Скрыть
Псалом 1 
1:0
Псалом 2 
2:0
2:2
2:3
2:5
2:11
Псалом 3 
3:2
3:3
3:5
3:6
3:8
Псалом 4 
4:1
4:4
4:8
Псалом 5 
5:1
5:4
5:8
5:9
5:11
5:12
5:13
Псалом 6 
6:1
6:3
6:4
6:5
6:7
6:10
Псалом 7 
7:1
7:2
7:3
7:6
7:7
7:8
7:11
7:12
7:14
7:18
Псалом 8 
8:1
8:4
8:6
8:8
8:9
8:10
Церковнославянский (рус)
Псало́мъ Дави́ду.
Блаже́нъ му́жъ, и́же не и́де на совѣ́тъ нечести́выхъ, и на пути́ грѣ́шныхъ не ста́, и на сѣда́лищи губи́телей не сѣ́де:
но въ зако́нѣ Госпо́дни во́ля его́, и въ зако́нѣ Его́ по­учи́т­ся де́нь и но́щь.
И бу́детъ я́ко дре́во насажде́ное при­ исхо́дищихъ во́дъ, е́же пло́дъ сво́й да́стъ во вре́мя свое́, и ли́стъ его́ не от­паде́тъ: и вся́, ели́ка а́ще твори́тъ, успѣ́етъ.
Не та́ко нечести́вiи, не та́ко: но я́ко пра́хъ, его́же воз­мета́етъ вѣ́тръ от­ лица́ земли́.
Сего́ ра́ди не воскре́снутъ нечести́вiи на су́дъ, ниже́ грѣ́шницы въ совѣ́тъ пра́ведныхъ.
Я́ко вѣ́сть Госпо́дь пу́ть пра́ведныхъ, и пу́ть нечести́выхъ поги́бнетъ.
Псало́мъ Дави́ду.
Вску́ю шата́шася язы́цы, и лю́дiе по­учи́шася тще́тнымъ?
Предста́ша ца́рiе зе́мстiи, и кня́зи собра́шася вку́пѣ на Го́спода и на Христа́ Его́.
Расто́ргнемъ {расто́ргнимъ} у́зы и́хъ и от­ве́ржемъ {от­ве́ржимъ} от­ на́съ и́го и́хъ.
Живы́й на небесѣ́хъ посмѣе́т­ся и́мъ, и Госпо́дь поруга́ет­ся и́мъ.
Тогда́ воз­глаго́летъ къ ни́мъ гнѣ́вомъ Сво­и́мъ и я́ростiю Сво­е́ю смяте́тъ я́:
А́зъ же поста́вленъ е́смь Ца́рь от­ Него́ надъ Сiо́номъ, горо́ю свято́ю Его́,
воз­вѣща́яй повелѣ́нiе Госпо́дне. Госпо́дь рече́ ко Мнѣ́: Сы́нъ Мо́й еси́ Ты́, А́зъ дне́сь роди́хъ Тя́:
проси́ от­ Мене́, и да́мъ ти́ язы́ки достоя́нiе Твое́, и одержа́нiе Твое́ концы́ земли́:
упасе́ши я́ жезло́мъ желѣ́знымъ, я́ко сосу́ды скуде́льничи сокруши́ши я́.
И ны́нѣ, ца́рiе, разумѣ́йте, накажи́теся вси́ судя́щiи земли́.
Рабо́тайте Го́сподеви со стра́хомъ, и ра́дуйтеся Ему́ со тре́петомъ.
Прiими́те наказа́нiе, да не когда́ прогнѣ́вает­ся Госпо́дь, и поги́бнете от­ пути́ пра́веднаго, егда́ воз­гори́т­ся вско́рѣ я́рость Его́: блаже́ни вси́ надѣ́ющiися На́нь.
Псало́мъ Дави́ду, внегда́ от­бѣга́­ше от­ лица́ Авессало́ма сы́на сво­его́.
Го́споди, что́ ся умно́жиша стужа́ющiи ми́? Мно́зи востаю́тъ на мя́,
мно́зи глаго́лютъ души́ мо­е́й: нѣ́сть спасе́нiя ему́ въ Бо́зѣ его́.
Ты́ же, Го́споди, засту́пникъ мо́й еси́, сла́ва моя́, и воз­нося́й главу́ мою́.
Гла́сомъ мо­и́мъ ко Го́споду воз­зва́хъ, и услы́ша мя́ от­ горы́ святы́я Сво­ея́.
А́зъ усну́хъ, и спа́хъ, воста́хъ, я́ко Госпо́дь засту́питъ мя́.
Не убою́ся от­ те́мъ люді́й, о́крестъ напа́да­ю­щихъ на мя́.
Воскре́сни́, Го́споди, спаси́ мя, Бо́же мо́й: я́ко Ты́ порази́лъ еси́ вся́ вражду́ющыя ми́ всу́е, зу́бы грѣ́шниковъ сокруши́лъ еси́.
Госпо́дне е́сть спасе́нiе, и на лю́дехъ Тво­и́хъ благослове́нiе Твое́.
Въ коне́цъ, въ пѣ́снехъ, псало́мъ Дави́ду.
Внегда́ при­­зва́ти ми́, услы́ша мя́ Бо́гъ пра́вды мо­ея́: въ ско́рби распространи́лъ мя́ еси́: уще́дри мя́ и услы́ши моли́тву мою́.
Сы́нове человѣ́честiи, доко́лѣ тяжкосе́рдiи? Вску́ю лю́бите суету́ и и́щете лжи́?
И увѣ́дите, я́ко удиви́ Госпо́дь преподо́бнаго Сво­его́. Госпо́дь услы́шитъ мя́, внегда́ воз­зва́ти ми́ къ Нему́.
Гнѣ́вайтеся, и не согрѣша́йте, я́же глаго́лете въ сердца́хъ ва́шихъ, на ло́жахъ ва́шихъ умили́теся:
пожри́те же́ртву пра́вды и упова́йте на Го́спода.
Мно́зи глаго́лютъ: кто́ яви́тъ на́мъ блага́я? Зна́менася на на́съ свѣ́тъ лица́ Тво­его́, Го́споди.
Да́лъ еси́ весе́лiе въ се́рдцы мо­е́мъ: от­ плода́ пшени́цы, вина́ и еле́а сво­его́ умно́жишася:
въ ми́рѣ вку́пе усну́ и почі́ю, я́ко Ты́, Го́споди, еди́наго на упова́нiи всели́лъ мя́ еси́.
О наслѣ́д­ст­ву­ю­щемъ, псало́мъ Дави́ду.
Глаго́лы моя́ внуши́, Го́споди, разумѣ́й зва́нiе мое́.
Вонми́ гла́су моле́нiя мо­его́, Царю́ мо́й и Бо́же мо́й: я́ко къ Тебѣ́ помолю́ся, Го́споди.
Зау́тра услы́ши гла́съ мо́й: зау́тра предста́ну Ти́, и у́зриши мя́:
я́ко Бо́гъ не хотя́й беззако́нiя Ты́ еси́: не при­­сели́т­ся къ Тебѣ́ лука́внуяй,
ниже́ пребу́дутъ беззако́н­ницы предъ очи́ма Тво­и́ма: воз­ненави́дѣлъ еси́ вся́ дѣ́ла­ю­щыя беззако́нiе,
погуби́ши вся́ глаго́лющыя лжу́: му́жа крове́й и льсти́ва гнуша́ет­ся Госпо́дь.
А́зъ же мно́же­с­т­вомъ ми́лости Тво­ея́ вни́ду въ до́мъ Тво́й, поклоню́ся ко хра́му свято́му Тво­ему́, въ стра́сѣ Тво­е́мъ.
Го́споди, наста́ви мя́ пра́вдою Тво­е́ю, вра́гъ мо­и́хъ ра́ди испра́ви предъ Тобо́ю пу́ть мо́й.
Я́ко нѣ́сть во устѣ́хъ и́хъ и́стины, се́рдце и́хъ су́етно, гро́бъ от­ве́рстъ горта́нь и́хъ, язы́ки сво­и́ми льща́ху.
Суди́ и́мъ, Бо́же, да от­паду́тъ от­ мы́слей сво­и́хъ: по мно́же­ст­ву нече́стiя и́хъ изри́ни я́, я́ко преогорчи́ша Тя́, Го́споди.
И да воз­веселя́т­ся вси́ упова́ющiи на Тя́, во вѣ́къ воз­ра́дуют­ся, и всели́шися въ ни́хъ: и похва́лят­ся о Тебѣ́ лю́бящiи и́мя Твое́.
Я́ко Ты́ благослови́ши пра́ведника, Го́споди, я́ко ору́жiемъ благоволе́нiя вѣнча́лъ еси́ на́съ.
Въ коне́цъ, въ пѣ́снехъ о осмѣ́мъ, псало́мъ Дави́ду.
Го́споди, да не я́ростiю Тво­е́ю обличи́ши мене́, ниже́ гнѣ́вомъ Тво­и́мъ нака́жеши мене́.
Поми́луй мя́, Го́споди, я́ко не́мощенъ е́смь: изцѣли́ мя, Го́споди, я́ко смято́шася ко́сти моя́,
и душа́ моя́ смяте́ся зѣло́: и Ты́, Го́споди, доко́лѣ?
Обрати́ся, Го́споди, изба́ви ду́шу мою́, спаси́ мя ра́ди ми́лости Тво­ея́:
я́ко нѣ́сть въ сме́рти помина́яй Тебе́, во а́дѣ же кто́ исповѣ́ст­ся Тебѣ́?
Утруди́хся воз­дыха́нiемъ мо­и́мъ, измы́ю на вся́ку но́щь ло́же мое́, слеза́ми мо­и́ми посте́лю мою́ омочу́.
Смяте́ся от­ я́рости о́ко мое́, обетша́хъ во всѣ́хъ вразѣ́хъ мо­и́хъ.
Отступи́те от­ мене́, вси́ дѣ́ла­ю­щiи беззако́нiе, я́ко услы́ша Госпо́дь гла́съ пла́ча мо­его́,
услы́ша Госпо́дь моле́нiе мое́, Госпо́дь моли́тву мою́ прiя́тъ.
Да постыдя́т­ся и смяту́т­ся вси́ врази́ мо­и́, да воз­вратя́т­ся и устыдя́т­ся зѣло́ вско́рѣ.
Псало́мъ Дави́ду, его́же воспѣ́тъ Го́сподеви о словесѣ́хъ Хусі́евыхъ, сы́на Иемені́ина.
Го́споди Бо́же мо́й, на Тя́ упова́хъ, спаси́ мя от­ всѣ́хъ гоня́щихъ мя́ и изба́ви мя́:
да не когда́ похи́титъ я́ко ле́въ ду́шу мою́, не су́щу избавля́ющу, ниже́ спаса́ющу.
Го́споди Бо́же мо́й, а́ще сотвори́хъ сiе́, а́ще е́сть непра́вда въ руку́ мое́ю,
а́ще воз­да́хъ воз­даю́щымъ ми́ зла́, да от­паду́ у́бо от­ вра́гъ мо­и́хъ то́щъ:
да пожене́тъ у́бо вра́гъ ду́шу мою́, и да пости́гнетъ, и попере́тъ въ зе́млю живо́тъ мо́й, и сла́ву мою́ въ пе́рсть всели́тъ.
Воскре́сни́, Го́споди, гнѣ́вомъ Тво­и́мъ, воз­неси́ся въ конца́хъ вра́гъ Тво­и́хъ, и воста́ни, Го́споди Бо́же мо́й, повелѣ́нiемъ, и́мже заповѣ́далъ еси́,
и со́нмъ люді́й обы́детъ Тя́: и о то́мъ на высоту́ обрати́ся.
Госпо́дь су́дитъ лю́демъ: суди́ ми, Го́споди, по пра́вдѣ мо­е́й и по незло́бѣ мо­е́й на мя́.
Да сконча́ет­ся зло́ба грѣ́шныхъ, и испра́виши пра́веднаго, испыта́яй сердца́ и утро́бы, Бо́же, пра́ведно.
По́мощь моя́ от­ Бо́га, спаса́ющаго пра́выя се́рдцемъ.
Бо́гъ суди́тель пра́веденъ, и крѣ́покъ, и долготерпѣли́въ, и не гнѣ́въ наводя́й на вся́къ де́нь.
А́ще не обратите́ся, ору́жiе Свое́ очи́ститъ, лу́къ Сво́й напряже́, и угото́ва и́,
и въ не́мъ угото́ва сосу́ды сме́ртныя, стрѣ́лы Своя́ сгара́емымъ содѣ́ла.
Се́, болѣ́ непра́вдою, зача́тъ болѣ́знь и роди́ беззако́нiе:
ро́въ изры́ и ископа́ и́, и паде́тъ въ я́му, ю́же содѣ́ла.
Обрати́т­ся болѣ́знь его́ на главу́ его́, и на ве́рхъ его́ непра́вда его́ сни́детъ.
Исповѣ́мся Го́сподеви по пра́вдѣ Его́ и пою́ и́мени Го́спода Вы́шняго.
Въ коне́цъ, о точи́лѣхъ, псало́мъ Дави́ду.
Го́споди Госпо́дь на́шъ, я́ко чу́дно и́мя Твое́ по все́й земли́, я́ко взя́т­ся великолѣ́пiе Твое́ превы́ше небе́съ.
Изъ у́стъ младе́нецъ и ссу́щихъ соверши́лъ еси́ хвалу́, вра́гъ Тво­и́хъ ра́ди, е́же разруши́ти врага́ и ме́ст­ника.
Я́ко узрю́ небеса́, дѣла́ пе́рстъ Тво­и́хъ, луну́ и звѣ́зды, я́же Ты́ основа́лъ еси́:
что́ е́сть человѣ́къ, я́ко по́мниши его́? Или́ сы́нъ человѣ́чь, я́ко посѣща́еши его́?
Ума́лилъ еси́ его́ ма́лымъ чи́мъ от­ А́нгелъ, сла́вою и че́стiю вѣнча́лъ еси́ его́:
и поста́вилъ еси́ его́ надъ дѣ́лы руку́ Твое́ю, вся́ покори́лъ еси́ подъ но́зѣ его́:
о́вцы и волы́ вся́, еще́ же и скоты́ поль­скі́я,
пти́цы небе́сныя и ры́бы морскі́я, преходя́щыя стези́ морскі́я.
Го́споди Госпо́дь на́шъ, я́ко чу́дно и́мя Твое́ по все́й земли́.
Рус. (Аверинцев)
О, благо тому, кто совета с лукавыми не устроял, на стезю грешных не вступал, меж кощунниками не сидел, –
но в законе Господнем – радость его, слова закона в уме его день и ночь.
Он как дерево, что насаждено у самого течения вод, что в должное время принесет плоды и не увянут листы его. Устроится всякое дело его.
Грешные не таковы, они – как развеваемый ветром прах.
Грешные на суде не устоят, лукавым меж праведных места нет; путь праведных ведает Господь, но потерян лукавых путь.
Псалом Давидов, когда бежал от Авессалома, сына своего.
Господи, как умножились теснящие меня! Многие восстают на меня,
многие молвят о душе моей: «нет у Бога избавления для него!» (Села!)
Но Ты, Господи, – щит мой, Ты – слава моя, ты возносишь главу мою.
Гласом моим я ко Господу воззвал, и услышал Он меня от святой горы Своей. (Села!)
Я уснул, и спал, и восстал, ибо Господь защитил меня.
Не устрашусь множеств людей, отовсюду обступивших меня.
Восстань, Господи! Спаси меня, Боже мой! Ты разишь всех врагов моих, зубы грешников Ты крушишь.
От Господа – избавление нам, и народу Твоему – благословение Твое. (Села!)
Начальнику хора. На гиттит. Псалом Давидов.
Адонаи, Господи наш, как чудно имя Твое по всей земле! И превыше небес – слава Твоя.
Из детских, из младенческих уст Ты уготовал хвалу – твердыню на врагов Твоих, дабы немирного низложить.
Увижу ли Твои небеса, дело Твоих перстов, увижу луну и звезды небес, которые Ты утвердил –
Что перед этим человек? Но Ты помнишь его! Что перед этим Адамов сын? Но Ты посещаешь его!
Ненамного умалил Ты его перед жителями небес, славою и честию венчал его,
управителем поставил его над делами рук Твоих. Все положил Ты под ноги его –
малых и больших скотов и с ними диких зверей,
птиц в небесах, и рыб в морях, и все, что движется в безднах морей.
Адонаи, Господи наш! Как чудно имя Твое по всей земле!
Латинский (Nova Vulgata)
Beatus vir, qui non abiit in consilio impiorum et in via peccatorum non stetit et in conventu derisorum non sedit,
sed in lege Domini voluntas eius, et in lege eius meditatur die ac nocte.
Et erit tamquam lignum plantatum secus decursus aquarum, quod fructum suum dabit in tempore suo; et folium eius non defluet, et omnia, quaecumque faciet, prosperabuntur.
Non sic impii, non sic, sed tamquam pulvis, quem proicit ventus.
Ideo non consurgent impii in iudicio, neque peccatores in concilio iustorum.
Quoniam novit Dominus viam iustorum, et iter impiorum peribit.
Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania?
Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius:
«Dirumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum!».
Qui habitat in caelis, irridebit eos, Dominus subsannabit eos.
Tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos:
«Ego autem constitui regem meum super Sion, montem sanctum meum!».
Praedicabo decretum eius. Dominus dixit ad me: «Filius meus es tu; ego hodie genui te.
Postula a me, et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae.
Reges eos in virga ferrea et tamquam vas figuli confringes eos».
Et nunc, reges, intellegite; erudimini, qui iudicatis terram.
Servite Domino in timore et exsultate ei cum tremore.
Apprehendite disciplinam, ne quando irascatur, et pereatis de via, cum exarserit in brevi ira eius. Beati omnes, qui confidunt in eo.
PSALMUS. David, cum fugit a filio suo Absalom.
Domine, quid multiplicati sunt, qui tribulant me? Multi insurgunt adversum me,
multi dicunt animae meae: «Non est salus ipsi in Deo».
Tu autem, Domine, protector meus es, gloria mea et exaltans caput meum.
Voce mea ad Dominum clamavi, et exaudivit me de monte sancto suo.
Ego obdormivi et soporatus sum, exsurrexi, quia Dominus suscepit me.
Non timebo milia populi circumdantis me. Exsurge, Domine salvum me fac, Deus meus;
quoniam tu percussisti in maxillam omnes adversantes mihi, dentes peccatorum contrivisti.
Domini est salus, et super populum tuum benedictio tua.
Magistro chori. Fidibus. PSALMUS. David.
Cum invocarem, exaudivit me Deus iustitiae meae. In tribulatione dilatasti mihi; miserere mei et exaudi orationem meam.
Filii hominum, usquequo gravi corde? Ut quid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium?
Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum; Dominus exaudiet, cum clamavero ad eum.
Irascimini et nolite peccare; loquimini in cordibus vestris, in cubilibus vestris et conquiescite.
Sacrificate sacrificium iustitiae et sperate in Domino.
Multi dicunt: «Quis ostendit nobis bona?». Leva in signum super nos lumen vultus tui, Domine!
Maiorem dedisti laetitiam in corde meo, quam cum multiplicantur frumentum et vinum eorum.
In pace in idipsum dormiam et requiescam, quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.
Magistro chori. Ad tibias. PSALMUS. David.
Verba mea auribus percipe, Domine; intellege gemitum meum.
Intende voci clamoris mei, rex meus et Deus meus.
Quoniam ad te orabo, Domine, mane exaudies vocem meam; mane astabo tibi et exspectabo.
Quoniam non Deus volens iniquitatem tu es; neque habitabit iuxta te malignus,
neque permanebunt iniusti ante oculos tuos.
Odisti omnes, qui operantur iniquitatem, perdes omnes, qui loquuntur mendacium; virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.
Ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam; adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.
Domine, deduc me in iustitia tua propter inimicos meos, dirige in conspectu meo viam tuam.
Quoniam non est in ore eorum veritas, cor eorum fovea; sepulcrum patens est guttur eorum, molliunt linguas suas.
Iudica illos, Deus; decidant a cogitationibus suis; secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te, Domine.
Et omnes, qui sperant in te, laetentur, in aeternum exsultent. Obumbrabis eis, et gloriabuntur in te, qui diligunt nomen tuum;
quoniam tu benedices iusto, Domine, quasi scuto, bona voluntate coronabis eum.
Magistro chori. Fidibus. Super octavam. PSALMUS. David.
Domine, ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me.
Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum; sana me, Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea.
Et anima mea turbata est valde, sed tu, Domine, usquequo?
Convertere, Domine, eripe animam meam; salvum me fac propter misericordiam tuam.
Quoniam non est in morte, qui memor sit tui; in inferno autem quis confitebitur tibi?
Laboravi in gemitu meo, lavabam per singulas noctes lectum meum; lacrimis meis stratum meum rigabam.
Turbatus est a maerore oculus meus, inveteravi inter omnes inimicos meos.
Discedite a me, omnes, qui operamini iniquitatem, quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.
Exaudivit Dominus deprecationem meam, Dominus orationem meam suscepit.
Erubescant et conturbentur vehementer omnes inimici mei; convertantur et erubescant valde velociter.
Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam.
Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me,
ne quando rapiat ut leo animam meam discerpens, dum non est qui salvum faciat.
Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,
si reddidi retribuenti mihi mala et exspoliavi inimicum meum dimittens inanem,
persequatur inimicus animam meam et comprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat.
Exsurge, Domine, in ira tua et exaltare contra indignationem inimicorum meorum et exsurge, Deus meus, in iudicio, quod mandasti.
Et synagoga populorum circumdabit te, et super hanc in altum regredere:
Dominus iudicat populos. Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam, quae est in me.
Consumatur nequitia peccatorum; et iustum confirma: scrutans corda et renes Deus iustus.
Adiutorium meum apud Deum, qui salvos facit rectos corde.
Deus iudex iustus, fortis, irascens per singulos dies.
Nonne iterum gladium suum exacuit, arcum suum tetendit et paravit illum?
Et paravit sibi vasa mortis, sagittas suas ardentes effecit.
Ecce parturiit iniustitiam, concepit dolorem et peperit iniquitatem;
lacum aperuit et effodit eum et incidit in foveam, quam fecit.
Convertetur dolor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
Confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini Altissimi.
Magistro chori. Ad modum cantici» Torcularia...». PSALMUS. David.
Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra, quoniam elevata est magnificentia tua super caelos.
Ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem propter inimicos tuos, ut destruas inimicum et ultorem.
Quando video caelos tuos, opera digitorum tuorum, lunam et stellas, quae tu fundasti,
quid est homo, quod memor es eius, aut filius hominis, quoniam visitas eum?
Minuisti eum paulo minus ab angelis, gloria et honore coronasti eum
et constituisti eum super opera manuum tuarum. Omnia subiecisti sub pedibus eius:
oves et boves universas, insuper et pecora campi,
volucres caeli et pisces maris, quaecumque perambulant semitas maris.
Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra!
В псалме изображается блаженное состояние праведника в противоположность гибельному состоянию нечестивых.
Псалом Давида.
Блажен муж, который не ходит на совет нечестивых и не стоит на пути грешных и не сидит в собрании развратителей,
но в законе Господа воля его, и о законе Его размышляет он день и ночь!
И будет он как дерево, посаженное при потоках вод, которое приносит плод свой во время свое, и лист которого не вянет; и во всем, что он ни делает, успеет.
Не так – нечестивые, [не так]: но они – как прах, возметаемый ветром [с лица земли].
Потому не устоят нечестивые на суде, и грешники – в собрании праведных.
Ибо знает Господь путь праведных, а путь нечестивых погибнет.
1 Предсказывается неудача нападения врагов на помазанника Божия. 5 Власть этого Помазанника распространится по всему миру. 10 Служите Господу и почитайте Сына.
Псалом Давида.
Зачем мятутся народы, и племена замышляют тщетное?
Восстают цари земли, и князья совещаются вместе против Господа и против Помазанника Его.
«Расторгнем узы их, и свергнем с себя оковы их».
Живущий на небесах посмеется, Господь поругается им.
Тогда скажет им во гневе Своем и яростью Своею приведет их в смятение:
«Я помазал Царя Моего над Сионом, святою горою Моею; //*По переводу 70-ти: Я поставлен от Него Царем над Сионом, святою горою Его.
возвещу определение: Господь сказал Мне: Ты Сын Мой; Я ныне родил Тебя;
проси у Меня, и дам народы в наследие Тебе и пределы земли во владение Тебе;
Ты поразишь их жезлом железным; сокрушишь их, как сосуд горшечника».
Итак вразумитесь, цари; научитесь, судьи земли!
Служите Господу со страхом и радуйтесь [пред Ним] с трепетом.
Почтите Сына, чтобы Он не прогневался, и чтобы вам не погибнуть в пути вашем, ибо гнев Его возгорится вскоре. Блаженны все, уповающие на Него.
Изображается внешнее и внутреннее состояние Давида во время гонений от Авессалома.
Псалом Давида, когда он бежал от Авессалома, сына своего.
Господи! как умножились враги мои! Многие восстают на меня;
многие говорят душе моей: «нет ему спасения в Боге».
Но Ты, Господи, щит предо мною, слава моя, и Ты возносишь голову мою.
Гласом моим взываю к Господу, и Он слышит меня со святой горы Своей.
Ложусь я, сплю и встаю, ибо Господь защищает меня.
Не убоюсь тем народа, которые со всех сторон ополчились на меня.
Восстань, Господи! спаси меня, Боже мой! ибо Ты поражаешь в ланиту всех врагов моих; сокрушаешь зубы нечестивых.
От Господа спасение. Над народом Твоим благословение Твое.
Обращения к Богу с молитвой о помощи, размышления о Господе, праведниках и грешниках.
Начальнику хора. На струнных орудиях. Псалом Давида.
Когда я взываю, услышь меня, Боже правды моей! В тесноте Ты давал мне простор. Помилуй меня и услышь молитву мою.
Сыны мужей! доколе слава моя будет в поругании? доколе будете любить суету и искать лжи?
Знайте, что Господь отделил для Себя святаго Своего; Господь слышит, когда я призываю Его.
Гневаясь, не согрешайте: размыслите в сердцах ваших на ложах ваших, и утишитесь;
приносите жертвы правды и уповайте на Господа.
Многие говорят: «кто покажет нам благо?» Яви нам свет лица Твоего, Господи!
Ты исполнил сердце мое веселием с того времени, как у них хлеб и вино [и елей] умножились.
Спокойно ложусь я и сплю, ибо Ты, Господи, един даешь мне жить в безопасности.
2 Давид молит Бога принять его молитву при тяжких постигших его бедствиях, 6 нечестивых же и кровожадных его врагов наказать. 8 Он просит Бога о постоянном руководстве «в правде» и осуждении нечестивых. 12 Спасение несправедливо гонимого Давида наполнит радостью всех других праведников.
Начальнику хора. На духовых орудиях. Псалом Давида.
Услышь, Господи, слова мои, уразумей помышления мои.
Внемли гласу вопля моего, Царь мой и Бог мой! ибо я к Тебе молюсь.
Господи! рано услышь голос мой, – рано предстану пред Тобою, и буду ожидать,
ибо Ты Бог, не любящий беззакония; у Тебя не водворится злой;
нечестивые не пребудут пред очами Твоими: Ты ненавидишь всех, делающих беззаконие.
Ты погубишь говорящих ложь; кровожадного и коварного гнушается Господь.
А я, по множеству милости Твоей, войду в дом Твой, поклонюсь святому храму Твоему в страхе Твоем.
Господи! путеводи меня в правде Твоей, ради врагов моих; уровняй предо мною путь Твой.
Ибо нет в устах их истины: сердце их – пагуба, гортань их – открытый гроб, языком своим льстят.
Осуди их, Боже, да падут они от замыслов своих; по множеству нечестия их, отвергни их, ибо они возмутились против Тебя.
И возрадуются все уповающие на Тебя, вечно будут ликовать, и Ты будешь покровительствовать им; и будут хвалиться Тобою любящие имя Твое.
Ибо Ты благословляешь праведника, Господи; благоволением, как щитом, венчаешь его.
2 Давид молит Бога о снисхождении к нему и помиловании ввиду тяжких душевных и физических своих страданий. 9 В этом покаянии и молитве он черпает уверенность в Божественной помощи, почему говорит своим врагам, что их преследования будут неудачны.
Начальнику хора. На восьмиструнном. Псалом Давида.
Господи! не в ярости Твоей обличай меня и не во гневе Твоем наказывай меня.
Помилуй меня, Господи, ибо я немощен; исцели меня, Господи, ибо кости мои потрясены;
и душа моя сильно потрясена; Ты же, Господи, доколе?
Обратись, Господи, избавь душу мою, спаси меня ради милости Твоей,
ибо в смерти нет памятования о Тебе: во гробе кто будет славить Тебя?
Утомлен я воздыханиями моими: каждую ночь омываю ложе мое, слезами моими омочаю постель мою.
Иссохло от печали око мое, обветшало от всех врагов моих.
Удалитесь от меня все, делающие беззаконие, ибо услышал Господь голос плача моего,
услышал Господь моление мое; Господь примет молитву мою.
Да будут постыжены и жестоко поражены все враги мои; да возвратятся и постыдятся мгновенно.
2 Давид молит Бога о защите ввиду полной своей беспомощности пред врагами и своей невиновности как перед последними, так и перед Богом. 7 Пусть Господь перед всеми народами произнесет Свой суд, чтобы обнаружилась правда Давида. 11 Так как Бог – Судия праведный, Давид уверен, что Он накажет его врагов.
Плачевная песнь, которую Давид воспел Господу по делу Хуса, из племени Вениаминова.
Господи, Боже мой! на Тебя я уповаю; спаси меня от всех гонителей моих и избавь меня;
да не исторгнет он, подобно льву, души моей, терзая, когда нет избавляющего [и спасающего].
Господи, Боже мой! если я что сделал, если есть неправда в руках моих,
если я платил злом тому, кто был со мною в мире, – я, который спасал даже того, кто без причины стал моим врагом, –
то пусть враг преследует душу мою и настигнет, пусть втопчет в землю жизнь мою, и славу мою повергнет в прах.
Восстань, Господи, во гневе Твоем; подвигнись против неистовства врагов моих, пробудись для меня на суд, который Ты заповедал, –
сонм людей станет вокруг Тебя; над ним поднимись на высоту.
Господь судит народы. Суди меня, Господи, по правде моей и по непорочности моей во мне.
Да прекратится злоба нечестивых, а праведника подкрепи, ибо Ты испытуешь сердца и утробы, праведный Боже!
Щит мой в Боге, спасающем правых сердцем.
Бог – судия праведный, [крепкий и долготерпеливый,] и Бог, всякий день строго взыскивающий,
если кто не обращается. Он изощряет Свой меч, напрягает лук Свой и направляет его,
приготовляет для него сосуды смерти, стрелы Свои делает палящими.
Вот, нечестивый зачал неправду, был чреват злобою и родил себе ложь;
рыл ров, и выкопал его, и упал в яму, которую приготовил:
злоба его обратится на его голову, и злодейство его упадет на его темя.
Славлю Господа по правде Его и пою имени Господа Всевышнего.
Изображение величия творения Божия.
Начальнику хора. На Гефском орудии Псалом Давида.
Господи, Боже наш! как величественно имя Твое по всей земле! Слава Твоя простирается превыше небес!
Из уст младенцев и грудных детей Ты устроил хвалу, ради врагов Твоих, дабы сделать безмолвным врага и мстителя.
Когда взираю я на небеса Твои – дело Твоих перстов, на луну и звезды, которые Ты поставил,
то что́ есть человек, что Ты помнишь его, и сын человеческий, что Ты посещаешь его?
Не много Ты умалил его пред Ангелами: славою и честью увенчал его;
поставил его владыкою над делами рук Твоих; всё положил под ноги его:
овец и волов всех, и также полевых зверей,
птиц небесных и рыб морских, все, преходящее морскими стезями.
Господи, Боже наш! Как величественно имя Твое по всей земле!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible