1 Благослови, душа моя, Господа, Творца и Промыслителя. Ты сотворил свет, облако, огонь и все стихии; 5 воду и землю, назначил им пределы; 10 произвел источники, растения, животных; 14 создал нужное для питания, всем назначил места обитания. 19 Воды и земли полны жизни и движения 27 и всё живое питается Твоими дарами, поддерживается Твоей силой. 33 Буду воспевать Бога, да не будет беззаконных на земле.

Благослови, душа моя, Господа! Господи, Боже мой! Ты дивно велик, Ты облечен славою и величием;

Ты одеваешься светом, как ризою, простираешь небеса, как шатер;

устрояешь над водами горние чертоги Твои, делаешь облака Твоею колесницею, шествуешь на крыльях ветра.

Ты творишь ангелами Твоими духов, служителями Твоими – огонь пылающий.

Ты поставил землю на твердых основах: не поколеблется она во веки и веки.

Бездною, как одеянием, покрыл Ты ее, на горах стоят воды.

От прещения Твоего бегут они, от гласа грома Твоего быстро уходят;

восходят на горы, нисходят в долины, на место, которое Ты назначил для них.

Ты положил предел, которого не перейдут, и не возвратятся покрыть землю.

Ты послал источники в долины: между горами текут [воды],

поят всех полевых зверей; дикие ослы утоляют жажду свою.

При них обитают птицы небесные, из среды ветвей издают голос.

Ты напояешь горы с высот Твоих, плодами дел Твоих насыщается земля.

Ты произращаешь траву для скота, и зелень на пользу человека, чтобы произвести из земли пищу,

и вино, которое веселит сердце человека, и елей, от которого блистает лице его, и хлеб, который укрепляет сердце человека.

Насыщаются древа Господа, кедры Ливанские, которые Он насадил;

на них гнездятся птицы: ели – жилище аисту,

высокие горы – сернам; каменные утесы – убежище зайцам.

Он сотворил луну для указания времен, солнце знает свой запад.

Ты простираешь тьму и бывает ночь: во время нее бродят все лесные звери;

львы рыкают о добыче и просят у Бога пищу себе.

Восходит солнце, [и] они собираются и ложатся в свои логовища;

выходит человек на дело свое и на работу свою до вечера.

Как многочисленны дела Твои, Господи! Все соделал Ты премудро; земля полна произведений Твоих.

Это – море великое и пространное: там пресмыкающиеся, которым нет числа, животные малые с большими;

там плавают корабли, там этот левиафан, которого Ты сотворил играть в нем.

Все они от Тебя ожидают, чтобы Ты дал им пищу их в свое время.

Даешь им – принимают, отверзаешь руку Твою – насыщаются благом;

скроешь лице Твое – мятутся, отнимешь дух их – умирают и в персть свою возвращаются;

пошлешь дух Твой – созидаются, и Ты обновляешь лице земли.

Да будет Господу слава во веки; да веселится Господь о делах Своих!

Призирает на землю, и она трясется; прикасается к горам, и дымятся.

Буду петь Господу во всю жизнь мою, буду петь Богу моему, доколе есмь.

Да будет благоприятна Ему песнь моя; буду веселиться о Господе.

Да исчезнут грешники с земли, и беззаконных да не будет более. Благослови, душа моя, Господа! Аллилуия!

1 Славьте Господа среди народов и всегда ищите лица Его. 5 Вспоминайте о чудесах, которые Он изливал на семя Авраамово. 8 Он хранит завет, данный Аврааму и всему Израилю. 12 Господь никому не позволял обижать их. 17 Во время голода переселился Иаков в землю Хамову. 24 Бог размножил народ Свой, но египтяне стали теснить его, и Господь послал Моисея. 39 Господь неоднократно совершал чудесные дела для них и вселил их в землю народов, чтобы они «соблюдали уставы Его и хранили законы Его».

Славьте Господа; призывайте имя Его; возвещайте в народах дела Его;

воспойте Ему и пойте Ему; поведайте о всех чудесах Его.

Хвалитесь именем Его святым; да веселится сердце ищущих Господа.

Ищите Господа и силы Его, ищите лица Его всегда.

Воспоминайте чудеса Его, которые сотворил, знамения Его и суды уст Его,

вы, семя Авраамово, рабы Его, сыны Иакова, избранные Его.

Он Господь Бог наш: по всей земле суды Его.

Вечно помнит завет Свой, слово, [которое] заповедал в тысячу родов,

которое завещал Аврааму, и клятву Свою Исааку,

и поставил то Иакову в закон и Израилю в завет вечный,

говоря: «тебе дам землю Ханаанскую в удел наследия вашего».

Когда их было еще мало числом, очень мало, и они были пришельцами в ней

и переходили от народа к народу, из царства к иному племени,

никому не позволял обижать их и возбранял о них царям:

«не прикасайтесь к помазанным Моим, и пророкам Моим не делайте зла».

И призвал голод на землю; всякий стебель хлебный истребил.

Послал пред ними человека: в рабы продан был Иосиф.

Стеснили оковами ноги его; в железо вошла душа его,

доколе исполнилось слово Его: слово Господне испытало его.

Послал царь, и разрешил его владетель народов и освободил его;

поставил его господином над домом своим и правителем над всем владением своим,

чтобы он наставлял вельмож его по своей душе и старейшин его учил мудрости.

Тогда пришел Израиль в Египет, и переселился Иаков в землю Хамову.

И весьма размножил Бог народ Свой и сделал его сильнее врагов его.

Возбудил в сердце их ненависть против народа Его и ухищрение против рабов Его.

Послал Моисея, раба Своего, Аарона, которого избрал.

Они показали между ними слова знамений Его и чудеса [Его] в земле Хамовой.

Послал тьму и сделал мрак, и не воспротивились слову Его.

Преложил воду их в кровь, и уморил рыбу их.

Земля их произвела множество жаб даже в спальне царей их.

Он сказал, и пришли разные насекомые, скнипы во все пределы их.

Вместо дождя послал на них град, палящий огонь на землю их,

и побил виноград их и смоковницы их, и сокрушил дерева в пределах их.

Сказал, и пришла саранча и гусеницы без числа;

и съели всю траву на земле их, и съели плоды на полях их.

И поразил всякого первенца в земле их, начатки всей силы их.

И вывел Израильтян с серебром и золотом, и не было в коленах их болящего.

Обрадовался Египет исшествию их; ибо страх от них напал на него.

Простер облако в покров [им] и огонь, чтобы светить [им] ночью.

Просили, и Он послал перепелов, и хлебом небесным насыщал их.

Разверз камень, и потекли воды, потекли рекою по местам сухим,

ибо вспомнил Он святое слово Свое к Аврааму, рабу Своему,

и вывел народ Свой в радости, избранных Своих в веселии,

и дал им земли народов, и они наследовали труд иноплеменных,

чтобы соблюдали уставы Его и хранили законы Его. Аллилуия!

Церковнославянский (рус)

Псало́мъ Дави́ду, о мiрстѣ́мъ бытiи́.

Благослови́, душе́ моя́, Го́спода. Го́споди Бо́же мо́й, возвели́чился еси́ зѣло́: во исповѣ́данiе и въ велелѣ́поту обле́клся еси́:

одѣя́йся свѣ́томъ я́ко ри́зою, простира́яй не́бо я́ко ко́жу:

покрыва́яй вода́ми превы́спренняя Своя́, полага́яй о́блаки на восхожде́нiе Свое́, ходя́й на крилу́ вѣ́треню:

творя́й а́нгелы Своя́ ду́хи, и слуги́ Своя́ пла́мень о́гненный:

основа́яй зе́млю на тве́рди ея́: не преклони́тся въ вѣ́къ вѣ́ка.

Бе́здна я́ко ри́за одѣя́нiе ея́, на гора́хъ ста́нутъ во́ды:

от запреще́нiя Твоего́ побѣ́гнутъ, от гла́са гро́ма Твоего́ убоя́тся.

Восхо́дятъ го́ры, и низхо́дятъ поля́, въ мѣ́сто е́же основа́лъ еси́ и́мъ.

Предѣ́лъ положи́лъ еси́, его́же не пре́йдутъ, ниже́ обратя́тся покры́ти зе́млю.

Посыла́яй исто́чники въ де́брехъ, посредѣ́ го́ръ про́йдутъ во́ды.

Напая́ютъ вся́ звѣ́ри се́лныя, жду́тъ {воспрiи́мутъ} она́гри въ жа́жду свою́.

На ты́хъ пти́цы небе́сныя привита́ютъ: от среды́ ка́менiя дадя́тъ гла́съ.

Напая́яй го́ры от превы́спреннихъ Свои́хъ: от плода́ дѣ́лъ Твои́хъ насы́тится земля́.

Прозяба́яй траву́ ското́мъ, и зла́къ на слу́жбу человѣ́комъ, извести́ хлѣ́бъ от земли́:

и вино́ весели́тъ се́рдце человѣ́ка, ума́стити лице́ еле́емъ: и хлѣ́бъ се́рдце человѣ́ка укрѣпи́тъ.

Насы́тятся древа́ польска́я, ке́дри Лива́нстiи, и́хже еси́ насади́лъ:

та́мо пти́цы вогнѣздя́тся, ероді́ево жили́ще предводи́телствуетъ и́ми.

Го́ры высо́кiя еле́немъ, ка́мень прибѣ́жище за́яцемъ.

Сотвори́лъ е́сть луну́ во времена́: со́лнце позна́ за́падъ сво́й.

Положи́лъ еси́ тму́, и бы́сть но́щь, въ не́йже про́йдутъ вси́ звѣ́рiе дубра́внiи,

ски́мни рыка́ющiи восхи́тити и взыска́ти от Бо́га пи́щу себѣ́.

Возсiя́ со́лнце, и собра́шася, и въ ло́жахъ свои́хъ ля́гутъ.

Изы́детъ человѣ́къ на дѣ́ло свое́ и на дѣ́ланiе свое́ до ве́чера.

Я́ко возвели́чишася дѣла́ Твоя́, Го́споди: вся́ прему́дростiю сотвори́лъ еси́: испо́лнися земля́ тва́ри Твоея́.

Сiе́ мо́ре вели́кое и простра́нное: та́мо га́ди, и́хже нѣ́сть числа́, живо́тная ма́лая съ вели́кими:

та́мо корабли́ препла́ваютъ, змі́й се́й, его́же созда́лъ еси́ руга́тися ему́.

Вся́ къ Тебѣ́ ча́ютъ, да́ти пи́щу и́мъ во бла́го вре́мя.

Да́вшу Тебѣ́ и́мъ, соберу́тъ: отве́рзшу Тебѣ́ ру́ку, вся́ческая испо́лнятся бла́гости:

отвра́щшу же Тебѣ́ лице́, возмяту́тся: отъи́меши ду́хъ и́хъ, и изче́знутъ и въ пе́рсть свою́ возвратя́тся:

по́слеши ду́ха Твоего́, и сози́ждутся, и обнови́ши лице́ земли́.

Бу́ди сла́ва Госпо́дня во вѣ́ки: возвесели́тся Госпо́дь о дѣ́лѣхъ Свои́хъ:

призира́яй на зе́млю и творя́й ю́ трясти́ся: прикаса́яйся гора́мъ, и дымя́тся.

Воспою́ Го́сподеви въ животѣ́ мое́мъ, пою́ Бо́гу моему́, до́ндеже е́смь:

да услади́тся Ему́ бесѣ́да моя́, а́зъ же возвеселю́ся о Го́сподѣ.

Да изче́знутъ грѣ́шницы от земли́, и беззако́нницы, я́коже не бы́ти и́мъ. Благослови́, душе́ моя́, Го́спода.

Аллилу́iа.

Исповѣ́дайтеся Го́сподеви и призыва́йте и́мя Его́, возвѣсти́те во язы́цѣхъ дѣла́ Его́:

воспо́йте Ему́ и по́йте Ему́, повѣ́дите вся́ чудеса́ Его́.

Хвали́теся о и́мени святѣ́мъ Его́: да возвесели́тся се́рдце и́щущихъ Го́спода:

взыщи́те Го́спода и утверди́теся, взыщи́те лица́ Его́ вы́ну.

Помяни́те чудеса́ Его́, я́же сотвори́, чудеса́ Его́ и судьбы́ у́стъ Его́,

сѣ́мя Авраа́мле раби́ Его́, сы́нове Иа́ковли избра́ннiи Его́.

То́й Госпо́дь Бо́гъ на́шъ: по все́й земли́ судьбы́ Его́.

Помяну́ въ вѣ́къ завѣ́тъ Сво́й, сло́во, е́же заповѣ́да въ ты́сящы родо́въ,

е́же завѣща́ Авраа́му, и кля́тву Свою́ Исаа́ку:

и поста́ви ю́ Иа́кову въ повелѣ́нiе и Изра́илю въ завѣ́тъ вѣ́ченъ,

глаго́ля: тебѣ́ да́мъ зе́млю Ханаа́ню, у́же достоя́нiя ва́шего.

Внегда́ бы́ти и́мъ ма́лымъ число́мъ, малѣ́йшымъ и прише́лцемъ въ не́й,

и преидо́ша от язы́ка въ язы́къ и от ца́рствiя въ лю́ди и́ны:

не оста́ви человѣ́ка оби́дѣти и́хъ и обличи́ о ни́хъ цари́:

не прикаса́йтеся пома́заннымъ Мои́мъ, и во проро́цѣхъ Мои́хъ не лука́внуйте.

И призва́ гла́дъ на зе́млю: вся́ко утвержде́нiе хлѣ́бное сотры́.

Посла́ предъ ни́ми человѣ́ка: въ раба́ про́данъ бы́сть Ио́сифъ.

Смири́ша во око́вахъ но́зѣ его́, желѣ́зо про́йде душа́ его́,

до́ндеже прiи́де сло́во Его́: сло́во Госпо́дне разжже́ его́.

Посла́ ца́рь и разрѣши́ его́: кня́зь люді́й, и оста́ви {отпусти́} его́.

Поста́ви его́ господи́на до́му своему́ и кня́зя всему́ стяжа́нiю своему́,

наказа́ти кня́зи его́ я́ко себе́ и ста́рцы его́ умудри́ти.

И вни́де Изра́иль во Еги́петъ, и Иа́ковъ прише́лствова въ зе́млю Ха́мову.

И возрасти́ лю́ди Своя́ зѣло́ и укрѣпи́ я́ па́че враго́въ и́хъ.

Преврати́ се́рдце и́хъ возненави́дѣти лю́ди Его́, ле́сть сотвори́ти въ рабѣ́хъ Его́.

Посла́ Моисе́а раба́ Своего́, Ааро́на, его́же избра́ Себѣ́:

положи́ въ ни́хъ словеса́ зна́менiй Свои́хъ и чуде́съ Свои́хъ въ земли́ Ха́мовѣ.

Посла́ тму́ и помрачи́, я́ко преогорчи́ша словеса́ Его́.

Преложи́ во́ды и́хъ въ кро́вь и измори́ ры́бы и́хъ.

Воскипѣ́ земля́ и́хъ жа́бами въ сокро́вищницахъ царе́й и́хъ.

Рече́, и прiидо́ша пе́сiя му́хи и скни́пы во вся́ предѣ́лы и́хъ.

Положи́ дожди́ и́хъ гра́ды, о́гнь попаля́ющь въ земли́ и́хъ:

и порази́ виногра́ды и́хъ и смо́квы и́хъ, и сотры́ вся́кое дре́во предѣ́лъ и́хъ.

Рече́, и прiидо́ша пру́зи и гу́сеницы, и́мже не бѣ́ числа́,

и снѣдо́ша вся́ку траву́ въ земли́ и́хъ, и поядо́ша вся́къ пло́дъ земли́ и́хъ.

И порази́ вся́каго пе́рвенца въ земли́ и́хъ, нача́токъ вся́каго труда́ и́хъ:

и изведе́ я́ съ сребро́мъ и зла́томъ: и не бѣ́ въ колѣ́нѣхъ и́хъ боля́й.

Возвесели́ся Еги́петъ во исхожде́нiи и́хъ: я́ко нападе́ стра́хъ и́хъ на ня́.

Распростре́ о́блакъ въ покро́въ и́мъ, и о́гнь, е́же просвѣти́ти и́мъ но́щiю.

Проси́ша, и прiидо́ша кра́стели, и хлѣ́ба небе́снаго насы́ти я́:

разве́рзе ка́мень, и потеко́ша во́ды, потеко́ша въ безво́дныхъ рѣ́ки:

я́ко помяну́ сло́во свято́е Свое́, е́же ко Авраа́му рабу́ Своему́.

И изведе́ лю́ди Своя́ въ ра́дости и избра́нныя Своя́ въ весе́лiи.

И даде́ и́мъ страны́ язы́къ, и труды́ люді́й наслѣ́доваша:

я́ко да сохраня́тъ оправда́нiя Его́ и зако́на Его́ взы́щутъ.

Грузинский

Языки

აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი; უფალო, ღმერთო ჩემო, დიდი ხარ ფრიად, სიმშვენიერით და ბრწყინვალებით ხარ შემოსილი.

გაკრავს სინათლე სამოსელივით, განგიფენია ცა ფარდასავით.

წყლებზე ააგო ზესართულები, მისი ღრუბლები გაიხადა ეტლად თავისთვის, მიმოდიოდა ქარის ფრთებზე.

რომელმან შეჰქმნა ანგელოზნი თვისნი ქარებად, მსახურნი თვისნი - ალად ცეცხლისა.

დააფუძნა დედამიწა თავის საძირკვლებზე, არ მოირყევა უკუნისამდე.

უფსკრულით, როგორც სამოსელით, დაფარე იგი; მთებზე დგას წყლები.

შენი შერისხვით მიიქცევიან, შენი ქუხილის ხმაზე ილტვიან.

ადიან მთებზე, ჩადიან ველებზე, იმ ადგილას, სადაც დაუფუძნე.

საზღვარი დადე - ვერ გადალახავენ, ვერც დაბრუდებიან დედამიწის დასაფარავად.

გაუშვი წყაროები ხევებში, რომ მთებს შორის იდინონ.

დალიოს ყოველმა მხეცმა ველისამ, მოიკლან კანჯრებმა წყურვილი.

მათზე ცის ფრინველნი დამკვიდრებულან, რტოთა შიგნიდან გამოსცემენ ხმას.

რწყავს მთებს თვისი ზესართულებიდან, შენთა საქმეთა ნაყოფით ძღება ქვეყანა.

აღმოაცენებ ბალახს პირუტყვისათვის და მცენარეულობას - ადამიანის სამსახურებლად, რათა გამოიღოს პური მიწისაგან.

და ღვინომ გაამხიარულოს გული კაცისა, გააბრწყინოს სახე საცხებელზე მეტად და პურმა შეამტკიცოს გული კაცისა.

გაძღნენ ხენი უფლისა და კედრები ლიბანისა, მან რომ დანერგა.

რომ იქ ჩიტებმა დაიდონ ბუდე: კვიპაროსები ყარყატის სახლია.

მთანი მაღალნი - ქურციკთათვის, კლდენი - კურდღელთა თავშესაფარი.

შეჰქმნა მთვარე ჟამთათვის, მზემ იცის თავისი დასავალი.

განავრცობ ბნელს და იქნება ღამე, მაშინ ამოძრავდებიან ყოველნი ნადირნი ტყისა.

ბოკვერნი ლომისა ბრდღვინავენ ნადავლისათვის და მოითხოვენ ღმერთისაგან თავიანთ საჭმელს.

ამობრწყინდება მზე - შეგროვდებიან და თავიანთ ბუნაგებში დაწვებიან.

გავა ადამიანი, რათა იშრომოს და იმუშაკოს მწუხრის ჟამამდე.

რაოდენ მრავალია საქმენი შენი, უფალო! ყოველივე სიბრძნით შეგიქმნია, სავსეა დედამიწა შენი მონაგარით.

ეს ზღვაა, დიდი და უკიდეგანო, იქ ქვეწარმავალია ურიცხვი, მხეცნი - მცირენი დიდებთან ერთად.

იქ ხომალდები დადიან, ლევიათანი - ეს შენ შეჰქმენი მასში გასართობად.

ყველა მათგანი შენგან მოელის საზრდოს მიცემას თავ-თავის დროზე.

მისცემ მათ - აიღებენ, გახსნი შენს ხელს - გაძღებიან სიკეთით.

დაფარავ შენს სახეს - შეძრწუნდებიან, სულს წაართმევ - დაიხოცებაან და თავიანთი მტვერს დაუბრუნდებიან.

გაუშვებ შენს სულს - წარმოიქმნებიან და განაახლებ პირს მიწისას.

იყოს დიდება უფლისა უკუნისამდე, იხარებდეს უფალი თავისი ნამოქმედარით.

დახედავს დედამიწას და ის აცახცახდება, შეეხება მთებს და აკვამლდებიან.

ვუგალობებ უფალს ჩემი სიცოცხლის მანძილზე, ვუგალობებ ჩემს ღმერთს, ვიდრე ვარსებობ.

ეამოს მას ჩემი გალობა; მე გავიხარებ უფალში.

გაქრებიან ცოდვილნი ქვეყნიერებიდან და ბოროტნი აღარ იქნებიან; აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი! ადიდეთ უფალი!

ადიდეთ უფალი, მოუხმეთ მის სახელს, აუწყეთ ხალხებს საქმენი მისნი.

აქეთ იგი, უგალობეთ მას, ილაპარაკეთ ყველა მის სასწაულზე.

განდიდდით მისი წმიდა სახელით, გამხიარულდეს გული უფლის მაძიებელთა.

ეძიეთ უფალი და ძლიერება მისი, ეძიეთ პირი მისი მარადის.

გაიხსენეთ მისი ნამოქმედარი სასწაულები, საოცრებანი და სამართალნი მისთა ბაგეთა.

შთამომავალო აბრაამისა, მისი მორჩილისა, ძენო იაკობისა, რჩეულნო მისნო.

ის არის უფალი ღმერთი ჩვენი, მთელ ქვეყნიერებაზეა სამართალნი მისნი.

ახსოვს მარადის აღთქმა თავისი, სიტყვა, რომ დაადგინა ათას თაობამდე,

რომელიც დაუდო აბრაამს, და თავისი ფიცი ისაკთან.

დაუდგინა იაკობს იგი წესად და ისრაელს - სამარადჟამო აღთქმად.

უთხრა: შენ მოგცემ ქანაანის ქვეყანას წილად თქვენი მემკვიდრეობისა.

როცა ისინი თითზე ჩამოსათვლელნი იყვნენ, ცოტანი შეხიზნულები იქ,

იარებოდნენ ერთი ხალხიდან მეორესთან, სამეფოდან - სხვა ერთან.

არავის ანებებდა მათს დაჩაგვრას და ამუნათებდა მათთვის მეფეებს:

არ შეეხოთ ჩემს ცხებულებს და ჩემს წინასწარმეტყველებს არ უბოროტოთ.

და მოუხმო შიმშილს დედამიწაზე და ყოველი სახსარი პურისა შემუსრა.

გაგზავნა მათ წინ კაცი; მონად გაიყიდა იოსები.

გატანჯეს ბორკილებით ფეხნი მისნი, რკინა მისწვდა მის სულს.

ვიდრე ასრულდებოდა ნათქვამი მისი, უფლის სიტყვამ გამობრძმედა იგი.

გაგზავნა მეფემ და გაათავისუფლა იგი - გამგებელი ხალხებისა - და გამოიხსნა იგი.

დააყენა თავისი სახლის ბატონად და გამგებელად მთელი თავისი მონაგარისა.

რათა მოქცეოდა მის თავადებს თავისი სურვილისამებრ და განებრძნო მოხუცებულნი მისნი.

და მოვიდა ისრაელი ეგვიპტეში, და გადასახლდა იაკობი ქამის ქვეყანაში.

და გაამრავლა ღმერთმა, მისი ხალხი ფრიად და გააძლიერა მის მტრებზე მეტად.

შეცვალა მათი გული მისი ხალხის შესაძულებლად, მის მორჩილთა მიმართ სივერაგის განსაზრახველად.

გაგზავნა მოსე, მსახური თვისი, აარონი, რომელიც ამოირჩია.

დაამკვიდრეს მათში სიტყვები მისი სასწაულებისა, და საოცრებანი ქამის ქვეყანაში.

მიავლინა წყვდიადი და დააბნელა, და არ გაურჩებულან მის სიტყვაზე,

გადააქცია მათი წყლები სისხლად და დახოცა მათი თევზები.

აავსო მათი ქვეყანა ბაყაყებით, მეფეთა პალატებიც კი.

თქვა და მოვიდნენ მწერები, ტილი მთელ მათ საზღვრებში.

წვიმის მაგიერ სეტყვა წარმოუგზავნა მათ, ალმოდებული ცეცხლი - მათ ქვეყანას.

მოსრა ვაზი მათი და ლეღვი მათი და დალეწა ხეები მათ საზღვრებში.

თქვა და მოვიდა კალია და მგრაგნელი აურაცხელი,

და გადაჭიმეს მთელი ბალახი მათ ქვეყანაში, და გადაჭიმეს მთელი ნაყოფი მათი მიწისა.

და მოსრა ყოველი პირმშო მათ ქვეყანაში, დასაბამი მთელი მათი ძალისა.

და გამოიყვანა ისინი ვერცხლით და ოქროთი, და მათ ტომებში არავინ იყო უძლური.

გაუხარდა ეგვიპტეს მათი გამოსვლა, რადგან თავს დაატყდათ მათ შიში.

გადააფარა ღრუბელი საფრად და ცეცხლი - ღამის გასანათებლად.

ითხოვეს და გაუგზავნა მწყერი და ზეციური პურით გააძღო ისინი.

გაკვეთა კლდე და გადმოდინდა წყალი, წავიდა უდაბნოში მდინარედ.

რადგან გაიხსენა თავისი წმიდა სიტყვა თავისი მორჩილის აბრაამის მიმართ.

გამოიყვანა თავისი ხალხი სიხარულით, რჩეულნი თვისნი ზარ-ზეიმით.

მისცა მათ წარმართთა ქვეყნები და ნაჯაფი ერებისა დაიმკვიდრეს მათ.

რათა დაიცვან წესები მისი და მის კანონებს გაუფრთხილდნენ. ადიდეთ უფალი!