Сы́нъ нака́занъ прему́дръ бу́детъ, безу́мный же слуго́ю употреби́тся: спасе́тся от зно́я сы́нъ разу́мный, вѣтротлѣ́ненъ же быва́етъ на жа́твѣ сы́нъ беззако́нный.

Благослове́нiе Госпо́дне на главѣ́ пра́веднаго: уста́ же нечести́выхъ покры́етъ пла́чь безвре́менный.

Па́мять пра́ведныхъ съ похвала́ми: и́мя же нечести́выхъ угаса́етъ.

Прему́дръ се́рдцемъ прiи́метъ за́повѣди: непокрове́нный же устна́ма остроптѣва́я запне́тся.

И́же хо́дитъ про́сто, хо́дитъ надѣ́яся: развраща́я же пути́ своя́, позна́нъ бу́детъ.

Намиза́яй о́комъ съ ле́стiю собира́етъ муже́мъ печа́ли: облича́яй же со дерзнове́нiемъ миротвори́тъ.

Исто́чникъ жи́зни въ руцѣ́ пра́веднаго: уста́ же нечести́ваго покры́етъ па́губа.

Не́нависть воздвиза́етъ ра́спрю: всѣ́хъ же нелюбопри́телныхъ покрыва́етъ любо́вь.

И́же от усте́нъ произно́ситъ прему́дрость, жезло́мъ бiе́тъ му́жа безсерде́чна.

Прему́дрiи скры́ютъ чу́вство, уста́ же проде́рзаго приближа́ются сокруше́нiю.

Стяжа́нiе бога́тыхъ гра́дъ тве́рдъ, сокруше́нiе же нечести́выхъ нищета́.

Дѣла́ пра́ведныхъ живо́тъ творя́тъ, пло́дове же нечести́выхъ грѣхи́.

Пути́ жи́зни храни́тъ наказа́нiе: наказа́нiемъ же не обличе́ный заблужда́етъ.

Покрыва́ютъ вражду́ устнѣ́ пра́выя: износя́щiи же укори́зну безу́мнѣйшiи су́ть.

От многосло́вiя не избѣжи́ши грѣха́: щадя́ же устнѣ́, разу́менъ бу́деши.

Сребро́ разжже́ное язы́къ пра́веднаго: се́рдце же нечести́ваго исче́знетъ.

Устнѣ́ пра́ведныхъ вѣ́дятъ высо́кая: безу́мнiи же въ ску́дости скончава́ются.

Благослове́нiе Госпо́дне на главѣ́ пра́веднаго, сiе́ обогаща́етъ, и не и́мать приложи́тися ему́ печа́ль въ се́рдцы.

Смѣ́хомъ безу́мный твори́тъ зла́я: прему́дрость же му́жеви ражда́етъ ра́зумъ.

Въ поги́бели нечести́вый обно́сится: жела́нiе же пра́веднаго прiя́тно.

Преходя́щей бу́ри, нечести́вый исчеза́етъ, пра́ведный же уклони́вся спаса́ется во вѣ́ки.

Я́коже гро́здiе зеле́ное вре́дъ зубо́мъ и ды́мъ очи́ма, та́ко законопреступле́нiе творя́щымъ е́.

Стра́хъ Госпо́день прилага́етъ дни́: лѣ́та же нечести́выхъ ума́лятся.

Пребыва́етъ съ пра́ведными весе́лiе, упова́нiе же нечести́выхъ погиба́етъ.

Утвержде́нiе преподобному стра́хъ Госпо́день, сокруше́нiе же творя́щымъ зла́я.

Пра́ведникъ во вѣ́ки не поколе́блется: нечести́вiи же не населя́тъ земли́.

Уста́ пра́веднаго ка́плютъ прему́дрость, язы́къ же непра́веднаго поги́бнетъ:

устнѣ́ муже́й пра́ведныхъ ка́плютъ благода́ти, уста́ же нечести́выхъ развраща́ются.

Греческий [Greek (Koine)]

υἱὸς σοφὸς εὐφραίνει πατέρα υἱὸς δὲ ἄφρων λύπη τῇ μητρί

οὐκ ὠφελήσουσιν θησαυροὶ ἀνόμους δικαιοσύνη δὲ ῥύσεται ἐκ θανάτου

οὐ λιμοκτονήσει κύριος ψυχὴν δικαίαν ζωὴν δὲ ἀσεβῶν ἀνατρέψει

πενία ἄνδρα ταπεινοῖ χεῖρες δὲ ἀνδρείων πλουτίζουσιν

υἱὸς πεπαιδευμένος σοφὸς ἔσται τῷ δὲ ἄφρονι διακόνῳ χρήσεται

διεσώθη ἀπὸ καύματος υἱὸς νοήμων ἀνεμόφθορος δὲ γίνεται ἐν ἀμήτῳ υἱὸς παράνομος

εὐλογία κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν δικαίου στόμα δὲ ἀσεβῶν καλύψει πένθος ἄωρον

μνήμη δικαίων μετ᾿ ἐγκωμίων ὄνομα δὲ ἀσεβοῦς σβέννυται

σοφὸς καρδίᾳ δέξεται ἐντολάς ὁ δὲ ἄστεγος χείλεσιν σκολιάζων ὑποσκελισθήσεται

ὃς πορεύεται ἁπλῶς πορεύεται πεποιθώς ὁ δὲ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ γνωσθήσεται

ὁ ἐννεύων ὀφθαλμοῖς μετὰ δόλου συνάγει ἀνδράσι λύπας ὁ δὲ ἐλέγχων μετὰ παρρησίας εἰρηνοποιεῖ

πηγὴ ζωῆς ἐν χειρὶ δικαίου στόμα δὲ ἀσεβοῦς καλύψει ἀπώλεια

μῖσος ἐγείρει νεῖκος πάντας δὲ τοὺς μὴ φιλονεικοῦντας καλύπτει φιλία

ὃς ἐκ χειλέων προφέρει σοφίαν ῥάβδῳ τύπτει ἄνδρα ἀκάρδιον

σοφοὶ κρύψουσιν αἴσθησιν στόμα δὲ προπετοῦς ἐγγίζει συντριβῇ

κτῆσις πλουσίων πόλις ὀχυρά συντριβὴ δὲ ἀσεβῶν πενία

ἔργα δικαίων ζωὴν ποιεῖ καρποὶ δὲ ἀσεβῶν ἁμαρτίας

ὁδοὺς δικαίας ζωῆς φυλάσσει παιδεία παιδεία δὲ ἀνεξέλεγκτος πλανᾶται

καλύπτουσιν ἔχθραν χείλη δίκαια οἱ δὲ ἐκφέροντες λοιδορίας ἀφρονέστατοί εἰσιν

ἐκ πολυλογίας οὐκ ἐκφεύξῃ ἁμαρτίαν φειδόμενος δὲ χειλέων νοήμων ἔσῃ

ἄργυρος πεπυρωμένος γλῶσσα δικαίου καρδία δὲ ἀσεβοῦς ἐκλείψει

χείλη δικαίων ἐπίσταται ὑψηλά οἱ δὲ ἄφρονες ἐν ἐνδείᾳ τελευτῶσιν

εὐλογία κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν δικαίου αὕτη πλουτίζει καὶ οὐ μὴ προστεθῇ αὐτῇ λύπη ἐν καρδίᾳ

ἐν γέλωτι ἄφρων πράσσει κακά ἡ δὲ σοφία ἀνδρὶ τίκτει φρόνησιν

ἐν ἀπωλείᾳ ἀσεβὴς περιφέρεται ἐπιθυμία δὲ δικαίου δεκτή

παραπορευομένης καταιγίδος ἀφανίζεται ἀσεβής δίκαιος δὲ ἐκκλίνας σῴζεται εἰς τὸν αἰῶνα

ὥσπερ ὄμφαξ ὀδοῦσι βλαβερὸν καὶ καπνὸς ὄμμασιν οὕτως παρανομία τοῖς χρωμένοις αὐτήν

φόβος κυρίου προστίθησιν ἡμέρας ἔτη δὲ ἀσεβῶν ὀλιγωθήσεται

ἐγχρονίζει δικαίοις εὐφροσύνη ἐλπὶς δὲ ἀσεβῶν ὄλλυται

ὀχύρωμα ὁσίου φόβος κυρίου συντριβὴ δὲ τοῖς ἐργαζομένοις κακά

δίκαιος τὸν αἰῶνα οὐκ ἐνδώσει ἀσεβεῖς δὲ οὐκ οἰκήσουσιν γῆν

στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν γλῶσσα δὲ ἀδίκου ἐξολεῖται

χείλη ἀνδρῶν δικαίων ἀποστάζει χάριτας στόμα δὲ ἀσεβῶν ἀποστρέφεται

Французский (LSG)

Proverbes de Salomon. Un fils sage fait la joie d'un père, Et un fils insensé le chagrin de sa mère.

Les trésors de la méchanceté ne profitent pas, Mais la justice délivre de la mort.

L'Éternel ne laisse pas le juste souffrir de la faim, Mais il repousse l'avidité des méchants.

Celui qui agit d'une main lâche s'appauvrit, Mais la main des diligents enrichit.

Celui qui amasse pendant l'été est un fils prudent, Celui qui dort pendant la moisson est un fils qui fait honte.

Il y a des bénédictions sur la tête du juste, Mais la violence couvre la bouche des méchants.

La mémoire du juste est en bénédiction, Mais le nom des méchants tombe en pourriture.

Celui qui est sage de coeur reçoit les préceptes, Mais celui qui est insensé des lèvres court à sa perte.

Celui qui marche dans l'intégrité marche avec assurance, Mais celui qui prend des voies tortueuses sera découvert.

Celui qui cligne des yeux est une cause de chagrin, Et celui qui est insensé des lèvres court à sa perte.

La bouche du juste est une source de vie, Mais la violence couvre la bouche des méchants.

La haine excite des querelles, Mais l'amour couvre toutes les fautes.

Sur les lèvres de l'homme intelligent se trouve la sagesse, Mais la verge est pour le dos de celui qui est dépourvu de sens.

Les sages tiennent la science en réserve, Mais la bouche de l'insensé est une ruine prochaine.

La fortune est pour le riche une ville forte; La ruine des misérables, c'est leur pauvreté.

L'oeuvre du juste est pour la vie, Le gain du méchant est pour le péché.

Celui qui se souvient de la correction prend le chemin de la vie, Mais celui qui oublie la réprimande s'égare.

Celui qui dissimule la haine a des lèvres menteuses, Et celui qui répand la calomnie est un insensé.

Celui qui parle beaucoup ne manque pas de pécher, Mais celui qui retient ses lèvres est un homme prudent.

La langue du juste est un argent de choix; Le coeur des méchants est peu de chose.

Les lèvres du juste dirigent beaucoup d'hommes, Et les insensés meurent par défaut de raison.

C'est la bénédiction de l'Éternel qui enrichit, Et il ne la fait suivre d'aucun chagrin.

Commettre le crime paraît un jeu à l'insensé, Mais la sagesse appartient à l'homme intelligent.

Ce que redoute le méchant, c'est ce qui lui arrive; Et ce que désirent les justes leur est accordé.

Comme passe le tourbillon, ainsi disparaît le méchant; Mais le juste a des fondements éternels.

Ce que le vinaigre est aux dents et la fumée aux yeux, Tel est le paresseux pour celui qui l'envoie.

La crainte de l'Éternel augmente les jours, Mais les années des méchants sont abrégées.

L'attente des justes n'est que joie, Mais l'espérance des méchants périra.

La voie de l'Éternel est un rempart pour l'intégrité, Mais elle est une ruine pour ceux qui font le mal.

Le juste ne chancellera jamais, Mais les méchants n'habiteront pas le pays.

La bouche du juste produit la sagesse, Mais la langue perverse sera retranchée.

Les lèvres du juste connaissent la grâce, Et la bouche des méchants la perversité.

Немецкий (GNB)

Языки

Ein kluger Sohn ist Vaters Glück, doch ein dummer ist Mutters Kummer.

Die folgenden Sprüche sind von Salomo:

Durch Unrecht reich werden bringt keinen Nutzen, aber Gott gehorchen rettet vom Tod.

Der HERR lässt niemand verhungern, der nach ihm fragt; aber wer ihn missachtet, dessen Gier bleibt ungestillt.

Untätige Hände bringen Armut, fleißige Hände Reichtum.

Wer gescheit ist, erntet, wenn das Korn reif ist; wer die Erntezeit verschläft, verdient Verachtung.

Wer das Rechte tut, empfängt Segen; wer das Schlechte tut, hinter dessen Worten versteckt sich seine Gewalttätigkeit.

An einen guten Menschen erinnert man sich in Dankbarkeit, von einem schlechten vergisst man sogar den Namen.

Ein weiser Mensch nimmt Weisungen an, ein uneinsichtiger Schwätzer rennt in sein Verderben.

Wer geradlinig lebt, lebt ohne Angst; wer krumme Wege geht, wird irgendwann ertappt.

Wer jemand mit den Augen zuzwinkert, will andere in Schwierigkeiten bringen; aber ein uneinsichtiger Schwätzer bringt sich selbst ins Verderben.

Wer redlich ist, dessen Mund ist eine Quelle des Lebens; wer es unredlich meint, hinter dessen Worten versteckt sich seine Gewalttätigkeit.

Hass sucht Streit, Liebe sucht Verständigung.

Von den Lippen des Verständigen hört man kluge Worte, aber auf den Rücken des Unverständigen gehört der Stock.

Weise reden nicht von ihrem Wissen, aber Unverständige reden plötzliches Unheil herbei.

Für den Reichen ist sein Vermögen eine sichere Burg, für die Armen ist ihre Armut der sichere Untergang.

Wer das Rechte tut, gewinnt Lebensglück; wer das Schlechte tut, verspielt es durch eigene Schuld.

Wenn du dich willig ermahnen lässt, gehst du den Weg zum Leben; wenn du keine Warnung hören willst, gehst du in die Irre.

Wer Hass geheim halten will, muss lügen; wer alles ausposaunt, muss verrückt sein!

Ein Mensch, der viel redet, versündigt sich leicht; wer seine Zunge im Zaum hält, zeigt Verstand.

Was ein redlicher Mensch sagt, ist wertvoll wie reinstes Silber; was sich ein unredlicher ausdenkt, ist völlig wertlos.

Menschen, die nach Gott fragen, erhalten mit ihren Worten viele am Leben; aber unverbesserliche Narren sterben aus Mangel an Verstand.

Wohlstand kommt durch Gottes Segen, eigene Mühe macht ihn nicht größer.

Für Unverständige ist es ein Vergnügen, Schandtaten zu verüben; Verständige haben ihre Freude daran, sich mit der Weisheit zu befassen.

Einem bösen Menschen stößt zu, was er befürchtet; ein guter bekommt, was er wünscht.

Wenn der Sturm vorüber ist, sind die Unheilstifter nicht mehr da; aber wer das Rechte tut, steht immer auf festem Grund.

Wie Essig für die Zähne und Rauch für die Augen, so ist ein Faulpelz für seinen Arbeitgeber.

Wer den HERRN ernst nimmt, vermehrt die eigenen Lebensjahre; wer ihn missachtet, verkürzt sie.

Den Redlichen erwartet Freude; der Unredliche hat nichts Gutes zu erwarten.

Wer sich an den HERRN hält, hat in ihm eine feste Burg; aber allen, die Unrecht tun, bringt er den Untergang.

Der Rechtschaffene bleibt für immer fest gegründet; für die Unheilstifter ist kein Platz im Land.

Aus dem Mund eines redlichen Menschen kommen Worte der Weisheit; aber eine lügnerische Zunge wird abgeschnitten.

Die Worte eines guten Menschen tun wohl; was die Unheilstifter sagen, tut weh.