Но у́бо вмѣня́ю вся́ тщету́ бы́ти за превосходя́щее разумѣ́нiе Христа́ Иису́са Го́спода моего́, [Зач. 245.] Его́же ра́ди всѣ́хъ отщети́хся, и вмѣня́ю вся́ уме́ты бы́ти, да Христа́ приобря́щу

и обря́щуся въ Не́мъ, не имы́й моея́ пра́вды, я́же от зако́на, но я́же вѣ́рою [Иису́съ] Христо́вою, су́щую от Бо́га пра́вду въ вѣ́рѣ:

я́ко {е́же} разумѣ́ти Его́, и си́лу воскресе́нiя Его́, и сообще́нiе стра́сте́й Его́, сообразу́яся сме́рти Его́,

а́ще ка́ко дости́гну въ воскресе́нiе ме́ртвыхъ.

Не зане́ уже́ достиго́хъ, или́ уже́ соверши́хся: гоню́ же, а́ще и пости́гну, о не́мже и постиже́нъ бы́хъ от Христа́ Иису́са.

Бра́тiе, а́зъ себе́ не у́ помышля́ю дости́гша: еди́но же, за́дняя у́бо забыва́я, въ пре́дняя же простира́яся,

со усе́рдiемъ гоню́ {къ намѣ́ренному теку́}, къ по́чести вы́шняго зва́нiя Бо́жiя о Христѣ́ Иису́сѣ.

Ели́цы у́бо соверше́нни, сiе́ да му́дрствуимъ: и е́же а́ще и́но что́ мы́слите, и сiе́ Бо́гъ ва́мъ откры́етъ.

Оба́че въ не́же достиго́хомъ, то́же да му́дрствуемъ и тѣ́мже пра́виломъ жи́телствуемъ.

Подо́бни ми́ быва́йте, бра́тiе, и смотря́йте та́ко ходя́щыя, я́коже и́мате о́бразъ на́съ.

Мно́зи бо хо́дятъ, и́хже мно́гажды глаго́лахъ ва́мъ, ны́нѣ же и пла́чя глаго́лю, враги́ кре́ста́ Христо́ва:

и́мже кончи́на поги́бель, и́мже бо́гъ чре́во, и сла́ва въ студѣ́ и́хъ, и́же земна́я му́дрствуютъ.

[Зач. 246.] На́ше бо житiе́ на небесѣ́хъ е́сть, отону́дуже и Спаси́теля жде́мъ, Го́спода [на́шего] Иису́са Христа́,

И́же преобрази́тъ тѣ́ло смире́нiя на́шего, я́ко бы́ти сему́ сообра́зну тѣ́лу сла́вы Его́, по дѣ́йству е́же возмога́ти Ему́ и покори́ти Себѣ́ вся́ческая.

Синодальный

1 «Что для меня было преимуществом, то ради Христа я почел тщетою»; «простираюсь вперед... к почести вышнего звания Божия». 15 До чего мы достигли, по тому правилу должны жить.

[Зач. 244.] Впрочем, братия мои, радуйтесь о Господе. Писать вам о том же для меня не тягостно, а для вас назидательно.

Берегитесь псов, берегитесь злых делателей, берегитесь обрезания,

потому что обрезание – мы, служащие Богу духом и хвалящиеся Христом Иисусом, и не на плоть надеющиеся,

хотя я могу надеяться и на плоть. Если кто другой думает надеяться на плоть, то более я,

обрезанный в восьмой день, из рода Израилева, колена Вениаминова, Еврей от Евреев, по учению фарисей,

по ревности – гонитель Церкви Божией, по правде законной – непорочный.

Но что для меня было преимуществом, то ради Христа я почел тщетою.

Да и все почитаю тщетою ради превосходства познания Христа Иисуса, Господа моего: [Зач. 245.] для Него я от всего отказался, и все почитаю за сор, чтобы приобрести Христа

и найтись в Нем не со своею праведностью, которая от закона, но с тою, которая через веру во Христа, с праведностью от Бога по вере;

чтобы познать Его, и силу воскресения Его, и участие в страданиях Его, сообразуясь смерти Его,

чтобы достигнуть воскресения мертвых.

Говорю так не потому, чтобы я уже достиг, или усовершился; но стремлюсь, не достигну ли я, как достиг меня Христос Иисус.

Братия, я не почитаю себя достигшим; а только, забывая заднее и простираясь вперед,

стремлюсь к цели, к почести вышнего звания Божия во Христе Иисусе.

Итак, кто из нас совершен, так должен мыслить; если же вы о чем иначе мыслите, то и это Бог вам откроет.

Впрочем, до чего мы достигли, так и должны мыслить и по тому правилу жить.

Подражайте, братия, мне и смотрите на тех, которые поступают по образу, какой имеете в нас.

Ибо многие, о которых я часто говорил вам, а теперь даже со слезами говорю, поступают как враги креста Христова.

Их конец – погибель, их бог – чрево, и слава их – в сраме, они мыслят о земном.

[Зач. 246.] Наше же жительство – на небесах, откуда мы ожидаем и Спасителя, Господа нашего Иисуса Христа,

Который уничиженное тело наше преобразит так, что оно будет сообразно славному телу Его, силою, которою Он действует и покоряет Себе всё.

Грузинский (древн.)

Языки

ამიერითგან, ძმანო, გიხაროდენ უფლისა მიერ! იგივე მიწერად თქუენდა ჩემდა არა სიცონილ არს, და თქუენდა კრძალულება არს.

ეკრძალებოდეთ ძაღლთა მათგან, ეკრძალებოდეთ ბოროტთა მათგან მუშაკთა, ხედევდით განკუეთილებასა მას,

რამეთუ ჩუენ ვართ წინადაცუეთილებაჲ იგი, რომელნი სულითა ღმრთისა ვჰმსახურებთ და ვიქადით ქრისტე იესუჲს მიერ და არა ჴორცთა ვესავთ,

და ღათუ მაქუს მე ჴორცთაგანცა სასოებაჲ, უკუეთუ ვინმე ჰგონებდეს სხუად სასოებად ჴორცითა, მე - უფროჲსღა:

წინადაცუეთილებაჲ მოვიღე რვა დღისამან, ნათესავით ისრაჱლისაჲ, ტომისაგან ბენიამენისა, ებრაელი ებრაელთაგან, შჯულითა ფარისეველი,

შურით ვსდევნიდ ეკლესიათა და სიმართლითა შჯულისაჲთა ვიყავ მე უბრალო.

არამედ რომელი-იგი იყო ჩემდა შესაძინელ, ესე შემირაცხიეს ქრისტესთჳს ზღვევად.

არამედ და შე-ცა-ვჰრაცხო ყოველივე ზღვევად გარდამატებულისა მისთჳს მეცნიერებისა ქრისტე იესუჲს უფლისა ჩუნისაჲთა, რომლისათჳს ყოვლისაგან ვიზღვიე და შემირაცხიეს იგი ნაგევად, რაჲთა ქრისტე შევიძინო.

და ვიპოო მას შინა, რაჲთა არა მაქუნდეს ჩემი სიმართლე შჯულისაგან, არამედ სარწმუნოებითა ქრისტესითა, ღმრთისა მიერი იგი სიმართლე სარწმუნოებით,

ცნობად მისა და ძალსა მას აღდგომისა მისისასა და ზიარებასა მას ვნებათა მისთასა, თანა-ხატ ქმნად სიკუდილსა მას მისსა,

რაჲთა მი-ვითარ-რაჲ-ვსწუდე აღდგომასა მასცა მკუდართასა.

არა თუ ვითარმედ აწვე მომიღებიეს, ანუ თუ აწვე სრულ ქმნულ ვარ; ხოლო ვსდევ ეგრეთ, რაჲთა ვეწიო, რომლითაცა წევნულ ვიქმენ ქრისტე იესუჲს მიერ.

ძმანო, მე არღარა შემირაცხიეს თავი ჩემი წარწევნულად; ხოლო ერთი ესე: უკუანასა მას დავივიწყებ და წინასა მას მივსწუდები,

და კრძალულებით ვსდევ გჳრგჳნსა მას ზეცისა ჩინებისა ღმრთისასა ქრისტე იესუჲს მიერ.

რაოდენნი უკუე სრულნი ვართ, ამას ვზრახვიდეთ; და სხუასა თუ რასმე ზრახვიდეთ, და იგიცა ღმერთმან გამო-ვე-გიცხადოს თქუენ.

გარნა, რომელსა-ესე მივსწუეთით, მასვე ვზრახვიდეთ და მასვე წესსა ზედა ვეგნეთ.

მობაძავ ჩემდა იქმნენით, ძმანო, და ხედევდით, რომელნი-იგი ესრეთ ვლენან, ვითარცა-ესე ვართ ჩუენ სახე თქუენდა.

რამეთუ მრავალნი ვინმე ვლენან, რომელთათჳს მრავალ-გზის გეტყოდე თქუენ, ხოლო აწ ტირილით გითხრობ თქუენ მტერთა მათთჳს ქრისტეს ჯუარისათა,

რომელთა აღსასრული წარწყმედაჲ არს, რომელთა ღმერთ მუცელი არს და დიდებაჲ - სირცხჳლსა შინა მათსა, რომელნი ქუეყანისასა ზრახვენ.

ხოლო ჩუენი მოქალაქობაჲ ცათა შინა არს, ვინაჲცა მაცხოვარსა მოველით, უფალსა იესუ ქრისტესა,

რომელმან გარდაცვალნეს ჴორცნი ესე სიმდაბლისა ჩუენისანი, რაჲთა იყვნენ იგინი თანა-ხატ ჴორცთა მათ დიდებისა მისისათა შეწევნისაებრ ძლიერებისა მისისა, დამორჩილებად მისა ყოველი.