Скрыть
16:5
16:6
16:7
16:8
16:10
16:12
16:13
16:16
16:17
16:18
16:20
16:21
16:23
16:25
16:26
16:27
16:28
16:29
16:32
16:33
16:34
16:36
16:37
16:38
16:39
16:40
16:43
16:44
16:45
16:47
16:48
16:49
16:50
Глава 27 
27:2
27:4
27:5
27:6
27:7
27:9
27:10
27:11
27:13
27:15
27:16
27:17
27:19
27:22
27:23
Церковнославянский (рус)
И глаго́ла Коре́й, сы́нъ Иссаа́ра сы́на Каа́ѳа сы́на Леві́ина, и Даѳа́нъ и Авиро́нъ, сы́нове Елiа́вли, и Авна́нъ сы́нъ Фале́ѳа сы́на Руви́мля:
и воста́ша на Моисе́а, и му́жи сыно́въ Изра́илевыхъ двѣ́сти и пятьдеся́тъ нача́лницы со́нма, сигкли́тики совѣ́та и му́жи имени́ти.
Совоста́ша на Моисе́а и Ааро́на и рѣ́ша къ ни́мъ: довлѣ́етъ ва́мъ, я́ко ве́сь со́нмъ вси́ святи, и въ ни́хъ Госпо́дь: и чесо́ ра́ди востае́те на со́нмъ Госпо́день?
И слы́шавъ Моисе́й, паде́ ни́цъ.
И глаго́ла къ Коре́ю и ко всему́ со́нму его́, глаго́ля: согля́да и позна́ Госпо́дь су́щихъ Его́ и святы́хъ, и при­­веде́ къ Себѣ́: и и́хже не избра́ Себѣ́, не при­­веде́ къ Себѣ́:
сiе́ сотвори́те: воз­ми́те себѣ́ са́ми кади́лники, Коре́й и ве́сь со́нмъ его́,
и вложи́те о́гнь въ ня́, и вложи́те въ ня́ ѳимiа́мъ предъ Го́сподемъ у́трѣ: и бу́детъ му́жъ, его́же а́ще избере́тъ Госпо́дь, се́й свя́тъ: да довлѣ́ютъ ва́мъ сы́нове Леві́ины.
И рече́ Моисе́й Коре́ю: послу́шайте мене́, сы́нове Леві́ини:
еда́ ма́ло е́сть сiе́ ва́мъ, я́ко от­лучи́ ва́съ Бо́гъ от­ со́нма Изра́илева и при­­веде́ ва́съ къ Себѣ́ служи́ти слу́жбы въ ски́нiи Госпо́дни и стоя́ти предъ со́нмомъ Госпо́днимъ, е́же служи́ти и́мъ?
и при­­веде́ тя и всю́ бра́тiю твою́, сы́ны Леві́ины съ тобо́ю, и про́сите свяще́н­ствовати?
Та́ко ты́ и ве́сь со́нмъ тво́й собра́в­шiйся на Бо́га: и Ааро́нъ кто́ есть, я́ко ро́пщете на́нь?
И посла́ Моисе́й при­­зва́ти Даѳа́на и Авиро́на, сы́ны Елiа́вли. И рѣ́ша: не и́демъ:
еда́ ма́ло се́, я́ко изве́лъ еси́ ны́ изъ земли́ кипя́щiя млеко́мъ и ме́домъ, е́же погуби́ти на́съ въ пусты́ни, я́ко владѣ́еши на́ми? Кня́зь еси́:
и ты́ ли въ зе́млю кипя́щую ме́домъ и млеко́мъ вве́лъ еси́ на́съ и да́лъ еси́ на́мъ ча́сть села́ и виногра́да? О́чи человѣ́къ тѣ́хъ исткну́лъ еси́: не и́демъ.
И отягча́ Моисе́й гнѣ́вомъ зѣло́ и рече́ къ Го́споду: не внемли́ на же́ртву и́хъ: ни еди́наго похотѣ́нiя от­ ни́хъ прiя́хъ, ниже́ озло́бихъ кого́ от­ ни́хъ.
И рече́ Моисе́й къ Коре́ю: освяти́ со́нмъ тво́й, и бу́дите гото́ви предъ Го́спода ты́ и Ааро́нъ и они́ зау́тра:
и воз­ми́те кі́йждо кади́лникъ сво́й, и воз­ложи́те на ня́ ѳимiа́мъ, и при­­неси́те предъ Го́спода кі́йждо кади́лникъ сво́й, двѣ́сти и пятьдеся́тъ кади́лниковъ, и ты́ и Ааро́нъ кі́йждо кади́лникъ сво́й.
И взя́ша кі́йждо сво́й кади́лникъ, и воз­ложи́ша на ня́ о́гнь, и вложи́ша въ ня́ ѳимiа́мъ, и ста́ша предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя Моисе́й и Ааро́нъ.
И собра́ на ня́ Коре́й ве́сь со́нмъ сво́й предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя: и яви́ся сла́ва Госпо́дня всему́ со́нму.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:
от­ступи́те кі́йждо от­ среды́ со́нма сего́, и потреблю́ я́ а́бiе.
И падо́ста на ли́ца своя́ и реко́ста: Бо́же, Бо́же духо́въ и вся́кiя пло́ти: а́ще человѣ́къ еди́нъ согрѣши́, на ве́сь ли со́нмъ гнѣ́въ Госпо́день?
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
рцы́ со́нму, глаго́ля: от­ступи́те о́крестъ от­ со́нма Коре́ева и Даѳа́ня и Авиро́ня.
И воста́ Моисе́й, и и́де къ Даѳа́ну и Авиро́ну: и идо́ша съ ни́мъ вси́ ста́рцы Изра́илтестiи.
И рече́ къ со́нму, глаго́ля: от­ступи́те от­ ку́щъ человѣ́къ жестокосе́рдыхъ си́хъ, и не при­­косни́теся ко всѣ́мъ, ели́ка су́ть и́мъ, да не поги́бнете ку́пно во все́мъ грѣсѣ́ и́хъ.
И от­ступи́ша от­ ку́щъ Коре́а и Даѳа́на и Авиро́на о́крестъ: Даѳа́нъ же и Авиро́нъ изыдо́ста и ста́ста предъ две́рьми ку́щъ сво­и́хъ, и жены́ и́хъ, и дѣ́ти и́хъ и имѣ́нiе и́хъ.
И рече́ Моисе́й: въ се́мъ позна́ете, я́ко Госпо́дь посла́ мя сотвори́ти вся́ дѣла́ сiя́, я́ко не от­ себе́ [а́зъ творю́ сiя́]:
а́ще сме́ртiю всѣ́хъ люді́й у́мрутъ сі́и, и а́ще по при­­сѣще́нiю всѣ́хъ человѣ́къ посѣще́нiе бу́детъ и́хъ, то́ не Госпо́дь посла́ мене́:
но я́вно пока́жетъ Госпо́дь, и от­ве́рзши земля́ уста́ своя́ пожре́тъ я́ и до́мы и́хъ, и ку́щы и́хъ и вся́, ели́ка су́ть и́хъ, и сни́дутъ жи́ви во а́дъ, и увѣ́дите, я́ко разгнѣ́ваша человѣ́цы сі́и Го́спода.
Егда́ же преста́ глаго́ля вся́ словеса́ сiя́, разсѣ́деся земля́ подъ нога́ми и́хъ:
и разве́рзеся земля́, и пожре́ я́ и до́мы и́хъ, и вся́ лю́ди су́щыя съ Коре́омъ, и скоты́ и́хъ:
и снидо́ша ті́и, и вся́, ели́ка су́ть и́хъ, жи́ви во а́дъ, и покры́ и́хъ земля́, и погибо́ша от­ среды́ со́нма:
и ве́сь Изра́иль, и и́же о́крестъ и́хъ, от­бѣго́ша от­ во́пля и́хъ, зане́ реко́ша, глаго́люще: да не пожре́тъ на́съ земля́.
И о́гнь изы́де от­ Го́спода и пояде́ двѣ́сти и пятьдеся́тъ муже́й при­­не́сшихъ ѳимiа́мъ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю
и ко Елеаза́ру сы́ну Ааро́нову жерцу́: собери́те кади́лники мѣ́дяныя от­ среды́ изгорѣ́в­шихъ, и о́гнь чужді́й се́й разсы́плите та́мо, я́ко освяти́шася кади́лницы грѣ́шныхъ си́хъ въ душа́хъ и́хъ:
и сотвори́те я́ дщи́цы ко́ваны, обложе́нiе у олтаря́, я́ко при­­несо́шася предъ Го́спода и освяти́шася, и бы́ша въ зна́менiе сыно́мъ Изра́илевымъ.
И взя́ Елеаза́ръ сы́нъ Ааро́на жерца́ кади́лники мѣ́дяныя, ели́ки при­­несо́ша изгорѣ́в­шiи, и обложи́ша я́ во обложе́нiе олтаря́,
въ па́мять сыно́мъ Изра́илевымъ, я́ко да никто́же прiи́детъ иноплеме́н­никъ, и́же нѣ́сть от­ сѣ́мене Ааро́ня, е́же воз­ложи́ти ѳимiа́мъ предъ Го́сподемъ, и да не бу́детъ, я́коже Коре́й и совѣ́тницы его́, я́коже глаго́ла ему́ Госпо́дь руко́ю Моисе́овою.
И воз­ропта́ша сы́нове Изра́илтестiи на у́трiе на Моисе́а и Ааро́на, глаго́люще: вы́ изби́сте лю́ди Госпо́дни.
И бы́сть егда́ нападе́ со́нмъ на Моисе́а и Ааро́на, и устреми́шася къ ски́нiи свидѣ́нiя:
и покры́ о́ную о́блакъ, и яви́ся сла́ва Госпо́дня: и вни́де Моисе́й и Ааро́нъ предъ ски́нiю свидѣ́нiя.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну, глаго́ля:
уступи́те от­ среды́ со́нма сего́, и потреблю́ я́ еди́ницею. И падо́ста на ли́ца своя́.
И рече́ Моисе́й ко Ааро́ну: воз­ми́ кади́лникъ, и вложи́ въ него́ о́гнь от­ олтаря́, и воз­ложи́ на́нь ѳимiа́мъ, и понеси́ ско́ро въ по́лкъ, и помоли́ся о ни́хъ: изы́де бо гнѣ́въ от­ лица́ Госпо́дня, и нача́ губи́ти лю́ди.
И взя́ Ааро́нъ, я́коже глаго́ла ему́ Моисе́й, и тече́ въ со́нмъ, уже́ бо нача́ся па́губа въ лю́дехъ: и воз­ложи́ ѳимiа́мъ, и помоли́ся о лю́дехъ:
и ста́ между́ ме́ртвыми и живы́ми, и преста́ па́губа.
И бы́сть уме́ршихъ въ па́губѣ четыре­на́­де­сять ты́сящъ и се́дмь со́тъ, кромѣ́ уме́ршихъ Коре́а ра́ди.
И воз­врати́ся Ааро́нъ къ Моисе́ю, къ две́ремъ ски́нiи свидѣ́нiя, и преста́ па́губа.
И при­­ше́дшя дще́ри Салпаа́да сы́на Офе́рова, сы́на Галаа́дова, сы́на Махи́рова, со́нма Манассі́ина, сыно́въ Ио́сифовыхъ, и сiя́ имена́ и́хъ: Маала́ и Нуа́, и Егла́ и Ме́лха и Ѳерса́,
и ста́в­шя предъ Моисе́омъ и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ, и предъ кня́зи и предъ всѣ́мъ со́нмомъ у две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя, глаго́лаша:
оте́цъ на́шъ у́мре въ пусты́ни, и се́й не бѣ́ средѣ́ со́нма воста́в­шаго на Го́спода въ со́нмѣ Коре́овѣ, я́ко грѣха́ ра́ди сво­его́ у́мре, и сы́нове не бы́ша ему́:
да не поги́бнетъ и́мя отца́ на́­шего от­ среды́ со́нма сво­его́, я́ко нѣ́сть сы́на ему́: дади́те на́мъ наслѣ́дiе посредѣ́ бра́тiи отца́ на́­шего.
И при­­несе́ Моисе́й су́дъ и́хъ предъ Го́спода.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
пра́во глаго́лаша дще́ри Салпаа́довы: дая́нiе да да́си и́мъ одержа́нiе наслѣ́дiя посредѣ́ бра́тiй отца́ и́хъ, и да при­­ложи́ши и́мъ жре́бiй отца́ и́хъ:
и сыно́мъ Изра́илевымъ да рече́ши, глаго́ля: человѣ́къ а́ще у́мретъ, и не бу́детъ сы́на ему́, дади́те наслѣ́дiе его́ дще́ри его́:
а́ще же дще́ри не бу́детъ ему́, дади́те наслѣ́дiе его́ бра́ту его́:
а́ще же не бу́дутъ ему́ бра́тiя, дади́те наслѣ́дiе бра́ту отца́ его́:
а́ще же не бу́дутъ бра́тiя отца́ его́, дади́те наслѣ́дiе у́жику бли́жнему его́ от­ пле́мене его́ наслѣ́дити я́же его́: и да бу́детъ сiе́ сыно́мъ Изра́илевымъ оправда́нiе суда́, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: взы́ди на го́ру, я́же объ ону́ страну́ Иорда́на, сiя́ гора́ Нава́въ, и ви́ждь зе́млю Ханаа́ню, ю́же А́зъ даю́ сыно́мъ Изра́илевымъ во одержа́нiе:
и у́зриши ю́, и при­­ложи́шися къ лю́демъ сво­и́мъ и ты́, я́коже при­­ложи́ся Ааро́нъ бра́тъ тво́й на горѣ́ О́ръ:
поне́же преступи́сте сло́во Мое́ въ пусты́ни Си́нъ, внегда́ супроти́витися со́нму освяти́ти Мя́, не освяти́сте Мене́ у воды́ предъ ни́ми: сiя́ е́сть вода́ пререка́нiя въ Ка́дисѣ въ пусты́ни Си́нъ.
И рече́ Моисе́й ко Го́споду:
да избере́тъ Госпо́дь Бо́гъ духо́въ и вся́кiя пло́ти человѣ́ка надъ со́нмомъ си́мъ,
и́же изы́детъ предъ лице́мъ и́хъ, и́же вни́детъ предъ лице́мъ и́хъ, и и́же изведе́тъ и́хъ и и́же введе́тъ и́хъ, и да не бу́детъ со́нмъ Госпо́день, я́ко о́вцы не иму́щя па́стыря.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: по­ими́ къ себѣ́ Иису́са сы́на Нави́на, человѣ́ка, и́же и́мать Ду́ха въ себѣ́: и да воз­ложи́ши ру́цѣ тво­и́ на него́:
и поста́виши его́ предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ, и заповѣ́ждь ему́ предъ всѣ́мъ со́нмомъ, и заповѣ́ждь о не́мъ предъ ни́ми:
и да́си на него́ от­ сла́вы тво­ея́, я́ко да послу́шаютъ его́ вси́ сы́нове Изра́илевы:
и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ да ста́нетъ, и да вопро́сятъ от­ него́ суда́ явле́н­ныхъ предъ Го́сподемъ: по словеси́ его́ да исхо́дятъ, и по словеси́ его́ да вхо́дятъ са́мъ и сы́нове Изра́илевы вку́пѣ, и ве́сь со́нмъ.
И сотвори́ Моисе́й, я́коже повелѣ́ ему́ Госпо́дь Бо́гъ: и взе́мъ Иису́са поста́ви его́ предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ и предъ всѣ́мъ со́нмомъ:
и воз­ложи́ ру́цѣ сво­и́ на него́, и устро́и его́, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.
Синодальный
Восстание левита Корея против Моисея и Аарона, наказание землетрясением, огнем и поражением.
Корей, сын Ицгара, сын Каафов, сын Левиин, и Дафан и Авирон, сыны Елиава, и Авнан, сын Фалефа, сыны Рувимовы,
восстали на Моисея, и с ними из сынов Израилевых двести пятьдесят мужей, начальники общества, призываемые на собрания, люди именитые.
И собрались против Моисея и Аарона и сказали им: полно вам; все общество, все святы, и среди их Господь! почему же вы ставите себя выше народа Господня?
Моисей, услышав это, пал на лице свое
и сказал Корею и всем сообщникам его, говоря: завтра покажет Господь, кто Его, и кто свят, чтобы приблизить его к Себе; и кого Он изберет, того и приблизит к Себе;
вот что сделайте: Корей и все сообщники его возьмите себе кадильницы
и завтра положите в них огня и всыпьте в них курения пред Господом; и кого изберет Господь, тот и будет свят. Полно вам, сыны Левиины!
И сказал Моисей Корею: послушайте, сыны Левия!
неужели мало вам того, что Бог Израилев отделил вас от общества Израильского и приблизил вас к Себе, чтобы вы исполняли службы при скинии Господней и стояли пред обществом [Господним], служа для них?
Он приблизил тебя и с тобою всех братьев твоих, сынов Левия, и вы домогаетесь еще и священства.
Итак ты и все твое общество собрались против Господа. Что Аарон, что вы ропщете на него?
И послал Моисей позвать Дафана и Авирона, сынов Елиава. Но они сказали: не пойдем!
разве мало того, что ты вывел нас из земли, в которой течет молоко и мед, чтобы погубить нас в пустыне? и ты еще хочешь властвовать над нами!
привел ли ты нас в землю, где течет молоко и мед, и дал ли нам во владение поля и виноградники? глаза людей сих ты хочешь ослепить? не пойдем!
Моисей весьма огорчился и сказал Господу: не обращай взора Твоего на приношение их; я не взял ни у одного из них осла и не сделал зла ни одному из них.
И сказал Моисей Корею: завтра ты и все общество твое будьте пред лицем Господа, ты, они и Аарон;
и возьмите каждый свою кадильницу, и положите в них курения, и принесите пред лице Господне каждый свою кадильницу, двести пятьдесят кадильниц; ты и Аарон, каждый свою кадильницу.
И взял каждый свою кадильницу, и положили в них огня, и всыпали в них курения, и стали при входе в скинию собрания; также и Моисей и Аарон.
И собрал против них Корей все общество ко входу скинии собрания. И явилась слава Господня всему обществу.
И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:
отделитесь от общества сего, и Я истреблю их во мгновение.
Они же пали на лица свои и сказали: Боже, Боже духов всякой плоти! один человек согрешил, и Ты гневаешься на все общество?
И сказал Господь Моисею, говоря:
скажи обществу: отступите со всех сторон от жилища Корея, Дафана и Авирона.
И встал Моисей, и пошел к Дафану и Авирону, и за ним пошли старейшины Израилевы.
И сказал обществу: отойдите от шатров нечестивых людей сих, и не прикасайтесь ни к чему, что принадлежит им, чтобы не погибнуть вам [вместе] во всех грехах их.
И отошли они со всех сторон от жилища Корея, Дафана и Авирона; а Дафан и Авирон вышли и стояли у дверей шатров своих с женами своими и сыновьями своими и с малыми детьми своими.
И сказал Моисей: из сего узнаете, что Господь послал меня делать все дела сии, а не по своему произволу [я делаю сие]:
если они умрут, как умирают все люди, и постигнет их такое наказание, какое постигает всех людей, то не Господь послал меня;
а если Господь сотворит необычайное, и земля разверзет уста свои и поглотит их [и домы их и шатры их] и все, что у них, и они живые сойдут в преисподнюю, то знайте, что люди сии презрели Господа.
Лишь только он сказал слова сии, расселась земля под ними;
и разверзла земля уста свои, и поглотила их и домы их, и всех людей Кореевых и все имущество;
и сошли они со всем, что принадлежало им, живые в преисподнюю, и покрыла их земля, и погибли они из среды общества.
И все Израильтяне, которые были вокруг них, побежали при их вопле, дабы, говорили они, и нас не поглотила земля.
И вышел огонь от Господа и пожрал тех двести пятьдесят мужей, которые принесли курение.
И сказал Господь Моисею, говоря:
скажи Елеазару, сыну Аарона, священнику, пусть он соберет [медные] кадильницы сожженных и огонь выбросит вон; ибо освятились
кадильницы грешников сих смертью их, и пусть разобьют их в листы для покрытия жертвенника, ибо они принесли их пред лице Господа, и они сделались освященными; и будут они знамением для сынов Израилевых.
И взял Елеазар священник медные кадильницы, которые принесли сожженные, и разбили их в листы для покрытия жертвенника,
в память сынам Израилевым, чтобы никто посторонний, который не от семени Аарона, не приступал приносить курение пред лице Господне, и не было с ним, что с Кореем и сообщниками его, как говорил ему Господь чрез Моисея.
На другой день все общество сынов Израилевых возроптало на Моисея и Аарона и говорило: вы умертвили народ Господень.
И когда собралось общество против Моисея и Аарона, они обратились к скинии собрания, и вот, облако покрыло ее, и явилась слава Господня.
И пришел Моисей и Аарон к скинии собрания.
И сказал Господь Моисею [и Аарону], говоря:
отсторонитесь от общества сего, и Я погублю их во мгновение. Но они пали на лица свои.
И сказал Моисей Аарону: возьми кадильницу и положи в нее огня с жертвенника и всыпь курения, и неси скорее к обществу и заступи их, ибо вышел гнев от Господа, [и] началось поражение.
И взял Аарон, как сказал Моисей, и побежал в среду общества, и вот, уже началось поражение в народе. И он положил курения и заступил народ;
стал он между мертвыми и живыми, и поражение прекратилось.
И умерло от поражения четырнадцать тысяч семьсот человек, кроме умерших по делу Корееву.
И возвратился Аарон к Моисею, ко входу скинии собрания, после того как поражение прекратилось.
1 Закон об уделе для дочерей; 12 избрание и назначение Иисуса Навина преемником Моисея.
И пришли дочери Салпаада, сына Хеферова, сына Галаадова, сына Махирова, сына Манассиина из поколения Манассии, сына Иосифова, и вот имена дочерей его: Махла, Ноа, Хогла, Милка и Фирца;
и предстали пред Моисея и пред Елеазара священника, и пред князей и пред все общество, у входа скинии собрания, и сказали:
отец наш умер в пустыне, и он не был в числе сообщников, собравшихся против Господа со скопищем Кореевым, но за свой грех умер, и сыновей у него не было;
за что исчезать имени отца нашего из племени его, потому что нет у него сына? дай нам удел среди братьев отца нашего.
И представил Моисей дело их Господу.
И сказал Господь Моисею:
правду говорят дочери Салпаадовы; дай им наследственный удел среди братьев отца их и передай им удел отца их;
и сынам Израилевым объяви и скажи: если кто умрет, не имея у себя сына, то передавайте удел его дочери его;
если же нет у него дочери, передавайте удел его братьям его;
если же нет у него братьев, отдайте удел его братьям отца его;
если же нет братьев отца его, отдайте удел его близкому его родственнику из поколения его, чтоб он наследовал его; и да будет это для сынов Израилевых постановлено в закон, как повелел Господь Моисею.
И сказал Господь Моисею: взойди на сию гору Аварим, [которая по эту сторону Иордана, на сию гору Нево,] и посмотри на землю [Ханаанскую], которую Я даю сынам Израилевым [во владение];
и когда посмотришь на нее, приложись к народу своему и ты, как приложился Аарон, брат твой, [на горе Ор];
потому что вы не послушались повеления Моего в пустыне Син, во время распри общества, чтоб явить пред глазами их святость Мою при водах. [Это воды Меривы при Кадесе в пустыне Син.]
И сказал Моисей Господу, говоря:
да поставит Господь, Бог духов всякой плоти, над обществом сим человека,
который выходил бы пред ними и который входил бы пред ними, который выводил бы их и который приводил бы их, чтобы не осталось общество Господне, как овцы, у которых нет пастыря.
И сказал Господь Моисею: возьми себе Иисуса, сына Навина, человека, в котором есть Дух, и возложи на него руку твою,
и поставь его пред Елеазаром священником и пред всем обществом, и дай ему наставление пред глазами их,
и дай ему от славы твоей, чтобы слушало его все общество сынов Израилевых;
и будет он обращаться к Елеазару священнику и спрашивать его о решении, посредством урима пред Господом; и по его слову должны выходить, и по его слову должны входить он и все сыны Израилевы с ним и все общество.
И сделал Моисей, как повелел ему Господь [Бог], и взял Иисуса, и поставил его пред Елеазаром священником и пред всем обществом;
и возложил на него руки свои и дал ему наставление, как говорил Господь чрез Моисея.
 Coré hijo de Izhar hijo de Coat hijo de Leví, con Datán y Abiram hijos de Eliab, y On hijo de Pelet, descendientes de Rubén, tomaron gente
y se levantaron contra Moisés con doscientos cincuenta hombres de los hijos de Israel, príncipes de la congregación, miembros del consejo, hombres de renombre.
Se juntaron contra Moisés y Aarón, y les dijeron:

—¡Basta ya de vosotros! Toda la congregación, todos ellos son santos y en medio de ellos está Jehová. ¿Por qué, pues, os encumbráis vosotros sobre la congregación de Jehová?

Cuando oyó esto Moisés, se postró sobre su rostro.
Luego habló a Coré y a todo su séquito, y les dijo:

—Mañana mostrará Jehová quién le pertenece y quién es santo, y hará que se acerque a él. Al que él escoja, lo acercará a sí.

Haced esto: tomad los incensarios de Coré y de todo su séquito,
poned fuego en ellos y echad en ellos incienso delante de Jehová mañana. Aquel a quien Jehová escoja, ése será el santo; esto os baste, hijos de Leví.
Dijo Moisés a Coré:

—Oíd ahora, hijos de Leví:

¿Os es poco que el Dios de Israel os haya apartado de la congregación de Israel, acercándoos a él para que ministréis en el servicio del tabernáculo de Jehová y estéis delante de la congregación para ministrarles?
Hizo que te acercaras, junto con todos tus hermanos, los hijos de Leví, ¿y ahora procuráis también el sacerdocio?
Por tanto, tú y todo tu séquito sois los que os juntáis contra Jehová; porque ¿quién es Aarón para que contra él murmuréis?
Luego Moisés mandó llamar a Datán y Abiram, hijos de Eliab. Pero ellos respondieron:

—No iremos allá.

¿Es poco que nos hayas hecho venir de una tierra que destila leche y miel, para hacernos morir en el desierto, sino que también te quieres enseñorear de nosotros imperiosamente?
Tampoco nos has metido tú en tierra que fluya leche y miel, ni nos has dado heredades de tierras y viñas. ¿Sacarás los ojos de estos hombres? ¡No subiremos!
Entonces Moisés se enojó mucho, y dijo a Jehová:

—¡No aceptes su ofrenda! Ni aun un asno he tomado de ellos, ni a ninguno de ellos he hecho mal.

Después dijo Moisés a Coré:

—Tú y todo tu séquito, poneos mañana delante de Jehová; tú, ellos y Aarón.

Que cada uno tome su incensario, le ponga incienso y se acerque a la presencia de Jehová cada uno con su incensario: doscientos cincuenta incensarios en total. Tú también, y Aarón, cada uno con su incensario.
Tomó cada uno su incensario, pusieron en ellos el fuego, echaron en ellos incienso y se pusieron a la puerta del Tabernáculo de reunión junto con Moisés y Aarón.
Ya Coré había reunido contra ellos a toda la congregación a la puerta del Tabernáculo de reunión; entonces la gloria de Jehová se apareció a toda la congregación.
Jehová habló a Moisés y a Aarón, y les dijo:
—¡Apartaos de esta congregación, y los consumiré en un momento!
Ellos se postraron sobre sus rostros y dijeron:

—Dios, Dios de los espíritus de toda carne, ¿no es un solo hombre el que pecó? ¿Por qué airarte contra toda la congregación?

Jehová habló a Moisés y le dijo:
—Habla a la congregación y diles: Apartaos de los alrededores de la tienda de Coré, Datán y Abiram.
Moisés se levantó y fue adonde estaban Datán y Abiram, y los ancianos de Israel lo siguieron.
Y habló a la congregación, diciendo:

—Apartaos ahora de las tiendas de estos hombres impíos, y no toquéis ninguna cosa suya, para que no perezcáis por todos sus pecados.

Ellos se apartaron de los alrededores de las tiendas de Coré, de Datán y de Abiram; y Datán y Abiram salieron y se pusieron a la entrada de sus tiendas, con sus mujeres, sus hijos y sus pequeñuelos.
Moisés dijo:

—En esto conoceréis que Jehová me ha enviado para que hiciera todas estas cosas, y que no las hice de mi propia voluntad.

Si como mueren todos los hombres mueren estos, o si al ser visitados ellos corren la suerte de todos los hombres, Jehová no me envió.
Pero si Jehová hace algo nuevo, si la tierra abre su boca y se los traga con todas sus cosas, y descienden vivos al seol, entonces conoceréis que estos hombres irritaron a Jehová.
Aconteció que cuando terminó de decir todas estas palabras, se abrió la tierra que estaba debajo de ellos.
Abrió la tierra su boca y se los tragó a ellos, a sus casas, a todos los hombres de Coré y a todos sus bienes.
Ellos, con todo lo que tenían, descendieron vivos al seol; los cubrió la tierra y desaparecieron de en medio de la congregación.
Al oír sus gritos, todo Israel, los que estaban en derredor de ellos, huyeron, diciendo: «¡No sea que nos trague también la tierra!»
También salió fuego de la presencia de Jehová, que consumió a los doscientos cincuenta hombres que ofrecían el incienso.
Jehová habló a Moisés y le dijo:
«Di a Eleazar, hijo del sacerdote Aarón, que tome los incensarios de en medio del incendio y derrame más allá el fuego, porque están santificados
los incensarios de estos que pecaron contra sus almas. Harán de ellos planchas batidas para cubrir el altar, por cuanto ofrecieron con ellos delante de Jehová y están santificados. Serán como una señal para los hijos de Israel.»
El sacerdote Eleazar tomó los incensarios de bronce con que los quemados habían ofrecido, y los convirtieron en láminas para cubrir el altar,
como recuerdo a los hijos de Israel de que ningún extraño que no sea de la descendencia de Aarón se acerque para ofrecer incienso delante de Jehová, no sea que le ocurra como a Coré y como a su séquito, según se lo dijo Jehová por medio de Moisés.
Al día siguiente, toda la congregación de los hijos de Israel murmuró contra Moisés y Aarón, diciendo:

«Vosotros habéis dado muerte al pueblo de Jehová.»

Aconteció que cuando se juntó la congregación contra Moisés y Aarón, miraron hacia el Tabernáculo de reunión y vieron que la nube lo había cubierto, y apareció la gloria de Jehová.
Entonces fueron Moisés y Aarón delante del Tabernáculo de reunión,
y Jehová dijo a Moisés:
«¡Apartaos de en medio de esta congregación, y los consumiré en un momento!»

Ellos se postraron sobre sus rostros.

Y Moisés dijo a Aarón:

«Toma el incensario, pon en él fuego del altar y échale incienso; vete enseguida adonde está la congregación, y haz expiación por ellos, porque el furor ha salido de la presencia de Jehová y la mortandad ha comenzado.»

Aarón tomó el incensario, como Moisés dijo, y corrió en medio de la congregación; la mortandad había comenzado ya en el pueblo. Puso el incienso e hizo expiación por el pueblo.
Luego se puso entre los muertos y los vivos, y cesó la mortandad.
Los que murieron en aquella mortandad fueron catorce mil setecientos, sin contar los muertos por la rebelión de Coré.
Después, cuando la mortandad había cesado, volvió Aarón con Moisés a la puerta del Tabernáculo de reunión.
 Se acercaron las hijas de Zelofehad hijo de Hefer hijo de Galaad, hijo de Maquir, hijo de Manasés, de las familias de Manasés hijo de José, los nombres de las cuales eran Maala, Noa, Hogla, Milca y Tirsa.
Se presentaron delante de Moisés y delante del sacerdote Eleazar, delante de los príncipes y de toda la congregación, a la puerta del Tabernáculo de reunión, y dijeron:
«Nuestro padre murió en el desierto. Él no estuvo en la compañía de los que se juntaron contra Jehová en el grupo de Coré, sino que por su propio pecado murió, y no tuvo hijos.
¿Por qué será borrado el nombre de nuestro padre de su familia? ¿Por no haber tenido hijos? Danos alguna heredad entre los hermanos de nuestro padre.»
Moisés llevó su causa delante de Jehová,
y Jehová respondió a Moisés:
«Bien dicen las hijas de Zelofehad. Les darás la posesión de una heredad entre los hermanos de su padre, y traspasarás la heredad de su padre a ellas.
Y a los hijos de Israel les dirás: Cuando alguien muera sin dejar hijos, traspasaréis su herencia a su hija.
Si no tiene hija, daréis su herencia a sus hermanos;
y si no tiene hermanos, daréis su herencia a los hermanos de su padre.
Si su padre no tiene hermanos, daréis su herencia al pariente más cercano de su familia, y de este será.» Para los hijos de Israel esto será una norma de derecho, como Jehová mandó a Moisés.
Jehová dijo a Moisés:

—Sube a este monte Abarim y verás la tierra que he dado a los hijos de Israel.

Después que la hayas visto, tú también serás reunido con tu pueblo, como fue reunido tu hermano Aarón.
Pues fuisteis rebeldes a mi mandato en el desierto de Zin, en la rencilla de la congregación, no santificándome en las aguas a los ojos de ellos. Éstas son las aguas de la rencilla de Cades, en el desierto de Zin.
Entonces respondió Moisés a Jehová:
—Jehová, Dios de los espíritus de toda carne, ponga sobre la congregación un hombre
que salga delante de ellos y que entre delante de ellos, que los saque y los introduzca, para que la congregación de Jehová no sea como rebaño sin pastor.
Jehová dijo a Moisés:

—Toma a Josué hijo de Nun, hombre en el cual hay espíritu, y pon tu mano sobre él.

Preséntalo luego ante el sacerdote Eleazar y ante toda la congregación, y le darás el cargo en presencia de ellos.
Pon parte de tu dignidad sobre él, para que toda la congregación de los hijos de Israel le obedezca.
Él se presentará ante el sacerdote Eleazar y le consultará por el juicio del Urim delante de Jehová. Por el dicho de él saldrán y por el dicho de él entrarán, él y toda la comunidad de los hijos de Israel junto con él.
Moisés hizo como Jehová le había mandado, pues tomó a Josué y lo presentó ante el sacerdote Eleazar y ante toda la congregación.
Puso sobre él sus manos y le dio el cargo, como Jehová había mandado por medio de Moisés.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible