Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
5:1
см.:Притч.4:20;
5:2
5:3
5:4
5:6
5:7
5:8
см.:Притч.7:25;
5:9
см.:Притч.6:33;
5:12
5:13
5:14
5:15
см.:Притч.9:17;
5:16
5:17
5:19
Сы́не, мое́й прему́дрости внима́й, къ мои́мъ же словесе́мъ прилага́й у́хо твое́,
да сохрани́ши мы́сль благу́ю: чу́вство же мои́хъ усте́нъ заповѣ́даетъ тебѣ́.
Не внима́й злѣ́й женѣ́: ме́дъ бо ка́плетъ от усте́нъ жены́ блудни́цы, я́же на вре́мя наслажда́етъ тво́й горта́нь:
послѣди́ же горча́е же́лчи обря́щеши, и изощре́нну па́че меча́ обою́ду о́стра:
безу́мiя бо но́зѣ низво́дятъ употребля́ющихъ ю́ со сме́ртiю во а́дъ, стопы́ же ея́ не утвержда́ются:
на пути́ бо живо́тныя не нахо́дитъ, заблужде́нна же тече́нiя ея́ и неблагоразу́мна.
Ны́нѣ у́бо, сы́не, послу́шай мене́ и не отринове́нна сотвори́ моя́ словеса́:
дале́че от нея́ сотвори́ пу́ть тво́й и не прибли́жися ко две́ремъ домо́въ ея́,
да не преда́стъ ины́мъ живота́ твоего́, и твоего́ житiя́ неми́лостивымъ,
да не насы́тятся ині́и твоея́ крѣ́пости, твои́ же труды́ въ до́мы чужды́я вни́дутъ,
и раска́ешися на послѣ́докъ тво́й, егда́ истру́тся пло́ти тѣ́ла твоего́, и рече́ши:
ка́ко возненави́дѣхъ наказа́нiе, и от обличе́нiй уклони́ся се́рдце мое́?
не послу́шахъ гла́са наказу́ющаго мя́, и ко уча́щему мя́ не прилага́хъ у́ха моего́:
вма́лѣ бѣ́хъ во вся́цѣмъ злѣ́ посредѣ́ це́ркве и со́нмища.
Сы́не, пі́й во́ды от свои́хъ сосу́довъ и от твои́хъ кладенце́въ исто́чника:
да преизлива́ются тебѣ́ во́ды от твоего́ исто́чника, во твоя́ же пути́ да происхо́дятъ твоя́ во́ды.
Да бу́дутъ тебѣ́ еди́ному имѣ́нiя, и да никто́же чу́ждь причасти́тся тебѣ́.
Исто́чникъ твоея́ воды́ да бу́детъ тебѣ́ тво́й, и весели́ся съ жено́ю, я́же от ю́ности твоея́:
еле́нь любве́ и жребя́ твои́хъ благода́тей да бесѣ́дуетъ тебѣ́, твоя́ же да предъи́детъ тебѣ́ и да бу́детъ съ тобо́ю во вся́ко вре́мя: въ дру́жбѣ бо сея́ спребыва́яй умно́женъ бу́деши.
Не мно́гъ бу́ди къ чужде́й, ниже́ объя́тъ бу́ди объя́тiи не твоея́:
предъ очи́ма бо су́ть Бо́жiима путiе́ му́жа, вся́ же тече́нiя его́ назира́етъ.
Законопреступле́нiя му́жа уловля́ютъ: плени́цами же свои́хъ грѣхо́въ кі́йждо затяза́ется.
Се́й скончава́ется съ ненака́занными: от мно́жества же своего́ житiя́ изве́ржется и погиба́етъ за безу́мiе.
Сын мой! внимай мудрости моей и к моим словам приклони ухо твое,
Чтобы сохранить добрую мысль, знание моих уст заповедует (это) тебе:
Не внимай злой женщине, ибо мед каплет с уст жены блудницы, которая на время услаждает твою гортань,
После же найдешь горче желчи и острее обоюдуострого меча,
Ибо ноги безумия низводят пользующихся ею со смертию во ад, стопы ея не тверды,
Ибо на путь жизни не вступает, обманчивы стези ея и не разумны.
Итак, сын мой, ныне слушай меня и не пренебрегай моими словами.
Держи дальше от нея путь твой, не приближайся к дверям домов ея.
Чтобы не предала жизни твоей другим и твоего достояния безжалостным;
Чтобы не насытились силою твоей чужие и труды твои не перешли в чужие дома.
И покаешься при конце своем, когда истощится плоть тела твоего, и скажешь:
Зачем я возненавидел наставление, и сердце мое уклонилось от обличений,
Я не слушал голоса моего наставника и не приклонял к моему учителю уха моего.
Едва не подверг себя всякой беде среди народного собрания и общества.
Сын мой! пей воду из своих сосудов и из источника своих колодцев.
Пусть переливаются у тебя воды из твоего источника, и на твоих площадях пусть расходятся твои воды;
Пусть принадлежит тебе одному собственность и пусть никто чужой не участвует с тобою.
Источник твоей воды да будет у тебя свой собственный, и веселись с женою юности твоей.
Пусть беседует с тобою лань любви и жребя твоих наслаждений, но пусть руководит тобой собственная и да будет с тобою во всякое время: пребывая с ней в любви, ты будешь иметь во всем обилие.
Не будь долго с чужой и не поддайся объятиям не своей;
Ибо пред очами Бога пути человека и все пути его Он наблюдает.
Беззакония уловляют мужа, сетями собственных грехов каждый затягивается.
Таковой умирает с ненаученными; лишившись всего своего имущества, он погибает за безумие.
Латинский (Nova Vulgata)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiae meae inclina aurem tuam,
ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent.
Favum enim stillant labia meretricis, et nitidius oleo guttur eius;
novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps.
Pedes eius descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius tendunt;
cum non observet semitam vitae, vagi sunt gressus eius, et ipsa nescit.
Nunc ergo, fili mi, audi me et ne recedas a verbis oris mei.
Longe fac ab ea viam tuam et ne appropinques foribus domus eius.
Ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli,
ne forte impleantur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum
et dicas: «Cur detestatus sum disciplinam, et increpationes renuit cor meum,
nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam?
Paene fui in omni malo, in medio ecclesiae et synagogae».
Bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui,
ne deriventur fontes tui foras, et in plateis rivi aquarum;
habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
Sit vena tua benedicta, et laetare cum muliere adulescentiae tuae;
cerva carissima et gratissimus hinnulus, blanditiae eius inebrient te in omni tempore, in amore eius delectare iugiter.
Quare seduceris, fili mi, ab aliena et foveris in sinu extraneae?
Quoniam ante Dominum viae hominis, et omnes gressus eius considerat.
Iniquitates suae capient impium, et funibus peccatorum suorum constringetur.
Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiae suae decipietur.