Скрыть
27:2
27:4
27:5
27:6
27:7
27:9
27:10
27:11
27:13
27:15
27:16
27:17
27:18-19
27:19
27:22
27:23
Синодальный
1 Закон об уделе для дочерей; 12 избрание и назначение Иисуса Навина преемником Моисея.
И пришли дочери Салпаада, сына Хеферова, сына Галаадова, сына Махирова, сына Манассиина из поколения Манассии, сына Иосифова, и вот имена дочерей его: Махла, Ноа, Хогла, Милка и Фирца;
и предстали пред Моисея и пред Елеазара священника, и пред князей и пред все общество, у входа скинии собрания, и сказали:
отец наш умер в пустыне, и он не был в числе сообщников, собравшихся против Господа со скопищем Кореевым, но за свой грех умер, и сыновей у него не было;
за что исчезать имени отца нашего из племени его, потому что нет у него сына? дай нам удел среди братьев отца нашего.
И представил Моисей дело их Господу.
И сказал Господь Моисею:
правду говорят дочери Салпаадовы; дай им наследственный удел среди братьев отца их и передай им удел отца их;
и сынам Израилевым объяви и скажи: если кто умрет, не имея у себя сына, то передавайте удел его дочери его;
если же нет у него дочери, передавайте удел его братьям его;
если же нет у него братьев, отдайте удел его братьям отца его;
если же нет братьев отца его, отдайте удел его близкому его родственнику из поколения его, чтоб он наследовал его; и да будет это для сынов Израилевых постановлено в закон, как повелел Господь Моисею.
И сказал Господь Моисею: взойди на сию гору Аварим, [которая по эту сторону Иордана, на сию гору Нево,] и посмотри на землю [Ханаанскую], которую Я даю сынам Израилевым [во владение];
и когда посмотришь на нее, приложись к народу своему и ты, как приложился Аарон, брат твой, [на горе Ор];
потому что вы не послушались повеления Моего в пустыне Син, во время распри общества, чтоб явить пред глазами их святость Мою при водах. [Это воды Меривы при Кадесе в пустыне Син.]
И сказал Моисей Господу, говоря:
да поставит Господь, Бог духов всякой плоти, над обществом сим человека,
который выходил бы пред ними и который входил бы пред ними, который выводил бы их и который приводил бы их, чтобы не осталось общество Господне, как овцы, у которых нет пастыря.
И сказал Господь Моисею: возьми себе Иисуса, сына Навина, человека, в котором есть Дух, и возложи на него руку твою,
и поставь его пред Елеазаром священником и пред всем обществом, и дай ему наставление пред глазами их,
и дай ему от славы твоей, чтобы слушало его все общество сынов Израилевых;
и будет он обращаться к Елеазару священнику и спрашивать его о решении, посредством урима пред Господом; и по его слову должны выходить, и по его слову должны входить он и все сыны Израилевы с ним и все общество.
И сделал Моисей, как повелел ему Господь [Бог], и взял Иисуса, и поставил его пред Елеазаром священником и пред всем обществом;
и возложил на него руки свои и дал ему наставление, как говорил Господь чрез Моисея.
Церковнославянский (рус)
И при­­ше́дшя дще́ри Салпаа́да сы́на Офе́рова, сы́на Галаа́дова, сы́на Махи́рова, со́нма Манассі́ина, сыно́въ Ио́сифовыхъ, и сiя́ имена́ и́хъ: Маала́ и Нуа́, и Егла́ и Ме́лха и Ѳерса́,
и ста́в­шя предъ Моисе́омъ и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ, и предъ кня́зи и предъ всѣ́мъ со́нмомъ у две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя, глаго́лаша:
оте́цъ на́шъ у́мре въ пусты́ни, и се́й не бѣ́ средѣ́ со́нма воста́в­шаго на Го́спода въ со́нмѣ Коре́овѣ, я́ко грѣха́ ра́ди сво­его́ у́мре, и сы́нове не бы́ша ему́:
да не поги́бнетъ и́мя отца́ на́­шего от­ среды́ со́нма сво­его́, я́ко нѣ́сть сы́на ему́: дади́те на́мъ наслѣ́дiе посредѣ́ бра́тiи отца́ на́­шего.
И при­­несе́ Моисе́й су́дъ и́хъ предъ Го́спода.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
пра́во глаго́лаша дще́ри Салпаа́довы: дая́нiе да да́си и́мъ одержа́нiе наслѣ́дiя посредѣ́ бра́тiй отца́ и́хъ, и да при­­ложи́ши и́мъ жре́бiй отца́ и́хъ:
и сыно́мъ Изра́илевымъ да рече́ши, глаго́ля: человѣ́къ а́ще у́мретъ, и не бу́детъ сы́на ему́, дади́те наслѣ́дiе его́ дще́ри его́:
а́ще же дще́ри не бу́детъ ему́, дади́те наслѣ́дiе его́ бра́ту его́:
а́ще же не бу́дутъ ему́ бра́тiя, дади́те наслѣ́дiе бра́ту отца́ его́:
а́ще же не бу́дутъ бра́тiя отца́ его́, дади́те наслѣ́дiе у́жику бли́жнему его́ от­ пле́мене его́ наслѣ́дити я́же его́: и да бу́детъ сiе́ сыно́мъ Изра́илевымъ оправда́нiе суда́, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: взы́ди на го́ру, я́же объ ону́ страну́ Иорда́на, сiя́ гора́ Нава́въ, и ви́ждь зе́млю Ханаа́ню, ю́же А́зъ даю́ сыно́мъ Изра́илевымъ во одержа́нiе:
и у́зриши ю́, и при­­ложи́шися къ лю́демъ сво­и́мъ и ты́, я́коже при­­ложи́ся Ааро́нъ бра́тъ тво́й на горѣ́ О́ръ:
поне́же преступи́сте сло́во Мое́ въ пусты́ни Си́нъ, внегда́ супроти́витися со́нму освяти́ти Мя́, не освяти́сте Мене́ у воды́ предъ ни́ми: сiя́ е́сть вода́ пререка́нiя въ Ка́дисѣ въ пусты́ни Си́нъ.
И рече́ Моисе́й ко Го́споду:
да избере́тъ Госпо́дь Бо́гъ духо́въ и вся́кiя пло́ти человѣ́ка надъ со́нмомъ си́мъ,
и́же изы́детъ предъ лице́мъ и́хъ, и́же вни́детъ предъ лице́мъ и́хъ, и и́же изведе́тъ и́хъ и и́же введе́тъ и́хъ, и да не бу́детъ со́нмъ Госпо́день, я́ко о́вцы не иму́щя па́стыря.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: по­ими́ къ себѣ́ Иису́са сы́на Нави́на, человѣ́ка, и́же и́мать Ду́ха въ себѣ́: и да воз­ложи́ши ру́цѣ тво­и́ на него́:
и поста́виши его́ предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ, и заповѣ́ждь ему́ предъ всѣ́мъ со́нмомъ, и заповѣ́ждь о не́мъ предъ ни́ми:
и да́си на него́ от­ сла́вы тво­ея́, я́ко да послу́шаютъ его́ вси́ сы́нове Изра́илевы:
и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ да ста́нетъ, и да вопро́сятъ от­ него́ суда́ явле́н­ныхъ предъ Го́сподемъ: по словеси́ его́ да исхо́дятъ, и по словеси́ его́ да вхо́дятъ са́мъ и сы́нове Изра́илевы вку́пѣ, и ве́сь со́нмъ.
И сотвори́ Моисе́й, я́коже повелѣ́ ему́ Госпо́дь Бо́гъ: и взе́мъ Иису́са поста́ви его́ предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ и предъ всѣ́мъ со́нмомъ:
и воз­ложи́ ру́цѣ сво­и́ на него́, и устро́и его́, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю.
Zelofhad, der Sohn Hefers, der über seine Vorfahren Gilead, Machir und Manasse von Josef abstammte, hatte fünf Töchter hinterlassen: Machla, Noa, Hogla, Milka und Tirza.
Diese kamen an den Eingang des Heiligen Zeltes und sagten zu Mose und dem Priester Eleasar vor den Stammesoberhäuptern und der ganzen Gemeinde:
»Unser Vater ist in der Wüste gestorben. Er gehörte nicht zu den Anhängern Korachs, die sich gegen den HERRN aufgelehnt hatten, sondern er musste sterben, weil er wie alle anderen seiner Generation dem HERRN ungehorsam gewesen war. Er hat keine Söhne hinterlassen.
Soll nun sein Name in Israel aussterben, nur weil kein männlicher Erbe da ist, der ihn weiterträgt? Gebt uns in der Sippe unseres Vaters einen eigenen Anteil am Landbesitz!«
Mose bat den HERRN um eine Entscheidung
und der HERR antwortete ihm:
»Die Töchter Zelofhads haben Recht. Sie sollen neben den Brüdern ihres Vaters erbberechtigt sein und den väterlichen Grundbesitz erben.
Zu allen Israeliten aber sollst du sagen: ́Wenn ein Mann stirbt, ohne einen Sohn zu hinterlassen, hat seine Tochter Anspruch auf sein Erbe.
Hat er auch keine Tochter, so soll es seinen Brüdern zufallen,
und wenn er keine Brüder hat, den Brüdern seines Vaters.
Hat auch sein Vater keine Brüder, so fällt das Erbe dem Nächstverwandten aus seiner Sippe zu.́ Dies soll bei den Israeliten gültiges Recht werden. Ich, der HERR, habe es angeordnet und dir gesagt.«
Der HERR sagte zu Mose: »Steig auf das Abarim-Gebirge und blicke über das Land, das ich dem Volk Israel geben will!
Danach musst du sterben, so wie dein Bruder Aaron gestorben ist.
Ihr dürft das Land nicht betreten, weil ihr mir damals in der Wüste Zin nicht gehorcht habt. Als die ganze Gemeinde gegen mich Anklage erhob, wolltet ihr mir keine Gelegenheit geben, mich vor den Leuten von Israel durch das Wasser aus dem Felsen als der heilige und mächtige Gott zu erweisen.« – Von daher hatte die Quelle bei Kadesch den Namen Meriba, d.h. Anklage, erhalten.
Mose sagte:
»HERR, du Gott, von dem alles Leben kommt, setze einen Mann ein, der das Volk führt,
der an der Spitze des Heeres mit ihm auszieht und an seiner Spitze wieder mit ihm heimkehrt. Sonst wird deine Gemeinde wie eine Herde sein, die keinen Hirten hat.«
Der HERR antwortete: »Nimm Josua, den Sohn Nuns; ihn habe ich durch meinen Geist dazu befähigt. Lass ihn vor den Priester Eleasar und die ganze Gemeinde treten und bestelle ihn vor ihnen allen zu deinem Nachfolger. Leg deine Hände auf ihn
und gib ihm von deiner Vollmacht, damit ihm die ganze Gemeinde Israel gehorcht.
Bei allen wichtigen Entscheidungen soll er sich an den Priester Eleasar wenden, damit der durch die heiligen Lose meine Weisung einholt. Nach dem Bescheid Eleasars sollen dann er und alle Israeliten handeln.«
Mose tat, was der HERR ihm befohlen hatte. Er holte Josua und ließ ihn vor Eleasar und die ganze Gemeinde treten.
Dann legte er seine Hände auf ihn und setzte ihn als seinen Nachfolger ein, wie der HERR es ihm aufgetragen hatte.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible