Азбука веры » Би́блия » При́тчей Соломо́нихъ » гл.31

При́тчей Соломо́нихъ, Глава 31

Толкования

Толкования главы

31:1

31:2

31:3

см.:Втор.17:17;

31:4

31:5

см.:Есф.3:15;Ис.5:22;

31:6

см.:Неем.8:10;

31:7

31:8

см.:Притч.24:11;

31:9

см.:Лев.19:15;Втор.1:16;

31:10

см.:Притч.12:4;Притч.18:23;

31:11

см.:Притч.14:1;

31:12

см.:Сир.26:2;

31:13

31:14

31:15

31:16

31:17

31:18

31:19

31:20

31:21

см.:Еккл.10:18;

31:22

31:23

см.:Сир.40:19;

31:24

31:25

см.:1Пет.3:4;

31:26

см.:Тит.2:3;

31:27

31:28

31:29

31:30

см.:Притч.11:22;

31:31

см.:Мк.14:9;

Церковнославянский (рус)

Моя́ словеса́ реко́шася от Бо́га, царе́во проро́чество, его́же наказа́ ма́ти его́:

что́, ча́до, [соблюде́ши,] что́ рѣче́нiе Бо́жiе? перворо́дне, тебѣ́ глаго́лю, сы́не: что́, ча́до моего́ чре́ва? что́, ча́до мои́хъ моли́твъ?

Не да́ждь жена́мъ твоего́ бога́тства и твоего́ ума́ и житiя́ въ послѣ́днiй совѣ́тъ.

Съ совѣ́томъ все́ твори́, съ совѣ́томъ пі́й вино́: си́льнiи гнѣвли́ви су́ть, вина́ да не пiю́тъ,

да напи́вшеся не забу́дутъ му́дрости и пра́во суди́ти немощны́мъ не возмо́гутъ.

Дади́те Сике́ра су́щымъ въ печа́лехъ и вино́ пи́ти су́щымъ въ болѣ́знехъ,

да забу́дутъ убоже́ства и болѣ́зней не воспомя́нутъ ктому́.

Сы́не, отверза́й уста́ твоя́ сло́ву Бо́жiю и суди́ вся́ здра́во:

отверза́й уста́ твоя́ и суди́ пра́ведно, разсужда́й же убо́га и не́мощна.

Жену́ до́блю кто́ обря́щетъ, дража́йши е́сть ка́менiя многоцѣ́ннаго такова́я:

дерза́етъ на ню́ се́рдце му́жа ея́: такова́я до́брыхъ коры́стей не лиши́тся:

дѣ́лаетъ бо му́жу своему́ блага́я во все́ житiе́:

обрѣ́тши во́лну и ле́нъ, сотвори́ благопотре́бное рука́ма свои́ма.

Бы́сть я́ко кора́бль ку́плю дѣ́я, издале́ча собира́етъ себѣ́ бога́тство:

и востае́тъ изъ но́щи, и даде́ бра́шна до́му и дѣла́ рабы́нямъ.

Узрѣ́вши село́ купи́, от плодо́въ же ру́къ свои́хъ насади́ стяжа́нiе.

Препоя́савши крѣ́пко чре́сла своя́, утверди́тъ мы́шцы своя́ на дѣ́ло,

и вкуси́, я́ко добро́ е́сть дѣ́лати, и не угаса́етъ свѣти́лникъ ея́ всю́ но́щь.

Ла́кти своя́ простира́етъ на поле́зная, ру́цѣ же свои́ утвержда́етъ на вретено́,

и ру́цѣ свои́ отверза́етъ убо́гому, дла́нь же простре́ ни́щу.

Не пече́тся о су́щихъ въ дому́ му́жъ ея́, егда́ гдѣ́ заме́длитъ: вси́ бо у нея́ одѣ́яни су́ть.

Сугу́ба одѣя́нiя сотвори́ му́жу своему́, от виссо́на же и порфи́ры себѣ́ одѣя́нiя.

Сла́венъ быва́етъ во вратѣ́хъ му́жъ ея́, внегда́ а́ще ся́детъ въ со́нмищи со старѣ́йшины жи́тельми земли́.

Плащани́цы сотвори́ и продаде́ Финикі́аномъ, опоя́санiя же Ханане́омъ.

²⁶Крѣ́постiю и лѣ́потою облече́ся, и возвесели́ся во дни́ послѣ́днiя.

²⁵Уста́ своя́ отве́рзе внима́телно и зако́нно и чи́нъ заповѣ́да язы́ку своему́.

Тѣ́сны стези́ до́му ея́, бра́шна же лѣ́ностнаго не яде́. ²⁸Уста́ своя́ отве́рзе му́дро и зако́нно.

²⁹Ми́лостыня же ея́ ^*возста́ви ча́да ея́, и обогати́шася: и му́жъ ея́ похвали́ ю́:

³⁰мно́ги дще́ри стяжа́ша бога́тство, мно́ги сотвори́ша си́лу: ты́ же предуспѣ́ла и превознесла́ся еси́ надъ всѣ́ми:

³¹ло́жнаго угожде́нiя и су́етныя добро́ты же́нскiя нѣ́сть въ тебѣ́: жена́ бо разу́мная благослове́на е́сть: стра́хъ же Госпо́день сiя́ да хва́литъ.

³²Дади́те е́й от плодо́въ усте́нъ ея́, и да хвали́мь бу́детъ во вратѣ́хъ му́жъ ея́.
Коне́цъ кни́зѣ при́тчей Соломо́нихъ: и́мать въ себѣ́гла́въ 31.

Синодальный

1 Слова царя Лемуила; 10 похвала добродетельной жены.

Слова Лемуила царя. Наставление, которое преподала ему мать его:

что, сын мой? что, сын чрева моего? что, сын обетов моих?

Не отдавай женщинам сил твоих, ни путей твоих губительницам царей.

Не царям, Лемуил, не царям пить вино, и не князьям – сикеру,

чтобы, напившись, они не забыли закона и не превратили суда всех угнетаемых.

Дайте сикеру погибающему и вино огорченному душею;

пусть он выпьет и забудет бедность свою и не вспомнит больше о своем страдании.

Открывай уста твои за безгласного и для защиты всех сирот.

Открывай уста твои для правосудия и для дела бедного и нищего.

Кто найдет добродетельную жену? цена ее выше жемчугов;

уверено в ней сердце мужа ее, и он не останется без прибытка;

она воздает ему добром, а не злом, во все дни жизни своей.

Добывает шерсть и лен, и с охотою работает своими руками.

Она, как купеческие корабли, издалека добывает хлеб свой.

Она встает еще ночью и раздает пищу в доме своем и урочное служанкам своим.

Задумает она о поле, и приобретает его; от плодов рук своих насаждает виноградник.

Препоясывает силою чресла свои и укрепляет мышцы свои.

Она чувствует, что занятие ее хорошо, и – светильник ее не гаснет и ночью.

Протягивает руки свои к прялке, и персты ее берутся за веретено.

Длань свою она открывает бедному, и руку свою подает нуждающемуся.

Не боится стужи для семьи своей, потому что вся семья ее одета в двойные одежды.

Она делает себе ковры; виссон и пурпур – одежда ее.

Муж ее известен у ворот, когда сидит со старейшинами земли.

Она делает покрывала и продает, и поясы доставляет купцам Финикийским.

Крепость и красота – одежда ее, и весело смотрит она на будущее.

Уста свои открывает с мудростью, и кроткое наставление на языке ее.

Она наблюдает за хозяйством в доме своем и не ест хлеба праздности.

^*Встают дети и ублажают ее, – муж, и хвалит ее:

«много было жен добродетельных, но ты превзошла всех их».

Миловидность обманчива и красота суетна; но жена, боящаяся Господа, достойна хвалы.

Дайте ей от плода рук ее, и да прославят ее у ворот дела́ ее!

Грузинский

ლემუილის, მასას მეფის სიტყვვბი, რომლითაც დედამისი შეაგონებდა.

რაო, შვილო? რაო, ჩემი მუცლის ნაშიერო? რაო, ჩემი აღთქმების ნაშიერო?

ქალებს ნუ შეალევ შენს ძალას და მეფეთა დამღუპველ დიაცებს - შენს გზებს.

არა ხამს მეფეთათვის, ლემუილ, არა ხამს მეფეთათვის ღვინის სმა და არც მთავართათვის თაფლუჭის სმა.

თორემ დალევენ და დაივიწყებენ კანონს და ყველა დაჩაგრულის სამართალს შეცვლიან.

მიეცი ლუდი გაუბედურებულს და ღვინო - სულგამწარებულს;

შესვას და დაივიწყოს თავისი სიღარიბე და თავისი სატანჯველი აღარ გაიხსენოს.

გახსენი პირი დამუნჯებულისთვის ყველა ობლისთვის სამართლის გასაჩენად.

გახსენი პირი სიმართლით განსასჯელად და ღარიბ-ღატაკთათვის სამართლის გასაჩენად.

ვინ იპოვის გამრჯე დედაკაცს? მარგალიტზე ძვირია მისი ფასი.

მისი ქმრის გული მასზე იქნება დანდობილი და შემოსავალი არ მოაკლდება.

მთელი სიცოცხლე სიკეთეს მიაგებს და არა ბოროტებას.

ის ეძებს მატყლსა და სელს და ბეჯითად მუშაობს საკუთარი ხელებით;

სავაჭრო ხომალდების მსგავსად შორიდან მოაქვს თავისი პური.

ჯერ კიდევ ღამიანად დგება და სახლს საზრდოს აძლევს და მხევლებს - წესსა და რიგს.

იგი ყანაზე ფიქრობს და ყიდულობს კიდეც; საკუთარი ხელების ნაყოფით ვენახსა ჰყრის:

ძლიერებით ისარტყლავს წელს და მკლავს იმაგრებს.

გრძნობს, რომ კარგია მისი შენაძენი, მისი ლამპარი ღამით არ ჩაქრება.

ჯარაზე ხელს იწვდის და თითებით თითისტარი უჭირავს.

ღარიბისთვის ხელი გაშლილი აქვს და უპოვარს ხელს უწვდის.

მის სახლს თოვლის არ ეშინია, რადგან მთელი მისი სახლი ორკეცად არის შემოსილი.

ფარდაგებს თავად იკეთებს და იგი სელითა და ძოწეულით იმოსება.

მისი ქმარი ცნობილია კარიბჭესთან, როცა ქვეყნის უხუცებს შორის ზის.

მოსასხამებს ამზადებს და ჰყიდის, სარტყლებს მოვაჭრეებს აძლევს.

ძალით და მშვენებით არის მოსილი და მომავალ დღეს გაღიმებით შესცქერის.

პირს სიბრძნითა ხსნის და ენაზე მადლიანი დარიგება აქვს.

თვალ-ყურს ადევნებს, რაც მის სახლში ხდება, და პურს მუქთად არა სჭამს.

დგებიან მისი ვაჟები და ლოცავენ მას, მისი ქმარი - და აქებს მას.

მრავალმა ასულმა გამოიჩინა მხნეობა, მაგრამ შენ გადაამეტე ყველას.

მაცთუნებელია სიკოხტავე და სილამაზე ამაოებაა უფლის მოშიში დედაკაცია საქებარი.

მიაგეთ მას მისი შრომის საზღაური და მისმა საქმეებმა იგი კარიბჭეებთან განადიდონ.

Итальянский

Языки

Parole di Lemuèl, re di Massa, che apprese da sua madre.

Che mai, figlio mio! Che mai, figlio del mio grembo!
Che mai, figlio dei miei voti!

Non concedere alle donne il tuo vigore,
né i tuoi fianchi a quelle che corrompono i re.

Non conviene ai re, Lemuèl,
non conviene ai re bere il vino,
né ai prìncipi desiderare bevande inebrianti,

per paura che, bevendo, dimentichino ciò che hanno decretato
e tradiscano il diritto di tutti gli infelici.

Date bevande inebrianti a chi si sente venir meno
e il vino a chi ha l'amarezza nel cuore:

beva e dimentichi la sua povertà
e non si ricordi più delle sue pene.

Apri la bocca in favore del muto,
in difesa di tutti gli sventurati.

Apri la bocca e giudica con equità,
rendi giustizia all'infelice e al povero.

Alef Una donna forte chi potrà trovarla? Ben superiore alle perle è il suo valore.
Bet

In lei confida il cuore del marito e non verrà a mancargli il profitto.
Ghimel

Gli dà felicità e non dispiacere per tutti i giorni della sua vita.

Dalet Si procura lana e lino e li lavora volentieri con le mani.

He È simile alle navi di un mercante, fa venire da lontano le provviste.

Vau Si alza quando è ancora notte, distribuisce il cibo alla sua famiglia e dà ordini alle sue domestiche.

Zain Pensa a un campo e lo acquista e con il frutto delle sue mani pianta una vigna.

Het Si cinge forte i fianchi e rafforza le sue braccia.

Tet È soddisfatta, perché i suoi affari vanno bene; neppure di notte si spegne la sua lampada.

Iod Stende la sua mano alla conocchia e le sue dita tengono il fuso.

Caf Apre le sue palme al misero, stende la mano al povero.

Lamed Non teme la neve per la sua famiglia, perché tutti i suoi familiari hanno doppio vestito.

Mem Si è procurata delle coperte, di lino e di porpora sono le sue vesti.

Nun Suo marito è stimato alle porte della città, quando siede in giudizio con gli anziani del luogo.

Samec Confeziona tuniche e le vende e fornisce cinture al mercante.

Ain Forza e decoro sono il suo vestito e fiduciosa va incontro all'avvenire.

Pe Apre la bocca con saggezza e la sua lingua ha solo insegnamenti di bontà.

Sade Sorveglia l'andamento della sua casa e non mangia il pane della pigrizia.

Kof Sorgono i suoi figli e ne esaltano le doti, suo marito ne tesse l'elogio:

Res "Molte figlie hanno compiuto cose eccellenti, ma tu le hai superate tutte!".

Sin Illusorio è il fascino e fugace la bellezza, ma la donna che teme Dio è da lodare.

Tau Siatele riconoscenti per il frutto delle sue mani e le sue opere la lodino alle porte della città.