Совоста́ша на Моисе́а и Ааро́на и рѣ́ша къ ни́мъ: довлѣ́етъ ва́мъ, я́ко ве́сь со́нмъ вси́ святи, и въ ни́хъ Госпо́дь: и чесо́ ра́ди востае́те на со́нмъ Госпо́день?

И слы́шавъ Моисе́й, паде́ ни́цъ.

И глаго́ла къ Коре́ю и ко всему́ со́нму его́, глаго́ля: согля́да и позна́ Госпо́дь су́щихъ Его́ и святы́хъ, и приведе́ къ Себѣ́: и и́хже не избра́ Себѣ́, не приведе́ къ Себѣ́:

сiе́ сотвори́те: возми́те себѣ́ са́ми кади́лники, Коре́й и ве́сь со́нмъ его́,

и вложи́те о́гнь въ ня́, и вложи́те въ ня́ ѳимiа́мъ предъ Го́сподемъ у́трѣ: и бу́детъ му́жъ, его́же а́ще избере́тъ Госпо́дь, се́й свя́тъ: да довлѣ́ютъ ва́мъ сы́нове Леві́ины.

И рече́ Моисе́й Коре́ю: послу́шайте мене́, сы́нове Леві́ини:

еда́ ма́ло е́сть сiе́ ва́мъ, я́ко отлучи́ ва́съ Бо́гъ от со́нма Изра́илева и приведе́ ва́съ къ Себѣ́ служи́ти слу́жбы въ ски́нiи Госпо́дни и стоя́ти предъ со́нмомъ Госпо́днимъ, е́же служи́ти и́мъ?

и приведе́ тя и всю́ бра́тiю твою́, сы́ны Леві́ины съ тобо́ю, и про́сите свяще́нствовати?

Та́ко ты́ и ве́сь со́нмъ тво́й собра́вшiйся на Бо́га: и Ааро́нъ кто́ есть, я́ко ро́пщете на́нь?

И посла́ Моисе́й призва́ти Даѳа́на и Авиро́на, сы́ны Елiа́вли. И рѣ́ша: не и́демъ:

еда́ ма́ло се́, я́ко изве́лъ еси́ ны́ изъ земли́ кипя́щiя млеко́мъ и ме́домъ, е́же погуби́ти на́съ въ пусты́ни, я́ко владѣ́еши на́ми? Кня́зь еси́:

и ты́ ли въ зе́млю кипя́щую ме́домъ и млеко́мъ вве́лъ еси́ на́съ и да́лъ еси́ на́мъ ча́сть села́ и виногра́да? О́чи человѣ́къ тѣ́хъ исткну́лъ еси́: не и́демъ.

И отягча́ Моисе́й гнѣ́вомъ зѣло́ и рече́ къ Го́споду: не внемли́ на же́ртву и́хъ: ни еди́наго похотѣ́нiя от ни́хъ прiя́хъ, ниже́ озло́бихъ кого́ от ни́хъ.

И рече́ Моисе́й къ Коре́ю: освяти́ со́нмъ тво́й, и бу́дите гото́ви предъ Го́спода ты́ и Ааро́нъ и они́ зау́тра:

и возми́те кі́йждо кади́лникъ сво́й, и возложи́те на ня́ ѳимiа́мъ, и принеси́те предъ Го́спода кі́йждо кади́лникъ сво́й, двѣ́сти и пятьдеся́тъ кади́лниковъ, и ты́ и Ааро́нъ кі́йждо кади́лникъ сво́й.

И взя́ша кі́йждо сво́й кади́лникъ, и возложи́ша на ня́ о́гнь, и вложи́ша въ ня́ ѳимiа́мъ, и ста́ша предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя Моисе́й и Ааро́нъ.

И собра́ на ня́ Коре́й ве́сь со́нмъ сво́й предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя: и яви́ся сла́ва Госпо́дня всему́ со́нму.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

отступи́те кі́йждо от среды́ со́нма сего́, и потреблю́ я́ а́бiе.

И падо́ста на ли́ца своя́ и реко́ста: Бо́же, Бо́же духо́въ и вся́кiя пло́ти: а́ще человѣ́къ еди́нъ согрѣши́, на ве́сь ли со́нмъ гнѣ́въ Госпо́день?

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

рцы́ со́нму, глаго́ля: отступи́те о́крестъ от со́нма Коре́ева и Даѳа́ня и Авиро́ня.

И воста́ Моисе́й, и и́де къ Даѳа́ну и Авиро́ну: и идо́ша съ ни́мъ вси́ ста́рцы Изра́илтестiи.

И рече́ къ со́нму, глаго́ля: отступи́те от ку́щъ человѣ́къ жестокосе́рдыхъ си́хъ, и не прикосни́теся ко всѣ́мъ, ели́ка су́ть и́мъ, да не поги́бнете ку́пно во все́мъ грѣсѣ́ и́хъ.

И отступи́ша от ку́щъ Коре́а и Даѳа́на и Авиро́на о́крестъ: Даѳа́нъ же и Авиро́нъ изыдо́ста и ста́ста предъ две́рьми ку́щъ свои́хъ, и жены́ и́хъ, и дѣ́ти и́хъ и имѣ́нiе и́хъ.

И рече́ Моисе́й: въ се́мъ позна́ете, я́ко Госпо́дь посла́ мя сотвори́ти вся́ дѣла́ сiя́, я́ко не от себе́ [а́зъ творю́ сiя́]:

а́ще сме́ртiю всѣ́хъ люді́й у́мрутъ сі́и, и а́ще по присѣще́нiю всѣ́хъ человѣ́къ посѣще́нiе бу́детъ и́хъ, то́ не Госпо́дь посла́ мене́:

но я́вно пока́жетъ Госпо́дь, и отве́рзши земля́ уста́ своя́ пожре́тъ я́ и до́мы и́хъ, и ку́щы и́хъ и вся́, ели́ка су́ть и́хъ, и сни́дутъ жи́ви во а́дъ, и увѣ́дите, я́ко разгнѣ́ваша человѣ́цы сі́и Го́спода.

Егда́ же преста́ глаго́ля вся́ словеса́ сiя́, разсѣ́деся земля́ подъ нога́ми и́хъ:

и разве́рзеся земля́, и пожре́ я́ и до́мы и́хъ, и вся́ лю́ди су́щыя съ Коре́омъ, и скоты́ и́хъ:

и снидо́ша ті́и, и вся́, ели́ка су́ть и́хъ, жи́ви во а́дъ, и покры́ и́хъ земля́, и погибо́ша от среды́ со́нма:

и ве́сь Изра́иль, и и́же о́крестъ и́хъ, отбѣго́ша от во́пля и́хъ, зане́ реко́ша, глаго́люще: да не пожре́тъ на́съ земля́.

И о́гнь изы́де от Го́спода и пояде́ двѣ́сти и пятьдеся́тъ муже́й прине́сшихъ ѳимiа́мъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю

и ко Елеаза́ру сы́ну Ааро́нову жерцу́: собери́те кади́лники мѣ́дяныя от среды́ изгорѣ́вшихъ, и о́гнь чужді́й се́й разсы́плите та́мо, я́ко освяти́шася кади́лницы грѣ́шныхъ си́хъ въ душа́хъ и́хъ:

и сотвори́те я́ дщи́цы ко́ваны, обложе́нiе у олтаря́, я́ко принесо́шася предъ Го́спода и освяти́шася, и бы́ша въ зна́менiе сыно́мъ Изра́илевымъ.

И взя́ Елеаза́ръ сы́нъ Ааро́на жерца́ кади́лники мѣ́дяныя, ели́ки принесо́ша изгорѣ́вшiи, и обложи́ша я́ во обложе́нiе олтаря́,

въ па́мять сыно́мъ Изра́илевымъ, я́ко да никто́же прiи́детъ иноплеме́нникъ, и́же нѣ́сть от сѣ́мене Ааро́ня, е́же возложи́ти ѳимiа́мъ предъ Го́сподемъ, и да не бу́детъ, я́коже Коре́й и совѣ́тницы его́, я́коже глаго́ла ему́ Госпо́дь руко́ю Моисе́овою.

И возропта́ша сы́нове Изра́илтестiи на у́трiе на Моисе́а и Ааро́на, глаго́люще: вы́ изби́сте лю́ди Госпо́дни.

И бы́сть егда́ нападе́ со́нмъ на Моисе́а и Ааро́на, и устреми́шася къ ски́нiи свидѣ́нiя:

и покры́ о́ную о́блакъ, и яви́ся сла́ва Госпо́дня: и вни́де Моисе́й и Ааро́нъ предъ ски́нiю свидѣ́нiя.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:

уступи́те от среды́ со́нма сего́, и потреблю́ я́ еди́ницею. И падо́ста на ли́ца своя́.

И рече́ Моисе́й ко Ааро́ну: возми́ кади́лникъ, и вложи́ въ него́ о́гнь от олтаря́, и возложи́ на́нь ѳимiа́мъ, и понеси́ ско́ро въ по́лкъ, и помоли́ся о ни́хъ: изы́де бо гнѣ́въ от лица́ Госпо́дня, и нача́ губи́ти лю́ди.

И взя́ Ааро́нъ, я́коже глаго́ла ему́ Моисе́й, и тече́ въ со́нмъ, уже́ бо нача́ся па́губа въ лю́дехъ: и возложи́ ѳимiа́мъ, и помоли́ся о лю́дехъ:

и ста́ между́ ме́ртвыми и живы́ми, и преста́ па́губа.

И бы́сть уме́ршихъ въ па́губѣ четырена́десять ты́сящъ и се́дмь со́тъ, кромѣ́ уме́ршихъ Коре́а ра́ди.

И возврати́ся Ааро́нъ къ Моисе́ю, къ две́ремъ ски́нiи свидѣ́нiя, и преста́ па́губа.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ, и возми́ от ни́хъ по еди́ному жезлу́, же́злъ от всѣ́хъ князе́й и́хъ, по домо́мъ оте́чества и́хъ, двана́десять жезло́въ, и́мя же коего́ждо напиши́ на жезлѣ́ его́,

и и́мя Ааро́не напиши́ на жезлѣ́ Леві́инѣ: е́сть бо же́злъ еди́нъ: по пле́мени до́му оте́чествъ свои́хъ да дадя́тъ:

и да положи́ши и́хъ въ ски́нiи свидѣ́нiя, пря́мо свидѣ́нiю, въ ни́хже явлю́ся тебѣ́ ту́:

и бу́детъ человѣ́къ, его́же а́ще изберу́, же́злъ его́ прозя́бнетъ: и отиму́ от мене́ ропта́нiе сыно́въ Изра́илевыхъ, ели́ка сі́и ро́пщутъ на вы́.

И глаго́ла Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ: и да́ша ему́ вси́ кня́зи и́хъ по жезлу́, кня́зя еди́наго же́злъ, по княже́нiю, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, двана́десять жезло́въ: и же́злъ Ааро́нь посредѣ́ жезло́въ и́хъ.

И положи́ Моисе́й жезлы́ предъ Го́сподемъ въ ски́нiи свидѣ́нiя.

И бы́сть на у́трiе, и вни́де Моисе́й и Ааро́нъ въ ски́нiю свидѣ́нiя: и се́, прозябе́ же́злъ Ааро́нь въ дому́ Леві́инѣ, и израсти́ вѣ́твь, и процвѣто́ша цвѣ́ти, и израсти́ орѣ́хи:

и изнесе́ Моисе́й вся́ жезлы́ от лица́ Госпо́дня ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ: и ви́дѣша, и взя́ кі́йждо же́злъ сво́й.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: отложи́ же́злъ Ааро́нь предъ свидѣ́нiемъ въ сохране́нiе, въ зна́менiе сыно́въ ослушли́выхъ: и да преста́нетъ ропта́нiе и́хъ от Мене́, и не и́змрутъ.

И сотвори́ Моисе́й и Ааро́нъ, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю, та́ко сотвори́ша.

И реко́ша сы́нове Изра́илевы къ Моисе́ю, глаго́люще: се́, потреби́хомся, погибо́хомъ, исчезо́хомъ:

вся́къ прикаса́яйся ко ски́нiи свидѣ́нiя Госпо́дня умира́етъ: да́же до конца́ ли умира́юще поги́бнемъ?

И рече́ Госпо́дь ко Ааро́ну, глаго́ля: ты́ и сы́нове твои́, и до́мъ отца́ твоего́ съ тобо́ю, возми́те грѣхи́ святы́хъ, ты́ же и сы́нове твои́ возми́те грѣхи́ жре́чества ва́шего:

и бра́тiю твою́, пле́мя Леві́ино, со́нмъ отца́ твоего́ приведи́ къ себѣ́, и да приложа́тся къ тебѣ́, и да слу́жатъ тебѣ́, и ты́ и сы́нове твои́ съ тобо́ю предъ ски́нiею свидѣ́нiя,

и да блюду́тъ стражбы́ твоя́ и стражбы́ ски́нiи: то́кмо къ сосу́домъ святы́мъ и ко олтарю́ да не приступа́ютъ, да не и́змрутъ и сі́и, и вы́:

и приложа́тся къ тебѣ́ и да блюду́тъ стражбы́ ски́нiи свидѣ́нiя по всѣ́мъ слу́жбамъ ски́нiи, и иноплеме́нникъ да не присту́питъ къ тебѣ́:

и соблюде́те стражбы́ святы́хъ и стражбы́ олтаря́, и не бу́детъ ктому́ гнѣ́ва на сынѣ́хъ Изра́илевыхъ:

и А́зъ взя́хъ бра́тiю ва́шу леви́ты от среды́ сыно́въ Изра́илевыхъ въ да́ръ да́нный Го́споду служи́ти слу́жбы ски́нiи свидѣ́нiя.

И ты́ и сы́нове твои́ съ тобо́ю сохрани́те жре́чество ва́ше по всему́ о́бразу олтаря́, и е́же вну́трь завѣ́сы, и да слу́жите слу́жбы въ да́ръ жре́чества ва́шего: и иноплеме́нникъ приступа́яй у́мретъ.

И рече́ Госпо́дь ко Ааро́ну: и се́, А́зъ да́хъ ва́мъ снабдѣ́нiе нача́тковъ Мои́хъ от всѣ́хъ освяще́нныхъ Мнѣ́ от сыно́въ Изра́илевыхъ: тебѣ́ да́хъ я́ въ че́сть, и сыно́мъ твои́мъ по тебѣ́ зако́нно вѣ́чно:

и сiе́ да бу́детъ ва́мъ от освяще́нныхъ святы́хъ приноше́нiй, от всѣ́хъ даро́въ и́хъ и от всѣ́хъ же́ртвъ и́хъ, и от вся́каго преступле́нiя и́хъ и от всѣ́хъ грѣ́хъ и́хъ, ели́ка отдаю́тъ Мнѣ́, от всѣ́хъ святы́нь, тебѣ́ да бу́дутъ и сыно́мъ твои́мъ.

Во святѣ́мъ святы́хъ яди́те я́: вся́къ му́жескiй по́лъ да я́стъ я́, ты́ и сы́нове твои́: свя́та бу́дутъ тебѣ́.

И сiе́ да бу́детъ ва́мъ от нача́тковъ дая́нiй и́хъ, от всѣ́хъ возложе́нiй сыно́въ Изра́илевыхъ: тебѣ́ да́хъ я́, и сыно́мъ твои́мъ и дще́ремъ твои́мъ съ тобо́ю, зако́нно вѣ́чно: вся́къ чи́стый въ дому́ твое́мъ да я́стъ я́.

Вся́къ нача́токъ еле́а, и вся́къ нача́токъ вина́ и пшени́цы, нача́токъ и́хъ, ели́ка а́ще отдадя́тъ Го́споду, тебѣ́ да́хъ я́: перворо́дная вся́ ели́ка въ земли́ и́хъ, ели́ка а́ще принесу́тъ Го́споду, тебѣ́ да бу́дутъ:

вся́къ чи́стый въ дому́ твое́мъ да я́стъ я́.

Вся́ко освяще́нное въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ тебѣ́ да бу́детъ,

и вся́кое разверза́ющее вся́ка ложесна́ от вся́кiя пло́ти, ели́ка прино́сятъ Го́споду, от человѣ́ка до скота́, тебѣ́ да бу́дутъ: но то́кмо искупле́нiемъ иску́пятся пе́рвенцы человѣ́честiи, и пе́рвенцы ското́въ нечи́стыхъ да иску́пятся:

и иску́пъ его́ от еди́наго ме́сяца, сцѣне́нiе пя́ть си́кль, по си́клю свято́му: два́десять мѣ́дницъ е́сть:

оба́че перворо́дная телце́въ и перворо́дная ове́цъ и перворо́дная ко́зъ да не иску́пятся: свя́та су́ть: и кро́вь и́хъ пролiе́ши у олтаря́, и ту́къ принесе́ши прино́съ въ воню́ благово́нiя Го́споду.

И мяса́ тебѣ́ да бу́дутъ, я́коже и гру́ди возложе́нiя: и по ра́му десно́му тебѣ́ да бу́дутъ.

Вся́ко уча́стiе святы́хъ, ели́ка а́ще отлуча́тъ сы́нове Изра́илтестiи Го́споду, тебѣ́ да́хъ и сыно́мъ твои́мъ и дще́ремъ твои́мъ съ тобо́ю, зако́нно вѣ́чно: завѣ́тъ со́ли вѣ́чныя е́сть предъ Го́сподемъ, тебѣ́ и сѣ́мени твоему́ по тебѣ́.

И рече́ Госпо́дь ко Ааро́ну: въ земли́ и́хъ да не наслѣ́диши наслѣ́дiя, и ча́сти да не бу́детъ тебѣ́ въ ни́хъ: я́ко А́зъ ча́сть твоя́ и наслѣ́дiе твое́ посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И сыно́мъ Леві́инымъ, се́, да́хъ всю́ десяти́ну во Изра́или въ жре́бiй за слу́жбы и́хъ, ели́ко слу́жатъ ті́и служе́нiе въ ски́нiи свидѣ́нiя:

и да не приступа́ютъ по се́мъ сы́нове Изра́илтестiи къ ски́нiи свидѣ́нiя прiя́ти грѣ́хъ смертоно́сный:

и да слу́жатъ леви́ти са́ми слу́жбу ски́нiи свидѣ́нiя, и ті́и во́змутъ грѣхи́ и́хъ: зако́нно вѣ́чно въ ро́ды и́хъ: и посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ да не наслѣ́дятъ наслѣ́дiя:

я́ко десяти́ны сыно́въ Изра́илевыхъ, ели́ки а́ще отлуча́тъ Го́споду, уча́стiе да́хъ леви́томъ въ жре́бiй: сего́ ра́ди реко́хъ и́мъ: среди́ сыно́въ Изра́илевыхъ да не наслѣ́дятъ жре́бiя.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

и леви́томъ да глаго́леши и рече́ши къ ни́мъ: а́ще во́змете десяти́ну от сыно́въ Изра́илевыхъ, ю́же да́хъ ва́мъ от ни́хъ во жре́бiй, и отдѣли́те вы́ от нея́ уча́стiе Го́споду, десяти́ну от десяти́ны ея́,

и вмѣня́тся ва́мъ уча́стiя ва́ша я́ко пшени́ца от гумна́ и я́ко уча́стiе от точи́ла:

та́ко отдѣли́те и́хъ и вы́ от всѣ́хъ уча́стiй Госпо́днихъ, от всѣ́хъ десяти́нъ ва́шихъ, ели́ки а́ще во́змете от сыно́въ Изра́илевыхъ, и дади́те от ни́хъ уча́стiе Го́споду, Ааро́ну жерцу́:

от всѣ́хъ дая́нiй ва́шихъ отдѣли́те уча́стiе Го́споду, или́ от всѣ́хъ нача́тковъ освяще́нное от него́.

И рече́ши къ ни́мъ: егда́ отдѣли́те нача́токъ от него́, и вмѣни́тся леви́томъ а́ки жи́то от гумна́ и я́ко уча́стiе от точи́ла:

и яди́те то́ во вся́комъ мѣ́стѣ вы́ и сы́нове ва́ши и до́мове ва́ши, я́ко мзда́ сiя́ ва́мъ е́сть за слу́жбы ва́шя, я́же въ ски́нiи свидѣ́нiя:

и не прiи́мете за сiе́ грѣха́, я́ко а́ще отлучите́ нача́токъ от него́: и святы́нь сыно́въ Изра́илевыхъ не оскверни́те, да не у́мрете.

Синодальный

Восстание левита Корея против Моисея и Аарона, наказание землетрясением, огнем и поражением.

Корей, сын Ицгара, сын Каафов, сын Левиин, и Дафан и Авирон, сыны Елиава, и Авнан, сын Фалефа, сыны Рувимовы,

восстали на Моисея, и с ними из сынов Израилевых двести пятьдесят мужей, начальники общества, призываемые на собрания, люди именитые.

И собрались против Моисея и Аарона и сказали им: полно вам; все общество, все святы, и среди их Господь! почему же вы ставите себя выше народа Господня?

Моисей, услышав это, пал на лице свое

и сказал Корею и всем сообщникам его, говоря: завтра покажет Господь, кто Его, и кто свят, чтобы приблизить его к Себе; и кого Он изберет, того и приблизит к Себе;

вот что сделайте: Корей и все сообщники его возьмите себе кадильницы

и завтра положите в них огня и всыпьте в них курения пред Господом; и кого изберет Господь, тот и будет свят. Полно вам, сыны Левиины!

И сказал Моисей Корею: послушайте, сыны Левия!

неужели мало вам того, что Бог Израилев отделил вас от общества Израильского и приблизил вас к Себе, чтобы вы исполняли службы при скинии Господней и стояли пред обществом [Господним], служа для них?

Он приблизил тебя и с тобою всех братьев твоих, сынов Левия, и вы домогаетесь еще и священства.

Итак ты и все твое общество собрались против Господа. Что Аарон, что вы ропщете на него?

И послал Моисей позвать Дафана и Авирона, сынов Елиава. Но они сказали: не пойдем!

разве мало того, что ты вывел нас из земли, в которой течет молоко и мед, чтобы погубить нас в пустыне? и ты еще хочешь властвовать над нами!

привел ли ты нас в землю, где течет молоко и мед, и дал ли нам во владение поля и виноградники? глаза людей сих ты хочешь ослепить? не пойдем!

Моисей весьма огорчился и сказал Господу: не обращай взора Твоего на приношение их; я не взял ни у одного из них осла и не сделал зла ни одному из них.

И сказал Моисей Корею: завтра ты и все общество твое будьте пред лицем Господа, ты, они и Аарон;

и возьмите каждый свою кадильницу, и положите в них курения, и принесите пред лице Господне каждый свою кадильницу, двести пятьдесят кадильниц; ты и Аарон, каждый свою кадильницу.

И взял каждый свою кадильницу, и положили в них огня, и всыпали в них курения, и стали при входе в скинию собрания; также и Моисей и Аарон.

И собрал против них Корей все общество ко входу скинии собрания. И явилась слава Господня всему обществу.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

отделитесь от общества сего, и Я истреблю их во мгновение.

Они же пали на лица свои и сказали: Боже, Боже духов всякой плоти! один человек согрешил, и Ты гневаешься на все общество?

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи обществу: отступите со всех сторон от жилища Корея, Дафана и Авирона.

И встал Моисей, и пошел к Дафану и Авирону, и за ним пошли старейшины Израилевы.

И сказал обществу: отойдите от шатров нечестивых людей сих, и не прикасайтесь ни к чему, что принадлежит им, чтобы не погибнуть вам [вместе] во всех грехах их.

И отошли они со всех сторон от жилища Корея, Дафана и Авирона; а Дафан и Авирон вышли и стояли у дверей шатров своих с женами своими и сыновьями своими и с малыми детьми своими.

И сказал Моисей: из сего узнаете, что Господь послал меня делать все дела сии, а не по своему произволу [я делаю сие]:

если они умрут, как умирают все люди, и постигнет их такое наказание, какое постигает всех людей, то не Господь послал меня;

а если Господь сотворит необычайное, и земля разверзет уста свои и поглотит их [и домы их и шатры их] и все, что у них, и они живые сойдут в преисподнюю, то знайте, что люди сии презрели Господа.

Лишь только он сказал слова сии, расселась земля под ними;

и разверзла земля уста свои, и поглотила их и домы их, и всех людей Кореевых и все имущество;

и сошли они со всем, что принадлежало им, живые в преисподнюю, и покрыла их земля, и погибли они из среды общества.

И все Израильтяне, которые были вокруг них, побежали при их вопле, дабы, говорили они, и нас не поглотила земля.

И вышел огонь от Господа и пожрал тех двести пятьдесят мужей, которые принесли курение.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи Елеазару, сыну Аарона, священнику, пусть он соберет [медные] кадильницы сожженных и огонь выбросит вон; ибо освятились

кадильницы грешников сих смертью их, и пусть разобьют их в листы для покрытия жертвенника, ибо они принесли их пред лице Господа, и они сделались освященными; и будут они знамением для сынов Израилевых.

И взял Елеазар священник медные кадильницы, которые принесли сожженные, и разбили их в листы для покрытия жертвенника,

в память сынам Израилевым, чтобы никто посторонний, который не от семени Аарона, не приступал приносить курение пред лице Господне, и не было с ним, что с Кореем и сообщниками его, как говорил ему Господь чрез Моисея.

На другой день все общество сынов Израилевых возроптало на Моисея и Аарона и говорило: вы умертвили народ Господень.

И когда собралось общество против Моисея и Аарона, они обратились к скинии собрания, и вот, облако покрыло ее, и явилась слава Господня.

И пришел Моисей и Аарон к скинии собрания.

И сказал Господь Моисею [и Аарону], говоря:

отсторонитесь от общества сего, и Я погублю их во мгновение. Но они пали на лица свои.

И сказал Моисей Аарону: возьми кадильницу и положи в нее огня с жертвенника и всыпь курения, и неси скорее к обществу и заступи их, ибо вышел гнев от Господа, [и] началось поражение.

И взял Аарон, как сказал Моисей, и побежал в среду общества, и вот, уже началось поражение в народе. И он положил курения и заступил народ;

стал он между мертвыми и живыми, и поражение прекратилось.

И умерло от поражения четырнадцать тысяч семьсот человек, кроме умерших по делу Корееву.

И возвратился Аарон к Моисею, ко входу скинии собрания, после того как поражение прекратилось.

Расцветший жезл Ааронов подтвердил его право быть главою колена Левиина.

И сказал Господь Моисею, говоря:

скажи сынам Израилевым и возьми у них по жезлу от колена, от всех начальников их по коленам, двенадцать жезлов, и каждого имя напиши на жезле его;

имя Аарона напиши на жезле Левиином, ибо один жезл от начальника колена их [должны они дать];

и положи их в скинии собрания, пред ковчегом откровения, где являюсь Я вам;

и кого Я изберу, того жезл расцветет; и так Я успокою ропот сынов Израилевых, которым они ропщут на вас.

И сказал Моисей сынам Израилевым, и дали ему все начальники их, от каждого начальника по жезлу, по коленам их двенадцать жезлов, и жезл Ааронов был среди жезлов их.

И положил Моисей жезлы пред лицем Господа в скинии откровения.

На другой день вошел Моисей [и Аарон] в скинию откровения, и вот, жезл Ааронов, от дома Левиина, расцвел, пустил почки, дал цвет и принес миндали.

И вынес Моисей все жезлы от лица Господня ко всем сынам Израилевым. И увидели они это и взяли каждый свой жезл.

И сказал Господь Моисею: положи опять жезл Ааронов пред ковчегом откровения на сохранение, в знамение для непокорных, чтобы прекратился ропот их на Меня, и они не умирали.

Моисей сделал это; как повелел ему Господь, так он и сделал.

И сказали сыны Израилевы Моисею: вот, мы умираем, погибаем, все погибаем!

всякий, приближающийся к скинии Господней, умирает: не придется ли всем нам умереть?

Перечень обязанностей и прав левитов и о принадлежности им десятины Израиля.

И сказал Господь Аарону: ты и сыны твои и дом отца твоего с тобою понесете на себе грех за небрежность во святилище; и ты и сыны твои с тобою понесете на себе грех за неисправность в священстве вашем.

Также и братьев твоих, колено Левиино, племя отца твоего, возьми себе: пусть они будут при тебе и служат тебе, а ты и сыны твои с тобою будете при скинии откровения;

пусть они отправляют службу тебе и службу во всей скинии; только чтобы не приступали к вещам святилища и к жертвеннику, дабы не умереть и им и вам.

Пусть они будут при тебе и отправляют службу в скинии собрания, все работы по скинии; а посторонний не должен приближаться к вам.

Так отправляйте службу во святилище и при жертвеннике, дабы не было впредь гнева на сынов Израилевых;

ибо братьев ваших, левитов, Я взял от сынов Израилевых и дал их вам, в дар Господу, для отправления службы при скинии собрания;

и ты и сыны твои с тобою наблюдайте священство ваше во всем, что принадлежит жертвеннику и что внутри за завесою, и служите; вам даю Я в дар службу священства, а посторонний, приступивший, предан будет смерти.

И сказал Господь Аарону: вот, Я поручаю тебе наблюдать за возношениями Мне; от всего, посвящаемого сынами Израилевыми, Я дал тебе и сынам твоим, ради священства вашего, уставом вечным;

вот, что принадлежит тебе из святынь великих, от сожигаемого: всякое приношение их хлебное, и всякая жертва их за грех, и всякая жертва их повинности, что они принесут Мне; это великая святыня тебе и сынам твоим.

На святейшем месте ешьте это; все мужеского пола могут есть, [ты и сыны твои]; это святынею да будет для тебя.

И вот, что тебе из возношений даров их: все возношения сынов Израилевых Я дал тебе и сынам твоим и дочерям твоим с тобою, уставом вечным; всякий чистый в доме твоем может есть это.

Все лучшее из елея и все лучшее из винограда и хлеба, начатки их, которые они дают Господу, Я отдал тебе;

все первые произведения земли их, которые они принесут Господу, да будут твоими; всякий чистый в доме твоем может есть это.

Все заклятое в земле Израилевой да будет твоим.

Все, разверзающее ложесна у всякой плоти, которую приносят Господу, из людей и из скота, да будет твоим; только первенец из людей должен быть выкуплен, и первородное из скота нечистого должно быть выкуплено;

а выкуп за них: начиная от одного месяца, по оценке твоей, бери выкуп пять сиклей серебра, по сиклю священному, который в двадцать гер;

но за первородное из волов, и за первородное из овец, и за первородное из коз, не бери выкупа: они святыня; кровью их окропляй жертвенник, и тук их сожигай в жертву, в приятное благоухание Господу;

мясо же их тебе принадлежит, равно как грудь возношения и правое плечо тебе принадлежит.

Все возносимые святыни, которые возносят сыны Израилевы Господу, отдаю тебе и сынам твоим и дочерям твоим с тобою, уставом вечным; это завет соли вечный пред Господом, данный для тебя и потомства твоего с тобою.

И сказал Господь Аарону: в земле их не будешь иметь удела и части не будет тебе между ними; Я часть твоя и удел твой среди сынов Израилевых;

а сынам Левия, вот, Я дал в удел десятину из всего, что у Израиля, за службу их, за то, что они отправляют службы в скинии собрания;

и сыны Израилевы не должны впредь приступать к скинии собрания, чтобы не понести греха и не умереть:

пусть левиты исправляют службы в скинии собрания и несут на себе грех их. Это устав вечный в роды ваши; среди же сынов Израилевых они не получат удела;

так как десятину сынов Израилевых, которую они приносят в возношение Господу, Я отдаю левитам в удел, потому и сказал Я им: между сынами Израилевыми они не получат удела.

И сказал Господь Моисею, говоря:

объяви левитам и скажи им: когда вы будете брать от сынов Израилевых десятину, которую Я дал вам от них в удел, то возносите из нее возношение Господу, десятину из десятины, –

и вменено будет вам это возношение ваше, как хлеб с гумна и как взятое от точила;

так и вы будете возносить возношение Господу из всех десятин ваших, которые будете брать от сынов Израилевых, и будете давать из них возношение Господне Аарону священнику;

из всего, даруемого вам, возносите возношение Господу, из всего лучшего освящаемого.

И скажи им: когда вы принесете из сего лучшее, то это вменено будет левитам, как получаемое с гумна и получаемое от точила;

вы можете есть это на всяком месте, вы и [сыны ваши и] семейства ваши, ибо это вам плата за работы ваши в скинии собрания;

и не понесете за это греха, когда принесете лучшее из сего; и посвящаемого сынами Израилевыми не оскверните, и не умрете.

Грузинский

Языки

ადგნენ კორახი, ძე იცჰარისა, კეჰათის ძისა, ლევიანი, დათანი და აბირამი, ელიაბის ძენი, ონი ფელეთის ძე - რეუბენიანები,

და წარუდგნენ მოსეს; მათთან იყო ასორმოცდაათი ისრაელიანი, საზოგადოების თავკაცნი, საკრებულოს წევრები, სახელოვანი კაცები.

შეითქვნენ მოსეს და აარონის წინააღმდეგ და უთხრეს მათ: გეყოფათ! წმიდაა ერთიანად მთელი საზოგადოება და უფალი არის მათ შორის. რატომ აღზევდით უფლის კრებულზე?

გაიგონა მოსემ და პირქვე დაემხო.

ასე ელაპარაკა კორახს და მთელს მის დასს: ხვალ გამოაცხადებს უფალი, ვინ არის მისი და ვინ არის წმიდა, რათა დაიახლოვოს იგი; ვისაც აირჩევს, იმას დაიახლოვებს.

ასე მოიქეცით: აიღეთ საცეცხლურები კორახმა და მთელმა მისმა დასმა.

ჩადევით მასში ცეცხლი და ზედ დააყარეთ საკმეველი ხვალ უფლის წინაშე. ვისაც უფალი გამოარჩევს, ის იქნება წმიდა. გეყოფათ, ლევიანებო!

უთხრა მოსემ კორახს: მისმინეთ, ლევიანებო!

ნუთუ გეცოტავებათ, ისრაელის ღმერთმა რომ გამოგყოთ ისრაელის საზოგადოებიდან და დაგიახლოვათ, რათა შეგესრულებინათ საუფლო კარვის სამსახური და მდგარიყავით საზოგადოების წინაშე მისდა სამსახურად?

დაგიახლოვათ შენ და მთელი შენი საძმო, ლევიანები, შენთან ერთად. ახლა მღვდლობასაც ესწრაფით?

ამისთვის შეითქვით შენ და მთელი შენი დასი უფლის წინააღმდეგ? აარონმა რაღა დაგიშავა, რომ უჩივით?

დაიბარა მოსემ დათანი და აბირამი, ელიაბის ძენი. მათ კი თქვეს: არ მოვალთ.

ნუთუ არა კმარა, რძითა და თაფლით მდინარი ქვეყნიდან რომ ამოგვიყვანე უდაბნოში მოსაკლავად? ახლა გინდა გაგვიბატონდე? ჰო, გაგვიბატონდე კიდეც?

არც რძითა და თაფლით მდინარ ქვეყანაში მიგიყვანივართ, არც ყანები და ვენახები მოგიცია ჩვენთვის. თვალები გინდა დაუბრმაო ამ ხალხს? არ წამოვალთ.

დიდად გაჯავრდა მოსე და უთხრა უფალს: ნუ მიხედავ მათ ძღვენს. ერთი ვირიც არ წამირთმევია მათთვის, ერთი მათგანისთვისაც არ მიწყენინებია.

უთხრა მოსემ კორახს: შენ და მთელი შენი დასი უფლის წინაშე გამოცხადდებით ხვალ - შენ, ისინი და აარონი.

აიღეთ თითოეულმა თქვენ-თქვენი საცეცხლურები, საკმეველი ჩადეთ მასში და მიიტანეთ უფლის წინაშე თქვენ-თქვენი საცეცხლურები, ასორმოცდაათი საცეცხლური; შენ და აარონმა თქვენ-თქვენი საცეცხლურები.

აიღო თითოეულმა თავისი საცეცხლური, დაანთეს მასში ცეცხლი, ზედ საკმეველი დააყარეს და წარდგნენ სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან; მოსე და აარონიც იქ იყვნენ.

შეკრიბა კორახმა მათ წინააღმდეგ მთელი საზოგადოება სადღესასწაულო კარვის წინ და გამოეცხადა უფლის დიდება მთელს საზოგადოებას.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს და აარონს:

გამოეყავით ამ საზოგადოებას და ერთ წამში მოვსპობ მათ.

პირქვე დაემხვნენ და თქვეს: ღმერთო, ყოველი ხორციელის სულთა უფალო! ერთმა კაცმა სცოდა და მთელს საზოგადოებაზე მრისხანებ?

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ასე ელაპარაკე საზოგადოებას: განერიდონ ყოველის მხრიდან დათანისა და კორახის სადგომს.

ადგა მოსე და წავიდა დათანთან და აბირამთან, თან გაჰყვა ისრაელის უხუცესობა.

ასე ელაპარაკა საზოგადოებას: განერიდეთ ამ ბოროტი ხალხის კარვებს, მათსას ნურაფერს მიეკარებით, მათი ცოდვების თანაზიარი რომ არ გახდეთ.

განერიდნენ ყოველი მხრიდან კორახის, დათანისა და აბირამის სადგომებს; დათანი და აბირამი კი გამოსულიყვნენ და თავ-თავისი კარვების შესასვლელთან იდგნენ - ცოლებით, შვილებითა და ჩვილი ბავშვებითურთ.

თქვა მოსემ: ამით გაიგებთ, რომ უფალმა გამომგზავნა მთელი ამ საქმის აღსასრულებლად, რომ ჩემი ნება არ ყოფილა.

თუ ჩვეულებრივი სიკვდილით დაიხოცებიან ესენი და ჩვეულებრივი ბედი ეწევათ მათ, არ ვყოფილვარ უფლის გამოგზავნილი.

თუ არნახულ რასმე ჩაიდენს უფალი, მიწა დ პირს დააღებს შთანთქავს მათ და მთელს მის საბადებელს, და ცოცხლივ ჩავლენ ქვესკნელში, იცოდეთ, უფალი დაუგმია ამ ხალხს.

დაამთავრა თუ არა ამ სიტყვების თქმა, გაიპო მიწა მათ ქვეშ.

დააღო მიწამ პირი და შთანთქა ისინი, მათი სახლები, კორახის მთელი ხალხი და მთელი მისი ქონება.

ცოცხლივ ჩაცვივდნენ ყველანი ქვესკნელში და გადაეფარა მათ მიწა. ასე გადაშენდნენ კრებულიდან.

მთელი ისრაელი, რომელიც იდგა შორიახლო, გაიქცა მათ ყვირილზე, იფიქრეს, ჩვენც არ ჩაგვყლაპოსო მიწამ.

გამოვიდა ცეცხლი უფლისაგან და შთანთქა ორმოცდაათი კაცი, საკმევლის შემწირველი.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

უთხარი ელეაზარ აარონის ძეს, მღვდელს: აკრიფოს საცეცხლურები ნახანძრალში, ცეცხლი კი მოაშორე აქედან, რადგან განწმედილი არიან.

ხოლო იმათი საცეცხლურებისგან, რომელიც თავის ცოდვას შეეწირა, ფურცლები გაგლინეთ სამსხვერპლოს მოსაჭედავად. რადგან უფლის წინაშე ჰქონდათ მოტანილი და განიწმიდნენ. ნიშნად ჰქონდეთ ეს ისრაელიანებს.

აიღო ელეაზარ მღვდელმა სპილენძის საცეცხლურები, რომლებიც დამწვრებს ჰქონდათ მიტანილი, და გაგლინეს მათგან ფურცლები სამსხვერპლოს მოსაჭედავად.

რათა ახსოვდეთ ისრაელიანებს, რომ უცხო კაცმა, ვინც აარონის შთამომავალი არ არის, არ დაიწყოს უფლის წინაშე საკმევლის კმევა და არ ეწიოს კორახისა და მისი დასის ბედი, როგორც ეუბნებოდა მას უფალი მოსეს პირით.

აუჯანყდა მეორე დღეს ისრაელიანთა მთელი საზოგადოება მოსეს და აარონს, და თქვეს: თქვენ გაწყვიტეთ უფლის ერი.

როცა შეითქვა საზოგადოება მოსესა და აარონის წინააღმდეგ, მიტრიალდნენ სადღესასწაულო კარვისკენ და, აჰა, დაფარა იგი ღრუბელმა და გამოჩნდა უფლის დიდება.

მივიდნენ მოსე და აარონი სადღესასწაულო კარვის წინ.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

გაერიდეთ ამ საზოგადოებას და მე ერთ წამში გადავბუგავ მათ. პირქვე დაემხვნენ ისინი.

უთხრა მოსემ აარონს: აიღე საცეცხლური და ჩადე მასში ცეცხლი სამსხვერპლოდან, ჩაყარე საკმეველი, საჩქაროდ წაიღე საზოგადოებასთან და განწმიდე ისინი, რადგან რისხვა გამოვიდა უფლისაგან და იწყება მუსრვა.

აიღო აარონმა საცეცხლური, როგორც თქვა მოსემ, მიაშურა კრებულს და, აჰა, დაიწყო მუსრვა ხალხში. ჩაყარა საკმეველი და განწმიდა ხალხი.

დადგა იგი დახოცილთა და ცოცხალთა შორის და შეწყდა მუსვრა.

გაწყდა მუსვრის დროს თოთხმეტი ათას შვიდასი კაცი, კორახის მიზეზით დახოცილთა გარდა.

დაბრუნდა აარონი მოსესთან სადღესასწაულო კარვის შესასვლელთან, როცა შეწყდა მუსვრა.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაელაპარაკე ისრაელიანებს და გამოართვი მათ კვერთხები - თითო კვერთხი თითოეულ შტოს, ყოველ თავკაცს მამისსახლის მიხედვით თორმეტი კვერთხი, ყოველ კვერთხს თავისი პატრონის სახელი დააწერე.

აარონის სახელი ლევიანთა კვერთხს დააწერე, რადგან ერთი კვერთხი ეკუთვნის მათი მამისსახლის თავკაცს.

დააწყვე ისინი სადღესასწაულო კარავში აღთქმის კიდობნის წინ, სადაც გეცხადებით თქვენ.

ვისაც მე გამოვარჩევ, მისი კვერთხი აყვავდება და ჩავახრჩობ ისრაელიანთა ჯანყს, რომ აჯანყებულან თქვენს წინააღმდეგ.

დაელაპარაკა მოსე ისრაელიანებს და მისცა მას ყველა თავკაცმა კვერთხი, თითო კვერთხი თითოეულმა თავკაცმა, მამისსახლის მიხედვით თორმეტი კვერთხი, აარონის კვერთხიც ერია მათ კვერთხებში.

დააწყო მოსემ კვერთხები უფლის წინაშე აღთქმის კარავში.

მეორე დღეს, როცა მოსე შევიდა აღთქმის კარავში, აჰა, აყვავდა აარონის კვერთხი, ლევის სახლიდან, აყვავდა, გაიფურჩქნა ყვავილი და დამწიფდა ნუში.

გამოუტანა მოსემ ყველა კვერთხი უფლისაგან ისრაელიანებს, დაინახეს და აიღო თითოეულმა თავისი კვერთხი.

უთხრა უფალმა მოსეს: დააბრუნე აარონის კვერთხი აღთქმის კიდობნის წინაშე შესანახად, რათა იყოს იგი სასწაულად ურჩთათვის, რომ შეწყდეს მათი ჯანყი ჩემს წინააღმდეგ და არ დაიხოცონ.

ასეც მოიქცა მოსე; როგორც უფალმა უბრძანა, ისე გააკეთა მოსემ.

ასე უთხრეს ისრაელიანებმა მოსეს: აჰა, ვიხოცებით, ვიღუპებით, ყველანი ვიღუპებით.

ვინც კი უფლის კარავთან მიდის ახლოს, კვდება. ნუთუ ყველანი დასაღუპად ვართ განწირული?

უთხრა უფალმა აარონს: შენ და შენმა შვილებმა და შენმა მამისსახლმა შენთან ერთად უნდა იკისროთ დანაშაული საწმიდარში; შენ და შენმა შვილებმა შენთან ერთად უნდა იკისრონ დანაშაული თქვენს მღვდლობაში.

შენი მოძმეები, ლევიანთა შტო, მამაშენის ტომი, შენ წაიყვანე, თქვენთან იყვნენ განუყრელად და გემსახურონ. შენ და შენი შვილები კი შენთან ერთად აღთქმის კარვის წინ უნდა იყოთ.

აღასრულონ მოვალეობა შენს მიმართ და მთელი კარვის მიმართ, ოღონდ არ მიეკარონ საწმიდარის ჭურჭელს და სამსხვერპლოს, თორემ ისინიც დაიხოცებიან და თქვენც.

შენთან უნდა იყვნენ განუყრელად და ასრულებდნენ მოვალეობას სადღესასწაულო კარვის მიმართ, კარვის მთელს სამსახურს. უცხო კაცი არ უნდა მოგეკაროთ.

შეასრულეთ საწმიდარის წესი და სამსხვერპლოს წესი, რომ რისხვა აღარ დაატყდეთ ისრაელიანებს.

აჰა, მე გამოვარჩიე თქვენი მოძმეები - ლევიანები ისრაელიანთაგან, თქვენთვის არიან ისინი მოძღვნილნი საუფლოდ, რათა გასწიონ სადღესასწაულო კარვის სამსახური.

შენ და შენმა შვილებმა კი აღასრულეთ მღვდლობის წესი სამსხვერპლოსთან და ფარდის უკან, და იმსახურეთ. მღვდლობის სამსახური მომინიჭებია თქვენთვის. თუ უცხო ვინმე შეუდგება სამსახურს, უნდა მოკვდეს.

ელაპარაკა უფალი აარონს: აჰა, გავალებ ჩემთვის შემოწირული ღალისათვის ყურისგდებას; ისრაელიანთა მთელს შემოწირულობას გაძლევ წილად შენ და შენს შვილებს სამარადისო წესით.

აი, რა გეკუთვნის წმიდათა წმიდადან, საცეცხლო მსხვერპლიდან: ყოველი მათი შესაწირავი და ყოველი მათი ძღვენი, ცოდვისა და დანაშაულის გამოსასყიდი ყოველი მსხვერპლი, რასაც მე მიხდიან, წმიდათა წმიდაა შენთვის და შენი შვილებისათვის.

წმიდათა წმიდაში ჭამეთ იგი, მხოლოდ მამაკაცებმა ჭამონ, წმიდა უნდა იყოს თქვენთვის.

აი, რა გეკუთვნის მათი ღალის ძღვენიდან: ისრაელიანთა მთელი შემოწირულობა შენთვის და შენი შვილებისთვის მომიცია სამარადისო წესით. ყოველმა გაწმიდავებულმა შენს სახლში ჭამოს იგი.

საუკეთესო ზეთი, საუკეთესო ღვინო და პური, მათი ღალა, რაც უფალთან მიაქვს, შენთვის მომიცია.

მათი მიწის ყოველი პირველმოწეული ნაყოფი, რომელიც უფალთან მიაქვთ, შენ გეკუთვნის. ყოველმა გაწმიდავებულმა შენს სახლში ჭამოს იგი.

ყოველი დარისხებული ისრაელში შენ გეკუთვნის.

ყოველი ხორციელის პირველნაშობი, რომელსაც უფალს მიართმევენ, ადამიანი იქნება თუ პირუტყვი, შენ გეკუთვნის. ოღონდ ადამიანის პირმშო გამოისყიდე და უწმიდური პირუტყვის პირველნაშობიც გამოისყიდე.

მათი გამოსასყიდია: ერთი თვის შემდეგ გადაიხადე დაახლოებით ხუთი შეკელი ვერცხლი, საწმიდარის შეკელით, ანუ ოცი გერა.

მხოლოდ ძროხის პირველმოგებულზე ან ცხვრის პირველმოგებულზე და თხის პირველმოგებულზე ნუ გადაიხდი გამოსასყიდს: წმიდა არიან. მათი სისხლი სამსხვერპლოს უნდა ასხურო, ხოლო ცხიმი უნდა აკმიო კეთილსურნელებად უფლისათვის.

მათი ხორცი შენ გეკუთვნის, ისევე როგორც მისართმეველი მკერდი და მარჯვენა ბეჭი გეკუთვნის შენ.

მთელი წმიდა ღალა, რომელსაც ისრაელიანები უხდიან უფალს, შენთვის, შენი ვაჟებისა და ქალიშვილებისთვის მომიცია, სამარადისო წესით. ეს არის სამარადისო აღთქმა მარილისა უფლის წინაშე შენთვისა და შენი შთამომავლობისათვის.

უთხრა უფალმა აარონს: მათ ქვეყანაში ვერაფერს დაიმკვიდრებ და არ გექნება წილი მათ შორის. მე ვარ შენი წილი და შენი სამკვიდრო ისრაელიანთა შორის.

ლევიანებს კი, აჰა, მივეცი სამკვიდროდ ყველაფრის მეათედი, რაც ისრაელშია, მათი სამსახურის სანაცვლოდ, რასაც სადღესასწაულო კარავთან ასრულებენ.

აღარ მიუახლიავდნენ ისრაელიანები სადღესასწაულო კარავს, რომ მომაკვდინებელი ცოდვა არ დაიდონ.

თავად ლევიანებმა შეასრულონ სადღესასწაულო კარვის სამსახური და თავადვე იტვირთონ მათი ცოდვა. სამარადისო წესია ეს თქვენს თაობებში. ისრაელიანთა შორის ვერ დაიმკვიდრებენ სამკვიდროს,

რადგან ლევიანებს სამკვიდროდ ისრაელიანთა მეათედი მივეცი, რომელსაც ღალად უხდიან უფალს; ამიტომ ვუთხარი მათ: ისრაელიანთა შორის ვერ დაიმკვიდრებთ-მეთქი სამკვიდროს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

დაელაპარაკე ლევიანებს, უთხარი: როცა ისრაელიანთაგან აიღებთ მეათედს, რომელიც თქვენთვის მაქვს მათგან მოცემული თქვენს სამკვიდროდ, უფალს გადაუხადეთ მისგან ღალა - მეათედი მეათედიდან.

კალოს პურად და საწნახელის წვენად ჩაგეთვლებათ თქვენი ღალა.

ასე, თქვენც გადაუხდით ღალას უფალს იმ მეათედიდან, რასაც ისრაელიანები მოგცემენ; მისგან გადაუხდით საუფლო ღალას აარონ მღვდელს.

ყველაფრიდან, რასაც მოგიძღვნიან, უნდა გადაიხადოთ საუფლო ღალა, ყოველივე საუკეთესოდან ურჩეულესი ნაწილი.

უთხარი მათ: საუკეთესოს რომ გადაიხდით ღალად, კალოს შემოსავლად და საწნახლის შემოსავლად ჩაეთვლებათ ლევიანებს.

ყველგან ჭამეთ იგი თქვენ და თქვენმა საგვარეულომ, რადგან ეს არის გასამრჯელო სადღესასწაულო კარავში თქვენი სამსახურისთვის.

არ დაგედებათ ცოდვა, როცა მისგან საუკეთეს გადაიხდით ღალად, არ წაბილწავთ ისრაელიანთაგან შემოწირულს და არ მოკვდებით.