Скрыть
2:12
2:18
2:20
2:23
2:24
2:25
2:26
2:27
2:28
2:30
Церковнославянский (рус)
А́ще у́бо ко́е утѣше́нiе о Христѣ́, [или́] а́ще ка́я утѣ́ха любве́, а́ще ко́е обще́нiе ду́ха, а́ще ко́е милосе́рдiе и щедро́ты,
испо́лните мою́ ра́дость, да то́жде му́др­ст­вуете, ту́ же любо­́вь иму́ще, единоду́шни, единому́дрен­ни:
ничто́же по рве́нiю или́ тщесла́вiю, но смиреному́дрiемъ дру́гъ дру́га че́стiю бо́лша себе́ творя́ще.
Не сво­и́хъ си́ кі́йждо, но и дру́жнихъ кі́йждо смотря́йте.
[Зач. 240.] Сiе́ бо да му́др­ст­вует­ся въ ва́съ, е́же и во Христѣ́ Иису́сѣ:
И́же, во о́бразѣ Бо́жiи сы́й, не восхище́нiемъ непщева́ бы́ти ра́венъ Бо́гу:
но Себе́ ума́лилъ {истощи́лъ}, зра́къ раба́ прiи́мъ, въ подо́бiи человѣ́честѣмъ бы́въ, и о́бразомъ обрѣ́теся я́коже человѣ́къ:
смири́лъ Себе́, послушли́въ бы́въ да́же до сме́рти, сме́рти же кре́стныя.
Тѣ́мже и Бо́гъ Его́ превоз­несе́ и дарова́ Ему́ и́мя, е́же па́че вся́каго и́мене,
да о и́мени Иису́совѣ вся́ко колѣ́но поклони́т­ся небе́сныхъ и земны́хъ и преиспо́днихъ,
и вся́къ язы́къ исповѣ́сть, я́ко Госпо́дь Иису́съ Христо́съ въ сла́ву Бо́га Отца́.
[Зач. 241.] Тѣ́мже, воз­лю́блен­нiи мо­и́, я́коже всегда́ послу́шасте мене́, не я́коже въ при­­ше́­ст­вiи мо­е́мъ то́чiю, но ны́нѣ мно́го па́че во от­ше́­ст­вiи мо­е́мъ, со стра́хомъ и тре́петомъ свое́ спасе́нiе содѣва́йте:
Бо́гъ бо е́сть дѣ́й­ст­вуяй въ ва́съ и е́же хотѣ́ти и е́же дѣ́яти о благоволе́нiи.
Вся́ твори́те безъ ропта́нiя и размышле́нiя,
да бу́дете непови́н­ни и цѣ́ли, ча́да Бо́жiя непоро́чна посредѣ́ ро́да стропти́ва и развраще́на, въ ни́хже явля́етеся я́коже свѣти́ла въ мíрѣ,
сло́во живо́тно при­­держа́ще, въ похвалу́ мнѣ́ въ де́нь Христо́въ, [Зач. 242.] я́ко не вотще́ теко́хъ, ни вотще́ труди́хся.
Но а́ще и жре́нъ быва́ю о же́ртвѣ и слу́жбѣ вѣ́ры ва́­шея, ра́дуюся и сора́дуюся всѣ́мъ ва́мъ:
та́кожде и вы́ ра́дуйтеся и сора́дуйтеся мнѣ́.
Упова́ю же о Го́сподѣ Иису́сѣ Тимоѳе́а вско́рѣ посла́ти къ ва́мъ, да и а́зъ благоду́ш­ст­вую, увѣ́дѣвъ я́же о ва́съ.
Ни еди́наго бо и́мамъ равноду́шна, и́же при́снѣе о ва́съ попече́т­ся:
вси́ бо сво­и́хъ си́ и́щутъ, [а] не я́же Христа́ Иису́са.
Иску́с­ст­во же его́ зна́ете, зане́ я́коже отцу́ ча́до, со мно́ю порабо́талъ въ благовѣ́стiи.
Сего́ же у́бо упова́ю посла́ти а́бiе, повнегда́ увѣ́мъ я́же о мнѣ́.
[Зач. 243.] Надѣ́юся же о Го́сподѣ, я́ко и са́мъ ско́ро прiиду́ къ ва́мъ.
Потре́бнѣе же воз­мнѣ́хъ Епафроди́та бра́та и споспѣ́шника и сво́ин­ника мо­его́, ва́­шего же посла́н­ника и служи́теля потре́бѣ мо­е́й, посла́ти къ ва́мъ,
поне́же жела́нiемъ жела́­ше ви́дѣти всѣ́хъ ва́съ, и тужа́­ше, зане́ слы́шасте, я́ко болѣ́.
И́бо болѣ́ бли́зъ сме́рти: но Бо́гъ поми́лова его́, не его́ же то́кмо, но и мене́, да не ско́рбь на ско́рбь прiиму́.
Скорѣ́е у́бо посла́хъ его́, да ви́дѣв­ше его́ па́ки, воз­ра́дуетеся, и а́зъ безпеча́ленъ пребу́ду.
Прiими́те у́бо его́ о Го́сподѣ со вся́кою ра́достiю, и таковы́я че́стны имѣ́йте,
зане́ за дѣ́ло Христо́во да́же до сме́рти при­­бли́жися, пону́дивъ себе́ вседу́шно {презрѣ́въ ду́шу свою́}, да испо́лнитъ ва́­ше лише́нiе слу́жбы я́же ко мнѣ́.
Синодальный
1 Побуждение к единству и смирению. 5 Те же чувствования, какие во Христе, Который смирил Себя… был послушен до смерти; Бог превознес Его… дабы всякий язык исповедал Иисуса Господом. 12 «Совершайте свое спасение»; «содержа слово жизни». 19 Планы Павла для Тимофея и Епафродита.
Итак, если есть какое утешение во Христе, если есть какая отрада любви, если есть какое общение духа, если есть какое милосердие и сострадательность,
то дополните мою радость: имейте одни мысли, имейте ту же любовь, будьте единодушны и единомысленны;
ничего не делайте по любопрению или по тщеславию, но по смиренномудрию почитайте один другого высшим себя.
Не о себе только каждый заботься, но каждый и о других.
[Зач. 240.] Ибо в вас должны быть те же чувствования, какие и во Христе Иисусе:
Он, будучи образом Божиим, не почитал хищением быть равным Богу;
но уничижил Себя Самого, приняв образ раба, сделавшись подобным человекам и по виду став как человек;
смирил Себя, быв послушным даже до смерти, и смерти крестной.
Посему и Бог превознес Его и дал Ему имя выше всякого имени,
дабы пред именем Иисуса преклонилось всякое колено небесных, земных и преисподних,
и всякий язык исповедал, что Господь Иисус Христос в славу Бога Отца.
[Зач. 241.] Итак, возлюбленные мои, как вы всегда были послушны, не только в присутствии моем, но гораздо более ныне во время отсутствия моего, со страхом и трепетом совершайте свое спасение,
потому что Бог производит в вас и хотение и действие по Своему благоволению.
Всё делайте без ропота и сомнения,
чтобы вам быть неукоризненными и чистыми, чадами Божиими непорочными среди строптивого и развращенного рода, в котором вы сияете, как светила в мире,
содержа слово жизни, к похвале моей в день Христов, [Зач. 242.] что я не тщетно подвизался и не тщетно трудился.
Но если я и соделываюсь жертвою за жертву и служение веры вашей, то радуюсь и сорадуюсь всем вам.
О сем самом и вы радуйтесь и сорадуйтесь мне.
Надеюсь же в Господе Иисусе вскоре послать к вам Тимофея, дабы и я, узнав о ваших обстоятельствах, утешился духом.
Ибо я не имею никого равно усердного, кто бы столь искренно заботился о вас,
потому что все ищут своего, а не того, что угодно Иисусу Христу.
А его верность вам известна, потому что он, как сын отцу, служил мне в благовествовании.
Итак я надеюсь послать его тотчас же, как скоро узна́ю, что будет со мною.
[Зач. 243.] Я уверен в Господе, что и сам скоро приду к вам.
Впрочем я почел нужным послать к вам Епафродита, брата и сотрудника и сподвижника моего, а вашего посланника и служителя в нужде моей,
потому что он сильно желал видеть всех вас и тяжко скорбел о том, что до вас дошел слух о его болезни.
Ибо он был болен при смерти; но Бог помиловал его, и не его только, но и меня, чтобы не прибавилась мне печаль к печали.
Посему я скорее послал его, чтобы вы, увидев его снова, возрадовались, и я был менее печален.
Примите же его в Господе со всякою радостью, и таких имейте в уважении,
ибо он за дело Христово был близок к смерти, подвергая опасности жизнь, дабы восполнить недостаток ваших услуг мне.
Õhutus üksmeeleks
Kui nüüd on mingisugune julgustus Kristuses, kui mingisugune armastuse lohutus, kui mingisugune Vaimu osadus, kui mingisugune südamlikkus ja kaastunne,
siis tehke mu rõõm täielikuks sellega, et te mõtlete ühtmoodi, et teil on sama armastus, et olete üksmeelsed ja ühtviisi mõtlejad
ega tee midagi kiusu ega auahnuse pärast, vaid peate alandlikkuses üksteist ülemaks kui iseennast,
nii et ükski ei pea silmas mitte ainult oma, vaid ka teiste kasu.
Hümn Kristusele
Mõtelge iseenestes sedasama, mida Kristuses Jeesuses:
kes, olles Jumala kuju, ei arvanud osaks olla Jumalaga võrdne,
vaid loobus iseenese olust, võttes orja kuju, saades inimese sarnaseks; ja ta leiti välimuselt inimesena.
Ta alandas iseennast, saades kuulekaks surmani, pealegi ristisurmani.
Seepärast on Jumal tõstnud ta kõrgemaks kõrgest ja annetanud talle selle nime, mis on üle iga nime,
et Jeesuse nimes nõtkuks iga põlv nii taevas kui maa peal kui maa all,
ja et iga keel tunnistaks: Jeesus Kristus on Issand - Jumala Isa kirkuseks.
Jumala laste laitmatust elust
Nõnda siis, mu armsad, otsekui te olete ikka olnud kuulekad, ärge olge seda ainult siis, kui ma olen kohal, vaid veel kindlamalt nüüd minu äraolekul; valmistage endile päästet kartuse ja värinaga!
Sest Jumal on see, kes teis tegutseb, et te tahate ja toimite tema hea nõu kohaselt.
Tehke kõik nurisemata ja vaidlemata,
et te oleksite laitmatud ja puhtad, veatud Jumala lapsed keset põikpäist ja rikutud sugupõlve, kelle seas te paistate nagu tähed maailmas,
pidades kinni elusõnast. Nii saan kiidelda Kristuse päeval, et ma ei ole tühja jooksnud ega tühja vaeva näinud.
Ja kuigi minu veri peaks joogiohvrina valatama teie usu ohvri ja teenistuse peale, ma rõõmustan ja olen rõõmus koos teie kõikidega.
Niisamuti siis rõõmustage ka teie ja olge rõõmsad koos minuga!
Apostli kavadest
Ent ma loodan Issandas Jeesuses peatselt saata teie juurde Timoteose, et ka minu meel läheks kergeks, kui ma saan teada, kuidas teie käsi käib.
Mul ei ole kedagi teist niisama tublit, kes tõeliselt teie eest muretseks.
Kõik taotlevad ju enda oma, mitte Kristuse Jeesuse oma.
Aga tema ustavust te teate, sest nagu laps oma isaga, nõnda on tema koos minuga teeninud evangeeliumi.
Teda ma loodangi nüüd saata, otsekohe kui ma näen, kuidas mu asjad arenevad.
Ma olen aga veendunud Issandas, et ma ka ise tulen peatselt.
Ma olen pidanud vajalikuks saata teie juurde vend Epafroditose, oma kaastöölise ja kaasvõitleja, teie saadiku ja minu vajaduste eest hoolitseja,
sest ta igatses teie järele ja muretses, sest te olite kuulnud ta haige olevat.
Ta ju oligi suremas haige, kuid Jumal halastas tema peale, aga mitte üksnes tema, vaid ka minu peale, et mulle ei tuleks kurbust kurbusele lisaks.
Nüüd ma siis saadan tema seda rutemini, et teie teda nähes jälle saaksite rõõmsaks ja mul oleks kurbust vähem.
Võtke ta siis vastu Issandas kogu rõõmuga ja pidage lugu niisugustest meestest,
sest ta oli Kristuse töö pärast surmasuus ega hoolinud oma elust, et täita teie aset minu eest hoolitsemisel.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible