И прiидо́ша кня́зи пле́мене сыно́въ Галаа́довыхъ, сы́на Махи́рова сы́на Манассі́ина от пле́мене сыно́въ Ио́сифовыхъ, и глаго́лаша предъ Моисе́омъ и предъ Елеаза́ромъ жерце́мъ и предъ кня́зи домо́въ оте́чествъ сыно́въ Изра́илевыхъ,

и реко́ша: господи́ну на́шему повелѣ́ Госпо́дь отда́ти зе́млю наслѣ́дiя по жре́бiю сыно́мъ Изра́илевымъ: и господи́ну на́шему заповѣ́да Госпо́дь да́ти наслѣ́дiе Салпаа́да бра́та на́шего дще́ремъ его́:

и бу́дутъ еди́ному от племе́нъ сыно́въ Изра́илевыхъ въ жены́, и отлучи́тся жре́бiй и́хъ от одержа́нiя оте́цъ на́шихъ, и приложи́тся къ наслѣ́дiю пле́мене, и́мже бу́дутъ въ жены́, и от жре́бiя наслѣ́дiя на́шего отлучи́тся:

а́ще же бу́детъ оставле́нiе сыно́въ Изра́илевыхъ, и приложи́тся наслѣ́дiе и́хъ къ наслѣ́дiю пле́мене, и́мже а́ще бу́дутъ въ жены́, и от наслѣ́дiя пле́мене оте́чества на́шего отъи́мется наслѣ́дiе и́хъ.

И заповѣ́да Моисе́й сыно́мъ Изра́илевымъ по повелѣ́нiю Госпо́дню, глаго́ля: си́це пле́мя сыно́въ Ио́сифовыхъ глаго́лютъ:

сiе́ сло́во, е́же заповѣ́да Госпо́дь дще́ремъ Салпаа́довымъ, глаго́ля: идѣ́же уго́дно и́мъ, да бу́дутъ въ жены́, то́кмо от со́нма оте́чества своего́ да бу́дутъ въ жены́,

и не преврати́тся наслѣ́дiе сыно́въ Изра́илевыхъ от пле́мене въ пле́мя и́но: я́ко кі́йждо въ наслѣ́дiи пле́мене оте́чества своего́ жени́тися и́мутъ сы́нове Изра́илевы:

и вся́ка дщи́, у́жичествующая наслѣ́дiе от племе́нъ сыно́въ Изра́илевыхъ, еди́ному су́щихъ от со́нма отца́ ея́ да бу́детъ жена́: да у́жичествуютъ сы́нове Изра́илевы кі́йждо наслѣ́дiе отца́ своего́:

и не преврати́тся жре́бiй от пле́мене въ пле́мя и́но, но кі́йждо въ наслѣ́дiи свое́мъ да же́нятся сы́нове Изра́илевы.

Я́коже повелѣ́ Госпо́дь Моисе́ю, та́ко сотвори́ша дще́ри Салпаа́довы.

И бы́ша Маала́ и Ѳерса́, и Егла́ и Мелха́ и Нуа́, дще́ри Салпаа́довы, сыно́мъ бра́тiи своея́, от со́нма Манассі́ина сыно́въ Ио́сифовыхъ, бы́ша въ жены́:

и бы́сть наслѣ́дiе и́хъ въ пле́мени со́нма отца́ и́хъ.

Сiя́ за́повѣди и оправда́нiя и суды́, я́же заповѣ́да Госпо́дь руко́ю Моисе́овою на за́падѣ Моа́вли при Иорда́нѣ пря́мо Иерихо́ну.

Коне́цъ кни́зѣ четве́ртѣй Моисе́овѣ: и́мать въ себе главъ 36

Синодальный

Дополнительные постановления о наследовании удела дочерьми.

Пришли главы семейств от племени сынов Галаада, сына Махирова, сына Манассиина из племен сынов Иосифовых, и говорили пред Моисеем [и пред Елеазаром священником] и пред князьями, главами поколений сынов Израилевых,

и сказали: Господь повелел господину нашему дать землю в удел сынам Израилевым по жребию, и господину нашему повелено от Господа дать удел Салпаада, брата нашего, дочерям его;

если же они будут женами сынов которого-нибудь другого колена сынов Израилевых, то удел их отнимется от удела отцов наших и прибавится к уделу того колена, в котором они будут [женами], и отнимется от доставшегося по жребию удела нашего;

и даже когда будет у сынов Израилевых юбилей, тогда удел их прибавится к уделу того колена, в котором они будут [женами], и от удела колена отцов наших отнимется удел их.

И дал Моисей повеление сынам Израилевым, по слову Господню, и сказал: правду говорит колено сынов Иосифовых;

вот что заповедует Господь о дочерях Салпаадовых: они могут быть женами тех, кто понравится глазам их, только должны быть женами в племени колена отца своего,

чтобы удел сынов Израилевых не переходил из колена в колено; ибо каждый из сынов Израилевых должен быть привязан к уделу колена отцов своих;

и всякая дочь, наследующая удел в коленах сынов Израилевых, должна быть женою кого-нибудь из племени колена отца своего, чтобы сыны Израилевы наследовали каждый удел отцов своих,

и чтобы не переходил удел из колена в другое колено; ибо каждое из колен сынов Израилевых должно быть привязано к своему уделу.

Как повелел Господь Моисею, так и сделали дочери Салпаадовы.

И вышли дочери Салпаадовы Махла, Фирца, Хогла, Милка и Ноа в замужество за сыновей дядей своих;

в племени сынов Манассии, сына Иосифова, они были женами, и остался удел их в колене племени отца их.

Сии суть заповеди и постановления, которые дал Господь сынам Израилевым чрез Моисея на равнинах Моавитских, у Иордана, против Иерихона.

Грузинский

მივიდნენ გალაად მაქირის ძის, მენაშიანის ძეთა საგვარეულოს მამამთავრები იოსებიანთა საგვარეულოებიდან და ილაპარაკეს მოსეს წინაშე და ისრაელიანთა თავკაცების, მამამთავართა წინაშე,

თქვეს: ჩვენს ბატონს უბრძანა უფალმა, რომ წილისყრით მისცეს ისრაელიანებს ქვეყანა სამკვიდროდ; ნაბრძანები აქვს უფლისგან ჩვენს ბატონს, რომ მის ქალიშვილებს მისცეს ჩვენი ძმის ცელაფხადის წილი.

თუ ვისმე მითხოვდნენ ცოლად ისრაელიანთა რომელიმე შტოში, წაერთმევა მათი სამკვიდრო ჩვენი მამაპაპის სამკვიდროს და შეეძინება იმ შტოს სამკვიდროს, სადაც იქნებიან ისინი გათხოვილები. დაიკარგება ჩვენი წილხვედრილი სამკვიდრო.

როცა დაუდგებათ ზეიმის დღე ისრაელიანებს, მაშინაც მიემატება მათი სამკვიდრო იმ შტოს სამკვიდროს, სადაც იქნებიან გათხოვილნი და ჩამოერთმევა ჩვენი მამა-პაპის სამკვიდროს მათი სამკვიდრო.

ასე გამოუცხადა მოსემ ისრაელიანებს უფლის ბრძანებისამებრ: მართალს ამბობს იოსებიანთა შტო.

აი, რა აქვს ნაბრძანები უფალს ცელაფხადის ასულთა საქმეზე: ვინც მოეწონებათ, იმათ მისთხოვდნენ, ოღონდ მამისეული შტოს საგვარეულოებში გათხოვდნენ.

არ უნდა გადადიოდეს ისრაელიანთა სამკვიდრო შტოდან შტოში, რადგან მამაპაპისეულ შტოს სამკვიდროს უნდა იყოს მიწებებული თითოეული ისრაელიანი.

ყოველი ასული, რომელიც იმკვიდრებს წილს ისრაელიანთა რომელიმე შტოში, მამისეული შტოს საგვარეულოდან უნდა მისთხოვდეს ვისმე, რათა თითოეულ ისრაელიანს შეეძლოს მამაპაპისეული წილის დამკვიდრება.

არ უნდა გადადიოდეს სამკვიდრო ერთი შტოდან სხვა შტოში, რადგან თითოეული ისრაელიანი თავის სამკვიდროს უნდა იყოს მიწებებული.

როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს, ისე მოიქცნენ ცელაფხადის ასულები.

მისთხოვდნენ მახლა, თორცა, ხოგლა, მილქა და ნოყა - ცელაფხადის ასულები - თავიანთ ბიძაშვილებს ცოლად.

იოსებიან-მენაშეანთა საგვარეულოებში იყვნენ გათხოვილნი ისინი და ამიტომაც მათ მამისეულ საგვარეულოს შერჩა მათი სამკვიდრო.

აი, ბრძანებები და წესები, უფალმა რომ გამოცხადებინა მოსეს ისრაელიანთათვის მოაბის ველზე, იორდანესთან, იერიხონის გასწვრივ.

Итальянский

Языки

I capi delle famiglie dei figli di Gàlaad, figlio di Machir, figlio di Manasse, tra le famiglie dei figli di Giuseppe, si fecero avanti a parlare in presenza di Mosè e dei prìncipi, capi delle famiglie degli Israeliti,

e dissero: "Il Signore ha ordinato al mio signore di dare la terra in eredità agli Israeliti in base alla sorte; il mio signore ha anche ricevuto l'ordine dal Signore di dare l'eredità di Selofcàd, nostro fratello, alle figlie di lui.

Se queste sposano qualche figlio delle altre tribù degli Israeliti, la loro eredità sarà detratta dall'eredità dei nostri padri e aggiunta all'eredità della tribù alla quale apparterranno; così sarà detratta dall'eredità che ci è toccata in sorte.

Quando verrà il giubileo per gli Israeliti, la loro eredità sarà aggiunta a quella della tribù alla quale apparterranno e l'eredità loro sarà detratta dall'eredità della tribù dei nostri padri".

Allora Mosè comandò agli Israeliti su ordine del Signore: "La tribù dei figli di Giuseppe dice bene.

Questo il Signore ha ordinato riguardo alle figlie di Selofcàd: sposeranno chi vorranno, purché si sposino in una famiglia della tribù dei loro padri.

Nessuna eredità tra gli Israeliti potrà passare da una tribù all'altra, ma ciascuno degli Israeliti si terrà vincolato all'eredità della tribù dei suoi padri.

Ogni fanciulla che possiede un'eredità in una tribù degli Israeliti, sposerà uno che appartenga a una famiglia della tribù di suo padre, perché ognuno degli Israeliti rimanga nel possesso dell'eredità dei suoi padri

e nessuna eredità passi da una tribù all'altra; ognuna delle tribù degli Israeliti si terrà vincolata alla propria eredità".

Le figlie di Selofcàd fecero secondo l'ordine che il Signore aveva dato a Mosè.

Macla, Tirsa, Cogla, Milca e Noa, le figlie di Selofcàd, sposarono i figli dei loro zii paterni;

si sposarono nelle famiglie dei figli di Manasse, figlio di Giuseppe, e la loro eredità rimase nella tribù della famiglia del padre loro.

Questi sono i comandi e le leggi che il Signore impose agli Israeliti per mezzo di Mosè, nelle steppe di Moab, presso il Giordano di Gerico.