Скрыть
17:4
17:6a
17:7
17:8
17:10
17:11
17:12
17:14
17:16
17:16a
17:19
17:26
17:28
Церковнославянский (рус)
Лу́чше укру́хъ хлѣ́ба со сла́стiю въ ми́рѣ, не́жели до́мъ испо́лненъ мно́гихъ благи́хъ и непра́ведныхъ же́ртвъ со бра́нiю.
Ра́бъ смы́сленъ облада́етъ влады́ки безу́мными, въ бра́тiихъ же раздѣли́тъ [имѣ́нiе] на ча́сти.
Я́коже искуша́ет­ся въ пещи́ сребро́ и зла́то, та́ко избра́н­ная сердца́ у Го́спода.
Злы́й послу́шаетъ язы́ка законопресту́пныхъ, пра́ведный же не внима́етъ устна́мъ лжи́вымъ.
Руга́йся убо́гому раздража́етъ сотво́ршаго его́, ра́дуяйся же о погиба́ющемъ не обезвини́т­ся: ми́луяй же поми́лованъ бу́детъ.
Вѣ́рному ве́сь мíръ бога́т­ст­во, невѣ́рному же ниже́ пѣ́нязь.
Вѣне́цъ ста́рыхъ ча́да ча́дъ: похвала́ же ча́домъ отцы́ и́хъ.
Неприли́чны су́ть безу́мному устнѣ́ вѣ́рны, ниже́ пра́ведному устнѣ́ лжи́вы.
Мзда́ благода́тей наказа́нiе употребля́ющымъ: и а́може а́ще обрати́т­ся, успѣ́етъ.
И́же таи́тъ оби́ды, и́щетъ любве́: а и́же ненави́дитъ скрыва́ти, разлуча́етъ дру́ги и дома́шнiя.
Сокруша́етъ преще́нiе се́рдце му́драго: безу́мный же бiе́мь не чу́в­ст­вуетъ [ра́нъ].
Прекосло́вiя воз­дви́жетъ вся́къ злы́й: Госпо́дь же а́нгела неми́лостива по́слетъ на́нь.
Впаде́тъ попече́нiе му́жу смы́слен­ну: безу́мнiи же размышля́ютъ зла́я.
И́же воз­дае́тъ зла́я за блага́я, не подви́гнут­ся зла́я изъ до́му его́.
Вла́сть дае́тъ словесе́мъ нача́ло пра́вды: предводи́тел­ст­вуетъ же ску́дости пря́ и бра́нь.
И́же су́дитъ пра́веднаго непра́веднымъ, непра́веднаго же пра́веднымъ, нечи́стъ и ме́рзокъ у Го́спода.
Вску́ю бя́ше имѣ́нiе безу́мному? стяжа́ти бо прему́дрости безсе́рдый не мо́жетъ.
И́же высо́къ твори́тъ сво́й до́мъ, и́щетъ сокруше́нiя: остроптѣва́яй же учи́тися впаде́тъ во зла́я.
На вся́ко вре́мя дру́гъ да бу́детъ тебѣ́, бра́тiя же въ ну́ждахъ поле́зни да бу́дутъ: сего́ бо ра́ди ражда́ют­ся.
Му́жъ безу́менъ пле́щетъ и ра́дует­ся себѣ́, я́коже поруча́яйся испору́читъ дру́га сво­его́, на сво­и́хъ же устна́хъ о́гнь сокро́вищ­ст­вуетъ.
Грѣхолю́бецъ ра́дует­ся сва́ромъ, а жестокосе́рдый не усря́щетъ благи́хъ.
Му́жъ удобопрело́жный язы́комъ впаде́тъ во зла́я: се́рдце же безу́мнаго болѣ́знь стяжа́в­шему е́.
Не весели́т­ся оте́цъ о сы́нѣ ненака́зан­нѣмъ: сы́нъ же му́дръ весели́тъ ма́терь свою́.
Се́рдце веселя́щеся благо­имѣ́тися твори́тъ: му́жу же печа́льну засы́шутъ ко́сти.
Прiе́млющему да́ры непра́ведно въ нѣ́дра не предуспѣва́ютъ путiе́: нечести́вый же укланя́етъ пути́ пра́вды.
Лице́ разу́мно му́жа прему́дра, о́чи же безу́мнаго на концѣ́хъ земли́.
Гнѣ́въ отцу́ сы́нъ безу́менъ, и болѣ́знь ро́ждшей его́.
Тщеты́ твори́ти му́жу пра́ведну не добро́, ниже́ преподо́бно навѣ́товати власте́мъ пра́веднымъ.
И́же щади́тъ глаго́лъ про­изнести́ же́стокъ, разу́менъ: долготерпѣли́вый же му́жъ прему́дръ, лу́чше и́щущаго нау́ки.
Несмы́слен­ному вопроси́в­шу о му́дрости, му́дрость вмѣни́т­ся: нѣ́ма же кто́ себе́ твори́тъ, воз­мни́т­ся разу́менъ бы́ти.
Синодальный
1 Увещание к умеренности и к благоразумному пользованию даром слова. 10 Увещание к миролюбию, предостережение от высокомерия и склонности к спорам. 21 Притчи разного содержания, предостережение против болтливости.
Лучше кусок сухого хлеба, и с ним мир, нежели дом, полный заколотого скота, с раздором.
Разумный раб господствует над беспутным сыном и между братьями разделит наследство.
Плавильня – для серебра, и горнило – для золота, а сердца испытывает Господь.
Злодей внимает устам беззаконным, лжец слушается языка пагубного.
Кто ругается над нищим, тот хулит Творца его; кто радуется несчастью, тот не останется ненаказанным [а милосердый помилован будет].
Венец стариков – сыновья сыновей, и слава детей – родители их.
17:6a[У верного целый мир богатства, а у неверного – ни обола.]
Неприлична глупому важная речь, тем паче знатному – уста лживые.
Подарок – драгоценный камень в глазах владеющего им: куда ни обратится он, успеет.
Прикрывающий проступок ищет любви; а кто снова напоминает о нем, тот удаляет друга.
На разумного сильнее действует выговор, нежели на глупого сто ударов.
Возмутитель ищет только зла; поэтому жестокий ангел будет послан против него.
Лучше встретить человеку медведицу, лишенную детей, нежели глупца с его глупостью.
Кто за добро воздает злом, от дома того не отойдет зло.
Начало ссоры – как прорыв воды; оставь ссору прежде, нежели разгорелась она.
Оправдывающий нечестивого и обвиняющий праведного – оба мерзость пред Господом.
К чему сокровище в руках глупца? Для приобретения мудрости у него нет разума.
17:16a[Кто высоким делает свой дом, тот ищет разбиться; а уклоняющийся от учения впадет в беды.]
Друг любит во всякое время и, как брат, явится во время несчастья.
Человек малоумный дает руку и ручается за ближнего своего.
Кто любит ссоры, любит грех, и кто высоко поднимает ворота свои, тот ищет падения.
Коварное сердце не найдет добра, и лукавый язык попадет в беду.
Родил кто глупого, – себе на го́ре, и отец глупого не порадуется.
Веселое сердце благотворно, как врачевство, а унылый дух сушит кости.
Нечестивый берет подарок из пазухи, чтобы извратить пути правосудия.
Мудрость – пред лицем у разумного, а глаза глупца – на конце земли.
Глупый сын – досада отцу своему и огорчение для матери своей.
Нехорошо и обвинять правого, и бить вельмож за правду.
Разумный воздержан в словах своих, и благоразумный хладнокровен.
И глупец, когда молчит, может показаться мудрым, и затворяющий уста свои – благоразумным.
Грузинский
ერთი ლუკმა ხმელი პური სიმშვიდეში უკეთესია, ვიდრე საკლავით სავსე სახლი უთანხმოებაში.
გონიერი მონა სამარცხვინო შვილზე იხელმწიფებს და ძმებს შორის წილს დაიმკვიდრებს.
ბრძმედი ვერცხლისთვის არის, ქურა - ოქროსთვის, ხოლო გულების გამომწრთობი უფალია.
ბოროტი კაცი ავ ბაგეებს უსმენს, ცრუ კაცი უკეთურ ენას უგდებს ყურს.
ვინც საპყარს დასცინის, მის შემოქმედს შეურაცხყოფს; ვინც უბედურებაზე იცინის, სასჯელს ვერ გადაურჩება.
მოხუცთა გვირგვინი შვილთა შვილებია, შვილთა დიდება კი მათი მამებია.
უგვანს არ მოსდევს რჩეული სიტყვები, როგორც კეთილშობილს ყალბი სიტყვები.
ჯადოსნური თვალია ქრთამი მისი გამღების თვალში; საითაც არ უნდა მიბრუნდეს, წარმატება ექნება.
დანაშაულის დამვიწყებელი სიყვარულის მძებნელია, ამბის შემხსენებელი კი მეგობარს იშორებს.
გონიერზე დატუქსვა უფრო სჭრის, ვიდრე უმეცარზე ასი დარტყმა.
უკეთური მხოლოდ შფოთს დაეძებს, ამიტომ მის წინააღმდეგ სასტიკი ანგელოზი გაიგზავნება.
უმჯობესია კაცს ბელებწაგვრილი დათვი შეეჩეხოს, ვინემ სულელი თავისი სიბრიყვით.
სიკეთის წილ ბოროტის მიმგებს სახლში უბედურება არ გამოელევა.
დავის დასაწყისი გაშვებული წყალია: ვიდრე არ აფეთქებულა, შეწყვიტე ცილობა.
ბოროტეულის გამამართლებელი და მართლის გამამტყუნებელი - ორთავე სიბილწეა უფლის წინაშე.
ამ ფულს რა უნდა უმეცრის ხელში? სიბრძნის შესაძენად ხომ ჭკუა არა აქვს?
მეგობარი მუდამ მოყვარულია და ძმა გაჭირვებისთვის იბადება.
უჭკუო კაცი პირობას დებს და თავის თვისტომს თავდებად უდგება.
ცოდვის მოყვარულს შუღლი უყვარს, ხოლო საკუთარი კარის მაღლა ამწევი დაღუპვას ეძებს.
გულღრძო კაცი სიკეთეს ჰპოვებს, ორპირი კაცი უბედურებაში ჩავარდება.
ბრიყვი შვილი მშობლის სადარდებელია და ვერც უკუღმართის მამა გაიხარებს.
მხიარული გული ჯანმრთელობაა, მწუხარე სული კი ძვლებს ფიტავს.
ბოროტეული ქრთამს უბიდან იღებს, რათა სამარილის გზები გაამრუდოს.
გონიერი კაცი სიბრძნის პირისპირ დგას, ბრიყვის თვალები კი ქვეყნის ბოლოს აწყდება.
ბრიყვი შვილი მამის დარდია და დედის ნაღველი.
არ არის კარგი ალალმართლის დასჯა და კეთილშობილთა ცემა სიმართლისთვის.
მცოდნე კაცი სიტყვაძუნწია და გონების კაცი დიდსულოვანია.
მდუმარე სულელიც კი ბრძნად ითვლება, ხოლო პირმოკუმული - ჭკვიანად.
Meglio un tozzo di pane secco con tranquillità
che una casa piena di banchetti con discordia.
Lo schiavo intelligente prevarrà su un figlio disonorato
e avrà parte con i fratelli all'eredità.
Il crogiuolo è per l'argento e il forno per l'oro,
ma chi prova i cuori è il Signore.
Il malfattore presta attenzione a un labbro maldicente,
il bugiardo ascolta una lingua nociva.
Chi deride il povero offende il suo creatore,
chi gioisce per colui che va in rovina non resterà impunito.
Corona dei vecchi sono i figli dei figli,
onore dei figli i loro padri.
Non s'addice all'insensato un linguaggio elevato,
ancor meno al principe un linguaggio falso.
Il regalo di corruzione è come un talismano per chi lo possiede:
dovunque egli si volga ottiene successo.
Chi copre la colpa cerca l'amicizia,
ma chi la divulga divide gli amici.
Fa più effetto un rimprovero all'assennato
che cento percosse allo stolto.
Il malvagio non cerca altro che la ribellione,
ma gli sarà mandato contro un messaggero senza pietà.
Meglio incontrare un'orsa privata dei figli
che uno stolto in preda alla follia.
A chi rende male per bene
non si allontanerà la sventura dalla sua casa.
Iniziare un litigio è come aprire una diga;
prima che la lite si esasperi, troncala.
Assolvere il reo e condannare il giusto:
ecco due cose che il Signore ha in orrore.
A che serve il denaro in mano allo stolto?
Per comprare la sapienza, se non ha senno?
Un amico vuol bene sempre,
è nato per essere un fratello nella sventura.
È privo di senno l'uomo che dà la sua mano
e si fa garante per il suo prossimo.
Chi ama la rissa ama il delitto,
chi ingrandisce la sua porta cerca la rovina.
Chi ha un cuore perverso non troverà mai felicità
e chi ha la lingua tortuosa cadrà in rovina.
Chi genera uno stolto ne avrà afflizione;
non gioirà il padre di uno sciocco.
Un cuore lieto fa bene al corpo,
uno spirito depresso inaridisce le ossa.
L'iniquo accetta regali sotto banco
per deviare il corso della giustizia.
L'uomo prudente ha la sapienza davanti a sé,
ma gli occhi dello stolto vagano in capo al mondo.
Un figlio stolto è un tormento per il padre
e un'amarezza per colei che lo ha partorito.
Certo non è bene punire chi ha ragione,
colpire gente perbene è contro la giustizia.
Chi è parco di parole possiede la scienza
e chi è di spirito calmo è un uomo prudente.
Anche lo stolto, se tace, passa per saggio,
e per intelligente se tiene chiuse le labbra.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible