Скрыть
14:4
14:7
14:9
14:10
14:13
14:22
14:28
14:30
14:33
Chapter 15 
15:5
15:7
15:10
15:12
15:14
15:18a
15:21
15:23
15:24
15:26
15:27a
15:28
15:28a
15:29a
15:29b
15:30
15:31
15:32
15:33
Английский (NKJV)
The wise woman builds her house, But the foolish pulls it down with her hands.
He who walks in his uprightness fears the LORD, But he who is perverse in his ways despises Him.
In the mouth of a fool is a rod of pride, But the lips of the wise will preserve them.
Where no oxen are, the trough is clean; But much increase comes by the strength of an ox.
A faithful witness does not lie, But a false witness will utter lies.
A scoffer seeks wisdom and does not find it, But knowledge is easy to him who understands.
Go from the presence of a foolish man, When you do not perceive in him the lips of knowledge.
The wisdom of the prudent is to understand his way, But the folly of fools is deceit.
Fools mock at sin, But among the upright there is favor.
The heart knows its own bitterness, And a stranger does not share its joy.
The house of the wicked will be overthrown, But the tent of the upright will flourish.
There is a way that seems right to a man, But its end is the way of death.
Even in laughter the heart may sorrow, And the end of mirth may be grief.
The backslider in heart will be filled with his own ways, But a good man will be satisfied from above.
The simple believes every word, But the prudent considers well his steps.
A wise man fears and departs from evil, But a fool rages and is self-confident.
A quick-tempered man acts foolishly, And a man of wicked intentions is hated.
The simple inherit folly, But the prudent are crowned with knowledge.
The evil will bow before the good, And the wicked at the gates of the righteous.
The poor man is hated even by his own neighbor, But the rich has many friends.
He who despises his neighbor sins; But he who has mercy on the poor, happy is he.
Do they not go astray who devise evil? But mercy and truth belong to those who devise good.
In all labor there is profit, But idle chatter leads only to poverty.
The crown of the wise is their riches, But the foolishness of fools is folly.
A true witness delivers souls, But a deceitful witness speaks lies.
In the fear of the LORD there is strong confidence, And His children will have a place of refuge.
The fear of the LORD is a fountain of life, To turn one away from the snares of death.
In a multitude of people is a kinǵs honor, But in the lack of people is the downfall of a prince.
He who is slow to wrath has great understanding, But he who is impulsive exalts folly.
A sound heart is life to the body, But envy is rottenness to the bones.
He who oppresses the poor reproaches his Maker, But he who honors Him has mercy on the needy.
The wicked is banished in his wickedness, But the righteous has a refuge in his death.
Wisdom rests in the heart of him who has understanding, But what is in the heart of fools is made known.
Righteousness exalts a nation, But sin is a reproach to any people.
The kinǵs favor is toward a wise servant, But his wrath is against him who causes shame.
A soft answer turns away wrath, But a harsh word stirs up anger.
The tongue of the wise uses knowledge rightly, But the mouth of fools pours forth foolishness.
The eyes of the LORD are in every place, Keeping watch on the evil and the good.
A wholesome tongue is a tree of life, But perverseness in it breaks the spirit.
A fool despises his fatheŕs instruction, But he who receives correction is prudent.
In the house of the righteous there is much treasure, But in the revenue of the wicked is trouble.
The lips of the wise disperse knowledge, But the heart of the fool does not do so.
The sacrifice of the wicked is an abomination to the LORD, But the prayer of the upright is His delight.
The way of the wicked is an abomination to the LORD, But He loves him who follows righteousness.
Harsh discipline is for him who forsakes the way, And he who hates correction will die.
Hell and Destruction are before the LORD; So how much more the hearts of the sons of men.
A scoffer does not love one who corrects him, Nor will he go to the wise.
A merry heart makes a cheerful countenance, But by sorrow of the heart the spirit is broken.
The heart of him who has understanding seeks knowledge, But the mouth of fools feeds on foolishness.
All the days of the afflicted are evil, But he who is of a merry heart has a continual feast.
Better is a little with the fear of the LORD, Than great treasure with trouble.
Better is a dinner of herbs where love is, Than a fatted calf with hatred.
A wrathful man stirs up strife, But he who is slow to anger allays contention.
The way of the lazy man is like a hedge of thorns, But the way of the upright is a highway.
A wise son makes a father glad, But a foolish man despises his mother.
Folly is joy to him who is destitute of discernment, But a man of understanding walks uprightly.
Without counsel, plans go awry, But in the multitude of counselors they are established.
A man has joy by the answer of his mouth, And a word spoken in due season, how good it is!
The way of life winds upward for the wise, That he may turn away from hell below.
The LORD will destroy the house of the proud, But He will establish the boundary of the widow.
The thoughts of the wicked are an abomination to the LORD, But the words of the pure are pleasant.
He who is greedy for gain troubles his own house, But he who hates bribes will live.
The heart of the righteous studies how to answer, But the mouth of the wicked pours forth evil.
The LORD is far from the wicked, But He hears the prayer of the righteous.
The light of the eyes rejoices the heart, And a good report makes the bones healthy.
The ear that hears the rebukes of life Will abide among the wise.
He who disdains instruction despises his own soul, But he who heeds rebuke gets understanding.
The fear of the LORD is the instruction of wisdom, And before honor is humility.
Церковнославянский (рус)
Му́дрыя жены́ созда́ша до́мы: безу́мная же раскопа́ рука́ма сво­и́ма.
Ходя́й пра́во бо­и́т­ся Го́спода: развраща́яй же пути́ своя́ обезче́стит­ся.
Изъ у́стъ безу́мныхъ же́злъ досажде́нiя: устнѣ́ же му́дрыхъ храня́тъ я́.
Идѣ́же нѣ́сть воло́въ, я́сли чи́сты: а идѣ́же жи́та мно́га, я́вна волу́ крѣ́пость.
Свидѣ́тель вѣ́ренъ не лже́тъ: разжиза́етъ же ло́жная свидѣ́тель непра́веденъ.
Взы́щеши прему́дрости у злы́хъ, и не обря́щеши: чу́в­ст­во же у му́дрыхъ удо́бно.
Вся́ проти́вна [су́ть] му́жеви безу́мну: ору́жiе же чу́в­ст­вiя устнѣ́ прему́дры.
Прему́дрость кова́рныхъ уразумѣ́етъ пути́ и́хъ: бу́й­ст­во же безу́мныхъ въ заблужде́нiи.
До́мове беззако́н­ныхъ тре́буютъ очище́нiя, до́мове же пра́ведныхъ прiя́тни.
Се́рдце му́жа чу́в­с­т­вен­но печа́ль души́ его́: егда́ же весели́т­ся, не при­­мѣша́ет­ся досажде́нiю.
До́мове нечести́выхъ исче́знутъ, селе́нiя же пра́во творя́щихъ пребу́дутъ.
Е́сть пу́ть, и́же мни́т­ся человѣ́комъ пра́въ бы́ти, послѣ́дняя же его́ при­­хо́дятъ во дно́ а́да.
Ко весе́лиемъ не при­­мѣшава́ет­ся печа́ль: послѣ́дняя же ра́дости въ пла́чь при­­хо́дятъ.
Путі́й сво­и́хъ насы́тит­ся дерзосе́рдый, от­ размышле́нiй же сво­и́хъ му́жъ бла́гъ.
Незло́бивый вѣ́ру е́млетъ вся́кому словеси́, кова́рный же при­­хо́дитъ въ раска́янiе.
Прему́дръ убоя́вся уклони́т­ся от­ зла́, безу́мный же на себе́ надѣ́явся смѣшава́ет­ся со беззако́н­нымъ.
Остроя́ростный безъ совѣ́та твори́тъ, му́жъ же му́дрый мно́гая терпи́тъ.
Раздѣля́ютъ безу́мнiи зло́бу, кова́рнiи же удержа́тъ чу́в­ст­во.
Попо́лзнут­ся злі́и предъ благи́ми, и нечести́вiи послу́жатъ предъ две́рьми пра́ведныхъ.
Дру́зiе воз­ненави́дятъ друго́въ убо́гихъ: дру́зiе же бога́тыхъ мно́зи.
Безче́стяй убо́гiя согрѣша́етъ, ми́луяй же ни́щыя блаже́нъ.
Заблужда́ющiи [непра́ведницы] дѣ́лаютъ зла́я, ми́лость же и и́стину дѣ́лаютъ благі́и. Не вѣ́дятъ ми́лости и вѣ́ры дѣ́лателiе злы́хъ: ми́лостыни же и вѣ́ры у дѣ́лателей благи́хъ.
Во вся́цѣмъ пеку́щемся е́сть изоби́лiе: любо­сла́стный же и безпеча́льный въ ску́дости бу́детъ.
Вѣне́цъ прему́дрыхъ бога́т­ст­во и́хъ, житiе́ же безу́мныхъ зло́.
Изба́витъ от­ злы́хъ ду́шу свидѣ́тель вѣ́ренъ, разжиза́етъ же лжи́вая ле́стный.
Во стра́сѣ Госпо́дни упова́нiе крѣ́пости, ча́домъ же сво­и́мъ оста́витъ утвержде́нiе [ми́ра].
Стра́хъ Госпо́день исто́чникъ жи́зни, твори́тъ же укланя́тися от­ сѣ́ти сме́ртныя.
Во мно́зѣ язы́цѣ сла́ва царю́: во оскудѣ́нiи же лю́дстѣ сокруше́нiе си́льному.
Долготерпѣли́въ му́жъ мно́гъ въ ра́зумѣ, малоду́шный же крѣ́пко безу́менъ.
Кро́ткiй му́жъ се́рдцу вра́чь: мо́ль же косте́мъ се́рдце чу́в­с­т­вен­но.
Оклевета́яй убо́гаго раздража́етъ сотво́ршаго и́, почита́яй же его́ ми́луетъ ни́щаго.
Во зло́бѣ сво­е́й от­ри́нет­ся нечести́вый: надѣ́яйжеся на Го́спода сво­и́мъ преподо́бiемъ пра́веденъ.
Въ се́рдцы бла́зѣ му́жа почі́етъ прему́дрость, въ се́рдцы же безу́мныхъ не познава́ет­ся.
Пра́вда воз­выша́етъ язы́къ: умаля́ютъ же племена́ грѣси́.
Прiя́тенъ царе́ви слуга́ разу́мный, сво­и́мъ же благообраще́нiемъ отъ­е́млетъ безче́стiе.
Гнѣ́въ губи́тъ и разу́мныя: от­вѣ́тъ же смире́нъ от­враща́етъ я́рость, а сло́во же́стоко воз­виза́етъ гнѣ́вы.
Язы́къ му́дрыхъ до́брая свѣ́сть: уста́ же безу́мныхъ воз­вѣща́ютъ зла́я.
На вся́цѣмъ мѣ́стѣ о́чи Госпо́дни сматря́ютъ злы́я же и благі́я.
Исцѣле́нiе язы́ка дре́во жи́зни: храня́й же его́ испо́лнит­ся ду́ха.
Безу́мный руга́ет­ся наказа́нiю о́тчу: храня́й же за́повѣди хитрѣ́йшiй. Во мно́зѣ пра́вдѣ крѣ́пость мно́га: нечести́вiи же от­ земли́ искореня́т­ся.
Въ домѣ́хъ пра́ведныхъ крѣ́пость мно́га: плоды́ же нечести́выхъ погиба́ютъ.
Устнѣ́ му́дрыхъ связу́ют­ся чу́в­ст­вомъ, сердца́ же безу́мныхъ не тве́рда.
Же́ртвы нечести́выхъ ме́рзость Го́сподеви, обѣ́ты же правоходя́щихъ прiя́тни ему́.
Ме́рзость Го́сподеви путiе́ нечести́выхъ: гоня́щыя же пра́вду лю́битъ.
Наказа́нiе незло́биваго познава́ет­ся от­ мимоходя́щихъ: ненави́дящiи же обличе́нiя скончава́ют­ся сра́мно.
А́дъ и па́губа я́вна предъ Го́сподемъ, ка́ко не и сердца́ человѣ́ковъ?
Не воз­лю́битъ ненака́зан­ный облича́ющихъ его́, съ му́дрыми же не побесѣ́дуетъ.
Се́рдцу веселя́щуся, лице́ цвѣте́тъ: въ печа́лехъ же су́щу, сѣ́туетъ.
Се́рдце пра́вое и́щетъ чу́в­ст­ва: уста́ же ненака́зан­ныхъ уразумѣ́ютъ зла́я.
На вся́ко вре́мя о́чи злы́хъ прiе́млютъ зла́я: до́брiи же безмо́лв­ст­вуютъ при́сно.
Лу́чше части́ца ма́лая со стра́хомъ Госпо́днимъ, не́жели сокро́вища ве́лiя безъ боя́зни.
Лу́чше учрежде́нiе от­ зе́лiй съ любо­́вiю и благода́тiю, не́жели представле́нiе телце́въ со враждо́ю.
Му́жъ я́рый устроя́етъ бра́ни, долготерпѣли́вый же и бу́дущую укроща́етъ.
Терпѣли́вый му́жъ угаси́тъ суды́, нечести́вый же воз­двиза́етъ па́че.
Путiе́ пра́здныхъ по́стлани те́рнiемъ, му́же­с­т­вен­ныхъ же угла́ждени.
Сы́нъ прему́дръ весели́тъ отца́, сы́нъ же безу́менъ раздража́етъ ма́терь свою́.
Несмы́слен­наго стези́ ску́дны ума́: му́жъ же разу́менъ исправля́я хо́дитъ.
Отлага́ютъ помышле́нiя не чту́щiи со́нмищъ: въ сердца́хъ же совѣ́тныхъ пребыва́етъ совѣ́тъ.
Не послу́шаетъ злы́й его́, ниже́ рече́тъ поле́зно что́ и добро́ о́бщему.
Путiе́ живота́ помышле́нiя разу́мнаго, да уклони́вся от­ а́да спасе́т­ся.
До́мы досади́телей разоря́етъ Госпо́дь, утверди́ же предѣ́лъ вдови́цы.
Ме́рзость Го́сподеви по́мыслъ непра́ведный, чи́стыхъ же глаго́лы че́стны.
Губи́тъ себе́ мздо­и́мецъ, ненави́дяй же даро́въ прiя́тiя спасе́т­ся:
ми́лостынями и вѣ́рами очища́ют­ся грѣси́, стра́хомъ же Госпо́днимъ уклоня́ет­ся вся́къ от­ зла́.
Сердца́ пра́ведныхъ по­уча́ют­ся вѣ́рѣ, уста́ же нечести́выхъ от­вѣща́ютъ зла́я:
прiя́тни предъ Го́сподемъ путiе́ муже́й пра́ведныхъ, и́миже и врази́ дру́зiе быва́ютъ.
Дале́че от­сто­и́тъ Бо́гъ от­ нечести́выхъ, моли́твы же пра́ведныхъ послу́шаетъ:
лу́чше ма́лое прiя́тiе со пра́вдою, не́жели мно́га жи́та съ непра́вдою:
се́рдце му́жа да мы́слитъ пра́ведная, да от­ Бо́га испра́вят­ся стопы́ его́.
Ви́дящее о́ко до́брая весели́тъ се́рдце, сла́ва же блага́я утучня́етъ ко́сти.
Слу́шаяй обличе́нiй живота́ посредѣ́ прему́дрыхъ водвори́т­ся.
И́же от­мета́етъ наказа́нiе, ненави́дитъ себе́: соблюда́яй же обличе́нiя лю́битъ свою́ ду́шу.
Стра́хъ Госпо́день наказа́нiе и прему́дрость, и нача́ло сла́вы от­вѣща́етъ е́й [,*предъи́детъ же смире́н­нымъ сла́ва].
1 О мудрости и глупости вообще. 8 Более частное изображение мудрых и глупых, различие их участи. 20 О богатстве и бедности в связи с мудростью. 28 Параллельное изображение мудрых и глупых, богатых и бедных, господ и слуг.
Мудрая жена устроит дом свой, а глупая разрушит его своими руками.
Идущий прямым путем боится Господа; но чьи пути кривы, тот небрежет о Нем.
В устах глупого – бич гордости; уста же мудрых охраняют их.
Где нет волов, там ясли пусты; а много прибыли от силы волов.
Верный свидетель не лжет, а свидетель ложный наговорит много лжи.
Распутный ищет мудрости, и не находит; а для разумного знание легко.
Отойди от человека глупого, у которого ты не замечаешь разумных уст.
Мудрость разумного – знание пути своего, глупость же безрассудных – заблуждение.
Глупые смеются над грехом, а посреди праведных – благоволение.
Сердце знает горе души своей, и в радость его не вмешается чужой.
Дом беззаконных разорится, а жилище праведных процветет.
Есть пути, которые кажутся человеку прямыми; но конец их – путь к смерти.
И при смехе иногда болит сердце, и концом радости бывает печаль.
Человек с развращенным сердцем насытится от путей своих, и добрый – от своих.
Глупый верит всякому слову, благоразумный же внимателен к путям своим.
Мудрый боится и удаляется от зла, а глупый раздражителен и самонадеян.
Вспыльчивый может сделать глупость; но человек, умышленно делающий зло, ненавистен.
Невежды получают в удел себе глупость, а благоразумные увенчаются знанием.
Преклонятся злые пред добрыми и нечестивые – у ворот праведника.
Бедный ненавидим бывает даже близким своим, а у богатого много друзей.
Кто презирает ближнего своего, тот грешит; а кто милосерд к бедным, тот блажен.
Не заблуждаются ли умышляющие зло? [не знают милости и верности делающие зло;] но милость и верность у благомыслящих.
От всякого труда есть прибыль, а от пустословия только ущерб.
Венец мудрых – богатство их, а глупость невежд глупость и есть.
Верный свидетель спасает души, а лживый наговорит много лжи.
В страхе пред Господом – надежда твердая, и сынам Своим Он прибежище.
Страх Господень – источник жизни, удаляющий от сетей смерти.
Во множестве народа – величие царя, а при малолюдстве народа беда государю.
У терпеливого человека много разума, а раздражительный выказывает глупость.
Кроткое сердце – жизнь для тела, а зависть – гниль для костей.
Кто теснит бедного, тот хулит Творца его; чтущий же Его благотворит нуждающемуся.
За зло свое нечестивый будет отвергнут, а праведный и при смерти своей имеет надежду.
Мудрость почиет в сердце разумного, и среди глупых дает знать о себе.
Праведность возвышает народ, а беззаконие – бесчестие народов.
Благоволение царя – к рабу разумному, а гнев его – против того, кто позорит его.
1 Против грехов словом. 8 Бог отвращается и ненавидит всякое злое сердце. 16 С точки зрения истинной мудрости говорится о различных добродетелях и пороках, преимущественно в религиозной жизни.
[Гнев губит и разумных.] Кроткий ответ отвращает гнев, а оскорбительное слово возбуждает ярость.
Язык мудрых сообщает добрые знания, а уста глупых изрыгают глупость.
На всяком месте очи Господни: они видят злых и добрых.
Кроткий язык – древо жизни, но необузданный – сокрушение духа.
Глупый пренебрегает наставлением отца своего; а кто внимает обличениям, тот благоразумен. [В обилии правды великая сила, а нечестивые искоренятся из земли.]
В доме праведника – обилие сокровищ, а в прибытке нечестивого – расстройство.
Уста мудрых распространяют знание, а сердце глупых не так.
Жертва нечестивых – мерзость пред Господом, а молитва праведных благоугодна Ему.
Мерзость пред Господом – путь нечестивого, а идущего путем правды Он любит.
Злое наказание – уклоняющемуся от пути, и ненавидящий обличение погибнет.
Преисподняя и Аваддон открыты пред Господом, тем более сердца сынов человеческих.
Не любит распутный обличающих его, и к мудрым не пойдет.
Веселое сердце делает лице веселым, а при сердечной скорби дух унывает.
Сердце разумного ищет знания, уста же глупых питаются глупостью.
Все дни несчастного печальны; а у кого сердце весело, у того всегда пир.
Лучше немногое при страхе Господнем, нежели большое сокровище, и при нем тревога.
Лучше блюдо зелени, и при нем любовь, нежели откормленный бык, и при нем ненависть.
Вспыльчивый человек возбуждает раздор, а терпеливый утишает распрю.
Путь ленивого – как терновый плетень, а путь праведных – гладкий.
Мудрый сын радует отца, а глупый человек пренебрегает мать свою.
Глупость – радость для малоумного, а человек разумный идет прямою дорогою.
Без совета предприятия расстроятся, а при множестве советников они состоятся.
Радость человеку в ответе уст его, и как хорошо слово вовремя!
Путь жизни мудрого вверх, чтобы уклониться от преисподней внизу.
Дом надменных разорит Господь, а межу вдовы укрепит.
Мерзость пред Господом – помышления злых, слова же непорочных угодны Ему.
Корыстолюбивый расстроит дом свой, а ненавидящий подарки будет жить.
Сердце праведного обдумывает ответ, а уста нечестивых изрыгают зло.
15:28a[Приятны пред Господом пути праведных; чрез них и враги делаются друзьями.]
Далек Господь от нечестивых, а молитву праведников слышит.
Светлый взгляд радует сердце, добрая весть утучняет кости.
Ухо, внимательное к учению жизни, пребывает между мудрыми.
Отвергающий наставление не радеет о своей душе; а кто внимает обличению, тот приобретает разум.
Страх Господень научает мудрости, и славе предшествует смирение.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible