Скрыть
20:7
20:9
20:11
20:15
20:17
20:23
20:26
20:27
20:28
Синодальный
1 Стан Израиля в Кадесе; смерть Мариам; чудесное извлечение воды из скалы; Едом отказывается пропустить израильтян; 22 смерть Аарона на горе Ор, преемник Елеазар.
И пришли сыны Израилевы, все общество, в пустыню Син в первый месяц, и остановился народ в Кадесе, и умерла там Мариам и погребена там.
И не было воды для общества, и собрались они против Моисея и Аарона;
и возроптал народ на Моисея и сказал: о, если бы умерли тогда и мы, когда умерли братья наши пред Господом!
зачем вы привели общество Господне в эту пустыню, чтобы умереть здесь нам и скоту нашему?
и для чего вывели вы нас из Египта, чтобы привести нас на это негодное место, где нельзя сеять, нет ни смоковниц, ни винограда, ни гранатовых яблок, ни даже воды для питья?
И пошел Моисей и Аарон от народа ко входу скинии собрания, и пали на лица свои, и явилась им слава Господня.
И сказал Господь Моисею, говоря:
Возьми жезл и собери общество, ты и Аарон, брат твой, и скажите в глазах их скале, и она даст из себя воду: и так ты изведешь им воду из скалы, и напоишь общество и скот его.
И взял Моисей жезл от лица Господа, как Он повелел ему.
И собрали Моисей и Аарон народ к скале, и сказал он им: послушайте, непокорные, разве нам из этой скалы извести для вас воду?
И поднял Моисей руку свою и ударил в скалу жезлом своим дважды, и потекло много воды, и пило общество и скот его.
И сказал Господь Моисею и Аарону: за то, что вы не поверили Мне, чтоб явить святость Мою пред очами сынов Израилевых, не введете вы народа сего в землю, которую Я даю ему.
Это вода Меривы, у которой вошли в распрю сыны Израилевы с Господом, и Он явил им святость Свою.
И послал Моисей из Кадеса послов к царю Едомскому [сказать]: так говорит брат твой Израиль: ты знаешь все трудности, которые постигли нас;
отцы наши перешли в Египет, и мы жили в Египте много времени, и худо поступали Египтяне с нами и отцами нашими;
и воззвали мы к Господу, и услышал Он голос наш, и послал Ангела, и вывел нас из Египта; и вот, мы в Кадесе, городе у самого предела твоего;
позволь нам пройти землею твоею: мы не пойдем по полям и по виноградникам и не будем пить воды из колодезей [твоих]; но пойдем дорогою царскою, не своротим ни направо ни налево, доколе не перейдем пределов твоих.
Но Едом сказал ему: не проходи через меня, иначе я с мечом выступлю против тебя.
И сказали ему сыны Израилевы: мы пойдем большою дорогою, и если будем пить твою воду, я и скот мой, то буду платить за нее; только ногами моими пройду, что ничего не сто́ит.
Но он сказал: не проходи [через меня]. И выступил против него Едом с многочисленным народом и с сильною рукою.
Итак не согласился Едом позволить Израилю пройти чрез его пределы, и Израиль пошел в сторону от него.
И отправились сыны Израилевы из Кадеса, и пришло все общество к горе Ор.
И сказал Господь Моисею и Аарону на горе Ор, у пределов земли Едомской, говоря:
пусть приложится Аарон к народу своему; ибо он не войдет в землю, которую Я даю сынам Израилевым, за то, что вы непокорны были повелению Моему у вод Меривы;
и возьми Аарона [брата твоего] и Елеазара, сына его, и возведи их на гору Ор [пред всем обществом];
и сними с Аарона одежды его, и облеки в них Елеазара, сына его, и пусть Аарон отойдет и умрет там.
И сделал Моисей так, как повелел Господь. Пошли они на гору Ор в глазах всего общества,
и снял Моисей с Аарона одежды его, и облек в них Елеазара, сына его; и умер там Аарон на вершине горы. А Моисей и Елеазар сошли с горы.
И увидело все общество, что Аарон умер, и оплакивал Аарона весь дом Израилев тридцать дней.
Церковнославянский (рус)
И прiидо́ша сы́нове Изра́илтестiи, ве́сь со́нмъ, въ пусты́ню Си́нъ, въ ме́сяцъ пе́рвый, и пребыва́ху лю́дiе въ Ка́дисѣ: и сконча́ся ту́ Марiа́мъ, и погребе́ся та́мо.
И не бя́ше воды́ со́нму: и собра́шася на Моисе́а и Ааро́на,
и ропта́ша лю́дiе на Моисе́а, глаго́люще: о, дабы́ у́мерли бы́хомъ въ поги́бели бра́тiи на́­шея предъ Го́сподемъ:
и вску́ю введо́сте со́нмъ Госпо́день въ пусты́ню сiю́, погуби́ти ны́ и скоты́ на́шы?
И вску́ю сiе́? Изведо́сте ны́ изъ Еги́пта, е́же прiити́ [на́мъ] на мѣ́сто зло́е сiе́, мѣ́сто, въ не́мже не сѣ́ет­ся, ни смо́кви, ни виногра́ды, ниже́ я́блоки, ниже́ вода́ е́сть пи́ти.
И прiи́де Моисе́й и Ааро́нъ от­ лица́ со́нма предъ две́ри ски́нiи свидѣ́нiя, и падо́ста ни́цъ: и яви́ся сла́ва Госпо́дня надъ ни́ми.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
воз­ми́ же́злъ тво́й и созови́ со́нмъ ты́ и Ааро́нъ, бра́тъ тво́й, и рцы́те ко ка́меню предъ ни́ми, и да́стъ во́ды своя́: и изведе́те и́мъ во́ды изъ ка́мене, и напо́йте со́нмъ и скоты́ и́хъ.
И взя́ Моисе́й же́злъ и́же предъ Го́сподемъ, я́коже повелѣ́ Госпо́дь.
И созва́ Моисе́й и Ааро́нъ со́нмъ предъ ка́мень, и рече́ къ ни́мъ: послу́шайте мене́, непокори́вiи: еда́ изъ ка́мене сего́ изведе́мъ ва́мъ во́ду?
И воз­дви́гъ Моисе́й ру́ку свою́, уда́ри въ ка́мень жезло́мъ два́жды: и изы́де вода́ мно́га, и напи́ся со́нмъ [ве́сь] и скоты́ и́хъ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну: поне́же не вѣ́ровасте освяти́ти Мя́ предъ сынми́ Изра́илтескими, сего́ ра́ди не введе́те вы́ со́нма сего́ въ зе́млю, ю́же да́хъ и́мъ:
сiя́ вода́ пререка́нiя, я́ко воз­ропта́ша сы́нове Изра́илтестiи предъ Го́сподемъ, и освяти́ся въ ни́хъ.
И посла́ Моисе́й послы́ от­ Ка́диса къ царю́ Едо́мскому, глаго́ля: та́ко глаго́летъ бра́тъ тво́й Изра́иль: ты́ вѣ́си ве́сь тру́дъ обрѣ́тшiй на́съ:
и снидо́ша отцы́ на́ши въ Еги́петъ, и жи́хомъ во Еги́птѣ дни́ мно́ги, и озло́биша на́съ Еги́птяне и отце́въ на́шихъ:
и возопи́хомъ ко Го́споду, и услы́ша Госпо́дь гла́съ на́шъ, и посла́въ А́нгела, изведе́ ны́ изъ Еги́пта: и ны́нѣ есмы́ въ Ка́дисѣ гра́дѣ, на концѣ́ предѣ́лъ тво­и́хъ:
да пре́йдемъ сквоз­ѣ́ зе́млю твою́: не про́йдемъ сквоз­ѣ́ се́ла, ни сквоз­ѣ́ виногра́ды, ни пiе́мъ воды́ въ пото́цѣхъ тво­и́хъ: путе́мъ ца́рскимъ по́йдемъ, не соврати́мся ни на де́сно, ни на лѣ́во, до́ндеже пре́йдемъ предѣ́лы твоя́.
И рече́ къ ни́мъ Едо́мъ: не про́йдеши сквоз­ѣ́ мене́: а́ще же ни́, ра́тiю изы́ду проти́ву тебе́.
И реко́ша къ нему́ сы́нове Изра́илевы: подъ горо́ю про́йдемъ: а́ще же от­ воды́ тво­ея́ испiе́мъ а́зъ и скоты́ моя́, да́мъ цѣ́ну тебѣ́: но ве́щь сiя́ ничто́же е́сть, подъ горо́ю да про́йдемъ.
О́нъ же рече́: не про́йдеши сквоз­ѣ́ мене́. И изы́де проти́ву и́мъ Едо́мъ съ наро́домъ тя́жкимъ и руко́ю крѣ́пкою.
И не восхотѣ́ Едо́мъ да́ти Изра́илю про­ити́ сквоз­ѣ́ предѣ́лы своя́, и уклони́ся Изра́иль от­ него́.
И воз­двиго́шася от­ Ка́диса, и прiидо́ша сы́нове Изра́илтестiи, ве́сь со́нмъ, въ го́ру О́ръ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну въ горѣ́ О́ръ у предѣ́лъ земли́ Едо́мли, глаго́ля:
да при­­ложи́т­ся Ааро́нъ къ лю́демъ сво­и́мъ, я́ко не вни́дете въ зе́млю, ю́же да́хъ сыно́мъ Изра́илевымъ въ наслѣ́дiе, поне́же преогорчи́сте Мя́ у воды́ пререка́нiя:
воз­ми́ Ааро́на бра́та тво­его́ и Елеаза́ра сы́на его́, и воз­веди́ я́ на О́ръ го́ру предъ всѣ́мъ со́нмомъ:
и совлецы́ Ааро́ну ри́зы его́ и облецы́ Елеаза́ра сы́на его́, и Ааро́нъ при­­ложи́вся да у́мретъ та́мо.
И сотвори́ Моисе́й, я́коже повелѣ́ ему́ Госпо́дь: и воз­веде́ я́ на О́ръ го́ру предъ всѣ́мъ со́нмомъ,
и совлече́ Ааро́на съ ри́зъ его́, и облече́ въ ня́ Елеаза́ра сы́на его́: 29и у́мре Ааро́нъ та́мо на версѣ́ горы́: и сни́де Моисе́й и Елеаза́ръ съ горы́.
30И ви́дѣ ве́сь со́нмъ, я́ко у́мре Ааро́нъ: и пла́кашася по Ааро́нѣ три́десять дні́й ве́сь до́мъ Изра́илевъ.
Veneruntque filii Israel et omnis congregatio in de sertum Sin mense primo, et mansit populus in Cades. Mortuaque est ibi Maria et sepulta in eodem loco.
Cumque indigeret aqua populus, convenerunt adversum Moysen et Aaron
et versi in seditionem dixerunt: «Utinam perissemus inter fratres nostros coram Domino!
Cur eduxistis ecclesiam Domini in solitudinem, ut et nos et nostra iumenta moriamur?
Quare nos fecistis ascendere de Aegypto et adduxistis in locum istum pessimum, qui seri non potest, qui nec ficum gignit nec vineas nec malogranata, insuper et aquam non habet ad bibendum?».
Venitque Moyses et Aaron, relicta congregatione, ad introitum tabernaculi conventus corrueruntque proni in terram, et apparuit gloria Domini super eos.
Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:
«Tolle virgam et congrega populum, tu et Aaron frater tuus; et loquimini ad petram coram eis, et illa dabit aquas. Cumque eduxeris aquam de petra, potabis congregationem et iumenta eius».
Tulit igitur Moyses virgam, quae erat in conspectu Domini, sicut praeceperat ei.
Et congregaverunt Moyses et Aaron populum ante petram, dixitque eis: «Audite, rebelles; num de petra hac vobis aquam poterimus eicere?».
Cumque elevasset Moyses manum percutiens virga bis silicem, egressae sunt aquae largissimae, ita ut populus biberet et iumenta.
Dixitque Dominus ad Moysen et Aaron: «Quia non credidistis mihi, ut sanctificaretis me coram filiis Israel, non introducetis hos populos in terram, quam dabo eis».
Hae sunt aquae Meriba, ubi iurgati sunt filii Israel contra Dominum, et sanctificatus est in eis.
Misit nuntios Moyses de Cades ad regem Edom, qui dicerent: «Haec mandat frater tuus Israel: Nosti omnem laborem, qui apprehendit nos,
quomodo descenderint patres nostri in Aegyptum, et habitaverimus ibi multo tempore, afflixerintque nos Aegyptii et patres nostros,
et quomodo clamaverimus ad Dominum, et exaudierit nos miseritque angelum, qui eduxerit nos de Aegypto. Ecce nos in urbe Cades, quae est in extremis finibus tuis, positi
obsecramus, ut nobis transire liceat per terram tuam: non ibimus per agros nec per vineas, non bibemus aquas de puteis tuis; sed gradiemur via regia, nec ad dexteram nec ad sinistram declinantes, donec transeamus terminos tuos».
Cui respondit Edom: «Non transibis per me, alioquin armatus occurram tibi».
Dixeruntque filii Israel: «Per tritam gradiemur viam et, si biberimus aquas tuas ego et pecora mea, dabo, quod iustum est: nulla erit in pretio difficultas; tantum velociter transeamus».
At ille respondit: «Non transibis!». Statimque egressus est obvius cum infinita multitudine et manu forti
nec voluit acquiescere Israeli, ut concederet transitum per fines suos; quam ob rem divertit ab eo Israel.
Cumque castra movissent de Cades, venerunt in montem Hor,
ubi locutus est Dominus ad Moysen et Aaron in monte Hor, qui est in finibus terrae Edom:
«Congregabitur, inquit, Aaron ad populum suum. Non enim intrabit terram, quam dedi filiis Israel, eo quod rebelles fuistis ori meo ad aquas Meriba.
Tolle Aaron et Eleazarum filium eius cum eo et duces eos in montem Hor.
Cumque nudaveris patrem veste sua, indues ea Eleazarum filium eius: Aaron colligetur et morietur ibi».
Fecit Moyses, ut praeceperat Dominus, et ascenderunt in montem Hor coram omni congregatione.
Cumque Aaron spoliasset vestibus suis, induit eis Eleazarum filium eius. Illo mortuo in montis supercilio, descendit cum Eleazaro.
Omnis autem congregatio videns occubuisse Aaron flevit super eo triginta diebus tota domus Israel.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible