Аҳди Қадим:
Быт.
Исх.
Лев.
Числ.
Втор.
Нав.
Суд.
Руфь.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Ис.
Иер.
Плач.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоиль.
Ам.
Авд.
Иона.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Агг.
Зах.
Мал.
Аҳди Ҷадид: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Аҳди Ҷадид: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
4:1
4:2
4:3
4:5
4:6
4:11
4:12
4:13
4:15
4:17
см.:Притч.1:13;
4:20
4:21
4:24
4:28
4:29
ЭЙ писарон! Насиҳати падарро бишнавед, ва диққат намоед, то ки хирад биомӯзед,
Зеро ки ба шумо сабақи некӯ медиҳам; таълими маро тарк накунед.
Вақте ки ман дар хонаи падари худ писар будам, ва пеши модари худ азиз ва ягона,
Ӯ маро таълим медод, ва ба ман мегуфт: «Бигзор дили ту суханони маро маҳфуз дорад; Аҳкоми маро нигоҳ дор, ва зиндагӣ бикун.
Ҳикмат ба даст овар, хирад ба даст овар; инро фаромӯш накун, ва аз гуфтаҳои даҳони ман сар напеч.
Онро тарк накун, ва он туро ҳифз хоҳад кард; онро дӯст дор, ва он туро нигаҳбонӣ хоҳад намуд.
Ибтидои ҳама чиз ҳикмат аст, пас ҳикмат ба даст овар, ва бо тамоми дороии худ хирад ба даст овар.
Онро қадрдонӣ намо, ва он туро баланд хоҳад бардошт; агар онро дар оғӯш кашӣ, он туро ҷалол хоҳад дод,
Бар сарат тоҷи латофат хоҳад гузошт, ва афсари шавкат ба ту ато хоҳад кард».
Эй писарам! Бишнав, ва суханони маро қабул намо,– ва солҳои умри ту афзун хоҳад шуд.
Тариқи ҳикматро ба ту меомӯзам, ба роҳҳои ростӣ туро ҳидоят менамоям.
Ҳангоме ки роҳ равӣ, қадамҳоят танг нахоҳад шуд, ва ҳангоме ки бидавӣ, пешпо нахохӣ хӯрд.
Насиҳатро нигоҳ дор, тарк накун; онро маҳфуз дор, зеро ки он ҳаёти туст.
Ба роҳи шарирон дохил нашав, ва дар тариқи бадкешон қадам нагузор.
Онро рад намо, дар он қадамгузор нашав; аз он канорагирӣ намуда, гузашта рав,
Чунки, агар бадӣ накунанд, хобашон намебарад, ва агар касеро пешпо надиҳанд, хобашон мегурезад,
Зеро ки нони шароратро мехӯранд ва шароби зулмро менӯшанд.
Вале тариқи одилон мисли нури саҳар аст, ки то нимирӯзӣ торафт бештар медурахшад.
Роҳи шарирон мисли зулмот аст: намедонанд, ки ба чӣ пешпо мехӯранд.
Эй писарам! Ба суханони ман диққат намо, ба гуфтаҳои ман гӯши худро бикшо.
Онҳо аз назарат дур нашавад; онҳоро андаруни дили худ маҳфуз дор,
Зеро, ҳар кӣ онҳоро биёбад, барои вай онҳо ҳаёт аст, ва барои тамоми ҷисми вай офият аст.
Бештар аз ҳар чизи ҳифзталаб дили худро маҳфуз дор, зеро ки зуҳуроти ҳаёт аз он аст.
Кизбро аз даҳони худ рад намо, ва маломатро аз лабҳои худ дур соз.
Бигзор чашмони ту рост бингарад, ва мижгони ту ба самти рӯ ба рӯ равона бошад.
Барои пойҳои худ роҳро ҳамвор намо, то ки ҳамаи тариқҳои ту рост бошад.
Ба тарафи рост ва чап моил нашав; пои худро аз бадӣ дур соз.
Церковнославянский (рус)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Послу́шайте, дѣ́ти, наказа́нiя о́тча и внемли́те разумѣ́ти помышле́нiе,
да́ръ бо благі́й да́рую ва́мъ: моего́ зако́на не оставля́йте.
Сы́нъ бо бы́хъ и а́зъ отцу́ послушли́вый, и люби́мый предъ лице́мъ ма́тере,
и́же глаго́лаша и учи́ша мя́: да утвержда́ется на́ше сло́во въ твое́мъ се́рдцы: храни́ за́повѣди, не забыва́й:
стяжи́ прему́дрость, стяжи́ ра́зумъ: не забу́ди, ниже́ пре́зри рѣче́нiя мои́хъ у́стъ, ниже́ уклони́ся от глаго́лъ у́стъ мои́хъ.
Не оста́ви ея́, и и́мется тебе́: возжелѣ́й ея́, и соблюде́тъ тя́.
Нача́ло прему́дрости: стяжа́ти прему́дрость, и во все́мъ стяжа́нiи твое́мъ стяжи́ ра́зумъ.
Огради́ ю́, и вознесе́тъ тя́: почти́ ю́, да тя́ объи́метъ,
да да́стъ главѣ́ твое́й вѣне́цъ благода́тей, вѣнце́мъ же сла́дости защи́титъ тя́.
Слы́ши, сы́не, и прiими́ моя́ словеса́, и умно́жатся лѣ́та живота́ твоего́, да ти́ бу́дутъ мно́зи путiе́ житiя́.
Путе́мъ бо прему́дрости учу́ тя, наставля́ю же тебе́ на тече́нiя пра́вая:
а́ще бо хо́диши, не за́пнутся стопы́ твоя́: а́ще ли тече́ши, не утруди́шися.
Ими́ся моего́ наказа́нiя, не оста́ви, но сохрани́ е́ себѣ́ въ жи́знь твою́.
На пути́ нечести́выхъ не иди́, ниже́ возревну́й путе́мъ законопресту́пныхъ.
На не́мже а́ще мѣ́стѣ во́я соберу́тъ, не иди́ та́мо: уклони́ся же от ни́хъ и измѣни́:
не у́снутъ бо, а́ще зла́ не сотворя́тъ: отъи́мется со́нъ от ни́хъ, и не спя́тъ:
ті́и бо пита́ются пи́щею нече́стiя, вино́мъ же законопресту́пнымъ упива́ются.
Путі́е же пра́ведныхъ подо́бнѣ свѣ́ту свѣ́тятся: предхо́дятъ и просвѣща́ютъ, до́ндеже испра́вится де́нь.
Путiе́ же нечести́выхъ те́мни: не вѣ́дятъ, ка́ко претыка́ются.
Сы́не, мои́мъ глаго́ломъ внима́й, къ мои́мъ же словесе́мъ прилага́й у́хо твое́:
да не оскудѣ́ютъ ти́ исто́чницы твои́, храни́ я́ въ се́рдцы твое́мъ:
живо́тъ бо су́ть всѣ́мъ обрѣта́ющымъ я́ и все́й пло́ти и́хъ исцѣле́нiе.
Вся́цѣмъ хране́нiемъ блюди́ твое́ се́рдце: от си́хъ бо исхо́дища живота́.
Отими́ от себе́ стропти́ва уста́, и оби́дливы устнѣ́ дале́че от тебе́ отри́ни.
О́чи твои́ пра́во да зря́тъ, и вѣ́жди твои́ да помава́ютъ пра́ведная.
Пра́ва тече́нiя твори́ твои́ма нога́ма и пути́ твоя́ исправля́й.
Не уклони́ся ни на де́сно, ни на шу́е: отврати́ же но́гу твою́ от пути́ зла́:
пути́ бо десны́я вѣ́сть Госпо́дь, развраще́ни же су́ть, и́же ошу́юю.
То́й же пра́ва сотвори́тъ тече́нiя твоя́, и хожде́нiя твоя́ въ ми́рѣ поспѣши́тъ.