Скрыть
15:1
15:2
15:5
15:6
15:7
15:8
15:9
15:10
15:11
15:12
15:14
15:17
15:18
15:21
15:23
15:25
15:26
15:28
15:30
15:31
15:33
15:35
15:37
15:39
Церковнославянский (рус)
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: егда́ вни́дете въ зе́млю вселе́нiя ва́­шего, ю́же А́зъ даю́ ва́мъ,
и сотворите́ при­­но́съ Го́споду во всесожже́нiе или́ же́ртву, е́же воз­вели́чити мольбу́, или́ благово́льну, или́ въ пра́здники ва́шя въ воню́ благово́нiя Го́споду, а́ще у́бо от­ воло́въ, или́ от­ ове́цъ:
и да при­­несе́тъ при­­нося́й да́ръ сво́й Го́споду же́ртву, муки́ пшени́чны деся́тую ча́сть е́фи [мѣ́ры], вмѣ́шены въ еле́й четве́ртыя ча́сти и́на [мѣ́ры]:
и вина́ на воз­лiя́нiе четве́ртую ча́сть и́на сотвори́те во всесожже́нiе или́ въ же́ртву: а́гнцу еди́ному да сотвори́ши толи́ко, при­­но́съ воню́ благово́нiя Го́споду.
И овну́, егда́ творите́ его́ во всесожже́нiе или́ въ же́ртву, да сотвори́ши же́ртву муки́ пшени́чны двѣ́ десяти́ны вмѣ́шаны въ еле́й, тре́тiю ча́сть и́на [мѣ́ры]:
и вина́ на воз­лiя́нiе тре́тiю ча́сть и́на при­­несете́ въ воню́ благово́нiя Го́споду.
А́ще же творите́ от­ воло́въ во всесожже́нiе или́ въ же́ртву, е́же воз­вели́чити мольбу́, или́ во спаси́телное Го́споду,
и при­­несе́тъ съ телце́мъ при­­но́съ муки́ пшени́чны три́ десяти́ны вмѣ́шаны въ еле́й, по́лъ и́на [мѣ́ры]:
и вина́ на воз­лiя́нiе по́лъ и́на [мѣ́ры], при­­но́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду.
Та́ко да сотвори́ши телцу́ еди́ному, или́ овну́ еди́ному, или́ а́гнцу еди́ному от­ ове́цъ или́ от­ ко́зъ:
по числу́ и́хъ, я́же а́ще сотворите́, та́ко сотвори́те еди́ному по числу́ и́хъ.
Вся́къ тузе́мецъ да сотвори́тъ та́ко сицева́я при­­нести́ при­­ноше́нiя въ воню́ благово́нiя Го́споду:
а́ще же при­­шле́цъ въ ва́съ при­­бу́детъ въ земли́ ва́­шей, или́ и́же а́ще бу́детъ въ ва́съ въ родѣ́хъ ва́шихъ, и сотвори́тъ при­­но́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду, я́коже творите́ вы́, та́ко да сотвори́тъ.
Со́нме Госпо́день, зако́нъ еди́нъ да бу́детъ ва́мъ и при­­ше́лцемъ при­­лежа́щымъ въ ва́съ, зако́нъ вѣ́чный въ ро́ды ва́шя: я́коже вы́, [та́ко] и при­­шле́цъ да бу́детъ предъ Го́сподемъ:
зако́нъ еди́нъ да бу́детъ и оправда́нiе еди́но да бу́детъ ва́мъ и при­­ше́лцу при­­лежа́щему въ ва́съ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: егда́ вни́дете въ зе́млю, въ ню́же А́зъ ввожду́ ва́съ та́мо,
и бу́детъ егда́ я́сте от­ хлѣ́бовъ земли́ [тоя́], от­ложи́те уча́стiе во от­дѣле́нiе Го́споду: нача́токъ тѣ́ста ва́­шего,
хлѣ́бъ от­лучи́те уча́стiе о́но­е: я́коже уча́стiе от­ гумна́,
та́ко от­дѣли́те то́й хлѣ́бъ, нача́токъ тѣ́ста ва́­шего, и дади́те Го́споду уча́стiе въ ро́ды ва́шя.
Егда́ же согрѣшите́ и не сотворите́ всѣ́хъ за́повѣдiй си́хъ, и́хже глаго́ла Госпо́дь Моисе́ю,
я́коже повелѣ́ Госпо́дь Бо́гъ къ ва́мъ руко́ю Моисе́овою, от­ дне́ въ о́ньже повелѣ́ Госпо́дь къ ва́мъ, и пото́мъ въ ро́ды ва́шя,
и бу́детъ а́ще от­ оче́съ со́нма сотвори́т­ся нево́лею, и да сотвори́тъ ве́сь со́нмъ телца́ еди́наго непоро́чна от­ воло́въ во всесожже́нiе, въ воню́ благово́нiя Го́споду, и же́ртву сего́, и воз­лiя́нiе его́ по уставле́нiю, и козла́ еди́наго от­ ко́зъ грѣха́ ра́ди:
и да помо́лит­ся жре́цъ от­ все́мъ со́нмѣ сыно́въ Изра́илевыхъ, и оста́вит­ся и́мъ, я́ко нехотѣ́нiе е́сть: и сі́и при­­несо́ша да́ръ сво́й, при­­несе́нiе Го́споду грѣха́ ра́ди сво­его́ предъ Го́сподемъ, нехотѣ́нiй ра́ди сво­и́хъ,
и оста́вит­ся всему́ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ и при­­ше́лцу при­­лежа́щему въ ва́съ, я́ко всѣ́мъ лю́демъ нехотѣ́н­ное.
А́ще же душа́ еди́на не хотя́щи согрѣши́тъ, да при­­веде́тъ ко́зу еди́ну единолѣ́тну грѣха́ ра́ди:
и да помо́лит­ся жре́цъ о души́ нехотѣ́в­шей и согрѣ́шшей нехотѣ́нiемъ предъ Го́сподемъ, и да помо́лит­ся о не́й, и оста́вит­ся е́й.
Насе́лнику [земли́] сыно́въ Изра́илевыхъ и при­­ше́лцу при­­лежа́щему въ ни́хъ, зако́нъ еди́нъ да бу́детъ и́мъ, и́же а́ще сотвори́тъ не хотя́щь.
И душа́ я́же сотвори́тъ руко́ю го́рдости от­ тузе́мецъ или́ от­ при­­ше́лцевъ, Бо́га сiя́ разгнѣ́ваетъ, и потреби́т­ся душа́ та́ от­ люді́й сво­и́хъ:
я́ко сло́во Госпо́дне презрѣ́ и за́повѣди Его́ разсы́па, сотре́нiемъ да сотре́т­ся душа́ та́: и грѣ́хъ ея́ на не́й.
И бя́ху сы́нове Изра́илевы въ пусты́ни, и обрѣто́ша му́жа собира́юща дрова́ въ де́нь суббо́тный,
и при­­ведо́ша его́ обрѣ́тшiи собира́юща дрова́ въ де́нь суббо́тный къ Моисе́ю и Ааро́ну и ко всему́ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ,
и вверго́ша его́ въ темни́цу: не совѣща́ша бо, что́ сотворя́тъ ему́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: сме́ртiю да у́мретъ человѣ́къ се́й, да побiе́те его́ ка́менiемъ ве́сь со́нмъ внѣ́ полка́.
И изведо́ша его́ ве́сь со́нмъ внѣ́ полка́, и поби́ша его́ ка́менiемъ ве́сь со́нмъ внѣ́ полка́, я́коже глаго́ла Госпо́дь Моисе́ю.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши и́мъ: и да сотворя́тъ себѣ́ ря́сны на воскри́лiихъ ри́зъ сво­и́хъ въ ро́ды своя́: и воз­ложи́те на ря́сны воскри́лiй пряде́нiе си́нее,
и бу́детъ ва́мъ на ря́снахъ: и у́зрите и́хъ, и воспомяне́те вся́ за́повѣди Госпо́дни и сотвори́те я́, и не разврати́теся вслѣ́дъ мы́слей сво­и́хъ и вслѣ́дъ оче́съ ва́шихъ, и́миже вы́ соблуди́сте вслѣ́дъ и́хъ:
я́ко да помяне́те и сотворите́ вся́ за́повѣди Моя́, и бу́дете святи Бо́гу ва́­шему:
А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, изведы́й ва́съ изъ земли́ Еги́петскiя, бы́ти ва́мъ Бо́гъ: А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ.
Синодальный
1 Повеление о хлебном приношении и вине для возлияния вместе с всесожжением и мирной жертвой; 17 различные особые приношения; 32 смерть за нарушение субботнего покоя; 37 кисти на краях одежд.
И сказал Господь Моисею, говоря:
объяви сынам Израилевым и скажи им: когда вы войдете в землю вашего жительства, которую Я даю вам,
и будете приносить жертву Господу, всесожжение, или жертву заколаемую, от волов и овец, во исполнение обета, или по усердию, или в праздники ваши, дабы сделать приятное благоухание Господу, –
тогда приносящий жертву свою Господу должен принести в приношение от хлеба десятую часть [ефы] пшеничной муки, смешанной с четвертою частью гина елея;
и вина для возлияния приноси четвертую часть гина при всесожжении, или при заколаемой жертве, на каждого агнца [в приятное благоухание Господу].
А принося овна, приноси в приношение хлебное две десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с третьею частью гина елея;
и вина для возлияния приноси третью часть гина в приятное благоухание Господу.
Если молодого вола приносишь во всесожжение или жертву заколаемую, во исполнение обета или в мирную жертву Господу,
то вместе с волом должно принести приношения хлебного три десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с половиною гина елея;
и вина для возлияния приноси полгина в жертву, в приятное благоухание Господу.
Так делай при каждом приношении вола и овна и агнца из овец, или коз;
по числу жертв, которые вы приносите, так делайте при каждой, по числу их.
Всякий туземец так должен делать это, принося жертву в приятное благоухание Господу;
и если будет между вами жить пришелец, или кто бы ни был среди вас в роды ваши, и принесет жертву в приятное благоухание Господу, то и он должен делать так, как вы делаете;
для вас, общество [Господне], и для пришельца, живущего [у вас], устав один, устав вечный в роды ваши: что вы, то и пришелец да будет пред Господом;
закон один и одни права да будут для вас и для пришельца, живущего у вас.
И сказал Господь Моисею, говоря:
объяви сынам Израилевым и скажи им: когда вы войдете в землю, в которую Я веду вас,
и будете есть хлеб той земли, то возносите возношение Господу;
от начатков теста вашего лепешку возносите в возношение; возносите ее так, как возношение с гумна;
от начатков теста вашего отдавайте в возношение Господу в роды ваши.
Если же преступите по неведению и не исполните всех сих заповедей, которые изрек Господь Моисею,
всего, что заповедал вам Господь [Бог] чрез Моисея, от того дня, в который Господь заповедал вам, и впредь в роды ваши, –
то, если по недосмотру общества сделана ошибка, пусть все общество принесет одного молодого вола [без порока] во всесожжение, в приятное благоухание Господу, с хлебным приношением и возлиянием его, по уставу, и одного козла в жертву за грех;
и очистит священник все общество сынов Израилевых, и будет прощено им, ибо это была ошибка, и они принесли приношение свое в жертву Господу, и жертву за грех свой пред Господом, за свою ошибку;
и будет прощено всему обществу сынов Израилевых и пришельцу, живущему между ними, потому что весь народ сделал это по ошибке.
Если же один кто согрешит по неведению, то пусть принесет козу однолетнюю в жертву за грех;
и очистит священник душу, сделавшую по ошибке грех пред Господом, и очищена будет, и прощено будет ей;
один закон да будет для вас, как для природного жителя из сынов Израилевых, так и для пришельца, живущего у вас, если кто сделает что по ошибке.
Если же кто из туземцев, или из пришельцев, сделает что дерзкою рукою, то он хулит Господа: истребится душа та из народа своего,
ибо слово Господне он презрел и заповедь Его нарушил; истребится душа та; грех ее на ней.
Когда сыны Израилевы были в пустыне, нашли человека, собиравшего дрова в день субботы;
и привели его нашедшие его собирающим дрова [в день субботы] к Моисею и Аарону и ко всему обществу [сынов Израилевых];
и посадили его под стражу, потому что не было еще определено, что должно с ним сделать.
И сказал Господь Моисею: должен умереть человек сей; пусть побьет его камнями все общество вне стана.
И вывело его все общество вон из стана, и побили его камнями, и он умер, как повелел Господь Моисею.
И сказал Господь Моисею, говоря:
объяви сынам Израилевым и скажи им, чтоб они делали себе кисти на краях одежд своих в роды их, и в кисти, которые на краях, вставляли нити из голубой шерсти;
и будут они в кистях у вас для того, чтобы вы, смотря на них, вспоминали все заповеди Господни, и исполняли их, и не ходили вслед сердца вашего и очей ваших, которые влекут вас к блудодейству,
чтобы вы помнили и исполняли все заповеди Мои и были святы пред Богом вашим.
Я Господь, Бог ваш, Который вывел вас из земли Египетской, чтоб быть вашим Богом: Я Господь, Бог ваш.
 Jehová habló a Moisés y le dijo:
«Habla a los hijos de Israel y diles: Cuando hayáis entrado en la tierra que yo os daré por habitación,
y presentéis ofrenda que se quema a Jehová, holocausto o sacrificio de vacas o de ovejas, como voto especial o como ofrenda voluntaria, o para ofrecer en vuestras fiestas solemnes olor grato a Jehová,
entonces, el que presente su ofrenda a Jehová traerá como ofrenda la décima parte de un efa de flor de harina, amasada con la cuarta parte de un hin de aceite.
De vino para la libación ofrecerás por cada cordero la cuarta parte de un hin, además del holocausto o del sacrificio.
Por cada carnero presentarás una ofrenda de dos décimas de flor de harina, amasada con la tercera parte de un hin de aceite;
y de vino para la libación presentarás la tercera parte de un hin, como ofrenda de olor grato a Jehová.
Cuando ofrezcas un novillo como holocausto o sacrificio, como voto especial o de paz a Jehová,
ofrecerás con el novillo una ofrenda de tres décimas de flor de harina, amasada con la mitad de un hin de aceite;
y de vino para la libación presentarás la mitad de un hin, como ofrenda quemada de olor grato a Jehová.
Así se hará con cada buey o carnero o cordero de las ovejas o cabrito.
Sea cual sea el número de animales, así haréis con cada uno de ellos.
Todo natural hará estas cosas así, para presentar una ofrenda quemada de olor grato a Jehová.
»Si un extranjero que habite con vosotros, o cualquiera que viva entre vosotros, quiere presentar una ofrenda de olor grato a Jehová, lo hará tal como vosotros lo hacéis, por vuestras generaciones.
Un mismo estatuto tendréis en la congregación para vosotros y para el extranjero que con vosotros viva. Será estatuto perpetuo por vuestras generaciones; igual que vosotros, así será el extranjero delante de Jehová.
Una misma ley y un mismo decreto tendréis, vosotros y el extranjero que con vosotros viva.»
Habló Jehová a Moisés y le dijo:
«Habla a los hijos de Israel y diles: Cuando hayáis entrado en la tierra a la cual yo os llevo,
cuando comencéis a comer del pan de la tierra, presentaréis una ofrenda a Jehová.
De lo primero que amaséis, presentaréis una torta como ofrenda; como la ofrenda de la era, así la ofreceréis.
De las primicias de vuestra masa daréis a Jehová una ofrenda por vuestras generaciones.
»Cuando involuntariamente dejéis de cumplir cualquiera de estos mandamientos que Jehová ha comunicado a Moisés,
cualquiera de las cosas que Jehová os ha mandado por medio de Moisés, desde el día que Jehová lo mandó en adelante, por generaciones,
si el pecado involuntario fue cometido ignorándolo la congregación, toda la congregación ofrecerá un novillo como holocausto de olor grato a Jehová, con su ofrenda y su libación conforme a la ley, y un macho cabrío como expiación.
Luego el sacerdote hará expiación por toda la congregación de los hijos de Israel, y les será perdonado, porque se trata de un error involuntario. Ellos presentarán sus ofrendas, ofrenda que se quema a Jehová, y sus expiaciones delante de Jehová, por esos errores.
Y será perdonado a toda la congregación de los hijos de Israel, y al extranjero que vive entre ellos, por cuanto es una falta involuntaria de todo el pueblo.
»Si una persona peca involuntariamente, ofrecerá una cabra de un año para expiación.
El sacerdote hará expiación por la persona que haya pecado involuntariamente delante de Jehová, la reconciliará, y le será perdonado.
Una misma ley tendréis para el que peque involuntariamente, ya se trate de uno de los hijos de Israel o del extranjero que viva entre ellos.
»Pero la persona que haga algo con soberbia, sea el natural o el extranjero, ultraja a Jehová; esa persona será eliminada de en medio de su pueblo.
Por cuanto tuvo en poco la palabra de Jehová y menospreció su mandamiento, esa persona será eliminada por completo y su pecado caerá sobre ella.»
Cuando los hijos de Israel estaban en el desierto, hallaron a un hombre que recogía leña en sábado.
Los que lo hallaron recogiendo leña lo llevaron ante Moisés, Aarón y toda la congregación.
Lo pusieron en la cárcel, porque no estaba determinado qué se le había de hacer.
Entonces Jehová dijo a Moisés: «Irremisiblemente ese hombre debe morir: apedréelo toda la congregación fuera del campamento.»
La congregación lo sacó fuera del campamento, y lo apedrearon hasta que murió, como Jehová había mandado a Moisés.
Jehová habló a Moisés y le dijo:
«Habla a los hijos de Israel y diles que se hagan unos flecos en los bordes de sus vestidos, por sus generaciones; y pongan en cada fleco de los bordes un cordón de azul.
Llevaréis esos flecos para que cuando los veáis os acordéis de todos los mandamientos de Jehová. Así los pondréis por obra y no seguiréis los apetitos de vuestro corazón y de vuestros ojos, que han hecho que os prostituyáis.
Así os acordaréis y cumpliréis todos mis mandamientos, para que seáis santos ante vuestro Dios.
Yo soy Jehová, vuestro Dios, que os saqué de la tierra de Egipto para ser vuestro Dios. Yo, Jehová, vuestro Dios.»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible