, როცა გააწმიდავებ მათ და აღასრულებ მათზე შერხევის წესს.

რადგან ჩემთვის არიან ისინი შემოწირულნი ისრაელიანთაგან. ყოველი საშოს გამღების, ისრაელიანთა ყოველი პირმშოს ნაცვლად ვიღებ მათ ჩემთვის.

რადგან ჩემია ყოველი პირმშო ისრაელიანებში, ადამიანიც და პირუტყვიც. იმ დღეს, როცა გავწყვიტე ყოველი პირმშო ეგვიპტის ქვეყანაში, ჩემთვის შემოვიწირე ისინი

და ავიყვანე ლევიანები ისრაელიანთა ყოველი პირმშოს ნაცვლად,

ჩავაბარე ლევიანები ისრაელიანთაგან აარონს და მის შვილებს, რათა შეასრულონ ისრაელიანთა სამსახური სადღესასწაულო კარავში, რათა მიუტეონ ისრაელიანებს, რომ არ მოხდეს ისრაელიანებში ზიანი, როცა კი საწმიდარს მიეკარებიან ისრაელიანები.

ისე მოექცნენ მოსე, აარონი და ისრაელიანთა მთელი საზოგადოება ლევიანებს, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს ლევიანთა გამო. ასე მოექცნენ მათ ისრაელიანები.

გაწმიდავდნენ ლევიანები და გაირეცხეს შესამოსელი; აღასრულა აარონმა მათზე შერხევის წესი უფლის წინაშე და მიუტევა, რათა გაეწმიდავებინა ისინი.

ამის შემდეგ შეუდგნენ ლევიანები სამსახურს სადღესასწაულო კარავში აარონის წინაშე და მისი შვილების წინაშე. როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს მოსესთვის ლევიანთა გამო, ისე მოექცნენ ისინი მათ.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს.

ეს არის ლევიანთა წესი: ოცი წლიდან მოყოლებული უნდა შეუდგნენ სადღესასწაულო კარვის სამსახურს,

ორმოცდაათი წლის შემდეგ უნდა შეწყვიტონ სამსახური და აღარ იმსახურონ.

მხოლოდ დაეხმარონ თავიანთ თანამოძმეებს სადღესასწაულო კარვის დაცვაში, მაგრამ სამსახურს ნუღარ გასწევენ. ასეთი მოვალეობა დაუწესე ლევიანებს.

ელაპარაკა უფალი მოსეს სინაის უდაბნოში ეგვიპტიდან გამოსვლის მეორე წელს, პირველ თვეში, უთხრა:

მოამზადონ ისრაელიანებმა პასექი დათქმულ დროს.

ამ თვის მეთოთხმეტე დღეს, დაღამებისას, მოამზადეთ იგი დათქმულ დროს; ყველა წესისა და რიგის დაცვით მოამზადეთ იგი.

ელაპარაკა მოსე ისრაელიანებს, რომ დაემზადებინათ პასექი.

დაამზადეს პასექი პირველ თვეში, თვის მეთოთხმეტე დღეს, დაღამებისას, სინაის უდაბნოში; ყველაფერი ისე გააკეთეს ისრაელიანებმა, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს.

იყვნენ ისეთები, რომლებიც გაუწმიდურდნენ მკვდრის შეხებით და ვერ შეძლეს პასექის დამზადება იმ დღეს. მივიდნენ ისინი მოსესთან და აარონთან იმ დღეს.

უთხრა ამ ხალხმა მას: გაუწმიდურებული ვართ მკვდრის შეხებით. რისთვის უნდა აგვეკრძალოს საუფლო შესაწირავის მიტანა დათქმულ დროს ისრაელიანებთან ერთად?

უთხრა მათ მოსემ: მოითმინეთ, მოვისმენ, რას მამცნობს თქვენზე უფალი.

ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ელაპარაკე ისრაელიანებს: თუ ვინმე გაუწმიდურდება მკვდრის შეხებით ან შორ გზაზე იქნება წასული თქვენს შორის ან თქვენს შთამომავლობაში, მანაც უნდა დაამზადოს უფლის პასექი.

მეორე თვის მეთოთხმეტე დღეს დაღამებისას დაამზადონ იგი, უფუარი პური და მწარა ბალახები შეატანონ.

ნუ მოირჩენენ დილისათვის, ძვლებს ნუ დაამტვრევენ, პასექის ყველა წესის დაცვით შეასრულონ იგი.

თუ კაცი გაწმიდავებულია და არც გზაშია, მაგრამ მაინც არ დაამზადებს პასექს, უნდა მოიკვეთოს იგი თავისი ხალხისგან, რადგან საუფლო შესაწირავი არ მიიტანა დათქმულ დროს. ცოდვა დაედება იმ კაცს.

თუ მდგმური გყავთ, მანაც უნდა დაამზადოს უფლის პასექი პასექის წესისა და რიგის მიხედვით. ერთი წესი უნდა გქონდეთ მდგმურსაც და ქვეყნის მკვიდრსაც.

სავანის აღმართვის დღეს ღრუბელმა დაფარა მოწმობის კარვის სავანე და საღამოდან დილამდე, თითქოს ცეცხლი ჩანდა სავანეზე.

ასე იყო მუდამ: ღრუბელი ფარავდა მას და ცეცხლი ჩანდა ღამით.

როგორც კი ასცილდებოდა ღრუბელი კარავს, დაიძრებოდნენ ისრაელიანებიც; ხოლო სადაც დადგებოდა ღრუბელი, იქ დაიბანაკებდნენ ხოლმე ისრაელიანები.

უფლის ბრძანებაზე დაიძრებოდნენ და უფლის ბრძანებაზე დაიბანაკებდნენ ხოლმე ისრაელიანები. მთელი იმ ხანის მანძილზე, რაც ღრუბელი ეფინა სავანეს, იდგნენ ისინი.

თუ დიდხანს დაყოვნდებოდა ღრუბელი სავანეზე, ასრულებდნენ ისრაელიანები უფლის სამსახურს და არ იძროდნენ.

ხდებოდა ხოლმე, რომ მცირე ხანს ეფინა ღრუბელი სავანეს, უფლის ბრძანებაზე დაიბანაკებდნენ და უფლის ბრძანებაზე დაიძრებოდნენ.

ხდებოდა ხოლმე, რომ საღამოდან დილამდე იდგა ღრუბელი, დილას ასცილდებოდა ღრუბელი და ისინიც დაიძრებოდნენ, ან ერთი დღე-ღამე იდგა და, როცა ასცილდებოდა ღრუბელი, დაიძრებოდნენ.

ან ორი დღე იდგა ან ერთი თვე, ან რამდენიმე დღე; თუ დიდხანს იდგა ღრუბელი სავანეზე, იდგნენ ისრაელიანებიც და არ იძროდნენ; ასცილდებოდა და ისინიც დაიძრებოდნენ.

უფლის ბრძანებაზე დაიბანაკებდნენ და უფლის ბრძანებაზე დაიძრებოდნენ ხოლმე. უფლის სამსახურს ასრულებდნენ და დადიოდნენ უფლის ბრძანებით, მოსეს პირით რომ იყო გამოცხადებული.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

გაიკეთე ორი ვერცხლის საყვირი, ჭედური გააკეთე ისინი, საზოგადოების შესაკრებად და ბანაკების ასაყრელად გქონდეს.

დააყვირებენ და შენთან შეიყრება მთელი საზოგადოება, სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან.

როცა ერთხელ დააყვირებენ, შეიყრებიან შენთან თავკაცები - ისრაელიანთა ათასისთავები.

დააყვირებენ საგანგაშოს და დაიძრებიან ბანაკები, აღმოსავლეთით დაბანაკებულნი.

მეორედ დააყვირებენ საგანგაშოს და დაიძრებიან ბანაკები, სამხრეთით დაბანაკებულნი; მათი დაძვრისათვის საგანგაშო დააყვირონ.

საზოგადოების შესაყრელადაც დააყვირე, ოღონდ არა საგანგაშო.

აარონის შვილებმა, მღვდლებმა უნდა დააყვირონ საყვირებს. ეს იყოს სამარადისო წესი თქვენს თაობებში.

როცა გახვალთ თქვენს ქვეყანაში მომხდურ მტერთან საბრძოლველად, ასტეხეთ განგაში საყვირებით და გახსენებული იქნებით უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე და გადაურჩებით თქვენს მტრებს.

სიხარულის დღეებში, დღესასწაულებზე და ახალმთავრობისას, როცა აღსავლენ და სამადლობელ მსხვერპლს სწირავთ, დააყვირეთ საყვირებს. თქვენს გასახსენებლად იქნება ეს თქვენი ღმერთის წინაშე. მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი.

მეორე წლის მეორე თვეს, თვის მეოცე დღეს ასცილდა ღრუბელი მოწმობის სავანეს.

დაიძრნენ ისრაელიანები სამგზავროდ სინაის უდაბნოდან და დადგა ღრუბელი ფარანის უდაბნოში.

დაიძრნენ პირველად უფლის ბრძანებისამებრ მოსეს წინამძღოლობით.

იუდიანთა ბანაკის დროშა დაიძრა პირველად მათი ლაშქრებისდა მიხედვით. ლაშქარს სათავეში ედგა ნახშონ ყამინადაბის ძე.

ისაქარიანთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა ნათანიელ ცუყარის ძე.

ზებულონიანთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა ელიაბ ხელონის ძე.

დაშალეს სავანე და დაიძრნენ გერშონიანები და მერარიანები, სავანის მზიდველნი.

დაიძრა რეუბენის ბანაკის დროშა მათი ლაშქრებისდა მიხედვით. მის ლაშქარს სათავეში ედგა ელიცურ შედეურის ძე.

სიმონიანთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა შელუმიელ ცურაშადის ძე.

გადიანთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა ელიასაფ რეღუელის ძე.

დაიძრნენ კეჰათელები, საწმიდარის მზიდველნი. სავანე მათ მოსვლამდე იყო აღმართული.

დაიძრა ეფრემიანთა ბანაკის დროშა მათი ლაშქრებისდა მიხედვით. ლაშქარს სათავეში ედგა ელიშამაყ აბიჰუდის ძე.

მენაშეანთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა გამალიელ ფედაცურის ძე.

ბენიამინთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა აბიდან გედეონის ძე.

დაიძრა დანიანთა ბანაკის დროშა ყველა ბანაკის ჩამკეტად მათი ლაშქრებისდა მიხედვით. ლაშქარს სათავეში ედგა ახიეზერ ყამიშადის ძე.

აშერიანთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა ფაგიელ ყაქრანის ძე.

ნაფთალიანთა შტოს ლაშქარს სათავეში ედგა ახირაყ ყენანის ძე.

ასეთი იყო ისრაელიანთა სვლის რიგი მათი ლაშქრებისდა მიხედვით. ასე დაიძრნენ ისინი.

უთხრა მოსემ ხობაბს, რეღუელ მიდიანელის, მოსეს სიმამრის ძეს: მივემართებით იმ ადგილისკენ, რომელზედაც გვითხრა უფალმა, თქვენ გაძლევთო მას. წამოგვყევი და სიკეთეს გწევთ, რადგან სიკეთე უბრძანებია უფალს ისრაელზე.

მიუგო: ვერ წამოვალ, რადგან ჩემს ქვეყანაში, ჩემს სამშობლოში მივდივარ.

უთხრა: ნუ დაგვტოვებ, რადგან შენ იცი ჩვენი ცხოვრება უდაბნოში და თვალი იქნები ჩვენთვის.

თუ წამოგვყვები, თქვენც გაზიარებთ იმ სიკეთეს, რასაც მოგვმადლებს ღმერთი.

იარეს უფლის მთიდან სამი დღის სავალზე და უფლის აღთქმის კიდობანი მათ წინ მიდიოდა სამი დღის სავალზე, რათა ეჩვენებინა მათთვის დასავანებელი ადგილი.

უფლის ღრუბელი იყო მათზე დღისით, როცა ისინი ბანაკიდან დაიძრნენ.

როცა დაიძრებოდა კიდობანი, იტყოდა მოსე: აღიმართე, უფალო, და გაიფანტებიან შენი მტრები, გაიქცევიან შენი პირისაგან შენი მოძულენი.

დავანებისას იტყოდა: დაბრუნდი, უფალო, ისრაელის ბევრათასეულთან.

როცა დაიწყო ხალხმა ბოროტად დრტვინვა უფლის გასაგონად, მოესმა უფალს და აინთო რისხვით. აღიგზნო მათში უფლის ცეცხლი და შთანთქა ბანაკის განაპირი.

შეჰღაღადა ხალხმა მოსეს და შეევედრა მოსე უფალს და დაცხრა ცეცხლი.

უწოდეს ამ ადგილს სახელად თაბყერა, რადგან იქ აღიგზნო უფლის ცეცხლი.

ჭრელი ბრბო, მათ შორის რომ იყო, აჰყვა გულისთქმას. ატირდნენ ისრაელიანებიც და ამბობდნენ: ვინ გვაჭმევს ხორცს?

გვაგონდება თევზი, მუქთად რომ ვჭამდით ეგვიპტეში, კიტრები, ნესვები, პრასა, ხახვი და ნიორი.

ახლა კი სული გვძვრება, არაფერია მანანის გარდა ჩვენს თვალწინ.

ხოლო მანანა ქინძის თესლივით იყო, ფისს ჰგავდა შესახედავად.

გაიფანტებოდა ხალხი, აგროვებდა და ფქვავდა ხელსაფქვავით ან როდინში ნაყავდა. ხარშავდნენ ქვაბში და აცხობდნენ მისგან კვერებს; გემოთი ზეთიან ხავიწს ჰგავდა.

როცა ცვარი დაეფინებოდა ბანაკს ღამღამობით, მანანაც ეფინებოდა მას.

გაიგო მოსემ, რომ ტირის ხალხი, ყველა თავ-თავის საგვარეულოებში, თავ-თავის კარვის შესასვლელთან. რისხვით აინთო უფალი. არ მოეწონა ეს მოსეს.

უთხრა მოსემ უფალს: რისთვის უბოროტე შენს მორჩილს? რით ვერ ვპოვე მადლი შენს თვალში, ამ ხალხის ტვირთი რომ ამკიდე?

მე ხომ არ მიტარებია მთელი ეს ხალხი? მე ხომ არ გამიჩენია, რომ მეუბნები, ძიძასავით შენი უბით წაიყვანეო იმ ქვეყანაში, მის მამა-პაპას რომ აღუთქვი ფიცით?

სადა მაქვს ხორცი მთელი ამ ხალხისთვის მისაცემად? რადგან შემომტირიან და ამბობენ: მოგვეცი ხორცი, რომ ვჭამოთ.

მე ერთი ვერ წავიყვან მთელ ამ ხალხს, რადგან მემძიმება.

რაკი ასე მექცევი, მომკალი ბარემ, თუ მადლი მიპოვნია შენს თვალში, რომ არ ვუყურო ჩემს გასაჭირს.

უთხრა უფალმა მოსეს: შემოკრიბე სამოცდაათი კაცი ისრაელის უხუცესთაგან, რომელთაც ხალხის უხუცესებად და რჯულისკაცებად იცნობ. მოიყვანე ისინი სადღესასწაულო კარავთან, რომ შენთან ერთად იდგნენ იქ.

ჩამოვალ და იქ დაგელაპარაკები; ავიღებ ნაწილს სულისაგან, შენზე რომ არის, და მათაც მოვაფენ, რომ შენთან ერთად ზიდონ ამ ხალხის ტვირთი და მარტო შენ რომ არ ატარო.

ხალხს უთხარი: განიწმიდეთ ხვალისათვის და შეჭამთ ხორცს; რადგან უფლის გასაგონად ტიროდით, ვინ გვაჭმევს ხორცს, რა კარგად ვიყავითო ეგვიპტეში. მოგცემთ უფალი ხორცს და შეჭამთ.

არა ერთ დღეს იქნებით მისი მჭამელი, არა ორ დღეს, არა ხუთ დღეს, არა ათ დღეს და არა ოც დღეს,

არამედ მთელს ერთ თვეს, ვიდრე ცხვირიდან არ გადმოანთხევთ და არ შეგზიზღდებათ, რადგან შეიძულეთ უფალი, თქვენს შორის მყოფი, და მოთქვამდით მის წინაშე, რისთვის გამოვდიოდით ეგვიპტიდანო?

თქვა მოსემ: ექვსასი ათასია ეს ხალხი, რომელთა შორისაც მე ვიმყოფები; შენ კი ამბობ, ხორცს მივცემ და ერთ თვეს ეყოფათო საჭმელად.

იქნებ მთელი ცხვარ-ძროხა დავუკლათ, რომ ეყოთ? ან იქნებ ზღვის მთელი თევზი შევუგროვოთ, რომ ეყოთ?

უთხრა უფალმა მოსეს: იქნებ მოკლეა უფლის ხელი? ახლა დაინახავ, აგიხდება თუ არა ჩემი ნათქვამი.

გავიდა მოსე და უთხრა ხალხს უფლის ნათქვამი. შეჰყარა სამოცდაათი კაცი ერის უხუცესთაგან და კარვის ირგვლივ დააყენა ისინი.

ჩამოვიდა უფალი ღრუბელში და ელაპარაკა მას. აიღო ნაწილი სულისაგან, მოსეზე რომ იყო, და გაუნაწილა სამოცდაათ უხუცესს. როცა დაადგა მათ სული, ქადაგად დაეცნენ ყოველანი, ოღონდ მცირე ხნით.

ორი კაცი დარჩენილიყო ბანაკში, ერთს ერქვა ელდადი, მეორეს, - მედადი. მათაც დაადგრა სული (ისინი ჩაწერილთა შორის იყვნენ, მაგრამ არ გასულან კარავთან) და ისინიც დაეცნენ ქადაგად ბანაკში.

მოირბინა ერთმა ყმაწვილმა და შეატყობინა მოსეს, ელდადი და მედადი ქადაგად დაეცნენო ბანაკში.

მიუგო იესო ნავეს ძემ, მოსეს მსახურმა, თავისი გულუბრყვილობით, და თქვა: მოსე, ჩემო ბატონო! შეაწყვეტინე!

უთხრა მოსემ: ხომ არ გშურს ჩემ მაგიერ? ნეტავ მთელი უფლის ერი დაეცემოდეს ქადაგად! ნეტავ მათაც მოჰფენდეს უფალი თავის სულს!

წავიდა მოსე ბანაკში და გაჰყვნენ მას ისრაელის უხუცესები.

ატყდა ქარი უფლისაგან და მორეკა ზღვიდან მწყრები და ერთი დღის სავალზე დაჰყარა ბანაკის ირგვლივ. თითქმის ორ წყრთაზე დაფარეს მიწა.

ადგა ხალხი და აგროვა მწყერი მთელი ის დღე, მთელი ღამე, მთელი მეორე დღე; ყველაზე ცოტას შემგროვებელმა ათი ხომერი წაიღო. დაიწყვეს თავისთვის ბანაკის გარშემო.

ჯერაც კბილებში ჰქონდათ ხორცი, შეჭმა ვერ მოასწრეს, რომ აღინთო უფლის რისხვა ხალხზე და მუსრი გაავლო უფალმა ხალხს.

დაერქვა სახელად ამ ადგილს კიბროთ-ჰათაავა (სიხარბის სამარხები), რადგან აქ დამარხეს დახარბებული ხალხი.

კიბროთ-ჰათაავადან ხაცეროთისკან დაიძრა ხალხი და მოადგნენ ხაცეროთს.

კიცხავდნენ მოსეს მირიამი და აარონი ქუშელი ცოლის გამო, რომელიც ნათხოვი ჰყავდა, რადგან ქუშელი ქალი ითხოვა ცოლად.

ამბობდნენ: ნუთუ მხოლოდ მოსეს ელაპარაკებოდა უფალი? განა ჩვენც არ გველაპარაღებოდა? გაიგონა ეს უფალმა.

მოსე უთვინიერესი კაცი იყო დედამიწის ზურგზე.

უთხრა მოულოდნელად უფალმა მოსეს, აარონს და მირიამს: გამოდით სამივენი სადღესასწაულო კარავთან. და გამოვიდნენ სამივენი.

ჩამოვიდა უფალი ღრუბლის სვეტში და გაჩერდა კარვის შესასვლელთან. უხმო აარონს და მირიამს, და წინ წადგნენ ორივენი.

თქვა: ისმინეთ ჩემი სიტყვები. თუ ვინმე გყავთ უფლის ქადაგი, ხილვაში ვეცხადები, სიზმარში ვლაპარაკობ მასთან.

ასეთი არ არის ჩემი მორჩილი მოსე. მთელი ჩემი ერის ერთგულია იგი.

პირისპირ ველაპარაკები მას, ცხადლივ, და არა იგავურად. უფლის ხატებას ჭვრეტს იგი. რატომ არ გეშინიათ, ჩემს მორჩილს მოსეს რომ ჰკიცხავთ?

აღინთო უფლის რისხვა მათ მიმართ. და წავიდა.

აშორდა ღრუბელი კარავს, და, აჰა, მირიამი თოვლივით დაფარა კეთრმა. მიბრუნდა აარონი მირიამისკენ და, აჰა, კეთრი მოსდებია მას.

უთხრა აარონმა მოსეს: გევედრები, ჩემო ბატონო, ცოდვად ნუ ჩაგვითვლი ჩვენს სიბრიყვეს და შეცოდებანს.

ნუ გახდი მას მკვდარშობილივით, ნახევრად შეჭმული სხეულით რომ გამოდის დედის საშოდან.

შეჰღაღადა მოსემ უფალს: ღმერთო, განკურნე, გევედრები.

უთხრა უფალმა მოსეს: მამას რომ მიეფურთხებინა მისთვის სახეში, შვიდ დღეს ხომ ვერ გამოჩნდებოდა სირცხვილით? შვიდი დღე დაიმალოს ბანაკის გარეთ და მერე დაბრუნდეს.

შვიდ დღეს იმალებოდა მირიამი ბანაკის გარეთ და არ დაძრულა ხალხი, ვიდრე მირიამი არ დაბრუნდა.

მერე დაიძრა ხალხი ხაცოროთიდან და ფარანის უდაბნოში დაბანაკდა.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა:

გაგზავნე კაცები, რომ დაზვერონ ქანაანის ქვეყანა, რომელიც მივეცი ისრაელიანებს; მამათა შტოდან თითო კაცი გაგზავნეთ, ყველა თავკაცი იყოს მათში.

გაგზავნა მოსემ ისინი ფარანის უდაბნოდან უფლის სიტყვისამებრ; ყველანი ისრაელიანთა მთავრები იყვნენ.

აი, მათი სახელები: რეუბენის შტოდან - შამუაყ ზაქურის ძე;

სიმონის შტოდან - შაფატ ხორის ძე;

იუდას შტოდან - ქალებ იეფუნეს ძე;

ისაქარის შტოდან - იგალ იოსების ძე;

ეფრემის შტოდან - ოსია ნუნის ძე;

ბენიამინის შტოდან - ფალტი რაფუს ძე;

ზებულონის შტოდან - გადიელ სოდის ძე;

იოსების შტოდან, მენაშეს შტოდან - გადი სუსის ძე;

დანის შტოდან - ყამიელ გემალის ძე;

აშერის შტოდან - სეთურ მიქაელის ძე;

ნაფთალის შტოდან - ნახში ვოფსის ძე;

გადის შტოდან - გეუელ მაქის ძე.

ესენია იმ კაცთა სახელები, რომლებიც გაგზავნა მოსემ ქვეყნის დასაზვერავად. დაარქვა მოსემ ოსია ნავეს ძეს იესო.

გაგზავნა ისინი მოსემ ქანაანის ქვეყნის დასაზვერავად და უთხრა მათ: გაემართებით სამხრეთით და ახვალთ მთაზე.

მიმოიხილავთ ქვეყანას, როგორია და რა ხალხი ცხოვრობს იქ, ძლიერი თუ სუსტი, ცოტანი თუ ბევრნი.

როგორი ქვეყანაა, სადაც ისინი ცხოვრობენ კარგი თუ ცუდი; როგორი ქალაქებია, სადაც ისინი სახლობენ; ბანაკებია თუ ციხე-სიმაგრეები.

როგორი მიწაა, ნოყიერი თუ მწირი, იზრდება თუ არა იქ ხე; იმარჯვეთ და წამოიღეთ მიწის ნაყოფები, სწორედ ის დრო იყო, ყურძენი რომ მწიფდა.

წავიდნენ და დაზვერეს ქვეყანა ცინის უდაბნოდან რეხობამდე, ხამათის მისასვლელთან.

გაემართნენ სამხრეთში და მიადგნენ ხებრონს. იქ მკვიდრობდნენ ახიმანი, შეშაი და თალმაი - ყანაკის ნაშიერნი. ხებრონი ეგვიპტის ცოყანზე შვიდი წლით ადრე იყო აშენებული.

მივიდნენ ეშქოლის ხევამდე, მოჭრეს იქ ვაზი თავისი მტევნითურთ და კეტით წამოიღო ორმა; აგრეთვე ბროწეული და ლეღვის ნაყოფები.

ამ ადგილს უწოდეს ეშქოლის (მტევნის ხევი) იმ მტევნის გამო, რომელიც იქ მოჭრეს ისრაელიანებმა.

ორმოცი დღის შემდეგ, რომ დაზვერეს ქვეყანა, უკან დაბრუნდნენ.

წამოვიდნენ და მოვიდნენ მოსესთან, აარონთან და ისრაელიანთა მთელს საზოგადოებასთან, ფარანის უდაბნოში, კადეშში, და მოუტანეს ამბავი მთელს საზოგადოებას, აჩვენეს იმ ქვეყნის ნაყოფები.

უამბეს და უთხრეს: მივედით იმ ქვეყანაში, სადაც გაგვაგზავნე - მართლაც რძე და თაფლი დის იქ; აჰა, მისი ნაყოფებიც.

ოღონდ ძლიერი ხალხი ცხოვრობს იმ ქვეყანაში, ქალაქებიც გამაგრებულია და ძალზე დიდი; ყანაკის ნაშიერნიც ვნახეთ იქ.

ყამალეკი ქვეყნის სამხრეთში ცხოვრობს; ხეთელები, იებუსეველები და ამორეველები მთებში ცხოვრობენ; ქანაანელები კი - ზღვისპირეთში და იორდანეზე.

ხალხი დაუშოშმინა ქალებმა მოსეს, თქვა: გავილაშქრებთ და დავისაკუთრებთ იმ ქვეყანას, რადგან შეგვიძლია მათი ძლევა.

სხვებმა, კი ვინც მასთან ერთად იყვნენ წასულნი, თქვეს: ვერ შევძლებთ იმ ხალხის წინააღმდეგ გალაშქრებას, რადგან ჩვენზე ძლიერია.

ცუდი ხმები გაავრცელეს ისრაელიანებში მათ მიერ დაზვერილ ქვეყანაზე. ერთმანეთს ჭამენო იმ ქვეანაში, რომელიც ჩვენ მოვიარეთ დასაზვერად; მთელი ხალხი, რომელიც იქ ვნახეთ, ბუმბერაზიაო.

იქ ვნახეთ დევკაცები, ყანაკის ძენი, დევკაცთა შთამომავალნი. კალია გვეგონა ჩვენი თავი და ასეც ვჩანდითო მათ თვალში.

ატეხა მოთქმა მთელმა საზოგადოებამ და ტიროდა ხალხი იმ ღამეს.

აუდრტვინდა მოსეს და აარონს მთელი ისრაელობა და უთხრა მთელმა საზოგადოებამ: ნეტავ ეგვიპტის ქვეყანაში დავხოცილიყავით ან ამ უდაბნოში გავმწყდარიყავით!

რისთვის მოგვიყვანა უფალმა ამ ქვეყანაში, სადაც მახვილი მოგვიღებს ბოლოს? და ჩვენი დედა-წული ტყვედ ჩავარდება? განა უმჯობესი არ იქნება, თუ ეგვიპტეში დავბრუნდებით?

უთხრეს ერთმანეთს: დავიყენოთ მეთაურები და გავბრუნდეთ ეგვიპტეში.

დაემხნენ მოსე და აარონი ისრაელიანთა მთელი საზოგადოების წინაშე.

იესო ნავეს ძემ და ქალებ იეფუნეს ძემ, რომლებიც სხვებთან ერთად იყვნენ წასულნი ქვეყნის დასაზვერად, შემოიხიეს ტანისამოსი.

უთხრეს ისრაელიანთა მთელს საზოგადოებას: ქვეყანა, რომელიც ჩვენ მოვიარეთ დასაზვერად, ძალზე კარგი ქვეყანაა.

თუ ვუნდივართ უფალს, შეგვიყვანს მაგ ქვეყანაში და მოგვცემს მაგ ქვეყანას, სადაც რძე და თაფლი დის.

ოღონდ ნუ აუჯანყდებით უფალს და მაგ ქვეყნის ხალხის ნუ შეგეშინდებათ, რადგან ჩვენი კერძია იგი, უმწეოდ არიან დარჩენილი, უფალი კი ჩვენთან არის. ნუ გეშინიათ!

თქვა მთელმა საზოგადოებამ: ჩავქოლოთ! მაგრამ უფლის დიდება გამოჩნდა სადღესასწაულო კარავში მთელი ისრაელის წინაშე.

უთხრა უფალმა მოსეს: როდემდის უნდა მგმობდეს ეს ხალხი, როდემდის არ უნდა სჯეროდეს ჩემი და იმ სასწაულებისა, რომლებიც მათ შორის მოვახდინე.

გავუჩენ ჭირს და გადავაშენებ, შენგან კი დიდ ხალხს შევქმნი, მასზე ძლიერს.

უთხრა მოსემ უფალს: შეიტყობს ეგვიპტე, საიდარც შენი ძლიერებით ამოიყვანე ეს ხალხი,

და ეტყვიან მაგ ქვეყნის მკვიდრთ, რომელთაც შეიტყვეს, რომ შენ, უფალი, ამ ხალხს შორისა ხარ, რომ თვალდათვალ ეცხადები მათ შენ, უფალი; შენი ღრუბელი ადგას მათ, დღისით ღრუბლის სვეტში მიდიხარ მათ წინ და ღამით - ცეცხლის სვეტში.

თუ ერთიანად ამოხოცავ ამ ხალხს, იტყვიან ხალები, რომელთაც სმენიათ შენი დიდება:

ვერ შეძლო უფალმა ამ ხალხის შეყვანა აღთქმულ ქვეყნად და უდაბნოში დაკლა.

აწ, იდიდოს უფლის ძალმა, როგორც ნათქვამი გაქვს.

სულგრძელია უფალი და დიდმადლიანი, დანაშაულისა და ცოდვის მიმტევებელი, შურისმგებელი, მამათა ცოდვის მომკითხავი შვილებისგან მესამე და მეოთხე თაობაში.

შეუნდე დანაშაული ამ ხალხს შენი დიდი მადლისამებრ, როგორც პატიობდი ცოდვას ამ ხალხს ეგვიპტიდან მოყოლებული აქამდე.

თქვა უფალმა: შემინდვია, შენი სიტყვისამებრ.

მაგრამ ცოცხალი ვარ მე და სავსეა უფლის დიდებით მთელი ქვეყანა.

ვერცერთი იმათგანი, ვინც იხილა ჩემი დიდება და სასწაულები, ეგვიპტეში და უდაბნოში რომ მოვიმოქმედე, ათგზის რომ გამომცადა მე და მაინც არ დაიჯერა ჩემი სიტყვა,

ვერ იხილავს იმ ქვეყანას, რომლის მოცემასაც შევპირდი მათ მამა-პაპას, ვერცერთი ჩემი მგმობელი ვერ იხილავს მას.

მხოლოდ ქალებს, ჩემს მორჩილს, იმის გამო რომ სხვა სულით აღვსილმა ბოლომდე მიერთგულა მე, შევიყვან იმ ქვეყანაში, სადაც წასული იყო დასაზვერად, და მისი შთამომავლობა დაიმკვიდრებს მას.

ყამალეკელები და ქანაანელები ცხოვრობენ ველზე. ხვალ გაბრუნდით და დაიძარით უდაბნოსაკენ მეწამული ზღვის გზით.

ელაპარაკა უფალი მოსეს და აარონს და უთხრა მათ:

როდემდის უნდა მებუზღუნებოდეს ეს ბოროტი საზოგადოება? მესმის მე ისრაელიანთა ბუზღუნი, რომ მებუზღუნებიან.

უთხარი მათ: ცოცხალი ვარ მე, ამბობს უფალი! როგორც ამბობდით ჩემს გასაგონად, ისე მოგექცევით.

ამ უდაბნოში ეყრება თქვენი გვამები, ყველასი, ვინც აღრიცხული ხართ, ოცი წლიდან მოყოლებული, ვინც მებუზღუნებოდით.

ვერავინ შეხვალთ ქვეყანაში, სადაც თქვენი დასადგურება დავიფიცე, ქალებ იეფუნეს ძისა და იესო ნავეს ძის გარდა.

თქვენს ბავშვებს, რომლებზეც ამბობდით ტყვედ ჩავარდებიანო, შევიყვან იქ, რათა გაიცნონ თქვენგან შეძულებული ქვეყანა.

თქვენი გვამები კი ამ უდაბნოში ეყრება.

თქვენი შვილები იხეტიალებენ უდაბნოში ორმოც წელს, დასჯილნი თქვენი გარყვნილების გამო, ვიდრე არ გაქრება თქვენი გვამები უდაბნოში.

იმ ორმოცი დღის მიხედვით, რამდენ ხანსაც ზვერავდით ქვეყანას (თითო დღე თითო წელიწადზე), ორმოცი წელი იქნებით დასჯილი თქვენი დანაშაულის გამო, რათა გამოსცადოთ ჩემი რისხვა.

მე, უფალი, გეუბნებით: ნახავთ, თუ ამგვარად არ მოვექეცი მთელს ამ ბოროტ საზოგადოებას, რომელიც შეთქმულია ჩემს წინააღმდეგ. ამ უდაბნოში გათავდებიან და აქ დაიხოცებიან.

დაიხოცნენ კაცები, რომელნიც გაგზავნა მოსემ ქვეყნის დასაზვერად და რომელთაც დაბრუნებისას ცუდი ხმები დაუყარეს იმ ქვეყანას და მთელი საზოგადოება აუჯანყეს მოსეს,

ერთბაშად განადგურდნენ უფლის წინაშე ცუდი ხმის დამყრელი ეს კაცები.

იესო ნავეს ძე და ქალებ იეფუნეს ძე იყვნენ იმათ შორის, ვინც ქვეყნის დასაზვერად იყვნენ წასული.

უთხრა მოსემ ეს სიტყვები მთელს ისრაელობას და მეტისმეტად დაღონდა ხალხი.

ადგნენ დილაადრიანად და მთის წვერისკენ გაემართნენ; თქვეს: აბა, - ავიდეთ იმ ადგილზე, უფალმა რომ გვითხრა, რადგან შევცოდეთ.

თქვა მოსემ: რისთვის გადადიხართ უფლის ბრძანებას. არაფერი გამოვა სასიკეთო.

ნუ ახვალთ, რადგან არ არის უფალი თქვენს შორის, და დაგამარცხებთ მტერი.

რადგან იქ დაგხვდებიან ყამალეკები და ქანაანელები და მახვილით დაეცემით. რაკი ზურგი შეაქციეთ უფალს, აღარ იქნება თქვენთან უფალი.

მაინც გაბედეს მთის წვერზე ასვლა, ხოლო საუფლო აღთქმის კიდობანი და მოსე არ გასულან ბანაკიდან.

დაეშვნენ იმ მთის მცხოვრები ყამალეკები და ქანაანელები, სძლიეს მათ და ხორმამდე გარეკეს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი: როცა შეხვალთ თქვენს საცხოვრებელ ქვეყანაში, რომელსაც მე გაძლევთ,

და დაამზადეთ საცეცხლო მსხვერპლის უფლისათვის - აღსავლენს ან აღთქმულ საკლავს, ან სამოწყალოს, თქვენი დღეობების დროს, უფლისათვის სურნელების საკმეველად - საქონელს შესწირავ ცხვარს,

შესწიროს შემწირველმა თავისი შესაწირავი უფალს - საძღვნოდ მეოთხედ ჰინი ზეთში აზელილი ეფის მეათედი გამტკიცული ფქვილი

და ღვინო, უნდა დაამზადო საღვრელად აღსავლენისთვის ან საკლავისთვის, მეოთხედ, ჰინა თითო კრავზე,

ვერძზე დაამზადე ძღვენი: მესამედ ჰინი ზეთში აზელილი ეფის ორი მეათედი გამტკიცული ფქვილი.

და ღვინო უნდა მიიტანო საღვრელად, მესამედი ჰინი, უფლისათვის სურნელებად.

როცა კურატს გაამზადებ აღსავლვნად ან აღთქმულ საკლავად ან სამადლობელად უფლისათვის,

კურატს უნდა მიაყოლო ძღვენი: ნახევარ ჰინი ზეთში აზელილი მესამედი ეფა გამტკიცული ფქვილი,

ნახევარი ჰინი საღვრელი ღვინო უნდა მიიტანო საცეცხლო მსხვერპლად, სურნელოვან საკმევლად უფლისათვის.

ასე უნდა გაკეთდეს თითოეულ ხარზე ან ვერძზე კრავზე თუ თიკანზე.

რაოდენობის მიხედვით, რამდენსაც ამზადებთ, თითოზე იმდენი მიიტანეთ მათი რაოდენობის მიხედვით.

თითოეულმა მკვიდრმა ასე უნდა გააკეთოს ეს, როცა სწირავს საცეცხლო მსხვერპლს უფლისათვის სურნელოვან საკმეველად.

თუ თქვენი მდგმური ან სხვა ვინმე, რომელიც თაობიდან თაობამდე ცხოვრობს თქვენს შორის, დაამზადებს საცეცხლო მსხვერპლს უფლისათვის სურნელოვან საკმეველად, თქვენსავით უნდა მოიქცეს ისიც.

შენთვის, კრებულო, და მდგმურისთვის, რომელიც შენთან მდგმურობს, ერთი სამარადისო წესი უნდა იყოს თაობიდან თაობაში. თქვენი თანაბარია მდგმური უფლის წინაშე.

ერთი რჯული და ერთი წესი უნდა გქონდეთ თქვენ და მდგმურს, რომელიც თქვენთან მდგმურობს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი: როცა შეხვალთ იმ ქვეყანაში, რომელშიც შეგიყვანთ მე,

და როცა შეჭამთ იმ ქვეყნის პურს, ღალა უნდა აძლიოთ უფალს.

პირველ გამომცხვარი კოკორიც მიეცით ღალად, კალოდან აღებულ ღალასავით მიეცით იგი.

პირველგამომცხვარი მიეცით უფალს ღალად თაობიდან თაობებში.

თუ შეცდებით და ვერ შეასრულებთ ამ ნაანდერძევს, რაც უფალმა გამოუცხადა მოსეს,

ყველაფერს, რაც გიანდერძათ უფალმა მოსეს პირით იმ დღიდან, რაც გიანდერძათ უფალმა, და შემდგომ თქვენს თაობებში,

თუ საზოგადოების უყურადღებობით მოხდება შეცდომა, მთელმა საზოგადოებამ უნდა გაამზადოს ერთი კურატი აღსავლენად, სურნელოვან საკმეველად უფლისათვის და მისი თანმხლები ძღვენი და საღვრელი, წესის თანახმად, და ერთი თხაც ცოდვის გამოსასყიდ მსხვერპლად.

შეუნდობს მღვდელი ისრაელიანთა მთელს საზოგადოებას და ეპატიებათ მათ, რადგან შეცდომით იყო მომხდარი ეს და მათ შესწირეს უფალს თავიანთი შეცდომისთვის საცეცხლო მსხვერპლი და ცოდვის გამოსასყიდი.

ეპატიებათ ისრაელიანთა მთელს საზოგადოებას და მდგმურს, რომელიც თქვენთან დგას, რადგან შეცდომა მოუვიდა მთელს ერს.

თუ ერთი კაცი შესცოდავს შეცდომით, უნდა მიიტანოს წელგამოვლილი თხა ცოდვის გამოსასყიდად.

და მღვდელი შეუნდობს შეცდომით შემცოდეს უფლის წინაშე, შეუნდობს და ეპატიება მას.

როგორც მკვიდრს ისრაელში, ასევე მდგმურს, რომელიც თქვენთან მდგმურობს, ერთი წესი გქონდეთ, როცა შეცდომა მოგივათ.

თუ ვინმე თავხედურად მოიქცევა, მკვიდრი იქნება თუ მდგმური, უფლის მგმობელია იგი და უნდა მოიკვეთოს თავისი ხალხიდან.

რადგან არად ჩააგდო უფლის სიტყვა და მისი მცნება დაარღვია, უნდა მოიკვეთოს იგი, დამნაშავეა.

ერთხელ, როცა ისრაელიანები უდაბნოში იყვნენ, ნახეს კაცი, რომელიც შეშას აგროვებდა შაბათ დღეს.

მიიყვანეს მპოვნელებმა შეშის შემგროვებელი კაცი მოსესთან და აარონთან, მთელს საზოგადოებასთან

დაუყენეს ყარაული, რადგან არ იყო გადაწყვეტილი, როგორ უნდა მოჰქცეოდნენ მას.

უთხრა უფალმა მოსეს: უნდა მოკვდეს ეს კაცი, უნდა ჩაქოლოს იგი მთელმა საზოგადოებამ ბანაკის გარეთ.

გაიყვანა იგი მთელმა საზოგადოებამ ბანაკს გარეთ და ჩაქოლეს იგი. მოკვდა, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს.

ასე უთხრა უფალმა მოსეს:

დაელაპარაკე ისრაელიანებს, უთხარი მათ: გაიკეთონ ფოჩები სამოსლის კიდეებზე და ასე ჰქონდეთ თაობიდან თაობაში. ლურჯი ძაფი გაურიონ კიდურა ფოჩს,

და გქონდეთ ფოჩში, რომ მისი დანახვისას გაიხსენოთ უფლის ყველა მცნება, შეასრულოთ და არ აჰყვეთ გულსა და თვალს, რომლებიც გზა-კვალს გირევენ თქვენ,

რათა გახსოვდეთ და ასრულებდეთ ჩემს მცნებებს და წმიდა იყვეთ უფლისათვის.

მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი, რომელმაც გამოგიყვანეთ ეგვიპტის ქვეყნიდან, რომ თქვენი ღმერთი ვიყო. მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი.

ადგნენ კორახი, ძე იცჰარისა, კეჰათის ძისა, ლევიანი, დათანი და აბირამი, ელიაბის ძენი, ონი ფელეთის ძე - რეუბენიანები,

და წარუდგნენ მოსეს; მათთან იყო ასორმოცდაათი ისრაელიანი, საზოგადოების თავკაცნი, საკრებულოს წევრები, სახელოვანი კაცები.

შეითქვნენ მოსეს და აარონის წინააღმდეგ და უთხრეს მათ: გეყოფათ! წმიდაა ერთიანად მთელი საზოგადოება და უფალი არის მათ შორის. რატომ აღზევდით უფლის კრებულზე?

გაიგონა მოსემ და პირქვე დაემხო.

ასე ელაპარაკა კორახს და მთელს მის დასს: ხვალ გამოაცხადებს უფალი, ვინ არის მისი და ვინ არის წმიდა, რათა დაიახლოვოს იგი; ვისაც აირჩევს, იმას დაიახლოვებს.

ასე მოიქეცით: აიღეთ საცეცხლურები კორახმა და მთელმა მისმა დასმა.

ჩადევით მასში ცეცხლი და ზედ დააყარეთ საკმეველი ხვალ უფლის წინაშე. ვისაც უფალი გამოარჩევს, ის იქნება წმიდა. გეყოფათ, ლევიანებო!

უთხრა მოსემ კორახს: მისმინეთ, ლევიანებო!

ნუთუ გეცოტავებათ, ისრაელის ღმერთმა რომ გამოგყოთ ისრაელის საზოგადოებიდან და დაგიახლოვათ, რათა შეგესრულებინათ საუფლო კარვის სამსახური და მდგარიყავით საზოგადოების წინაშე მისდა სამსახურად?

დაგიახლოვათ შენ და მთელი შენი საძმო, ლევიანები, შენთან ერთად. ახლა მღვდლობასაც ესწრაფით?

ამისთვის შეითქვით შენ და მთელი შენი დასი უფლის წინააღმდეგ? აარონმა რაღა დაგიშავა, რომ უჩივით?

დაიბარა მოსემ დათანი და აბირამი, ელიაბის ძენი. მათ კი თქვეს: არ მოვალთ.

ნუთუ არა კმარა, რძითა და თაფლით მდინარი ქვეყნიდან რომ ამოგვიყვანე უდაბნოში მოსაკლავად? ახლა გინდა გაგვიბატონდე? ჰო, გაგვიბატონდე კიდეც?

არც რძითა და თაფლით მდინარ ქვეყანაში მიგიყვანივართ, არც ყანები და ვენახები მოგიცია ჩვენთვის. თვალები გინდა დაუბრმაო ამ ხალხს? არ წამოვალთ.

დიდად გაჯავრდა მოსე და უთხრა უფალს: ნუ მიხედავ მათ ძღვენს. ერთი ვირიც არ წამირთმევია მათთვის, ერთი მათგანისთვისაც არ მიწყენინებია.

უთხრა მოსემ კორახს: შენ და მთელი შენი დასი უფლის წინაშე გამოცხადდებით ხვალ - შენ, ისინი და აარონი.

აიღეთ თითოეულმა თქვენ-თქვენი საცეცხლურები, საკმეველი ჩადეთ მასში და მიიტანეთ უფლის წინაშე თქვენ-თქვენი საცეცხლურები, ასორმოცდაათი საცეცხლური; შენ და აარონმა თქვენ-თქვენი საცეცხლურები.

აიღო თითოეულმა თავისი საცეცხლური, დაანთეს მასში ცეცხლი, ზედ საკმეველი დააყარეს და წარდგნენ სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან; მოსე და აარონიც იქ იყვნენ.

შეკრიბა კორახმა მათ წინააღმდეგ მთელი საზოგადოება სადღესასწაულო კარვის წინ და გამოეცხადა უფლის დიდება მთელს საზოგადოებას.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს და აარონს:

გამოეყავით ამ საზოგადოებას და ერთ წამში მოვსპობ მათ.

პირქვე დაემხვნენ და თქვეს: ღმერთო, ყოველი ხორციელის სულთა უფალო! ერთმა კაცმა სცოდა და მთელს საზოგადოებაზე მრისხანებ?

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ასე ელაპარაკე საზოგადოებას: განერიდონ ყოველის მხრიდან დათანისა და კორახის სადგომს.

ადგა მოსე და წავიდა დათანთან და აბირამთან, თან გაჰყვა ისრაელის უხუცესობა.

ასე ელაპარაკა საზოგადოებას: განერიდეთ ამ ბოროტი ხალხის კარვებს, მათსას ნურაფერს მიეკარებით, მათი ცოდვების თანაზიარი რომ არ გახდეთ.

განერიდნენ ყოველი მხრიდან კორახის, დათანისა და აბირამის სადგომებს; დათანი და აბირამი კი გამოსულიყვნენ და თავ-თავისი კარვების შესასვლელთან იდგნენ - ცოლებით, შვილებითა და ჩვილი ბავშვებითურთ.

თქვა მოსემ: ამით გაიგებთ, რომ უფალმა გამომგზავნა მთელი ამ საქმის აღსასრულებლად, რომ ჩემი ნება არ ყოფილა.

თუ ჩვეულებრივი სიკვდილით დაიხოცებიან ესენი და ჩვეულებრივი ბედი ეწევათ მათ, არ ვყოფილვარ უფლის გამოგზავნილი.

თუ არნახულ რასმე ჩაიდენს უფალი, მიწა დ პირს დააღებს შთანთქავს მათ და მთელს მის საბადებელს, და ცოცხლივ ჩავლენ ქვესკნელში, იცოდეთ, უფალი დაუგმია ამ ხალხს.

დაამთავრა თუ არა ამ სიტყვების თქმა, გაიპო მიწა მათ ქვეშ.

დააღო მიწამ პირი და შთანთქა ისინი, მათი სახლები, კორახის მთელი ხალხი და მთელი მისი ქონება.

ცოცხლივ ჩაცვივდნენ ყველანი ქვესკნელში და გადაეფარა მათ მიწა. ასე გადაშენდნენ კრებულიდან.

მთელი ისრაელი, რომელიც იდგა შორიახლო, გაიქცა მათ ყვირილზე, იფიქრეს, ჩვენც არ ჩაგვყლაპოსო მიწამ.

გამოვიდა ცეცხლი უფლისაგან და შთანთქა ორმოცდაათი კაცი, საკმევლის შემწირველი.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

უთხარი ელეაზარ აარონის ძეს, მღვდელს: აკრიფოს საცეცხლურები ნახანძრალში, ცეცხლი კი მოაშორე აქედან, რადგან განწმედილი არიან.

ხოლო იმათი საცეცხლურებისგან, რომელიც თავის ცოდვას შეეწირა, ფურცლები გაგლინეთ სამსხვერპლოს მოსაჭედავად. რადგან უფლის წინაშე ჰქონდათ მოტანილი და განიწმიდნენ. ნიშნად ჰქონდეთ ეს ისრაელიანებს.

აიღო ელეაზარ მღვდელმა სპილენძის საცეცხლურები, რომლებიც დამწვრებს ჰქონდათ მიტანილი, და გაგლინეს მათგან ფურცლები სამსხვერპლოს მოსაჭედავად.

რათა ახსოვდეთ ისრაელიანებს, რომ უცხო კაცმა, ვინც აარონის შთამომავალი არ არის, არ დაიწყოს უფლის წინაშე საკმევლის კმევა და არ ეწიოს კორახისა და მისი დასის ბედი, როგორც ეუბნებოდა მას უფალი მოსეს პირით.

აუჯანყდა მეორე დღეს ისრაელიანთა მთელი საზოგადოება მოსეს და აარონს, და თქვეს: თქვენ გაწყვიტეთ უფლის ერი.

როცა შეითქვა საზოგადოება მოსესა და აარონის წინააღმდეგ, მიტრიალდნენ სადღესასწაულო კარვისკენ და, აჰა, დაფარა იგი ღრუბელმა და გამოჩნდა უფლის დიდება.

მივიდნენ მოსე და აარონი სადღესასწაულო კარვის წინ.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

გაერიდეთ ამ საზოგადოებას და მე ერთ წამში გადავბუგავ მათ. პირქვე დაემხვნენ ისინი.

უთხრა მოსემ აარონს: აიღე საცეცხლური და ჩადე მასში ცეცხლი სამსხვერპლოდან, ჩაყარე საკმეველი, საჩქაროდ წაიღე საზოგადოებასთან და განწმიდე ისინი, რადგან რისხვა გამოვიდა უფლისაგან და იწყება მუსრვა.

აიღო აარონმა საცეცხლური, როგორც თქვა მოსემ, მიაშურა კრებულს და, აჰა, დაიწყო მუსრვა ხალხში. ჩაყარა საკმეველი და განწმიდა ხალხი.

დადგა იგი დახოცილთა და ცოცხალთა შორის და შეწყდა მუსვრა.

გაწყდა მუსვრის დროს თოთხმეტი ათას შვიდასი კაცი, კორახის მიზეზით დახოცილთა გარდა.

დაბრუნდა აარონი მოსესთან სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან, როცა შეწყდა მუსვრა.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაელაპარაკე ისრაელიანებს და გამოართვი მათ კვერთხები - თითო კვერთხი თითოეულ შტოს, ყოველ თავკაცს მამისსახლის მიხედვით თორმეტი კვერთხი, ყოველ კვერთხს თავისი პატრონის სახელი დააწერე.

აარონის სახელი ლევიანთა კვერთხს დააწერე, რადგან ერთი კვერთხი ეკუთვნის მათი მამისსახლის თავკაცს.

დააწყვე ისინი სადღესასწაულო კარავში აღთქმის კიდობნის წინ, სადაც გეცხადებით თქვენ.

ვისაც მე გამოვარჩევ, მისი კვერთხი აყვავდება და ჩავახრჩობ ისრაელიანთა ჯანყს, რომ აჯანყებულან თქვენს წინააღმდეგ.

დაელაპარაკა მოსე ისრაელიანებს და მისცა მას ყველა თავკაცმა კვერთხი, თითო კვერთხი თითოეულმა თავკაცმა, მამისსახლის მიხედვით თორმეტი კვერთხი, აარონის კვერთხიც ერია მათ კვერთხებში.

დააწყო მოსემ კვერთხები უფლის წინაშე აღთქმის კარავში.

მეორე დღეს, როცა მოსე შევიდა აღთქმის კარავში, აჰა, აყვავდა აარონის კვერთხი, ლევის სახლიდან, აყვავდა, გაიფურჩქნა ყვავილი და დამწიფდა ნუში.

გამოუტანა მოსემ ყველა კვერთხი უფლისაგან ისრაელიანებს, დაინახეს და აიღო თითოეულმა თავისი კვერთხი.

უთხრა უფალმა მოსეს: დააბრუნე აარონის კვერთხი აღთქმის კიდობნის წინაშე შესანახად, რათა იყოს იგი სასწაულად ურჩთათვის, რომ შეწყდეს მათი ჯანყი ჩემს წინააღმდეგ და არ დაიხოცონ.

ასეც მოიქცა მოსე; როგორც უფალმა უბრძანა, ისე გააკეთა მოსემ.

ასე უთხრეს ისრაელიანებმა მოსეს: აჰა, ვიხოცებით, ვიღუპებით, ყველანი ვიღუპებით.

ვინც კი უფლის კარავთან მიდის ახლოს, კვდება. ნუთუ ყველანი დასაღუპად ვართ განწირული?

უთხრა უფალმა აარონს: შენ და შენმა შვილებმა და შენმა მამისსახლმა შენთან ერთად უნდა იკისროთ დანაშაული საწმიდარში; შენ და შენმა შვილებმა შენთან ერთად უნდა იკისრონ დანაშაული თქვენს მღვდლობაში.

შენი მოძმეები, ლევიანთა შტო, მამაშენის ტომი, შენ წაიყვანე, თქვენთან იყვნენ განუყრელად და გემსახურონ. შენ და შენი შვილები კი შენთან ერთად აღთქმის კარვის წინ უნდა იყოთ.

აღასრულონ მოვალეობა შენს მიმართ და მთელი კარვის მიმართ, ოღონდ არ მიეკარონ საწმიდარის ჭურჭელს და სამსხვერპლოს, თორემ ისინიც დაიხოცებიან და თქვენც.

შენთან უნდა იყვნენ განუყრელად და ასრულებდნენ მოვალეობას სადღესასწაულო კარვის მიმართ, კარვის მთელს სამსახურს. უცხო კაცი არ უნდა მოგეკაროთ.

შეასრულეთ საწმიდარის წესი და სამსხვერპლოს წესი, რომ რისხვა აღარ დაატყდეთ ისრაელიანებს.

აჰა, მე გამოვარჩიე თქვენი მოძმეები - ლევიანები ისრაელიანთაგან, თქვენთვის არიან ისინი მოძღვნილნი საუფლოდ, რათა გასწიონ სადღესასწაულო კარვის სამსახური.

შენ და შენმა შვილებმა კი აღასრულეთ მღვდლობის წესი სამსხვერპლოსთან და ფარდის უკან, და იმსახურეთ. მღვდლობის სამსახური მომინიჭებია თქვენთვის. თუ უცხო ვინმე შეუდგება სამსახურს, უნდა მოკვდეს.

ელაპარაკა უფალი აარონს: აჰა, გავალებ ჩემთვის შემოწირული ღალისათვის ყურისგდებას; ისრაელიანთა მთელს შემოწირულობას გაძლევ წილად შენ და შენს შვილებს სამარადისო წესით.

აი, რა გეკუთვნის წმიდათა წმიდადან, საცეცხლო მსხვერპლიდან: ყოველი მათი შესაწირავი და ყოველი მათი ძღვენი, ცოდვისა და დანაშაულის გამოსასყიდი ყოველი მსხვერპლი, რასაც მე მიხდიან, წმიდათა წმიდაა შენთვის და შენი შვილებისათვის.

წმიდათა წმიდაში ჭამეთ იგი, მხოლოდ მამაკაცებმა ჭამონ, წმიდა უნდა იყოს თქვენთვის.

აი, რა გეკუთვნის მათი ღალის ძღვენიდან: ისრაელიანთა მთელი შემოწირულობა შენთვის და შენი შვილებისთვის მომიცია სამარადისო წესით. ყოველმა გაწმიდავებულმა შენს სახლში ჭამოს იგი.

საუკეთესო ზეთი, საუკეთესო ღვინო და პური, მათი ღალა, რაც უფალთან მიაქვს, შენთვის მომიცია.

მათი მიწის ყოველი პირველმოწეული ნაყოფი, რომელიც უფალთან მიაქვთ, შენ გეკუთვნის. ყოველმა გაწმიდავებულმა შენს სახლში ჭამოს იგი.

ყოველი დარისხებული ისრაელში შენ გეკუთვნის.

ყოველი ხორციელის პირველნაშობი, რომელსაც უფალს მიართმევენ, ადამიანი იქნება თუ პირუტყვი, შენ გეკუთვნის. ოღონდ ადამიანის პირმშო გამოისყიდე და უწმიდური პირუტყვის პირველნაშობიც გამოისყიდე.

მათი გამოსასყიდია: ერთი თვის შემდეგ გადაიხადე დაახლოებით ხუთი შეკელი ვერცხლი, საწმიდარის შეკელით, ანუ ოცი გერა.

მხოლოდ ძროხის პირველმოგებულზე ან ცხვრის პირველმოგებულზე და თხის პირველმოგებულზე ნუ გადაიხდი გამოსასყიდს: წმიდა არიან. მათი სისხლი სამსხვერპლოს უნდა ასხურო, ხოლო ცხიმი უნდა აკმიო კეთილსურნელებად უფლისათვის.

მათი ხორცი შენ გეკუთვნის, ისევე როგორც მისართმეველი მკერდი და მარჯვენა ბეჭი გეკუთვნის შენ.

მთელი წმიდა ღალა, რომელსაც ისრაელიანები უხდიან უფალს, შენთვის, შენი ვაჟებისა და ქალიშვილებისთვის მომიცია, სამარადისო წესით. ეს არის სამარადისო აღთქმა მარილისა უფლის წინაშე შენთვისა და შენი შთამომავლობისათვის.

უთხრა უფალმა აარონს: მათ ქვეყანაში ვერაფერს დაიმკვიდრებ და არ გექნება წილი მათ შორის. მე ვარ შენი წილი და შენი სამკვიდრო ისრაელიანთა შორის.

ლევიანებს კი, აჰა, მივეცი სამკვიდროდ ყველაფრის მეათედი, რაც ისრაელშია, მათი სამსახურის სანაცვლოდ, რასაც სადღესასწაულო კარავთან ასრულებენ.

აღარ მიუახლიავდნენ ისრაელიანები სადღესასწაულო კარავს, რომ მომაკვდინებელი ცოდვა არ დაიდონ.

თავად ლევიანებმა შეასრულონ სადღესასწაულო კარვის სამსახური და თავადვე იტვირთონ მათი ცოდვა. სამარადისო წესია ეს თქვენს თაობებში. ისრაელიანთა შორის ვერ დაიმკვიდრებენ სამკვიდროს,

რადგან ლევიანებს სამკვიდროდ ისრაელიანთა მეათედი მივეცი, რომელსაც ღალად უხდიან უფალს; ამიტომ ვუთხარი მათ: ისრაელიანთა შორის ვერ დაიმკვიდრებთ-მეთქი სამკვიდროს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაელაპარაკე ლევიანებს, უთხარი: როცა ისრაელიანთაგან აიღებთ მეათედს, რომელიც თქვენთვის მაქვს მათგან მოცემული თქვენს სამკვიდროდ, უფალს გადაუხადეთ მისგან ღალა - მეათედი მეათედიდან.

კალოს პურად და საწნახელის წვენად ჩაგეთვლებათ თქვენი ღალა.

ასე, თქვენც გადაუხდით ღალას უფალს იმ მეათედიდან, რასაც ისრაელიანები მოგცემენ; მისგან გადაუხდით საუფლო ღალას აარონ მღვდელს.

ყველაფრიდან, რასაც მოგიძღვნიან, უნდა გადაიხადოთ საუფლო ღალა, ყოველივე საუკეთესოდან ურჩეულესი ნაწილი.

უთხარი მათ: საუკეთესოს რომ გადაიხდით ღალად, კალოს შემოსავლად და საწნახლის შემოსავლად ჩაეთვლებათ ლევიანებს.

ყველგან ჭამეთ იგი თქვენ და თქვენმა საგვარეულომ, რადგან ეს არის გასამრჯელო სადღესასწაულო კარავში თქვენი სამსახურისთვის.

არ დაგედებათ ცოდვა, როცა მისგან საუკეთეს გადაიხდით ღალად, არ წაბილწავთ ისრაელიანთაგან შემოწირულს და არ მოკვდებით.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს და აარონს:

აჰა, წესი რჯულისა, რომელიც უფალმა ბრძანა: უთხარი ისრაელიანებს, გამოარჩიონ ვეჟანა, საღი ფური, რომელსაც ნაკლი არა აქვს და უღელი არ სდგმია;

მიეცით ელეაზარ მღვდელს, რომ გაიყვანოს ბანაკის გარეთ და დაკლან მის თვალწინ.

ამოაწოს ელეაზარ მღვდელმა თითები სისხლში და შვიდგზის ასხუროს სისხლი სადღესასწაულო კარვის წინა მხარეს.

დაწვან ფური მის თვალწინ - მისი ტყავი, მისი ხორცი, მისი სისხლი მის ფუნასთან ერთად დაწვან.

აიღოს მღვდელმა კედარის ხე, უსუპი და ჭიაფერი ნართი და ჩააგდოს ცეცხლში, სადაც ფური იწვის.

გაირეცხოს შესამოსელი მღვდელმა, წყლით დაიბანოს ტანი და ამის შემდეგ შევიდეს ბანაკში. საღამომდე უწმიდური იქნება მღვდელი.

ფურის დამწველმაც გაირეცხოს წყალში შესამოსელი და წყლით დაიბანოს ტანი. უწმიდური იქნება საღამომდე.

შეაგროვოს ვინმე სუფთამ ფურის ნაცარი და დაყაროს ბანაკის გარეთ, სადმე სუფთა ადგილზე. ექნება ისრაელიანთა საზოგადოებას გამაწმიდავებელი წყლისთვის. ეს არის ცოდვის გამოსასყიდი მსხვერპლი.

შესამოსელი გაირეცხოს ფურის ნაცრის შემგროვებელმა და გაუწმიდურებული იქნება საღამომდე. ასე იყოს სამარადისო წესად ისრაელიანთათვის და მდგმურთათვის, თქვენს შორის რომ მდგმურობენ.

თუ ვინმე მიეკარება მკვდარს, ვინც უნდა იყოს იგი, და უწმიდური დარჩება შვიდ დღეს,

ამ წყლით უნდა ჩამოირეცხოს ცოდვა მესამე დღეს და მეშვიდე დღეს, და გაწმიდავდება; თუ არ ჩამოირეცხება ცოდვა მესამე დღეს და მეშვიდე დღეს, არ იქნება გაწმიდავებული.

ყველა, ვინც კი მიეკარება მკვდარს, და არ ჩამოირეგხავს ცოდვას, უფლის სადგომის წამბილწველია იგი და უნდა მოიკვეთოს ისრაელიდან; რადგან არ სხურებია გამაწმიდავებელი წყალი. უწმიდურია, ჯერ კიდევ უწმიდურებაა მასში.

ასეთია რჯული: თუ კარავში კაცი მოკვდება, ყოველი კარავში შემსვლელი და ყოველი კარავში მყოფი შვიდ დღეს გაუწმიდურებული იქნება.

ყოველი თავღია ჭურჭელი, რომელიც არ არის მჭიდროდ დახურული ან თავშეკრული, უწმიდურია.

ყველა, ვინც მახვილით მოკლულს ან მკვდარს, ან კაცის ძვალს ან სამარხს მიეკარება ველზე, შვიდ დღეს გაუწმიდურებულია.

აიღონ გაუწმიდურებულისათვის დამწვარი მსხვერპლის ნაცარი, ჩაყარონ ჭურჭელში და ზედ ცოცხალი წყალი დაასხან;

აიღოს ვინმე სუფთა კაცმა უსუპი და დაასველოს წყალში, ასხუროს კარავს, ყოველ ჭურჭელს, ყოველ კაცს ვინც იქ არის, ყველას, ვინც ძვალს, ან მოკლულს, ან მჯდარს, ან სამარხს მიჰკარებია.

ასხუროს სუფთამ გაუწმიდურებულს მესამე დღეს და მეშვიდე დღეს, და ჩამოერეცხება ცოდვა მეშვიდე დღეს. გაირეცხოს ტანისამოსი, წყალში იბანოს და საღამოთი გაწმიდავებული იქნება.

თუ ვინმე გაუწმიდურებულია და არ ჩამოირეცხავს ცოდვას, უნდა მოიკვეთოს იგი საზოგადოებიდან, რადგან წაბილწა უფლის საწმიდარი: გამაწმიდავებელი წყალი არ უსხურებია, უწმიდურია იგი.

იყოს მათთვის სამარადისო აღთქმად: გამაწმიდავებელი წყლის მასხურებელმაც გაირეცხოს ტანსაცმელი; გამაწმიდავებელ წყალს მიკარებულიც უწმიდურია საღამომდე.

ყველაფერი, რასაც უწმიდური მიეკარება, გაუწმიდურდება; მიკარებულიც გაუწმიდურებული იქნება საღამომდე.

მივიდნენ ისრაელიანები, მთელი საზოგადოება, ცინის უდაბნოში, პირველ თვეს, და დადგა ერი კადეშში. იქ მოკვდა მირიამი და იქვე დამარხეს.

არ ჰქონდა წყალი საზოგადოებას და შეითქვნენ მოსესა და აარონის წინააღმდეგ.

აუყვირდა ხალხი მოსეს და ასე უთხრა: ნეტავ ჩვენს ძმებთან ერთად დავხოცილიყავით უფლის წინაშე.

რისთვის მოგვიყვანე უფლის კრებული ამ უდაბნოში, ჩვენი და ჩვენი საქონლის გასაწყვეტად?

რისთვის ამოგვიყვანეთ ეგვიპტიდან ამ უბედურ არემარეში, სადაც არ არის თესლის ადგილი, არც ლეღვი, არც ყურძენი, არც ბროწეული და არც სასმელი წყალია?

გადგნენ მოსე და აარონი კრებულისგან სადღესასწაულო კარვის შესასვლელისკენ, პირქვე დაემხნენ და გამოეცხადა მათ უფლის დიდება.

ელაპარაკა უფალი მოსეს, უთხრა:

აიღე კვერთხი და შეჰყარეთ საზოგადოება შენ და შენმა ძმამ, აარონმა. დაელაპარაკეთ მათ თვალწინ კლდეს და მოგცემთ იგი წყალს. ამოუჩქეფებ მათ წყალს კლდიდან და დაარწყულებ მთელს საზოგადოებას მათი საქონელითურთ.

აიღო მოსემ კვერთხი უფლის წინაშე, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მისგან.

შეჰყარა მოსემ და აარონმა საზოგადოება კლდის წინ. უთხრა მათ: ყური მიგდეთ, ურჩებო! ამ კლდიდან ხომ არ ამოგიჩქეფოთ წყალი?

აღმართა ხელი მოსემ და ორგზის დაჰკრა კლდეს კვერთხი და უხვად იდინა წყალმა. სვეს საზოგადოებამ და მისმა საქონელმა.

უთხრა უფალმა მოსეს და აარონს: იმის გამო, რომ არ მერწმუნეთ და წმიდად არ გამომაჩინეთ ისრაელიანთა თვალში, ვერ შეიყვანთ ამ კრებულს იმ ქვეყნად, რომელიც მათთვის მაქვს მიცემული.

ეს არის მტრობის წყალი, სადაც ედავებოდნენ ისრაელიანები უფალს და რითაც წმიდად გამოჩნდა იგი.

გაუგზავნა მოსემ კადეშიდან მოციქულები ედომის მეფეს: ასე ამბობს შენი ძმა ისრაელი: შენ იცი ყველა უბედურება, რაც შემემთხვა.

ჩავიდა ჩვენი მამა-პაპა ეგვიპტეს და ვცხოვრობდით ეგვიპტეში მრავალი ხანი. ცუდად გვექცეოდნენ ეგვიპტელები ჩვენ და ჩვენს მამა-პაპას.

შევღაღადეთ უფალს და მან ისმინა ჩვენი ხმა, გამოგვიგზავნა ანგელოზი და გამოგვიყვანეს ეგვიპტიდან და, აჰა, კადეშში ვართ შენს მოსაზღვრე ქალაქში.

გაგვატარე შენს ქვეყანაზე: არ გადავუვლით შენს ყანებს და ვენახებს, არ დავლევთ შენი ჭის წყალს; სამეფო გზით ვივლით, არც მარჯვნივ გავუხვევთ, არც მარცხნივ, ვიდრე შენს საზღვარს არ გავცდებით.

უთხრა ედომმა: არ გაიარო ჩემზე, თორემ მახვილით დაგხვდები.

მიუგეს ისრაელიანებმა: მთავარი გზით წამოვალთ. თუ შენს წყალს დავლევთ მე და ჩემი საქონელი, საზღაურს გადაგიხდი. ეს იქნება და ეს, ჩემი ფეხით გავივლი.

მიუგო: ვერ გაივლი. გამოვიდა მის დასახვედრად ედომი დიდძალი ხალხით და მაგარი ხელით.

არ დაანება ედომმა ისრაელს გავლა თავის საზღვარზე და გაერიდა მას ისრაელი.

დაიძრნენ კადეშიდან და მივიდნენ ისრაელიანები, მთელი საზოგადოება, ჰორის მთასთან.

უთხრა უფალმა მოსეს და აარონს ჰორის მთაზე, ედომის ქვეყნის საზღვართან:

შეერთოს აარონი თავის ხალხს, რადგან ვერ უნდა შევიდეს იგი იმ ქვეყანაში, რომელიც ისრაელიანთათვის მაქვს მიცემული; იმის გამო,რომ მტრობის წყალთან მეურჩებოდით.

ხელი მოჰკიდე აარონს და მის ძეს ელეაზარს, და ჰორის მთაზე აიყვანე.

გახადე სამოსელი აარონს და მით ელეაზარი, მისი ძე შემოსე. შეერთოს აარონი და მოკვდეს იქ.

ისე მოიქცა მოსე, როგორც უბრძანა მას უფალმა. ავიდნენ ჰორის მთაზე მთელი საზოგადოების თვალწინ.

გახადა მოსემ აარონს სამოსელი და მით ელეაზარი, მისი ძე, შემოსა. მოკვდა აარონი იქ მთაზე და ჩამოვიდნენ მოსე და ელეაზარი მთიდან.

დაინახა მთელმა საზოგადოებამ, რომ მოკვდა აარონი, და დასტიროდა აარონს მთელი ისრაელის სახლი ოცდაათ დღეს.

გაიგო ქანაანელმა, ყარადის მეფემ, ნეგების მკვიდრმა, რომ ათარიმის გზით მოდიოდა ისრაელი, შეებრძოლა ისრაელს და მოსტაცა ტყვეები.

აღთქმა მისცა ისრაელმა უფალს და თქვა: თუ ხელში ჩამაგდებინებ ამ ხალხს, დავარისხებ მათ ქალაქებს.

უსმინა უფალმა ისრაელის ხმას და ხელში ჩაუგდო ქანაანელნი. მათაც დაარისხეს ისინი და მათი ქალაქები. უწოდეს იმ ადგილს სახელად ხორმა (ნარისხალი).

დაიძრნენ ჰორის მთიდან მეწამული ზღვის გზით, რომ შემოევლოთ ედომის ქვეყნისთვის. სულმოკლეობა გამოიჩინა ხალხმა გზაში.

საყვედურით დაუწყო ხალხმა ლაპარაკი უფალს და მოსეს: რისთვის ამოგვიყვანე ეგვიპტიდან მოსაკლავად ამ უდაბნოში. რადგან არ არის პური და არც წყალი, შეგვაღონა უყუათო საჭმელმა.

მიუსია უფალმა ხალხს შხამიანი გველები და მათ დაკბინეს ხალხი. ბევრი გაწყდა ისრაელში.

მივიდა ხალხი მოსესთან და თქვეს: ვცოდეთ, რომ გისაყვედურეთ უფალს და შენ. ილოცე უფლისდმი, რომ მოგცილდეს გველი. ილოცა მოსემ ხალხისათვის.

უთხრა უფალმა მოსეს: გააკეთე უნასი და დაამაგრე კეტზე. შეხედავს თუ არა მას ნაკბენი, განიკურნება.

გააკეთა მოსემ სპილენძის გველი და დაამაგრა იგი კეტზე. როცა კი უკბენდა გველი ვინმეს, შეხედავდა კაცი ამ სპილენძის გველს და იკურნებოდა.

დაიძრნენ ისრაელიანები და ობოთში დაბანაკდნენ.

დაიძრნენ ობოთიდან და დაბანაკდნენ ყიე-ყაბარიმში, უდაბნოში, მოაბის გასწვრივ რომ არის, მზის აღმოსავლეთისკენ.

დაიძრნენ იქიდან და ზარედის ხევში დაბანაკდნენ.

დაიძრნენ იქიდან და დაბანაკდნენ არნონთან, უდაბნოში, სადაც არნონი ამორეველთა საზღვრიდან გამოდის, რადგან იგი მოაბისა და ამორეველთა საზღვარია.

ამიტომაც არის ნათქვამი საუფლო ბრძოლების წიგნში: ვაჰები ქარიშხალში და არნონის ღვარები.

ეშვება ღვარები და უხვევს, რომ დამდოვრდეს ყართან და მიადგეს მოაბის საზღვარს.

იქიდან ბეერში. ეს ის ბეერია (ჭა), რომელზეც უთხრა უფალმა მოსეს: შეკრიბე ხალხი და მე მივცემ მათ წყალს.

მაშინ იმღერა ისრაელმა ეს სიმღერა: აივსე, ჭაო! უმღერეთ მას!

ჭა, რომელიც ამოიღეს მთავრებმა, ამოთხარეს ერის თავკაცებმა კვერთხით - თავიანთი არგნებით. უდაბნოდან მათანისკენ.

მათანიდან ნახალიელში, ნახალიელიდან ბამოთში.

ბამოთიდან გავიდნენ დაბლობზე, მოაბის ველზე რომ არის, ფისგას მთასთან, უდაბნოსკენ რომ იყურება.

გაუგზავნა მოციქულები ისრაელმა სიხონს, ამორეველთა მეფეს და შეუთვალა:

გამატარე შენს ქვეყანაზე; არ შევალთ ყანებში და ვენახებში, არ დავლევთ ჭის წყალს; სამეფო გზაზე ვივლით, ვიდრე შენი საზღვრიდან არ გავალთ.

არ დაანება სიხონმა თავის საზღვარზე გავლა; შეკრიბა სიხონმა მთელი თავისი ჯარი და გავიდა ისრაელის დასახვედრად უდაბნოში; მივიდა იაჰელაში და შეებრძოლა ისრაელს.

მოსრა იგი ისრაელმა მახვილით და დაეპატრონა მის ქვეყანას არნონიდან იაბოკამდე, ყამონელთა ქვეყანამდე, რადგან გამაგრებული იყო ყამონელთა საზღვარი.

აიღო ისრაელმა ყველა ეს ქალაქი და დაიწყო ისრაელმა ცხოვრება ამორეველთა ყველა ამ ქალაქში, ხეშბონში და მთელს მის დაბა-სოფლებში.

რადგან ხეშბონი ამორეველთა მეფის, სიხონის ქალაქი იყო. მან ბრძოლა გაუმართა მოაბის წინანდელ მეფეს და წაართვა მთელი ქვეყანა არნონამდე.

ამიტომაც ამბობენ მეიგავარაკენი: წადით ხეშბონს, აშენდება და განმტკიცდება სიხონის ქალაქი.

რადგან ცეცხლი გამოვიდა ხეშბონიდან, ალი სიხონის ქალაქიდან, შთანთქა ყარ-მოაბი, არნონის გორაკთა პატრონები.

ვაი შენ, მოაბო! განადგურდი, ქამოშის ხალხო! თავისი ვაჟები ლტოლვილებად აქცია, თავისი ქალები ამორეველთა მეფის, სიხონის, ტყვეებად.

დავამხეთ, განადგურდა ხეშბონი დიბონამდე; გაგაუკაცრიელეთ ნოფახამდე, მედებას მახლობლად რომ არის!

დაიწყო ცხოვრება ისრაელმა ამორეველთა ქვეყანაში.

გაგზავნა კაცები მოსემ იაზერის დასაზვერად და აიღეს მისი დაბა-სოფლები და განდევნეს იქ მცხოვრები ამორეველები.

გამობრუნდნენ და დაადგნენ ბაშანის გზას. გამოვიდა მათ წინააღმდეგ ყოგი, ბაშანის მეფე, მთელი თავისი ჯარით ედრეიში საბრძოლველად.

უთხრა უფალმა მოსეს: ნუ გეშინია მისი, რადგან ხელში ჩაგიგდებ მას და მთელს მის ჯარს, მთელს მის ქვეყანას. იმასვე უყოფ მას, რაც უყავი სიხონს, ამორეველთა მეფეს, ხეშბონში რომ ცხოვრობდა.

მუსრი გაავლეს მას, მის ვაჟებს და მთელს მის ქალაქს, ისე რომ არავინ გადარჩენილა, და დაისაკუთრეს მისი ქვეყანა.

დაიძრნენ ისრაელიანები და დაბანაკდნენ მოაბის ველზე, იორდანეს გაღმა, იერიქონს ქვემოთ.

დაინახა ბალაკ ციფორის ძემ ყველაფერი, რაც ისრაელმა უყო ამორეველებს.

დიდად შეეშინდა მოაბს ამ ხალხისა, რადგან ბევრნი იყვნენ და დაფრთხა მოაბი ისრაელიანთა წინაშე.

უთხრა მოაბმა მიდიანის უხუცესებს: ახლა გადაჭამს ეს ურდო ყველაფერს ჩვენს გარშემო, როგორც ნახირი გადაჭამს ხოლმე მინდვრის ბალახს. ბალაკ ციფორის ძე იყო იმხანად მოაბის მეფე.

გაუგზავნა მოციქულები ბალაამ ბეყორის ძეს ფეთორში, რომელიც მდინარის პირას მდებარეობს, მისი ხალხის ქვეყანაში, და დააბარა, რომ ეთქვათ: აჰა, ერთი ხალხი გამოვიდა ეგვიპტიდან. აჰა, დაფარა მან მიწის პირი და ჩემს ახლოს დასახლდა.

ახლა, მოდი და დამიწყევლე ეს ხალხი, რადგან ჩემზე ძლიერია იგი. იქნებ მაშინ შევძლო მისი დამარცხება და ქვეყნიდან განდევნა, რადგან ვიცი, ვისაც შენ ლოცავ, დალოცვილია, და ვისაც სწყევლი, დაწყევლილია.

წავიდნენ მოაბის უხუცესები და მიდიანის უხეცესები, და სამისნო ძღვენით ხელში მივიდნენ ბალაამთან. უთხრეს მას ბალაკის დანაბარები.

მიუგო მათ: აქ გაათიეთ ეს ღამე და გეტყვით პასუხს, რასაც უფალი გამომიცხადებს. დარჩნენ მოაბის თავკაცები ბალაამთან.

გამოეცხადა ღმერთი ბალაამს და უთხრა: ეს ვინ კაცებია შენთან?

მიუგო ბალაამმა ღმერთს: ბალაკ ციფორის ძეს, მოაბის მეფეს, გამოუგზავნია ჩემთან.

აჰა, ერთი ხალხი გამოვიდაო ეგვიპტიდან, და მიწის პირი დაფარაო. ახლა მოდი და შემიჩვენეო იგი, იქნებ შევძლოთ მათთან შებრძოლება და მათი განდევნა.

უთხრა ღმერთმა ბალაამს: ნუ წაჰყვები მათ, ნუ დასწყევლი მაგ ხალხს, რადგან კურთხეულია იგი.

ადგა ბალაამი დილით და უთხრა ბალაკის თავკაცებს: წადით თქვენს ქვეყანაში, რადგან არ უნდა უფალს, რომ გამოგყვეთ.

ადგნენ მოაბის თავკაცები და დაბრუნდნენ მოაბთან, უთხრეს: არ მოინდომა ბალაამმა ჩვენთან წამოსვლა.

ისევ გააგზავნა ბალაკმა თავკაცები, მათზე უფრო დიდებულნი და პატივსაცემნი.

მივიდნენ ბალაამთან და უთხრეს: ასე ამბობს ბალაკ ციფორის ძე: უარს ნუ ამბობ ჩემთან მოსვლაზე.

რადგან დიდ პატივს მოგაგებ და რასაც მეტყვი, ყველაფერს გაგიკეთებ. მოდი, შემიჩვენე ეს ხალხი.

მიუგო ბალაამმა ბალაკის მსახურებს: თუნდაც ოქრო-ვერცხლით ავსებული მთელი თავისი სახლი მომცეს ბალაკმა, მაინც ვერ გადავალ უფლის, ჩემი ღმერთის ბრძანებას, ვერც მცირეს რასმე გავაკეთებ, ვერც დიდს.

თქვენ ახლა დარჩით აქ ამაღამ და გავიგებ, კიდევ რას მეტყვის უფალი.

მივიდა ღმერთი ბალაამთან ღამით და უთხრა: თუ შენს დასაძახებლად მოვიდნენ ეს კაცები, ადექი და წაჰყევი მათ. ოღონდ როგორც გეტყვი, ისე მოიქეცი.

ადგა ბალაამი დილით, შეკაზმა სახედარი და წაჰყვა მოაბის თავკაცებს.

აინთო ღვთის რისხვა მისი წასვლის გამო და დადგა უფლის ანგელოზი მის დასაბრკოლებლად. ის კი შემჯდარიყო თავის სახედარზე და მიდიოდა ორი მსახური ბიჭის თანხლებით.

დაინახა სახედარმა გზაზე მდგარი უფლის ანგელოზი გაშიშვლებული მახვილით ხელში, გადაუხვია გზიდან და წავიდა ყანებზე, მინდვრებზე. დაუწყო ცემა ბალაამმა სახედარს, რომ მოებრუნებინა გზისკენ.

დადგა უფლის ანგელოზი ბილიკზე ვენახებს შორის, ერთ მხარესაც ღობე იყო, მეორე მხარესაც ღობე.

დაინახა თუ არა სახედარმა უფლის ანგელოზი, აეკრა კედელს და ბალაამის ფეხიც მიაჭყლიტა ზედ. ისევ დაუწყო ცემა ბალაამმა.

ისევ დაიძრა უფლის ანგელოზი და ჩადგა ვიწროში, საიდანაც არც მარჯვნივ იყო გასახვევი გზა და არც მარცხნივ.

დაინახა სახედარმა უფლის ანგელოზი და ჩაიკეცა ბალაამის ქვეშ. გაბრაზდა ბალაამი და ჯოხი დასცხო სახედარს.

გაუხსნა ბაგე უფალმა სახედარს და უთხრა სახედარმა ბალაამს: რა დაგიშავე, რომ უკვე მესამედ მცემ?

უთხრა ბალაამმა სახედარს: რა და, მასხრად ამიგდე. მახვილი რომ მქონდეს ხელში, ახლავე მოგკლავდი.

უთხრა სახედარმა ბალაამს: განა შენი სახედარი არა ვარ, რომლითაც დადიხარ უკვე რა ხანია დღემდე? ოდესმე თუ მოგქცევივარ ასე? მიუგო: არა.

აუხილა უფალმა თვალი ბალაამს და დაინახა ბალაამმა გზაზე მდგარი უფლის ანგელოზი გაშიშვლებული მახვილით ხელში. თაყვანისცა და პირქვე დაემხო.

უთხრა მას უფლის ანგელოზმა: რისთვის სცემ შენს სახედარს უკვე მესამეჯერ? აჰა, შენს დასაბრკოლებლად გამოვედი, რადგან უკუღმართია შენი გზა ჩემს თვალში.

დამინახა სახედარმა და უკვე მესამეჯერ გადაუხვია ჩემგან. რომ არ გადაეხვია, შენ მოგკლავდი, მას კი ცოცხალს დავტოვებდი.

უთხრა ბალაამმა უფლის ანგელოზს: შევცოდე, რადგან არ ვიცოდი, რომ შენ იყავი ჩემს გზაზე გადამდგარი. ახლა კი, თუ ეს ბოროტებაა შენს თვალში, უკან გავბრუნდები ჩემთვის.

უთხრა უფლის ანგელოზმა ბალაამს: წაჰყევი ამ ხალხს, ოღონდ ის ილაპარაკე, რასაც მე გეტყვი. წაყვა ბალაამი ბალაკის თავკაცებს.

გაიგო ბალაკმა, რომ მოდის ბალაამი, და გამოვიდა მის შესახვედრად მოაბის ქალაქისკენ, რომელი არნონის საზღვართან მდებარეობს, ზედ საზღვარზე.

უთხრა ბალაკმა ბალაამს: ხომ გამოვგზავნე ხალხი შენს დასაძახებლად? რატომ არ მოდიოდი ჩემთან? ნუთუ მართლა ვერ შევძლებ შენს პატივისცემას?

უთხრა ბალაამმა ბალაკს: აჰა, მოვედი შენთან. განა შემიძლია ახლა რაიმეს თქმა? რასაც ღმერთი ჩამიდებს ბაგეებში, იმას ვიტყვი.

გაჰყვა ბალაამი ბალაკს და მივიდნენ კირიათ-ხუცოთში.

დაკლა ბალაკმა ხარები და ცხვრები და გაუგზავნა ბალაამს და მის თანმხლებ თავკაცებს.

მეორე დილით ადგა ბალაკი და ბაალის გორაკებზე აიყვანა ბალაამი. დაინახა იქიდან ბალაამმა ხალხის ნაწილი.

უთხრა ბალაამმა ბალაკს: ამიშენე აქ შვიდი სამსხვერპლო და გამიმზადე აქ შვიდი ხბო და შვიდი ცხვარი.

შეასრულა ბალაკმა ბალაამის ნათქვამი და ბალაკმა და ბალაამმა აღავლინეს თითო ხბო და თითო ცხვარი სამსხვერპლოზე.

უთხრა ბალაამმა ბალაკს: დაუდექი შენს მსხვერპლს, მე კი წავალ, იქნებ შემომხვდეს უფალი და, რასაც გამომიცხადებს, შეგატყობინებ. და წავიდა წყნარად.

შეხვდა ღმერთი ბალაამს და უთხრა მას ბალაამმა: შვიდი სამსხვერპლო გავაწყვე და თითო ხბო და თითო ცხვარი აღვავლინე თითო სამსხვერპლოზე.

ჩაუდო უფალმა სიტყვა ბალაამს ბაგეში და უთხრა: დაბრუნდი ბალაკთან და ასე და ასე ელაპარაკე.

დაბრუნდა მასთან და, აჰა, უდგას თავის მსხვერპლს მოაბელ თავკაცებთან ერთად.

წარმოთქვა თავისი იგავი: არამიდან მომიყვანა ბალაკმა, მოაბის მეფემ, აღმოსავლეთის მთებიდან: მოდი, დამიწყევლე იაკობი, მოდი, შემიჩვენე ისრაელი.

როგორ დაგიწყევლო? ღმერთს არ დაუწყევლია. როგორ შევაჩვენო? უფალს არ შეუჩვენებია.

რადგან კლდის თავიდან ვხედავ მას და გორაკებიდან ვუყურებ მას: აჰა, ცხოვრობს ერი განმარტოებით და ხალხებში არ ირიცხება.

ვინ აღრიცხავს იაკობის ქვიშას და ისრაელის მეოთხედის სათვალავს? მოვკვდე მართალთა სიკვდილით და იყოს ჩემი აღსასრული, როგორც მათი!

უთხრა ბალაკმა ბალაამს: რას მიშვრები? ჩემი მტრების დასაწყევლად წამოგიყვანე, შენ კი აქ ლოცავ მათ.

მიუგო პასუხად: განა რაც უფალმა ჩამიდო ბაგეებში, ზუსტად ის არ უნდა ვილაპარაკო?

უთხრა მას ბალაკმა: წამომყევი სხვა ადგილას, საიდანაც დაინახავ მას, ოღონდ მის ნაწილს დაინახავ, მთელს კი - ვერა. იქიდან დამიწყევლე ის.

წაიყვანა იგი მოთვალთვალეთა ადგილსამყოფელში, ფისგას წვერზე, ააგო შვიდი სამსხვერპლო და აღავლინა თითო ხბო და თითო ცხვარი თითოეულ სამსხვერპლოზე.

უთხრა ბალაამმა ბალაკს: დაუდექი აქ შენს მსხვერპლს, მე კი იქ წავალ შესახვედრად.

შეხვდა უფალი ბალაამს და ჩაუდო სიტყვა ბაგეებში და უთხრა: აბრუნდი ბალაკთან და ასე და ასე ელაპრაკე.

მივიდა მასთან და, აჰა, უდგას თავის მსხვერპლს მოაბელ თავკაცებთან ერთად. უთხრა ბალაკმა: რა ილაპარაკა უფალმა?

წარმოთქვა თავისი იგავი: ადექი, ბალაკ, და გაიგონე, ყური მიგდე, ციფორის ძევ!

ღმერთი კაცი არ არის, რომ ცრუობდეს და არც ადამიანია, რომ გადათქვამდეს. თქვას და არ გააკეთოს? ილაპარაკოს და არ შეასრულოს?

აჰა, დალოცვა მებრძანა. მან დალოცა და მე ვერ გადავთქვამ.

არ არის სიცრუე იაკობში და არ ჩანს მზაკვრობა ისრაელში. უფალი მათი ღმერთია მასთან და სამეუფო ბუკის ხმაა მასში.

ღმერთია მისი გამომყვანებელი ეგვიპტიდან, მარტორქის ძალაა იგი მისთვის.

არ არის გრძნეულება იაკობში და არ არის ჯადოქრობა ისრაელში. თავის დროზე გამოეცხადება იაკობს და ისრაელს, რა მოიმოქმედა ღმერთმა.

აჰა, ხალხი ძუ ლომივით იმართება და ხვადი ლომივით ტორებზე დგება; არ დაწვება, ვიდრე ნანადირევს არ შეჭამს და მოკლულთა სისხლს არ შესვამს.

უთხრა ბალაკმა ბალაამს: ნურც შეაჩვენებ მას და ნურც დალოცავ.

მიუგო ბალაამმა და უთხრა ბალაკს: ხომ გითხარი, რასაც უფალი მეტყვის, იმას ვიზამ-მეთქი?

უთხრა ბალაკმა ბალაამს: წამოდი, სხვა ადგილას წაგიყვან. იქნებ ინებოს ღმერთმა, რომ იქიდან დამიწყევლო იგი.

აიყვანა ბალაკმა ბალაამი ფეგორის თავზე, რომელიც უდაბნოს გადაჰყურებდა.

უთხრა ბალაამმა ბალაკს: ააგე აქ შვიდი სამსხვერპლო და გამიმზადე შვიდი ხბო და შვიდი ცხვარი.

შეასრულა ბალაკმა ბალაამის ნათქვამი და აღავლინა თითო ხბო და თითო ცხვარი თითოეულ სამსხვერპლოზე.

დაინახა ბალაამმა, რომ ისრაელის დალოცვა უფალს უნდოდა, და არ შეუდგა წინანდებურად გრძნეულებას, არამედ უდაბნოსკენ იბრუნა პირი.

გაიხედა ბალაამმა და დაინახა ისრაელი შტოებად დაწყობილი და ღვთის სული გადმოვიდა მასზე.

წარმოთქვა თავისი იგავი: ნათქვამი ბალაამისა, ბეყორის ძისა, ნათქვამი თვალღია კაცისა,

ნათქვამი ღვთის სიტყვათა გამგონისა, რომელიც ხედავს ხილვებს ყოვლადძლიერისგან; ეცემა, მაგრამ თვალები ღია აქვს.

რა მშვენიერია შენი კარვები, იაკობ! შენი სადგომები, ისრაელ!

როგორც გაშლილი ჭალები, როგორც ბაღები მდინარის პირას, როგორც უფლის დარგული ალვები, როგორც წყლისპირა კედრები.

იდინებს წყალი მისი სარწყულებიდან და მისი თესლი დიდ წყლებში იქნება; აგაგზე უფრო ამაღლდება მისი მეფე და აღზევდება მისი სამეფო.

ღმერთია მისი გამომყვანებელი ეგვიპტიდან, მარტორქის ძალაა იგი მისთვის; ჭამს მის მტრებს, ძვლებს უმტვრევს და თავისი ისრებით გმირავს.

ჩაიმუხლა, გაწვა ხვადი ლომივით და ძუ ლომივით, ვინ წამოაგდებს? დალოცვილია შენი დამლოცველი და დაწყევლილია შენი მაწყევარი.

რისხვით აინთო ბალაკი ბალაამის მიმართ, ხელი ხელს შემოჰკრა და უთხრა ბალაკმა ბალაამს: ჩემი მტრების შესაჩვენებლად დაგიძახე, შენ კი უკვე მესამეჯერ ლოცავ მათ.

ახლა გაიქეცი შენს ადგილას. ვიფიქრე, პატივს გცემ-მეთქი და, აჰა, დაგიკავა პატივი უფალმა.

უთხრა ბალაამმა ბალაკს: ხომ ვუთხარი შენს გამოგზავნილ მოციქულებს:

თუნდაც ოქრო-ვერცხლით ავსებული მთელი თავისი სახლი მომცეს ბალაკმა, მაინც ვერ გადავალ უფლის, ჩემი ღმერთის, ბრძანებას, ვერც კარგს გავაკეთებ, ვერც ცუდს-მეთქი ჩემი ნებით; რასაც უფალი იტყვის, მეც იმას ვიტყვი-მეთქი?

ახლა მივდივარ ჩემს ხალხთან. მოდი, გაგიცხადებ, რას უზამს ეს ხალხი შენს ხალხს მომავალში.

და წარმოთქვა თავისი იგავი: ნათქვამი ბალაამისა, ბეყორის ძისა, ნათქვამი თვალღია კაცისა;

ნათქვამი ღვთის სიტყვათა გამგებისა, უზენაესის ზრახვათა შემცნობისა, რომელიც ხედავს ხილვებს ყოვლადძლიერისგან, ეცემა, მაგრამ თვალები ღია აქვს.

ვხედავ მას, მაგრამ არა ახლა; ვუყურებ მას, მაგრამ არა ახლოდან. ამოდის ვარსკვლავი იაკობისგან და იმართება კვერთხი ისრაელისგან, მოწყლავს მოაბის მთავრებს და გაანადგურებს შეთის მთელს მოდგმას.

საკუთრება გახდება ედომი, თავისი მტრების საკუთრება გახდება სეყირი, ხოლო ისრაელი გამოაჩენს ძალას.

დაეპატრონება იაკობისაგანი და გაანადგურებს ქალაქში დარჩენილთ.

დაინახა ყამალეკი და წარმოთქვა თავისი იგავი: პირველი ხალხია ყამალეკი, მაგრამ საბოლოოდ დაიღუპება.

დაინახა კენიელები და წარმოთქვა თავისი იგავი: მაგარია შენი სამყოფელი და კლდეზე მოგიწყვია ბუდე.

თუ გაპარტახდა კაენი, როდემდის ეყოლები ტყვედ აშურს?

წარმოთქვა თავისი იგავი: ვაი, ვინ იქნება ცოცხალი, როცა ამას მოახდენს ღმერთი?

მოვლენ ხომალდები ხეთელებისგან და მოთრგუნავენ აშურს, მოთრგუნავენ ყებერს, მაგრამ თავადაც დაიღუპებიან.

ადგა ბალაამი და წავიდა, დაბრუნდა თავის მხარეში. წავიდა თავისი გზით ბალაკიც.

როდესაც შიტიმში ცხოვრობდა ისრაელი, გარყვნილებას ეწეოდა ერი მოაბელ ქალებთან.

იწვევდნენ ის ქალები ხალხს თავიანთ ღმერთების დღეობებზე და ჭამდა ხალხი მათ საკლავს და თაყვანს სცემდა მათ ღმერთებს.

შეეთვისა ისრაელი ბაალ-ფეღორს და რისხვით აინთო უფალი ისრაელის მიმართ.

უთხრა უფალმა მოსეს: აიღე და ჩამოუკიდე უფალს მზისით ხალხის ყველა თავკაცი და გადავა უფლის რისხვა ისრაელისგან.

უთხრა მოსემ ისრაელის მსაჯულებს: მოკლას თითოეულმა თავისი კაცები, ვინც კი ბაალ-ფეღორს ან შეთვისებულები.

აი, მოვიდა ერთ-ერთი ისრაელიანი და მოიყვანა თავის ძმებთან მიდიანელი ქალი მოსეს თვალწინ ისრაელიანთა მთელი საზოგადოების თვალწინ, როცა სადღესასწაულო კარავთან იდგნენ ისინი და ტიროდნენ.

დაინახა ეს აარონ მღვდლის ძის, ელეაზარის ძემ ფინხასმა, წამოდგა საზოგადოებაში და ხელში შუბი იპყრა.

შეჰყვა იმ ისრაელიანს ოთახში და უგმირა შუბი ორთავეს - ისრაელიანს და ქალს - მუცელში. და შეწყდა ისრაელიანთა განადგურება.

გაწყდა განადგურების დროს ოცდაოთხი ათასი კაცი.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ფინხასმა, აარონ მღვდლის ძის, ელეაზარის ძემ, აარიდა ჩემი რისხვა ისრაელიანებს, რადგან მათ შორის შური აღეძრა ჩემს გამო, და მე არ გავწყვიტე ისრაელიანები ჩემი შურით.

ამიტომ უთხარი: აჰა, მე ვაძლევ მას ზავის აღთქმას.

იყოს მისთვის და მისი შთამომავლობისთვის სამარადისო მღვდლობის აღთქმად იმის სანაცვლოდ, რომ შურით აღივსო თავისი ღმერთის გამო და გამოითხოვა ისრაელის პატიება.

სახელი მოკლული ისრაელიანისა, რომელიც მოიკლა მიდიანელ ქალთან ერთად, იყო ზიმრი, სალუს ძე, სიმონიანთა მოდგმის თავკაცი.

სახელი მოკლული მიდიანელი ქალისა იყო ქოზბი, ასული ცურისა, უბოთის მეთაურის. მიდიანის მოდგმისა იყო იგი.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ემტერეთ მიდიანელებს და მუსრი ავლეთ,

რადგან მტრულად მოგექცნენ, როცა გაცთუნეს ფეღორით და ქოზბით, მიდიანელთა თავკაცის ასულით, თავიანთი დით, რომელიც მოიკლა ფეღორის გამო თავსდამტყდარი განადგურების დღეს.

განადგურების შემდეგ იყო, რომ უთხრა უფალმა მოსეს და ელეაზარს, აარონ მღვდლის ძეს:

აღრიცხე ისრაელიანთა მთელი საზოგადოება ოცი წლიდან მოყოლებული გვარეულობათა მიხედვით, ყველა, ვისაც ლაშქრად გასვლა შეუძლია ისრაელში.

ასე ელაპარაკნენ მათ მოსე და ელეაზარ მღვდელი მოაბის ველზე, იორდანესთან, იერიხონის მახლობლად:

ოცი წლიდან მოყოლებული როგორც ნაბრძანები აქვს უფალს მოსესთვის და ისრაელიანთათვის, რომლებიც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოვიდნენ.

რეუბენი - ისრაელის პირმშო. რეუბენის ძენი: ხანოქი - ხანოქელთა საგვარეულო; ფალუსგან ფალუელთა საგვარეულო.

ხეცრონისგან ხეცრონელთა საგვარეულო, ქარმისგან ქარმიელთა საგვარეულო.

ეს არის რეუბენიანთა საგვარეულოები. მათი რიცხვი იყო ორმოცდასამიათას შვიდასოცდაათი.

ფალუს ძენი: ელიაბი.

ელიაბის ძენი: ნემუელი, დათანი, აბირამი. ეს ის დათანი და აბირამი იყვნენ, საზოგადოების რჩეულნი, რომლებმაც აუტეხეს ჯანყი მოსეს და აარონს კორახის დასთან ერთად, როცა უჯანყდებოდნენ უფალს.

გაიხსნა პირი მიწამ და ჩაყლაპა ისინი და კორახი; როცა განადგურდა მათი დასი, როცა ცეცხლმა შთანთქა ორასორმოცდაათი კაცი. მაგალითად იქცნენ ისინი.

კორახის ძენი კი არ დახოცილან.

სიმონიანები საგვარეულოების მიხედვით: ნემუელისგან ნემუელელთა საგვარეულაო, იამინისგან იამინელთა საგვარეულო, იაქონისგან იაქინელთა საგვარეულო,

ზერახისგან ზერახელთა საგვარეულო, საულისგან საულელთა საგვარეულო.

ესენია სიმონელთა საგვარეულოები: ოცდაორი ათას ორასი.

გადიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: ცეფონისგან ცეფონელთა საგვარეულო, ხაგისგან ხაგელთა საგვარეულო, შუნისგან შუნელთა საგვარეულო,

ოზნისგან ოზნიელთა საგვარეულო; ყერისგან ყერელთა საგვარეულო,

აროდისგან აროდელთა საგვარეულო,

ესენია გადიანთა საგვარეულოები. მათი რიცხვი იყო ორმოცი ათას ხუთასი.

იუდიანები: ყერი და ონანი; დაიხოცნენ ყერი და ონანი ქანაანის ქვეყანაში.

მათი საგვარეულოების მიხედვით იუდიანები იყვნენ: შელასგან შელაელთა საგვარეულო, ფერეცისგან ფერეცელთა საგვარეულო, ზერახისგან ზერახელთა საგვარეულო.

ფერეციანები იყვნენ: ხეცრონისგან ხეცრონელთა საგვარეულო, ხამულისგან ხამულელთა საგვარეულო.

ესენია იუდას საგვარეულოები რიცხვით სამოცდათექვსმეტი ათას ხუთასი.

ისაქარიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: თოლასგან თოლაელთა საგვარეულო, ფუვასგან ფუვაელთა საგვარეულო.

იაშუბისგან იაშუბელთა საგვარეულო, შიმრონიდან შიმრონელთა საგვარეულო,

ესენია ისაქარის საგვარეულოები რიცხვით სამოცდაოთხიათას სამასი.

ზებულონიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: სერედისგან სერედელები, ელონისგან ელონელები, იახლიელისგან იახლიელელები,

ესენია ზებულონელთა საგვარეულოები რიცხვით: სამოციათას ხუთასი.

იოსებიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: მენაშე და ეფრემი.

მენაშეანები: მაქირისგან მაქირელთა საგვარეულო, მაქირმა შვა გაალადი, გალაადისგან გალაადელთა საგვარეულო.

ესენია გალაადიანები: იეზერისგან იეზერელთა საგვარეულო, ხელევისგან ხელეველთა საგვარეულო,

ასრიელისგან ასრიელთა საგვარეულო, შექემისგან შექემელთა საგვარეულო,

შემიდასგან შემიდაელთა საგვარეულო, ხეფერისგან ხეფერელთა საგვარეულო,

ცელაფხად ხეფერის ძეს არ ჰყავდა ვაჟები, არამედ მხოლოდ ქალიშვილები. ცელაფხადის ქალიშვილებს ერქვათ: მახლა, ნოა, ხოგლა, მოლქა და თირცა.

ესენია მენაშეს საგვარეულოები, მათი რიცხვი იყო ორმოცდათორმეტი ათას შვიდასი.

ესენი არიან ეფრემიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: შუთელახისგან შუთელახელები, ბექერისგან ბექერელები, თახანისგან თახანელები.

ესენი არიან შუთელახიანები: ყერანისგან ყერანელთა საგვარეულო.

ესენია ეფრემიანთა საგვარეულოები, რიცხვით ოცდათორმეტი ათას ხუთასი. ესენი არიან იოსებიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით.

ბენიამინელები მათი საგვარეულოების მიხედვით: ბელასგან ბელაელთა საგვარეულო, აშბელისგან აშბელელთა საგვარეულო, ახირამისგან ახირამელთა საგვარეულო,

შეფუფიმისგან შეფუფამელთა საგვარეულო, ხუფამისგან ხუფამელთა საგვარეულო.

ბელაყიანები იყვნენ: არდი და ნაყამანი. არდელთა საგვარეულო, ნაყამანისგან ნაყამანელთა საგვარეულო.

ესენი არიან ბენიამინიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით. მათი რიცხვი იყო ორმოცდახუთი ათას ექვსასი.

ესენი არიან დანიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: შუხამისგან შუხამელთა საგვარეულო; ესენია დანის საგვარეულოები მათ საგვარეულოთა მიხედვით.

შუხამელთა მთელი საგვარეულო, რიცხვით ექვსასოთხი ათას ოთხასი.

აშერიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: იმნასგან იმნაელთა საგვარეულო, იშვასგან იშვაელთა საგვარეულო, ბერიყასგან ბერიყელთა საგვარეულო.

ბერიყიანთაგან; ხებერისგან ხებერელთა საგვარეულო; მალქიელისგან მალქიელელთა საგვარეულო.

აშერის ასულის სახელი იყო სარახი.

ესენია აშერიანთა საგვარეულოები, რიცხვით ორმოცდაცამეტი ათას ოთხასი.

ნაფთალიანები მათი საგვარეულოების მიხედვით: იახციელისგან იახციელების საგვარეულო, გუნისგან გუნიელთა საგვარეულო,

იეცერისგან იეცერელთა საგვარეულო, შილემისგან შილემელთა საგვარეულო.

ესენია ნაფთალიანთა საგვარეულოები მათი საგვარეულოების მიხედვით. მათი რიცხვი იყო ორმოცდახუთი ათას ოთხასი.

ეს არის რიცხვი ისრაელიანთა: ექვსასი ათას შვიდასოცდაათი.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ამათ დაუნაწილებ ქვეყანას სამკვიდროებად სახელთა რიცხვის მიხედვით.

მრავალრიცხოვანს უფრო დიდი სამკვიდრო მიეცი, მცირერიცხოვანს - მცირე; თითოეულს მათი რიცხვის მიხედვით მიეცეს სამკვიდრო.

ოღონდ წილისყრით უნდა დანაწილდეს ქვეყანა, მამეული შტოების სახელთა მიხედვით მიიღონ სამკვიდრო.

წილისყრის პირობაზე უნდა დაუნაწილდეთ სამკვიდროები, მრავალრიცხოვანთ და მცირერიცხოვანთ.

აი, ლევიანთა რიცხვი მათი საგვარეულოების მიხედვით: გერშონისგან გერშონელთა საგვარეულო, კეჰათისგან კეჰათელთა საგვარეულო, მერარისგან მერარიელთა საგვარეულო.

ესენია ლევის საგვარეულოები: ლიბანელთა საგვარეულო, ხებრონელთა საგვარეულო, მახლიელთა საგვარეულო, მუშიელთა საგვარეულო, კორახელთა საგვარეულო. კეჰათმა შვა ყამრამი.

ყამრამის ცოლი იყო იოქაბედი, ლევის ასული, რომელიც ეგვიპტეში უშვა ცოლმა ლევის. მან კი ყამრამს უშვა აარონი, მოსე და მირიამი, მათი და.

შეეძინა აარონს ნადაბი და აბიჰუ, ელეაზარი და ითამარი.

დაიხოცნენ ნადაბი და აბიჰუ, როცა უფლის წინაშე უცხო ცეცხლი მიჰქონდათ.

ოცდასამი ათასი იყო მათი რიცხვი, ყველა მამაკაცისა ერთი თვიდან მოყოლებული; რადგან ისინი არ აღრიცხულან ისრაელიანთა შორის, რადგან არ ჰქონდათ მათ მიცემული სამკვიდრო ისრაელიანთა შორის.

ესენი არიან აღრიცხულნი მოსესა და ელეაზარ მღვდლის მიერ, რომელთაც აღრიცხეს ისრაელიანები მოაბის ველზე, იორდანეს პირას, იერიხონის მახლობლად.

მათში არავინ ყოფილა აღრიცხულთაგან მოსესა და აარონ მღვდლის მიერ, რომელთაც აღრიცხეს ისრაელიანები სინაის უდაბნოში:

რადგან ნათქვამი ჰქონდა მათთვის უფალს: უსათუოდ დაიხოცებიან უდაბნოში და ვერცერთი მათგანი ვერ გადარჩება, გარდა ქალებ იეფუნეს ძისა და იესო ნავეს ძისა.

გამოვიდნენ ასულნი ცელაფხადისა, ძისა ხეფერისა, ძისა გალაადისა, ძისა მაქორისა, ძისა მენაშესი, მენაშეს, იოსების ძის, საგვარეულოდან (მის ასულებს სახელად ერქვათ: მახლა, ნოა, ხოგდა, მილქა და თირცა),

და წარუდგნენ მოსეს, ელეაზარ მღვდელს, თავკაცებს და მთელს საზოგადოებას სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან, უთხრეს:

მამაჩვენი უდაბნოში მოკვდა და არ ყოფილა იგი უფლის წინააღმდეგ შეთქმულთა დასში, კორახის დასში, არამედ თავისი ცოდვის გამო მოკვდა და ვაჟები არ ჰყოლია.

რატომ უნდა გაქრეს მამაჩვენის სახელი მის საგვარეულოდან, იმის გამო, რომ ვაჟი არ ჰყავს? მოგვეცით ჩვენ სამკვიდრო მამაჩვენის ძმებს შორის.

უფლის წინაშე მიიტანა მოსემ მათი სამართალი.

ასე უთხრა უფალმა მოსეს:

მართალს ამბობენ ცელაფხადის ასულნი. უნდა მისცე მათ საკუთარი სამკვიდრო მათი მამის ძმებს შორის, მათზე უნდა გადაიტანო მათი მამის სამკვიდრო.

ისრაელიანვბს ასე უთხარი: თუ ვინმე მოკვდა და ვაჟი არ დარჩა, მისი სამკვიდრო მის ასულზე გადაიტანეთ.

თუ ასული არ ჰყავს, მისი სამკვიდრო მის ძმებს მიეცით.

თუ ძმები არ ჰყავს, მისი სამკვიდრო მამამისის ძმებს მიეცით.

თუ მამამისს ძმები არ ჰყავს, მიეცით მისი სამკვიდრო მის ახლო ნათესავს მისი საგვარეულოდან, რათა დაესაკუთროს მას. იყოს ეს ისრაელიანთათვის სამართლის წესად, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს.

უთხრა უფალმა მოსეს: ადი ამ ყაბარიმის მთაზე და გადახედე ამ ქვეყანას, რომელიც ისრაელიანთათვის მაქვს მიცემული.

დაინახავ მას და შენც შეერთვი შენს ხალხს, როგორც შენი ძმა, აარონი, შეერთო.

რადგან ეურჩეთ ჩემს ბრძანებას ცინის უდაბნოში, როცა უთანხმოება ჩამოვარდა საზოგადოებაში, რათა ჩემი სიწმიდე გამოცხადებულიყო მათ თვალწინ, წყლებთან (ეს არის მერიბათ-კადეშის წყლები ცინის უდაბნოში).

ასე უთხრა მოსემ უფალს:

დაუდგინოს უფალმა, ყოველი ხორციელის სულთა ღმერთმა, კაცი ამ საზოგადოებას,

ვინც გამოვა მათ წინაშე და ვინც შევა მათ წინაშე, ვინც გამოიყვანს მათ და ვინც შეიყვანს მათ, რომ არ დაემსგავსოს უფლის საზოგადოება უმწყემსოდ დარჩენილ ფარას.

უთხრა უფალმა მოსეს: წაიყვანე იესო ნავეს ძე, რომელშიც არის სული, და დაასხი მას ხელი.

დააყენე იგი ელეაზარ მღვდლის წინაშე და მთელი საზოგადოების წინაშე და დამოძღვრე ყველას თვალწინ.

უწილადე შენი დიდება, რომ ემორჩილებოდეს მას ისრაელიანთა მთელი საზოგადოება.

ელეაზარ მღვდელს წარუდგება იგი და გამოიკითხავს მისგან ურიმის სამართალს უფლის წინაშე. მისი ბრძანებით გმოვლენ და მისი ბრძანებით შევლენ ის და მთელი ისრაელობა მასთან ერთად და მთელი საზოგადოება.

ყველაფერი შეასრულა მოსემ, როგორც უბრძანა მას უფალმა. წაიყვანა იესო და წარუდგინა ელეაზარ მღვდელს და მთელს საზოგადოებას,

დაასხა მას ხელთ და დამოძღვრა იგი, როგორც ბრძანა უფალმა მოსეს პირით.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

უბრძანე ისრაელიანებს და უთხარი მათ: გახსოვდეთ, თავის დროზე შემომწიროთ საჩემო შესაწირავი, საჩემო პური, ჩემი საცეცხლო მსხვერპლისთვის, საჩემო კეთილსურნელება.

უთხარი მათ: აი, საცეცხლო მსხვერპლი, რომელიც უნდა შესწიროთ უფალს: ორი წელგამოვლილი საღი ცხვარი დღეში, მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლი.

ერთი ცხვარი დილით შესწირე, მეორე ცხვარი საღამოხანს შესწირე.

საძღვნოდ - ეფის მეათედი გამტკიცული ფქვილი, ჰინის მეოთხედ სუფთა ზეთში აზელილი.

მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლი, რომელიც შეწირული იყო სინაის მთაზე კეთილსურნელებისთვის, საცეცხლო მსხვერპლი უფლისათვის.

საღვრელად ჰინის მეოთხედი თითო ცხვარზე, განწმედილ ადგილზე დაუღვარე უფალს საღვრელი ზედაშე.

მეორე ცხვარი საღამოხანს შესწირე: დილანდელი ძღვენითა და საღვრელითურთ შესწირე საცეცხლო მსხვერპლი, კეთილსურნელებად უფალს.

შაბათ დღეს ორი წელგამოვლილი საღი ცხვარი და საძღვნოდ ეფის მეათედი გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი, და მისი საღვრელი.

ეს არის საშაბათო აღსავლენი შაბათობით მუდმივი აღსავლენისა და მისი საღვრელის გარდა.

ყოველი თვის დასაწყისში შესწირეთ აღსავლენად უფალს: ორი კურატი, ერთი ვერძი და შვიდი წელგამოვლილი საღი ცხვარი.

საძღვნოდ ეფის სამი მეათედი გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი, თითო კურატზე და ეფის ორი მეათედი გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი, თითო ვერძზე.

საძღვნოდ ეფის მეათედი გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი, თითო ცხვარზე. აღსავლენი, კეთილსურნელება, საცეცხლო მსხვერპლი უფლისათვის.

მათი საღვრელი-ჰინის ნახევარი კურატზე, ჰინის მესამედი ვერძზე, ჰინის მეოთხედი ცხვარზე. აი, ეს არის საახალმთვარეო აღსავლენი მსხვერპლი წელიწადის ყოველ თვეს.

ერთი ვაცი ცოდვის გამოსასყიდ მსხვერპლად უფალს; მუდმივ აღსავლენ მსხვერპლის გარდა შესწირე მის საღვრელთან ერთად.

პირველ თვეს, თვის მეთოთხმეტე დღეს, უფლის პასექია.

ამ თვის მეთხუთმეტე დღეს დღესასწაულია: შვიდ დღეს ხმიადები უნდა იჭამოს.

პირველ დღეს წმიდა უქმეა: არაფერი საქმე არ უნდა აკეთოთ.

შესწირეთ უფალს საცეცხლო აღსავლენი მსხვერპლი: ორი კურატი, ერთი ვერძი და შვიდი წელგამოვლილი, საღები უნდა გყავდეთ.

მათთან ერთად შესწირეთ ძღვენი: გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი, ეფის სამი მეათედი კურატზე და ეფის ორი მეათედი ვერძზე.

ეფის მეათედი შესწირეთ თითო ცხვარზე იმ შვიდთაგან.

ერთი ვაცი ცოდვის გამოსასყიდ მსხვერპლად, რათა მიგეტეოთ.

გარდა დილის აღსავლენი მსხვერპლისა, რომელიც მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლია, შესწირეთ ესენი.

ასე გააკეთეთ ყოველდღე შვიდღეულში: პური, საცეცხლო მსხვერპლი, კეთილსურნელება შესწირეთ საღვრელთან ერთად, გარდა აღსავლენი მსხვერპლისა.

მეშვიდე დღეს წმიდა უქმობა გქონდეთ: არაფერი საქმე არ აკეთოთ.

პირველნაყოფობის დღეს, როცა ახალი ძღვენი მიგაქვთ უფლისათვის, თქვენს შვიდღეულებში, წმიდა უქმობა გქონდეთ: არაფერი საქმე არ აკეთოთ.

შესწირეთ უფალს აღსავლნი კეთილსურნელებისთვის: ორი კურატი, ერთი ვერძი და შვიდი ორწლიანი ცხვარი,

საძღვნოდ მათთვის: გამტკიცული ფქვილი, ზეთში არეული, ეფის სამი მეათედი თითო კურატზე, ორი მეათედი თითო ვერძზე.

ეფის მეათედი თითო ცხვარზე იმ შვიდ ცხვართაგან,

ერთიც ვაცი თქვენი მიტევებისთვის.

გარდა მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლისა და მისი ძღვენისა, შესწირეთ ესენი - საღი უნდა გყავდეთ - მათთვის განკუთვნილი საღვრელთან ერთად.

მეშვიდე თვეში, თვის პირველში, წმიდა წვეულება გქონდეთ: არაფერი საქმე არ აკეთოთ, ბუკისცემის დღე იყოს თქვენთვის.

შესწირეთ უფალს აღსავლენი მსხვერპლი კეთილსურნელებად: ერთი კურატი, ერთი ვერძი და შვიდი წელგამოვლილი საღი ცხვარი.

და მათი ძღვენი: გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი, ეფის სამი მეათედი კურატზე, ორი მეათედი ვერძზე,

ეფის ერთი მეათედი თითო ცხვარზე იმ შვიდ ცხვართაგან,

და ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, რათა მოგეტეოთ.

გარდა ახალმთავრობის აღსავლენისა და მისი ძღვენისა, მუდმივი აღსავლენისა და მისი ძღვენისა და საღვრელისა, წესის მიხედვით, კეთილსურნელება უფლისათვის საცეცხლო მსხვერპლად.

ამ მეშვიდე თვის ათში წმიდა წვეულება გქონდეთ. დაიოკეთ თქვენი თავი, არაფერი საქმე არ აკეთოთ.

შესწირეთ უფალს აღსავლენი მსხვერპლი კეთილსურნელებად: ერთი კურატი, ერთი ვერძი და შვიდი წელგამოვლილი ცხვარი - საღები უნდა გყავდეთ.

მათი ძღვენი, გამტკიცული ფქვილი, ზეთში აზელილი, ეფის სამი მეათედი კურატზე, ორი მეათედი ერთ ვერძზე,

ერთი მეათედი თითო ცხვარზე იმ შვიდ ცხვართაგან.

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა ცოდვის გამოსასყიდი მსხვერპლისა მიტევებისას, მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლისა თავისი ძღვნითურთ და მათთვის განკუთვნილი საღვრელისა.

მეშვიდე თვის თხუთმეტში წმიდა წვეულება გქონდეთ. არაფერი საქმე არ აკეთოთ და იდღესასწაულეთ შვიდ დღეს უფლის დღესასწაული.

შესწირეთ უფალს აღსავლენი, საცეცხლო მსხვერპლი კეთილსურნელებად: ცამეტი კურატი, ორი ვერძი, და თოთხმეტი წელგამოვლილი ცხვარი. საღები უნდა იყვნენ.

მათი ძღვენი: გამტკიცული ფქვილი - ეფის სამი მეათედი თითო კურატზე ცამეტი კურატიდან, ორი მეათედი თითო ვერძზე ორი ვერძიდან,

მეათედი თითო ცხვარზე თოთხმეტი ცხვრიდან,

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლისა, მისი ძღვენისა და მისი საღვრელისა.

მეორე დღეს: თორმეტი კურატი, ორი ვერძი, თოთხმეტი წელგამოვლილი საღი ცხვარი,

ძღვენი და საღვრელი კურატებისთვის, ვერძებისთვის და ცხვრებისთვის მათი რიცხვისამებრ, წესის თანახმად.

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა მუდმივი აღსავლენის, მისი ძღვენისა და მათი საღვრელისა.

მესამე დღეს: თერთმეტი კურატი, ორი ვერძი, თოთხმეტი წელგამოვლილი საღი ბატკანი,

პურის შესაწირავი და საღვრელი კურატებისთვის, ვერძებისთვის და ბატკნებისთვის მათი რიცხვისამებრ, წესის თანახმად;

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლისა მისი ძღვენისა და მისი საღვრელისა.

მეოთხე დღეს: ათი კურატი, ორი ვერძი, თოთხმეტი წელგამოვლილი საღი ცხვარი,

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა მუდმივი აღსავლენისა მისი ძღვენისა და მისი საღვრელისა.

მეხუთე დღეს: რვა კურატი, ორი ვერძი, თოთხმეტი წელგამოვლილი საღი ცხვარი,

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა მუდმივი აღსავლენისა, მისი ძღვენისა და მისი საღვრელისა.

მეექვსე დღეს: რვა კურატი, ორი ვერძი და თოთხმეტი ერთწლიანი საღი ბატკანი,

მეშვიდე დღეს: შვიდი კურატი, ორი ვერძი და თოთხმეტი წელგამოვლილი საღი ცხვარი,

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა მუდმივი აღსავლენი მსხვერპლისა. მისი ძღვენისა და მისი საღვრელისა.

მერვე დღეს უქმობა მქონდეთ: არაფერი საქმე არ გააკეთოთ.

შესწირეთ უფალს აღსავლენი, საცეცხლო მსხვერპლი კეთილსურნელებად: ერთი კურატი, ერთი ვერძი, შვიდი წელგამოვლილი საღი ცხვარი,

ძღვენი და საღვრელი კურატისთვის, ვერძისთვის და ცხვრებისთვის მათი რიცხვისამებრ, წესის თანახმად.

ერთიც ვაცი ცოდვის გამოსასყიდად, გარდა მუდმივი აღსავლენისა, მისი ძღვენისა. და მისი საღვრელისა.

ესენი შესწირეთ უფალს თქვენს დღესასწაულებში, თქვენს მიერ მიცემულ აღთქმათა, სამოწყალო შესაწირავთა, აღსავლენთა, ძღვენთა, საღვრელთა და სამადლობელ მსხვერპლთა გარდა.

გამოუცხადა მოსემ ისრაელიანებს ყველაფერი ისე, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს.

ასე ელაპარაკა მოსე ისრაელიანების შტოთა მეთაურებს: აჰა, რაც ბრძანა უფალმა:

ვინც აღთქმას მისცემს უფალს ან ფიცით დაიფიცებს, რასმე აღუკვეთს თავისთავს, არ უნდა შეშალოს თავისი სიტყვა, ყველაფერი უნდა შეასრულოს, რაც მისი ბაგეებიდან არის გამოსული.

თუ ქალი ვინმე აღთქმას მისცემს უფალს და რასმე აღიკვეთს მამისეულ სახლში სიყმაწვილისას,

მამამისიც გაიგებს მის აღთქმას და აღკვეთას, რაც მან თავის თავს აღუკვეთა, და არაფერს ეტყვის, უნდა შესრულდეს ყველა აღთქმა და აღკვეთა, რაც თავის თავს აღუკვეთა ქალმა.

თუ დაუშლის მამამისი, როცა გაიგებს, არ უნდა შესრულდეს არცერთი მისი აღთქმა და აღკვეთა, რაც თავის თავს აღუკვეთა ქალმა, და უფალი აპატიებს მას, რადგან მამამისმა დაუშალა.

გათხოვებისას, თუ აღთქმები დარჩება მასზე ან წამოცდენილი სიტყვა, რითაც რაიმე აღუკვეთა თავის თავს,

გაიგებს მისი ქმარი და, როცა გაიგებს, არაფერს იტყვის, უნდა შესრულდეს მისი აღთქმები და აღკვეთები, რაც თავის თავს აღუკვეთა.

თუ ქმარი გაიგებს და დაუშლის, შეუძლია გააუქმოს მისი აღთქმა, რომელიც მასზეა, და წამოცდენილი სიტყვა, რითაც რაიმე აღუკვეთა თავის თავს, და უფალი აპატიებს.

ქვრივის ან ქმარგაყრილის აღთქმა და ყოველი აღკვეთა, რითაც რაიმე აღკვეთილი აქვს თავისი თავისთვის, უნდა შესრულდეს მასზე.

თუ ქმრის სახლში დადებს აღთქმას ან რასმე აღუკვეთს თავის თავს ფიცით,

გაიგებს ქმარი, არაფერს ეტყვის და არ დაუშლის, უნდა შესრულდეს ყველა მისი აღთქმა და ყველა აღკვეთა, რითაც რაიმე აღუკვეთა თავის თავს.

თუ ქმარი გაუუქმებს ყველაფერს ამას, როცა გაიგებს, მაშინ ყოველი მისი ნათქვამი, აღთქმა თუ აღკვეთა, არ შესრულდება, რადგან ქმრის გაუქმებულია და უფალი აპატიებს მას.

ყოველ აღთქმას და აღკვეთის ყოველ ფიცს თავის დასაოკებლად ქმარი დაამტკიცებს და ქმარი გააუქმებს.

თუ ქმარმა არაფერი უთხრა მას, დაუმტკიცებია ყოველი მისი აღთქმა და ყოველი აღკვეთა, რაც მასზეა, რაკი არაფერი თქვა, როცა გაიგო.

თუ გაიგებს და მერე გააუქმებს, მასზე იქნება ქალის ცოდვა.

ეს წესებია, რომლებიც უბრძანა უფალმა მოსეს ცოლ-ქმრისათვის, მამისა და მისი ქალიშვილისათვის, ყმაწვილობისას მამამისის სახლში.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

იძიე ისრაელიანთა შური მიდიანელებისგან, მერე კი შეერთე შენს ხალხს.

ასე ელაპარაკა მოსე ხალხს: საბრძოლოდ დარაზმეთ თქვენი ხალხი და დაესხან მიდიანს, რომ უფლის შური მიაგონ მიდიანს.

ათას-ათასი კაცი თითო შტოდან, ისრაელის ყოველი შტოდან გაგზავნეთ სალაშქროდ.

გაწვეული იქნა ისრაელის ათასეულებისგან ათასათასი კაცი თითო შტოდან, სულ თორმეტი ათასი სალაშქროდ დარაზმული კაცი.

გაგზავნა ისინი მოსემ, ათასი კაცი თითო შტოდან, სალაშქროდ, აგრეთვე ფინხასი, ელეაზარ მღვდლის შვილი, სალაშქროდ წმიდა ჭურჭლითა და საყიჟინო საყვირებით ხელში.

გაილაშქრეს მიდიანზე, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მოსესთვის უფალს, და დახოცეს ყველა მამრი.

დახოცილებში იყვნენ მიდიანის მეფეები: ევი, რეკემი, ცური, ხური და რება - ხუთი მიდიანელი მეფე. აგრეთვე მოკლეს მახვილით ბალაამი, ბეყორის ძე.

ტყვედ წაიყვანეს ისრაელიანებმა მიდიანელი ქალები და ბავშვები და მთელი მათი საქონელი. მოიალაფეს მთელი მათი ქონება და დოვლათი.

ცეცხლს მისცეს ყველა მათი ქალაქი მათ საზღვრებში და ყველა დაბა.

აიღეს მთელი ნადავლი და მთელი ნაალაფარი კაციდან პირუტყვამდე.

მივიდნენ მოსესთან, ელეაზარ მღვდელთან და ისრაელიანთა საზოგადოებასთან ტყვეებით, ნაალაფარითა და ნადავლითურთ, ბანაკში, მოაბის ველზე, იორდანის ნაპირას, იერიქონის პირდაპირ.

გავიდნენ ბანაკიდან მათ შესახვედრად მოსე, ელეაზარ მღვდელი და საზოგადოების მთელი თავკაცობა.

განურისხდა მოსე ჯარის. უფროსებს, ათასისთავებს და ასისთავებს, რომლებიც ბრძოლის ველიდან მობრუნდნენ.

უთხრა მათ მოსემ: ცოცხალი დატოვეთ ყველა ქალი?

განა მათი მიზეზით არ განუდგნენ ისრაელიანები უფალს, როგორც თქვა ბალაამმა, და გადაამეტეს ფეღორის ცოდვას, რის გამოც მოხდა განადგურება უფლის საზოგადოებაში?

ახლა გაწყვიტეთ ბავშვებში ყოველი მამროვანი, ყოველი ქალი, რომელსაც შეცნობილი ჰყავს კაცი მამრის საწოლზე, მოკალით.

ხოლო ყოველი დედროვანი ბავშვებში, რომელსაც არ შეუცვნია მამაკაცი მამრის საწოლზე, ცოცხალი დაიტოვეთ.

შვიდ დღეს ბანაკის გარეთ დარჩით. ყველანი, ვინც კაცი მოკლა, ან ვინც მოკლულს მიეკარა, მესამე დღეს და მეშვიდე დღეს გაწმიდავდით თქვენ და თქვენი ტყვეები.

მთელი ტანისამოსი, ტყავის ყოველი ნივთი, ყველაფერი, რაც თხისურისგან არის ნაკეთები და ხის ყოველი ჭურჭელი, უნდა გააწმიდაოთ.

უთხრა ელეაზარ მღვდელმა მოლაშქრეებს, რომლებიც ომში იყვნენ ნამყოფი: ეს არის რჯულის კანონი, რომელიც ნაანდერძევი აქვს უფალს მოსესთვის.

ოღონდ ოქრო-ვერცხლი, სპილენძი, რკინა, თუთა და ტყვია,

ყოველი ნივთი, რომელიც უძლებს ცეცხლს, გაატარეთ ცეცხლში და გაწმინდავდება. გამაწმიდავებელი წყლითაც გააწმიდავეთ. ყველაფერი, რაც ცეცხლს ვერ უძლებს, წყალში გაავლეთ.

გაირეცხეთ ტანისამოსი მეშვიდე დღეს და გაწმიდავდით. ამის მერე შედით ბანაკში.

ასე უთხრა უფალმა მოსეს:

აღრიცხეთ ნადავლი კაციდან პირუტყვამდე შენ, ელეაზარ მღვდელმა და საზოგადოების მამამთავრებმა.

შუაზე გაუყავი ნადავლი ლაშქრობაში ნამყოფ მეომრებს და მთელს საზოგადოებას.

გამოართვი უფლისთვის ხარკი ლაშქრობაში ნამყოფ მებრძოლებს თითო სული ხუთასზე - ადამიანიდან და პირუტყვიდან, სახედრებიდან და ცხვრებიდან.

აიღე ეს მათი ნახევრიდან და მიეცი ელეაზარ მღვდელს საუფლო ძღვენი.

ისრაელიანთა ნახევრიდან კი აიღე თითო წილი ორმოცდაათზე, ადამიანიდან, პირუტყვიდან, სახედრებიდან, ცხვრებიდან, საქონელიდან და მიეცით ეს ლევიანებს, რომლებიც უფლის კარვის სამსახურს ასრულებენ.

გააკეთეს მოსემ და ელეაზარ მღვდელმა, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს.

მოლაშქრეთაგან დატაცებული ნადავლის გარდა იყო ექვსას სამოცდათხუთმეტი ათასი ცხვარი და თხა,

სამოცდათორმეტი ათასი ხარ-ძროხა,

სამოცდაერთი ათასი სახედარი.

ხოლო ქალები, რომელთაც არ ჰყავდათ შეცნობილი მამაკაცი მამრის საწოლზე, სულ იყვნენ ოცდათორმეტი ათასი სული.

ლაშქარში ნამყოფთა ნახევარი წილი იყო რიცხვით სამასოცდაჩვიდმეტი ათას ხუთასი ცხვარი და თხა.

საუფლო ხარკი ფარიდან იყო ექვსას სამოცდათხუთმეტი;

ხარ-ძროხა ოცდათექვსმეტი ათასი, ხოლო აქედან საუფლო ხარკი სამოცდათორმეტი.

სახედარი ოცდაათი ათას ხუთასი, ხოლო აქედან საუფლო ხარკი სამოცდაერთი.

ადამიანი თექვსმეტი ათასი სული, ხოლო აქედან საუფლო ხარკი ოცდათორმეტი სული.

ჩააბარა მოსემ ხარკი, საუფლო ძღვენი ელეაზარ მღვდელს, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს მოსესთვის.

აგრეთვე ისრაელიანთა კუთვნილი ნახევრიდან, რომელიც ჩამოართვა მოსემ ლაშქარში ნამყოფთ.

საზოგადოებისათვის განკუთვნილი ნახევარი იყო: სამას ოცდაშვიდი ათას ხუთასი ცხვარი და თხა,

ოცდათექვსმეტი ათასი ხარ-ძროხა,

ოცდაათი ათას ხუთასი სახედარი,

და თექვსმეტი ათასი სული ადამიანი.

აიღო მოსემ ისრაელიანთათვის განკუთვნილი ნახევრიდან ორმოცდამეათედი წილი - ადამიანი და პირუტყვი - და მისცა ისინი ლევიანებს, უფლის კარვის სამსახურის შემსრულებლებს, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს მოსესთვის.

მივიდნენ მოსესთან ლაშქრის ათასეულთა მეთაურები, ათასისთავები და ასისთავები,

და უთხრეს მოსეს: დაითვალეს შენმა მსახურებმა მეომრები, რომლებიც ჩვენს ხელქვეით არიან, და არცერთი მათგანი არ აკლია.

შემოგვიწირავს საუფლო შესაწირავი, თითოეულმა რაც იპოვა ოქროს ნივთებიდან - სალტეები და სამაჯურები, ბეჭდები, საყურეები და ყელსაბამები, ჩვენი სულის განსაწმედად უფლის წინაშე.

ჩაიბარეს მოსემ და ელეაზარ მღვდელმა მათგან ოქროულობა, ყველა ის სამკაული.

მთელი ოქრო, რომელიც ძღვნად მიუტანეს უფალს ათასისთავებმა და ასისთავებმა, იყო სულ თექვსმეტი ათას შვიდას ორმოცდაათი შეკელი.

მოლაშქრეებს თითოეულს თავისი წილი ჰქონდა დატაცებული.

მიიღეს მოსემ და ელეაზარ მღვდელმა ოქროულობა ათასისთავებისგან და ასისთავებისგან და შეიტანეს სადღესასწაულო კარავში ისრაელიანთა სამახსოვროდ უფლის წინაშე.

დიდძალი საქონელი ჰყავდათ რეუბენიანებს და გადიანებს. ნახეს მათ იაყზერისა და გალაადის ქვეყანა და აჰა, საქონლისათვის ყოფილა გამოსადეგი ის ადგილები.

მივიდნენ გადიანები და რეუბენიანები და ასე უთხრეს მოსეს, ელეაზარ მღვდელს და საზოგადოების თავკაცებს:

ყატაროთი, დიბონი, იაყზერი, ნიმრა, ხეშბონი, ელყალე, სებამი, ნებო და ბეყონი -

ქვეყანა, რომელიც შემუსრა უფალმა ისრაელის საზოგადოების წინაშე, გამოსადეგი ყოფილა საქონლისათვის; შენს მორჩილთ კი ჰყავთ საქონელი.

თქვეს: თუ მადლი გვიპოვნია შენს თვალში, მოეცეს ეს ქვეყანა შენს მორჩილთ საკუთრებად. ნუ გადაგვიყვან იორდანეს გაღმა.

მიუგო მოსემ გადიანებს და რეუბენიანებს: თქვენი ძმები საბრძოლველად წავლენ, თქვენ კი აქ დარჩებით?

რისთვის უშლით ისრაელიანებს იმ ქვეყანაში გადასვლას, რომელიც თქვენთვის მოუცია უფალს?

ასე მოიქცნენ თქვენი მამები, როცა კადეშ-ბარნეადან გავგზავნე ქვეყნის დასაზვერად.

მივიდნენ ეშქოლის ხევამდე, ნახეს ქვეყანა და დაუშალეს ისრაელიანებს იმ ქვეყანაში შესვლა, რომელიც მათთვის ჰქონდა მიცემული უფალს.

აღინთო უფლის რისხვა იმ დღეს და ასე დაიფიცა მან:

აბა, თუ იხილოს ეგვიპტიდან ამოსულმა ამ კაცებმა, ოცი წლიდან მოყოლებული, ის მიწა, რომლის მიცემასაც შევპირდი ფიცით აბრაამს, ისაკს და იაკობს, რადგან არ მომდევენ მე,

გარდა ქალებ იეფუნეს ძისა, კენიზელისა და იესო ნავეს ძისა, რადგან ისინი მისდევენ უფალს.

აღინთო უფლის რისხვა ისრაელის მიმართ და ახეტიალებდა მათ უდაბნოში ორმოც წელს, ვიდრე არ გადავიდა მთელი თაობა, რომელიც ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში.

აჰა, ახლა თქვენ აღმდგარხართ თქვენი მამა-პაპის ნაცვლად, ცოდვილთა ნაშობნო, რათა კიდევ უფრო იმატოს უფლის რისხვამ ისრაელის მიმართ.

თუ მისგან მოიქცევით, კიდევ მიატოვებს მას უდაბნოში და დაღუპავთ მთელს ამ ხალხს.

მიადგნენ მას და უთხრეს: ფარეხები ავიშენოთ ჯოგისთვის აქ და ქალაქები ბავშვებისთვის.

თავად ჩვენ დარაზმულნი წავუძღვებით წინ ისრაელიანებს, ვიდრე თავ-თავიანთ ადგილებამდე არ მივიყვანთ მათ, ჩვენი ბავშვები კი გამაგრებულ ქალაქებში დარჩებიან, რომ არაფერი ევნოთ ქვეყნის მკვიდრთაგან.

არ დავბრუნდებით სახლებში, ვიდრე არ დაიმკვიდრებს თითოეული ისრაელიანი თავის სამკვიდროს.

რადგან არ დავიმკვიდრებთ მათთან ერთად იორდანეს გაღმა და იქით, რადგან იორდანეს გამოღმა, აღმოსავლეთის შეგხვდება სამკვიდრო.

უთხრა მათ მოსემ: თუ ასე მოიქცევით, თუ შეიჭურვებით საომრად უფლის წინაშე,

და შეჭურვილი გადავა თითოეული თქვენგანი იორდანეს გაღმა უფლის წინაშე, ვიდრე არ აყრის უფალი თავის მტრებს თავის წინაშე,

და არ დაემორჩილება ქვეყანა უფალს, მერე გაბრუნდებით და უბრალონი იქნებით უფალთან და ისრაელთან, თქვენი საკუთრება გახდება ეს ქვეყანა უფლის წინაშე.

თუ ასე არ მოიქცევით, შესცოდავთ უფალს და დაიმსახურებთ სასჯელს, რომელიც გეწევათ თქვენ.

აიშენეთ ქალაქები თქვენი ბავშვებისათვის და ფარეხები ცხვრისათვის. რაც თქვენი ბაგეებიდან გამოვა, ის აკეთეთ.

ასე უთხრეს გადიანებმა და რეუბენიანებმა მოსეს: ისე მოიქცევიან შენი მორჩილნი, როგორც ჩვენი ბატონი ბრძანებს.

ჩვენი ბავშვები, ჩვენი ცოლები, ჩვენი საქონელი და მთელი ჩვენი პირუტყვი დარჩებიან აქ, გალაადის ქალაქებში.

შენი მორჩილნი კი, ყველანი სალაშქროდ დარაზმული გავლენ უფლის წინაშე საბრძოლველად, როგორც ჩვენი ბატონი ამბობს.

უბრძანა მათზე მოსემ ელეაზარ მღვდელს, იესო ნავეს ძეს და ისრაელიანების შტოთა მამამთავრებს.

უთხრა მათ მოსემ: თუ გადავლენ გადიანები და რეუბენიანები თქვენთან ერთად იორდანეს გაღმა საომრად დარაზმულნი უფლის წინაშე, და დამორჩილდება ის ქვეყანა თქვენს წინაშე, მიეცით მათ გალაადის ქვეყანა საკუთრებად.

თუ არ გადავლენ დარაზმულნი თქვენთან ერთად, მაშინ თქვენს შორის მიიღებენ წილს ქანაანის ქვეყანაში.

პასუხად მიუგეს გადიანებმა და რეუბენიანებმა: როგორც უფალმა უთხრა შენს მორჩილთ, ისე მოვიქცევით.

ჩვენ გავალთ დარაზმულნი უფლის წინაშე ქანაანის ქვეყანაში, სამკვიდრო კი იორდანეს გამოღმა გვექნება.

და მისცა მოსემ მათ - გადიანებს, რეუბენიანებს და მენაშეს, იოსების ძის, ნახევარ შტოს სიხონ ამორეველთა მეფის სამეფო, ბაშანის მეფის, ყოგის, სამეფო, ქვეყანა თავისი ქალაქებითა და სანახებითურთ, ქვეყნის ქალაქები ირგვლივ.

ააშენეს გადიანებმა დიბონი, ყატაროთი და ყაროერი,

ყატაროთ-შოფანი, იაყზერი და იაგბეჰა,

ბეთ-ნიმრა, ბეთ-ჰარანი, გამაგრებული ქალაქები და ფარეხები ცხვრისათვის.

რეუბენიანებმა ააშენეს ხეშბონი, ელყალე, კირიათაიმი,

ნებო, ბაალ-მეყონი, რომელთაც სახელი შეეცვალათ, და სიბმა; დაარქვეს სახელები ქალაქებს, რომლებიც მათ ააშენეს.

წავიდნენ მაქირ მენაშეს ძეს შთამომავალნი გალაადში, აიღეს იგი და განდევნეს იქ მცხოვრები ამორეველნი.

მისცა მოსემ გალაადი მაქირ მენაშეს ძეს და ის დასახლდა იქ.

იაირ მენაშეს ძე კი წავიდა და აიღო მათი სოფლები და დაარქვა მათ იაირის სოფლები.

ნობახი წავიდა და აიღო კენათი თავის დაბა-სოფლებიანად და დაარქვა მას თავისი სახელი: ნობახი.

აი, ისრაელიანთა მგზავრობანი, როცა გამოვიდნენ ისინი ეგვიპტიდან ლაშქარ-ლაშქარ მოსესა და აარონის წინამძღოლობით.

აღწერა მოსემ უფლის ბრძანებით მათი გამოსვლა და მგზავრობანი. აი, მათი მგზავრობანი გამოსვლისას.

რამზესიდან გაემგზავრნენ პირველი თვის მეთხუთმეტე დღეს; პასექის მეორე დღეს გავიდნენ ისრაელიანები გაბედულად მთელი ეგვიპტის თვალწინ.

მარხავდნენ ეგვიპტელები პირმშოებს, რომლებიც დაუხოცა მათ უფალმა, და მათ ღმერთებსაც მიაგო სასჯელი უფალმა.

გაემგზავრნენ ისრაელიანები რამზესიდან და სუქოთში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ სუქოთიდან და დაბანაკდნენ ეთამში რომელიც უდაბნოს კიდეზე მდებარეობს.

გაემგზავრნენ ეთამიდან და გაემართნენ ფი-ჰახიროთისკენ, რომელიც ბაალ-ცაფონის ზემოთ მდებარეობს, და მიგდოლის წინ დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ფნე-ჰახიროთიდან, შუა გადაჭრეს ზღვა უდაბნოს მიმართულებით, გაიარეს სამი დღის სავალი გზა ეთამის უდაბნოში და მარაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ მარადან და ელიმში მივიდნენ; თორმეტი წყარო და სამოცდაათი ფინიკის ხე იყო ელიმში. იქ დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ელიმიდან და მეწამულ ზღვასთან დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ მეწამული ზღვიდან და სინის უდაბნოში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ სინის უდაბნოდან და დოფკაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ დოფკიდან და ალუშში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ალუშიდან და რეფიდიმში დაბანაკდნენ. იქ არ იყო სასმელი წყალი ხალხისთვის.

გაემგზავრნენ რეფიდიმიდან და სინაის უდაბნოში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ სინაის უდაბნოდან და კიბროთ-ჰათაავაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ კიბროთ-ჰათაავადან და ხაცეროთში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ხაცეროთიდან და რითმაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ რითმადან და რიმონ-ფარეცში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ რიმონ-ფარეციდან და ლიბნაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ლიბნადან და რისაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ რისადან და კეჰელათაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ კეჰელათიდან შაფერის მთაზე დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ შაფერის მთიდან და ხარადაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ხარადიდან და მაკჰელოთში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ მაკჰელოთიდან და თახათში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ თახათიდან და თარახში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ თარახიდან და მითკაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ მითკადან და ხაშმონაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ხაშმონიდან და მოსეროთში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ მოსეროთიდან და ბნე-იაყაკანში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ბნე-იაყაკანიდან და ხორ-გილგადში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ხორ-გილგადიდან და იატბათაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ იატბათიდან და აბრონაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ აბრონიდან და ეციონ-გაბერში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ეციონ-გაბერიდან და ცინის უდაბნოში დაბანაკდნენ. ეს კადეშია.

გაემგზავრნენ კადეშიდან და ჰორის მთაზე დაბანაკდნენ, ედომის ქვეყნის საზღვარზე.

ავიდა აარონ მღვდელი ჰორის მთაზე, უფლის ბრძანებისამებრ, და მოკვდა იქ ისრაელიანთა ეგვიპტიდან გამოსვლის მეორმოცე წელს, მეხუთე თვის პირველში.

ას ოცდასამი წლისა იყო აარონი, როცა მოკვდა იგი ჰორის მთაზე.

გაიგო ქანაანელმა ყარად მეფემ, რომელიც ქანაანის ქვეყნის სამხრეთში ცხოვრობდა, ისრაელიანთა მოსვლა.

გაემგზავრნენ ჰორის მთიდან და ცალმონაში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ცალმონიდან და ფუნონში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ფუნონიდან და ობოთში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ობოთიდან და იიმ-ყაბარიმში დაბანაკდნენ, მოაბის საზღვარზე.

გაემგზავრნენ იიმიდან და დიბონ-გადში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ დიბონ-გადიდან და ყალმონ-დიბლათაიმში დაბანაკდნენ.

გაემგზავრნენ ყალმონ-დიბლათაიმიდან და ყაბარიმის მთებზე დაბანაკდნენ, ნებოს წინ.

გაემგზავრნენ ყაბარიმის მთებიდან და მოაბის ველზე დაბანაკდნენ, იორდანეს პირას, იერიხონის მახლობლად.

დაბანაკდნენ იორდანეს პირას ბეთ-იეშიმოთიდან აბელ-შიტიმამდე, მოაბის ველზე.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს მოაბის ველზე, იორდანეს ნაპირას, იერიხონის მახლობლად:

ელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი მათ: როცა გადახვალთ იორდანეს გაღმა, ქანაანის ქვეყანაში,

აჰყარეთ თქვენს წინაშე ქვეყნის მკვიდრნი, გაანადგურეთ ყველა მათი გამოსახულება და ყველა მათი ჩამოსხმული კერპი და მოუშალეთ ყველა გორაკი.

დაიმკვიდრეთ ქვეყანა და დასახლდით იქ, რადგან თქვენთვის მომიცია ეს ქვეყანა დასამკვიდრებლად.

დაუნაწილეთ წილისყრით ქვეყანა თქვენს გვარეულობებს: მრავალრიცხოვანს მეტი წილი მიეცით, მცირერიცხოვანს ნაკლები წილი მიეცით. ვისაც სად შეხვდება წილი, იქ დაიმკვიდროს. მამა-პაპის შტოთა მიხედვით დაინაწილეთ.

თუ არ აჰყრით ქვეყნის მკვიდრთ, იქ დარჩენილნი ეკლად ექცევიან თქვენს თვალებს და ნემსებად - თქვენს ფერდებს, შეგავიწროებენ იმ ქვეყანაში, სადაც იცხოვრებთ.

და რაც განმიზრახავს თქვენთვის გასაკეთებლად, გაგიკეთებთ.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაარიგე ისრაელიანები და უთხარი მათ: როცა შეხვალთ ქანაანის ქვეყანაში, აი, საზღვრები ამ ქვეყნისა, ქანაანის ქვეყნისა, რომელიც წილად შეგხვდებათ თქვენ:

სამხრეთ მხარედ გექნებათ ცინის უდაბნოდან, ედომის მახლობლად; გექნებათ სამხრეთი საზღვარი მარილოვანი ზღვის კიდიდან აღმოსავლეთის მიმართულებით.

გაუხვევს თქვენი საზღვარი სამხრეთიდან ყაკრაბიმის ზეგანისკენ, გაივლის ცინზე, მიებჯინება სამხრეთით კადეშ-ბარნეას, გავა ხაცერ-ადართან და გაივლის ყაცმონზე.

გაუხვევს საზღვარი აცმონიდან ეგვიპტის ხევისკენ და მიებჯინება ზღვას.

დასავლეთის საზღვარი: დიდი ზღვა გექნებათ საზღვრად. ეს გქონდეთ სამხრეთის საზღვრად.

ეს გქონდეთ ჩრდილოეთის საზღვრად: დიდი ზღვიდან გაატარეთ საზღვარი ჰორის მთაზე.

ჰორის მთიდან გაატარეთ ხამათის მიმართულებით; მიებჯინება საზღვარი ცედადას.

გავა საზღვარი ციფრონისკენ და მიებჯინება ხაცარ-ყენანს. ეს გქონდეთ ჩრდილოეთის საზღვრად.

აღმოსავლეთით გაავლეთ საზღვარი ხაცარ-ყენანიდან შეფამასკენ.

შეფამიდან ეშვება საზღვარი რიბლასკენ, ყაინის აღმოსავლეთით. ეშვება საზღვარი და ეკვრის ქინერეთის ზღვის ნაპირს აღმოსავლეთით.

ეშვება საზღვარი იორდანეზე და ებჯინება მარილოვან ზღვას. ეს იყოს თქვენთვის ქვეყნად თავისი გარეშემო საზღვრებითურთ.

ასე გამოუცხადა მოსემ ისრაელიანებს: აჰა, ქვეყანა, რომელიც უნდა დაინაწილოთ წილისყრით, რომელზეც ბრძანა უფალმა, რომ მისცემოდა ცხრა შტოს და ნახევარ შტოს.

რადგან მიიღეს რეუბენიანთა შტომ მამისსახლების მიხედვით და გადიანელთა შტომ მათი გვარეულობების მიხედვით და მენაშეს ნახევარმა შტომ. მათ მიიღეს თავიანთი წილი.

ორმა შტომ და ნახევარმა შტომ მიიღეს თავიანთი წილი იორდანეს გაღმა, იერიხონის მახლობლად, აღმოსავლეთით.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ეს არის იმ კაცთა სახელები, რომლებიც დაიმკვიდრებენ თქვენთვის ქვეყანას: ელეაზარ მღვდელი და იესო ნავეს ძე.

ყოველი შტოდან თითო თავკაცი გამოარჩიეთ ქვეყნის დასანაწილებლად.

აი, მათი სახელები: იუდას ტომიდან: ქალებ იეფუნეს ძე;

სიმონიანთა შტოდან: სამუელ ამიჰუდის ძე;

ბენიამინის შტოდან: ელიდად ქისლონის ძე;

დანიანთა შტოდან: თავკაცი ბუკი იოგლის ძე;

იოსებიანთა შტოდან: მანასიანთა შტოდან - თავკაცი ხანიელ ეფოდის ძე;

ეფრემიანთა შტოდან: თავკაცი კემუელ შიტფონის ძე;

ზებულონიანთა შტოდან: თავკაცი ელიცაფან ფარნაქის ძე;

ისაქარიანთა შტოდან: თავკაცი ფალტიელ ყაზანის ძე;

აშერიანთა შტოდან: თავკაცი ახიჰუდ შელომის ძე;

ნაფთალიანთა შტოდან: თავკაცი ფედაელ ყამიჰუდის ძე.

ესენი იყვნენ, ვისაც უბრძანა უფალმა ქანაანის ქვეყნის განაწილება ისრაელიანთათვის.

ელაპარაკა უფალი მოსეს მოაბის ველზე, იორდანესთან, იერიხონის მახლობლად:

ვუბრძანე ისრაელიანებს, რომ მისცენ ლევიანებს თავიანთი საკუთარი სამკვიდროდან ქალაქები საცხოვრებლად. ქალაქგარეთ სანახებიც, ირგვლივ, მიეცით ლევიანებს.

ჰქონდეთ ქალაქები საცხოვრებლად და სანახები ჰქონდეთ პირუტყვისათვის, ქონებისთვის და ყოველგვარი სარჩოსათვის.

ქალაქგარე სანახები, რომლებიც ლევიანებს უნდა მისცეთ, ქალაქის კედლებს იქით ათას წყრთაზე უნდა გადიოდეს ირგვლივ.

გადაზომეთ ორი ათასი წყრთა ქალაქგარეთ აღმოსავლეთის მიმართულებით, ორი ათასი წყრთა სამხრეთის მიმართულებით, ორი ათასი წყრთა დასავლეთის მიმარიულებით და ორი ათასი წყრთა ჩრდილოეთის მიმართულებით; შუაში ქალაქი. ეს ჰქონდეთ მათ ქალაქგარე სანახებად.

იმ ქალაქებიდან, რომლებიც ლევიანებს უნდა მისცეთ, ექვსი ქალაქი თავშესაფარი იყოს, სადაც დაანებებთ მკვლელს გაქცევას. ამათ ზევით ორმოცდაორი ქალაქი მიეცით.

სულ ორმოცდარვა ქალაქი უნდა მისცეთ ლევიანებს თავისი სანახებითურთ.

ქალაქები, რომლებიც ისრაელიანთა საკუთრებიდან უნდა მისცეთ, მრავალრიცხოვანთ მეტი გამოართვით, მცირერიცხოვანთ - ნაკლები, თითოეულმა თავისი წილხვედრის კვალობაზე უნდა მისცეს თავისი ქალაქებიდან ლევიანებს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი მათ: როცა გადახვალთ იორდანეს გაღმა ქანაანის ქვეყანაში,

დაიგულეთ ზოგიერთი ქალაქი, თავშესაფარ ქალაქებად გქონდეთ ისინი, სადაც შეეძლება თავის შეფარება მკვლელს, რომელსაც უნებურად შემოაკვდება კაცი.

გქონდეთ ეს ქალაქები თავშესაფარად შურისმაძიებლისაგან, რათა არ მოიკლას მკვლელი, ვიდრე საზოგდოების წინაშე წარდგებოდეს სამსჯავროდ.

ექვსი უნდა იყოს ქალაქი, რომელსაც თავშესაფრად განაწესებთ.

სამი ქალაქი იორდანეს გაღმა უნდა მისცეთ და სამი ქალაქი ქაანანის ქვეყანაში უნდა მისცეთ. თავშესაფარი ქალაქები იქნება ისინი.

ისრაელიანებს, მდგმურს და თქვენს შორის დამკვიდრებულს გქონდეთ ეს ექვსი ქალაქი თავშესაფრად, რათა იქ თავი შეაფაროს ყველამ, ვისაც უნებურად შემოაკვდება კაცი.

თუ ვინმე კაცს რკინას დაჰკრავს და მოკლავს, მკვლელია იგი. მკელელი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

თუ ვინმე სასიკვდილოდ დაარტყამს ქვას ვინმეს და მოკვდება კაცი მკვლელია. მკვლელი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

ან ხის იარაღს, რომლითაც შეიძლება მოკვდეს კაცი, დაარტყამს ვინმეს და მოკვდება კაცი, მკვლელია. მკვლელი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

მესისხლეს თავად შეუძლია მოკლას მკვლელი; შეხვდება და თვითონვე მოკლას.

თუ ვინმე ქიშპობით კაცს ხელს ჰკრავს ან განზრახვით რაიმეს ესვრის და მოკვდება კაცი,

ან მტრობით ხელს დაარტყამს და მოკვდება, დამრტყმელი უნდა მოკვდეს, რადგან მკვლელია. მესისხლეს შეუძლია მოკლას მკვლელი, როცა შეხვდება.

თუკი უნებლიეთ, მტრობის გარეშე, ჰკრავს ხელს ან განუზრახველად ესვრის რაიმე საგანს,

ან ქვა, რომლითაც შეიძლება მოკვდეს კაცი, გადმოუვარდება და ვინმეს დაეცემა თავში და მოკვდება, ის კი არც მტრობდა მას და არც ავს ფიქრობდა მისთვის,

საზოგადოებამ უნდა განსაჯოს მკვლელისა და მესისხლის საქმე ამ წესების მიხედვით.

უნდა იხსნას საზოგადოებამ მკვლელი მესისხლისაგან და გააბრუნოს იგი საზოგადოებამ მის თავშესაფარ ქალაქში, სადაც გაქცეული იყო. დარჩეს იქ წმიდა ზეთით ცხებული მღვდელმთავრის სიკვდილამდე.

თუკი მკვლელი გასცდება თავშესაფარი ქალაქის საზღვრებს, სადაც გაიქცა,

ნახავს მას მესისხლე თავშესაფარი ქალაქის საზღვრებს გარეთ და მოკლავს მესისხლე მკვლელს, არ მოეკითხება მას სისხლი,

რადგან თავშესაფარ ქალაქში უნდა დარჩენილიყო მღვდელმთავრის სიკვდილამდე. მღვდელმთავრის სიკვდილის შემდეგ კი მკვლელს შეუძლია თავის საკუთარ ქვეყანაში დაბრუნება.

გქონდეთ ეს სამართლის წესად თქვენს თაობებში. ყველგან, სადაც კი იცხოვრებთ.

ყოველი მკვლელი მოწმეთა ჩვენებით უნდა მოიკლას, ერთი მოწმის მხილებით კაცს სიკვდილით ვერ დასჯიან.

ნუ აიღებთ გამოსასყიდს მკვლელის გამოსახსნელად, რომელიც სასიკვდილოა, რადგან სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

ნუ აიღებთ გამოსასყიდს თავშესაფარ ქალაქში გაქცეულისთვის, რომ მღვდლის სიკვდილამდე დაბრუნდეს თავის ქვეყანაში.

ნუ წაბილწავთ მიწას, სადაც იმყოფებით, რადგან სისხლია, რომ ბილწავს მიწას. ვერ განიწმიდება მიწა მასზე დაღვრილი სისხლისაგან, თუ არა თავად მისი დამღვრელის სისხლით.

ნუ გააუწმიდურებთ მიწას, სადაც თქვენ ცხოვრობთ, სადაც მე ვარ დავანებული თქვენს შორის, რადგან მე, უფალი, დავანებული ვარ ისრაელიანთა შორის.

მივიდნენ გალაად მაქირის ძის, მენაშიანის ძეთა საგვარეულოს მამამთავრები იოსებიანთა საგვარეულოებიდან და ილაპარაკეს მოსეს წინაშე და ისრაელიანთა თავკაცების, მამამთავართა წინაშე,

თქვეს: ჩვენს ბატონს უბრძანა უფალმა, რომ წილისყრით მისცეს ისრაელიანებს ქვეყანა სამკვიდროდ; ნაბრძანები აქვს უფლისგან ჩვენს ბატონს, რომ მის ქალიშვილებს მისცეს ჩვენი ძმის ცელაფხადის წილი.

თუ ვისმე მითხოვდნენ ცოლად ისრაელიანთა რომელიმე შტოში, წაერთმევა მათი სამკვიდრო ჩვენი მამაპაპის სამკვიდროს და შეეძინება იმ შტოს სამკვიდროს, სადაც იქნებიან ისინი გათხოვილები. დაიკარგება ჩვენი წილხვედრილი სამკვიდრო.

როცა დაუდგებათ ზეიმის დღე ისრაელიანებს, მაშინაც მიემატება მათი სამკვიდრო იმ შტოს სამკვიდროს, სადაც იქნებიან გათხოვილნი და ჩამოერთმევა ჩვენი მამა-პაპის სამკვიდროს მათი სამკვიდრო.

ასე გამოუცხადა მოსემ ისრაელიანებს უფლის ბრძანებისამებრ: მართალს ამბობს იოსებიანთა შტო.

აი, რა აქვს ნაბრძანები უფალს ცელაფხადის ასულთა საქმეზე: ვინც მოეწონებათ, იმათ მისთხოვდნენ, ოღონდ მამისეული შტოს საგვარეულოებში გათხოვდნენ.

არ უნდა გადადიოდეს ისრაელიანთა სამკვიდრო შტოდან შტოში, რადგან მამაპაპისეულ შტოს სამკვიდროს უნდა იყოს მიწებებული თითოეული ისრაელიანი.

ყოველი ასული, რომელიც იმკვიდრებს წილს ისრაელიანთა რომელიმე შტოში, მამისეული შტოს საგვარეულოდან უნდა მისთხოვდეს ვისმე, რათა თითოეულ ისრაელიანს შეეძლოს მამაპაპისეული წილის დამკვიდრება.

არ უნდა გადადიოდეს სამკვიდრო ერთი შტოდან სხვა შტოში, რადგან თითოეული ისრაელიანი თავის სამკვიდროს უნდა იყოს მიწებებული.

როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს, ისე მოიქცნენ ცელაფხადის ასულები.

მისთხოვდნენ მახლა, თორცა, ხოგლა, მილქა და ნოყა - ცელაფხადის ასულები - თავიანთ ბიძაშვილებს ცოლად.

იოსებიან-მენაშეანთა საგვარეულოებში იყვნენ გათხოვილნი ისინი და ამიტომაც მათ მამისეულ საგვარეულოს შერჩა მათი სამკვიდრო.

აი, ბრძანებები და წესები, უფალმა რომ გამოცხადებინა მოსეს ისრაელიანთათვის მოაბის ველზე, იორდანესთან, იერიხონის გასწვრივ.